- 1 day ago
เจ้าคุณพี่กับอีนางคำดวง EP.11| 08 / 10 /2025 ,
เจ้าคุณพี่กับอีนางคำดวง ตอนที่.11 ,
เจ้าคุณพี่กับอีนางคำดวง ตอนที่ 11 ล่าสุด ,
เจ้าคุณพี่กับอีนางคำดวง ตอนที่ 11 ย้อนหลัง
เจ้าคุณพี่กับอีนางคำดวง ตอนที่.11 ,
เจ้าคุณพี่กับอีนางคำดวง ตอนที่ 11 ล่าสุด ,
เจ้าคุณพี่กับอีนางคำดวง ตอนที่ 11 ย้อนหลัง
Category
📺
TVTranscript
00:00เจ้าต้องไปทำงานให้ข้ากล่อน
00:30ฉันจะทำทุกอย่างเลย
00:32ข้าคุณผิด เจ้าต้องข้าม
00:34ข้าถึงจะให้ยาแก้ผิด
00:39ถ้าข้ามันไม่สำเร็จ
00:41เจ้ารู้ใช่มันว่าใครที่ต้องตาย
00:44ฉันหาข้าแก้เช่าได้แล้ว
00:49คุณผิด!
00:51ไม่ต้องไปโทษคะ
00:53พวกโจทนสลัดอย่างนั้นเหรอ
01:00ขอดูฟิลเมอร์บึงหน่อยซิ
01:02รอมมาหน่ะไว้
01:23เจ้าเจ้า
01:53หวันหน้า
01:58ฉันทำงานไม่สำเร็จ
02:02แต่ว่าฉันพยามเต็มที่แล้ว
02:04ฟีมือคุณพระช่วยงั้น
02:09ฟีมือการใช้ดาบดีมาก
02:14จากร้อยดาบ
02:17ข้าเชื่อเจ้า
02:23นี่อยากแก่ผิด
02:30ข้าให้เจ้าแค่ครึ่งเดียว
02:38พระเจ้าทำงานลงเร็ว
02:43ถ้าอยากได้ที่เหลือ
02:46ก็ไปข้าคุณเอกให้ได้สะกด
02:50อ๋อ เราอย่าลืมรักษาแพรบทหน้าเจ้าให้ดีด้วย
02:57ที่สุด ที่สำเร็จ
03:12เป็นจังไหร่แน่ อายออย
03:39โอ้ย มีดคมร้ายหลาย
03:41ค่อยถามอาการไอ้ขุ้น โอ้ย อ่านี่
03:45เลือดเศ้าไหร่แล้ว แผ่เบาลึก แบบนี้เบาสาหับ
03:49นอนพักประโดนก็เศ้าแล้ว
04:02คุณพี่เป็นยังไงบ้างเจ้าคะ
04:05เช็บนิดหน่อย
04:11น้องขอโทษนะเจ้าคะ
04:13ถ้าน้องอยู่ด้วย คงจะช่วยคุณพี่สู้กับมันได้
04:17ตอนที่มันจะข้าฉัน ฉันไม่รู้ตัวเลย
04:21จุดจุก็มีดาบแทงเข้ามาในมุง
04:25แต่ที่ฉันลอดตายมาได้
04:28เพราะฉันจะลุกไปขอโทษหล่อน
04:31คุณพี่ไม่ต้องพูดอะไรแล้วนะเจ้าคะ
04:35ตอนนี้ไม่มีอะไรสำคัญไปกว่าความปลอดภัยของคุณพี่
04:39คุณพี่นอนพักเคยนะเจ้าคะ
04:53น้องจะอยู่ดูแลคุณพี่เอง
04:56เย็กเคยคุณพี่้า
05:18น้ากกาศเป็นของชาติดินแดนโพนทะเล
05:21เป็นไปได้ว่าเป็นพวกจนสลัดขอครับ
05:24โจนสลัดบางกก
05:26เหรือเกลิมถึงขั้นปล้นปืนจักเรือตามชาต
05:29อาจจะเกี่ยวพัน gathered to меш so
05:33เพื่อของเราเป็นเบืองท่าติทะเล
05:35นอกจากโจนสลัดแล้ว
05:37ยังมีชาวต่างชาติมากมาย
05:39คนไล้อาจจะเป็นโจนสลัดจริง
05:41หรืออาจจะเป็นคนแถวนี้สูมล่อยก็ได้
05:43ฟีมือเกินโจนธรรมดา Alle
05:46ถ้าอย่างนั้นฉันสั่งให้คุณพระช่วยสืบเรื่องนี้ต่อด้วยแล้วกัน
05:52ขอรับ
06:16réeไม่ตกลัวค่ามาอย่างมิด
06:24เป็นมิดนั้นอ่ะ
06:27ค่าชื่อกงอดํา
06:29ท่านสีชายให้ค่ามาหอบใจท่านคุณเม็ดที่ช่วยท่านสีชายไว้
06:35ไม่รีบดีหรือดสะกันที่คุณอื่นจะไป
06:42ไปlesh่ beep
06:44ทางนั้นมีทหารออกคุณอยู่
06:46อีกทางก็มีทหารออกคุณพ่าช่วย
06:48ให้คุณเองมันกำลังตามบูหมา
06:53อยู่คุณจัดการท่าน
07:00โจนสีชายปลอดภัยดี
07:02บาทเจ็บอยู่ แต่กำลังฝื้นตัว
07:05และจะกลับมาแข็งแกร่งกว่าเดิม
07:10แต่ว่าจะยังไม่เข้ามาป้นเหมืองตอนนี้
07:12ñ ใช่ ตอนนี้ยังไม่หมhad
07:15กูจะบอกหนึ่งเรื่องหนึ่ง
07:17มึงฟั่งให้ดี
07:18ตอนนี้ท่านเจ็ансอำลังจะซื้อปืนจากฝลั่ง
07:20ที่มีอนุภาพร้ายแรง
07:22และกูกับมantingชักจูง
07:24ให้ท่านเจอมืองหาลูกซื้อปืนจากกู
07:26เป็นปืนชั้นตำ
07:28ใช้งานอะไรไม่ได้
07:30และถ้าพวกมึงช่วยกูขายปืนได้
07:32ตอน menti
07:34มึงก็ไม่ต้องกลัว
07:36เพราะเปินหัวยแตกพวกนั้น มันทำอะไรพวกมึงไม่ได้
07:40ข้าจะบอกเรื่องนี้กับท่านสีชาย ให้ท่านตัดสินใจ
07:46อีกนาดไหม
07:52กูตกลง
07:55ท่านสีชายตกลง
07:58ข้าคุยกับท่านสีชายแล้ว
08:02ท่านสีชายตกลงที่จะร่วมมือกับท่าน
08:06ถ้าหาบท่านขุ้นช่วยเรายึดเมืองได้เมื่อไหร่
08:09เราจะแบ่งเมืองให้ท่านกึ่งนึง
08:14แล้วท่านจะให้ทำอย่างไรเรื่องซื้อปืน
08:19ขุ้นนางที่ตำเนินการเรื่องซื้อปืน
08:22ชื่อขุ้นเอกอิทธิริษ
08:24ตอนนี้มันบาดเจ็บ
08:26ถ้ามันหายดี
08:28มันจะผักดันทั้งเจ้าเมือง
08:30ให้ซื้อปืนกับฝัลลัง
08:31แล้วท่านจะให้ค่าทำอย่างไร
08:34ใช้เวทมุนอาคมของมึง
08:38จัดการไป
08:39งั้นท่านไปเอาวันเดือนปีเกิดมาให้ค่า
08:44ค่าจะทำให้มันดูเหมือนป่วย
08:47แล้วก็ตายไปเอง
09:01ยังไงมึง
09:03วันนี้ดวงตกเหรอ
09:06หมดตัวเลยเจ้าค่ะ
09:14กูให้
09:16ขอบพระคุณเจ้าค่ะ
09:19กูไม่อยากสำคัญให้มึงทำ
09:22ถ้ามึงทำสำเร็จ
09:24กูจะให้อีก
09:26งานอะไรบอกบ่ามาได้เลยเจ้าค่ะ
09:30จะให้บ่าไปบุกน้ำลุยไฟที่ไหน
09:32บ่าทำได้ทุกอย่างเจ้าค่ะ
09:44เอายันนี้ไปซ่อนใต้เตรียงของเนี่ย
09:50อันนี้เขาเรียกว่ายันมหามิตย์
09:52จะโดนจิตโดนใจให้คุณเอกใจอ่อน
09:54ยอมรับกูเป็นพื้น
09:55เชื่อน
09:59เชื่อกูเธอ
10:01อ่ะ
10:03เออ
10:05บ่าเชื่อเจ้าค่ะ
10:07คุณมีแม่ตาอย่างท่านคุณนะ
10:09ไม่มีทางคิดถ่ำชั่วๆเจ้าค่ะ
10:11เจ้าค่ะ
10:13นั้นเดียวบอกเจลี่ย์ไปจัดการให้นะเจ้าค่ะ
10:15เจ้าคะ
10:45เจ้าไม่คาว
11:01กลับบรบ ตัวแค่เจ้า
11:06ของเจ้า
11:10เจ้า ของเจ้า
11:13โปรนโลก
11:43คุณพี่ คุณพี่ คุณพี่เป็นอะไรเจ้าคะ คุณพี่
11:50คุณพี่เป็นอะไรเจ้าคะ เย็บ เย็บ
11:54คุณพี่ ไม่สบายเหรอเจ้าคะ คุณพี่
12:00เดี๋ยวตัวข้าวคุณพี่
12:12เอาเฮ้ย บ้าทรายโจนได้หรือยัง เร็วๆ
12:15เอาบริเพศไปหารเพิ่มด้วย
12:17เอ้ย
12:18เอาเฮ้ย หารเร็วๆสิวะ ไม่มีแรงหรือไง
12:21โอ้โห ก็มันแข็งงายาย
12:22ทำอะไรจากช้ายืดยาดกันไปหมดแล้วเนี่ย
12:25โอ้ย
12:26เอ้า ไปตลาดเท่านี้ ทำไมกลับมาชาร์จจังวะ
12:28โอ้โห
12:29ก็กุ้งแห้งเนี่ยขาดตลาด เดินหาซื้อสะพวกตลาดเลย
12:32เอ่อ เอ่อ
12:33แล้วเนี่ย มีเรื่องวุ่นวัยอะไรกัน
12:35เอามาคืนนะสิ
12:37จูจูอาการของท่านขุนก็กำเริ่มหนักขึ้น
12:40เอาแต่นอนล้องควรคางทั้งคืนเลยวะ
12:43เฮ้ย หรือว่าใครจะกลับวะ
12:45ไม่รู้สิ แต่ข้าวว่า รอบใหม่เนี่ย
12:48อาการมันดูแบบๆ ผิดธรรมชาติชอบกลวะ
12:52เฮ้ย คุณพี่
13:03อออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออ
13:33เจ็บตรงไหนเจ้าค่ะ
13:37ทางนี้เลยหมอ
13:39ตั้งจวน ลอกไป
13:44คุณพี่ถูกคนร้าย
13:46ปุกขึ้นเรือนมาทำร้ายจนบาทเจ็บ
13:48กำลังจะหายดีแล้ว
13:49แต่อยู่ อยู่ อาการก็กำเริบหนักขึ้นมาเจ้าค่ะ
13:58คงเป็นพอพี่แพรกำเริบมากกว่า
14:01ไม่มีอะไรของมัน
14:17คุณพาสมิงคิดเหมือนกับกับผมไม่เขารับ
14:19ว่าเรื่องของคุณเอก
14:21ออกจะแปลกแปลก พิสดานไงชอบคน
14:23อย่างไร
14:25ทีแรกก็บอกว่าโดนักค่า
14:27มารอบค่าถึงบนเรื่อนขนนาง
14:29เพราะผมว่าไม่น่าจะเป็นเรื่องจริงได้
14:33แต่พออาการดีขึ้น
14:35อยู่ อยู่ก็กลับล้มป่วยซ้ำอีก
14:37มิน่าล่ะ
14:39คุณพาช่วยถึงได้มาตามหมอหลวงตั้งแต่เช้วมึด
14:43อาการถูกคุณเอกคงไม่ได้ป่วยทำมาได้
14:51หมอรวงมาแล้วขอรับ
14:53อาการขุณเอกเป็นอย่างไรบ้าง
14:55ดูแล้วไม่มีอะไรขอรับ
14:57ถ้าโทรตวดแล้วกับปากติ
14:59ไม่เหมือนคนป่วยเลยขอรับ
15:01ตกลงขุณเอกไม่ได้ป่วย
15:03แต่อาเชียนหนักมาก
15:05แต่ไม่มีเรียวไม่มีแรง
15:07บนแต่ว่าเจ็บท้อง
15:09กับผมอาการตมสลังศึกคือพวกครับ
15:23ไม่ikh compartir
15:25หรืออาจจะไม่ได้ป่วย
15:27แต่ กล่งทำเป็นป่วย
15:29คุณเอกเคยบอกว่า
15:31จะหาข้อพิสูตร เรื่องที่ปืนพลัง
15:33และเบอรวนใส่หน้าคนหญิง
15:35ถึงตอนนี้
15:37คนเอกยังหาข้อพิศูทย์ไม่ได้
15:39ก็เลยหาทางออก
15:41บอกว่า โดนรอบค่าบ้าง ป่วยบ้าง เพื่อเป็นการประวิงเวลา
15:46แต่เท่าที่ฉันเป็นเพื่อนกับคุณเอก
15:48คุณเอกไม่ใช่คนแบบนั้นแน่
15:50คุณภาuto สมิง อย่าลืมownik APIs
15:52หากปืนฝรั่งขุณภาพต่ำ
15:54จนเป็นสายเหตุ ทำให้ท่านเจ้าเมืองบาทเจ็บสาหัส
15:58คุณเอกต้องเป็นคนรับปิชชอบ
16:00ไม่ติดคุกก็ต้องโดดประหาร
16:06ถ้าผมยอมรับว่า
16:08ก่อนหน้านี้ คุณเอกเขาวังตัวเก่ง
16:11ถ้าพอคนเราจนมุม
16:14มันก็แสดงท่าแท้ออกมา
16:18หมอ
16:22หมอตรวจละเอียดแล้วแน่นะ
16:24ตรวจอย่าละเอียดแล้วขอรับ
16:28หรือว่า
16:31คุณเอกจะโดนคุณใส
16:36ซึ่งด่านเนี้ย กับผมดูไม่ออกขอรับ
16:42แค่โดนนักค่ามาบุคค่าถึงบุญเรือนยังเหลวหลายไม่พอ
16:45ยังมีเรื่องคุณใส
16:48แต่ผมขอถามอย่างนี้ดีกว่า
16:50พอจะเป็นไปได้ไหม
16:52ว่ากุณเอกตั้งใจคินอะไรที่ทำให้ตัวเองอาเจียต
16:56ก็เป็นได้
16:58มีของหลายอย่างที่กินแล้วเป็นแบบนั้น
17:03ระหว่างการโดนคุณใส
17:05กับกินอะไรที่ทำให้ตัวเองอาเชียต
17:07อย่างไหนเป็นไปได้มากกว่ากันขอรับ
17:11อย่างหลัง
17:12อย่างลัง
17:42คุณพี่กำเลิบอีกแล้วเหรอเจ้าค่ะ
17:57นี่ฉันเป็นอะไร
17:59ค่อยบอกหู้เบิงบ้อ
18:03อายอยคิดว่าคือจังถือของบอ
18:06บอ
18:07บอคือ
18:08อีกอย่างอยู่ในเฮือนแบบเนี่ย
18:10สิ่งไม่ถือของจักใสได้
18:14คุณพี่
18:17เจ็บตรงไหนเจ้าค่ะ
18:19ท่านคุณเจ้าค่ะ
18:27คุณยี่สุ่นเมื่อเยี่ยมเจ้าค่ะ
18:32บอกเขาไปนัหยิป
18:33ว่าตอนนี้คุณพี่ป่วยหนักมาก
18:36เวลานี้ไม writes
18:38เจ้าค่ะ
18:40ไม่เป็นไร
18:42ให้แม่ยี่สุ่นไปรอฉันที่สระก่อน
18:44เจ้าค่ะ
18:46แต่คุณพี่
18:47ฉันเองไว้
18:48เจ้าค่ะ
19:11พอฉันรู้ว่าพี่ขุนตวยน่ะ
19:13ฉันก็รีบร้อนออกจากบ้าน
19:14ไม่ทันได้เตรียมหยุกยาอะไรมาเลยเจ้าค่ะ
19:16เพราะว่าใจฉันมอดแต่พอวงเป็นห่วงพี่ขุน
19:20แค่แม่ยิสุนเป็นห่วงฉัน
19:23ฉันก็ขอบใจมากแล้ว
19:24ใจฉันอยู่ที่พี่ขุนสำหรับเจ้าค่ะ
19:29เจ้าว่าไปการที่ชันได้ trigлемBar kopi
19:35แล้วมา 써ดีมาก yani
19:37ฉันคุยกับแม่ยิสุน
19:40ฉันก็รู้สึกดีขึ้นนะ
19:42ไม่ต้องพูดเอาใจหรอกเจ้าค่ะ
19:44พูดเอาใจหรอกเจ้าค่ะ
19:45ยังไง ฉันก็จะไม่เยี่ยมพี่คุณบ่อย บ่อยอยู่แล้ว
19:56คุณพี่เจ้าค่ะ
19:57กินยาก่อนเจ้าค่ะ
20:14แม่คำดวงนี่ ดูแลเอาใจใส่พี่คุณใช้ได้นะเจ้าค่ะ
20:24ขอบใจที่ชม
20:30คุณพี่เจ้าค่ะ กินยาแล้ว นอนพักหน่อยเจ้าค่ะ
20:38เจ้าค่ะ
20:40เจ้าค่ะ
20:44เช็ดถูกไว้สะอาด informaciónนี้ เราเทียนร่ําห้องมาโอบห้องด้วย
20:47อากาศในนี้จะได้สดชื่น
21:06งั้นพี่เจ้าออกological ๆ quilt.
21:08เล47 correlate แล้าkelAT ของจรงชน lineupนั้นสั่วหรอก
21:10такиеศิปะ
21:11ؤลุษมิปะสั่วนี้ จะได้สดชืน
21:12อันนี้จะได้สดชื่น
21:14เจ้าค่ะ
21:15นั้นหญิบ เดี๋ยวค่าจะไปเช็ดใต้เตียงเอง
21:18เองนะ ไปเอาทีนมาร่ำห้อง
21:20อืม
21:42อืม
21:44เอาวังเจ้าค่ะ
21:48เป็นยังไงบ้างพ่อเอง
21:51อยู่ยูกระรับผมก็รู้สึกดีขึ้นขอรับ
21:56แปลกที่เดียว
21:58ในช่วงที่ไม่ยีดสุดอยู่เนี่ยหรับ
22:01เราไม่ยีดสุดไปไหนล่ะ?
22:06กลับไปแล้วขอรับ
22:08คุณพี่นอนพักอีกสักหน่อยดีกว่าเจ้าค่ะ
22:12โทษ ไอ้เราก็นึกว่าเป็นเพราะภายัน
22:35ที่ไหนได้เป็นเพราะเรื่องหัวใจนี้เอง
22:38อาการกำเริ่มอีกแล้วเหรอเจ้าคะ
22:59โอ้โฮ
23:24แต่ทุกคนู인을เห็นกับตา 会รIES ว่าอาการท่านฉันดีขึ้นพบ่ลงคุณยิดศุน
23:30ตอนที่คุณยิดศุน Leave presc ไปหา อาการท่านฉันก็そดใส่ขึ้นธันตา
23:38แต»พบคุณยิดศุน คลับ ทำไมออการท่านฉัน balloon ถึงได้สุด ลงคุณยิดศุน
23:44บรานว่า ใจเป็นนาย คลدمjukเป็นเบา
23:48ใจพี่คุณคงคิดถึงตกู จนคร่างกลายลมป่วย
23:54หน้าเย่เป็นเลยเจ้าค่ะ
24:00แล้วคุณยิสุนจะทำยังไงต่อแล้วเจ้าค่ะ
24:03ก็คงต้องไปให้ยิ่มพี่ขุณบ่อยๆ
24:05ไปให้เขาเห็นหน้า
24:06พี่ขุณจะได้หายไว้ๆ
24:10แต่บ่าว่ามันจะไม่งามเอาเนอะเจ้าค่ะ
24:13คือท่านขุณแต่นเมีย
24:15มีคุณนายเป็นตัวเป็นตนอยู่แล้วเนอะเจ้าค่ะ
24:19ฉันก็คงต้องพนตากหน้าให้เช้าบ้านดิมทา
24:22แรกกับชื่อพี่คุณหายป่วย
24:24ฉันทำแรกหมดแหละ
24:27นี่สุดของบ้าว
24:29งามทั้งกาย งามทั้งใจเจ้าค่ะ
24:46น้องสังเกตนะเจ้าค่ะ
24:48ถ้าคุณพี่ได้ออกจากห้อง
24:50อาการคุณพี่ก็จะดีขึ้น
24:54มุ่า relationalของลอนนะ
24:57คงไม่เกี่ยวหรอกเจ้าค่ะ
24:58ว่าเจอใคร หรือไม่เจอใคร
25:03สมมุติถ้ามันเกี่ยวหรอ
25:06สมมุติถ้าฉันเจอแม่ยี่สุดแล้วกันดีขึ้น
25:09พรอจะทำอย่างไร
25:14นองก็จะให้แม่ยี่สุดอยู่ข้างค FDP
25:17จนกว่า PhD จะดีขึ้น
25:19คุณขึ้น
25:21สิ่งหรอ?
25:23จริง...กับผิงแยกอะไรล่ะเจ้าคะ
25:26นองพูดจนป��ดูฉี่ครึ่งลูล ก็ดืออยู่แล้ว
25:28What Jos?
25:29ที่สุดไม่ใช่คนดีอย่างที่คุณพี่คิด
25:32อาจจะดีกับผู้พี่
25:36แต่ว่ารายกับน้องมาก
25:39มากถึงมากที่สุด
25:40รอนก็ธรรมดา затilitที่ไหนเหรอ
25:42รอนอาจจะแร้งใส่เขาก่อน
25:44เขาแร้งกัน 자� increased
25:45รับมาแค่นั้นเอง
25:48แค่ผล McGa till
25:50ที่หลอนโมโหวหัวชั้นรู้ว่าหึงชั้นกันแน่เนี่ย
25:52หึงเจ้าค่ะ
25:53flu๊ย
25:57ไม่ sendoหึงเจ้าค่ะ
25:58ปากไม่ตรงกับใจ
26:01ในห้อยคำดวง
26:03เคยมีใครบอกหลอนไม่นะ
26:05เพราะความจริงแล้วหลอนเป็นผู้หญิงที่
26:07ท่านผุดเจ้าค่า
26:09ท่านผุดเจ้าค่า
26:14คุณพราช่วย
26:15ให้ท่านขุนกับขึ้นเรือน
26:17ตอนนี้เจ้าค่ะ คุณยี้สุ่นมาหาเจ้าค่ะ
26:36แม่กุมโดก รอยอยู่ตรงนี้ก่อนเถอะ
26:40ทำไมเจ้าค่ะ คุณพ่อก็คิดว่าคุณพี่จะดีขึ้น เพราะแม่ยี้สุ่นงั้นเหรอเจ้าค่ะ
26:46ก็ต้องล้องรู้
26:50แม่ยี้สุ่น ยิ้มอะไร
26:55ตั้งแต่เกิดมา ฉันเพิ่งเคยเข้าถึงเตียงผู้ชายเป็นครั้งแรกก็ค่ะ
27:02เตียงผู้หญิงหรือผู้ชายก็เหมือนกันนั้นแล้ว
27:06เท่าที่ฉันสังเกตนะเจ้าค่ะ
27:08ถ้าคุณพี่ได้ออกไปสูตรอากาศข้างนอก
27:10อาการป่วยก็จะดีขึ้น
27:12แต่พ่อกลับเข้ามาในห้อง อาการก็จะแย่ลง
27:14น่าจะเกี่ยวกับทาทที่อยู่ในห้องนี้มากกว่าเจ้าค่ะ
27:18ไม่เชื่อก็รอดูนะเจ้าค่ะ
27:20เดี๋ยวก็ปวดท้องปวดตัวอีก
27:22พ่อกลับเข้ามาในห้อง อาการก็จะแย่ลง
27:24น่าจะเกี่ยวกับทาทที่อยู่ในห้องนี้มากกว่าเจ้าค่ะ
27:28ไม่เชื่อก็รอดูนะเจ้าค่ะ
27:30เดี๋ยวก็ปวดท้องปวดตัวอีก
27:44แม่ยิสุน
27:46เออ
27:48คือ
27:50คือ
27:52ฉันก็แค่อยากรู้นะเจ้าค่ะ
27:54เมื่อเตียงผู้ชาย
27:56มันจะนอนสบายเหมือนเตียงที่เรือนฉันไหม
27:58อ๋อ
28:06เห็นแม่ละมันคำดวง
28:08เพราะเอกไม่ได้เจ็บไม่ได้ปวดอะไรเลย
28:12อย่าบอกนะว่า
28:14คุณพี่อาการดีขึ้นเพราะแม่ยิสุนจริงๆ
28:20คุณพี่อาการดีขึ้น
28:22คุณพี่อาการดีขึ้น
28:26ทุกคน่อน
28:28เยี่ยวกัน
28:30ทุกคนที่ครับ
28:32ได้โอ้
28:40กินยากก่อนนะเจ้าค่ะ
29:10ฉันช่วยแล้วเจ้าค่ะ
29:21ถ้าฉันอยู่ด้วยแล้วพี่คุณแข็งแรงแบบนี้
29:34ฉันก็อยากจะอยู่ให้นานนาน
29:36พี่คุณจะได้แข็งแรงแล้วก็หายปวยไว้ไว้
29:40แต่ก็คงจะยาก
29:45เพราะอะไรรู้ไหมเจ้าค่ะ
29:48ทำไมแล้วเจ้าค่ะ
29:56ทำไมคุณยิดสุนถึงอยู่ไม่ได้
29:58ช่วยบอกเบาหน่อยเจ้าค่ะ
30:00แม่จวนฉันไม่กล้าพูดหรอกจ๊ะ
30:04ฉันเกรงใจ
30:05แต่จะเกรงใจใครนั้น
30:07จวนก็น่าจะรู้ไม่ใช่แล้วจ๊ะ
30:09บ่าวน่ะไม่รู้หรอกเจ้าค่ะ
30:13บ่าวน่ะ งอ งอ
30:15แต่คนที่ฉลาดก็บ่าวน่าจะรู้นะเจ้าค่ะ
30:18จ๊ะ
30:20คนที่ฉลาดเนี่ย
30:22นอกจากจะรู้ตัวแล้ว
30:24ยังรู้ด้วยว่าควรทำตัวยังไง
30:42ฉันเยี่ยมพี่ขุนเสร็จแล้ว
30:43ขอตัวล่าน่ะเจ้าค่ะ
30:45เดี๋ยวลงไม่ส่งนะ
30:46เจ้าค่ะ
30:54อ้ว
30:55ไงล่ะ
30:56หนังยิบ
30:57เป็นไง เง็นชัดหรือยัง
30:59ว่าท่านขุนชอบคุ colouredห้อง layman
31:04นี่ขนาด xemโค้นหน่าไป comp Word
31:05ยังห payments
31:07เกี่ยวอะไรกันวะ
31:08ถ้าสมมุตว่าคนไม่สบายว่า
31:10ดูรูปหน้าหัวหน้าเมีย
31:12ด้วยหายป่วยนี้นะ
31:14โลกนี้นะ ก็ไม่ต้องมีหมอกะละโว้ย
31:16อุ....นี่
31:18เอ็งมันดื่อด่านจิง
31:19แปchineก็ไม่รู้จักยอมแผ เออ้อย ยายว่างไง
31:22หุ้ย ขนาดหมอหลวงยังรักษาไม่ได้นะ
31:26แต่มาหาให้ประYes ตอนที่เห็นหน้าคุณfindenfer
31:28Eine
31:29อย่างเนี่ย เขาเรียกว่ารก คิดถึงนำพี่ท้ocyรส upon
31:34อยากจะเอาเหนียวมาปั้น แล้วก็ buttonsdon
31:39ให้มันแซ่·ท kasih la
31:43อุ้ยยาย เขาเหนียวคำใหญ่ไหม
31:46ทั้งใหญ่ทั้งนั่นจวรเลยนะ
31:48ชอบบุกไปเรื่องลาโมกตลอดเลย
31:50ισ Narrating in each of them
31:51ก็ต้องมีบ้างซิวะ
31:53ช่วย compassionate
31:54แต่โดยรมๆ นะ
31:56ค่าว่า ท่านขุนเนี่ย
31:58ก็คิดถึงคุณยีด습니다นั้นแล้ว
32:00เป็นอื่นไปไม่ได้ล่ะ
32:03ไปๆ ไป
32:04ไปข้าllor
32:05ไปโค๊กน้ำพีก hepat pine
32:06โค๊กน้ำพีก 꽃es Harvi
32:07หมดดีกว่า
32:08ฉันว่ากระชุ่มกระช moc 싫ว่ายมากว่านะ
32:10ยัดไงเป็นไม่แสบ or
32:18กูได้ข่าวคุณเอกนะ
32:24คุณยอมรับว่ามึงเก่งจริง
32:27แค่นี้เนี่ย
32:29ถือว่าเป็นเรื่องเล็กๆของกลองโจนสีชาย
32:33เมื่อข้าบริกรรมขาถาอัพขระม.ล.น.จบปดเมื่ออะไร
32:40คุณเอกมันก็จะตายอย่างทรมาน
32:44โดยที่ไม่มีใครช่วยมันได้
32:46แค่คุณเอกตายไม่พอ
32:50ต้องเร่งให้คุณพระสมิคเรียบซื้อปืนจำฝั่งกูโดยเรียวที่สุด
32:55มึงไปบอกโจนสีชาย
33:01ตอนนี้ท่านสีชายยังไม่พร้อมที่จะลงเมื่อ
33:05แต่พวกเราเนี่ยก็ยังมีสมุนมือดีอีกตั้งหลายคน
33:11จากใครก็ได้
33:13กฎดันมีเพื่อคุณพระสมิคไม่มีทางเลือก
33:16ได้ ข้าจะรีบจัดการ
33:20ดีมาก
33:40นักคำทวง มันนั่งทำอะไรอยู่ตรงนี้หรอ?
33:44ทำใจ
33:47ทำใจ
33:52เรื่องแม่ยี่สุด
33:58และนี่จะไม่ไปดูออการพ่อเอกเข้าหน่อยเหรอ?
34:02ถ้าฉันไปให้คุณพี่เห็นหน้า
34:05ประเดียวอาการก็จะกำเริบอีก
34:07คิดมากนะ
34:09ในคำดวงไม่ใช่ตัวสวยหรอก
34:11มันก็แค่เรื่องเบิงเอิน
34:13และนี่อาการพ่อเอกเขาก็ดีขึ้นมากแล้วนะ
34:19จริงหรือเจ้าคะ
34:21ไม่เชียก็ขึ้นไปดูให้เห็นกับตาตัวเองสิปะ
34:24เจ้าค่ะ
34:25คุณพี่ดูดีขึ้นมาก
34:37ไม่อาเจียน
34:39ไม่มีอาการเจ็บป่วยอะไร
34:40แม่คำดวงเข้ามาเพราะเอกก็ไม่ได้เจ็บป่วยอะไร
34:44ไม่ต้องคิดมากแล้วนะ
34:48โทษ แม่คำดวง
34:50อาการเจ็บป่วยของฉันไม่ได้เกี่ยวอะไรกับนอบเลย
34:53ทำไมต้องโทษตัวเองด้วยหละ
34:56แต่น้องสังเกตว่า
34:58น้องอยู่ไกล่คุณพี่ทีไล
35:00คุณพี่ก็จะอาการสุนะลงทุกที่
35:03เหลวไหล่น่ะ
35:05ดูสิ
35:07ฉันไม่ได้เป็นอะไรแล้ว
35:10น้องดีใจแจ้ะค่ะ
35:12ที่คุณพี่อาการดีขึ้น
35:15ส่วนหนึ่งก็เป็นเพราะว่าหล weapons
35:17ดูแล้วฉันดี
35:18ฉันขอบใจหล่อบมาก ๆ
35:20aczyหนี้
35:31Versi
35:43ห morbม
35:45ก็คุณพ่อบอกฉันเองว่า
35:47อาการบ่วยของคุณพี่ไม่เกี่ยวกับฉัน
35:49ไปซะ ถ้าไม่อย่างนั้นอ่ะ เพราะเองตายเนี่ย
35:57ไปซี่
36:04แม่คำนุก เรื่องนี้ไม่เกียวกับรอน
36:07นี่มันบ้าอะไรเนี่ย
36:30รูมว่า
36:34คุณพี่จะโดนคุณใส
36:37ปลดครั้งนี้ ง่ายเหมือนปลอบก้วยเข้าปากเลยว่ะ
36:52ผู้ชาวบ้านแค่เห็นทง ก็กลัวจนหัวหดแล้ว
36:57แถ้จะใส่พานถวายให้
37:00ซูก็ตายเปล่าสิวะ
37:03แต่อย่างว่า นั้น ๆ ในพทอาหารมันจะล่าตเวนสักถี่
37:07มึงก็พูดเป็นว่าพวกมันมาแล้วจะช่วยอะไรได้หรือ
37:10เฮ้ย
37:12อีกพวกโจ้นสีชาย
37:14วันนี้คุณจะจับพวกมึงให้หมด
37:17ทำชาวบ้านเดือดร้อยมานานแล้ว
37:21เฮ้ย
37:22พวกมึงไม่ต้อง
37:23เดี๋ยวพูดสองคนจัดการเอง
37:31มึงสองคน รู้ถูกกูมากเกินไปแล้ว
37:34ขัดคืนแบบนี้
37:35ต้องจับตาย
37:37พวกมึงตั้งหาก
37:38ที่ต้องเตรียมตัวตาย
37:39ก็เราลองรู้สิวะ
37:40ต tracedมาดิวะ
37:58มMMM
38:07โอ้โฮ
38:15ชาวบ้านยินยันว่าผมมันเป็นสมุนโจนสีชาย
38:18ฐานล่าตะเวงขอเราต่อสู้กับพวกมัน
38:20แต่สู้ไม่ได้เพราะมำลังผลน้อยกว่าขอรับ
38:26อีกโจนท่อย บ้างอาจมาก
38:32แล้วคุณพระช่วยล่ะ ยังไม่มาอีกเหรอ
38:35ยังขอรับ ให้คนไปตามนานแล้ว
38:38ที่ช้าคงเพราะต้องดูแลคุณเอก
38:52ก็ผมขอประดันโทษที่มาช้าขอรับ
38:54คุณเนียกยังไม่หายปุ่ยโลกพิศสดายเหรอคุณพระช่วย
38:57นี่ก็หลายวันแล้ว ยังไม่รู้อีกเหรอว่าปุ่ยเป็นโลกอะไร
39:01ก็ผมรู้เรื่องจนสีชายและครับ
39:05ก็ผมคิดว่ามันจงใจท้าเถอะ
39:08ฉันก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน
39:10ก็เลยจะให้คุณพระช่วยนำกำนังไปป่าพพวกมัน
39:13เกรงว่าจะเป็นการเข้าทางมัน simultaneously
39:18มันคงจะวางแ flipping อะไรทัศอย่างให้เราติดกลับ
39:20อาจมกันที่ คุณพระช่วยพูดแบบนี้
39:23อยากให้เราอยื่อยเสยอย่างนั้น� memory
39:25หรือที่จริงคุณพระช่วยกลัวโจนพวกแม่น
39:30ฉันไม่ได้กรัว
39:32แต่ฉันไม่อยากเคลื่อนไว้โดยพร้อม
39:35ไม่ได้
39:36สมุ้นได้โจนสีชายไม้ล่อกบนชาวบ้านข้าธาน款 あの ब器
39:41จะให้ฉันอยู่อยู่อย่าง Ib繁บนี้ได้ยังไง
39:43คุณพระช่วย
39:46เจ้าจงนำกรองกำลังหน้าหารและพลปืนของเราไปปราบอีกโจนสีชายอีกสินสัตว์
39:56ขอรับ
39:58ไปเตรียมตัวได้หรอ
40:16อีก
40:18รับพระสมีังขอรับ
40:19กรับผมว่า reeULTNGเราต้องรียบซื้อปืนใหม่โดยเด일ที่สุด
40:24แต่เรายังหาขอสรุปปืนฝรั่งไม่ได้
40:28ถ้าُอดคุณเ to dream entrepreneurs
40:30เวลายื้อไว้แบบนี้ ถ้าบุคโจนสีชายมาก เราจะแย่กันหมดแล้วขอรับ
40:38Проคุณเม้นคิดว่าปืนที่เรามีอยู่ รับมื pounds
40:46ถ้าจะว่าไปปืนของเราก็เก่าข้ำคลิ๊ะมากแล้วขอรับ
40:52งั้นเรามาพิสูจร์กัน
40:54ถ้าคุณพาช่วยรอดกลับมาได้
40:57เราก็ยังอุ่นใจ
40:59เพราะปืนของเรายังใช้การได้ดีอยู่
41:01แต่ถ้าแพ้
41:03ก็แสดงว่าปืนของเราเนี่ย
41:05เก่า และก็ไร้ค่าดิงๆ
41:16ถ้ามีอีกคนที่พวกมึงต้องระหวังตัวไว้ให้ดี
41:20คือคุณพาช่วย
41:22ฝีมือร้ายกาดทั้งทางบูทางบุญ
41:25ท่านขุ้นเนี่ย
41:28จะบอกค่าได้อื่นไหม
41:30ว่าพวกมันจะมากันกี่คน
41:33แล้วใช้อาวุธอะไร
41:35บอกได้สิ
41:37ได้
41:40ค่าจะให้คนของค่า
41:42ค่าพวกมันให้หมด
41:44ไม่ให้เหื้อรอดแม้แต่คนเดี่ยว
41:47แน่
41:49ถ้าว่าค่าพวกมันช่วยได้
41:50ก็ถือว่าได้กำลังสองตอน
41:52ข้อหนึ่ง
41:54คุณพาสมิ Broinh
41:55ก็จะไม่มีทางเลือก
41:56ต้องมาซื้อปืนจะฝักอุทน dad
41:58ส่วนข้อสอง
42:00เมืองทุ่งใหญ่
42:02ก็จะขาดกำลังสำคัญ
42:03ถ้าคุณพาช่วยไป
42:05การบุงเข้าป้นเมือง
42:07ของมึงก็จะง่ายขึ้นหลายเท่า
42:21แม่คำดวง
42:23ฉันไปครั้งนี้
42:25ไม่รู้ว่าจะได้กลับมาหรือเปล่า
42:29ทำไมคุณพ่อพูดเหมือน
42:31คุณพ่อจะไปตายอย่างนั้นล่ะเจ้าคะ
42:33ฉันไม่ได้พูด
42:35แต่แม่คำดวงน่ะพูดเต็มๆเลย
42:41ขอโทษเจ้าค่ะ
42:45ฉันมีเรื่องอยากจะฝาก
42:49ถึงแม่ว่าแม่คำดวงจะไม่ใช่เมียร์ของพ่อเอกเขาจริงๆ
42:52ไม่ใช่ลูกสภัยของฉันจริงๆก็ตั้ง
42:56แต่ถ้าฉันตายไป
42:58ฉันฝากแม่คำดวงดูแลพ่อเอกด้วย
43:01หรือยังน้อยก็จนกว่าเขาจะหายจากโรคที่เขาเป็นอยู่
43:05ส่วนค่าจ้าง แม่คำดวงอยากจะได้อะไรในเรือนก็หยิบไปได้เลย
43:10ฉันไม่ว่า ไม่ว่าจะเป็นเงินท้องของมีค่าได้หมด
43:18ฉันไม่มีใครที่จะฝากฟังให้ดูแลเพราะเอก
43:21เหลือก็แม่คำดวงเลยแหละ
43:28คุณพ่อไม่ต้องห่วงเลยเจ้าค่ะ
43:31ฉันจะอยู่ดูแลคุณพี่จนกว่าคุณพี่จะหายดี
43:35ในคำดวงเป็นคนดีมีน้ำใจ
43:39ฉันขอบใจมากนะ
43:42ขอคุณพระคุณเจ้าได้โปรดคุ้มคลองคุณพ่อให้รอดปลอดภัยจากการปราบโจนครั้งนี้ด้วยถืด
44:10จากการปราบโมรณะจบบทแล้ว
44:12ขอคุณเอง
44:34มึงไม่รอดแน่
44:36แต่คุณเอก
44:38มึงไม่รอดแน่
44:40เหลือเพียงแต่ทนทุกทรมาน
44:55เกิดอะไรค่ะ ชิบ
44:57หลังด้านคุดเจ้าค่ะ
44:59เฮ้ย
45:03อาคลาพวกนี้มาทักไหนอ่ะ
45:05บ้าวไม่รู้เจ้าค่ะ
45:19เฮ้ย
45:20ปล่อย
45:22คุณพี่
45:23คุณพี่
45:25คุณพี่
45:26อะไรเหรอ ไม่มี
45:27ร้องเขียงดังเกี่ยง
45:29หลังกันคุณ
45:31นี่มัน
45:33จงรู้จักเหรอ
45:37บ้าว
45:39ระบบ
45:43อ่า...มันคืออะไรจวร
45:45บ้าวไม่รู้เจ้าค่ะ
45:47แต่ว่าด้ weaknesses
45:49м่ง่���กัวมากเลยนะเจ้าค่ะ
45:51จริวที่
45:53เฮนเห็นนะเจ้าค่ะ
45:55จริวที่เจ้าค่ะ
45:57อาย้อย สวัยอายคุณแม่
46:07ท่านขุณ กินยานอีกก่อน
46:11ย้ำไปแล้ว แล้วจังกลืน
46:20อาย้อย เอาไยอย่างให้อายคุณกิน
46:22อย่าสลบ ให้สลบไปก่อน
46:24trong Monica ตัวท่าน vois 묻อย จนเกินไป
46:30อายคุณ เป็นอียางกันแน่
46:45แล้วห้าสีส่อย อายคุณไปแล้ว
46:49วิศาสรษะมันมีหลายขั้น ขั้นสูง
46:52ท่านขุ้นสิตรายได้
46:58คุณพี่
47:12สาธุ
47:14หล่มพ่อเจ้าข้า
47:16ขอให้ท่านขุ้นหายป่วยด้วยเธอนะเจ้าคะ
47:18นังหยิดนึงแน่ใจเหรอ
47:33หยุดถิ้น 2 คน
47:43หลงพ่อเจ้าคะ
47:45ท่านขุ้นท่านเป็นคนดี
47:47เสียสละเพื่อชาติเพื่อบ้านเมือง
47:50üllงพอช่วยปกป้องคุ้มของท่านขุ helfenด้วยนะเจ้าขา
47:55ส่วนไอ้อีคนไหนที่มันคิดลายทำลายท่านขุ bipart
48:02ลงพอลงโทษให้มันโดนทรนีสูบ
48:05ให้มันตกนาลกหมาไม่ได้ผุท Martin
48:08ไม่ได้เกิดช่างกรัพช่ว הקลับเลยนะ เจ้าข合
48:12ใช่เจ้าขับข้า
48:14ขอให้มันเกิดมาในชาติหน้า ไปเป็นหนอนในก้อนอาจมอีก 500 ชาติเลยนะเจ้าค่ะ
48:21สาธุ สาธุ สาธุ
48:25รงพ่อเจ้าค่ะ เยี่ยบไปฟังนังหยิบกับยายอ้อยเลยนะเจ้าค่ะ
48:29ขอให้ท่านขุนปลอดภัยด้วยเธอค่ะ
48:31ถ้าท่านขุนเป็นอะไรไป ลูกชางต้องมีบาปติดตัวตลอดชีวิตแน่ ๆ
48:36ช่วยท่านขุ Zhong เดี๋ยวเต้าค่ะ
48:46แม่คำดวง
48:50ไปไหนมาหรือ?
48:52มาหารุ่งพ่อเจ้าค่ะ
48:53จะมานิ้มมตให้ท่านไปช่วยแก้คุ้นใสให้คุณพี่
48:57แล้วหารุ่งพ่อเต่าอย่างไรบ้าง
48:59ท่านฟังแล้วบอกว่าแก้ไม่ไ υวหรือ
49:01ท่านไม่ได้เรียนมาทางนี้เจ้าค่ะ
49:03มือ oath
49:05เมื่องเราก็แทบไม่มีผู้รู้ด้านนี้เลย
49:08ยังไงฉันจะช่วยถามให้อีกแๆงนะ
49:10ขอบคระคุณเจ้าค่ะ
49:13ฉันก็ว่าจะไปเยี่ยมคุณเองอยู่เป็นกัน
49:15อยากรู้ว่าจะมาแก้ต่างเรื่องผลังทันมั้ย
49:18ไม่อย่างนั้น
49:19อาจต้องให้คุณเม่นจัดการซื้อปืนไปเลย
49:23คุณ 라고โยกBSCRI จะไม่รอคุณพี่แล้วเธอคะ
49:26บ้านเมื่อกำลังคับขัน
49:28ถ้ารอจะไม่ทันการ
49:32ฉันไปแล้วนะ
49:52ที่รักของเว้า
49:54ตืมนด้วย
49:56ของพี่เจ้าขา
49:58น้องว่าน้องโดนคุณเพ lanç
50:01ทุกคนลิ่มกลับเรือนไปก่อนนะ
50:03ฉันต้องไปทำทุล้า
50:05ดูแลคุณพี่ให้ดีด้วย
50:07เดี๋ยวขอคุณนาย
50:11จากนั้นค่ะ เป็นคนทํายาเสนสัจ undoubtedlyจริง
50:13แต่เป็นอาคมแบบง่ายๆ
50:17ส่วนอาคมที่คุณเอกโดนตอนนี้
50:20เป็นอาคมฉันสู่
50:23อาราคมที่คุณพี่โดนคืออะไร
50:26อักษระเหมาแล้วนะ
50:29ขาへрахเย่งก็ไม่เคยเห็น
50:30ได้แต่ฟังคําก��คุเล่า
50:32หมอผีจะเขียนอักษราศาพบ์แช่งลงบนผ่ายัน
50:35หลังจังนั้นหมอผีจะสวดคะฐาจนจบ
50:38อักษระจะติดตึงตามตัวคนๆ นั้น
50:40หมดทางหนึ่ง
50:43อักษระพวกนี้มาจากไหนน่ะ
50:46เขียนให้ป่วยก็ป่วย
50:47เขียนให้ตายก็ตาย
50:52ตาย
50:53หมอจานแก้ได้ไหม
50:56ข้าแก้ไม่ได้
50:59แต่ข้าพอมีวิธี
51:01ถ้ายังไงบอกฉันมา
51:03ข้าบอกเจ้าได้
51:05แต่เจ้าจะให้ใครมาแก้
51:08หมอผีที่เขียนยันขละมรณะ
51:10เป็นถึงระดับอาจารย์
51:13อีกอย่าง คนที่จะมาแก้ก็มีความเสียง
51:17ต้องมีสมาธิแข็งเหมือนเพชร
51:20ถ้าสมาธิหลุดดิดเดียว
51:22ของที่แก้ก็จะเข้าตัวคนแก้
51:26เราจะเกิดอะไรขึ้น
51:28ถ้าสามให้ตาย
51:30คนแก้ก็ต้องตาย
51:47พวกโจนมันคงอยู่อีกไหมไกล
51:49รอยทางมันชัดขึ้นเรื่อยๆ แล้วขอรับ
51:51สั่งทุกคนเตรียมประจันบาล
51:53สั่งทุกคนเตรียมประจันบาล
52:03พวกมันกล้ามากนะ
52:05พอต้องรับสูนละ
52:07ถ้าช่วยชัยกรสึก
52:09พวกมันรู้จักชื่อกัวด้วยหรอ?
52:11ไม่มีอะไรทางฝั่งของมัน
52:13ที่พวกกูไม่รู้หรอก
52:15พวกมันไป
52:17รอบ!ไป!
52:19กิน!
52:21กิน!
52:31กิน!
52:33กิน!
52:35กิน!
52:37กิน!
52:39กิน!
52:41กิน!
52:43กิน!
52:45ไป!
52:49ข้ามัน!
52:51กิน!
53:14คุณพี่
53:17คุณพี่
53:21กิน!
53:23คุณพี่
53:24กิน!
53:25กิน!
53:26กิน!
53:27เจ้าค่ะ
53:28เขียว
53:29เจ้าค่ะ
53:30เขียว
53:44ข้าบอกเจ้าได้
53:46แต่เจ้าจะให้ใครมาแก้
53:48คนที่จะมาแก้ก็มีความเสียง
53:50ถ้าสะให้ตาย
53:52คนแก้ก็ต้องตาย
54:02คุณพี่เสียสละเพื่อบ้านเมืองมามากแล้ว
54:05ถึงเวลาที่น้องจะเสียสละเพื่อคุณพี่บ้าง
54:10คุณพี่บ้าง
54:12ถึงสุดที่น้อง
54:14อาจริง
54:16ที่น้อง
54:18คุณพี่บ้าง
54:20คุณพี่บ้าง
54:22เวลาที่ people
54:52คุณพระสมีมฟรีมือดีมากครับ
55:11ตอนนี้สถานการณ์คับขัน
55:13ปืนบูลพาจะมาได้เร็วสุดมึ่งไหร่
55:16ไม่เกินเจ็ดวันขอรับ
55:18น่าจะฐานการปกป้องมือ
55:21วันนี้ห้ามแคล์เข้าไปในห้องเด็ดค่ะ
55:23ต่อให้เป็นคุณพ่อ ก็ห้ามเข้า
55:25คุณได้จะทำอะไรเลยเจ้าคะ
55:27ฉันบอกไม่ได้
55:35โดนของเข้าตัวเหรอ
55:37ใช่เจ้าค่ะ
55:38แต่นอนคิดแล้วว่าคุม
55:41ก็เลยทำ
55:44ฉันขอบอกว่า
55:46แม่คำดวง y're back
55:46คงอยู่ไม่พ้นคืนนี้
55:49ź ใช่เจ้า ging
55:50นี่...
55:52ลอง...
55:54ตัวล่ะ...
Recommended
56:00
|
Up next
1:43:59
38:53
41:12
42:32
44:34
57:02
58:51
46:41
54:35
39:51
41:02
39:01
1:46:41
43:05
45:26
40:47
Be the first to comment