รัก Overdose ตอนที่ 5 (EP.5) วันที่ 18 ตุลาคม 2568

ดูละครหนัง~ ดูละครย้อนหลังหนังออนไลน์ การ์ตูน ฯ

รัก Overdose ตอนที่ 5 (EP.5) วันที่ 18 ตุลาคม 2568  ละครย้อนหลัง, ละครไทยย้อนหลัง, ละครดัง, lakorn thai, lakorn, ดูละครฟรี, ละครใหม่, ละครเก่า, ละครออนไลน์, dailymotion ละครชมละครย้อนหลัง ละครดัง ละครใหม่ ละครเก่า ละครไทย ครบทุกแนว ทั้งดราม่า โรแมนติก คอมเมดี้ และบู๊แอ็กชัน อัปเดตทุกวัน ที่นี่ที่เดียว”

Transcript

00:00รายการต่อไปนี้ เป็นรายการทั่วไป สามารถรับชมได้ทุกวัย

00:16มออยากเป็นอะไรนะ มอ มอ มอ มอ มอ มอได้ยิ่นนี้ได้ไหม

00:23มอ เข้าไม่ได้นะคะ

00:27มอ

00:30พี่ต้า

00:38อ้า มอ เป็นไง ฮะ

00:43มอดูว่าการอยู่ในห้องทุกเฉินค่ะไหม

00:45ก็เข้าไปเป็นชั่วโมงแล้วยังไม่ออกเลย

00:48พี่นีโทรมาบอกว่า มอ โอโอเวอร์โด๊ซเหรอ

00:56พี่ผิดเอง

00:57ทำไมเธอหนังทำชีวิตน้องมังกว่าเดิมวะ

01:09ป่ะขอโทษนะครับแม่

01:12ป่ะขอโทษ

01:18หมอ หมอปลอดภัยไหมคะ

01:21หมอเป็นไงบ้างคะ

01:27พี่ขอโทษที่ทำให้โมงเป็นแบบนี้

01:32พี่รู้ว่ายังพี่พูดคำนี้บ่อยเท่าไหร่

01:37มันเท่ากับว่าพี่ทำผิดมากเท่านั้นไหมโมง

01:45ถ้าโมงเป็นอะไรไปแล้วพี่จะอยู่ยังไง

01:51รู้ไหม

01:53รอยยิ้มผมโมง

01:57มันทำให้โลกมืดมืดของพี่มีแสงสว่าง

02:03เสียงคนรอของโม

02:06มันทำให้เสียงความพูดในหัวพี่เงียบไป

02:15แต่เพราะยาบ้านเนี่ย

02:17พี่ก็ไม่ได้หินเสียงคนรอของโมออีกเลยอะ

02:20มันทำให้โมงอีกเลยอะ

02:26ต่อไปนี้

02:31นี่จะทำให้เสียงของโมงกลับมาให้ได้นะ

02:36นี่สันยา

02:37นี่สันยา

03:08ต่อไปนี้

03:11ต่าจะเริ่มต้นชีวิตใหม่จริงๆรอดพี่นี

03:14ถ้าคุณโมวรู้

03:16คุณโมวต้องดีใจแน่ๆค่ะ

03:17ไก้ดีใจแน่ๆค่ะ

03:34พี่คะ คนข้ายห้อง 302 อยู่ไหนอะค่ะ

03:38แม่คนข้ายพากออกไปเมื่อสาวน์แล้วค่ะ

03:40คุณโมวต้องกระดี

03:43มันทำให้ค่ะ

03:44คุณโมวต้องดีใจแน่ๆค่ะ

03:45เว้ากันเถอะ ตะข้างจากกับสวันนี้

04:06ทาง 84 พิศาพลัง spam

04:10ประเบิด เวลาของชุด

04:15- เอ้ย เอ้ย เอ้ย ไม่ต้อง

04:43- เดี๋ยวแม่ยบเอง แกยังไม่หายดีเลย โมวดีขึ้นร้อยกับแม่

04:51เออ

05:05ตัดใจจากต้ามันเธอ เพราะถ้าต้ามันลักแกจริงเนี่ย มันก็คงไม่ชวนแกเรียนทนเกือบตายแบบนี้หรอก

05:13- เขาไม่ได้ชวนแม่ มูลเล่นเอง

05:19- เฮ้ย อะไรวะโมก แกจะเอาชนะใจคนที่เสบยาด้วยกันที่แกเสบยามากกว่านี้อ่ะนะ

05:29- มูลแค่คิดว่า เขาเป็นคนที่รักคนอื่นมากกว่าตัวเองอ่ะ แล้วคิดว่าถ้าใช้วิธีนี้ เขาจะเลิกยาได้

05:39- แกก็เลยโอเวอร์โดสเกือบตาย

05:41- แกก็เลยโอเวอร์โดสเกือบตาย

05:51- แกฝั่งฉันนะ

05:53- ไม่มีใครรักเราเท่าตัวของเราเอง

05:57- ตาก็เหมือนกัน เขาต้องหัดรักตัวเขาเองให้เป็น

06:11- จะให้ลูกยืนต่างแดดอีกนานไหม เป็นแม่ภาชาอะไรอ่ะ

06:16- ก็กำลังจะเข้าไปเนี่ยพ่อ

06:18- ก็เร็วเข้าสิ หลานขาล้อนนะเว้ย

06:21- ซื้อหน้าก็ชมเลย มานี่ค่ะ

06:24- นี่ค่ะ วัสดีลูก มาลูกมา ๆๆ

06:28- ห้องหลานฉันอยู่นี่ เอาไปเก็บด้วย

06:31ยกดีๆ ไปๆๆ

06:33- โอ้ว ทำไมอาหารเยอะจังเลยค่ะตา

06:39- เอาไว้ตอนรับโมงไงลูก มา ๆๆ ลูกมา มานั่งนี้เลย

06:42- นี่ นั่งตรงนี้ใกลายตามา มา ๆ

06:45- เอ้ย ตารู้ว่าแม่แกนะ เรียงดูแกไม่ดี

06:51พี่ ปล่อยให้โอด ๆ ยัง ๆ ถึงได้ผอมแบบนี้ไง

06:56โฮ้ย ประชน์เก็กจริง ๆ

06:59ถ้าไม่มีปัญหา คงไม่อยากกลับมาสินะ ฮะ

07:03ยังจำได้อยู่ใช่ไหม ว่าฉันน่ะเป็นพ่อแก

07:08หรือว่าไอยาพวกนั้นมันทำลายสมองกันหมดแล้วเย้ยแจง

07:12ก็ตอนนั้นพ่อเป็นคนบอกเอง

07:14ว่าถ้าไม่เดือดร้อนก็ไม่ต้องกลับมา

07:16ไม่อยากเจอหน้า

07:18ฉันไม่อยากเจอหน้าแก

07:20แต่ฉันอยากเจอหน้าหลานฉัน

07:23ใช่สิ

07:24หนูมันหมาหัวเนาไปแล้วนี่

07:26ตัดห้างหนูปลอยวัดไปแล้วนี่

07:28ใช่ อย่างแกมาหน้าปลอยวัดไม่แล้ว

07:30พูดน้ำโมโหวอะ

07:32พอเธอค่ะ

07:34ตากับแม่เจอกันทีไลทะล็อกกันทุกที่เลย

07:38ครั้งนี้มูขอนะคะ

07:39มูอยากอยู่เงียบๆ ค่ะ

07:41ก็ได้

07:42ตาไม่บนแม่หนูก็ได้

07:44แต่ขอบนอายานน่ะลุกนี้สังหน่อยเธอ

07:47มันทำรายชีวิตคนมาแล้วเท่าไหร่เนี่ย

07:51เมื่อไหร่จะกำจัดมาให้ผลผลหมดหมดไปสิทธี

07:54เอ้ย

07:56อ่ะ

07:57โม

07:59ต่อไปเนี่ย

08:01ลูกอย่ายุ่งกับยาเซ็บติดอีกนะลูกนะ

08:04สุขแค่ชั่วขลาว

08:06แต่ทุกไปตลอดชีวิตเชื่อตา

08:09ข้าตา

08:11อีกนะลูก

08:14มาอยู่ข้าตานะ

08:16เรามาช่วยกันทำสวน

08:18พ่อ

08:22นี่คือเป็นห่วงร้านหรือว่าขัดคนทำสวน

08:25ปากดีไม่ต้องกินข้าวหนึ่งมือเนี่ย

08:28ฉันให้ร้านฉันกินคนเดียว

08:31อันนี้ข้าวหุด lui

08:33หือแต่กับข้าวบนโต้นี้ไม่มีแต่ของโฟตหนูถึงนั้นเลยน่ะ

08:36ทำมาไว้ให้หนูหรอก

08:39ว่าฉันทำของฉันเหมือนเดิมถูกครั้ง เนี่ย

08:43หลายฉันจะชอบอยู่หรอก

08:47จากกับข้าวให้รู้ จะได้กินยา โอ้แต่นั่น

08:55เอ๊ย นี่ผมไม่ได้ยุ่งกับโมงแล้วนะคะ

08:58เอ๊ย ให้ยุดหน่อย ยุด ยุดดีวะ

09:03ตามไปได้ไหมวะ

09:05ไม่ได้จะทำอะไร แค่มีเรื่องอยากถาม

09:08ถามเรื่องอะไร

09:13เอาเอาวาง ๆ ๆ มอง

09:15เฮ้ย เบา ๆ สิเว้ย

09:17นี่ เคยได้ยินไว้รุ่น เข้าพูดกันไหม

09:20ไม่ใช่มาม่วง ก็ลวงได้นะเว้ย วางอย่างนี้

09:23ตานี่ไวรุ่นสุด ๆ ไปเลยค่ะ

09:26เอาช่วยกันเลือกเร็ว ที่ดิบไว้นี่

09:29ที่ดิบไว้นี่เลย

09:38ชื่อต่า

09:40พี่มารับโมงกับบ้าน

09:47เราเหรอชื่อต่า

09:49สวัสดีค่ะ

09:51ต่าเองค่ะ

09:52ไป ไปต่านี่

09:54ไปต่า

10:02หยุดน่ะ

10:04Before you die

10:06จำไว้

10:08ถ้าไม่อยากตาย

10:10อย่ามาเยียบที่นี่อีก

10:12ทำไมต่า prioritize

10:13อย่ามาเรียกฉันว่าต่า

10:15ฉันไม่มีร้านيแห่งสวยแบบแก

10:19ต่าค่อยากคุยกับโมรจริงๆ

10:31ถ้าไม่ไปในทางนั้น จนกว่าต้าจะได้คุยกับโม

10:35- จัง! พอพ่อ พาโมขึ้นบ้าน!

10:41- ม้อ! ไล่มาป้าไป!

10:45- ม้อ! ม้อ! ไปนิ! ม้อ! มา! ม้อ! ม้อ!

10:53- ม้อ! ม้อ! พี่ไปนิ ม้อ! ม้อ!

10:57อ้าว

10:59มาก

11:11อ้าว

11:15พี่เอง

11:18ก็ใจหมดเลย

11:21เข้ามาได้ไง

11:23ก็...ปีนเข้ามาไง

11:27บ้านตาสูงขนาดนี้

11:29ตกไปถึงตายเลยนะ

11:32ถึงตายพี่ก็ยอม

11:34พี่ตาเรียบกลับไปเผอ

11:36ถ้าเกิดว่าตาไม่เห็นเข้า

11:38พี่ได้ตายจริงแน่

11:51พี่ขอโทษที่ทำให้เป็นแบบนี้นะโม

11:55ถ้าไม่มีโม พี่อยู่ไม่ได้จริงๆ

12:01พี่ไม่ต้องขอโทษหรอก

12:03โมทำตัวเอง

12:06โมทำทุกอย่างก็เพื่อพี่

12:11ในชีวิตนี้

12:12ไม่เคยมีใครทำอะไรแบบนี้ให้พี่เลย

12:17โมทำไม่สำเร็จเนี่ย

12:19สำเร็จเนี่ย

12:22สำเร็จสิโม

12:26ถ้าพี่ผิดสัญญาอีกครั้งนะ

12:28พี่จะไม่มาให้โมเหตุหน้าอีกเลย

12:33ให้โอกาสพี่อีกครั้งนะ

12:35โมง

12:54มันที่ต้องหักมากก็ได้เนอะ

12:57พี่ต้าไม่ต้องหลักโมงมากก็ได้เนอะ

13:04ถ้าพี่หลักตัวเองก็พอ

13:08ขอบคุณนะโมง

13:13นี่

13:27พ่อ

13:28พ่อ

13:31พ่อ

13:32tear

13:35Xin

13:39dog

13:41สายอย่างนี้

13:51ไม่อยากว่า

14:11อััฮ

14:14อัฮ

14:16ปิศ์ Ale

14:18ไปหามอด ใช่ไหมพี่เต็ม

14:20ห่อยโ owes

14:21พี่จะไม่อีกรับ

14:22ไม่เล่นมันอีกเวสกาด

14:25พี่จะต้องอดขน็ดมานให้ได้

14:27เป็นแค่สมองสำ

14:28พี่มีความสุขเอง fishing ไม่ได้

14:32พี่จะต้องใช้ ยา

14:33ยามาทำให้พี่มีความสุข

14:38พี่จะทำเพื่อมุม

14:40เพื่อเรา

14:41อําโมง เชื่อพี่กี่นะ

14:45เชื่อพี่

14:47โมง เป็นไรรึเปล่าลูก

14:59เปล่า ชาวมงไม่ได้เป็นอะไร

15:01ตาเสียโมไปไม่ได้จริงค่ะ

15:12โมคือคนที่สำคัญที่สุดในชีวิตของต้า

15:15ถ้าไม่มีโม

15:17ต้ายอมตาย

15:20แก้ก็เกือบทำให้หลานฉันต้องตายไปแล้วครั้งหนึ่งไหน

15:24พ่อ พ่อจะยินหน้า

15:27หนูขอโอกาสดีครั้งนะคะ

15:30ถ้าคราวเนี้ย หนูผิดสัญญา

15:33หนูยอมให้ตาค่าหนูเลย

15:35หมอว่าไงลูก

15:44จะให้โอกาสไปอีกครั้งไหม

15:57นี่คือโอกาสครั้งสุดท้าย

15:59แล้วจำไว้ด้วยว่า

16:02ช่วยเห็นคุณค่าโอกาสที่คนอื่นเขาหยิบยื่นให้

16:07ขอบคุณนะคะตา

16:12ตาจะไม่ทำผิดสัญญาอีกแล้ว

16:16พี่ให้พี่นีเตรียมของกินไว้เพียบเลยนะ

16:25เพื่อฉลองการกลับมาของโมอ่ะ

16:27หือว่าโมอยากจะมีเที่ยวผู้เขาทะเล

16:32หรือหรือเราไปฮนิมูลกันที่แพริสดิ

16:35ไปป่ะ

16:37ไปค่ะ

16:45โมพี่ว่าเราไปกินข้าวนอกบ้างกันดีกว่า

16:48พี่ต้า

16:52โมนาทพ่อพี่ต้าไว้เอง

17:00ทุกครั้งที่พี่ต้าฝั่นร้ายอ่ะ

17:02พี่ต้าจะพูดถึงพ่อทุกครั้ง

17:05โมวว่ามันถึงเวลาแล้วนะ

17:07ที่พี่จะเคลียบมในใจสะทีอ่ะ

17:18พี่ต้า

17:20เชื่อมูลนะ

17:21มูลจะอยู่เคลียงข้างพี่เอง

17:35วันนี้กันอยากจะพูดอะไรกันพูดเลย

17:39คันจะฟัง

17:41ไม่เดินในอีกไปไหน

17:48ต้ารักพ่อ

17:51ต้าเคย 그렇งให้พ่อรักต้าแค่นั้นเอง

17:53ได้ทำแค่กำถึงคิดว่าพ่อไม่รัก

17:55ก็พ่อไม่เคยแสดงออกเลยว่ารักต้า

17:59ฉันให้กายขนาดนี้ �etzen requert

18:01ไม่อีกกันไม่ looking kandad

18:04ต้าไม่อยากได้สิ่งของ

18:06ต้า

18:08อยากให้พ่อรับฟังต้า

18:14ต้ารู้สึกว่า

18:15ก็พบว่า เหมือนพ่ออยากผลักต้าไปใกล livre

18:21พ่อไม่เคยตั้งใจให้ต้าเกิดมา

18:25เกิดมาก็หลิงไปแบบทง ๆ 以上

18:27เวลาที่พ่อไม่มีต้า พ่อก็คงไม่รู้ศึกขาดอะไร

18:32ต้าเป็นส่วนเกิน สืน้อยกหรือยัง

18:35เวลาที่ต้าอยากอยู่แบบพ่อ

18:39พ่อก็ผลักต้าออกไปอยู่กับคนอื่น

18:42ตาแค่อยากนั่งครั้งพ่อ อยากพูดกับพ่อ อยากคุยกับพ่อทุกวัน

18:50ตาต้องกันแค่นั้นเองอะ

19:03พ่อคงเป็นพ่อที่ไม่ดีเอง ทำแต่งาน

19:07มองแต่ในมุ่มูกตัวเอง มากเกินไป

19:16พ่อคิดที่ ที่ให้ตาไปทั้งหมด เป็นสิ่งที่ดีที่สุด

19:26แต่บางเรื่อง ที่พ่อไม่อยากพูด

19:30เขาพอว่า กลัวแก้จะเจ็ดปวด ถึงสิ่งที่มันเกิดเกิน

19:45ก็เลยสุข

19:48สุขเรื่องหลากทั้งหมด ไปใต้ผม

19:50ไม่ได้กลัดเคยได้ใช่เนี่ย

19:57พ่อขอโทษ

20:14ตา

20:16ตา

20:17ตา

20:31วันถูกเก็ดปวด โตษ

20:33ผมถูกเก็ดปวด

20:41ที่น้ำ ที่น้ำ

20:42ที่น้ำ

20:45ยังข้าทั้ง pedal

20:48ข้างไป

20:50พิต้อ่ะ

20:52พิต้อะ พิต้อ่ะ มันอะไรอะ

20:55ช่วยมา manchmal พิต้อ่ะ

20:59พิต้อ่ะ

21:02การลงแบ่งมันทอลมาจอยู่ไหน

21:04มันสรรย์ไปทั้งตัวั Minute

21:06นั่งก็นั่งไม่ได้ กินก็กิน

21:08ไม่ได้ Ninon ก็นอนไม่เหลัง

21:09เพราะว่าไม่ได้กินยาก Non- learning

21:10ต่อที่μεนต่อกคิบ พิเลอร์ ทุกอย่าง

21:12คือเดินเป็นซอมบีอ่ะ

21:14มันเป็นช่วงที่ Nations น้อยกว่า because of тем, it's team

21:18ตอนใช้ยาอยู่แล้วอยากหยุด

21:22ในเมื่อเล่นยาก็ต้องลงแดงลงแดงOne thousand days

21:27แต่ถ้ารู้ว่าเราไม่สามารถเอายามเสบติดมาใช้ได้อีก LEA

21:32คือลงแรงครับ đến the second time

21:35ฉันจะยักไม่ได้สิ่งที่ฉันชอบ

21:37แล้วการชนะใจตัวเองครั้งนั้นนะ

21:40ทำให้พี่สนาใจตัวพี่เองได้ทุกเรื่อง

21:43ใช่

21:44ไม่ว่าจะเป็นเปลี่ยนการกระทำ

21:46เปลี่ยนความคิดเปลี่ยนพฤติกรรม

21:48เปลี่ยนทัศนักติ

21:49พี่สนาใจตัวเองได้ทุกเรื่อง

21:51ไม่มีเรื่องไหนที่พี่แพ้ใจตัวเอง

21:53เริ่มจากเลือกอย่างสิติอย่างเดียว

21:56ใช่ค่ะ

21:57สุดยอด

21:58มันจะทำให้เรามีตัวตนใหม่ๆ

22:01ที่เราไม่ได้เป็นคนเดิม

22:02อย่างที่ผ่านมาทั้งหมด

22:04เรามาเรียนรู้

22:05ความเป็นตัวเรา อย่างแท้จริง

22:06แล้วก็มีความสุข

22:16พี่ไม่อยากเกิดษ volumes nos

22:19ก็ลองไปคุยกับหม้อดูก่อน

22:20ว่ารักษาไหนๆได้บ้าง

22:22ถ้าติดไม่เยอะ

22:23ก็รับยา

22:24แล้วก็กลับไปรักษาตัวเองสำหรับääนได้

22:25แต่ว่ายามต้านี

22:27อาจจะต้องเข้าสถานบ้รมบัน

22:31My aunt

22:31ที่ต้าเป็นอะไรหรือเปล่าคะ ถ้าไม่นานจัง

22:34เห็นรอพ่อพ่อบอกว่าต้าเรียกเทคซี่กับไปแล้วอะ

Category

Transcript

Be the first to comment

Recommended