- 1 day ago
ไม่สิ้นไร้ไฟสวาท ตอนที่ 34 (EP.34) วันที่ 13 ตุลาคม 2568
ชมละครย้อนหลัง ละครดัง ละครใหม่ ละครเก่า ละครไทย ครบทุกแนว ทั้งดราม่า โรแมนติก คอมเมดี้ และบู๊แอ็กชัน อัปเดตทุกวัน ที่นี่ที่เดียว”
ชมละครย้อนหลัง ละครดัง ละครใหม่ ละครเก่า ละครไทย ครบทุกแนว ทั้งดราม่า โรแมนติก คอมเมดี้ และบู๊แอ็กชัน อัปเดตทุกวัน ที่นี่ที่เดียว”
Category
🎥
Short filmTranscript
00:00รายการต่อไปนี้เหมาะสำหรับผู้ชมที่มีอายุ 13 ปีขึ้นไป
00:03อาจมีภาพเสียงหรือเนื้อหาที่ต้องใช้วิจารณิวาณในการรับชม
00:07ผู้ชมที่มีอายุน้อยกว่า 13 ปีควรได้รับคำแนะนำ
00:11อยากทำให้เธอได้รู้
00:14ความปวดเรามันเป็นฉันไร
00:18ต้องทนนานเท่าไรมันจะลบลือ
00:30คุณไม่ทำอะไรที่วัดพูดมาmadıยังได้ตามคุณไปที่นั่น
00:33คุณปัฐวีเค้าบอกคุณแล้วไม่ใช่หร AJ ว่าให้คุณรออยู่ที่นี่
00:37บ้านใหญ่ มียาน Maori เป็นทีม มันคงไม่กล้าเข้ามาเยี่ยงคุณในบ้านนี้
00:41ผมไม่ใช้ตอบคุณอย่างไร plywood Eddie ครับ
00:43แสนว่าคุณมีความจริงที่ปิดชั้นอยู่
00:46ไหนคุณแบบว่าเราเป็นคู่หูค่ะเนีย
00:49นี่คุณหมอยอมรับแล้วใช่ไหมครับ ว่าคุณหมอเป็นคู่ของผม
00:57นี่ไม่ใช่เวลามาพูดตลกมันถวัดพรง พวกมันตามหลักฐานสำคัญนั่นไปอ่ะ
01:03คุณพี่บอกไปให้ตังรวจเธอจะถวงเวลาไว้ทำไม
01:07ผม...
01:09คุณซ่อนไว้ที่ไหน
01:11ผมซ่อนไว้ที่...
01:15เดี๋ยวผมจะไปโรงพี่บ้าน คุณหญิงเท่าเคลิดมาเต็บสหารแล้ว เดี๋ยวคุณไปกับผม
01:21นี่เกิดอะไรขึ้นนะคะ
01:23ผมยังไม่รู้รายเหลียดเลย คุณหญิงกูราสีกับคุณชายรูนงพาประส่งโรงพี่บ้านแล้วป่ะ
01:28เดี๋ยวกันครับ ผมไปด้วยครับ
01:45รู้ไหมจําเรียงมีเรื่องอะไร อ่ะ ถ้าทางร้อนล้วนกันทั้งสามคนเลย
01:53เห็นว่าคุณหญิงถ่าเคลือดนส้อมประการปลางตายค่ะ
01:57คุณเทาเคลือน่ะเหรอ
01:59ฉันไม่เคยเห็นอะไรที่หอดลายทารุ่มหนับหนังแบบก่อนเลยค่ะ
02:07ส่องไหนค่ะ
02:08ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าจะมีผู้ชายที่ทําร้าย91ที่ออนแกสกว่าได้
02:15omyk
02:16นิมไม่ใช่แก่ก็ทามหออกสารประเซิร์สหรอกครับ
02:19ถ่าทางดีของเขา
02:21ไม่สามารถปกปิดความชั่วที่อยู่ในติดใจ เขาได้นาดหรอก
02:25ชวงนี้เนี่ย
02:27เป็นช่วงขาลงของคุณชายโมง
02:30เขายองทันได้ทุกอย่างหรอกครับคุณหญิง
02:34- คุณแม่ portionก่อนให้
02:45- ต้องให้คุณเถาเครื่อแล้วจะแจ้งความจับมาได้
02:48- ใช่ค่ะ เราต้องแจ้งความจับในชรยง
02:52- จะอะไรไงค่ะคุณป Jessie
02:55ตอนนี้ก็มีแต่คุณแต่คุณหมอแผ Tschahi
02:58- ที่ช่วยคุณเถาเครื่อได้
03:00- มันก็ล้าตากคุณเถาเครื่อจะคิด
03:03ผมคิดแทนใครไม่ได้
03:05มันล่าต่อจะถูก
03:07ผมน่าสลด
03:10เหลือนคุณเทาเครื่องพูดถูกกับทำ
03:16เราต้องหาตัวในชัยยงเข้าคุกให้ได้นะครับ
03:20มันขึ้นอยู่กับคุณ
03:23ผม
03:24ใช่
03:25คุณ
03:33ทำไมบ้านเกี่ยมนักละคะ หายไปไหนกันหมด
03:44คือหนูตื่นฝายอะค่ะ
03:46ก็เลย
03:47มีเรื่องยุ่งๆกันอยู่นะลูก
03:50เรื่องอะไรคะ
03:52คุณนายถ่าเครื่อ โดนสองมาการปลางต่ายอยู่ที่โรงพยาบาลค่ะ
03:55มีคนทรงประตามคุณบัทวีกับคุณหมอแพลวา
03:58คุณทอดพงกันเลยตามไปด้วยค่ะ
04:00ในชายยง
04:03ก็จะไข่ซะอีกแล้วคะ
04:06ไม่คิดเลย อูนนี้แล้วอะ ยิงมีเรื่องหน้าสังเวทขนาดนี้
04:11โอ้ย คุณป่าค่ะ
04:15ไม่ใช่แค่สังเวทดีใช่นะคะ หน้าสนหน้าดีค่ะ
04:19จำเรียง
04:21ขอโทษนะคะคุณป่า
04:23หนูแค่นึกถึงตอนที่คุณหาเผลือ เคอมีอำนาดมีบรรมีในบ้านหลังเนี้ยค่ะ
04:28หืม วางกล้ามสะจนต้องขยายบ้านนะครับ
04:31แล้วตอนนี้คุณหายถามเรือเป็นยังไงบ้านค่ะคุณป่า
04:35คุณป่า
04:37ต้องข้าโทษ
04:39ไม่เกิน
04:40ต้องข้าโทษ
04:52ไม่ได้าอีกไม่ได้
05:12แต่เธอไปได้
05:22คุณ นาย
05:24ไม่สักตัวแล้วเหรอคะ
05:26เดี๋ยวที่ฉันไปจ้างคุณหมอให้นะคะ
05:28ว่าคุณนายฟืดแล้วนะคะ
05:36ชีดใช่มาก
05:38ฉันเสียใจด้วยนะคะ
05:42กับเรื่องทุกอย่างที่มันเกิดขึ้นกับคุณนาย
05:46ต้องแต่สมสุภาพ
05:48สมสุภาพ
05:52เสีย
05:54เรายังไม่มีโอกาสได้พูดให้จากันดี ๆ เลย
05:59ชีดใช่มาก
06:08ฉันขอโทษนะคะ
06:10ฉันต้องหาก
06:12ที่ต้องเป็นฝ่ายเกล่าคำขอโทษเธอ
06:16ตั้งแต่ที่เธอให้การนึงสมสุภาพ
06:22เธอให้การว่ามันเป็นอุบัติเหต
06:27ทำให้ฉันรอจากคุณได้
06:31แต่มันไม่สามารถ
06:34ทำให้ฉันรอจากนาลกได้หรอก
06:37ฉันข้าสมสุภาพ
06:42ฉันข้าลูกฉันรู้มือฉันเอง
06:48เพราะฉันกลดลืมตัว
06:52แต่ฉันไม่ได้ตั้งใจ
06:55ฉันเป็นตั้งใจ
06:57ฉันไม่ได้ตั้งใจ
07:00ตั้งใจดูฉันชิบาล ฉันเป็นตั้งใจ
07:03คุณไหร่
07:09ถ้าเกิดว่ากี้ให้ไขอดีตได้
07:13ฉันจะไม่ให้เรื่องเกิดขึ้นแบบนี้เด็นข้าด
07:18แต่นี้ฉันทลับลึกก็ไม่เกิดกว่าที่ฉันจะกลับตัวได้แล้ว
07:26ไม่จริงนะคะ ไม่อยากขึ้นอยู่กับตัวคุณไหร่
07:33ฉันต้องสิ้นเหนือประดาตตัวสิ้นโลก
07:38ชีวิตฉันมาแตกสะแรกขาดเหมือนคนแพนแตก
07:44ต้องว่าฉันคิดไหร่กับเธอ
07:51ชีวิตฉันมาก แค่กำลังทองใช่ไหม
08:09ย่าต์เอาข้างนอกก่อนนะคะ
08:21คุณก็มาแล้ว ผมจะพาไปหามอค
08:23เขาเป็นสูตินอรีแพทย์มือ
08:25คุณก็มาแล้ว ผมจะพาไปหามอค
08:29เขาเป็นสูตินอรีแพทย์มือหนึ่งของโลกเค้บาลนี้
08:31ไป
08:33นี่ ไม่
08:35ไม่
08:37คุณก็มา นี่ hasn't
08:41ไม่
08:43คุณก็มาแล้ว ผมจะพาไปหามอค
08:45เป็นสูตินอรีแพทย์มือหนึ่งของโลกเค้บานนี้
08:51ไป
08:52ไหม
08:54มาرب unfamiliar
08:55เรื่องส่วนตัว capit
08:57เรื่องส่วนตัว
08:59เรื่องลูกไม่ใช่เรื่องรูบส่วนตัวนะ
09:00มันเป็นเรื่องของเราสามคน
09:02- สามคน พ่อแม่ลูก
09:04- อย่ามาคี่โกง
09:05- คุณโกงไพ่พ่อฉัน Yellow. ฉันพ่อรับได้ไหม
09:07- แต่นี่คุณมาโกง
09:11- ลูกของฉัน
09:13ฉันไม่รับ
09:17tiveuinมา
09:20- นี่คุณ
09:21- ไปหาหมอเถอะ ผมน่躲ไปแล้ว
09:24- คุณน่าเวลาคุณไปเองสิ ฉันไม่ได้นัดนิ
09:27- ผมไม่ingtonี Lap้องนะ ผมจะไปขุมที่เอง
09:29คุณไม่ได้ท้องแล้วคุณเดือดร้อนใช่ไหม
09:31ฉันเนี่ยท้อง ฉันยังไม่เดือดร้อนเลย
09:34คุณหญิงที่ต้องอุ่มท้องเก้าเดือน
09:37ดูแลตัวอย่างไม่ได้นะ ต้องให้แพทย์ดูแล
09:40ท้องของฉัน
09:42ฉันจะดูแลหรือไม่ดูแล
09:44มันก็เดื้อของฉัน
09:46คุณย่วบผมจริงไหม
09:48แล้วไง
09:49คุณก็ทำกับฉันเหมือนที่ในใชญ répond
09:59ทำไมคุณจะทำไร้คุณหยิงไม่ได้
10:03คุณธุะโทษะ
10:05ที่จะบาคนเดิม ให้คุณ PO พูดจากหรือ
10:11ขาวีก proposal Stelle camp
10:13พserผมมาม
10:14ถ้าคitatingไม่หาหมอ ไปตามมาก่อผม
10:17นี่อะไร
10:19ถ้าลูกเราเป็นผู้ชายก็ซื้อของพบสีฟ้านะ
10:35ถ้าเป็นผู้หญิงก็สือจำพู
10:38แล้วถ้าเกือบว่ารูกเป็นกระเทย
10:44ถึงไปถ้าเขาจะรู้เนี่ย
10:47เขาเรื่องเขาเองนะ
10:49ขอยเป็นคนดีก็พอ
10:52ที่คุณไม่อยากรู้แล้วรูปอะไรเป็นผู้ชายแล้วว่ายิง
11:00ฉันไม่รู้ว่าฉันจะรู้ไปทำไม
11:05ฉันจะป่า
11:08เพราะเขาไม่มีทางได้เกิดอยู่แล้ว
11:12ฉันที่สิ่งมีทางต่อสิ่งจักษ์
11:18ฉันจะมองเกิดอยู่แล้ว
11:22ฉันหน้าจะลากลาดเชิด
11:24ขอบคุณสิ
11:54ฝันร้าย...ไม่แค่ฝันร้ายเหรอ
12:05พี่ฉันฝันร้ายอีกแล้ววันนี้
12:08รู้ว่าฉันกำลังจะ...
12:24ใจแค่ไหน ต้องอยู่ในออกแค่หนึ่งคนที่ไม่เคยหรอ
12:35แน่ใจเลยครับ พวกอย่าฉันกำลังไปอยู่ที่นี่
12:39คุณเถอะคุณแล้วน่าจะอยู่พักฟื้นอีกศักรยะนะคะ
12:42คุณหมอแพรวาเธออาศาที่จะดูแลต้องค่าฉันใจให้
12:46ใช่ค่ะคุณแม่ คุณแม่ใช้สิทธิ์ของหนูได้นะคะ
12:51ส่งฉันแค่นี้แม่ พวกเธอกลับไปได้แล้ว
12:58คุณแม่ คุณแม่แน่ใจเหรอคะ เพราะจะกลับมาอยู่ที่นี่
13:11ที่นี่เป็นบ้านของฉัน
13:15ฉันไม่อยู่ที่นี่เลยจะให้ไปอยู่ที่ไหน
13:18ไม่ต้องมายุ่งกับฉันเหรอ
13:23ฉันดูแลตัวเองได้
13:25แต่ว่า
13:26ไปเถอะ
13:27ฉันผูกปมนี้ด้วยมือของฉันเอง
13:32ฉันก็ต้องแก้ด้วยมือของฉันเอง
13:35ปล่อยฉันไปด้วยนะ
13:39ฉันได้นะ
13:40ฉันได้นะ
14:09ไม่อยาก
14:15ความรักของฉัน
14:20ความหวังเดียวของฉัน
14:26ความหวังคือร้ายของฉัน
14:28ฉัน
14:40คุณป่าครับ
14:41คุณป่าไม่ต้องทำอาหารเผื่อคุณหมอแปลวาง
14:43ครับ
14:44คุณหมอกลับไปน้อนที่ลงไปบ้างแล้ว
14:46ส่วนทวดพง
14:48หายตัวไปอย่างนี้มาคืน
14:51เพราะว่ามือนโรค
14:53ครับ
14:54ใครจับ หรือขันไม่ได้
15:04ผมจะทำมันห้องนอนเด็ก
15:06หลือว่า
15:09ห้องฉันบนที่อยู่ติด 나왔UNG
15:11ผมจะตกแต่งใหม่
15:12มองว่ามันทึップไปนิดนึง
15:14ห้องเด็ก
15:16โควรที่จะมีอากาศถ่ายเท
15:19แสง ประตาย อย่างคนว่าไง ครับ ส่วนเรื่องสีเนี่ย เดี๋ยวผมจะให้มันธนากรมาออกแบบสีหลังเนี่ยที่ผมรู้ว่า ลูกผมเป็นผู้ชายแล้วเป็น
15:49เข้าใจแม่นะลูก เราไม่ได้เกิดมาเพื่อกันแล้วกัน
16:02มันเป็นเรื่องของเขาผิดตัว ผิดเวลา
16:11เข้าใจแม่นะลูก
16:19แม่ แม่ แม่ แม่
16:22แม่ แม่ISSering
16:28แม่ แ pad bend
16:32i
16:33แม่ แม่ แม่ แม่ Scientists
16:39แม่ sappู
16:43อาคหRY
16:45- rze�ลัวเหลือเป็นไงเปล่าทรأ travailleกับเลยค่ะ
16:50- โอกาทของคุณผีที่เกือเป็นไงบ้างอยู่
16:55- ตอนนี้อcules summary นูนิเท่าเกื Panch gel
16:59- swingingหนูที่เกือด little value
17:01- ข้อจริงๆนะรูป
17:02ไม่น่า bon
17:03มี khi er were just who knows
17:04- ที่ contenadoreเป็นหรือๆ
17:06- เป็นหรือไหนครับ
17:07- LEGOs wants to get out of flood
17:09- ยิงนี้ไม่เรียกก็เป็นหรือ
17:09แล้วจะเรียก chemotherapy
17:11ก็ดูสิ ถึงได้เอาบ้านมาจําน้องจํานํา
17:15คงจะเอาเงินไปให้なんันชายกัน
17:18ตอนนี้คุณเถาเคลือกให้องรู้ตัวแล้วนะครับ
17:20ว่า Grenier เป็นคนตะสินใจพิด
17:21ถ้ารีบเลอร์กตอนนี้จะทันไหม
17:23ที่แน่คุณเถาเคลือกันยังมีบ้านให้อยู่
17:27มีเงินให้อยากชีพต่อน ghee ลูก
17:29แต่
17:31ตัดอะไรครับ คุณแม่
17:33นายชัยยงน่ะสิ จะยอมเลิกรึเปล่าล่ะ
17:41บ้านหลังนี้คุณจะอยู่ไปทำไม
17:43มันใหญ่เกินตัวคุณอยู่ คนใช้ก็ไม่มี
17:47บ้านกับลกยังกับป่าช้า พบว่าน่ะ ขายไปดีกว่า
17:52แล้วได้เงินก้อนมาแบ่งขอโซนหนึ่งไปดาวของโดงเร็กๆอยู่
17:56พูดมันง่าย แต่ทำไม่ยากนะคุณ
18:03ก็ลดหน้าเรามาหน่อยสิ ปรับแบบวิธีการใช้ชีวิต
18:07เมื่อก่อนให้คุณเป็นไทยโซล لمด มีตัดคนยกมือไว้
18:11เครื่องพ Unfed
18:13เครื่องเพทร
18:17ใช่ ซ่อยเพทร
18:23ซ่อยเพทร的 propose
18:25ซ่อยเพทร
18:28ซ่อยเพทรที viewingใบเบิกภาลไปหาตัวคุณง่ะ
18:31จะควรคุณไง?
18:32ผมรู้ว่าคุณงก
18:33ผมเลยลงทุนซื้อซ้อยแพทเซ็นนั่น
18:37เป็นเหυ itísรอบคุณ
18:39คุณก็หุบ
18:40ส้อยพัชハ Nur
18:44osters ผมต้องการซ้อยแพทเซ็นนั้นคืนมา
18:47คุณชายยง
18:55คืนซ้อยแพทเซ็นนั้นให้ผม
19:01เชื่อจะบางไม่ตื่นหรือ
19:04ยังค่ะ
19:06ขึ้นไปด้วยข้างบน
19:14น่ารงสารคนปัฒวีนะคะ
19:17เห็นคุณปัฒวีพูดถึงเรื่องห้องเด็กเมื่อวานนี้ถ้าท่ามีความสุขใช่คะ
19:22ใช่
19:24เขาทำห้องเด็ก
19:26เตรียมตัวจะเป็นพ่อ
19:29แต่ฉันก็ยังไม่รู้เลยว่าจะได้เป็นหรือเปล่า
19:32เพื่อฉันยังสงสัยอยู่เลย
19:47อยากจะลืมความแค้นที่แสนทุรนทุราย
19:56อยากตัดใจ
19:59ให้ลืมทุกสิ่ง
20:02ภาพเดิมเดินตามล้อน
20:07เผ้าใจในชีวิตจริง
20:13ที่ทุกทิ้งไว้ให้ฉัน
20:19เกลียดใจที่ไปรักเธอ
20:23เกลียดคนที่ทำรายใจกัน
20:27อยากเรื่องเรื่องราวที่ฉันเขา
20:31จะเป็นไงบ้าง
20:33ไม่เป็นไงอ่ะ
20:35เธอจะพูดดีๆเกินสักครั้งได้ไหม
20:40ฉันไม่มีอะไรดีๆจะพูด
20:43เธอนี่เป็นอะไร
20:57เธอนี่เป็นอะไร
20:58มันทำดีอยากฉันทำไม
21:00มันไม่เห็นเหมือนช่วนแรกๆที่ฉันไม่อยู่กับคุณเลย
21:02ตอนนั้นคุณยงกระสาตาล
21:04อย่างเงินไขที่เราทำกันไว้
21:07อะไร อะไร มันก็เปลี่ยนไปหมดแล้ว
21:10เราจะไม่เปลี่ยนแปลงบ้างเลยเหรอ
21:21ฉันรู้
21:23ว่าที่คุณมาทำดีกับฉัน
21:25เพราะอะไร
21:32เพราะรู้
21:34ชิดจับป้า
21:36บ้านหลังเนี้ย
21:38มันสำคัญลองลงมาจากของสำคัญที่ฉันมี
21:42แล้วการแก้แค้นของคุณมันก็สำคัญลองลงมาจากสิ่งที่คุณอยากจะได้
21:47ฉันขอบอกตัวมีเลย
21:50ว่าคุณไม่มีทางได้มันไปเหรอ
21:52สำคัญลองลงมาจากที่คุณ
21:56ชิดจับบา
22:04ชิดจับบา
22:06ชิดจับบา
22:10เขาไปลูกของเรานะ
22:12มันไม่ใช่ลูกของคุณคนเดียว
22:14ชิดจับบา
22:16อย่าให้ลูกมาเป็นเรื่องแก้แค้นสิ
22:18ใช่ผมผิด
22:22คุณชิดชงก็ผิด
22:24เราก็ผิดด้วยกันทั้งหมดแหละ
22:26แต่ลูก
22:28ลูกของเราไม่ผิดนะชิดจับบา
22:32ชิดจับบา
22:34ชิดจับบาออกมาพูดกันได้ไหม
22:36มาพูดกันให้รู้เรื่องดีกว่า
22:38ผมบอกล่ะไงคุณต้องการบ้าน
22:40คุณก้าวบ้านไปเลย
22:42ผมไม่ต้องการบ้าน
22:44ผมต้องการลูก
22:46เท่าไหร่ ก็ยิ่งไม่เข้าใจ
22:51ในสิ่งที่เธอทำกับฉันในวันนี้
22:56เหมือนคนไม่วันดี ก็สายตาที่รังการทำร้ายว่าใจ
23:05ฉันอยากจะจำแค่เรื่องดีในวันนี้
23:12ถ้าเธอจะทิ้งเดินไป ก็ไม่เป็นไร
23:17ตั้งรู้ไหม มันทอรมานเท่าราย
23:24คุณจะไปไหน?
23:28นี่มันนั่งเฝ้าฉันไม่ทำการทำงานเลยไง
23:31ผมไม่ไว้ใจควร
23:33คุณชายอโดนอรงเขาก็มากเกี่ยวคุณหญิงโอดาสีไปแล้ว
23:36ฉันไม่เอาสีดำไปป้ายสีขาวให้เหลือเหรอ
23:39ฉันอยากไป STUDY ทิตย์ไหม เพื่อนควณเคยดีขึ้น
23:43แก่นเดินซื้อของ voulaisเมื่อไม่ใช่วิธีการบาวบัตรทางจิตของฉันนะ
23:49คุณจะบรร
23:52ผมเหนื่อยนะ
23:54เหนื่อยที่จะต้องรุ่นกับคุณทุกวัน ทุกคืน
23:57ทุกถิติดว่าคุณจะทำอะไร
24:00ผมย่ายคุณเป็นตกตาไม่มีเร็ด
24:03ผมจะได้เพิ Foreign
24:06ใบ� incomesกงไหม
24:08ไม่ไป
24:11ผมรู้แล้ว
24:16ผมมีที่นึงที่ผมจะพากันไป
24:18ไปไหน
24:20ที่ฉันเกี่ยบคุณป้าประจูกระดูพ่อไว้นี่
24:39ใช่
24:40แล้วคนพาฉันมาที่นี่ทำไม
24:43ละ ลองมาแล้ว
24:50คุณพาฉันมาที่นี่ทำไม
25:15ผมแค่อยากจะบอกคุณว่า
25:18ไม่ใช่ผมไม่สูญเสีย
25:20ผมเสียพ่อ
25:22เสียแม่
25:24เสียโสมสุดพัง
25:26คุณก็เสียพ่อ
25:28เสียสักซี
25:30เราตั่งก็สูญเสีย
25:32ผมไม่ได้แพ้ คุณไม่ได้ชนะ
25:35เกมนั่นบัดซบ
25:37ผมก็ไม่รู้เหมือนกันจบอะไร
25:39มันควรจะจดตั้งนาแล้ว
25:42แต่มันก็ยัง
25:45ฉันควรจะแพ้
25:47แต่ยอมให้คุณหยิดบ้านไป
25:51แต่คุณตั้งหา
25:54ที่ไม่ควรทำให้เกมมันพลิก
26:00เพราะผมต้องการลูก
26:03ฉันเริ่มมองเห็นชัยฉนะตรงไปอุโมง
26:08yczกลองที่คุณต้องการลูกนะ
26:10ชัดจบ้า
26:14อย่านะ ชุ titanium
26:19ผมยอมทำทุกอย่างเพื่อนลูก
26:21คุณบอกมาคุณต้องการให้ผมทำอะไร
26:23คลาตะตายต quando กระดูกพ่อฉัน
26:25แล้วฉันจะยอมให้ลูกของคุณ
26:29- มันมีชีวิตอยู่
26:30- ชิดชับป่า
26:40- แต่ถ้าคุณไม่กล้านะ
26:51- ฉันจะทำแทบ
26:57- ชิดชับป่า
26:59- ชิดชับป่า
27:00- คุณหรือก่อนชิดชับป่า
27:08- ผมมีอะไรจะบอกคุณ
27:18- บอกมาเลย
27:19- เพื่อนนี่มันจะเป็นคำสุดท้าย
27:22- ที่คุณจะได้พูดตอนที่คุณมีชีวิตอยู่ในโลก
27:24- ผมอยากจะบอกคุณว่า
27:28ปืนไม่มีลูก
27:31อะไรนะ
27:34ปืนไม่มีลูก
27:36มันใช้ยิงพวกนายสยาหมดแหละ
27:38ไม่มีสุน
27:40คุณมีนะ
27:58ยังไง
28:12อยู่ที่เป็นทอมหรือเป็นดี้
28:15สิ้นคิดถึงก็น่าทันหลังให้กับผู้ชาย
28:18แล้วหันหน้าให้ผู้หญิงมาหรือใช่
28:21ใช่
28:22ไอ้ที่สิ้นคิดเนี่ยนะ
28:24ก็เพราะว่าเดินชนแต่ตัวเงินตัวทอง
28:26หรือไอ้ที่ชับบ้านเขาเรียกว่า
28:28ตัวท
28:53ไม่จริงใช่ไหม
28:55คุณไม่ได้หมายความว่าจะให้ผมแรก
28:58กลัวตายอย่างนั้นเหรอ
29:01ใครๆก็รักชีวิตตัวเองมากกว่าทั้งนั้น
29:03รวมทั้งคุณด้วย
29:05คุณด้วย
29:07จุจบา
29:11มันไม่ใช่วิธีกล้าปัญหางเราสองคนเลยนะ
29:14ทำไมเราต้องตายเนี่ยเมื่อเราสามารถมีชีวิตอยู่เพื่อรูปได้อ่ะ
29:18บันใดเนี่ย
29:20ใครๆเขาอาจจะลืมไปแล้ว
29:22ว่าเกิดอะไรขึ้น
29:24แม้แต่ตัวคุณ
29:26แต่ฉันไม่เคยลืม
29:42สบสุภาง
29:44ว่าสบสุภาง
29:46ตกลงไปจากบันใดนี้
29:50คุณไม่ฝันล้าย
29:52คุณไม่ฝันร้าอีกเลย
29:57แต่ฉันฝัน
29:59ผู้หญิงคนหนึ่งเขาตายเพื่อถูกลืมอย่างนั้นเหรอ
30:03ไม่
30:07มันไม่มีวันเริ่มต้นใหม่อีกแล้ว
30:10มันจะมีแต่วันที่เราต้องชอดใช้กันให้จบ
30:14ให้ถึงที่สุด
30:16ให้ถึงชีวิต
30:22วันนี้ฉันเจอในชายยา
30:36มันเข้ามาขูดฉันในร้านสะดวดซื้อ
30:42มันต้องรู้แน่ว่าเราสองคนอ่ะ
30:46ช่างมันถึง อย่าไปสนใจเลย
30:49สัญชาติระยาติมาบ้า ต้องไงกัน
30:52ฉันให้การกันตำรวยไปหมดแล้ว
30:54พวกมันคงรอยหน่อยนอกคุกได้ไว้นาน
31:02เฮ้ย
31:03นี่ไม่มีอะไรกินเลยเหรอเน่
31:05ไม่มี
31:07ความจริงก็น่าจะกินกันมาจากข้างนอกนะ
31:10ที่เนี่ย มีที่ที่สุขนอนก็ดีแค่ไหนล่ะ
31:14คุณแน่เถาเคลือ
31:16ทำหน้าตาถ้าไม่มีแม่ตาไหนเช่
31:19รู้ไหม
31:20ว่าคนที่เป็นแม่เรียงมันมีหน้าที่อะไร
31:22เรียงดูลูกให้อิ่มนำสำราญไง
31:25ไปหาข้าวไหมให้ฉันจิดเดี๋ยวนิด
31:27พ่อเห็นว่าเรื่องมั่นก็เรียบร้อยแล้ว
31:41ลูกกับคุณชายอารุณลงก็ประใจกันดีแล้ว
31:44พ่อกับแม่อยากให้ลูกแต่งงาน
31:47คือ อย่าเพิ่งเลยค่ะท่านพ่อ
31:51ทำไมแล้วลูก
31:53หนูกับคุณชายอารุณลงก็ค่ะ
31:55เรามีเรื่องที่ต้องทำอีกหลายเรื่อง
31:57เรื่องอะไร
31:59เรื่องที่เราสองคนจะต้องทำร่วงกัน
32:01ก็คือ
32:03ช่วยคุณปัทวีกะชิสบ้านะคะ
32:23คงไม่แต่อาหารเลย
32:31จะไม่พูดกับผมมันไม่เป็นไร
32:34ขอให้ผมได้เห็นคุณนั่งอยู่ตรงหน้าเพราะหละ
32:40ผมเหงา
32:42ผมไม่อยากกินข้าคนเดียวต่อไป
32:46ผมไม่อยากจะเป็นผู้ชายธรรมดาทรรมดาที่มีคนทะละด้วย
32:50ตื่นกันมาและกินคลิฟันของคนที่นอนในใกล้
32:54แต่ตอนนอนก็ได้เสียงคนพริกตัวไปมาอยู่ข้าง
33:00ทำให้ผมรู้สึกว่าผมไม่ได้อยู่ในอวกาศ
33:11ผมไม่รู้
33:12ที่คุณพยายามทำตัวเป็นสุภาพบุรุษอยู่เนี้ย
33:22เพราะเกมชิงลูกอย่างนั้นเหรอ
33:25เชิญคุณนั่งกินข้าวคนเดียว
33:27นอนคนเดียวไปเลย
33:28ไม่มีใครเขาอยากมาเป็นเมียวของคุณเหรอ
33:30ของคุณเหรอ
33:44ยิงรักกันมาเท่าไหร่
33:48ก็ยิงไม่เข้าใจ
33:51ในสิ่งที่เธอทำกับฉันในวันนี้
33:55เหมือนคนไม่วังดี
33:59ก็สายตาที่ทำการทำร้ายว่าใจ
34:06ฉันอยากจะจังแค่เรื่องดีในวันนี้
34:13ถ้าเธอจะทิ้งกันไปก็ไม่เป็นไร
34:17แต่รู้ไหม
34:20มันทอรมานเท่าไหร่ที่ต้องเห็นเธอ
34:23ฉันเธอทำร้ายใจ
34:26ใช่ไหม
34:29หยุดทำไรราย
34:32อย่าทำเหมือนฉัน
34:35ไม่มีหัวใจ
34:38อย่าทำร้ายด้วยท้าย
34:41มีคำหนึ่ง
34:43ที่สามีพรยาควรใช้ร่วมกัน
34:47คือคำว่าให้อาภัย
34:50มันไม่มีทางเลยเหรอที่หนูจะอาภายคุณปัดธิวีเขา
34:55ค่ะ
34:57ไม่มีทาง
35:00ที่ผ่านมา
35:03หนูเจ็บปวด
35:05หนูสูญเสีย
35:07เขาไม่รู้สึกอะไรเลย
35:10นอกจากสนุกกับชัยชนะที่เขาทำลายผู้หญิงคนหนึ่งให้ย่อยยับ
35:14เขาไม่รู้ด้วยสำเร็จ
35:18ถ้าหนูเจ็บปวดแค่ไหน
35:21หลุดหนูต้องอยู่ว่าความโสนเสียนี้ยังไง
35:39ผมไม่ซัดถอดคุณหรอกนะ
35:41ไม่ต้องหวง
35:42มันเป็นกระดีขึ้นมาแล้ว
35:44มันจะต้องใช้เงินลมกระดี
35:46ลมกระดี
35:53ลมกระดี
35:55มันต้องใช้เงิน
35:57เงิน...
35:59เงินอีกแล้วเหรอ
36:02มันต้องใช้สัก...
36:04สิบล้าน
36:06สิบล้าน
36:16ทุกคนแม่ครับ
36:32คือ...ฉัน...
36:36นั่งสบายดีนะครับ
36:38ตั้งแต่สมทุกพัง
36:40ใช่
36:44ตั้งแต่สมทุกพังจากไป
36:48ฉันก็ยายกลับไปอยู่บ้านของฉันเอง
36:52แล้วเราก็ไม่ได้เจอกันอีกเลยนะ
36:54วันนี้ฉันก็
36:58คิดแล้วคิดอีกว่า
37:00จะมาขอความช่วยเหลือจากคุณ
37:04ฉันคงดูหน้าสงสาร
37:10แล้วก็
37:12หน้าสงเวตใจมากใช่ไหม
37:14ที่ต้องสมสารกับมาหาคุณเนี่ย
37:16ไม่บอกมาดีกว่า
37:18ใช่ผมช่วยอะไร
37:20ฉันจะเอาบ้านมาจำนองกับคุณ
37:24เป็นเงินสิบล้านบาท
37:28คืออย่างนี้
37:32ปัฒวีฉันไม่ได้เอาเงินไปใช้เรื่องคุณชายยงหรอกนะ
37:36ตกลงครับ
37:38ปัฒวี
37:40ปัฒวี
37:42ปัฒวี
37:44ปัฒวี
37:46ปัฒวี
37:54ปัฒวี
37:56คุณเทราเกรือเข้ามาทำอะไร?
37:58เอาบ้านมาจำนองผมสิบร้าน
38:01สิบร้าน?
38:03คุณเทราเกรือก็มีคัดสำเป็นถึง Employment 0,000 เลย?
38:09เป็นวนายใช้โยกแน่ไง
38:11ใช่
38:13ขอคุณเอาไปเล่นการพณะ
38:15แล้วคุณก็ให้
38:16ทั้งที่คุณก็รู้ว่าให้논들은 masters 3
38:18ไปก็สูญผ่า
38:20หรือว่าคุณก็คิดคำนวนบกแล้วคุณหา
38:23แล้วคุณเห็นกำไรจากบ้านหลักเลย
38:26คุณนี่มันใจหินจริงๆเลยนะ
38:28ถึงคุณเท่าเคลือเขาจะเป็นยังไง
38:30ยังไงเขาก็เป็นอดีตแม่ยายคุณ
38:32แล้วคุณสมสุภางเขาก็เป็นถึง
38:34ก็...
38:35ผมเห็นแกววิญญาณของสมสุภางต่างหาก
38:37ผมถึงได้รับบ้านแบบนี้ไว้
38:39บ้านเหมือนไม่ได้มีความหมายจำรับคุณคนเดียว
38:42แต่มันไม่มีความหมายสำหรับคนทุกคน
38:44ผมทำให้คุณเข้าใจอะไรไม่ได้มากหรือความเนี่ย
38:48คอยดูไปแล้วนะ
39:09ให้ถวัดพงดิ
39:10น้องโ恩เวียนอยู่กับม้อแฟวะจิfeit ๆ
39:12ทำเชิญผมไม่ได้ติดต่อของชิ hypocr Hoover
39:18ได้โทษถิ่ง
39:20ไม่ได้ติดต่อขันคุณป์ทวีเนี่ย
39:22เขาตามคุม気จ wiarily
39:23ไม่รู้ว่าปะนี้เรื่องรอง compilation
39:26ของพวกเค้าจะเป็นอย่างไรบ้าง
39:27แต่ฉันเชื่อนะ
39:28ว่าคุณป์ทวี Kanye
39:29เขาสามารถ капับปัญหาของเค้าได้
39:32คุณชิค爸爸 ท้องนะครับ
39:34ข้อตกลงก็ละเมื่อว่ากันไป แล้วเมื่อกันมา
39:37เรื่องลูกเนี่ย
39:38ไม่ใช่เรื่องง่าย Majesty นะคุณ
39:40มันไม่เหมือนเกม
39:41ต่างคน...ก็ต่างถือsized ควรบาย นะมันเก Thorap กัน
39:44เรื่องผู้อเมียเนีย
39:47รูซิครับ
39:51เรื่องเรามันจะจบได้ ก็พอความรัก
39:56เพราะการให้อพ่าย
39:58เพราะผ่างที่คุณถืดตังหากละ
40:02ทำไมคุณหมอคิดอย่างนั้นหรอครับ
40:05ถวัดพง เอาหลักฐานนั้นไปให้ตำรวจธานะ
40:09ฉันอยู่ในโรงพยาบาลทางชีวิตไม่ได้หรอก
40:12ยังมีอีกหลายคนที่เกี่ยวค่องกับเรื่องนี้
40:15ทุกคนมีสิตตายนะ
40:19ครับ
40:21ผมจะส่งหลักฐานมันให้ตำรวจครับ
40:32ต่อไปนี้มันจะได้พูดไม่ได้ว่าหลักฐานมีสิ
40:35ฉันได้เหมือนคุณใจหมดเนี้ย
40:37ตอนนี้มันต้องการชีวิตของฉันคืน
40:39ไม่ซะ
40:40คุณกล้าอะไรผมเหรอ
40:41เอ๊ย
40:44นี่ย่ะ ผ่านขวัดพง
40:47ส่งมาให้ฉัน
40:48จะขอเอาหวสิกรรมต่อคุณชิดชง
40:50หรือว่าจะบอกลารุ่มในท้องของชิชบา
40:53มา
41:04อยากจะลืมความแค่
41:09ที่แสนทุรนทุราย
41:13อยากตัดใจ
41:17ให้ลืมทุกสิ่ง
41:20เธอเธอเธอ
Recommended
52:07
|
Up next
41:40
57:46
41:20
Be the first to comment