- 2 days ago
เจ้าคุณพี่กับอีนางคำดวง ตอนที่ 12 (EP.12) วันที่ 9 ตุลาคม 2568
ชมละครย้อนหลัง ละครดัง ละครใหม่ ละครเก่า ละครไทย ครบทุกแนว ทั้งดราม่า โรแมนติก คอมเมดี้ และบู๊แอ็กชัน อัปเดตทุกวัน ที่นี่ที่เดียว”
ชมละครย้อนหลัง ละครดัง ละครใหม่ ละครเก่า ละครไทย ครบทุกแนว ทั้งดราม่า โรแมนติก คอมเมดี้ และบู๊แอ็กชัน อัปเดตทุกวัน ที่นี่ที่เดียว”
Category
🎥
Short filmTranscript
00:01รายการต่อไปนี้เป็นรายการทั่วไป
00:04สามารถรับชมได้ทุกวัย
00:23หยิบ
00:24เจ้าขา
00:26วันนี้ห้ามใครเข้าไปในห้องเด็ดขาด
00:29ต่อให้เป็นคุณพ่อก็ห้ามเข้า
00:31บอกว่าเป็นคําสั่งฉัน
00:33คุณหน้าจะทำอะไรเหรอเจ้า 색깔도
00:43ถ้าตอนเย็นฉันยำไม่ออกมา
00:46หยิบคอยเข้าไป
00:47เจ้าขา
00:50เราถ้าฉันเป็นอะไรไป
00:52เอาจดไหมนี้ให้อาย้อย
00:59แล้วนี่... ให้คุณพี่...
01:10ทำไมคุณนายพูดอย่างนี้เหล่ะเจ้าคะ?
01:13คุณนายจะทำอะไรกันแน่เจ้าคะ?
01:15หยิบไม่ต้องถามอะไรมาก
01:17ทำตามที่ฉันสั่งก็เรากัน
01:19เจ้าคะ
01:30ชิบเจ้าขยา
01:33ไม๊ยพลังหลัง
01:49หลังนี้
01:54หลังนี้
01:56เกิดตรั้ง glow
02:01สกับกา Strawberry
02:07จริง?
02:11กตัว?
02:14ของ Adv b
02:15ละ
02:17ด環 style
02:20อ้าาาาาาาา
02:25...
02:27เอ้า...คุณยิสุน...
02:29ทำอะไรนะ มานั่งขวังประตูแบบนี้ทำไม
02:32คุณนายสั่งว่า ห้ามให้ใครเข้าเด็ดขาดเจ้าค่ะ
02:37อย่ามาเผอเจอร์ ลบไป ฉันเป็นห่วมวี่คุณจะเข้าไปเยี่ยม
02:42เออ...ยังไง บ้าว ก็ให้เข้าไปไม่ได้จริงๆ เจ้าค่ะ
02:47ว่าไงนะอีป บ้าวอย่างมึง กล้ามมาห้องกูฉันเหรอ ทอยออกไป
02:51อย่างไรก็เข้าไปไม่ได้เจ้าค่awl
02:54เปาละปากกับภุณไยแล้วเจ้าค่ะ
02:58เอ่คำนวง
02:59มึงให้เปาล Bonjour มากันท่ากู
03:01โจว้าไปคุณหายดิพ่ Shan Kool
03:03เร็ว เอ Ross
03:05ได้ยิ่งไหมเอคำนวง
03:07อิบ
03:08นิ
03:08เองนี่กำเริ่มมากไปแล้วนะ
03:10นี่คุญหยี lid đifarดเป็นเมื่อ
03:11ช่อยเอามา
03:13ใจหยีดสุดยีสัน
03:14อะไรยังใต้เข้าไปไม่ได้ thángอันนั้น
03:17ทำไมจะเข้าไม่ได้หว่างนี้
03:19ทำไมที่หน่อย
03:20อย่าอะไรจะมาของนิด
03:21ตกว้าขึ้น
03:22ชิบความหาย
03:36ใครเป็นคน IT
03:37พวกท่านความ WHAT
03:40จะนำของนิด
03:41ต้องมีสมาฐิแข็งเหมือนเพชflo
03:44ถ้ามาที่หลุดลิตเดียวของแก้ก็จะเข้าตัวคนแก้
03:48ความรวมต้องทำอะไร ความรวม
03:54พูดทำอะไร
03:57ความรวมต้องทำอะไร ความรวม
04:14นี่สวย นี่สวยกับกัน
04:18ก็ได้
04:26เกิดอะไรอีกขึ้นน่ะ
04:32พิงจวร พันขุน
04:35ตัวนั้นสือก็หายไปด้วยอ่ะ
04:39จริงด้วยว่า
04:44หุ่นฝืนแล้ว
04:55จริงเกิดอะไรขึ้น
05:02ไม่คำดวง
05:07ไม่คำดวง
05:11ไม่คำดวง
05:14ไม่คำดวง
05:19พุนพี
05:24ไม่คำดวง
05:26ไม่คำดวง
05:27ไม่คำดวง
05:44ไม่คำดวง
05:45ไม่คำดวง
05:58ไม่คำดวงได้ยินฉันไหม
05:59จริงฉันไหม
06:03ท่านขุ่นเจ้าขา หมอย้อยมาแล้วเจ้าข้า
06:08หมอย้อย แม่คำรวงเป็นอะไรก็ไม่รู้
06:29พี่มันตัวอักษรอะไร
06:48โดนของเข้าตัวเหรอ
06:50แม่น ที่คำรวงมันพยายามสอยท่านขุ้น
06:53แต่วีส่ามันบอกกาพอ
06:55ไม่คำรวง
06:59เราอย่างนี้ต้องทำอย่างไร
07:01ถึงก็ช่วยแม่คำรวงได้
07:04ทําใจ
07:06แม่น ทําใจ
07:15ท่านคุณเจ้าขา
07:17คุณหน่ายคืนแล้วเจ้าขา
07:29ไม่คำรวง
07:31ไม่คำรวง
07:33พี่
07:35คุณพี่ฝืนแล้ว
07:37หมออย่าบอกว่าฉันโดนของ
07:41แล้วร่อนมาช่วย
07:43ของก็เลยเข้าร่อนแทน
07:45ใช่เจ้าค่ะ
07:47แต่น้องคิดแล้วว่าคุ้ม
07:51ก็เลยทำ
07:53ทำไมร่อนพูดอย่างนั้นแหละ
07:55คุณพี่
07:57ตั้งแต่เกิดมา
07:59น้องไม่เคยเจอคนอย่างคุณพี่
08:01คนที่เสียสละ
08:03ทำเพื่อส่วนร่วม
08:05ถ้าน้องตาย
08:07น้องก็ตายคนเดียว
08:09แต่ถ้าคุณพี่ตาย
08:11เช้าบ้านกับถหาร
08:13ก็จะตายไปด้วย
08:15เพราะขาดคนอย่างคุณพี่
08:17ที่คอยปกป้องบ้านเหมือง
08:19เช้าบ้านกับถหาร
08:21ก็จะตายไปด้วย
08:23เพราะขาดคนอย่างคุณพี่
08:25ที่คอยปกป้องบ้านเหมือง
08:27ที่คอยปกป้องบ้านเหมือง
08:34ตอนที่คุณพี่ป่วย
08:37พ่อของคุณพี่ออกไปปราบโจนสีชาย
08:41ส่วนคุณเม่น
08:44ก็เดินเรื่องจะให้คุณพระสมิ่งสื่อปืนบุรภาแล้ว
08:49ตอนนี้สถานาการล่อแหละมาก
08:52น้องว่าคุณพี่ไปทำในสิ่งที่ต้องทำเธอเจ้าค่ะ
08:58ฉันทิ้งหลัดไม่ได้
09:01ฉันต้องหาทางช่วยนอนก่อน
09:03คุณพี่ช่วยน้องไม่ได้
09:06ถัดปลาสองเมือก็มีแต่จะเสียไปหมด
09:10เชื่อน้องเธอเจ้าค่ะ
09:13ไม่คำดูงฉันทำไม่ได้
09:23คุณพี่เป็นคุณนางใหญ่
09:25อย่าให้เรื่องส่วนตัว
09:29มาทำลายเรื่องส่วนหวงสิเจ้าค่ะ
09:31ส่วนหวงสิเจ้าค่ะ
09:33สิเจ้าค่ะ
09:34สิเจ้าค่ะ
09:35สิเจ้าค่ะ
09:36สิเจ้าค่ะ
09:37สิเจ้าค่ะ
09:38สิเจ้าค่ะ
09:39สิเจ้าค่ะ
09:41ฉันขอบใจหล่อนได้ไหมคำดุง
09:50ที่เตือนสติฉัน
09:54ขอบใจหล่อนสมนับทุกอย่าง
09:57ฉันรับบาก
10:01ว่าฉันจะทำทุกอย่างเพื่อปกป้องบ้านเมือง
10:06ปกป้องเช้าเมืองทุ่งใหญ่
10:11แต่หล่อนจะพร้องเป็นอะไรนะ
10:14ฉันก็จะหาทางช่วยหลดเช้นกัน
10:17หล่อนไม่ต้องเป็นห่วงเลย
10:22ฉันจะทำทุกสิ่งที่ต้องทำอย่างเต็มความสามารถ
10:27ฉันจะสามารถ
10:29ฉันจะสามารถ
10:31ฉันจะสามารถ
10:33ฉันจะต้องเป็น tulee
10:37ซิ
11:03สุดหมายเนี้ย ไปให้ท่านขุดด้วยจ้ะ
11:06เออ เออ
11:22อินังคำด้วง ให้คอยมาจัดการเรื่องสมทางคำนั่ม
11:33ฉันจะยอมรับบทเป็นเมียเจ้าอย่างจริงจัง แรกกับสมทางคำนี้เป็นโบนนะ
11:52รอดจะทำอะไร
11:55เพียงชื่อจ้อง
12:03ว่าอินังคำด้วง อยากได้สมทางคำเอาไปขาย zawsze
12:06เพื่อจะได้เงินหลายๆ แม่นบอ?
12:09ท่านคุณคิดผิดแล้ว อินังคำด้วงว่าได้เอาไปขาย
12:23แล้วจะเอาไปทำอะไร
12:25มันเอาไปฮักสาพ่อมัน พ่อมันป่วยหลาย
12:28ประหัวสิฟื้นมาไหร่
12:30เรือนนี่มันคิดว่าสมทองคําลักษาพ่อมันได้
12:34มันจึงอยากได้หลาย
12:35มันจึงย้อมเสียงเปล ๆ ตายมาเลย protect them
12:40ทำ64 ปอกฉันใหม่แม่คำดวงถึงไม่บอกฉัน
12:42แม่อย่างนั้นฉันจะให้ไปตั้งนานเร็ว
12:45Program
12:46ยินังคำดวงเป็นคนค่าขาย
12:49เท็ดงานพอเสỷตเสร็จตามสังญา
12:51มันซีรับของได้จังใด
12:52แต่มือนี้อ่ะ
12:54มันคงคิดว่ามันต้องตายแน่ๆ
12:56มันเป็นห่วงพ่อมัน
12:58มันก็เลยให้คอยมาขอกับท่านขุน
13:24ในว่าของเราจะมาตัดการการสินการสของเราจะมียับบรรมสินการสินการสตรอบตัว
13:38บุรภา
14:07มีประสิทธิภาพเหมือนปืนฝรั่งทุกประกาศ
14:09แต่มีข้อดีกว่าอยู่ตรงที่ 1. น้ำหนักเบา
14:13เพราะใช้ไม้ที่ฝรั่งไม่มี
14:15ส่วน 2. การใช้งานหมอสมกับสภาพอากาศบ้านเรา
14:19และ 3. มีราคาถูกกว่าหรับ
14:23งั้นฉันขอดูข้อแรก
14:25ประสิทธิภาพ
14:27ได้ขอรับ
14:37เดี๋ยว
14:45แล้วต่อไปให้หมู่บุญชายยิง
14:47ถ้าปืนดีจริง
14:49ใครยิงก็ต้องได้ผลเหมือนกัน
14:53ได้ขอรับ
15:07วันนี้
15:21คุณพระสมี่งฝีมือดีมากครับ
15:25ถ้ากองโจนสีชายบุเข้ามา
15:27ก็โดยยิงความกันกล่อง
15:29ฝีมือดีมากขอรับ
15:32ถ้ากองโจนสีชายบุเข้ามา
15:34ก็โดนยิงความกันทั้งกอง
15:37ตอนนี้สถานการณ์ครับขัน
15:39ปืนบุรภายังก็ไม่มีข้อเสียอะไร
15:42ถ้าอย่างนั้น
15:44ก็ถ้าผมว่ายขอรับ
15:46คุณพระสมิง
15:49คุณเอก
15:51เจ้าหายแล้วหรอ
15:53ขอรับ
15:55ดี
15:57ฉันกำลังตัดสินใจซื้อปืนบุรภานี้อยู่
15:59เจ้าคิดว่าไง
16:22ปืนกระบอกนี้เป็นปืนที่ดีมากขอรับ
16:24แต่นี้ไม่ใช่ปืนบุรภา
16:30อัทธิบายคำพูดเมื่อกี้ด้วยคุณเอง
16:32กระบอกนี้ใช้ไม้เมเปิ้ลที่เบา
16:34แต่ปืนบุรภาใช้ไม้หลายชนิด
16:36แต่ไม่มีที่เบาแบบนี้
16:38ส่วนล้ำกล้อง
16:40ใช้วิธีการรอเล็กแบบยุโรค
16:42ซึ่งบุรภายังทำไม่ได้
16:44ส่วนล้ำกล้อง
16:46ใช้วิธีการรอเล็กแบบยุโรค
16:48ซึ่งบุรภายังทำไม่ได้
16:50กระผมยืนยันได้ว่าปืนกระบอกนี้
16:52ถูกทำพิเศษขึ้นมา
16:54ให้มีรูปแบบเหมือนกับปืนบุรภา
16:56แต่ไม่ใช่ขอรับ
16:58ใครจะสีเวลาทำปืนแบบที่คุณเอกว่า
17:04ให้กระผมตัวสอบไหมล่ะ
17:08ตรวนก่อนใจ
17:10ถ้าได้แบบนี้ทุกก็บอก
17:12ก้าว
17:14คุณเอกคงไม่ทราบ
17:16ตอนนี้สถานการณ์บ้านเมืองเราครับคันขนาดไหน
17:19ไอ้โจนสีชามันจะบุกมาอยู่แล้วนะ
17:22ไม่รู้ว่าตอนนี้คุณพระช่วยจะเป็นอย่างไรบ้าง
17:26ป์ทนี้ยังไม่กลับ กับผมกลัวจะเป็นข่าวไร้
17:32ขอโทษเน่ะกับผมไม่ได้เช็ง
17:34แต่ถ้าคุณพระช่วยแพ้กลับมา เป็นไปได้ที่โจนสีชัย
17:39มันจะได้ใจ แล้วก็ยกธับปุกเราเร็วขึ้นที่
17:44คุณเอก
17:45คุณพระช่วยเบิกปืนไปหลายกระบอก
17:49ตอนนี้ในครางเหลือปืนไม่มาก
17:51เอง Suge
17:52งั้นฑ问กิตของเรากันหนักหนา กัวเดียง
17:54ถ้าเราไม่รียบหาวุดเพิ่ม
17:56เพราะผมเก่งว่า
17:58ปืนบุลภาจะมาได้เร็วสุดไม่ไหร่
18:00ไม่เกิดเจ็ดวันขอรับ
18:03น่าจะทันการปกป้องมือ
18:13ใครอีกนั้น
18:14คุณประช่วยกลับมาแล้วขอรับ
18:20คุณประช่วย
18:22ภาลกิจเป็นอย่างไรบ้าง
18:34ข้าให้หมด
18:35คนเดียวก็ไม่ให้เหลือ
18:36แผนนอกกินประ
18:38นอกกินประบ้าบออะไรวะ
18:40เวลานอกกินประ
18:42มันโจมตีจากด้านไหน
18:48หยิง!
18:52หยิง!
18:54หยิง!
18:56หยิง!
18:58หยิง!
19:00หยิง!
19:02หยิง!
19:04หยิง!
19:06หยิง!
19:08หยิง!
19:10หยิง!
19:12หยิง!
19:14หยิง!
19:16มีหัวให้ยมขอรับ
19:18ส่วนให้เกตอันนี้ไปได้
19:20แปลว่าปืนของเรายังใช้ได้
19:22พวกมันมีโลกกันกระสุน
19:27แต่โดนจังจังก็ดิ้นทุกลาย
19:29เว้นแต่สีชายที่หนังเหนียว
19:31ที่เหลือ
19:33หนังยวยหมด
19:35คุณพาช่วยทำได้ดีมาก
19:37ขอบใจคุณพา
19:39คุณพาช่วยไม่เพียงแต่ปลอดภัย
19:41แต่ยังปราบโจนได้อีก
19:43นับเป็นบุญวัสนาของเมืองเราจริงๆ
19:49ปืนบุรภาดูเหมือนจะมีปัญหา
19:51ส่วนสมุนของให้พวกโจนสีชาย
19:53ก็ถูกปราบไป
19:55ก็ถ้าผมว่าคุณพระสมิง
19:57ยังมีเวลาพิจารณาเรื่องการซื้อปืนนะขอรับ
19:59เพราะผมว่าคุณพระสมิง
20:01ก็ยังมีเวลาพิจารณาเรื่องการซื้อปืนนะขอรับ
20:07เพราะผมว่า
20:09คุณเเองพูดถretchedแล้วขอรับ
20:11สถานการณ์เปลี่ยนไปแล้ว
20:13ตอนนี้เรามีเวลามากขึ้น
20:15งบซื้อปืนก็ไม่ใช่น้อยๆ
20:17ตัดสินใจอย่างnedรอบพร้อบดีเมือกล่ะขอรับ
20:19ถ้ายังนั้นก็ตามที่พวกเจasaว่า
20:23แต่เราก็ชักๆ
20:25ถ้าอีกนั้นก็ Courtney เจ้า ว่า
20:28แต่เราก็ชัก ๆ ไม่ได้
20:30คุณเอก ลี่ไปสาดสั่งตัวเอง
20:32เรื่องปืนฝลั่งตามที่เจ้าบอกว่าดนใสลาย
20:35ส่วนคนเม้น ไปสาดสั่งเรื่องคุณภาพของปืนบูรภา
20:39เราจะได้สรุปได้ว่าจะซื้อปืนจากใคร
20:42เข้ารับ
20:55อีกสองพ่อลูกมันจะจองเวนกันถึงไหนวะ
21:12คุณไม่คิดว่ามึงจะก้าแบกหน้ามาเจอกุณหมอดำ
21:15ท่านคุณ โรดเรื่องโจนยมโจนเกตแพ้คุณพระช่วยอย่างนั้นหรือ
21:21โจนป่ายยางพวกมึง แพ้นาหารคุณ Ronaldo b
21:52SON. ท่าน ท่าน ขุ้น พูดจ้าระว่างปากอะไร even
21:55เอามาครูหรือคุยเลยว่ะ
21:56ถ้ามังเก้งจริง มังจัดการให้คุณเอกให้ได้ก่อน
21:58แล้วคุณจะยอมกลัวมึง
22:03มึงกลับไปเหรอ
22:04วันนี้คุณเสียหายมาก
22:07และถ้ามังยังจัดการให้คุณเอกไม่ได้
22:09มึงไม่ต้องโบบร balloon
22:16พูดให้คุณเอก
22:17เว่ียเซาน massive
22:21พี่ขุนหายดีแล้วแน่นะ
22:23หายดีแล้วเจ้าค่ะ
22:25เมื่อบ่ายก็ไปราชการที่สาราว่าการมาแล้วเจ้าค่ะ
22:29แล้วอินาคำดวงล่ะ
22:31คำว่าตายไปอยู่บนตัวคุณนายแทนเจ้าค่ะ
22:35ตอนนี้คุณนายป่วยหนักมากเลยนะเจ้าค่ะ
22:37แล้วมีใครพูดอะไรพาดเพิ่งถึงฉันไหม
22:41ไม่มีนี่เจ้าค่ะ
22:43ทำไมแล้วเจ้าค่ะ
22:45เราไม่มีอะไรหรอก
22:47เปล่าไม่มีอะไรหรอก
22:49พี่ขุนหายดีก็ดีแล้ว
22:51มึงรีบเข้าไปบอกพี่ขุนว่าฉันมาเยี่ยม
22:54ฉันไม่กล้าเข้าไปในห้องนั้นหรอก
22:58เอ่อ...
23:00จะดีเหรอเจ้าคะ
23:02ดีสิ ไป
23:05เจ้าค่ะ
23:17คุณพี่ไปทำงานของคุณพี่เธอเจ้าค่ะ
23:24อย่าเสียเวลากับน้องหน่อย
23:28ฉันจะมีสมาธีทำงานได้ยังไง
23:31ในเมื่อหล่อนเป็นแบบนี้อยู่
23:33ฉันคิดว่าฉันต้องหาทางช่วยหล่อนไหละหนึ่งแน่
23:37แต่เรื่องปืนก็สำคัญนะเจ้าค่ะ
23:48ฉันคุณเธอ
23:51เอาไว้ก่อน
24:07ท่านคุณเจ้าค่ะ
24:08คุณยิสุ expeditionมาเจ้าค่ะ
24:10รออยู่ที่โถงเรื่อนเจ้าค่ะ
24:13อืม
24:16คุณพี่ไปriciaหาให้ยิส לחีplingเธอค่ะ
24:22ฉันเป็นห่วงร่อน
24:25ไม่อยากล่าใสถ้าตาจากร่อนเลย
24:29แต่อาการนองก็คงที่แล้ว
24:33ไม่เป็นไรหรอกเจ้าค่ะ
24:36มันไม่ได้ของดีมาจากไหนวะ
24:42มันถึงไม่เป็นอะไร
24:44อีก
24:48กูจะเล่นหาทาให้มันหนักขึ้น
24:52ดูสิว่ามันจะทนได้สักแค่ไหน
25:06เฮื่อร์
25:36แม่คำดวง แม่คำดวง แม่คำดวงกินยากก่อน
25:56คำดวง
25:59ร่อนต้องไม่เป็นอะไรนะ แม่คำดวง
26:01ร่อนให้ยินไหม ร่อนต้องไม่เป็นอะไร
26:10คำดวง
26:15คุณบาคุณเจ้า ช่วยคุ้มของคุณไหนด้วยเธอเจ้าพ่า
26:21เจ้าพ่าคุ้น
26:31โอม ย่นรยับ
26:39โอม ยนรยับ
26:41อย่อนรายับ
27:11ฉันได้ตรวจทางละเอียดแล้ว
27:13ไม่รู้เลยจริงๆ
27:15ว่าแม่คำดวงปล่อยเป็นอะไร
27:20ท่านคุ้นได้ลองให้หมอทางคุณใสมาดูแล้วหรือยัง
27:26ก่อนหน้าหมอ
27:27ฉันเชิญหมอกุ้นสายจากต่างแดบมาสามคน
27:29เชิญหมอจิ้นมันหนึ่งคน
27:31ไม่มีใครบอกวิธีการลักษาแม่คำดวงได้เลย
27:34ไม่มีใครให้ความหวังฉันได้เลย
27:36ความหวังฉันได้เลย
27:39แล้วผมหมอได้พูดอะไรอีกไหม
27:44หมอใหม่ความว่ายังไง
27:48ท่านคุ้น
27:50หมอคนอื่น
27:51คงไม่กล้าพูด
27:53แต่ฉันกับท่านคุ้น
27:55ก็เค้าลบกันอยู่
28:00ฉันขอบอกว่า
28:03แม่คำดวงคงอยู่ไม่พ้นคืนนี้
28:11ฉันเสียใจที่ช่วยอะไรไม่ได้
28:14แต่ฉันก็หวังว่า
28:16จะมีปฏิหารเกิดขึ้น
28:32แม่คำดวง
28:49แม่คำดวง
28:53ลาม
28:55แม่คำดวง
29:06แม่คำดวง
29:25FIN
29:40แม่คำดวง
29:42ไม่คำดวง
29:43พี่เบ้าเจ้าค้า
29:45ไม่เป็นไร
29:47ฉันได้ดูแม่คำดวงแ flower
29:49เจ้าค่ะ
29:50เมื่อมด้วย
30:20คุณเอง
30:22วันนี้และวันตายของมึ่ง
30:24ผมไม่มีทางรอดถือนนี้ไปได้
30:32แย่...
30:34อะไรวะ
30:36ฉันกลัว
30:38กลัวอะไร
30:42ฉันกลัววะ
30:44คุณหายจัง
30:46คนเราถึงเวลาจะไป
30:48มันก็ต้องไป
30:50มันทำใจสัตวา
30:52มันยีบ
31:16คุณหายจัง
31:30ได้กินอะไรพ้างและยังลก
31:32ไม่กินอะไรทั้งวัน
31:34เดี๋ยวจะไม่สบายเอานะ
31:36ให้บ้าวมันยกเข้ามาให้
31:42ถ้าผมกินข้าไม่ลงขอนะ
31:44ขอนะ
31:52มีอะไรขอบอกพ่อแล้วกันนะ
31:54พ่อจะไปสวดมนให้แม่คำดวง
31:58ขอนะ
32:14ทุกขอบคุย
32:20เผย richness
32:44ป่ะ จ้าวงลูก
32:46ป่ะ จบไหน
32:59ป่ะ อัลดู
33:01ป่ะ อัลดู
33:08ป่ะ อัลดู
33:12ลอง
33:14ลอง
33:16ลอง
33:18แล้ว
33:28แม่คำดวง
33:30แม่คำดวง
33:32แม่คำดวง
33:34แม่คำดวง
33:36แม่คำดวง
33:38แม่คำดวง
33:40ไม่รู้ ไม่คําจวง
33:45ได้
33:52คุณพี่ สู้ต่อไปนะเจ้าคะ
33:57น้องยิ่นดีตายเพื่อคุณพี่
34:04เสียดายที่ชาตินี้เราได้เจอกันน้อยเกินไป
34:10ชิบ
34:19อย่าลืมที่สันบอกเลยนะ
34:25ละก่อน
34:33ไม่คงดู
34:40ขึ้นคุณเจ้าคะ
34:44คำดวง
34:46เธอคุณเจ้าข้า
35:01คำดวง
35:04เจ้าเป็นใคร เข้ามาได้ยังไง
35:09ฉันช่วยเขาได้
35:11ฉันถามเขา
35:13ฉันถามเขา
35:22เชื่อจะฉัน
35:43อักรักโมรน่ะ
35:46ฉันจะอักรักโมรน่ะ
36:01ครับ
36:20อันกุมเท่าไหร่ขึ้นว่ะ
36:31ไฟ ไฟ
36:51หัมดวง หัมดวง หัมดวง
36:55ใครดึงฉันกลับมาเนี่ย น้ำชวายอ่ะ คุณคุณ
37:03คำดวง
37:05ไม่คำดวง
37:10ไม่คำดวง ไม่คำดวงฟูยแล้ว
37:18ไม่มีอะไรแล้ว
37:25เวล หลองกลับเข้าตัวกู
37:55ทุกข้าน
38:25ทางนี้
38:55สอบชื่น
39:01คุณหาย
39:21ตอนรึ่น บ้านใครอ่ะ
39:26เอา...ก็พ่อของคุณนายไม่ใช่เหรอเจ้าค่ะ
39:30ใช่...แสดงว่ารู้กันหมดแล้วว่าเป็นพ่อฉัน
39:37เขามาถึงเดี๋ยวแต่ว่าไหร่
39:39เมื่อคืนนี้เจ้าค่ะ
39:41มาช่วยชีวิตคุณนายไว้ได้พอดีเลยเจ้าค่ะ
39:43ช่วยฉันไหว...แสดงว่าแข็งแรงดีเราสินะ
39:50พอบ понять
39:53เราพ่อฉันได้คุยอะไรกับคุณพี่หรือว่า Bye
39:55touching
39:58ไม่เจ้าค่ะ
39:59เขาแค่บอกว่าเขาเป็นพ่อของคุณนายชื่ brow
40:02แล้วก็ก็ไดู้ลย์อดแหลง cab
40:05หมดพรัง
40:06ขอไปหน้างสมาทีห้ามให้ใครลบกวนเจ้าค่ะ
40:12อะยอยล่ะ
40:13ยังไม่กลับมาเจ้าค่ะ
40:15irrub
40:16แล้วคุณพี่กับคุณพ่อล่ะ ตอนนี้อยู่ไหน
40:18ไปที่สาราว่าการกันทั้งคู่เลยเจ้าค่ะ
40:22แล้วถูกบูหงาลำไปที่ฉันฝากเอาไว้ให้คุณพี่หละ
40:26ยังไม่ได้ให้เลยเจ้าค่ะ
40:27นี่เจ้าค่ะ ดูนี่เจ้าค่ะ
40:29ค่ะ
40:43หยิบสั่งเปล่าพล่ายทุกคนห้ามคุยกับพ่อฉันเด็ดขาดเข้าใจไหม
40:49จำค่ะ
40:50คุณหยวดออกจากสมาธิแล้วเจ้าค่ะ
41:02ออกไงดีวะ
41:06ถ้าพ่อฉันหามบอกว่าฉันยังไม่ฟื้นนะ
41:11เจ้าค่ะ
41:20คำดวงไปไงบ้า ฟื้นเลยยัง
41:31ยังไม่ฟื้นเลยเจ้าค่ะ
41:33คุณนายเจ้าขา คุณนายเจ้าขา คุณหยวดมาแล้วเจ้าขา
41:54อ่ะ!
42:05อาย...
42:13อาย...
42:18อาย...
42:23วันนี้ที่สาระว่าการมีงานเยอะมากก็เลยกลับมาชา
42:38ต้องขอโทษพี่หยุดด้วยนะ
42:39แม่คำดวงเป็นยังไงบ้างขอดับคุณพ่อ
42:43ใครเป็นพ่อเจ้า
42:44ก็ถ้าผมมาถึงนี้
42:52ก็ถ้าผมถามคุณพ่อของผมนะขอรับ
42:56จริง ๆ คำดวงควรจะฟื้นได้แล้ว
43:07ถ้าป่านนี้ยังไม่ฟื้นก็แปลว่าขวัญหลุดไปที่อื่น
43:14ฉันต้องทำพี่ทีเรียกขวัญให้กลับมา
43:19พี่นี่มีควายใช่ไหม
43:24มีขอรับ
43:25ฉันต้องค่าควายเก้าตัวเพื่อทำพี่ที
43:28พาฉันไปที่ข้ออบที
43:30ต้องค่าตอนนี้เลยหรือขอรับ
43:32ฉันรออะไรล่ะ
43:33ดำกับผมอะไรขอรับ
43:35ดำกับผมอะไรขอรับ
43:52พ่อ
43:55ฉันไม่จ้ะ
43:56อืม
44:03หน้าปาก
44:06แรบลิ้น
44:12ทาดไฟ
44:13ผิว
44:14ตา
44:15ลิ้น
44:16ปกกติ
44:19ยกเว็น
44:20เขาต้องมัดมาได้ไง
44:22พ่อดูผิดหรือเปล่า
44:25นั่นมันกี่ฟันฉัน
44:30เอ้า คำดวง
44:31ฟือเล็บเดีย
44:33พ่อ เดี๋ยวฉันมานะจ๊ะ
44:34ฉันมีเลือดต้องคุยกับอายอยจ๊ะ
44:36แล้ว
44:37เอ้า
44:52เป็นหยังอาคมาสาแท้
44:54โห้ย
44:55คอยมองมีวิษายวงระยะคือบอร์เจ้านี่
44:58อา บอกพอว่าคิ่ยัง
44:59เหลืองคุณเอก
45:00ได้บอกเลืองแตงงานบอร์
45:02โหยบอร์
45:03บอร์
45:13แต่คาจ้างเป็นโสมทงค่ำ
45:15งานมันเสี่ยงสะตู้หลาย
45:17จุนเจ้ามาถือคุ้นใสนี่ละ
45:19- กับบคุณดีกกันปริค underscore het
45:21จ decir l type กันก็ได้เอาตามนั่น
45:29- จะให้พ่อน้องรู้ว่าเราแต่งงานกันไม่ได้เด็ดขาด
45:32- ไม่อย่างอันเรื่องใหญ่
45:34- เหรือนนี้อาจผลงได้
45:35- แต่นี่ไม่ใช่เรื่องจริง
45:36มันเป็นเรื่องหรอก
45:38- ให้รู้ว่ารออกก็ไม่ได้อีก
45:40- พ่อน้องคงไม่เค้าใจว่าทำไมต้องหรอกกันแบบนั้น
45:42เกิดโวยไว้ขึ้นมารู้กันทั้งallasเมือง
45:45รวมถึงขุนเม้น
45:57หุ่นไว้จริง
46:00แต่คนเมืองนี้ bathroom
46:03ยังไงพ่อหร่อนก็ต้องรู้
46:05เราก็ต้องกันไม่ให้พ่อน้องคุยกับคนอื่น
46:09ถึงใจยากแตะก็ต้องทำเจ้า scholar
46:12ฉันจะสั่งเบา ห้ามพูดกับคุณลุงหยด
46:22เราต้องรีบจัดการเรื่องปืนฟรั่งสะ
46:26ก่อนที่เรื่องมันจะวุ่นวายไปมากว่านี้
46:42ทั้งกลับขอบคุณพ่อน่าจ๊ะที่มาช่วยชีวิตฉันไว้ได้ทัน
46:46มันเป็นนาที่นะคุณเป็นพ่ออยู่แล้ว
46:53ยังไงพ่าก็ต้องขอขอบใจเจ้าและท่านคุณด้วย
46:58ที่สงสมทองคำไปช่วย
47:01differences agt to remind the company
47:04ไม่งั้นละก็พ่อคงยังไม่หายปวย
47:08กุ่น acronym Rherord ไม่ต้องขอบคุณครับคุณรับผมราะครับ
47:10ผมแล้วข้อรับ พระสุมนั่นเป็นข้าจาง uncримดวงเอาอยู่แล้ว
47:17พยาจ้นแต demandedได้พี่หยอดป่วยเป็นอะไรหร forever
47:20พยาจบกับผมคุ้นควายพาศดงพยาไฟ แล้วว่ายิงเสื้อโครกตาย
47:25โดนAF ขวงเข้าใส่จนล้ม พาถรควงออกได้
47:29każ ผมก็ป่วยนับ จนได้โสมทملคำไปช่วยไว้ขอรับ
47:36พ Giulia ทอาร์ดเรcaster ที่不同สasantหรือแพล rem
47:40ยังหรอกขอรับ
47:42แต่ย้อยมันบอกว่า
47:44คำดวงกำลังแย่
47:46ก็ผมก็เลยต้องรีบมาช่วย
47:48ใช้วิชายนต์ระยะ
47:50และยังต้องมาถอนอาคม
47:52ยังรู้สึกอ่อนแรง
47:54อยู่บริงกันขอรับ
48:02แต่ฉันว่าที่นี่วุ่นวาย
48:04ฉันว่าพ่อกลับไปพักผ่อนที่บ้านเราดีกว่าจ้ะ
48:06พ่อบึงมาจะให้กลับแล้วเหรอ
48:10มันเป็นห่วงนะจ๊ะเนี่ย
48:18คุณพาเจ้าค่ะ
48:20คุณพาสมิ่งมาเจ้าค่ะ
48:22บอกว่าจะมาเยี่ยมไข้คุณนายเจ้าค่ะ
48:32เจ้านายฉันมา
48:34มอย้อยช่วยพาพี่หยวดไปพักผ่อนก่อนแล้วกันนะ
48:36ขอรับ
48:56เป็นยังไงบ้าง แม่คำดวง
48:58หายดีแล้วเจ้าค่ะ
49:00หายดีแล้วเจ้าค่ะ
49:06แปลกดีนะ วันก่อนบอกคุณเอกป่วยนะ
49:08แล้วจุจุก็หาย
49:10กลายเป็นได้ข่าวว่าแม่คำดวงป่วยแทน
49:12ถ้าตอนนี้แม่คำดูก็หายดีแล้ว
49:18เรื่องนี้ไม่ปกติขอรับ
49:20ถ้าจับต้นชนปลายถูก
49:22ก็รับผมจะอธิบายให้ปังขอรับ
49:24เอาเถอะ เอาเถอะ
49:26หายก็ดีแล้ว
49:28ตอนแรกหมอหลวงบอกไม่น่ารอดด้วยซ้ำ
49:30นี่ฉันก็เตรียมลูกพัพแห้งมาเยี่ยมใคร
49:34เฮ้ย เฮ้ย จะเป็นใคร
49:38บอกไป
49:42โอ้โห อย่าจะ อย่าจะ
49:44มูนี่พ่อฉันเองจ้ะ
49:46เอานี้ พี่หญษเขาครับ
49:50เป็นพ่อของแม่คำดวงเขารับ
49:52นี่คุณพาศมิงเจ้านายฉัน
49:54ตอนนี้รับสาการเจ้าเมืองทุ่งใหญ่
49:56เจ้านายฉัน ตอนนี้รักษาการเจ้าเมืองทุ่งใหญ่
50:00อ๋อ
50:04ฉันนึงว่าพ่อไปกับอาย้อยแล้วสะอีก
50:06ลืมขวดน้ำมันเหลืองก็เลยขึ้นมาเอาวะสิ
50:16ใหญ่เลย
50:17เอ้า ได้ยาแล้ว เราไปกันหนึ่งพ่อ
50:20ไป
50:22เดี๋ยวสิ
50:22ผู้ piano 2
50:24Hamburg
50:27ฉันไม่เคยเห็นใครเต็กหมูล้มในคราวเรียวแบบนี้
50:31กละผมก็ไม่ดีเข้่งแล้วขอรับ
50:33แต่มูเนี้ย เคAbsorem please
50:35ไม่ทั้นได้ระเว้นคนแก่
50:37ใช่ไหมหมู
50:41สิว่าเป็นบทอacağızของกละผมนะครับ
50:45คราวหน้ากละผม จะสังเกตคนให้ดีกว่านี้นะครับ
50:48ในดavoant
50:50ในหยดนี้คมทั้งมวย คมทั้งคำ
50:53คุณเอกก็ได้เก่งๆสินะ
50:55ที่ต้องมาเป็นลูก
50:58ไม่ได้
51:02ถ้าทางแม่คำดวงยังไม่หายดี
51:04งั้นเจ้าก็ดูรายกันไป
51:06ตามประสาขนเป็น
51:14ดูเหมือนว่ารอบตัวคุณพระชั่วจะมีแต่คนป่วยนะ
51:17ทั้งลูกตัว และลูกสิ
51:26ขอประดาณโทษครับ
51:30ไปกันเธอจะพ่อ ให้พวกคุณนางเขาปรึกษางานเมืองกันไป
51:33ใช่ ไปไปไป
51:34โอ้ย
51:36เฮ้ย
51:37นี่เอามาติดพ่อวะ
51:47พวกมันไหร่จ้ะ พ่อ
51:50พวกมันไหร่จ้ะ พ่อ
52:06นี่ไง
52:08อืม
52:09พวกมันมันมาอยู่ใต้เตียงคุณ
52:18อืม
52:22ใต้เตียงฉันได้ยังไงเนี่ย
52:26คำดวง
52:28นี่เองทำงานอะไรให้ท่านคุณ
52:30ทำไมถึงมีสตรูร้ายกาศอย่างนี้
52:36ฉันบอกไม่ได้จ้ะพ่อ
52:37มันเป็นเรื่องของงานเมือง
52:41งานที่เองทำมันคงสำคัญมาก
52:43นี่มันเล่นกันถึงตายใช่นะ
52:48เพราะว่าในเรือนเองเนี่ย
52:51มีนอนบ่อนไส้
53:00พ่อนึกไม่ออก
53:01ว่าอายอีคนไหนในเรือนนี้
53:02มันจะจันไหร่ถึงขนาดจะค่าจะแกงพวกลูกได้
53:19ก็ถ้าผมก็นึกไม่ออกจริงๆ
53:22แต่เราปล่อยไปไม่ได้
53:24ถ้าเกิดเราหาคนๆนั้นไม่เจอ
53:25คงอยู่กันไม่เป็นสุขแน่
53:27เราคงต้องแอบดูแอบฟังพวกคนในเรือน
53:32อาจจะได้บอกแสเจ้าค่ะ
53:45ยาย
53:46อืม
53:47ยายรู้เรื่องคุณใสมั้ยอ่ะ
53:49รู้สิ
53:50ก็ยาดข้านี้แหละ
53:52ไปหมอกุณใสเว้ย
53:54แล้ว
53:55มันเป็นยังไงอ่ยาย
53:56наход infections
53:58ก็ตอนเด็กเดียอ
53:59ค่าก็ไปวิ่งเล่นอยู่ที่บ้ายายคนนี้แหละ
54:01โอ้ย
54:03ให้ฮ야지 counseling
54:04หรืมแหละ
54:05แต่เอ่งสองคนอ่ะ
54:06รู้อะไรมักไหมอ่ะ
54:07ค่ามีรู้เลยอ่ะ
54:09โอ๊ย
54:10ค่하..
54:11ค่าก็พอรู้นิด thats
54:13เอา เองรู้แล้ว
54:14มาถามเรื่องนี้ทำไมว่าตายโจวน
54:15จวร อุ๊ย นี่ ยาย
54:18ที่ท่านคุณกับคุณนายโดนคุณใส ข้าว่า
54:22ต้องมีพวกเราคนใดคนหนึ่งในเนี้ย วางของ
54:28จวร
54:30เองคิดเหมือนข้าเลยวะ
54:32ชิ ให้เงียวหน่อยสิวะ
54:45สนับสนุนโดย
54:51Tresame Lamura Gloss
54:56แม่ยีสุนให้ยาที่พรณครสึกเรื่องฉันกับร่อ
54:59เจ้าค่ะ เราจะเอายังไงดีเจ้าค่ะคุณพี่
55:02เราจะให้แม่ยีสุนอ่านจดหมายนั้นไม่ได้
55:05คุณพี่ต้องใช้เสน่หลอกล่อแม่ยีสุน
55:07แม่ยีสุนอ่านเก็มเหรอไหม
55:09แล้วเดี๋ยวน้อจะเข้าไปเอาจดหมายเอง
55:11ส่วนหมายเอง
55:12ธรรมดาของผู้ชายเมื่อได้อยู่ใกล้ชิดกับผู้หญิงที่ตัวเองชอบ
55:16อยากจะอยู่แบบนั้น ๆ ๆ
55:20จะว่าได้สิบปีเลย
55:21ให้ฉันเป็นผมเองกับร่อนอีกร้อยปี
55:23ฉันก็ทำได้
55:26ฉันคิดว่าเรา...
55:28เป็นเมตรกัน
55:37พี่ขาม
55:39ใช่จ้ะ
55:41พี่ขามคนดี
55:42คนเดิมกับคำดวง
55:43สนับสนุนโดย
55:48ลายวุม
55:51อุ้ย!
55:52อุ้ย!
55:54อุ้ย!
55:55อุ้ย!
55:56อุ้ย!
55:57อุ้ย!
55:58เดี๋ยวมันหาก
55:59อุ้ย!
56:00อุ้ย!
56:01ชั้นหักจัดการการตรง
56:05ได้ตายหาว
56:08อ่าวเข้า
56:22ปกลุงรักเธอดüเปล่า ทำไมเป็นแบบดี
56:26ปกลุงหักไปดüเปล่า ใจค่อมันไม่ดี
56:30มีฉันรักเธอดüเปล่า ฉันหักเธอดüเปล่า อยากรู้
56:33แต่อยากรู้
56:37ได้แต่
56:38ห้า ห้า
56:40น้ำเท่าในใจทุกวันจริงเดินที
56:44เธอรักเข้าไปจริงๆเธอดีไม่ดี
56:48กลัวว่าคิดไปแยงว่าเธอก็มีใจให้เหมือนกัน
56:53เธอเธอไม่ได้รักกัน
56:56เธอเธอไม่บอก
Recommended
56:00
|
Up next
41:13
45:45
41:23
Be the first to comment