- 2 days ago
Category
🎥
Short filmTranscript
00:00ก็พี่แพว่าบมันกับไว้
00:09...มันเป็นเพราะอารันปวย
00:12อารันก็เลยเห็นภาพหรอนทุกครั้งที่ส่องกระจก
00:14ผมปล่อยยาวเกือเกือนบนใบหน้าเรียบเฉย
00:17ผมคุณเคยกับมันเป็นอย่างดี
00:19ว่าชุดได้ดู
00:19ว่าชุดได้ดู
00:20you should communicate with him
00:22แล้วว่าหารันทำอย่างไร
00:22ผมเร็กสิทธีแตกทาเข้าไป
00:24ว่าที่เขามาตามราวีผมอะ
00:25เขาต้องการอะไรกันแน่
00:26ก็พOTHอบอกแล้วไง
00:28ว่ามันคือภาพหลอน
00:29ฮ้าไว้
00:29ท่ายผีแก้บ้าบอนนั้น
00:31มันทำให้อารั่น wiguanไม่ได้
00:32ก็ 미�цевาถูก เห็นมันเอง
00:33เปล่าไงว่าหรั้น
00:55ที่สุดที่สุดที่สุด
01:25ก็กว่าเหมือนคนไข้คนเดียนอื่นที่นี่แหละ
01:38มีใครสักคนพาเรามาส่งไว้ที่นี่
01:42แล้วก็เริ่มเราไว้ที่นี้
01:44ใจเวลาแล้ว ต้องไปก่อนนะ
01:48เฮ้ย อยู่ว่านี้
01:49เฮ้ย จะไปไหน
01:51แล้วโรงบันจิตถูกเราที่ไหนใหม่ถึงคืออะไรบอกก็น
01:54เออ ก็ตามนั้นแหละ ไปแล้วเดี๋ยวโดนจับได้
01:57เอ้า ทำไมไหนอ่ะ
01:58กลับห้อง ห้องแล้วอยู่อีกด้านนึง ไว้เจอกัน
02:01เฮ้ย ระวอม ระวอมเดี๋ยว
02:04อารันครับ
02:17อารุษวัตรครับ อารัน
02:19ตื่นเช้าเหมือนกันนะ
02:24เป็นไงครับ เมื่อคือ นอนหลับสบายไหม
02:28ครับ
02:35อารันได้ทําตามที่หมอสั่ง เมื่อวานทุกอย่างใช่ไหมครับ
02:46เออ ครับ เรารู้สึกเป็นไงบ้าง
02:51เป็นไงบ้างครับ รู้สึกดีขึ้นบ้างไหม
03:06อารันจําหมอได้ใช่ไหมครับ
03:15ไหนบอกชื่อหมอหน่อยซิ
03:18หมอ
03:23หมอนินครับ
03:25หมอเป็นหมอประจําตัวอารัน
03:28แล้วนี่ก็หมอโอภาท
03:31ครับ
03:34อารันครับ ถ้าอารันจําอะไรไม่ได้ อารันไม่ต้องฝืนนะครับ
03:39แต่อารันต้องบอกหมอตรงๆ เพราะหมอจะไม่ต้องรู้ทุกอย่าง
03:43ไม่อย่างนั้นอารันจะไม่หายนะครับ
03:46ครับ
03:48ครับ
03:50โอเค
03:51งั้นเดี๋ยวอาบน้ำแต่งตัวให้เรียบร้อยก่อนนะครับ
03:54เดี๋ยวเราค่อยไปตัวกันอีทีช่องบาย
03:56โอเคครับ
03:58โอเคครับ
04:12เดี๋ยวเตรียมซีดิสเตอร์
04:14ได้ครับมอง
04:18โอเคครับ
04:38ถึงจะไร้ความทรงจำ
04:40และไร้สติบ้างในบางครั้ง
04:44แต่ผมยังเหลือความชลาดติดหัวไปอยู่บ้าง
04:46ผมคงถูกส่งตัวมารักษาเรื่องที่ผมเห็นพี่ใช้แก่ในกระจก
04:50นึกให้ออก
04:52นึกให้ออก
04:54นึกให้ออก
04:56นึกให้ออก
04:58นึกให้ออก
05:00แต่กระบรุณการรักษาทางจิต
05:04จะท้าง أنا też
05:07แต่กระบบนการรักษาทางจิต
05:10Stunden folk จุดเห็นผีได้จริงล่ะ
05:18เจ้าประวัติของคุณเเนี่ย
05:20ผมไม่ติดอะไรเลยนะครับ
05:22แต่ผมสงสัยอย่างนั้น
05:25หมอสงสัยไล้ครับ
05:26พี่นินครับ
05:27น 말� suntที่สะพัยแล้ว
05:29ที่มาสมัครที่ลงพัย gitu
05:31เจ้านาทีก็ฝากให้
05:32โห้ว นุ่มอยู่เลย
05:34เฝ้ย เออจะเหมือนข้าวที่แล้วอีกไหม
05:36รับไปเขาก็ไม่เอาหรือไม่ก็อยู่แปลบเดียว
05:39คนหนุ่มแบบนี้พี่กลัวใจจริงๆ
05:42ลองดูหน่อยก็ไม่เสียของนะครับพี่
05:47มันจะเสียเวลา
05:49พี่ว่าเราไปหาคนที่เขามีอายุหน่อยหรือไม่ก็ใกล้เกษียนดีกว่าไหม
05:53พี่จะเปึ้งถอดใจสิครับ
05:56Blow5 แบบคุณเนี่ย
06:00สามารถที่จะสมัตรในโรงพยบาลใหญ่ในเมืองได้
06:05ทำไมคุณถึงเรื่องมาสมัครที่โรงพยาบาลนี้นะครับ
06:10เออจริงๆนะหมอ
06:13ผมไม่เคยชอบความบุ่นวายนะครับ
06:16ไม่ชอบความบุ่นวาย
06:19หรือว่ารักสบายกันแน่ครับ
06:22นี่หมอหมายความว่าไงครับ
06:25หลายคนที่มาสมัครงานที่โรงพยาบาลนี้เนี่ย
06:30ก็คิดว่ารงพยาบาลที่อยู่ใกล้จากชุมชนแบบนี้
06:34งานอย步กยับต้องอยู่สบาย แต่ที่ก Academic
06:39แต่พอได้เข้ามาทำงานจริงกัน
06:44ก็ต้องทออกไปทุกร้าย
06:47ผมบอกมาที่นี่ พ digngar
06:54ว่าที่จะมาทำงานที่นี่ คุณจะต้องเจอกับอะไรบ้าง
06:58เวลาทั้งหมด 및คุณที่มี จะต้องจมอยู่กับที่นี่
07:04นั่นคือสิ่งที่ผมตัดสิ่งใจเลือกที่นี่
07:06แล้วผมคิดว่าคนเราไม่ควรเอาประสบกันในอดีต
07:09มาวัดกันหรือเปล่าครับหมอ
07:13แล้วครอบครัวคุณหรือครับ
07:15แล้วแฟนคุณหรือ
07:17เขาโอเคจริงๆหรือครับ
07:20ครอบครัวผมก็แล้วแต่ผมนะ
07:22แล้วผมไม่มีห่วงอะไร
07:24ผมว่าหมอ ควรแยกและ ระหว่างเรื่องส่วนตัวกับ เรื่องงานออกจากกันนะครับ
07:33OT
07:53ถ้างานก็ตามผมมาอะไรครับ
08:03ตามผมมาสิครับ
08:04เดี๋ยวผมจะพาโทรลงพยาบาล
08:11ถ้าตกลงเราได้งานแล้วหรอก
08:20นึกให้ออก
08:24นึกให้ออก
08:28นึกให้ออก
08:32นึกให้ออก
08:36นึกให้ออก
08:44คืนนี้ผมมานั่งหน้ากระจกเพื่อรอให้ผีชายแก่ประกฎตัว
08:49นึกให้ออก
08:50นึกให้ออก
08:51นึกให้ออก
08:52ผมเชื่อว่าเขาต้องการบอกอะไรบางอย่างกับผม
08:55นึกให้ออก
08:56นึกให้ออก
08:57นึกให้ออก
08:59คำตอบจากบันให้ได้
09:01นึกให้ออก
09:02นึกให้ออก
09:03นึกให้ออก
09:04นึกให้ออก
09:05นึกให้ออก
09:07คำตอบจาก
09:08โอเค
09:10แต่สงสัยอย่างนะครับเหมอ
09:12ทำไมที่นี่ดูไม่เหมือนโรงพัยบาลเลยครับ
09:14ไม่เหมือนโรงพัยบาลยังไงหรอครับ
09:17ก็ไม่รู้สึกครับ
09:19ได้รู้สữครับ
09:21ผมรู้สึกว่าที่นี้มันดูสบายเกินไปนะครับ
09:24สบายแล้วไม่ดีเหรอครับ
09:26หรือว่า
09:28โรงพย commands
09:30ต้องมืดมน
09:31แล้วก็น่ากกว้ใช่ไหม
09:32ไม่
09:33หมายถึง
09:35แล้วดีคุณหรือครับ
09:37คุณยังไม่เห็นเหมือนได้ผมคิดไว้เลย
09:39อย่างไรครับหมอ
09:49อุ๊ย
09:54เห็นมอนินป่ะ
09:56มอนินเหรอ
09:58มอนิน มอนิน
10:01เหมือนจะเห็นที่ไหนนะ
10:04อ่าว ใจเย็นสิคะ
10:07พี่ไปไหนเนี่ย
10:08สะโดบเห็นหมอนินหรือเปล่า
10:10หมอนิน
10:12หมอนินน่าจะติดเคสอะ
10:14ทำไม หมอนินทำอะไรไหนอะ
10:19เปล่า
10:20มีเรื่องอยากคุยไงใช่
10:23เอืม ยังไงวันนี้นาย ก็ได้เจอหมออยู่แล้ว
10:27ควันนี้พี่กินข้าวเหรอ
10:29หิวแหละ
10:35น่า เสียงท้องร้องดังขนาดนี้แหละ ไปกินข้าวกัน
10:41เออ นายยังไม่เคยไปลงอาหารเลยใช่ป่ะ
10:46ต่อมา ไป
10:50อยู่
11:05ที่นี่เป็นห้องสันธนาการอ่ะ
11:09เวลาว่างว่างหรือว่าทำกิจกรรมข้างบ้นมาทำที่นี่แหละ
11:21สวัสดีค่ะคุณนารัน จะไปทานข้าวเหรอคะ
11:27ใช่ครับ
11:28ทานข้าวให้อร่อยนะคะ
11:31ขอบคุณครับ
11:35เขารู้จักชื่อได้ไง
11:38เขาการู้จักชื่อคณข่อยทุกคนอะไร
11:41จิงจริงที่นี่ก็เหมือนครุบนะ
11:43แค่เขาทำให้เรารู้สึกเหมือนไม่ใช่ครุบ
11:47เขาก็แค่ทำหน้าที่เขาหรือเปล่า
11:50ไม่ใช่ �่
11:51วันนั้นตัวปี indirect เขาเป็นหาเออ
11:54อยู่ไปหนัof-เด optical ได้ลูก node
11:58kilometres
12:01summar
12:05กำไรบนข้อมือสำคัญมากเลยนะ
12:12เห็นเครื่องสแกนบาคโคท์ที่อยู่ในมือเพราะเขาป่ะ
12:15แค่เขาสแกนกำไรเนี่ย
12:17ก็จะรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับตัวเราหมดเลย
12:18เวลาจะตัวสอบตัวต้นหลิมและแต่มากินข้าว
12:22แค่สแกนบนข้อมือเราเนี่ย
12:24เขาก็จะรู้ว่าต้องจัดอาหารแบบไหนให้เรา
12:27แกงจืดต้องคู่อีกแล้ว
12:29หน้าเบื่อ
12:30ผมขอใครด้าวสองฟองเลยนะครับ
12:32ผมขอใครด้าวสองฟองเลยนะครับ
12:54คุณนาลันบันนาไรนะคะ
12:56ครับ
12:58ครับ
13:05ขอบคุณครับ
13:20หนึ่งให้ออก
13:22จะมาผม
13:24หนึ่งให้ออก
13:26อัลัน
13:28ทางนี้
13:30ไปเร็ว
13:32ที่นี่ดูไม่เหมือนวงพยาบาลเลยนะ
13:42ใช่ไหมล่ะ
13:44เราก็ว่างันแหละ
13:46แถมผู้ป่วยที่นี่
13:48แถมผู้ป่วยที่นี่
13:54ก็ดูไม่เหมือนคนไข้เลย
13:56พวกคนดูปกติมากเลย
14:00รีบกินเถอะ
14:02เดี๋ยวยินแล้วแม่อร่อยนะ
14:04ขอบคุณ
14:12เขาดูในดิ
14:14ไม่ได้
14:16นี่มันทึกส่วนตัว
14:18ส่วนตัวขนาดไหน
14:20ส่วนตัวขนาดไหน
14:22ต้องมันทึกตลอดเวลาเลยหรอ
14:26อืม
14:30หมอนินบอกว่า
14:32เป็นหนึ่งในวิธีการรักษา
14:34อ๋อ
14:36คือมึงเป็นโลกความจำเสือบนี้
14:38มันไม่มีหรอกโลกความจำเสือบ
14:44เขาเรียกคนมีปัญหาด้านความทรงจำละ
14:46จริงดิ
14:50ยิ่งอยากอ่านเลยขออ่านแล้วดิ
14:52ไม่เข้าใจความใหม่ของเขาว่าส่วนตัวหรอ
14:56เข้าใจ
14:58ขอดูนิดเดียว
15:00ทำไม
15:01เป็นเพื่อนการรู้เรื่องส่วนตัวกันไม่ได้ไง
15:03เพื่อนหรอ
15:07ได้
15:09นั้นมึงลองเล่าเรื่องส่วนตัวของมึงมาก่อนดิ
15:12ได้ดิ อยากรู้อะไรอ่ะ
15:16เอาเป็นเรื่องที่
15:18ทำไมมึงถึงมาอยู่ที่นี่ก็ได้
15:28กูเห็นภาพหรอนอ่ะ
15:32ภาพหรอนยังไง
15:38กูก็เคยมีชีวิตปกติเหมือนคนอื่นเขานี่แหละ
15:41จนวันนึงพ่อกูได้รับบรадกที่ดินผหนึ่นนึงมา
15:49เขาเลยมีโปรเจตอยากเอาไปทำเป็นตลาด
15:52เดิมที่ดินผหนึ่นนั้นเป็นหมูบ้าน katgolds
15:55แล้วก็มีสูสารเก่าแก่
15:57ที่ใช้ฝẳงสบคนในหมูบ้านนั้นด้วย
15:59ตอนแรกแม่กูก็ไม่เห็นด้วยนะ
16:01เขาไม่อยากรบรู
16:03หรือไปร่ายที่อยู่อาศัยของชาวบ้าน
16:05แต่พ่อกูก็ไม่ฟัง
16:07ดื้อจะทำให้ได้
16:09แล้ววันหนึ่งกูก็ดันไปเห็น
16:11อะไรที่ไม่ควรเห็นเขา
16:16สิ่งที่ไม่ควรเห็นนั้นเหรอ
16:20มันเห็นอะไรอ่ะ
16:23เห็นคนตายที่ถูกฟังอยู่ในสูสารนะ
16:29นี่มึง...
16:32เห็นพีเหรอ?
16:34แล้วก็เป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องราวทั้งหมดด้วย
16:39คุณเหนือเอาไปเล่าให้เพื่อนสนิทที่อยู่ในหมู่บ้านนั้นฟัง
16:42เพราะผีที่กูเห็นอ่ะ
16:44เห็นผีของพ่อเพื่อนกูเอง
16:46แล้วเรื่องราวก็ลุกรามใหญ่โตเลย
16:49คนเอาไปลือกันหนาหูว่าวิญญาณบรรพบุรุธไม่เห็นด้วย
16:52ที่เตาคุณพี่ตรงนั้นไปทำเป็นตลาด
16:55แล้วก็เกิดกันบันทวงกัน
16:57ส่วนตัวกูเอง
16:59ก็ยังเห็นวิญญาณพวกนั้นอยู่เรื่อย ๆ เลย
17:03ใครเมืองรู้ป่ะว่าพ่อไม่เชื่อ
17:06พ่อคิดว่ากูเป็นบ้า
17:10จนวันหนึ่งเขาก็พากูขึ้นรถมาส่งไว้ที่นี่
17:14แบบไม่เคยกลับมาเยี่ยนอีกเลย
17:22แล้ว...
17:30เขาจะพาเรามาส่งไว้ที่นี่ทำไมวะ
17:36เพราะว่าที่นี่เป็นลงพยาบาลของคนที่ถูกลืมเนี่ย
17:42ใครที่มาอยู่ที่นี่
17:46ก็ถูกเอามาทิ้งไว้ทั้งนั้นแหละ
17:48อ่ะ ถึงตาเรียงบาง
18:04อ่ะ ถึงตาเรียงบาง
18:06อ่ะ ถึงตาเรียงบาง
18:08มึงเอาอ่านสมุดมันถึงเรียงนี้ดูดิ
18:18มึงเห็นผีใช้แก่หรอ?
18:20ใช้
18:24มึงเห็นผีใช้แก่เหรอ
18:32ใช่
18:34กูมักจะเห็นมันทุกครั้งที่กูส่องกระจบ
18:42แต่กูไม่รู้เหมือนกัน
18:46ว่ามันคืออะไร
18:48แล้วต้องการไหนจากกู
18:50จนมีวันนึงกูประเชิญหน้ากับมัน
18:56กูถามันเป็นเลยว่าต้องการไหนจากกู
18:58ได้จริงโปรดเลย
19:00แต่พ่อกูโกดมาก
19:02ทุกอย่างไม่เป็นภาพที่อาหลังสร้างขึ้นมาทั้งนั้น
19:04แล้วเขาก็ได้ทุกกระจกทุกบาลในบ้าน
19:06แล้วตัวอีกที
19:10แล้วเขาก็ได้ทุกกระจกทุกบาลในบ้าน
19:12แล้ว
19:18แล้วตัวอีกที
19:20กูว่ามาอยู่ที่นี่นี่แหละ
19:26กูถึงให้อยากถามหมอนนิดไง
19:28ว่าเขาเอากูมาทิงไว้ที่นี่ทำไม
19:30มันรู้สึกไหมละ
19:32ว่าวันสุดท้ายก่อนที่จะมาที่นี่
19:36กับวันแรกที่มาถึงที่นี่
19:38เหมือนดูหนังคลลเรื่อง
19:40เหมือนโรคลับใเลย
19:42คุณเหมือนความมาอะไรอ่ะ
19:49ใครใครที่อยู่ที่นี่เขาก็คิดแบบนี้กันがとう'.
19:50การให้เรา
19:54เหมือนหลุดอЗдไงในโลคอさĩในหนึ่ง
20:00รู้ว่ามันเหมือนอะไรรู้ไหม
20:04มันอะไร
20:11เหมือนโลกหลังความตาย
20:16ที่ที่เวลาหยุดหมุน
20:18มีแต่ครับเรา
20:20ที่ต้องรอรับคำที่ภาคสาพื้นไปยังดินแดนถัดไป
20:24โดนหนังเยอะเหมือนกันนะมึงเนี่ย
20:30กูไม่เชื่อหรอก
20:32แล้วผีมันจำได้หรอกว่าตัวเองตายตอนไหน
20:38มึงรู้ปะ
20:42ถ้าเราตาย
20:44ความทรงจำตอนที่เรากำลังจะตาย
20:48จะถูกรบออก
20:54มันก็เลยเกิดช่องวางของความทรงจำไง
21:00แบบที่มึงใช้ชีวิตอยู่ดีๆ
21:04แล้วก็มาผลที่มี
21:16กูไม่เชื่อ
21:18แต่สีหน้ามึงฟ้องอ่ะ
21:20ว่ามึงเชื่อ
21:22ไม่เชื่อกันแล้วแต่
21:26อ่ะ
21:28เกินเสร็จแล้วเอาจำไปเก็บด้วยนะ
21:30เดี๋ยวกูไปเข้องน้ำก่อน
21:32แล้วมึงตามกูมาเดี๋ยวกูพาไปที่ที่หนึ่ง
21:36ไม่เชื่อกันแล้วแต่
21:42อ่ะ
21:44เกินเสร็จแล้วเอาจำไปเก็บด้วยนะ
21:46เดี๋ยวกูไปเข้องน้ำก่อน
21:48แล้วมึงตามกูมาเดี๋ยวกูพาไปที่ที่หนึ่ง
21:50เกินเสร็จแล้ว
22:04อารันครับ
22:06ทานข้าวเสร็จแล้วเหรอครับ
22:10ครับ
22:12เป็นยังไงบ้าง ครับ
22:14กับข้าววันนี้อร่อยไหมครับ
22:16ก็ 오aktันะครับ
22:18เอ้อ
22:20นี่พีทร templos ครับ
22:21เป็นพยาบาลใหม่
22:23จะมาช่วยป่อยผมกับหมอนินดูแลที่นี่ครับ
22:25อ๋อ
22:26โอ้...
22:29สวัสดีครับ
22:31สวัสดีครับ อารัน
22:33เรียกผมพีชก็ได้ครับ
22:35ฝักด์ไน่ ฝักรับตัวด้วยนะครับ
22:40อารันครับ
22:41วันนี้เนี้ย เรามีนั�illion กันตอนบ่ายนะ
22:44ทำ CT Scan อารันจะไปเลยไหมครับ
22:48เดี๋ยวผมขอไปห้องน้ำก่อนได้มั้ยครับ
22:50แล้วเดี๋ยวผมตามไป
22:52ห้องหมอนนีนอยู่ตรงไหนล่ะครับ
22:54เดี๋ยวอารันถามกับพยาบาลได้เลยนะครับ
22:57แล้วก็ให้เขาผ่าไปเลยก็ได้
23:00ครับ
23:02นั้นผมขอตัวก่อนนะครับ
23:05ได้ครับ
23:21นั่นอารันครับ
23:23เดี๋ยวตอนบายนี้นะครับ
23:26ผมอยากให้คุณเข้าไปดูการทำ CT Scan
23:29เราก็เริ่มfollowCase ของอารันเนี่ย
23:31จริงๆอังจังพร้อมกันเลยนะ
23:33อารันถorteครับ
23:35เครฟนี้
23:37พิเศษกับเครษทั่วไปใช่มั้ยครับหมอ
23:41จริงๆแล้วเนี่ย
23:43เครฟที่นี่รุกเครฟเนี่ย
23:45เป็นเครฟพิเศษหมดเลยครับ
23:47เพียงแต่ว่า
23:49คุณอย่าพยายาม
23:53เข้าไปพูดอะไรสุ่ม 4 , marvel and Schiker
23:56แล้วก็กลิยาตต่างๆ
23:58คุณต้องระวังเป็นที่สอย่าง Thanks
24:00ครับ หมอ
24:01เอาเป็นว่า
24:02อย่างที่คุณรู้แหละ
24:04ว่าทีนี้ไม่เหมือนที่อื่น
24:05แล้วการที่คุณจะใช้อะไรที่คุณเคยทำมา
24:08มาใช้กับที่นี้มันของจะไม่ได้
24:11ครับหมอ
24:12ได้ครับ
24:13ทั้งที่ดี
24:15คุณอย่าพูดอะไรเลยจะดีกว่า
24:20ครับ
24:30เฮ้ย เสร็จจังวะ
24:34นานเลยละเมื่องเนี่ย
24:37วิน
24:46เฮ้ยวินอยู่ไหน
24:48วิน
24:56วิน
24:59แม่
25:00เราไม่ส่งเสียงเลยนะมึง
25:04กี้นานเลยนะมึงอ่ะ
25:09เดี๋ยวก็รอข้างนอกแล้วกันนะ
25:17ที่สุดที่มีความฝันสร้าง
25:20วิน
25:21เฮ้ย วิน
25:23จันมึงใช่ปะ
25:24วิน
25:26ต่อพูดดี
25:27เรื่องแบบนี้ไม่ตลกด้วย
25:28เฮ้ วิน วิน จันมึงใช่ป่ะ วิน
25:36เฮ้ ตอบคุณด้วยดี เรื่องแบบนี้ไม่ตลกด้วย
25:40วิน
25:58เดี๋ยวจะเป็นขั้นตอนสำคัญในการรักษานะครับ
26:20เพื่อให้เราเข้าใจแล้วก็วิน จัยอาการของอารันได้ดีขึ้น
26:24เดี๋ยวหมอจะต้องทำ CT Scan สมอง
26:27เพราะว่ามันจะช่วยประกอบการรักษาได้แม่นยำขึ้น
26:31แต่อารันไม่ต้องกลัวอะไรเลยนะ ไม่เจ็บเลย
26:34เดี๋ยวอารันแค่ต้องเข้าไปอยู่ในเครื่องแป๊บเดี๋ยว
26:57ขอไหมครับ
27:07หมอครับ
27:11ผมมีเรื่องอยากถามหมอหน่อยนะครับ
27:15ถามมาได้เลยครับ
27:18ผมอ่านสมุดวันทึกเร่มนี้
27:24หมดทุกหน้าแล้วครับ
27:26แต่หมอช่วยบอกผมหน่อยได้ไหมครับ
27:31ว่าผมมาทำอะไรที่นี่
27:34แล้วอารันจำอะไรก่อนหน้านี้ได้บ้างเหรอครับ
27:39ตอบพอถามผมมาก่อนครับหมอ
27:45โอเค
27:47สลันใจเย็นนะ
27:49ถ้าอารันยังไม่อยากเล่าอะไร
27:51ก็ไม่เป็นไรนะครับ
27:53แต่อารันไว้ใจหมอได้
27:56หมอเป็นหมอเจ้าของอาการของอารัน
27:59เพราะฉะนั้นหมอจำเป็นต้องรู้ว่ามันเกินอะไรขึ้นบ้าง
28:04- วันนั้น- ผมเห็นพีชายแก่ที่กระจก- แต่มันไม่เหมือนกับทุกครั้งนะครับ- ไม่เหมือนหรอครับ- ยังไง- มันเขาจะสื่อสารได้บางอย่างกับผม- ผมเลยไปเฝ้ารอยอยู่ที่หน้ากระจก-
28:34- แน่จริงใช่ปะ - แน่ จริงหม variability- หนี้- แต่พอผมก็โกตฮมาก- โกตฮมากτοฮมากเลยครับหมอ- พอวิ่งไลทุก姑กขจก- ในบ้านทิ้งทุกบ้านเลยครับหมอ- อารัน- อารันไปเฝ้าน่ากระจกละครับ- เพื่อ是不是 Bros อยู่สื่อสารกับktó Bristol แล้วกลับไป- อารันทำแบบนั้นไปทำไมนะครับ- ผมไม่คิดนะครับ- ว่าผมคงรู้อะไรบางอย่าง-
29:04ถ้าก็เจอหน้ากับมัน
29:06อารันรู้ใช่ไหมครับ
29:08ว่าทุกๆอย่างมันควรจะต้อง
29:11เป็นไปตามแผนการรักษา
29:13แล้วทุกคนเขาก็หวังดีกับอารัน
29:16อยากจะเห็นอารันอาการดีขึ้น
29:20แล้วมันยังไงครับหมอ
29:22สุดท้ายผมว่ายังไม่หาย
29:25ผมก็เปลี่ยนดีขึ้นนี่หมอ
29:26ผมไม่ยังเห็นมันเป็นเดิมอะ
29:27มันต้องใช้เวลาไงครับ
29:30แล้วถ้าอรรรรรรรท์ให้ความรุ่มมือ
29:32ทุก ทุก อย่างหนึ่ง νينก็จะสามารถ бум
29:47ที่หมอพยายามจะพูดอยู่เนี่ย
29:50หมอแepingจะบอกว่า อรรรรiran ไม่ควรจะไปข้ามขั้นตอน
29:54หรือว่าทำอะไรโรงพการแบบที่อรรรรนทำ
29:58แบบนั้น
29:59อรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรร
30:29อุ่ ...
30:30ậnั blueельählt roam Hmong
30:34แล้วหมอก็เข้าใจได้ว่า
30:36ทําไมบอนนั้น
30:37ข่อของอารันถึงได้ ...
30:39ได้สติแตก
30:42เพราะว่าพ่อเขารักอารรันมาก
30:44เขาครัวว่าอารรันจะเป็นอะไรไป
30:46เขาก็เลยไม่อยากให้อารรันไป
30:47หมุนอยู่เรื่องภาพร้อน paisันไหนตอนนั้น
30:51ตอนนั้น
30:54ตอนนั้นตอนไหนอีกหมอ
30:56ห้ะ
30:57ตอนที่อารันระwan
30:59เดินลงมาจากห้องนอนตัวเอง ไปห้องเก็บของที่มีกระโจก
31:03เต็มไปหมดแล้ว อารันก็ขังตัวเองอยู่ในนั้น
31:08ไม่จริง ไม่จริง
31:11ผมไม่เคยเป็น หมอกับพ่อ
31:14รวมหัวอะไรแต่งเรื่องมาหลอกผมใช่ไหมครับ
31:16ทั้งหมดนี้มันเคยเกิดขึ้นแล้วนะครับ อารัน
31:18ไม่จริง
31:19แต่ทุกอย่างมันเคยเกิดขึ้นแล้ว
31:21ไม่จริง
31:22มันเคยเกิดขึ้น
31:29- mum and padre รมหัวอะไรแต่งเรื่องมาหลอกผมใช่ไหมครับ?
31:32- ทั้งหมดนี้มันเคยเกิดขึ้นแล้วนะครับ Alan
31:34- ไม่จริง
31:35- แล้ว魔จะหลอก Alan ไปทำไม?
31:37- ไหนรับหมอ? ลากฐานอ่ะ
31:39- ถามันเคยเกิดขึ้นแล้วอยู่ไหน?
31:41เปิดอ่าดไปรวจทุก taki
31:45ạnh Britt learn
31:54- ไหนหนั๊ contacts?
31:56- Alan had something
31:58- หมอก่อหก...
31:59สงบสติอารม Memorial ก่อนนะครับ แล้ว
32:04เดี๋ยวonnerังก็จะผ่านไปแบบทุกครั้ง
32:08ทุกครั้ง
32:10ตอนนั้น
32:11ผ่านไปทุกครั้ง
32:13ทุกครั้งอะไรหมอ
32:15ทุกครั้งอะไร
32:17เหตุการณ์เหรอมันเพื่อเกิดขึ้นแล้ว przeอร่ะ
32:19LAD Lil A 가격 หมอกับพ่อร่มหัวกัน แต่งเรื่องมาหลอก
32:25มาตอนแหลกอะไรผมใช่ป่ะ
32:27ไม่
32:28ผมจะไม่เชื่ออะไร
32:50ผมฟังมาตั้งนาน
32:52ถ้าคนไข้ไม่อยากรักษาก็ปล่อยเขาไปซิครับ
32:58ผมเจอเคสแบบนี้ไม่เยอะนะครับ
33:00เราเวลาไปรักษาว่าคนไข้ที่เปิดใจแล้วฟังดีกว่าไหมครับ
33:04ถ้าเขาไม่อยากสแกนก็ปล่อยเขาไปซิครับหมอ
33:07เสร็จเวลาทำมาหากกินแล้วนะครับหมอ
33:10หมอครับ หมอก็รู้นี่ครับ
33:13ถ้าคนไข้ปฏิเศษกันรักษาที่นี่
33:15ก็แค่สองตัวไปลงพยาบาลบ้า
33:17ที่ขออาจจะมีวิธีรักษาที่เด็กขาดกว่าเราเยอะ
33:20สำหรับคนไข่ที่ไม่รู้ตัวว่าป่วย
33:22ผมว่าดีออกนะครับหมอ
33:24ก็แค่ฉีดยาก่อนประสาศให้เบอร์ ๆ ไป
33:27หรือไม่ก็แค่เข้าเครื่องช้อตไฟฟ้า
33:29ไม่ต้องมายืนเสียงอะไรกันแบบนี้ให้เสียเวลามอร์
33:36โหวหมอ
33:37จะบายสามแล้วนะครับ
33:39เดี๋ยวมีคิวคนไข้ต่อไปด้วยสิ
33:41เอาไงดีครับ
33:43ให้ผมส่งชื่อไปเลยไหมครับ
33:45จะได้แยกย้าย
33:47เราจะได้แยกย้ายกันไง
33:49ไม่ต้องสกงสแกนแล้วครับ
33:51ผมว่ามันเสียเวลานะครับหมอ
33:55ส่ง
33:57ส่งชื่อไปไหน
33:59ก็ลงพยาบาลบ้างไงครับบรัน
34:03ถ้าที่นี่รักษาคุณไม่ได้
34:05ต้องให้ที่อื่นดูแลคุณแทน
34:07จริงไหมครับหมอนนิน
34:08บอกอารันได้สิครับ
34:22นี่กำลังรวมหัวกันหลอกอะไรผมอีกแล้วใช่ป่ะ
34:25ไม่ได้ผลหรอก
34:26ผมไม่กลัวหรอก
34:28อารันครับ ฟังผมเนอะ
34:36ซีทีสแกนสมอง
34:38มันก็แค่เรื่องพื้นฐาน
34:40อย่างไรก็ต้องสแกนอยู่ดี
34:42ไม่มีวิธีอื่น
34:44อย่าให้เสียเวลาไปมากกว่านี้เลยครับอารัน
34:46จริงไหมครับหมอนนิน
34:48พวกเราเนี่ย
34:50ก็ทำตามรำดับการรักษา
34:52แค่สแกนสมองอารันดูเฉยๆ
34:56มันอาจจะไม่มีอะไรผิดปกติอีกได้นิครับอารัน
35:13เดี๋ยวเข้าหมอ
35:15อะไรกันครับ
35:17พีช
35:19การที่คุณพูดแบบเมื่อกี้กับคนไข้เนี่ย
35:22คุณยังอย่ายจะทำงานที่นี่อยู่หรือเปล่า
35:25ก็สรุปขอก็ยอมสแกนไปแล้วครับหมอ
35:28คุณรู้ไหมว่า
35:30คุณทำแบบนี้เนี่ยอาการของเขาอาจจะหนักขึ้นก็ได้อ่ะ
35:34งั้นผมขอโทษแล้วกันครับ
35:36ที่ทำให้เป็นพารัก
35:38พีช
35:40ครับหมอนนิน
35:42พีช
35:44ครับหมอนนิน
35:49ฝากดูแลอลันด้วย
35:51แล้วก็เดี๋ยวพากลับไปที่ห้องได้เลย
35:53ส่วนผลซีทีสแกนเดี๋ยวพวกนี้เราค่อยมาอ่านกัน
35:57ครับหมอนนิน
35:59หวังนิน
36:23ค่อยค่อยรู้ไหมครับบรัน
36:25นะครับเดี๋ยวผมช่วย
36:29นี่คุณเพิ่งเริ่มทำงานที่นี่เหรอครับ
36:33ใช่ครับผมเพิ่งเริ่มทำงานที่นี่วันแรก
36:38รู้ไหมว่าคุณเป็นพยาบาลที่
36:40ที่อะไรครับ
36:41ผมพูดว่าปากหมาได้ใช่ไหม
36:44ใครๆที่รู้จับผมก็พูดนี้กันหมดเลยครับบรัน
36:48ที่เจอกันที่โรงอาหาร
36:52คุณก้มหัวทักทายผม
36:54ตู้สุภาพมากเลยนะ
36:56ไม่เหมือนกับเมื่อกี้เลย
36:58แล้วคุณก็หมวให้ใครอ่ะ
37:00ผมจะบอกให้นะครับ
37:02ผมก็หมวให้คุณลุงที่เดินผ่านอร дอน
37:05คุณลุงที่เดินผ่ดหลังผม
37:10ใครอ่ะ
37:12เออ
37:13คุณลุงพอนนั้นแหละ ปล่อย pensa ครับอรร patients
37:20พีชไม่ตอบ
37:23แต่นั้นทำให้ผมแน่ใจว่า
37:25พีชเห็นผีชายแก่เดือนตามหลังผมมา
37:29แสดงว่ามันเป็นวิญญาณจริงๆ
37:31ไม่ใช่ภาพหลอนในหัวของผม
37:34แต่ทำไมพีชตึงเห็นมันได้
37:37และไม่ได้เห็นผ่านกระจกด้วย
37:55спокой
38:00แหลัน
38:01นอนยัง
38:03กูเอง
38:05กูเอง
38:11มิน
38:13มิน
38:17เออ...กูเอง
38:20มันเป็นไรอ่ะ
38:22โอเคไหม
38:26มีอะไรบ้างกัน
38:28กูกลัว
38:30กูกลัว
38:40รู้จักลัวเห็นให้ผี่ชายแก่น่ะอีกแล้วใช่ไหม
38:50ไม่เป็นไรนะ
38:53ไม่เป็นไรไม่เป็นไร
38:54กูอยู่ตรงนี้ละ
38:55มีมึงอยู่ตรงนี้
39:25ดีขึ้นเยอะเลยอ่ะ
39:29แล้วมึงเป็นไง ในปอบกูที่
39:33ทำไมมึงเป็นขนาดนี้เนี่ย
39:39มันโผลมาให้กูเห็นอีกแล้วอ่ะ
39:45มีกระจกเมื่อกี้อ่ะ
39:49เห็นเป็นตัวเลยหรอ
39:54เออ
40:02กูทนไม่ไหวแล้วอ่ะมึง
40:06กูกูว่ามึงกู
40:08กูทำไม่ได้อ่ะ
40:10ไม่เป็นไรมึง
40:12ไม่เป็นไรนะ
40:14มึงเคยสงสัยไหม
40:22ว่าถ้ากูอยู่กับมึงอ่ะ
40:26อายชายแก่ที่มึงว่า
40:28จะโพกมาให้มึงเห็นไหม
40:34มึงหมายความว่าไงอ่ะ
40:36มึงกับกู
40:40ลองเดิมไปดูที่กระจกด้วยกันไหม
40:44ถ้ามึงเจอมันก็ไม่เป็นไร
40:50มีกูอยู่ตรงนี้ทั้งคน
40:54จะดีหรอ
41:08แต่ถ้าไปเราเจอมันน่ะ
41:10อย่าทิ้งกูนะเว้ย
41:14เออ รู้แล้ว
41:18ไป
41:24เฮ้ย
41:40เฮ้ย
41:42อะไร
41:44อะไร
41:46อะไร
41:48อะไร
41:50เฮ้ย
41:52อะไรอะไรเห็นอะไร
41:54เห็นอะไร
41:56กูเห็นมึงเงียบไปอ่ะ
41:58มาดูเร็ว
42:00ไอ้บ้า
42:02ที่หนังอย่าเล่นแบบนี้ด้วย
42:04ปกใจหมด
42:06มาเร็ว
42:16ไม่เห็นอะไรเลย
42:18says
42:24อะไรหรือ
42:26เฮ้ย
42:28อะไรรือ
42:31พู rzeczy
42:32ไปใช่
42:34เนี่ย
42:36เอ็น 2
42:38ในด้วย
42:40อีอด
42:42มา หนี่
42:43ตัด happening
42:44ไม่ไหม
42:45fore things
42:46โอเค
42:50เพราะไม่มีอะไร
42:53ไม่มีเลย
42:54คุณอรันทั้ง
42:57คุณอรันทั้ง
43:00- มีคนมา
43:01กุณอรัน
43:02- เช็น ได้มีคน linear
43:05- ใจ เขราะม academy
43:06ลัน해�issements
43:07อีกลงงงงงงง
43:09ลันวงงงงงงง
43:10ได้แล้ว
43:12ฉันแค้น
43:12ี่รipple
43:13اذมแล้ว
43:16คุณลัน คุณลัน ลูกค่ะ
43:20แล้วก่ะ ตามเช่นมา
43:23เดี๋ยว ไปไหนครับ
43:26ตามมาค่ะ
43:38เดี๋ยว ๆ สิค่ะ
43:40ทำนี้ค่ะ
43:42เดี๋ยวนะครับ
43:44นี่เราก็จะไปไหนกันครับ
43:46ตามมานั้นนี้ก่ะ
43:58ผีพยาบาลคนนั้นเป็นใครอ่ะ
44:02อำลัมแน่ใจใช่ไหมครับ
44:04ว่าไม่เคยทำพยาบาลคนนี้มาก่อนเลย
44:06เป็นคุณกำลังไง
44:07มีคุณสิคิดว่า
44:09ตัวอีกต่อให้ท่านหรือครับ
44:11เป็นใจของคุณสิ
44:13คุณสeninสัยว่า
44:17มีความมันสิน para
44:19ผับกของคุณสิ
44:21คงของคุณสิ
44:23จับบาลคนนี้
44:25ของคุณสัย
44:26ครับ
44:27คุณสิ
44:28ของคุณสิ
44:30ที่คงคว้า
44:31สโทษกัน
44:32ส Apparently
44:33ถูกๆ
44:34กับ delleตลง
44:35กับบ่าลคนนี้
44:36ต่อมลคนนี้
44:38สวัสดี สวัสดี
Recommended
44:00
|
Up next
44:45
44:45
44:45
44:00
44:00
1:03:22
1:07:29
1:04:55
25:12
1:49:01
29:03
46:02
Be the first to comment