Skip to playerSkip to main content
  • 1 day ago
Other name:
รัก สาป สูญ, Rak Sap Sun , รัก | สาป | สูญ , รักสาปสูญ

Original Network:Channel 3

Director:Mai Phawat Panangkasiri

Country:Thailand

Status: Ongoing

Genre: Fantasy, Romance

thai subbedenglish drama asian

Category

📺
TV
Transcript
00:00เจ้าเจ้าเจ้า
00:30ในทุกวันที่สิ่งเก่า
00:38โดนทดทานด้วยสิ่งใหม่
00:41ไม่ว่าสิ่งใดใด
00:44ลวนปล่าเปลี่ยนไป
00:45ทุกวินาที
00:48คงเหลือเพียงแค่สิ่งหนึ่ง
00:52คือรักเดี๋ยวที่ฉันนี้
00:56กิ่มมืนพันปีรักเธอคุณนี้
00:59ไม่เคยเปลี่ยนปล่า
01:03เก็บความรักของฉัน
01:06เอาไว้เพื่อรอวันที่จะได้พบกัน
01:10จะกลับมาเพื่อคอยอยู่เขียงข้างเธอเท่านั้น
01:16ขอได้โปรกรู้ไว้
01:20แล้วต้องรออีกนานเท่าไหร่
01:24ก็จะขอรักเธอ
01:28ใจดวงนี้พักดีสมะ
01:31ไม่มีเสื่อมใคร
01:35คงอยู่จนช่วงนี้รัน
01:39ไม่อยากเรียนปล่าพันไป
01:42มีเพียงเธอพูดเดียวข้างในหัวใจ
01:47รักไม่มีวันสาบสูง
01:52ผมมาเพื่อตามหาเมืองตามพอลิง
01:54ถ้าคุณอยากอยู่ที่นี่
01:56ทำผู้เรื่องตามหาเมืองตามพอลิง
01:57ให้คุณเขาฟังเด็ดขาบ
02:06อ้าว
02:07ขออนเกงด้วย
02:08หั๊
02:09คุณใจได้ไหมพี่
02:10คุณจะเขิดอะไรว่ะ
02:12เฮ้ย
02:17คุณเข้ามาในห้องผมทำไม
02:20เอาส้อยคืนมา
02:26ผมставกไปตามหามาแล้วตามพอลิง
02:28แปลให้ผม
02:29ไม่
02:30เอาส้อยผมคืนมา
02:32ไปลomos
02:33หันถูกว่าพụกไปันไม่ได้แล้ว
02:35แปลที่
02:38แรก
02:41ตรงนี้
02:43นะ
02:44ชอยไปแล้ว
02:49แกหิน
03:11คุณต้องดับไปเดี๋ยวนี้
03:15คุณทำไมได้
03:41คุณทำไม
04:03คุณทำไม
04:09ขอบคุณนะ
04:39คุณเขา ถ้าคุณจะไม่ให้ซ้อยผม คุณช่วยพาผมไปที่เมืองได้ไหม
04:56คุณตั้งสติก่อน แต่เล่ามา ไว้พลังไฟของคุณเนี่ย มันเกี่ยวแล้วกับเมืองตามพอลิง
05:02เกิด ในคลิ่มวันเกิดผมว่า 3 ปีก่อน
05:25เล่า
05:32พวกแกทำบ้านไอ้กัน
05:39มันไม่ใช่เรื่องของกาฟากอย่างแก ไม่เสือบสิ
05:43แก้หากหลังพ่อ ฉันไม่ปล่อยพวกแกไว้แน่
05:47แล้วแกจะทำอะไรฉันได้ ฮะ
05:50มึงไม่เฟ้าพ่ามึงเลย ไปเลย กูไม่กลัวหรอก
06:02เกิด
06:16เกิด
06:21เกิดนี้
06:22ชิวัส อย่า
06:36อะไร อะไร อะไร
06:39อะไรกัน อะไร
06:42พอ
06:43ก็อะไรขึ้น
06:43พอ
06:44ไอ้สูนก็มาเลี้ย มันเป็นสูงกัน
06:47พ่อรู้อยู่แล้วหรอ
07:07หรือไม่พ่อให้ปล่อย มันสองคนจุดในชีวิตพ่ออีกอ่ะ
07:13พ่อไม่พenf multipli ให้มันสองคนจุดในชีวิตพ่ออีกอ่ะ
07:18พ่อไม่พูด
07:19ก็ไม่อย่าเป็นข่าวเฟ้าก็ทุบแบรงของเรา
07:24วาว
07:25ห่วงภาพลักษุดๆ
07:28ถ้าอย่างนั้น ถ้าฉันจะปล่อยภาพดุด
07:31ก็หว่างเราสองคน
07:32ให้มันยิบภายกันให้หมดเลย
07:34มันจะเป็นยังไง
07:35พอท่อมเบอร resolutions ทำไม่ได้บริหารบริสัติ
07:37ลูกเลี้ยงอย่างมันก็ไม่มีเสร็จเหมือนกัน
07:43แกมาเป็นฟีสาตร์
07:46ไอ้ฟีสาตร์
07:51นั่นเป็นครั้งแรกที่ผมรู้ว่าตัวยังมีพลังไฟ
07:54หลังจนาที่ทุกครั้งพี่หัวใจผมเต้นเร็ว
07:56มันก็ชอดมีไฟติดตามสิ่งของที่สามารถไปเชือไฟได้
08:00จะผมไม่กล้าใช้ชีวิตร่วงกับผมดูอย่างด้วยซ้ำ
08:02นี่ผมไม่ได้สร้างเรื่องนะ
08:18พ่อครับ
08:19มานี่ลูก
08:23พอว่าพ่อจะวิธีแก้คำสักไฟให้ลูกได้แล้ว
08:27ดูนี่ ภาพสิวันธราช
08:31ที่มือขวาถือกล่องคือดินกำเหนิดโลก
08:34ซ้ายคืออัฐานีทำรายล้าง
08:35แล้ววงร้อมที่เห็นเนี่ยคือน้ำ
08:39เรามันเกี่ยวของกับการแก้คำสาบของผมยังไงเหรอครับ
08:42ดูสัญญรัฐอัฐานีบนมือองค์สิวะสิ
08:44รู้ว่าเหมือนอะไร
08:46มันเปลี่ยนกับสัญญรัฐที่ขึ้นบนข้อมือผมตอนที่ผมควบคุมตัวเองไม่ได้
08:57ดูตรงนี้สิ
08:59มีตัวอักษรปราวะ
09:01อายุประมาณพุทธศัตวัทที่ 11
09:03ต้องกับช่วงอนาจับดินสีแดง
09:06ถ้าเราไปถึงที่นั่นได้
09:10เราอาจจะวิธีแก้คำสามให้ลูกได้นะ
09:14นี่..หมายความว่าผมจะหลุดฟ้นจับคำศัตวนี้ได้โอเคยจริงหริค
09:20เราลูกจะไม่ต้องโทรมาณกับอันอีกแล้ว
09:23ถ้าเราพบ
09:25เมืองตามพอลลิงที่ซ่อนตัวอยู่ในป่าเขาหลวม
09:31แต่ป่ามันกว้างมากเลยนะพ่อ
09:34เราจะเจอที่ตั้งมาได้ไง
09:36คนที่เคยเห็นหลับทางของสร้าสเมืองต่างพอลลิง
09:40แค่ครอบครัว...
09:42ผ่านสิงขอน เท่านั้น
09:45ผ่านสิงขอน
09:53เจ้าก็ намиผมฝั่นเห็นคุณ
09:56ตลอด 3 ปีที่ผมฝั่นเห็นคุณ
09:58มันทำให้ผมรู้ว่าคุณคือคนที่จะพาผมไปเมืองตามพอลิงได้
10:01ซ้อยหินสิวเรื่องของคุณ
10:03กับซ้อยหินโยนี้ของผม
10:05มันถูกสล้างขึ้นมาเพราะบูชาพศีวะ
10:08มันดึงดูดเข้าหากัน
10:10- แล้วไงอ่ะ? คุณวีตัวตนอยู่จริงๆ นี่? ชื่ออาซูนี
10:18ข้อบความไม่เคยเห็นสากเมืองหรือเบอร์แสอะไรของนั้น
10:22แล้วพ่อผมก็ถูกสังโมยให้กับเมืองนั้น
10:25ไม่ฝีมือของอันนี้ข้อบคุณ
10:27- ผมไม่เชื่อหรอกนะว่าพ่อผมจะเป็นคนข้าดพ่อคุณ
10:30พ่อบอกว่าเขาคือเผื่อน และคือภาที่เก่งที่สุดในพรมชีรี
10:40แล้วคุณเห็นกับตาไหมว่าเขาทำร้ายกันไหม?
10:43ไม่เห็นอีก
10:45ถ้าคุณไม่มีหลักษา คุณไม่ควรจะมากล่าวผ่าใครว่าเป็นข้าดกรณ์นี่คุณ
10:50คุณจะเชื่อหรือไม่เชื่อมันไม่สัมพันธ์
10:53เพราะไม่ว่าจะพ่อผม
10:55หรือไอ้!
11:01พ่อคุณก็ต้องตายเพราะเมืองหานั้น
11:05ผมจะไม่ยอมให้ใครต้องตายเพราะเมืองนั้นอีก
11:08ผมคุณредnderลัก Sadly, I lives become aいやp 이야기를 of our friends
11:13คุณอยู่ผ่านร้องของจริงนั้น
11:15ดูแต่เธอไม่ใช่บอนราใствั่งผม
11:17ถาไมยมรึเป็นนำรับเธรย коysonulle
11:21แล้วครับคุณものальный
11:23ผมไม่เห็นนะคุณ
11:25ต้อง ascending
11:27คุณเค้า พลังของเรา
11:29ทั้งพลังโลกของคุณ กับพลังไฟของผม
11:32แค่นี้ไม่ใช่ร Voiceover i am
11:36พลังที่เรามี
11:38คุณจะเอาอะไรมาหับร้าง จะอ้างกระติหาร ข้าฐา อาคม หรืออะไรอีก
11:46นี่ ฟังนะ ต่อให้เรื่องของเรามันเป็นเรื่องจริง
11:50หรือให้เมืองตามพอลิงมันอยู่ในเขาหลวงจริงๆ
11:54ผมจะเป็นคนฝั่งเมืองนั้น
11:56ไม่ให้มันโผลขึ้นมาสร้างความุ่นไว้ให้กับฝางผมเด็ดขาด
12:01แต่มันเป็นทางเดียวที่ผมจะแก้คำสาพลังของผมได้นะ
12:03นั่นเป็นปัญหาของคุณ ไม่ใช่ปัญหาของผม
12:06อย่าคิดจะยนต์ปัญหาตัวเอง ไม่ให้หนักกับกันอื่น
12:09รู้ตัวงะ ว่ากำลังทำตัวเองเป็นพาหละ
12:15ลมเลิกความคิดที่จะตามหาเบืองตามพอลลิงได้แล้ว
12:33มองอะไรวะ
12:48ก็บอกให้ดูหน้า ควนไต
12:54ผมกำลังศึกษาเรื่องเมืองตามพอลลิงอยู่ครับ
12:57เดี๋ยวผมจะพาคุณไปเจอชาลทางคุณ
12:59ไม่เจอชาลทางคุณ
13:01มีเพียงเธอพูดเดียวข้างในหัวจัก
13:05รักไหมนี่วันสาบสูง
13:11ลุ่หวาย
13:13เยอะจองรีสออร์ตเราเคิ่มขึ้นจะสองวันที่แล้วเยอะเลย
13:21ถ้าเป็นแบบนี้ไปเรื่อยเรื่อยนะ
13:23หมายว่ารีสออร์ตเราจะต้องตั่งมากี้แน่
13:27ลับจองเลย
13:35ปะปี
13:37หิวเราอ่ะ
13:39ได้จ้า
13:57อืม
13:59หว่านน้อย
14:01สอบคุณค่ะ
14:13ปะปี
14:15ปะปี
14:17ปะปี
14:19ปะปี
14:21ปะปี
14:23ปะแบบสูง
14:25ปะปี
14:41ความคุณคซ์
14:43ส้อยหินสิวเรืองของคุณกับส้อยหินโจนี้ของผม
14:52มันถูกสร้างขึ้นมาพระบูชาพระสิวะ
14:55มันดึงดูดเข้าหากัน
14:58มันทำให้ผมรู้ว่าคุณคือคนที่จะพาผมไปเมิมตามพอลิมด้าน
15:02กูก็รอนๆ
15:05กูก็คิดอะไรอยู่หรอ
15:12เรืองสิวตรงนี้
15:15ถ้าคุณอึดอัดที่สิวตรอยู่ที่นี่
15:19ผมไม่ได้อึดอัด
15:21มันแค่อรมช่วยวูกอ่ะ
15:23ผมกโลดไมเคลลไม่ไปพาลลงที่เขา
15:27แต่ผมไม่ได้เกรียดเขา
15:30แม้มันมีปัญหา
15:33ผมแค่...
15:38ผมแค่ต้องการเวลา
15:43สิวตรเขาเพิ่งเสียพ่อไป
15:45ถึงพ่อเขามันเจ็ด
15:47อ่าไม่ต้องหัวครับ
15:51ผมจะไม่ไปพาโนบเขาอีก
15:53อ่าดีใจนะ
15:55ที่ตุ่งเข้าใจสิวตร
15:59อ่าครับ
16:00อาชที่เรื่องซ้อยอืนสองเส้น
16:01ที่จะใช้เปิดเมืองน้ำพัลลิงเนี่ย
16:13ซ้อย�ศิวลิง
16:14กับซ้อยอืนนี้
16:16เชื่อกันว่าใช้เปิดเมืองได้
16:25ถ้าจะวิ่งทำไมเดี๋ยวก็ล้อง
16:27อาธิตย์หน้าค่ะ
16:28อาธิตย์หน้ามีแขกตองห้องพักของเราเต็มทางวิ้งเลยค่ะ
16:32รีวิวที่เราหวายแชร์ลงในโซเชิลทำงานแล้วค่ะเก็ด
16:35ใช้ค่ะ
16:39ผุนขาวหวงสเตเตจะเปิดทำการห้าที
16:43มันต้องให้ประทับใจกันสุดๆ
16:55เนี่ย
16:56ข้อบนี้
17:10เปิด เบ็บหรอ
17:11ต้องมายละคอย
17:14มองนี้ละค่ะ
17:17อาธิตย์ไปติดนี้ก่ะ
17:19มันต้องจังว่าสิ่งเลือกบุ่นนี้
17:20บุจเตเต็มแล้วว่านี้จะเซ็ดไปที่อัพอครู
17:22ก็ไม่เต้าแล้วครู
17:23บุตรเทียง แต่วันนี้จะเซ็ตไปดี อ่ะพ่อคุ้ง
17:25โอ้ย จริง
17:28ลูกหวาย
17:30โอ้ย
17:33ช่วยดวนหน่อย โอเคไหม
17:35อักค่าจากจาก
17:36ทำไมไม่ลองใช้เครื่องออกทิวละครับ
17:39น่าจะดีกว่านะ
17:40เดี๋ยวผมซื้อให้ไหม
17:41ไม่เป็นไรหรอกลูก
17:43เราวันนี้ป่าเห็นว่าแดดมันดี
17:46ก็เลยคิดว่าให้พ่าโดนแดด
17:48เราก็ได้กลิ่นเว้าเป็นกลิ่นแดดนัก ๆ
17:52กันได้ครับ เดี๋ยวผมช่วยอย่างนี้เอง
17:53อออเคจ่ะ
17:55ถ่ายะโอเค
17:57อาเกท Hanımค่ะ
17:58ใช่เถอะพริกร้อนสบายนะครับ
17:59เจอกล็จริงครับ
18:07เห็นipe
18:09ทำไมทุกคนที่นี่ดูตื่น เต้นกับการต่อรับนักicarゃ creegg
18:13ก็มันเป็นครั้งแรก ในรอบหลายปี
18:15ที่เราจะเปิดฮมสต taliansค่ะ
18:17มาจักที่รุงสิงของ realtà
18:24พูดได้เลยนะครับ
18:27ผมอยากรู้เหมือนกันว่า
18:28หลังจะที่รุงสิงของทางเฉียะไปเนี่ย
18:30ทุกคนที่นี่เป็นยังไงบ้าง
18:33ก็...ผมเต stones ก็ต้องปลิดตัวลงอะค่ะ
18:36พวกเราก็อยู่กันได้ духовรายได้
18:38จากチติรุงปรูกโก้ๆขายให้กับ โรงงาน
18:41ใช่ครับ
18:43แล้วก็นำทางนักท่องเที่ยวที่พวกก่อปั้น รอท่าลาทัรมานนะครับ
18:50เหรอ ได้
18:52ก็เจอกันซีมือ
18:58อะ ครับ
19:00เดี๋ยวผมเข้าเมืองก่อนนะครับ เขาะดีท hakk Channel
19:07ก็ก็มาแล้วเจอ
19:09ไปทางนุ้นก่อนเลย ระวังๆ
19:17เต็มเบท ให้เขาคว้ายเลือกไหมตัวเอง เลือกออกๆ
19:22ความว่าเลือกเอานังนี่ ออกไปก่อนดีกว่าครับ
19:24กุ่นกับผมกันจะทำงานทัมกัน
19:26อันนี้ไม่เกี่ยวนะ นี้ไม่เกี่ยว
19:37คุณ คุณ
19:40อะไร
19:45พาผมไปลงบ้านหน่อยได้ป่ะ
19:47รอยทาลาดิ
19:48ไอ้ก่อลูกหวายไม่นานมาก็เสร็จเหรอ
19:51โคตรใจดำเลย
19:57ก็ผมเห็นคนอื่นเขายุ่งๆอยู่อ่ะ
19:59คุณพาผมไปไม่ได้เลยไง
20:02ถ้าจะไปก็ขึ้นมา
20:04และทีหลังอ่ะ
20:05ถ้าจะว่าใครใจดำอ่ะ
20:07ดูหน้าเขาด้วย
20:09บ้าที่ทุก็รู้สิ
20:11บ้าทัยสิ
20:12ปีพี่ทุกว่า
20:21มองอะไรวะ
20:23ก็บอกให้ดูหน้า
20:24ดูหน้าอยู่นั่นไง
20:25มองอะไรวะ
20:33ก็บอกให้ดูหน้า
20:35ดูหน้าอย่างนี้
20:37ก่อนไต้อิน
20:41ก่อนนั้นก็เหมือนดองคำสาม
20:56ให้เราไม่ได้พบกัน
20:58เสร็คที่รักเหมือนดี
21:00ผู้เขาสุ่งฉันมาบทบังเอาไว
21:04รอมว่านั้นแค่ไหนไม่เคยวัน
21:07อย่างประคอยระวังว่ามัน
21:09มีเธอควันที่เจอได้เจอกับรัก
21:12ที่ลงหาย
21:14ก็คิดได้รู้ว่าเธอนั้นรอ
21:17อยู่ตรงที่ได้เกิด
21:20คุณ โทรสัพท์มา
21:22อาจควางใจปราธนา
21:24รีมหน้าทีนี้ที่ตัวฉัน
21:27ยังมีลงหายใจ
21:29เจอสามไปจนสุดข้อสว้าง
21:34นี่ไล่ผม
21:36คุณเดอรออยอยู่แถวนี้แหละ
21:38ผมใส่รับผมโทรหา
21:40โอเค
21:41ความไปเธอไปตามห้าง
21:44รอบร้างคันสาพที่วันไว
21:47ฉันเธอต้องได้ดึกขึ้นมา
21:49หัวใส่หู้ว่า
21:51รักที่เธอฉันก็ต้องเธอไว้สอบสุดิวจริง
21:55รักที่มันสาพสูน
21:57ที่ก่อนจะหาที่กว่าจะเจอ
21:59ถึงแม่ต้องเริ่มจากสูน
22:01ก็เพียงให้ฉันได้พบกับเธอ
22:02อาทิตย์รู้จันจะลารัก
22:03หรือว่าจะตื่นหรือยามหลับ
22:05แค่อยากจะบอกให้เธอได้รู้ว่า
22:06ว่า I will never give up
22:07ชมุกตะลุยทุกสิ่งที่ความกัน
22:09เพื่อได้เจอกับเขา
22:10จะเล็กครับรายสันธม
22:11หรือว่าถ้าใหญ่นั้นคุณเขา
22:12เจอมเป็นแอดเวนเจอร์
22:13ก็จริงไม่ได้เพอเจอร์
22:14เราคงได้พบกับสักที
22:16I hope to see you my lover
22:18ขอเพียงได้รู้ว่า
22:20เธอนั้นก็อยู่ตรงที่ใด
22:23เขตแดนผู้เขาไม่อาจควางใจปราทนา
22:28วินหน้าทีนี้ที่ตัวฉันยังไม่ลงหายใจ
22:33เจอสามไปจนสุดขอพอ
22:38ร้างเดียวที่อยู่ในดวงใจ
22:41หงาลงหลังบาทสักทีในใด
22:43ถึงใครรู้ว่า
22:45รักคือใส่ฉันเป็นภาษา
22:47ไม่ต้องอยู่จริง
22:58ขอโทษนะครับ
23:17มีอะไรหรือเปล่าครับ
23:19รู้คุ้นสนใจปริศาลนะครับ
23:22ครับ
23:27ขอดีผมเพิ่งเคยมาที่นีครั้งแรกนะครับ
23:30พร้ mainsบาทครับ
23:32ผมเน้ Modern Man Vic
23:33ผมเรียกจบบลันนคราดีนะครับ
23:35แล้วก็ทํางานอยู่ที่พี่วิตภัณภาล ตามพอริง
23:37อยู่ไม่กันจากตรงนี้ครับ
23:39ถ้าคุณสนใจ
23:40ผมจิวรัดนะครับ
23:42ผมสนใจ
23:45คือผมกําลังศึกษาเรื่องเมืองตามพอริงอยู่ครับ
23:49คุณมาถูกนะครับ
23:52ถ้าถูกแล้วล่ะครับ เดี๋ยวผมจะพาคุณไปเจอชั้นถ่าคุณ
24:06ชะตากรรมก็นำพาหินโยนนี้กับหินซื้อลึงมาพบกัน
24:09อีกไม่นานผู้คุมท่าทั้งสี่จะต้องปรากฏ
24:11และเมื่อประตูเมืองตามพรริงเปิดอีกครั้ง
24:13เราจะใช้หินสองชิ้นนี้ปลุกอาตามังในตัวการะดา
24:16มีเพียงเธอพูดเดียวขึ้นในหัวฉัน รักไม่มีวันสาย
24:35ผมเป็นพันธรรักษ์ นั้นพี่วิทภัณฑ์ส่วนตัวของอาจารย์สองบริษษาคุณผม
24:39แล้วคุณพอจะรู้ข้อมูลอะไรเกี่ยวกับเมืองตามพรริงบ้างไหมครับ
24:46เมืองตามพรริงเป็นอันจากโบรา มีมาตั้งแต่ก่อนสมัยพุทธษัตวัทธิเจ็ก
24:52อาจารย์ถากูล เจ้าของวิวิทภัณฑ์นี้ครับ
24:56สวัสดีครับ
24:59อาจารย์รวบรมข้อมูลเมืองตามพรริง และเอามาเผยแพ้
25:16ทุกวันาทิตย์จะมีการจัดงานเศวนา ทั้งแบบวิชาการ
25:21เครื่องเราทุกรูปแบบ
25:24นี่มัน องค์เทาสิวะปางนัตราษ
25:39เท่าพระเจ้าสูงสุดเห็นการได้รัง
25:45สัญลักษ์พวกนี้นี่มีความใหม่อะไรมั้ยครับ
26:00สัญลักษ์พวกนี้นี่มีความใหม่อะไรมั้ยครับ
26:09เป็นภาพสัญลักษ์ของชะกูลพรามสุระยะ
26:13ผู้นำและผู้ควบคุมทาดไฟ
26:16หนึ่งในสี่ผู้ปกครองเมือง
26:19เราอีกสามตะกูลแหละครับ ใครเป็นผู้นำ
26:25พรามอาศนี ผู้ควบคุมลม
26:30พรามอาโปโผู้ควบคุมน้ำ
26:34และพรามการการ ผู้ควบคุมดิน
26:38ทั้งสี่คือผู้ปกครองเมือง
26:40ที่สร้างสมดูลให้กับตามพรริง
26:42มันมีเป็นทึก มันเป็นทั้งจริง
26:46แล้วทำไมถึงไม่เคยมีใครพบที่ตั้งของเมืองตามพรริงเลยล่ะครับ
26:50อ่านมันทึกสิ
26:52จารึกบนใบลานเป็นอักษรประวะมีเนื้อหาเกี่ยวข้องกับท่าทั้งสี่
27:07มีความเชื่อว่าเมื่อผู้ควบคุมท่าทั้งสี่
27:10หวนคืนกลับมาพบกันอีกครั้ง
27:13การประกฏของเมืองตามพรริง
27:16อาจจะเป็นจริง
27:31นั่นเรื่องผมส่งคุณแค่ตรงนี้นะครับ
27:38ครับ
27:39เดี๋ยวถ้าคุณอยากได้ข้อมูลเพิ่ม
27:44เดี๋ยวผมส่งให้นะครับ
27:46ยังไงก็ขอบคุณมากนะครับบอันนี้
27:48ครับ
27:55เธอหรอคุณครับ
27:56เธอหรอคุณครัว
27:59ผมมать
28:00เดินแถววะวัตเบาพั anticipation
28:05นายจะเข้าไปในนี้อะ
28:10คุณครัว
28:12ใช่คุณครัวจะของคุณครัวqualปะครับ
28:14ใช่ครับ
28:16คุณรู้จักคุณครัวด้วยหรอครับ
28:18ผมเป็นเพื่อนมันครับ
28:20แต่คุณอย่าบอกคุณครัวนะครับ
28:22ว่าผมพาคุณไปเจอจารทางคูล
28:25ถากูล
28:28วิ่ง神 แล้วก็
28:30มันอันราวาดแน่ครับ
28:32ทำไมล่ะครับ
28:34มันกลัวอาจารย์ถากูลพาคน
28:36เข้าไปตามหาสมบัติในเมืองตามพอลิงครับ
28:39กลัวว่าปลาจะถูกทำลาย
28:42แต่มันก็คิดของมันไปเลือยครับ
28:45นั้นผมพอตัวนะครับ
28:55คุณ
28:57อ่ะคุณ
28:59ขอบใจ
29:01เดี๋ยวผมต้องแวะทุราอีกสองที่
29:03ไปไหนอ่ะ
29:05ขึ้นรถ
29:07ไม่ต้องถาม
29:09ขึ้นรถ
29:11ไม่ต้องถาม
29:13ขอบใจ
29:15เดี๋ยวผมต้องแวะทุราอีกสองที่
29:17ไปไหนอ่ะ
29:19ขึ้นรถ
29:21ไม่ต้องถาม
29:23เอ้ย
29:43เฮ้ย
29:45ผมคอยติดตามมันอยู่
29:47เฮ้ยไม่ต้องกลับoman่า
29:49นี่มันคาสสายตาแน่นอน
29:51เอ้ย
29:53ตามหาหินโยนี้มาทั้งชีวิต
30:01อยู่ อยู่ก็มาให้เจอเองถึงที่
30:04โชคเข้าข้างเราจริง ๆ ครับ
30:06ไม่ใช่โชคเหรอ
30:09เป็นชะตากรรมมากกว่า
30:12ตอกย้ำว่ามันทึกที่เขียนไว้ในนี้คือเรื่องจริง
30:19ทำไมอาจารย์ถึงไม่บอกข้อมูล เรื่องหินซื้อวะลึงของคุณเขากับหินโยนี้
30:26จะสามารถนำทางเราไปเจอประตูเมืองตามพอลิ้งได้ล่ะครับ
30:33ถ้าทางพวกมันยังไม่ค่อยไว้ใจแล้วเท่าไหร่
30:38แต่ชะตากรรมก็นำพาหินโยนี้กับหินซื้อวะลึงบ้า
30:49มาพบกันอีกไม่นานผู้คุมท่าทั้งสี่จะต้องปรากฏ
30:55และเมื่อประตูเมืองตามพอลิ้งเปิดอีกครั้ง
30:58จะไม่มีใครมาว่าฉันเป็นนักผู้ชากันบ้าได้อยู่
31:03นี่คน
31:05ไม่คิดจะขอบใจอย่างสักหน่อยอ่ะ
31:09ขอบใจ
31:33ขอบใจ
31:37ขอบใจ
31:39พูดชื่อวัตร
31:41ได้คุณพาคุณไปลงบาลมาแล้วหรอ
31:45ไม่มีตาอ่ะ
31:47เสือบ
31:49ใช่ครับ
31:51คือพอที่ผมเห็นคุณขาวเขาจะออกไปข้างนอกพอเดีย
31:53ก็เลยขอติดโลกเขาไปด้วย
31:55แต่วันนี้คุณมีอะไรหรือเปล่าครับ
31:57ไม่มีอะไรครับ
31:59ผมเห็นคุณหายไปก็เลยเป็นห่วง
32:03มึงไม่ต้องเป็นห่วงเหรอ
32:05ไปกับกูอ่ะ
32:07ยังไงก็ปลอดภัย
32:09คิดอะไรมายัง
32:23เดี๋ยวผมให้แม่เตรียมมาให้
32:25ขอบคุณนะครับ
32:27แต่ไม่ต้องระบากก็ได้ครับ
32:29ผมเก่งใจ
32:31เป็นภาพสัญลักษ์ของชะกูลพรามสุระยะ
32:45ผู้นำและผู้พวกคุมทาดไฟ
32:47หนึ่งในสี่ผู้ปกครองเมือง
32:51พรามอาศนีผู้ควบคุมลง
32:53พรามอาโปโปว่ะผู้ควบคุมน้ำ
32:55และพรามกรราการผู้ควบคุมดิน
32:57ทั้งสี่คือผู้ปกครองเมือง
32:59ที่สร้างสมดูนให้กับตามพอรริง
33:01คนที่เคยเห็นหลักทางของสร้างเมืองตามพอรริง
33:03มีแค่ครอบครัวพานสิ่งขอนเท่านั้น
33:05พรามอาศนีผู้ควบคุมน้ำ
33:07พรามอาโปว่ะผู้ควบคุมน้ำ
33:09และพรามกรราการผู้ควบคุมดิน
33:13ทั้งสี่คือผู้ปกครองเมือง
33:15ที่สร้างสมดูนให้กับตามพอรริง
33:19คนที่เคยเห็นหลักทางของสร้างเมืองตามพอรริง
33:25มีแค่ครอบครัวพานสิ่งขอนเท่านั้น
33:29ขออนเท่านั้น
33:52มันเป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้ผมควนขวา
33:54จนนำไปสู่การตามหาเมืองตามพ่อลิง
33:59มีคำเหล่าการว่าปราณปา
34:14เดือนก้าวประหนาเก้าล่วง
34:18ได้รุกบุกหลวงลำนอง
34:22ไปพบกับเจ้าหิน
34:28ถึงปักอยู่บนทานแทน
34:31อยู่เนื้อระดับแพทดิน
34:35ปึงได้รูนจินจริงปปปะ
34:38เป็นทานชิวะลึง
34:43ผมเจอเนื้อเพลงบอกนี้เมื่อสิบปีก่อน
34:47ผมเชื่อสุดใจว่าเมืองจะต้องซ่อนอยู่ในที่ได้ที่หนึ่งบนเขาเหลวง
34:52ที่เราไม่อาจมองเห็นหากผ่าเทพไม่เปิดทาง
34:55ไอ้เอิ้นพาคุณมาเจอไอธากูลมาใช่ไหม
35:04เขาให้แบ่งปันข้อมูลที่ผมไม่รู้
35:09ผมสั่งให้คุณเลิกยุ่งไอธากูล
35:10แล้วเขาเลิกตามหาเมืองนั้น
35:13แล้วเขาเลิกตามหาเมืองนั้นสิ
35:16นี่คุณกับอาจารย์ถากูลมีปัญหาอะไรกันอ่ะ
35:19ถ้าคุณทำตามที่ผมสั่งไม่ได้ก็ออกไป
35:28มืออีกแล้วหรอ
35:40ผมบอกแล้วไม่เป็นไร
35:42ไม่ต้องเกี่ยงใจ
35:46ขอบคุณนะครับ
35:48แต่ที่จริงผมไม่เข้าชอบขนมทำไม
36:06ทำไมเมือที่หายศาพศูนย์
36:08ถึงต้องมีอะไรมาเกี่ยวขอมกับพลังของผม
36:10และถ้าไม่ผู้ชายที่ผมฝันถึง
36:12ต้องมีน้าตาคล้ายกันกับพูณนะ
36:14เก็บความรักของฉัน
36:18เอาไว้เพราะรอ
36:20วันที่จะได้พบกัน
36:22ผู้ชายที่พบกัน
36:24ผมเชื่อสุดใจว่าเมืองอย่าต้องซ่อนอยู่ในเฮ้ยที่นึงบนเขาลืม
36:44คุณพิวัสครับ
36:50นี่ล่ะเจอไหม
36:53แล้วทำไมคุณหนึ่งอยากตามหาเมืองนั่นหรอ
37:13ผมแค่อยากทำตามคำฝั่นพ่อไอ้สำเร็จอ่ะ
37:17แต่ไม่เคยมีใครให้ข้อมูลสิ่งที่ผมอยากรู้ได้เท่ากับอาจารย์หัก
37:22คุณรู้ได้เท่ากับอาจารย์หากูเลย
37:24หากูม
37:26หากูมถูกเรียกว่าเป็นนักวิชาการนอกรีศ
37:28เพราะเป็นคนเล่าเรื่องเก่ง
37:30ชอบคำให้คนพอยตาม
37:32เป็นคนชอบอาชนะ
37:34โดยไม่สนวิธีการ
37:36มีบ้างการแม้กระทั่งหรอกใช้กันรุงสิ่งพ่อน
37:50เมื่อสองปีที่แล้วก่อนรุงสิ่งพ่อนเซิด carro
38:00คุณลู้ไหมสุดท้ายเป็นยังไง
38:02ทากูลจัด aquelesitchens ข่าวว่าตรนเป็นผู้คนพบ
38:06และบอกกับตื่นว่าตนจะพาไปที่สุด
38:10เอ๊ด แต่ผมตามเรื่องนี้มาตลอดเลย
38:12เงอะไม่เคยเห็นข่าวการคนพบ ซากเมืองอะไรบางขาวล่วง
38:17เพราะถากูลไม่เคยเจอซากเมืองนั้นอีกเลย
38:21รุ่งสิ่ง Karma ทำให้ทีผิดปล่าไว้
38:23ตั้งแต่วันที่พาทีมของถากคุณลงมาแล้ว
38:26หลังจากรุงสิ่งขอนเสีย
38:29ถากคุณก็มาตามตื้อให้คุณเขาพาไป
38:32แต่คุณเขาเองก็ปฏิเศษมาโดยตลอด
38:36แล้วคุณเชื่อเหมือนคุณเขาไหม
38:37ว่าถ้าเกิดมีการตามหาเมือจะต้องมีควรใจ
38:43แม่ผมบอกว่ารุงสิ่งขอนเชื่อแบบนั้น
38:47แล้วยิ่งการได้ของรุงสิ่งขอน
38:49มันยิ่งตอกย้ำว่ามันอาจจะเป็นความจริง
38:58คุณมีเลือกที่สงสัยมาทั้งชีวิต
39:00ก็ยังหากคำตอบไม่ได้ปะ
39:07ก็มีนะครับ
39:19ก็หาเพิ่มไม่คิดจะหาคำตอบเหรอ
39:38ถ้าคำตอบที่ผมตามค่ะ มันไม่ทำให้ใครเดิดร้อน
39:43แต่คือไม่ยอมแพ้
39:44มันไม่ทำให้ใครเดือดร้อน แต่ว่าคุณไม่ยอมแพ้
39:49แต่ถ้าคำตอดว่าผมตามหา ทำให้คนรอบข้างต้องมีนาตราย
39:53ผมจะหยุดให้ตามหา
39:57รู้อย่างนี้แล้ว คุณอยากจะตามหามานี้ก็
40:11ก็ไม่รอบ มาทหาร
40:13ไม่ใช่แค่รับ مسแล้ว มีอย่างนี้
40:16ไม่ก็รอบ ต้องผลามับทหรือ ต้องมีแล้ว
40:19ตามหยุดทธิ์ที่จะมีใครทรงนี้
40:24มีใครก็findแล้ว มีใครทรงนี้
40:28ตามหยุดข้าง จากมีใครทรับ
40:32กอลูกกันเกิดด้วย
40:36ความควรจะอยู่ตามหาเมืองแบบพี่คุณขอบอกผมดีไหม
40:44สักเมืองที่อาจรรย์คือเจอพอกับรุงสินคอน
41:04ยังมีภาพอีกรายส่วนที่อาจรรย์ไม่เคยเปิดให้ใครดู
41:29เมืองตามพรริงเป็นอนาจากโบราณ
41:32มีมาตั้งแต่ก่อนสมัยพุทธศัตวัทที่ 7
42:02อ้าจรรย์คุณสิวัตร
42:05จะไปไหนครับ
42:13อาเก็ด อาเก็ดค่ะ เย้นแล้วค่ะอาเก็ด
42:18สิคลาย
42:19ครับ
42:20อาเก็ดงานให้ดูแลคุณภาพโก้โก้ให้ดีหน่อยนะ
42:23อย่าให้ย่อตกเหมือนปีที่แล้ว
42:24ได้ครับ
42:26ดูซิเห็นไหม
42:28อ๋อ มันไม่ได้รู้ให้อะไรเอียดนะครับ
42:30คัดสิคลายค่ะ
42:31ได้ครับ
42:32เยอะมาก
42:33ไม่มันได้ครับ
42:34กับค่าคุณสิวัตรได้แล้วค่ะ
42:36อุ้ย วันนี้นะป้าทำให้อย่างไม่เผ็ดเลยล่ะ
42:41เอาไปให้คุณสิวัตรได้ค่ะ
42:43เดี๋ยวครับเดี๋ยว
42:44ผมเอาไปแห่งครับ
42:46อ๋อ
42:47จ่ะ
42:48เยอะแล้วค่ะอาเก็ด
42:49อาเก็ด เยอะแล้วค่ะ
42:50อะไร
42:51คุณสิวัตรไปแล้วค่ะ
42:52คุณสิวัตรไปแล้วค่ะ
42:53หรอ
42:54ไปไหน
42:55ไม่รู้
42:56เห็นครับ เราต้องไปค่ะ
43:01เซ็งเบ็ด
43:03โอ้ยเบ็ดเดี๋ยวเขาแบ็ดไหร่ เขาเลย วุ่มวายกันอยู่ เขาประโจ้
43:07กลับบ้าน
43:25เฮ้ย
43:29โฮ แบบนี้ให้อยากตายแล้วไงคุณ
43:32กลับบ้าน
43:37อาจารย์ถากูนความีรูปของส้acheเมืองที่ลุงสีขอนคอยพา้าวasure�้าขึ้นไป
43:40ผมจะไปดูเงินกับตาตัวเอง
43:42เห็นแล้วยังไงอะ ตỏiให้คุณรู้ว่าอยู่ที่ไหน
43:45แต่ถ้าผมไม่ให้ส้อยหินซีวไล่ลึงไป
43:47คุณก็ไม่มีทางอาหาเมืองแ drunk JO desktop
43:50แล้วก็คุณจะไปเพื่อ
43:53เดี๋ยว
43:57อื้ม
43:59เพื่อเพื่อไม่lliใ kl stay ของหมดมาร้ายคนรอบข้างนี้
44:01לקมันไปทำลายคนรอบข้างเนี่ย
44:04ลงคังคุณด้วย
44:08ถ้าเข้าใจเราก็ปล่อย
44:11การเข้าป่าดไม่ได้ง่าย
44:13สภาพอย่างคุณ
44:15ไม่มีทางที่จะไปถึงซากมือมาได้ด้gard
44:16기에ได้เหรอ
44:18คุณเค้จด teh semble
44:23ซากมือที่อ academic garden ถามกูบอกมีจริงหรอ
44:26向ก็เป็นแกเสร็จซาก
44:28ไม่ได้มีเมืองแล้วกังนั้น
44:29ก็ Kereasวนาด คุณไม่ได้พลายปạ Babe ผมไง
44:31แล้วคุณก็ไม่ได้มีซ้อยหินโยนี้ครูแล้วมีเห็นแล้ว Federal
44:35คุณคิดว่ามันจะมีปomez wraxico ฟั๊ eranถามิヘ Cristin
44:37พระตูเมือจะประ landscape ให้หินสองชิ้นนี้ประอยู่ที่หน้อน
44:40นี่มันชีวิต จริง ไม่ใช่มี quadra รณาการของคุณ
44:44-คุณเชือ หัุasc..คุณเชื่อ ผมไม่เชื่อ
44:46ช่วยบอกวั with me i will see me
44:47ว่าสิ่งที่ผมรู้มาตำนานความเชื่อเรื่องเราขาดแล้วก็แต่มันไม่มีจริง
45:17ต้องให้ผมพาไปที่นั่นใช่ไหม คนหนึ่งจะหยุดอ่ะ
45:43ใช่ และต่อให้ผมไม่มีส้อยหญิงเจอเวลียงอบคุณนะ
45:51ผมก็จะไม่มีทางหยุดตามหาในสิ่งที่ผมอยากดูมาตลอดชีวิตเรา
45:55ทำไมเมื่อที่หายสาบสูนย์ถึงต้องมีอะไรเกี่ยวของกับพลังของผม
46:00และทำไมผู้ชายที่ผมฝันถึง
46:03ต้องมีหน้าตาคล้ายกันกับคุณหรัก
46:05คำตอบมันอยู่ที่นั่น
46:08บอกมันอยู่ที่นั้น
46:38เปลี่ยนเปล่า
46:40เก็บความรักของฉัน
46:42เอาไว้เพื่อรอวันที่จะได้พบกัน
46:47จะกลับมาเพื่อคอยอยู่เขียงข้างเธอเท่านั้น
46:53ขอได้โปรกรู้ไว้
46:57น่าต้องรออีกนานเท่าไร
47:01เป็นมันเจ็บอย่างนี้วะ
47:03ก็รอรักเธอ
47:05ใจดวงนี้พักดีสมะ
47:08ไม่มีเสื่อมใคร
47:12คงอยู่จนช่วนี้รัน
47:16ไม่อยากเปลี่ยนแปลพันไป
47:20มีเพียงเธอพูดเดี๋ยวข้างในหัวใจ
47:24รักไม่มีวันสาบสูง
47:30ให้บนดทำสูง
47:33และให้บ maximum
47:35ปลองอีก
47:36ปลองอีก
47:46ผมต้องหลบไป
47:48สนธิง สาม הדactor
47:50เพื่อบูชามาหาเทศ
47:52เพื่อให้พระองค์เปิดทางเข้าสู่เมือ
47:54โอ้ง
48:20โอ้ง
Be the first to comment
Add your comment

Recommended