- 2 months ago
ดูละคร ย้อนหลัง ดูละครไทย
Category
😹
FunTranscript
00:00ด้วยไง ที่ราคตี
00:08มาค่ะประยาตรงนี้เลยค่ะ
00:10เดี๋ยวประยาน wand ตรงนี้เลยนะ
00:14ได้ไม่
00:14เป็นไม่ชะอด หรือเดี๋ยว เดี๋ยว
00:17เอาอะไรค่ะประยา
00:19เดี๋ยวกว่าดหน่อย
00:20ประยามิต้อง ไม่ต้อง
00:22โอเกต่ายแล้วประยาไม่เป็นไรค่ะ
00:23ห藤จะสัมพาร์ภ์ประยา เฉยๆ attracted sich
00:25โอเคค่ะ
00:26ได้ค่ะ platform
00:29นั่งนี้นะคะ
00:31นั่งนี้ได้ไม่รู้
00:33ได้ค่ะ
00:35ติด
00:36ไม่ ประยาก่อนนะคะ
00:40โอเค
00:41ได้นะคะ
00:43แล้ว
00:44palliersаф่างนี้ใช่ไหมคะ
00:46ใช่ค่ะ
00:48ประยามองหน้าหนูนะคะ เดี๋ยวหนูจะไปนั่งนะ
00:51ณistic
00:55ความสุขของประยาคืออะไรคะ
00:58อืม...ป้าก็ไม่รู้หรอกนะคะว่าความสุขคืออะไร
01:03แต่ป้าก็อยากจะทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุด
01:08แล้วก็กวาดพื้นให้สะอาดที่สุดค่ะ
01:13ป้าดีใจนะคะ
01:14ที่เวลาเห็นตัวเองเนี่ยติดบอดพนักงาน
01:18เป็นพนักงานดีเด่น
01:21ป้าก็ยิ้มได้เวลาที่เห็นเด็กเด็กเขามาเบียนกันทุกวัน
01:29มันมีความสุขและเข้าดูรู้สึกว่าเราสดใสนะคะ
01:35แต่...เขายอมรับนะคะว่ามันอดเศร้าไม่ได้ค่ะ
01:44คิดถึงลูกนะคะ
01:47ถ้าวันนี้เขายังอยู่
01:51เขาจะตัวมาเป็นอย่างไรหรือ?
01:58ป้า...ไม่รู้หรือว่า
02:01ตอนนี้หวามสุขมันคืออะไรหรือ?
02:06ป้า...
02:08ป้า...
02:10ค่ะ
02:12ก็ตอนนี้
02:14เฮ้ย เฮ้ย...
02:16นายจะทำอะไรชั้น่ะ?
02:17ไม่ได้ทำอะไรเลยก็...
02:19แค่จะเซิร์วิสเปิดประตูให้เชอเชอ
02:22พอ...พอ...ไม่ต้องเลย
02:24นายอย่ามประรูกฉันเยอะ
02:26ฟังนะ คือ พี่นายบอกฉันว่าชั่วโมงที่แล้วอ่ะ
02:37ที่บอกว่าชอบเธอเหรอ
02:39เออ นั่นแหละ คืองี้
02:43ฉันไม่ได้มีประสบการณ์อะไรแบบนี้บ่อยๆ ในชีวิตเยอะ
02:47เพราะฉะนั้นฉันไม่รู้ว่าฉัน
02:49เผินเหรอ
02:50อิดยุด
02:52โอเค โอเค ฟังนะ เรา
02:59เราไม่ได้ต้องการที่จะเร่งหรือเอาคำตอบอะไรจากเธอเลย
03:02เราให้เวลาเต็มที่ตามสบาย
03:05แต่ถ้าเกิดเราทำอะไรที่มันลำเส้นเธอไป
03:08เธอก็บอกเราแล้วกัน โอเคปะ
03:11อืม
03:13เฮ้ยเธอ
03:23อะไรอีก
03:24ถ้าเกิดเราโทรหาเธอบ่อยขึ้นอ่ะ
03:26ถือว่าลูกเกินไปป่ะ
03:28โอเค แล้ว
03:46โอเค เลอร์
03:50เฮ้า
04:20เฮ้า มาไงแม่
04:37แม่ เสียงแกรับสายแม่เนี่ยนะ
04:40รู้เลยว่าอยากคุยกับแม่มาก
04:43เข้าท่อนหุกเลยดีกว่ะ
04:44มีอะไรได้บอกแม่
04:46เออ ใกล้ช่วงเก็บเกี่ยวแล้ว
04:49จะได้กลับบ้านมาไหมเนี่ย
04:51เย้หลานก็บนคิดถึงทุกวันเลย
04:53อืม เดี๋ยวฟ้าขอดูเวลาก่อนเหล่ากันนะ
04:57ไม่ได้แต่ฟ้าต้องไปทำงานแหละ
04:59แค่นี้ก่อนนะ
05:00เออ เออ
05:19สัด
05:34สัด
05:34สัด
05:35สัย
05:36สัด
05:38- ชาย!
05:46- พ่อ!
05:48- เปิดประตูให้พ่อหน่อย
05:50- ทำอะไรอยู่?
05:54- ข้างแนมอยู่พ่อ! มีอะไร?
05:57- เหล็วๆ พ่อมีเรื่องคุยด้วย
06:01- รอกก่อนพ่อ!
06:04- ทำอะไรของเองวะ ชับช้า
06:10- เฮ้ย!
06:15- อะไรของเองวะ ทำได้อยู่
06:19- ห้องน้ำ
06:23- ประตูแล้ว
06:25- มีอะไรพ่อ?
06:31- ทำอะไรยักช้าจัก
06:39- ข้างน้ำอยู่
06:40- พ่อมีอะไรครับ?
06:42- มีอะไร
06:46- มีอะไร
06:48- เองจำลงยอดเลยไหม
06:50- ยอด
06:51- คนที่มีเรียนชั่งมากับพ่อ!
06:54- เดี๋ยวพ่อว่าอาทิตย์หน้าเนี่ย
06:56- จะชวนมามากินข้าว
06:57- เองอยู่ด้วยนะ
06:59- ทำไมของต้องอยู่ด้วยหรอ?
07:01- เข้ามันเห็นเองนักแต่เด็กเด็ก
07:03- มันอยากจะเห็นว่าเองอ่ะ
07:05- โตขึ้นมาน้ำเป็นไง?
07:07- เองใช้น้ำของผู้หญิงด้วยหรอ?
07:16- ไม่ใช่
07:18- กินเสื้อหรือเปล่า?
07:21- กินน้ำยับประพนุมอะไรอย่างนี้
07:22- อย่าเดี๋ยวพ่อ!
07:29- มีแม่งอะไรเนี่ย?
07:32- มีแม่งอะไรเนี่ย?
07:37- ไอ้ชายนี่มันอะไร?
07:40- ขอโทษพ่อ!
07:42- แห่งเลย!
07:55- เดี๋ยวมึง
08:02- ทีน! ทีน! ทีน! ทีน! ทีน!
08:26- ว่าไง?
08:27- โอ้ยพึ่งจะถึงบ้านเนี่ย
08:29- รถติดมากเลยอ่ะ
08:30- เพอขับลงไปตรงนี้เขาทำทางอ่ะ
08:32- ติดไม่ขยับไปไหนเกือบครึ่งชั่วโมงเนี่ย?
08:35- คงเทพก็แบบนี้เนี่ย?
08:38- เออนี่...
08:40- ไม่เห็นต้องมาโทรรายงานฉันแบบนี้เลย
08:43- อ๋อ...
08:44- ไม่ได้รายงานอ่ะ
08:45- แค่บอกเล่าความทุกใน...
08:47- ในชีวิตประจำวันแบบปันภาหารอ่ะ
08:49- แล้ว...
08:51- นี่ทำอะไรอยู่อ่ะ?
08:53- ปัดงานทรงบอกกออยู่อ่ะดิ
08:55- ไม่ได้นอนนี่อะไรขึ้นเนี่ย?
08:57- นี่อ่าแหละ...
08:58- วิธีระเบิดพลังข้างสุดยอดของศิลปิน...
09:01- เดทลายเท่านั้นที่จะนอกเอฟวิติง...
09:04- ทุกคนชื่อเรื่องการโดร้างสมองไหมครับ?
09:07- ผมมีประสบการณ์ตรงเรื่องนี้มารอให้ทุกคนฟัง...
09:10- กับบทเรียนราคาแพง...
09:12- ที่ทำให้ผมกับแฟนต้องเลิกกัน...
09:14- ไม่เราไปลงในวิชาเรื่องที่มีชื่อว่า...
09:18- วิชาฟัมสุข...
09:20- ป้าย...
09:23- ยังอยู่หรือเปล่าเนี่ย?
09:25- เฮ้ย...
09:26- เอ้ย... เราต้องทำงานก่อนอ่ะ...
09:28- ถ้านี้นะ...
09:29- อ๋อ...
09:30- เดี๋ยววะคุยกันไหม?
09:32- อืม... ได้ดิ...
09:33- จะนอนดึกมากแล้วกันนะ...
09:35- บ๊าย ๆ นะ...
09:41- ทุกอย่างมันเริ่มต้นจากความหวังนี้ของผมครับ...
09:43- แพนผมถ้ามีปัญหาส่วนตัว...
09:45- ค่ะเดิมมีอาการซื้มเศร้า...
09:47- ในฐานะคนดัก...
09:48- ผมก็ทนไม่ได้ครับ...
09:49- ที่ต้องเห็นผู้หญิงที่ผมรักอยู่ในอารมณ์ทุกตลอดเวลา...
09:52- นั่นเลยทำให้ผมกระสดุตตาเข้ากับชื่อวิชาเรื่องนี้...
09:55- วิชาความสุข...
09:56- ที่เพิ่งจะเปิดเป็นปีนี้ปีแรก...
09:58- แรก ๆ มันก็ดีครับ...
10:00- วิชานี้มีกิจกรรมดึกแบกให้ทำเยอะ...
10:02- แต่ว่า...
10:03- ไป ๆ มา ๆ
10:05- แฟนผมที่จิตใจอ่อนไหวง่างอยู่แล้ว...
10:08- ก็กลับค่อย ๆ ไปสนิกับอาจารย์ผู้สอน...
10:11- หลาย ๆ อย่าง...
10:13- ทำให้ผมรู้สึกว่าแฟนผมถูกร้างสมอง...
10:15- แต่ผมจะค่อย ๆ ลงลายในอย่าทีแล้วเรื่อง...
10:19- ถ้าขอโจวงผมจะเริ่มต้นเอาไว้ก่อน...
10:21- มีตั้งการสนับสนุนให้แฟนผมดอบเตรียน...
10:25- ทั้งที่ชีวิตร้านการเรียนของแฟนผมกำลังไปได้ด้วยดี...
10:28- คนกำลังมีอนาคต เรียนแพทย์...
10:31- อาชารณ์แบบไหนที่จะเชียให้นักเรียนดอกเรียน...
10:34- แค่พอแฟนผมมีงานดีเด็กคือการชอบหยินเนื้อเพลงครับ...
10:38- แต่ที่ทำผมเจ็บใจที่สุด...
10:40- ก็คือแฟนผม...
10:42- แฟนเก่าผม...
10:44- นอกใจ...
10:46- ไปครบกับนักศึกษาคณะอื่น...
10:48- ที่ที่เจอกันในคลาส...
10:49- ซึ่งก็เป็นนักศึกษากลุมเดียวกัน...
10:51- กับที่สนิกอาจารย์คนนั้น...
10:53- ผมสาบ้านเลยครับ...
10:55- ว่ายอยู่...
10:56- แฟนผมก็เหมือนเปลี่ยนไปเป็นคนละคน...
10:58- น่างจากเธอมาลงในวิชานี้...
11:00- ได้มารู้จักกับคนกลุมนี้...
11:16- โทรไปเขาไม่รับเลยอ่ะ...
11:30- ต้องใส่กำลังไล่อ่านอยู่ในแน่ๆด้วย...
11:34- ทำไงดีอาจารย์...
11:35- เดี๋ยวอาจารย์ลองโทรอีกทีนึงแล้วกัน...
11:38- โทรมาทำ ๆ...
11:50- โทรมาทำ ๆ...
11:55- โทรมาทำ ๆ...
11:57- ยังแสบبلว่า...
11:59- ถ้าค่ะ...
12:02- โทรมาทำ ๆ...
12:07กระเจ้าความว่า
12:37แล้วเวลาต่อไว้
13:07ขอบคุณภายังค์
13:37โทษหาทำไมไม่หลับเลย
13:54เป็นห่วงนะ
13:57ไปครับจัน
14:00ไปด้วยกัน
14:02มีอะไรให้ช่วยก็บอกผมได้นะครับ
14:07ค่ะ
14:24ค่ะ
14:28ค่ะ
14:32แต่ดิฉันมั่นใจคนของดิฉันมากนะคะ
14:35แต่ว่าแน่นอนค่ะ
14:37ว่าดิฉันจะต้องสอบถามเขาเพิ่มเติม
14:41ค่ะ
14:44ดิฉันสร้าวค่ะ
14:46ว่าภาพรักษของมหาวิทยาลัยก็เป็นเรื่องสำคัญ
14:49แล้วก็เป็นเรื่องที่ต้องรีบจัดการ
14:52ขอบคุณนะคะ
14:59บอดมหาวิทยาลัย
15:01เราจะเชิญคลูกกับฝ้ายไปให้ข้อมูลเพิ่มเติมอ่ะ
15:03ว่าเรื่องมันเป็นยังไง
15:09ขอโทษด้วยนะคะ ดิฉันไม่ต้องมุนวาย
15:13ไม่สิ
15:14ทุกคนก็ต้องมีหน้าที่ของตัวเองแหละ
15:18ที่จริงก็ดีเหมือนกันนะ
15:20ที่ทำมหาวิทยาลัย
15:22เขาสนใจปัญหาของนัศุษาคับแบบนี้
15:25แค่ปกติ
15:26เคสอื่นไม่ได้จัดการรวดเร็วแบบนี้เท่านั้นเอง
15:34ไฟรู้ใช่ไหม
15:35ว่าครูมั่นใจในตัวไฟ
15:39แต่ว่าหลังบ้านเราก็ต้องพูยกันก่อน
15:41เรื่องมันเป็นยังไง
15:48พอไอ้ก็ยังไม่มั่นใจเหมือนกันค่ะ
15:50ว่าตอนนี้เรื่องทั้งหมดมันเป็นยังไง
15:54ไอ้อาจารย์จำเคต
15:55นักศึกษาแพทย์ที่ฝ้าเชิญมาปรึกษาได้ไหมค่ะ
16:11เห็นวินบอกไม่อยากคุยกับเรานี่
16:15ถ้าไม่วิดดีนัดเจอ
16:17มีเรื่องอะไร
16:19วินกล้าถามเรื่องนี้ได้ไง
16:20เจอ
16:30มีเรื่องอะไร
16:33วินกล้าถามเรื่องนี้ได้ไง
16:36วินรู้ไหมว่าวินกลังทำให้คนอื่นเขาเดือดร้อน
16:40ทำ
16:42แล้วทำอะไรเหรอ
16:44ก็ที่วินใช้แอคหลุมโฟตไง
16:48กับแพทแท็กวิเช่าความสุกปรม ๆ ที่วินกำลังปันขึ้นมา
16:53เราไม่ได้ผันนะมีว
16:55มันก็เรื่องจริงทั้งนั้นไหม
16:56มีวจะดอบเรียนไปเป็นลัปเปอร์
16:59ก็เหนือเขาแค่เข้ามาแสดงความคิดเห็น
17:05รู้เรื่องนอกใจอะ
17:08วินก็รู้ความจริงมันคืออะไรอะ
17:10รู้วินนังโกลของโฟตไงกันลงไปเหรอ
17:14วินทำอย่างนั้นได้ไงอะ
17:17วิน
17:18วินรู้ไหมว่าเราฟอร์มวินได้เลยนะ
17:22ฟอร์ม
17:25เอาดิ
17:26ฟอร์มเลย
17:28ไปจ้างทนายมาด้วยนะ
17:30เพราะเราก็มีทนายของในบ้านเหมือนกัน
17:32มีทนóc
17:39ฟิน
17:42เราถามจริงXi่งrew
17:45วินทำแบบนี้แล้ววินได้อะไร Åh
17:47ه
17:49เราว่าวินเรื่องร surprised portion
17:52เราลองดูสิงที่ตัวเองทำ
17:54รู้ว่าว่าน litigation��ทำอะไรลงไป
17:56Power & baş
17:58จะมีของวินกำลังทำอยู่อ่ะ
17:59แล้วเร็วร้างทรАมอยู่ หọn друзья
18:02มีแปลงแหละ 경 prick แยก500 มากขึ้นกว่าเดิน
18:05แล้ววิน แล้ว neon
18:06actsคอ dal ไปกันได้ ยังไง
18:09วิชาเนี้ย
18:11เร Skills 안돼 แล้วเจอเธอ الك un. มิว
18:13แล้วลากมิวใเวลิ่งเหมาะทุกธาบ
18:15แล้วสดุผมเป็นไง
18:17มิวเปลี่ยนไป
18:19แล้วไม่มีใครเป็นคนนอก
18:23แล้วไง
18:24แล้ววินจะโทษว่าทุกอย่างมันเพราะวิชาวความสุมแล้วเหนอ
18:28หึ วิน
18:30แล้วนี้มันใช่สิ่งที่เราสุมพวนได้รับประมิว
18:33เช่นครับ อาจารย์จอย แล้วก็อาจารย์ไฟล์ครับ
19:03วันนี้เรามีประเด็นที่จะต้องคุยกันหลายเรื่องเลยนะครับ
19:07อาจารย์ไฟล์ครับ
19:09ผมจะค่อย ๆ ไล่ถามไปทีละเรื่องนะครับ
19:12แล้วยังไงช่วยตอบความไปจริงให้ด้วย
19:17ค่ะ
19:18เรื่องแร่ จริงเหรอครับ
19:21ที่คุณแนะนำให้เด็กดอกเรียน
19:24เพราะว่าเขาแค่มีความฝันอยากเป็นแลปเปอร์
19:33เป็นเรื่องจริงค่ะ
19:39ที่เด็กพอความมาปลิกษัทดีฉันเรื่องอยาก ดอบเรียน
19:43เพราะไม่มีความสุขกับสิ่งที่
19:48พร้อมีที่ตัวเองเรียนอยู่
19:50ดีฉันรับรู้ที่ความอื่cade อัดทonnaล praising มานาน
19:53ดีฉันไม่ ακาดให้ชาร์ụสาศาทึ่งให้ที่อย่างใจ
19:54แบบนี้เห 19 นักoun Belle
19:57นายเรียกนะนำไหมค่ะ
20:03น How To Stop
20:06แล้วก็จริงค่ะ
20:07usch pis
20:07ที่เด็กพesteนั้นมีความฝันอยากเป็น Lapper
20:11แต่ความอยากเป็น Lapper
20:13มันเกิดขึ้นหลังจากความทุกค์
20:15ที่นานศึกษาต้องเรียนในขณะที่ stand up
20:16ที่ตัวเองไม่ได้ชอบวีธีนึงค่ะ
20:19ก็คือคุ้นเห็ดด้วย
20:21ที่ให้เขาเลิกเรียนหมอ
20:23แล้วมันเป็น Lapper
20:25มันเป็นคนและเรื่องกันเลยค่ะ
20:27เด็กคนนั้นไม่ปัญหาจากการเรียนหนัก
20:29จนเธอรู้สึกเบิร์นเอา
20:31คำแนะนำในหาหน้าอาจารย์ของดีฉันคือ
20:35ให้เธอหาเวลาพักผ่อน
20:37และทุกทวนถึงความตั้งใจของตัวเองดีๆ
20:41แต่การgeois Lab
20:43มันช่วงให้เด็กคนนั้นได้ระบายและรู้สึกผ่อนคาย
20:47ซึ่งการคนพบกันในครังนี้
20:49ทำให้เธอได้ตักสิจัยง่ายขึ้นเท่านั้นเองค่ะ
20:54สรุปก็คือ
20:55คุณแนะนำให้เด็กคนนี้
20:57ไปพังเร่งคิดทบทวนให้ดีๆ
21:01เด็กคนนี้ก็เลยคิดว่า
21:03จะดอบเรียนด้วยตัวเอง
21:05งั้นเรื่องที่เขาอยากจะเป็น Lapper
21:07คุณก็ไม่ได้เกี่ยบข้องอะไรด้วยสิ
21:13ไม่ได้มีการสับสนุน
21:15หรือให้ท้ายอะไรเด็กใช่ไหมครับ
21:19ที่ต้องถามให้ชัด
21:23เพราะจากที่อ่านในโฟนใน Social
21:25มันเหมือนกับว่า
21:27ที่เด็กคนนี้เรื่องที่จะดอบเรียนหมอ
21:29เพราะมีคนทําสนุนความฝันของเขาที่อยากเป็น Lapper
21:41ดิฉันพูกเป็นอาจารย์ครั้งแรก
21:43เทิมนี้เทิมแรกค่ะ
21:45ดิฉัน
21:47คิดมาตลอดว่า
21:49คนที่เป็นอาจารย์
21:51ควรจะสนับสนุนทุกๆความฝันของเด็กค่ะ
21:53จากคุณหมอเนี่ย
21:55ว่าเป็น Lapper
21:57ก็ถ้ามาเป็นความต้องการของเด็กจริงๆกันนะคะ
21:59จากคุณหมอเนี่ย
22:01ว่าเป็น Lapper
22:03ว่าเป็น Lapper
22:09ก็ถ้ามาเป็นความต้องการของเด็กจริงๆกันนะคะ
22:11บัญชากาดดูตึงเครียดมากเลยค่ะ
22:13ยังไงขอพักสับครู่นะคะ
22:15อย่าเพิ่งเลยครับ
22:17ผมยังมีอีกเรื่องหลายเรื่องที่จะต้องคุย
22:29ก็ดีใจ
22:47แล้วเรื่องเด็กของนั้นแล้วครับ
23:04ที่นอกใจแฟน แล้วไปคบเด็กนักศึกษา
23:07ที่คนสนิดด้วยแล้วครับ
23:14เพราะที่ดีฉันรู้
23:15เด็กสองคนนั้นสนิดกันในฐาน emergence
23:19และจริงๆแล้ว
23:20ความสัMMพันศัยหญิงกับแฟนเก่า
23:23ซึ่งพี่ก็น่าจะเป็นเด็กคนที่โพส
23:26เค้าสองคนก็มีความสัมพันศัยละหองระหารกันมา
23:29สามกายี kaum LEA แล้วค่ะ
23:33ดีฉันขอเสริมีส่งส์ในเล็กน้อยนะคะ
23:36ในฐานั้นที่ latter
23:37ต่องดูแลอาจารย์รายวิชานี้อีกที
23:40ปกติ...
23:42ไฟจะคอยมาปรึกษาเกี่ยวกับนักศึกษาใน Class อยู่ตลอด
23:47ที่ไฟพยายามจะสื่อสารก็คือ
23:50ถ้าทุกคนได้รับข้อมูลชุดเดียวกับพวกเรามาตลอด
23:55น้ำหนักความจริงที่ถูกโพทรงโซเชียล
23:59ก็อาจจะไม่ได้มีน้ำหนักขนาดนี้นะคะ
24:05งานเพื่อให้มันกระจาง
24:07จิจกรรมที่อาจารย์ไฟทำใน Class
24:10มันเป็นยังไงหรือครับ
24:13ผมสนใจค่านี้ล่ะ
24:16ที่เขาว่าเรียนค่านี้เราเหมือนถูกร้างสมอง
24:29ไม่มีการร้างสมองอะไรทางนั้นเลยค่ะ
24:32ตรงกันข้ามเลยคือกิจจากรรมที่ทำในข้าบส่วนใหญ่
24:35จะทำให้นักศึกษาได้กลับมาฟังเสียงของตัวเองจริงๆ
24:39เรารู้แบบจิจกรรมแล้วครับ
24:42คงไม่ได้มีกระบวนกลางที่ล่อแรบ
24:45หรือกรรมกึ่งที่ไม่เหมาะสมกับจันยาบัลครูนะคะ
24:50ไม่มีค่ะ
24:52ดีฉันได้ตรวจดูเค้าเซลบาทยืนอย่างอีกเสียงค่ะ
24:58ว่าทุกกิจกรรม ทุกข้าบเรียน
25:01ไม่มีเรื่องอะไรที่น่ากลางวลเลยค่ะ
25:04ในค้าเรียนอะ
25:06ผมไม่ได้กลางวลเลยนะครับอาจารย์จอย
25:09ที่ผมกลางวลนอกพาต่างหาก
25:12เพราะไม่รู้ว่าพูดสอน
25:15จะมีประติดสัมพันธ์กับลูกสิทธิ์ยังไงบ้าง
25:21เรื่องโทษอ่ะ
25:23ผมพอก็จะเข้าใจได้
25:25แต่เรื่องนี้มันไม่ใช่มีเรื่องเดียวที่ครับ
25:28อาจารย์ฝ้ายเคยสอนนักศึกษาที่ชื่อชายใช่ไหมครับ
25:33ค่ะ หรือสวะไฟฟ้าปีสี่
25:40ผู้ประคอมของนักศึกษาคนนี้
25:42เพิ่งเข้ามาแจ้งที่จิตการนิสิทธิ์ว่า
25:47รูปของเขากับอาจารย์ฝ้ายผู้สอนไลวิชา
25:52ได้มีการแชทพูดคุยกันเป็นโส่นตัวผัดแอปิเคชั่นหนึ่ง
25:57ก็ยังส่งรูปภาพที่ไม่เหมาะสม บังประกาศเลย
26:04เอ่อ...น่าจะต้องมีเรื่องเข้าใจผิดกันแน่ๆเลยค่ะ
26:08น่าสิครับ มันคงเป็นเรื่องที่เข้าใจผิดที่หลุนแรง
26:12เอ่อ...น่าจะต้องมีเรื่องเข้าใจผิดกันแน่ๆเลยค่ะ
26:19น่าสิครับ มันคงเป็นเรื่องที่เข้าใจผิดที่หลุนแรง
26:24ว่ายังไงครับ มันเป็นยังไงครับอาจารย์ฝ้าย
26:29ค่ะ ได้มีการพูดคุยส่วนตัวกับรักศษาคนนั้นจริงๆ
26:44แต่ก็ผ่านแอปพลิเคชันชัดทั่วไป
26:48พี่ฉันสอนธุชาแบบนี้
26:51พี่ฉันก็ต้องพูดคุยเรื่องความทุกของรักศษา
26:54เพื่อติดตามประการนอกคลาสอยู่แล้ว
26:56แล้วเรื่องสองรูปภาพแต่ครับ
26:58นั่น ค่ะ
27:00มีการส่งรูปภาพจริงค่ะ
27:04แต่สนตัว ที่ฉันคิดว่า ไม่ได้มีอะไรม่าหมอสม
27:08แต่ผู้ Bot want he didn't think so at corp
27:12มันเป็นรูปภาพอะไรleenเธอ
27:16มันคงไม่ใช้เป็นรูป
27:19สวัสดีวันจารย์
27:22อะไรผู้เนятละใช่ไหมครับ
27:24นี่ฉันบอกไม่ได้ มันเป็นความรับค่ะ
27:32ถ้าจะบอก นี่ฉันต้องได้รับการยอมรับจากนั้นศึกษาด้วย
27:37ขอเบคสังสิบห้านอาทีนะคะ
27:47ปล่าฟ้าย
27:54ปล่าฟ้าย
28:09ปล่าฟ้าย
28:11ปล่าฟ้าย
28:13คุณถามว่าเรื่องมันเป็นอย่างไร
28:15คว้ายให้เด็กส่งลูกอะไรมาให้
28:20เรารู้จักกันมันเกิดสิบปี
28:23คลูว่าคลูมั่นใจ
28:25ว่าฟ้ายไม่ได้เป็นคนที่จะให้เด็กส่งลูปพันนั้นมาให้
28:30แต่มันรูปอะไรอ่ะฟ้าย
28:33ถ้าฟ้ายพูดความจริงไม่หมด
28:36คุณจะแยงให้
28:38มันก็ยากนะ
28:40เด็กของนั้นเขามีอัตลักเป็นหญิงค่ะอาจารย์
28:47แต่ว่าที่บ้านเขาไม่ยอมรับ
28:52ถึงขนาดโดนพ่อทำรายนั่งกายตอนเด็กๆ
28:55แล้วพ่อยิ่งตัวมาเข้าขนาดวิศวะ
28:58ก็ยิ่งต้องซ่อนตัวตนจริงๆเอาไว้
29:02ฟ้ายสัญญากับเขาไว้ค่ะ
29:05ว่ Germany
29:07ฟ้ายสัญญากับเขาไว้ค่ะ
29:09คือว่าถ้าเขาอยากเป็นผู้หญิง
29:13อยากเป็นTHE 비� LG ไม่จริงๆ
29:17หรืออยากให้มีใครสะคน
29:20รู้จักเขาในแบบที่เขาเป็นballsจริง
29:23ฟ้ายจะเป็นคนๆนั้นให้เขาค่ะ
29:26ค่ะ
29:30เขาก็เลย
29:32แต่งตัวเป็นผู้หญิง
29:35แล้วก็คอยส่งรูปมาให้ฝ่าย
29:39โถวเอ้ย
29:45มันเป็นเรื่องละเหยียดอ่อนนะคะอาจารย์
29:48เพราะว่าฝ่ายสัญญากับเขาเอาไว้
29:53ฝ่ายเองก็เลยระบากใจที่ตาอธิบายค่ะ
30:00แค่อย่างนั้น
30:02คลูก็เข้าใจแล้ว
30:06แล้วยังมีประเด็นอื่นที่คลูควรจะรู้อีกไหม
30:10เกี่ยวกับนักศึกษาในคลาดของฝ่าย
30:17หนูก็ไม่ค่อยมั่นใจแล้วค่ะอาจารย์
30:24แล้วยังต้องมาเจอตามอีทีอีก
30:26ไปหากโอเค้าไว้แล้วค่ะ
30:32การเมืองในมหาวิทยัยไล่น่ะ
30:35เขาเป็นผู้ท้าชิงตำแหนงพอสำนักวิชาศึกษาทั่วไป
30:40แล้วก็กำลังเสนอปรับรถวิชาใหม่ใหม่
30:45แบบที่ฝ่ายสอนรถลง
30:51ฝ่ายไหวใช่ไหม
30:53ขอโทษนะ
30:55เหมือนลากว่าขึ้นเขียงไหม
31:00ขอบค่ะอาจารย์
31:04เดี๋ยวฝ่ายขออยู่ค่อนเดียวแบบนึงได้ไหมค่ะ
31:06ขอบนึงได้ไหมล่ะ
31:08ล่ะ
31:22โอเค
31:23โอเค
31:24โอเค
31:37พ้อมفว่า
31:38เชอん
31:42นี่
31:51บคเซ택ff
31:52словก็ดู
31:55นี่
31:59อันธรรม
32:29เธอ
32:31เธอ
32:43เธอ
32:54เธอ
32:57เธอ
32:59อาจ
33:16เธอ
33:18เธอ
33:21เธอ
33:24เธอ
33:25เธอ
33:27ที่ฉันรู้จักไฟมาเกือบสิบปี
33:35ตั้งแต่ไฟยังเรียนมหาวิทยาลายอยู่เลยค่ะ
33:39ตอนนั้น
33:41ดิฉันทำงานเป็นนักจิตบำบัต
33:43และไฟมารับบริการ
33:45พอไฟต่อปอริญยโทด้านจิตวิทยา
33:49ดิฉันก็เอาเขามาช่วยเป็นทีเอ
33:52ดิฉันเลยเห็นแวว
33:54ว่าเขาต้องเป็นอาจารย์ที่ดีได้แน่ๆ
33:56แล้วได้มีการชิบประวัตรเยนหลังก่อนอนุมัติว่าจร้างหรือเปล่าครับ
34:03มีฉันทำตามขั้นแต่ทุกอย่างแหละค่ะ
34:07นั้นอาจารย์ไฟ้ช่วยชี uncomfortable
34:13ขอดีว่ามันเป็นโฟสดิน
34:19งั้นมีคนเอาไปรงโฟสด์
34:20แล้วมันก็เกี่ยบการอาจารย์ไฟ้ด้วย
34:22อาจารย์เมธีต้องการอะไรกันแน่คะ
34:52จริงหรือไม่จริงมันเก circle ประเด็นอย่างไร
34:55มันก็เก circle หมดแห่งควรประจารย์จเจอร์
34:57เรื่องวดตาฐานของรายวิชา
35:00วดตาฐานของคุณผู้ซ่อน
35:02แล้วมันก็วกวนกรับมาที่
35:04วดตาฐานของสำนักวิชาศึกษาทั่วไป
35:07ควรประจ Şimdi Simson
35:09ประจารย์ฝ่ายคัน
35:10พวกเราtteวดเราคำชี้แจงเลย
35:13ดีฉันขอชี้แจงแถนแล้วกันนะคะ
35:21เรื่องนี้ดีฉันรับรู้ มันเป็นเหตุสุดวิสัยค่ะ
35:25ไม่มีใครอยากให้เกิดขึ้น
35:29ดีฉันประเมินดีแล้วค่ะ
35:32ว่าอาจารย์ฝ้าย มีคุณสมบัติพอ
35:35ที่จะสอนรายวิชานี้
35:38เขาพร้อมแน่เลยครับ
35:41รายวิชานี้ มันเป็นเรื่องเกี่ยวกันจิตวิยา
35:45กันใช้ชีวิต
35:47คู่ผู้สอนอ่ะ น่าจะเอาพูดสองกวันนี้ไม่ใช่เหรอครับ อาจารย์จ้อย
35:52ยิ่งรายวิชานี้ เป็นจิตวิทยาการใช้ชีวิตไวรุ่น
35:57ผู้สอนอยู่ในวัย และเข้าถึงผู้เรียนได้ ยิ่งสำคัญ
36:02คนเป็นครู ต้องไม่เคยพลาดเลยหรอคะ
36:06คนเป็นครู ก็โตไปพร้อมๆ กับนักศึกษาได้เหมือนกัน
36:12ปกติ อาจารย์ฝ้ายทำหน้าที่ในรายวิชานี้ได้อย่างดีเยี่ยม
36:19แต่ที่เขาต้องเป็นแบบนี้ ก็เพราะว่าต้องมานั่งฟังคุณพูดจี้ใจดำ
36:26ย้ำๆ สำๆ อยู่แบบนี้
36:30ถ้าต้องการจะโจมตีดีฉัน ก็กล้าๆ พุ่งมาหาดีฉันเลยค่ะ
36:35ไม่ต้องมาทำเอาว่อมแบบนี้
36:38แต่ฝ้าย
36:41เขาจะนัดประชุงอีกครั้ง สับดาห์หน้า
36:57แต่คราวเนี้ย จะมีคนของกระสวงมาร่วมด้วย
37:03ของกระสวงมาร่วมด้วย
37:13น้องขอโทษดีค่ะ นายอาจารย์
37:15ทำไมอาจารย์ต้องเดือดร้อนเลย
37:21อย่าคิดอย่างนั้นสิ ฝ้าย
37:23ก็อย่างที่บอกอ่ะ
37:25เรื่องการเมืองทางนั้น เรื่องไม่เป็นเรื่อง
37:29ครูสิ ที่จะต้องขอโทษ
37:33ที่อยู่อยู่ ก็ต้องมาถูกเปิดแพ้
37:37ขอบคุณอาจารย์มากนะคะ
37:43ที่ช่วยปกป้องหนู
37:45มันช่วยหนูได้มากเลย
37:49มันอาจารย์ปกป้องรู้
37:51หนูกะยิงไม่มมั่นใจอะ
37:55ผมไม่มมมันใจอะไรมารถ
37:57shipment
38:01ไม่มมันใจว่าไฟ refrigerant
38:09ไม่มมมันใจว่าไฟพร스트สอบดิชานี้ bon
38:17ตะล่อนเวลาที่ผ่านมา
38:24มันก็มีหลายเรื่องที่เขามาทำกับจิตใจหนู
38:29แต่หนูก็พยายามถูดผูได้ไทย
38:34แล้วก็พยายามพืบๆไว้
38:47แต่มาวันนี้ฟ้ายคิดว่าฟ้ายได้ได้คำตอบแล้วอย่างจริงค่ะตัน
39:00ฟ้ายคิดว่าฟ้ายยังไม่พรอมค่ะ
39:17มันเป็นอะไรไงอ่ะ
39:42ฟ้ายคิดว่าคืนไหลาย
39:50ฟ่ายคิดว่า・เฟรอ ซิวชวีด
39:56ฟ้ายคิดว่าฟ้ายคิดว่าฟ้ายคิดว่า ที่สัยงดี
40:02นี้ เข้าเยอ เหด้าเผ็บชหรอ
40:12เป็นยังไงบ้างอ่ะสรุป
40:28เขายังมาเดินเดี๋ยวตรงนี้ได้อ่ะ
40:37หิวไหม ไม่หาอะไรกิ้งกันปะ
40:41ขอโทษน่าแต่ฉันเหนื่อยมากเลยอ่ะ
40:50อยากกับบ้านมากกว่า
40:55โอเค งั้นเดี๋ยวเราไปส่งแล้วกัน
41:00เราไปฝึกเป็นผู้ฟังที่ดีมามากขึ้นแล้วนะ
41:09ถ้าเธอมีอะไรอยากจะระบายอ่ะ
41:12เธอก็เราให้เราฟังได้นะ
41:16ขอบคุณมากนะ
41:18เราไปฝึกเป็นผู้ฟังที่ดีมามากขึ้นแล้วนะ
41:21ถ้าเธอมีอะไรอยากจะระบายอ่ะ
41:25เธอก็เราให้เราฟังได้นะ
41:27ขอบคุณมากนะ
41:33เราไม่ได้มีอะไรอยากจะระบายอ่ะ
41:38แต่เราคิดว่า
41:40เรามีเรื่องที่อยากจะแจนให้ทราบ
41:42โอ้โห ใช้คำจริงจังเวอร์
41:47มีอะไรหรอ
41:56สงสัย
41:58เราจะอยู่ไม่ทันได้เบิร์นอาวแล้ว
42:00เบิร์นอาวแล้ว
42:18ทำไมเหรอ
42:23ขอบคุณได้มาส่งนะ
42:30ขอบคุณได้เย่น
42:58เธอไฟตัดสินใจ
43:20เพราะเขารกความรู้สึกตัวเองจริงๆ
43:23ครูก็ไม่ค้ามไฟหรอก
43:26แต่คลาสที่เหลือจะทำยังไงดี
43:32เหลืออีกสองคลาส
43:41หนูคิดว่านูคคงเข้าไปบอกลา
43:44คลาสหนึ่งส่วนอีคลาสก็น่าจะเป็นการสั่งการบ้านนะคะ
43:48หนูขอบคุณอาจารย์จ้อยมากเลยนะคะ
43:54ใช่ว่าการหนูได้สอนวัยชานี้
44:00ว่าหนูจะไม่มีวันลืมมั้ยคะจารย์
44:02อาจารย์จ้ายตรงนี้
44:08นี่คลาสติ
44:10อาจารย์จ้ายตรงนี้
44:12เยี่ยมเยี่ยมเยี่ยม
44:42อย่านิด
44:53ตันฟายเขาว่าไงมังค่ะ
44:56เขาก็บอกไม่เป็นอะไรนะ
44:59ขวก็รู้แค่นี้มันกันอะไร
45:02หรือคะ
45:12คุณสุดที่สุดท้าย
45:42ความทุกคือสภาวาที่ใจเราเสียสมดุล
45:48ด้วยปัعدใจภายใน
45:50อย่างเช่น هอมูล ปม ความเพียรสะสม
45:55แต่ก็ยังมีปัดใจภายนอกด้วย
45:57อย่างเช่น
45:58เหตุการณ์ผิดหวัง
46:00หรืออุบ那我們ที่ไม่คาร์สคิด
46:03ความทุกคือสิ่งที่พวกเราต้องเจอกันไปต Logs
46:08เหมือนกับรูดดูฝน곡 Father
46:10ของชีวิตที่จะผ่านมาตามธรรมชาติ
46:13ดังนั้น ทักษาการเยวยาจิตใจ
46:16จึงเป็นทักษะสำคัญในการมีชีวิตอยู่
46:20Tesa เคยก่าไว้ว่า
46:22ความสุขที่ยิ่งใหญ่ที่สุด
46:24คือการรู้ต้นต่อของความทุก
46:27ถ้าเรารู้ว่าเราเจ็บหมดกับเรื่องอะไร
46:30เราก็จะแก้ไขปัญหาได้ตรงจุด
46:33แต่ถ้านักษุษาหาไม่เจอ
46:35การเจอนับจิตบัมบัติเพื่อพูดคุยทำความเข้าใจปัญหา
46:39ก็เป็นทางออกที่ดีเหมือนกัน
46:41วันนี้
46:45คุณจะชวนทุกคนมาเจอ
46:47พลังใจในการยาวยาวความทุกกัน
46:50ครับสะการยาวยาวความทุก
46:53คือการที่เรามี
46:55i have
46:57คนที่คอยสัปพอร์ตเรา
46:59i can
47:02ความเชื่อ
47:04เราต้องสามารถผลังเลือกพ hum
47:07แล้วก็ i am
47:10คือการรู้ว่usicแก่งลึกลึกของเราคือใคร
47:13ข้างด้านักศรรรม
47:18จะมีความที่เป็นแก่งพรังลึกลึกของเราอยู่
47:22ที่จะช่วยให้นักศรรรม
47:23Pawnn
47:28เดี๋ยวก fiqueiทุกคนเป็นความทุกข ก็ได้เลย
47:32ตามพี่ตัวเองรู้สึกเลย
47:42ขอให้มันเป็นคำพี่เรารู้สึกว่ามันจะเป็นแรงตรงใจในการเก้าพ่ามผ่านความทุกของเรา
47:49ค่อยๆใช้เวลาได้เลยนะคะ
48:02ฮังแรงตัวการถูกแยกมันจริงของเรา
48:06ถ้าของเราประสวังช่วยด้วย
48:10คืนเต็มเต็มนี้ คิดว่าเราต้องการงนี้
48:15คืนสิสมบันที ครับ
48:22ทุกของเราประับความรู้สึกการงนี้
48:27นักษุรษาค่ะ
48:38วันนี้
48:39คู่มีอีกเรื่องนึงที่จะต้องบอกนักษุรษาทุกคนด้วย
48:43คลาบนี้จะเป็นคลาบสุดท้ายที่คู่จะได้เมื่อสอนแล้ว
48:57ขอบคุณพวกเธอทุกคนมาก
49:27แล้วคู่ก็ต้องขอโทษทุกคนด้วย
49:34ถ้าคู่ทำอะไรที่ผิดพาดไป
49:42ให้พวกเธอไม่พอใจ
49:45หรือเสียใจ
49:51คู่...
49:54ไม่เคย...
49:59ตั้งใจ...
50:01จะทำให้พวกเธอรู้สึกแบบนั้นเลย
50:06สุดท้าย
50:10สิ่งที่คู่อยากบอกพวกเธอคือ
50:16ไม่ว่าพวกเธอจะทำอะไร
50:27ต้องทำเป็นอย่างเต็มที่
50:31คู่ขอให้พวกเธอมีความสุข
50:33ไม่ว่าพวกเธอจะทำอะไรก็ตามในชีวิต
50:37อย่าลืมที่คู่เคยสอนนะ
50:40โอเคไหม
51:07พูดแล้วพวกเธอทุกคนมา
51:31ถ้าไฟนอนโปรเจ็ตของพวกเธอเนี่ยคือโชว์บ้าบ้าบ้าเนี่ยค่ะ
51:34ไอ้ฉายมาเลิกทำแล้ว
51:36เราไม่ต้องมายุ่งมันอีก
51:40ถูกถ้าจะโลกเหมือครับ
51:41เราไม่เสียดายเหรอ
51:43นี่อุษาะเขารอสุดท้ายแล้วนะ
51:47ชีวิตมันเป็นแบบนี้แหละ
51:49ผิดหวัง
51:50แล้วทำใจ
51:51ปีหน้ามีก็เอาใหม่
51:53พี่ไม่มีแล้วปีหน้า
51:55หนูจะบอกอะไรให้นะ
51:57ว่าพี่มันควดหน้าผิดหวังเลย
51:59พวกอาวสะกอบ เพยชียบฟรรสอบ ให้คับสัมพัส แก็บอ่วไว้เต็บกระสอบ ลองหาคือบปลอบ ประยันทางออก ตัวไปต้องไหนไม่มีใครเขามาบอก
52:14ไม่กินดูรู้ไม่มีกฎ์เก่น ไม่ชียดแล้วๆไม่ได้กฎ์ เก่มฝากทุกๆ แค่งไม่น้อยบด เพยมเผ้งจะเป็นเองแต่เค้าเป็นบด
52:20เอ้ย เริ่มตั้งแต่หัดจำตารัง ฆ่าตะติววิชายในเคมี
52:24เปลี่ยมมาเป็น นันทองนันแรม ในทุกๆ เพลงสองแทร์ดี
52:27ท่างไปลำ ในไว้โอโลก จี กลายไปพ่างในอนาทมี
52:30สุดท้ายก็มาฟัง นิกก์ไป ในทุกๆ ดิสโครแมี
52:33เริ่มต้นใหม่ เหมือนกับว่าชั้นนั้นลงมายินอยู่ที่สูตร
52:37ค่อยๆเค้าก็ว่า เหมือนกับตัวฉันนั้น
52:39ตนองรงมาจากที่สุง
52:40จากตอนเป็นหระลky
52:41สักใหญ่ปิ่งละฟ้าอยู่ประตึดสูง
52:43มาทำตัวเป็นลูกเป็ดที่เล
52:45ทำไมไม่ประยุ่งกับที่ฟุม
53:01I'm gonna try like I'm gonna die
53:03Bird dance so lie
53:05I'm still burning inside
53:07I'm not a fake
53:08I've no time to cry
53:10C'mon life
53:12I was waiting to fight
53:13I want it all
53:15I paid the price
53:17Can't get you right
53:18Kong may just be one knee
53:20Gone to the city
53:22Man không may buy
53:24Chan down from me
53:27I'm still
53:30Chan down from me
Be the first to comment