- 2 days ago
เจ้าคุณพี่กับอีนางคำดวง EP.12| 09 / 10 /2025
Category
📺
TVTranscript
00:00กลับทราบของคุณช่วย
00:03ขอรับมอรณะจบบุดแล้ว
00:05มันไม่รอด
00:07ตาย
00:12คุณพี่
00:13พาว่าคุณคุณถือคุณสายแท่แท่
00:15สมุติจนิ้งสีชายไม่หลอกป้นชาวบ้านข้าฐานแบบนี้
00:19เจ้าจงนำกรณ์กำลังท่าหารและพลปืนของเราไปปราบอีกจนสีชาย อิสินสัตว์
00:24ขอรับ
00:25ถ้ามีอีกคน
00:26คือคุณพาช่วย
00:27ได้
00:28ค่าจะให้คนของค่า ค่าพวกมันให้หมด
00:31ไป ค่ามัน
00:33คนที่จะมาแก้ก็มีความสิ่ง ต้องมีสมาธิตแข็งเหมือนเพชร
00:41ถ้าสมาธิตหลุดนิดเดียว
00:43เราจะเกิดอะไรขึ้น
00:45ถ้าสาพให้ตาย คนแก้ก็ต้องตาย
00:50เจ้าค่า
01:05นี่ห้ามแข่เข้าไปในห้องเด็ดขาด ต่อให้เป็นคุณพ่อก็ห้ามเข้า บอกว่าเป็นคำสั่งฉัน
01:10คุณได้จะทำอะไรเหรอเจ้าคะ
01:12ฉันบอกไม่ได้
01:14แต่ทำตามที่ฉันสั่งก็เรากัน
01:16ได้เจ้าค่ะ
01:18บ่าจะไม่ให้ใครเข้าไปเด็ดขาดเลยเจ้าค่ะ
01:21ถ้าตอนเย็นฉันยังไม่ออกมา
01:23หยิบคอยเข้าไป
01:25เจ้าค่ะ
01:27เราถ้าฉันเป็นอะไรไป
01:31เอาจดหมายนี้ให้อายอย
01:33คุณนายยอย
01:37แล้วนี่...
01:39ให้คุณพี่
01:48ทำไมคุณนายพูดอย่างนี้เหรอเจ้าคะ
01:51คุณนายจะทำอะไรกันแน่เจ้าคะ
01:53หยิบไม่ต้องถามอะไรมาก
01:55ทำตามที่ฉันสั่งก็แล้วกัน
01:57เจ้าคะ
02:03ทุกคน stands
02:05เจ้าคุณสั่งก็เจ้า
02:27แกน่ะ
02:33สวัสดี
03:03เอา คุณยิสุน
03:08ทำอะไรนะ มานั่งขวางประตูแบบนี้ทำไม
03:11คุณนายสั่งว่าห้ามให้ใครเข้าเด็ดขาดเจ้าค่ะ
03:16อย่ามาเฟรเจอร์ ลกไป ฉันเป็นหัวมีคุณจะเข้าไปเยี่ยม
03:21ยังไง บ่าวก็ให้เข้าไปไม่ได้จริงๆเจ้าค่ะ
03:24ว่าไงนะอีบ บ่าอย่างมึงกล้ามาห้าวกัวเฉอเหรอ
03:29ถอยออกไป
03:30ยังไงก็เข้าไปไม่ได้เจ้าค่ะ
03:32บ่านะปากคุณานายไปแล้วเจ้าค่ะ
03:37อีกดู คล้ำดวง
03:38มึงให้บ่ามากันช่าตกู
03:40กูไม่คุณchest educating Pereก Coordin หรอ
03:41viene
03:42เ�敢แล้ว
03:43ได้หยิดไหมอีกดวง
03:45เอียด
03:46นี่
03:47เองนีกำเล่อมากไปล่ะนะ
03:48นี่คุณหี้สุ่น Matte ไว้
03:49ท้อยออกมา
03:51จะหี้สุ่นหี้สัตร
03:53อะไรก็เข้าไปไม่ได้ทั้งนั้น
03:54ทำไมจะเข้าไม่ได้
03:56หน่อย หน่อย หน่อย
04:10ที่นี่ จะมากผิดไป
04:12เอ็ดพวกนี่บอร์ spreadsheet
04:14เอเก็บรวม พูดทำอะไร
04:16พูดทำพูททำอะไร
04:18เอเก็บรวม
04:20ต้องมีสมาธิแข็งเหมือนเพช
04:21ถ้าสมาธิหลุดนิดเดียว
04:23ของถีแก้ก็จะเข้าตัว Colleenแก้
04:26ของเขาก็ได้มาไâl เป็นคเก้มน้อง
04:32อีกคำน้อง พูดเอาอะไร
04:35พูดเขาก็ได้มาไล เออครับน้อง
04:53ไม่ช่วย ไม่ช่วยกับไป
04:56ไม่ได้
05:04เกิดไปอีกขึ้นนะ
05:11พิงจวร พันขุน
05:13ตัวนั้นสือก็หายไปด้วย
05:17จริงด้วยว่า
05:23อันบุ่นฝืนแล้ว
05:25อันบุ่นฝืนแล้ว
05:33ดินเกิดอะไรขึ้น
05:41ไม่คำดวง
05:46ไม่คำดวง
05:49ไม่คำดวง
05:51ไม่คำดวง
05:57คุณพี่
06:02ไม่คำดวง
06:03ไม่คำดวง
06:05ไม่คำดวง
06:21ไม่คำดวง
06:22ไม่คำดวง
06:23ไม่คำดวง
06:36ไม่คำดวงได้ยินฉันไหม
06:37ท่านขุนเจ้าขา หมอย้อยมาแล้วเจ้าข้า
06:41หมอย้อยมาแล้วเจ้าข้า
06:46หมอย้อย
06:47แม่คำดวงเป็นอะไรก็ไม่รู้
07:11มันตัวอากสอนอะไร
07:16ด้วย
07:17นี่มันตัวอากสอนอะไร
07:23โดนของเข้าตัวหรอ
07:25มัน
07:26อีกคำดวงมันพยายามสอยท่านขุน
07:27แต่awีส่า มันบอกกาพอ
07:29ไม่คำดวง
07:30การสอยท่านขุน แต่วิซ่ามันบอกกาฟหรอ?
07:34แม่คำดวง
07:37เราอย่างนี้ต้องทำอย่างไร ถึงก็ช่วยแม่คำดวงได้
07:42ท่ำใจ
07:44แม่น ท่ำใจ
07:53ท่านขุนเจ้าค่ะ คุณหน่ายฟืนแล้วเจ้าค่ะ
08:00ไม่คำดวง
08:02พี่ พี่ฟืนแล้ว
08:06ป่อยอย่างนี้บอกว่าฉันโดนของ แล้วหล่อนมาช่วย
08:09ของกันเลยเข้าหล่อนแทน
08:12ใช่เจ้าค่ะ
08:15แต่น้องคิดแล้วว่าคุ้ม
08:17ป่อยอย่างนี้บอกว่าฉันโดนของ แล้วหล่อนมาช่วย
08:21ของกันเลยเข้าหล่อนแทน
08:25ใช่เจ้าค่ะ
08:27แต่น้องคิดแล้วว่าคุ้ม
08:30ก็เลยทำ
08:32ถ้าไม่หล่อนพูดอย่างนั้นแหละ
08:34คุณพี่
08:36ตั้งแต่เกิดมา
08:39น้องไม่เคยเจอคนอย่างคุณพี่
08:42คนที่เสียสละ
08:44ทำเพื่อส่วนร่วม
08:45ถ้าน้องตายน้องก็ตายคนเดียว
08:53แต่ถ้าคุณพี่ตายเช้าบ้านกับทหารก็จะตายไปด้วย
09:00เพราะขาดคนอย่างคุณพี่ที่คอยปกป้องบ้านเหมือง
09:06ตอนที่คุณพี่ป่วยพ่อของคุณพี่ออกไปปราบโจนสีชาย
09:17ส่วนคุณเม่นก็เดินเรื่องจะให้คุณพระสมิ่งซื้อปืนบุรภาแล้ว
09:25ตอนนี้สถานาการล่อแหลบมาก
09:29น้องว่าคุณพี่ไปทำในสิ่งที่ต้องทำเธอเจ้าค่ะ
09:36ฉันทิ้งหลัดไม่ได้
09:39ฉันต้องหาทางช่วยนอนก่อน
09:41คุณพี่ช่วยน้องไม่ได้
09:44สับปลาสองเมือก็ไม่แต่จะเสียไปหมด
09:48เชื่อน้องเธอเจ้าค่ะ
09:50แม่คำดูงฉันทำไม่ได้
10:01คุณพี่เป็นคุณนางใหญ่
10:04อยากให้เรื่องส่วนตัว
10:07มาทำลายเรื่องส่วนรวมสิเจ้าค่ะ
10:10ฉันขอบใจร่อนได้มั้ยคำดูง
10:25ฉันขอบใจร่อนได้มั้ยคำดูง
10:28ที่เตือนสติฉัน
10:31ขอบใจร่อนสมนับทุกอย่าง
10:34ฉันรับปาก
10:39ว่าฉันจะทำทุกอย่างเพื่อปกป้องบ้านเมือง
10:43ปกป้องชาวเมืองทุ่งใหญ่
10:46แต่หลอนจะพร้องเป็นอะไรนะ
10:52ฉันก็จะหาทางช่วยหลดเช้นกัน
10:58หลอนไม่ต้องเป็นห่วงเลย
11:01ฉันจะทำทุกสิ่งที่ต้องทำอย่างเต็มความสามารถ
11:05ขอบคุณ
11:29มัยอ้อย!
11:31มัยอ้อย!
11:33มัยอ้อย!
11:34เฮียงหยิบ
11:36คุณนายสั่งเอาไว้เมื่อเช้านี้
11:38ถ้าเกิดว่าคุณนายเป็นอะไรไป
11:40ให้หมอยย้อยเอาจดหมายนี้ไปให้ท่านขุดด้วยจ้ะ
11:43เออ เออ
11:59อินังคำด้วง
12:01ให้คอยมาจัดการเรื่องสมทงคำน้ำ
12:04อินังคำน้ำ
12:19ฉันจะยอมรับบทเว็นเมียเจ้าอย่างจริงจัน
12:22แรกกับสมทงคำนี้เป็นโบนัศ
12:31เราจะทำอะไร
12:33เพียงชื่อจ้อง
12:35ท่านคุณคิดว่าอินังคำด้วง
12:37อยากได้สมทงคำเอาไปขาย
12:39เพื่อจะได้สมทงคำเอาไปขาย
12:41เพื่อจะได้เงินหลายๆ แม่นบ๊อค
12:43ท่านคุณคิดว่าอินังคำด้วง
12:45อยากได้สมทงคำเอาไปขาย
12:47marvel
12:49ท่านคุณคิดว่าอินังคำด้วง
12:51อยากได้สมทงคำเอาไปขาย
12:53เพื่อจะได้เงินหลายๆ แม่นบ๊อค
12:55ท่านคุณคิดผิดแล้ว
12:59Assτικหนังคำด้วง hedge ال Laur
13:10ของทองคำรักษาพอมันได้
13:11มันจริงอยากได้หลาย
13:13มันจริงยอมเสียงเป็นเสียงตายมาเล่นละครกับทันคุณ
13:18ทำไมแม่คำดวงถึงไม่บอกฉัน
13:21ไม่อยากนั้นฉันจะให้ไปตั้งนานแล้ว
13:23บรรด
13:25อินังคำดวงมันเป็นคนข้าขาย
13:27เฮ้ดงานพอเสทท์ตามสังยา
13:29มัน Creative vorbe ห่างใจ
13:31แต่มือเนี่ย
13:32มันmas
13:40และอีกสิ...
14:10ที่สิถูกว่าที่แน่ น่าที่ไว้
14:40ปืนบุรภา มีประสิทธิภาพเหมือนเปินฝรั่งทุกประกาศ
14:47แต่มีข้อดีกว่าอยู่ตรงที่ 1. น้ำหนักเบา
14:51เพราะใช้ไม้ที่ฝรั่งไม่มี
14:53ส่วน 2. การใช้งานหมอสมกับจภาพอากาศบ้านเรา
14:57และ 3. มีราคาถูกกว่าขอรับ
15:00งั้นฉันขอดูข้อแรก ประสิทธิภาพ
15:04ได้ขอรับ
15:07เดี๋ยว แล้วต่อไปให้หมู่บุญชายยิง
15:26ถ้าปืนดีจริง ใครยิงก็ต้องได้ผลมันกัน
15:31ได้ขอรับ
15:37โทษาสตร์
15:52คุณพาสมีงฝีมือดีมากครับ
16:08ถ้ากองโจนสีชายบุเข้ามา
16:12ก็โดนยิงความกันทั้งกอง
16:14ตอนนี้สถานการณ์ครับขัน
16:17ปืนบุรภาเองก็ไม่มีข้อเสียอะไร
16:19ถ้าอย่างนั้น
16:22ก็แต่ผมว่ายขอรับ
16:25คุณพาสมีง
16:27คุณเอง
16:29เจ้าหายแล้วเหรอ
16:32ขอรับ
16:34ดี
16:35ฉันกำลังตัดสินใจซื้อปืนบุรภานี้อยู่
16:38เจ้าคิดว่าไง
16:49ปืนกระบอกนี้เป็นปืนที่ดีมากครับ
17:04แต่นี้ไม่ใช่ปืนบุรภา
17:06อัธิบายคำพูดไม่กี่ด้วยคุณเอง
17:09กระบอกนี้ใช้ไม้เมเปิลที่เบา
17:12แต่ปืนบุรภาใช้ไม้หลายชนิด
17:14แต่ไม่มีที่เบาแบบนี้
17:16ส่วนลำกล้อง
17:18ใช้วิธีการหล่อเล็กแบบยุโรค
17:20ซึ่งบุรภายังทำไม่ได้
17:22ส่วนลำกล้อง
17:24ใช้วิธีการหล่อเล็กแบบยุโรค
17:26ซึ่งบุรภายังทำไม่ได้
17:28กระผมยืนยันได้ว่าปืนกระบอกนี้
17:30ถูกทำพิเศษขึ้นมา
17:32ให้มีรูปแบบเหมือนกับปืนบุรภา
17:34แต่ไม่ใช่ขอแล้ว
17:40ใครจะเสียเวลาทำปืนแบบที่คุณเองว่า
17:44ให้กระผมตัวสอบไหมล่ะ
17:46ตรวจก่อนใจ
17:48ถ้าได้แบบนี้ทุกกระบอก
17:50ก็บอก
17:52เก้า
17:54คุณเองคงไม่ worldviews
17:56ตอนนี้สถานการณ์บ้านเมืองเรา ครับคัญขนาดไหน
17:58ไหน4 004 Alt1 มันจะบุกมาอยู่แล้ว
18:00그런데
18:02ไม่รู้ว่าคุณพ Australian จะเป็นไงบ้าง
18:06บ้านนี้ยังไม่กลับ
18:08กระผมกลัวจะเป็นข่าวة다는
18:10ขอโดนนะ
18:12กระผมไม่ได้แฉเนก
18:14แต่ถ้าพ o 3 004 ชุก paintings
18:16พอปไหม 1
18:18แล้วก็ยกทับมาปุกเราเร็วขึ้นดี
18:22คุณเอง
18:25คุณพ่ายช่วยเบิกปืนไปหลายกระบอก
18:28ตอนนี้ในครางเหลือปืนไม่มาก
18:31เงินวิกกิจของเราก็หนักหนากว่ากันเดิม
18:33ถ้าเราไม่รีบหาวุธเพิ่ม
18:36พระผมเกงว่า...
18:37ปืนบุรภาจะมาได้เร็วสุดไหมไหร่
18:40ไม่เกิดเจ็ดวันขอรับ
18:42น่าจะทานการปกป้องมือ
18:48ถ้าอย่างนั้น คุณประช่วยกลับมาแล้วขอรับ
18:54คุณประช่วย ภารกิจเป็นอย่างไรบ้าง
19:02ฮ่าให้หมด คนเดียวก็ไม่ให้เหลือ
19:15แผนนกกินฟ้า
19:16เจ้า นกกินปล่าบ้าบอร์เลยวะ
19:19เวลานกกินปล่า มันโจมตีจากด้านไหน
19:22เฮ้ย หญิง
19:46นี่หัวให้ยมขอรับ ส่วนให้เกตอันนี้ไปได้
19:59แปลว่าปืนของเรายังใช้ได้
20:03พวกมันมีโลกกันกระสุน แต่โดนจังจังก็ดิ้นทุกลาย
20:07เว้นแต่สีชายที่หนังเหนียว ที่เหลือ หนังยวยหมด
20:12คุณพายช่วยทำได้ดีมาก ขอบใจคุณพ่า
20:17เพราะผมดีใจจริง ๆ ที่คุณพายช่วยไม่เพียงแต่ปลอดภัย
20:22แต่ยังปราบโจนได้อิ่ง
20:24นับเปินบุญวัสนาของเมืองเราจริง ๆ
20:26ปืนบุรภาดูเหมือนจะมีปัญหา
20:32ส่วนสำมุญของให้พวกโจนสีชาย ก็ถูกปราบไป
20:37ก็แต่ผมว่าคุณพระสมิง ยังมีเวลาพิจารณาเรื่องการซื้อปืนนะขอรับ
20:47เพราะผมว่าคุณเอกพูดถูกแล้วขอรับ
20:51สถานการณ์เปลี่ยนไปแล้ว ตอนนี้เรามีเวลามากขึ้น
20:55งบซื้อปืนก็ไม่ใช่น้อย ๆ
20:58ถัดสินใจอย่างรอบพอบดีกว่าขอรับ
21:03ถ้ายังนั้นก็ออกอาตามที่พวกเจ้าว่า
21:06แต่เราก็ชัก ๆ ไม่ได้
21:08คุณเอก
21:10ลี่ไปสาสสางตัวเองเรื่องปืนฝร่างตำที่เจ้าบอกว่าโดนใสหลาย
21:13ส่วนคุณเม้น ไปส่างเนื่องคุณภาพของปืนบุรภา
21:17เราจะได้สรุปได้ว่าจะซื้อปืนจากใคร
21:20ขอรับ
21:38อีกสองพ่อลูกมันจะจองเวนกันทั้งไหนวะ
21:43ไม่มีเครื่อยครับ
21:54arlaสิ ك Whits
22:00โดนป่ายอย่างพวกมึง
22:02พันราหารเองอย่างคุณพัช่วยยังคอทำเนา
22:05แต่ไอ้ขุนเอง
22:07มันโดดขัดขาของมึงเด่นงานจังๆ
22:10มันยักแข็งแรงแล้วก็ปรักติดี
22:12มึงจะว่าไง
22:13อะไรนะjadi ไอ้ขุนเอกยังแข็งแรงดีอย่างนั้นเหรอ
22:18เออ ฉีกว่ะ มันเข้ามาชีกหน้าของสบนปี้เลย
22:22ไปแล้ว... ไปไม่ได้
22:25แสดงว่าอาคมของมึง sendking cling อยู่
22:43วันนี้คุณเสียหายมาก
22:45แล้วถ้ามึงยังจัดการให้คุณเอกไม่ได้
22:47มึงไม่ต้องโพบอีก
22:54คุณเอก
22:55เวลิ่น
23:04ให้คุณหายดีล่ะแน่นะ
23:07หายดีแล้วเจegaard
23:09เมื่อบ่ายก็ไปราชการที่สาราว่าการมาแล้วเจegaard
23:13แล้วอีกนางคำดวงล่ะ
23:15คำว่าตายไปอยู่บนตัวคุณนายแทนเจ้าค่ะ
23:19ตอนนี้คุณนายป่วยหนักมากเลยนะเจ้าค่ะ
23:22แล้วมีใครพูดอะไรพาดเพิ่งหนึ่งฉันไหม
23:25ไม่มีนี่เจ้าค่ะ
23:28ทำไมเหรอเจ้าค่ะ
23:30เปล่าไม่มีอะไรหรอก
23:32พี่ขุนหายดีก็ดีแล้ว
23:33มึงรีบเข้าไปบอกพี่ขุนว่าฉันมาเยี่ยม
23:36ฉันไม่กล้าเข้าไปในห้องนั้นหรอก
23:43จะดีเหรอเจ้าคะ
23:45ดีสิ ไป
23:49เจ้าค่ะ
23:50คุณพี่ไปทำงานของคุณพี่เธอเจ้าค่ะ
24:08เดี๋ยวเสียเวลากับน้องหน่อย
24:11ฉันจะมีสมาธิตทำงานได้ยังไงในเมื่อหล่อนเป็นแบบนี้อยู่
24:16ฉันคิดว่าฉันต้องหาทางช่วยหล่อนให้ได้หนึ่งแน่
24:21ได้ไง
24:28แต่เรื่องปืนก็สำคัญนะเจ้าค่ะ
24:33ฉันคุณเธอ. เอาไว้ก่อน
24:50ท่านคุณเจ้าค่ะ คุณยิสุ่นมาเจ้าค่ะ
24:53รออยู่ที่โถงเรือนเจ้าค่ะ
24:56อืม
24:59คุณพี่ไปหาไม่ยิสุ่นเธอเจ้าค่ะ
25:05ฉันเป็นห่วงล่อน
25:08ไม่อยากละสายตาจากล่อนเลย
25:12แต่อาการนองก็คงที่แล้ว
25:16ไม่เป็นไรหรอกเจ้าค่ะ
25:20มันไม่ได้ของดีมาจากไหนวะ
25:25มันถึงไม่เป็นอะไร
25:27พี่
25:31กูจะเล่นหาทาให้มันหนักขึ้น
25:34ดูสิว่ามันจะทนได้สักแค่ไหน
25:50อ่ะ
25:54แม่คำดวง
25:57ไม่คำดวง
25:58นี่ต้องดายสุดหา
26:01เนี่ย
26:04มาได้คำดวง
26:06ไม่คำดวง
26:08ตั้งกวดด้วยค่ะ
26:09มุญี่สุนออยู่นะด้วยค่ะ
26:12ออกไป
26:14คุณก็ปล่อย
26:15แม่คำดวง แม่คำดวงกินยากก่อน
26:25แม่คำดวง
26:39แม่คำดวง
26:41หลอนต้องไม่เป็นอะไรนะแม่คำดวง
26:45หลอนได้ยินไหม หลอนต้องไม่เป็นอะไร
26:50บรยุ sorting
26:54แม่คำดวง
26:58คุณ surg Survive elp abog是我
27:00ช่วยคุกichorong go na Wednesday
27:03เจ้าปก๊วน
27:08โอ้ม ยนรยับ
27:38โอ้ม ยนรยับ
27:52ฉันได้ตรวจอย่างละเอียดแล้ว
27:55ไม่รู้เลยสิ่ง ๆ ว่าแม่คำดวงโปรยเป็นอะไร
27:59ท่านคุ้นได้ลองให้หมองทางคุ้นใสมาดูแล้วหรือยัง
28:08ก่อนหน้าหมอ ฉันเฉcoleหมอกุ้นสายจากต่างแดนมา 3 คน
28:12เฉอะมอจินมานึงคน
28:14ไม่มีใครบอกวิธีการลัفษาแม่คำดวงได้เลย
28:17ไม่มีใครให้ความหวังฉันได้เลย
28:20แล้วพ attorneys McG соверш exchange
28:25หมอหมายความว่ายังไง
28:30ท่านคุ้นหมอคนอื่น
28:33คงไม่กล้าพูด แต่ฉันกับท่านขุ้นก็เค้าลบกันอยู่
28:42ฉันขอบอกว่า แม่คำดวงคงอยู่ในพ้นคืนนี้
28:54ฉันเสียใจที่ช่วยอะไรไม่ได้ แต่ฉันก็หวังว่าจะมีปฏิหารเกิดขึ้น
29:03ไปแกนท์
29:32คง impreseri แบกรเกิดล่ะ
29:33ลาม
29:36ลาม
29:48เองคำดู
30:03เจ้าคำดู
30:18บาฟ
30:20โม ม่ คำดู
30:22เจ้าค่ะ
30:23พี่...
30:25ไม่คำดู
30:26พี่เบาะจัดการให้ไม่เจ้าค่ะ
30:28ไม่เป็นไร
30:29ฉันได้ดูแม่คำดูเอง
30:31เจ้าค่ะ
30:32โจ้คค่ะ
30:41ไม่คิดว่า
31:02คุณเอก
31:04วันนี้และวันตายของมึ่ง
31:06ผมไม่มีทางรอดเทือนนี้ไปได้
31:16แย่
31:17อะไรวะ
31:19ฉันกลัว
31:21กลัวอะไร
31:25ฉันกลัวว่า
31:27คุณหายจัง
31:29เอาหน้า
31:31คนเราถึงเวลาจะไป
31:33มันก็ต้องไป
31:35มันทำใจสัตวา
31:37มันเย็บ
31:59ได้กินอะไรพ้างและยังลก
32:01ไม่กินอะไรทั้งวันเดี๋ยวจะไม่สบายเอานะ
32:03ให้บ้าวมันยกเข้ามาให้
32:05ไม่กินอะไรทั้งวันเดี๋ยวจะไม่สบายเอานะ
32:07ให้บ้าวมันยกเข้ามาให้
32:21หรือผมกินข้าไม่ลงขอนะ
32:23หรือผมกินข้าไม่ลงขอนะ
32:25หรือผมกินข้าไม่ลงขอนะ
32:35มีอะไรขอบอกพ่อละกันนะ
32:37พ่อจะไปสวดมนให้แม่คำรวง
32:39ขอบคุณ
32:41ขอบคุณ
32:43ถ้าหรือวง
32:59เต่นแล้ย
33:03comfortable
33:05ern
33:26นาย
33:28นาย
33:30ลูก
33:49โอ้ไป
33:54ลอม
33:58Enggah
34:02Enggah
34:04Enggah
34:09แม่คำดวง
34:14แม่คำดวง
34:29อะไร
34:35คุณพี่ สู้ต่อไปนะเจ้าคะ
34:40น้องยิ่นดีตายเพื่อคุณพี่
34:43เสือดายที่ชาดนี้เราได้เจอกันน้อยเกินไป
34:51ชิบ อย่าลืมที่สังบอกไปนะ
35:05ละก่อน
35:11น้องดู
35:19ท่านคุณเจ้าข้า
35:45คำดวง
35:48คำดวง
35:52เจ้าเป็นใคร เขามาได้ยังไง
35:55ฉันช่วยเขาได้
35:57ฉันถาม
35:58เจ้าเป็นใครเจ้า
36:05เชื่อจะฉัน
36:07เจ้าเป็นใครเจ้า
36:14เจ้าเป็นใครเจ้า
36:16เจ้าเป็นใครเจ้า
36:29ไม่รู้ว่า ไม่รู้ว่า
36:59ไม่รู้ว่า ไม่รู้ว่า
37:01ไม่รู้ว่า ไม่รู้ว่า
37:03กุมตาไหลก่อนว่า
37:29ไม่รู้ว่า
37:35คำดวง
37:37คำดวง
37:43ใครดึงฉันกลับมาเนี่ย
37:45มันทวายอ่ะ คุณคุณ
37:47คำดวง
37:53ไม่คำดวง
37:55ไม่คำดวง
37:57ไม่คำดวงฟูแล้ว
38:03ไม่มีอะไรหรับ
38:15เวล ของกลับเข้าตัวกู
38:27ไม่รู้ว่า
38:29ไม่รู้ว่า
38:31ไม่รู้ว่า
38:33คำดวง
38:35ไม่รู้ว่า
38:37ไม่รู้ว่า
38:39ไม่รู้ว่า
38:41ไม่รู้ว่า
38:43ไม่รู้ว่า
38:47ไม่รู้ว่า
38:49ไม่รู้ว่า
38:51คำดวง
38:53ไม่รู้ว่า
38:55ไม่รู้ว่า
38:57ไม่รู้ว่า
38:59คำดวง
39:01ไม่รู้ว่า
39:03ไม่รู้ว่า
39:05คำดวง
39:07ไม่รู้ว่า
39:09ไม่รู้ว่า
39:11คำดวง
39:13ไม่รู้ว่า
39:15คำดวง
39:17ก็ดู
39:19บนี้
39:23เหมือน
39:25คำลับ
39:27aquนี้
39:29สบชื่น
39:59เฮ้ย
40:04คุณนาย
40:08ตอนดึงมันใครอ่ะ
40:10อ้าว ก็พ่อของคุณนายไม่ใช่เหรอเจ้าค่ะ
40:14ใช่ แสดงว่ารู้กันหมดแล้วว่าเป็นพ่อฉัน
40:21เขามาถึงตั้งแต่ว่าอะไร
40:23เมื่อคืนนี้เจ้าค่ะ
40:25มาช่วยชีวิตคุณนายไว้ได้พอดีเลยเจ้าค่ะ
40:29ช่วยฉันไว้
40:32แสดงว่าแข่งแรงดีแล้วซินะ
40:50ขอไปนั่งสมากลีห้ามให้ใครลบกวลเจ้าค่ะ
40:55อายอ้อยละ
40:57ยังไม่กลับมาเจ้าค่ะ
40:59แล้วคุณพี่กับคุณพ่อล่ะ ตอนนี้อยู่ไหน
41:01ไปที่สาราว่าการกันทั้งคู่เลยเจ้าค่ะ
41:04แล้วถูกบูหงาลำไปที่ฉันฝากเอาไว้ให้คุณพี่ล่ะ
41:08ยังไม่ได้ให้เลยเจ้าค่ะ
41:10นี่เจ้าค่ะ อยู่นี่เจ้าค่ะ
41:12จับค่ะ
41:26หยิบ สั่งเบาพร้ายทุกคน ห้ามคุยกับพ่อฉันเด็ดค่ะ เข้าใจไหม
41:32จับค่ะ
41:42คุณหยวดออกจากสมาธิแล้วเจ้าค่ะ
41:48ออกไงดีวะ
41:51ถ้าพ่อฉันหาบอกว่าฉันยังไม่ฟื้นนะ
41:54เจ้าค่ะ
41:56คำดวงไปไงป่ะ ฟื้นหรือยัง
42:11ยังไม่ฟื้นเลยเจ้าค่ะ
42:14มีฟื้นเลยเจ้าค่ะ
42:34คุณนายเจ้าค่ะ คุณนายเจ้าค่ะ
42:38คุณหยวดมาแล้วเจ้าค่ะ
42:44หายหาย
43:09วันนี้ที่สาระว่าการมีงานเยอะมากอะไรกลับมาช้า
43:24ต้องขอโทษพี่หยุดด้วยนะ
43:25แม่คำดวงเป็นยังไงบ้างขอรับคุณพ่อ
43:28ใครเป็นพ่อเจ้า
43:30ก็ถ้าผมมาถึงนี้
43:38ก็ถ้าผมถามคุณพ่อของผมนะ
43:41ขอรับ
43:42จริง ๆ คำดวงควรจะฟื้นได้แล้ว
43:53ถ้าป่านนี้ยังไม่ฟื้น
43:56ก็แปลว่าขวัญหลุดไปที่อื่น
44:01ฉันต้องทำพี่ทีเรียกขวัญให้กลับมา
44:08ที่นี่มีขวัญใช่มั้ย
44:11มีขอรับ
44:12ฉันต้องข้าขวัญเก้าตัวเพื่อทำพี่ที
44:15พาฉันไปที่ข้อออกที
44:17ต้องข้าตอนนี้เลยหรือขอรับ
44:19จะรออะไรล่ะ
44:22ตามกระผมอะไรขอรับ
44:23พา
44:27โฮ
44:29โฮ
44:34อ้าว
44:38พา
44:39อืม
44:40ฉันไว้จ้ะ
44:42อืม
44:49ห้าปัด
44:50แรบลิ้น
44:53แรบลิ้น
44:56อืม
44:58ทาดไฟ
44:59ผิว
45:00ตาลิ้น
45:01ปกกติ
45:04โจกเว็น
45:05เข้าตัวมัดมาได้ไง
45:07พอดูผิดหรือเปล่า
45:10น้ำมันกี่ฟันฉัน
45:12อ้าว
45:14คำดวง
45:15ฟื้อเล็กติ
45:16พ่อ
45:18เดี๋ยวฉันมานะซะ
45:19ฉันนี้เลือกต้องคุยกับอายอยจ้ะ
45:21อืม
45:22อืม
45:23เป็นอยังอาคขึ้นมาสาแท่
45:25โอ้ย
45:27ค่อยมองมีวิษา
45:29ย persones
45:36เป็นอยังอาค'm cons
45:43โอ้ย
45:44ค่อยมองมีวิษา ย assistance
45:45ffer
45:46อ่าบอกพอว่าอียัง
45:47เลือกคุณเเง у
45:56เค้าบอกว่าเจ้า
45:57เหfeemanก่าคุณเเบ
45:58เด่งเงินหลาย แต่ข้าจางเป็นสมทองค่ำ
46:02งานมันเสียงสะตู้หลาย จนเจ้ามาถือคุ้นไสนี่ล่ะ
46:07จังสันก็ได้ เอาตามนั่น
46:15จะให้พ่อน้องรู้ว่าเราแต่งงานกันไม่ได้เด็ดขาด
46:18ไม่อย่างนั้นเรื่องใหญ่ เหรือนนี้อาจพังได้
46:21แต่นี้ไม่ใช่เรื่องจริง มันเป็นเรื่องหรอก
46:23ให้รู้ว่าหรอกก็ไม่ได้อีก
46:25พ่อน้องคงไม่เข้าใจว่าทำไมต้องหรอกันแบบนั้น
46:28เกิดโวยวายขึ้นมารู้กันทั้งเมือง
46:31รวมถึงคุณเมוטล์และคุณภาสมีงด้วย
46:33odes. ละ...เร่ง times ให้บอกอะไรนะ
46:36บอกว่าฉันเป็นลูกจ้าง
46:39ทํมางานให้คุณพี่เจ้าค่ะ
46:40กันโก・โหกซ่อนเข้าไปอีกฉัน
46:43บุ่นวายจริง
46:46แต่คนเมืองนี้ทั้งเมืองคิดว่าเราเป็นผัวมีกัน
46:49ยังไงพ่อหรอนก็ต้องรู้
46:51เราก็ต้องกัน
47:01ฉันจะสั่งเบา ห้ามพูดกับคุณลงยด
47:10เราต้องริฟจัดการเรื่องเปpeopleหรังจ้ะ
47:13ก่อนที่เรื่องมันจะวุ่นวายไปมากกว่านี้
47:30ฉันต้องกลับขอบคุณพ่อนะจ๊ะ
47:32พี่มาช่วยชีวิตฉันไว้ได้ทัน
47:35มันเป็นหน้าที่ของคนเป็นพ่ออยู่แล้ว
47:37ยังไงพ่อก็ต้องขอบใจเจ้า
47:45และท่านคุณด้วยที่สงสมทองคำไปช่วย
47:49ไม่งั้นและพ่อคงยังไม่หายปุย
47:52คุณลุงหยุดไม่ต้องขอบคุณกับผมเราก็รับ
47:56พระสมนั่นเป็นข้าจ่างของแม่คำดวงเข้าอยู่แล้ว
48:00ว่าแต่พี่หยุดปุยเป็นอะไรหรอ
48:05เจ้าอะไรหรอ?
48:06เจ้า แล้วผมคุมควายผ่านดงพยาฟัย
48:09แล้วไปยิงเสือโครงตาย
48:11โดนขวงมันเข้าใส่จนล้ม
48:13พอถนขวงออกได้
48:15แล้วผมก็ปวยหนัก
48:17จนได้สมทองคำไปช่วยไว้ขอรับ
48:22พี่หัวถ่ายดีแล้วใช่ไหม
48:23ถึงได้เดินทางไม่ได้เร็วขนาดนี้
48:25ก็ยังหรอกขอรับ
48:28แต่อาย้อยมันบอกว่า
48:30คำดวงกำลังแย่
48:32ก็เลยต้องรีบมาช่วย
48:34ใช้วิชาย่นระยะ
48:36เรายังต้องมาถอนอาคม
48:38ยังรู้สึกอ่อนแรงอยู่บริงกันขอรับ
48:47แต่ฉันว่าที่นี่วุ่นวาย
48:49ฉันว่าพ่อกลับไปพักผ่อนที่บ้านเราดีกว่าจ้ะ
48:53พ่อพึ่งมาจะให้กลับแล้วเหรอ?
48:56มันเป็นห่วงนะจ๊ะเนี่ย
49:02คุณพาเจ้าค่ะ
49:06คุณพาสมิ่งมาเจ้าค่ะ
49:08บอกว่าจะมาเยี่ยมไข้คุณนายเจ้าค่ะ
49:18เจ้านายฉันมา
49:19เดี๋ยวมอย้อยช่วยพาพี่หยวดไปพักพรก่อนแล้วกันนะ
49:22ขอรับ
49:24เป็นอย่างไรบ้าง ไม่คำดวง
49:31หายดีแล้วเจ้าค่ะ
49:33เป็นอย่างไรบ้าง ไม่คำดวง
49:35หายดีแล้วเจ้าค่ะ
49:37แปลกดีนะ
49:39วันก่อนบอกคุณเอกป่วยนะ
49:41แล้วจุจุก็หาย
49:43กลายเป็นได้ขาวว่าไม่คำดวงป่วยแทน
49:45Gold.
49:47Ganze ตอนนี้ไม่คำดวงก็หายดีแล้วเจ้าค่ะ
49:53ไปลกดีนะ
49:55วันก่อนบอกครัว violin กิบชุ้นพรกป่วยนะ
49:57แล้วกันอยู่จุก็หาย
49:58กลายเป็นได้ขาวว่าไม่คำดวงป่วยแทน
50:01และตอนนี้ ไม่คำดวง ก็หายดีแล้ว
50:05unpัสเคยังได้
50:05ฟา yells
50:07เรื่องนี้ไม่ปกติขอรับ
50:09ถ้าจับต้นชนปรายถูก
50:11ก็คืออธิบายให้บางขอรับ
50:13เอาเถอะ เอาเถอะ
50:15หายก็ดีแล้ว
50:17ตอนแรกหมอหลวงบอกไม่น่ารอดด้วยซ้ำ
50:20นี่ฉันก็เตรียมลูกพับแห้งมาเยี่ยมใคร
50:24เฮ้ย เฮ้ย ต้องเป็นใคร
50:27ปกไป
50:32อย่าใจ อย่าใจ อย่าใจ มู
50:34นี่พ่อฉันเองจ้ะ
50:37อันนี้
50:39พี่หยดขอรับ
50:41เป็นพ่อของแม่คำดวงขอรับ
50:43นี่คุณพ่าสมิง เจ้านายฉัน
50:46ตอนนี้รักษาการเจ้าเมืองทุ่งใหญ่
50:49อ๋อ
50:53ฉันนึงว่าพ่อไปกับอาย้อยแล้วสะอีก
50:55ลืมขวดน้ำมันเหลืองก็เลยขึ้นมาเอาวะสิ
50:58อ๋อ
51:05ใจเลย
51:06อ๋อ ได้ยาแล้วเราไปกันเถอะพ่อ
51:10เดี๋ยวสิ
51:13มูบุญชัยของฉันเป็นนักลบฝีมือดี
51:15ฉันไม่เคยเห็นใครเต็กมูล้มในคราวเดียวแบบนี้
51:18โอ้
51:20กับผมก็ไม่ได้เก่งแล้วขอรับ
51:22แต่มูน่ะเขาเผ๋อไมทันเลยระวังคนแก่
51:26ใช่ไหมหมู
51:28ถือว่าเป็นบทอเรียนของกระผมนะขอรับ
51:32ของบทอเรียนของกระผมนะขอรับ
51:34คราวหน้ากระผมจะสังเกตค้นให้ดีก่อนนี้นะขอรับ
51:38ในหยดนี้คมทั้งมวยคมทั้งคำ
51:42คุณเอกเลยเก่งๆสินะ
51:44ที่ต้องมาเป็นลูก
51:46เป็นอะไรขอ
51:48ถ้าทางแม่คำดวงยังไม่หายดี
51:52ยังไม่หายดี
51:54งั้นเจ้าก็ดูแลกันไป
51:56ตามประสาขนเป็น
52:02ดูเหมือนว่ารอบตัวคุณพระช่วยจะมีแต่คนปวยนะ
52:06ทางลูกตัว
52:08และลูกสิ
52:10ขอประดาณโทษเขาหรับ
52:14ขอประดาณโทษเขาหรับ
52:18ไปกันเธอจ๊ะพ่อ
52:19ให้พวกขุณนางเขาปรึกสางานเมืองกันไป
52:21อาจ๊ะ ไปไปไป
52:23โอ้ย
52:25เฮ้ย
52:26เฮ้ย ไม่เอามาติดพ่อวะวะ
52:28พ่อวะ
52:38พ่อมันไหร่จ๊ะพ่อ
52:55นี่ไง
52:58เฮ้ย
53:05ยันนี้มันมาอยู่ใต้เตียงคุณ
53:07หื้อ
53:11ใต้เตียงฉันได้ยังไงเนี่ย
53:14คำดวง
53:17นี่เองทำงานอะไรให้ท่านคุณ
53:19ทำไมถึงมีสตรูรายกาศอย่างนี้
53:25ฉันบอกไม่ได้จ๊ะพ่อ
53:26มันเป็นเรื่องของงานเมือง
53:30งานที่เองทำมันคงสำคัญมาก
53:32นี่มันเล่นกันถึงตายใช่นะ
53:34เพราะว่าในเรื่องเองเนี่ย
53:38มีนอนบ่อนไส้
53:40มีนอนบ่อนไส้
53:42มีนอนบ่อน
53:44มีนอนบ่อน
53:46มีนอนบ่อน
53:48ส parc
54:02ไม่ออกว่า AIE คนไหนในเรวนนี้จะจันไร
54:05ถึงหรือขนาดจะข้าจะแกงพวกลูกได้
54:08ก็ถ้าผมก็นึกไม่ออกจริง ๆ
54:11แต่เราปล่อยไปไม่ได้
54:14ถ้าเกือเราหาคน ๆ นั้นไม่เจอvicaley คงอยู่กันไม่เป็นสุขน่า
54:18เราคงต้องแอบดูแอบฟังพวกคนในเรือน
54:21อาจจะได้บอกเสียเหรอค่ะ
54:32แย้ Excuse me
54:35ยาย ยายรู้เรื่องคุณใสหรือ
54:39รู้สิ ก็ยากค้านี้แหละ ไม่หมอกุณใส
54:44แล้วคนเป็นยังไง behöver
54:47ก็ตอนเด็กเดี๋ยง Innovation. ขค้าก็ไปวิ่งเล่นอยู่ที่บ้านยาทขนในแหละ
54:51โ시 있어요. เห็นอะไรแปลกประหลาดوفิ relaxation ที่ชับ capacity
54:54แล้วเองสองคนรู้อะไรมากไหม
54:56ค้ามีรู้เลย이� compliments
54:58เวอ
54:59ข้าก็พอรู้นิดหน่อยอ่ะ
55:01เอ้า เอ็งรู้แล้ว เอ็งจะมาถามเรื่องนี้ทำไมว่า นางจวร
55:04นี่ ยาย
55:06ก็ที่ท่านคุณกับคุณนายโดนคุณใส่อ่ะ
55:10ข้าว่า ต้องมีพบเราคนใดคนนึงในเนี้ย
55:13ว่างของ
55:17นางจวร
55:18เอ็งคิดเหมือนข้าเลยว่า
55:20ชิ ชิ ให้เนียวดีสิวะ
55:29ขอนแอ reported to death
55:38แม่ยี่สุน ให้ทีพนคอนสึกเรื่องชั้นกับหรอ
55:42เจ้าค่ะ
55:43เราจะเอาล่าขึ้นต้องยนดียะจ้าวนี่
55:45เราจะให้แม่ยี่สุนบายมั้ยต้องไม่ได้
55:47ขุนพี่ต้องใชàyฉณเหรอ ๆ
55:49แม่ยี่สุนน่า ก็ค develop
55:51ดีมากเลยเห็น
55:52แล้วเดี๋ยว น้อจะ32arn
55:54กลาศ celebrations
55:55คําดากองผู้ชายเมื่อได้อยู่ Olympics
55:57กล้อยิ่งที่ตัวเองชอบ
55:59อยากที่อยู่แบบนั้น ๆ ๆ
56:02อย่าว่าได้สิบปีเลย
56:03ให้ฉันเป็นผมเมียงกับบร่อนอีกร้อยปี
56:05ฉันก็ทำได้
56:08ฉันคิดว่าเรา...
56:10เป็นเมตรกัน
56:20พี่ขาม
56:22ใช่จ๊ะ
56:23พี่ขามคนดี
56:24คนเดิมของคำดวง
56:29ฉันคิดว่า
Recommended
45:45
|
Up next
56:00
45:26
39:01
58:36
42:32
47:30
41:32
40:47
54:21
1:19:01
1:04:01
38:53
Be the first to comment