- 15 hours ago
เจ้าคุณพี่กับอีนางคำดวง EP.11| 08 / 10 /2025
เจ้าคุณพี่กับอีนางคำดวง ตอนที่.11 ,
เจ้าคุณพี่กับอีนางคำดวง ตอนที่ 11 ล่าสุด ,
เจ้าคุณพี่กับอีนางคำดวง ตอนที่ 11 ย้อนหลัง
เจ้าคุณพี่กับอีนางคำดวง ตอนที่.11 ,
เจ้าคุณพี่กับอีนางคำดวง ตอนที่ 11 ล่าสุด ,
เจ้าคุณพี่กับอีนางคำดวง ตอนที่ 11 ย้อนหลัง
Category
📺
TVTranscript
00:00เจ้าต้องไปทำงานให้ข้ากล่อน
00:30ฉันจะทำทุกอย่างเลย
00:32ข้าคุณผิด เจ้าต้องข้าม
00:34ข้าถึงจะให้ยาแก้ผิด
00:39ถ้าข้ามันไม่สำเร็จ
00:41เจ้ารู้ใช่มันว่าใครที่ต้องตาย
00:44ฉันหาข้าแก้เช่าได้แล้ว
00:49คุณผิด!
00:51ไม่ต้องไปโทษคะ
00:53พวกเจ้าน็กหลัดเหมือนกับนาย
00:59พวกเจ้าจะสลัดอย่างนั้นเหรอ
01:01ขอดูฟิลมอมึงหน่อยสิ
01:02ลอมมัน أวะ
01:23เจ้าเจ้า
01:53หวันหน้า
01:58ฉันทำงานไม่สำเร็จ
02:02แต่ว่าฉันพยามเต็มที่แล้ว
02:04ฟีมือคุณพระช่วยงั้น
02:09ฟีมือการใช้ดาบดีมาก
02:14จากร้อยดาบ
02:17ข้าเชื่อเจ้า
02:23นี่อยากแก่ผิด
02:30ข้าให้เจ้าแค่ครึ่งเดียว
02:38พระเจ้าทำงานลงเร็ว
02:43ถ้าอยากได้ที่เหลือ
02:46ก็ไปข้าคุณเอกให้ได้สะกด
02:50อ๋อ เราอย่าลืมรักษาแพรบทหน้าเจ้าให้ดีด้วย
02:57ที่ขาดการุ่มต้องการุ่ม
02:59มากตรว่า
03:01ข้าดการุ่มตัว
03:12ก็คงรอมตัว
03:14มอัติกับ
03:18ลดต่อ
03:32ลดต่อ
03:34หาว
03:37เป็นจังไหนแน่อายอย
03:39โอ้ย หมีดคมร้ายๆ
03:41ค่อยถามอากาศไอ้ขุน
03:43อ้าวนี่
03:45เลือดเศ้าไหร่แล้ว
03:47แผ่เบาลึก แบบนี้เบาสาหับ นอนพักประโดนกว่าเศ้าแล้ว
04:03คุณพี่เป็นยังไงบ้างเจ้าคะ
04:06เช็บนิดหน่อย
04:11น้องขอโทษนะเจ้าคะ
04:13ถ้าน้องอยู่ด้วย คงจะช่วยคุณพี่สู้กับมันได้
04:26แต่ที่ฉันลอดตายมาได้
04:28เพราะฉันจะลุกไปขอโทษเสียร้อน
04:30คุณพี่ไม่ต้องพูดอะไรแล้วนะเจ้าคะ
04:35ตอนนี้ไม่มีอะไรสำคัญไปกว่าความปลอดภัยของคุณพี่
04:43คุณพี่นอนพักเคยนะเจ้าคะ
04:53น้องจะอยู่ดูแลคุณพี่เอง
05:13หนากาศเป็นของชาติดแดนโพธเหเมื่อนไปด้ายว่าเป็นพวกจนสลัดขอรับ
05:24จนสลัดบางโก๊กฟ์เหิมเกลิมถึงขั้นตร้นปืนจากเเลือต่างชาด
05:29อาจจะเกียวพันด์กับปืนที่เราไม่รู้ที่มาที่ชัดotta She?
05:33เมื่องของเราเป็นเบิองท่าติถเหลเหรอ
05:35นอกจากจนสลัดแล้วยังมีชาวต่างชาติมากมาย
05:39คนร้ายอาจจะเป็นโจนสลัดจริง
05:42หรืออาจจะเป็นคนแถวนี้สวมรอยก็ได้
05:44ฟีมือเกินโจนธรรมดาขอรับ
05:48ถ้าอย่างนั้นฉันฝั่งให้คุณพระช่วยสืบเรื่องนี้ต่อด้วยแล้วกัน
05:53ขอรับ
06:09มันคุณเม็นเมือง
06:11ไม่ต้องกลัวข้ามาอย่างมิด
06:24เป็นมิดนั้นอ่ะ
06:26ข้าชื่อห่อดำ
06:29ท่านสีชายให้ข้ามาหอบใจท่านคุณเม็น
06:32ที่ช่วยท่านสีชายไว้
06:34คุณรีบดีกว่าซัก
06:37ก่อนที่คุณอื่นจะไป
06:41ไปทั้งอื่น
06:43ทางนั้นมีทหารของคุณอยู่
06:45อีกทางก็มีทหารของคุณพ่าช่วย
06:47ให้คุณเองมันกำลังตามบูมา
06:52อยู่คุณจัดการให้
06:59โจนสีชายปลอดภัยดี
07:01บาทเจ็บยุ แต่กำลังฝื้นตัว
07:04และจะกลับมาแข็งแกรงกว่าเดิม
07:09แต่ว่าจะยังไม่เข้ามาป้นเมืองตอนนี้
07:11ใช่ ตอนนี้ยังไม่เห็นหมอ
07:14กูจะบอกมึงเรื่องหนึ่ง
07:15มึงฟังให้ดี
07:17ตอนนี้ท่านเจาเมืองกำลังจะซื้อปืนจากฝรัก
07:19ที่มีอนุภาพร้ายแรง
07:21และกูกำลังชักจูง
07:22ให้ท่านเจาเมืองหันมาซื้อปืนจากกู
07:24เป็นปืนชั้นต่ำ
07:25เป็นเปินชั้นต่ำ ใช้งานอะไรไม่ได้
07:29และถ้าพวกมึงช่วยกูขายเปินได้
07:32ตอนที่มึงเข้ามาป้นมึง
07:34มึงก็ไม่ต้องกลัว
07:36เพราะเปินหวยแตกพวกนั้น
07:38มันทำอะไรพวกมึงไม่ได้
07:40ค่าจะบอกเรื่องนี้กับพ่านสีชาย
07:43ให้ท่านตัดสินใจ
07:46อีกนาดไหม
07:52กูตกลวง
07:54ท่านสีชายตกลง
07:58ข้าวคุยกับท่านสีชายแล้ว
08:01ท่านสีชายตกลงที่จะร่วมเมือกับท่าน
08:05ถ้าหากท่านขุนช่วยเรายึดเมืองได้เมื่อไหร่
08:09เราจะแบ่งเมืองให้ท่านกึ่งนึง
08:13แล้วท่านจะให้ทำอย่างไรเรื่องซื้อปืน
08:18คุณนางที่นำเนินการเรื่องซื้อปืน
08:21ชื่อคุณเอกอิทธิริษ
08:23ตอนนี้มันบาทเจ็บ
08:25ถ้ามันหายดี
08:27มันจะผักดันทั้งเจ้าเมือง
08:29ให้ซื้อเปินกับฝลัง
08:31แล้วท่านจะให้ค่าทำอย่างไร
08:35ใช้เวทมนอาคมของมึง
08:37จัดการ
08:39งั้นท่านไปเอาวันเดือนปีเกิดไหมค่า
08:43ค่าจะทำให้มันดูเหมือนปวย
08:47แล้วก็ตายไปเอง
08:51น่าความบาท functionality
09:05อย่างไรมึง
09:07วันนี้ดวงตกเหรอ
09:09หมดตัวเลยเจ้าค่ะ
09:15กูให้
09:17ขอบพระคุณเจ้าค่ะ
09:19กูไม่เอาสำคัญให้มึงทำ
09:22ถ้ามึงทำสำเร็จ กูจะให้อีก
09:26งานอะไรบอกบาวมาได้เลยเจ้าค่ะ
09:30จะให้บาวไปบุกน้ำลวยไฟที่ไหน
09:33บาวทำได้ทุกอย่างเจ้าค่ะ
09:44เอายันนี้ไปซ่อนใต้เตรียงของนี้
09:49อันนี้เขาเรียกว่ายันมหามิตย์
09:52จะโดนจิตโดนใจให้คุณเอกใจอ่อน
09:54ยอมรับกูเป็นพื้น
09:59เชื่อกูเธอ
10:01อ่ะ
10:05บาวเชื่อเจ้าค่ะ
10:07คุณมีแม่ตาอย่างท่านคุณนะ
10:09ไม่มีทางคิดทำชั่วๆเจ้าค่ะ
10:12นั้นเดี๋ยวบอกจะรีบไปจัดการให้นะเจ้าค่ะ
10:16เธอเธอเฟคม
10:31เธอเยี่ยว
10:33นี้เวลา
10:38เจ้าไหร่
11:08เฮ้ย...
11:38คุณพี่ คุณพี่คุณพี่เป็นอะไรเจ้าเจ้าคะ
11:52ไม่สบายเหรอเจ้าคะคุณพี่
12:00เดี๋ยวโต๊ะค่ะคุณพี่
12:12เอาเฮ้ย บ้าทรายโจนได้หรือยัง เร็วๆ
12:15เอาบริเพศไปห่านเพิ่มด้วย
12:17เอาเฮ้ย ห่านเร็วๆสิวะ ไม่มีแรงหรือไง
12:20โอ้โห ก็มันแข็งง่ายาย
12:22ทำอะไรจากช้ายืดยาดกันไปหมดแล้วเนี่ย
12:25เอ้า ไปตลาดเท่านี้ ทำไมกลับมาชาร์จจังวะ
12:28โอ้โห ก็กุงแห้งขาดตลาด
12:30เดินหาซื้อสะพวกตลาดเลย
12:32เออ เออ เออ แล้วเนี่ย
12:34มีเรื่องบุ่นวัยอะไรกัน
12:36ทรมาคืนนะสิ
12:38จู จูอาการของท่านขุนก็กำเริ่มหนักขึ้น
12:40เอาแต่นอนล้องควนคางทั้งคืนเลยวะ
12:43เฮ้ย หรือว่าใครจะกลับวะ
12:45ไม่รู้สิ แต่ข้าวว่า รอบใหม่เนี่ย
12:48รอบใหม่เนี่ย อาการมันดูแปลกๆ ผิดธรรมชาติชอบกลว่ะ
13:01พี่พี่
13:02คุณพี่
13:11มา
13:12ใจเย็นเย็นนะเจ้าค่ะ หลอกกำลังมาเจ้าค่ะ
13:16คุณพี่เป็นยังไงเจ้าค่ะ
13:18หลอกกำลังมาเจ้าค่ะ
13:20พี่
13:23หายใจลึกๆ เลยเจ้าค่ะ
13:27หมอกำลังมาเจ้าค่ะ
13:36เจ็บตรงไหนเจ้าค่ะ
13:38ทางนี้เลยหมอ
13:40ทางชวน ลอกไป
13:42คุณพี่ถูกคนร้าย
13:46ปุกขึ้นเรือนมาทำร้ายจนบาทเจ็บ
13:48กำลังจะหายดีแล้ว
13:49แต่อยู่ๆ อาการก็กำเริบหนักขึ้นมาเจ้าค่ะ
13:51คุณพาชมมิงคิดเหมือนกับกับผมไม่เขารับ
13:53คุณพาชมมิงคิดเหมือนกับกับผมไม่เขารับ
13:55คุณพาชมมิงคิดเหมือนกับผมไม่เขารับ
13:56ว่าเรื่องของคุณเอง
13:57ออกจากแปลกๆ พิสาดานอย่างไรชอบคุณ
13:58อย่างไร
13:59คุณเป็นเพราะพิศแพะกำเริ่มมากกว่า
14:01เราไม่มีอะไรหรอกว่า
14:17คุณพาสมิงคิดเหมือนกับกับผมไม่เข้ารับ
14:20ว่าเรื่องของคุณเอก
14:21ออกจะแปลกๆ พิศาดาลไงชอบคุณ
14:24อย่างไร
14:25ทีแรกก็บอกว่าโดนักค่า
14:27มารอบค่าถึงบนเรือนขนนาง
14:29เพราะผมว่าไม่น่าจะเป็นเรื่องจริงได้
14:32แต่พออาการดีขึ้น
14:34อยู่ ๆ ก็กลับล้มป่วยซ้ำอีก
14:38มิน่าล่ะ
14:39คุณพาช่วยถึงได้มาตามหมอหลวงตั้งแต่เช้วมึด
14:42อาการของคุณเอกคงไม่ได้ป่วยเธอมาได้
14:50หมอหลวงมาแล้วขอรับ
14:52เข้ามา
14:57มิน่าล่ะ
15:01อาการขุณเอกเป็นอย่างไรบ้าง
15:03ดูแล้วไม่มีอะไรขอรับ
15:05ถ้าโทรตรวจแล้วก็ปากติ
15:07ไม่เหมือนคนป่วยเลยขอรับ
15:10ตบลงขุณเอกไม่ได้ป่วย
15:12แต่อาจเชียนหนักมาก
15:13แต่ไม่มีเรียวไม่มีแรง
15:15บนแbronเก็บท้องกับผม
15:18ตรวจดูแล้วก็ไม่พบซ้ายเหตุ
15:20เป็นอาการปุ่ยที่กำลาดมาก ก่อ � crystalline
15:24หรืออาจจะไม่ได้ปุ่ย
15:26แต่กแรงทำเป็นปุ่ย
15:28คุณเอกเคยบอกว่า
15:29จะหาข้อพิสูตร
15:31เรื่องที่ปืนฝhlẳง
15:32และเบิrdใส่หน้าคนยิง
15:33พอมันการใส่ร้ายเค้า
15:35ถึงตอนนี้
15:36คุณเอกยังหาข้อพิสูตรไม่ได้
15:39ก็เลย tons คงออก
15:41บอกว่า
15:42โดนรอบค่าบ้าง
15:43ปล่อยบ้าง
15:44เพื่อเป็นการประวิงเวลา
15:46แต่เท่าที่ฉันเป็นเพื่อนไปกับคุณเอก
15:48คุณเอกไม่ใช่คนแบบนั้น eh
15:50คุณพาสมิ่งอย่าลืมสิขอรับ
15:52หากพื้นฝระหลังคุณภาพตำ
15:54จนเป็นสายเหตุ
15:55ทำให้ท่านเช้าเมืองบาทเจ็บสาหัส
15:57คุณเอกต้องเป็นคนรับอีชชอบ
15:59ไม่ติดคุกก็ต้องโดดประหาร
16:06ถ้าผมยอมรับว่า
16:08ก่อนหน้านี้
16:09คุณเอกเขาวังตัวเก่ง
16:11ถ้าพอคนเราจนมุม
16:14มันก็แสดงท่าแท้ออกมา
16:18หมอ
16:22หมอตรวจละเอียดแล้วแน่นะ
16:24ตรวจอย่างละเอียดแล้วขอรับ
16:27หรือว่า
16:30คุณเอกจะโดนคุณใส
16:35ซึ่งด่านเนี้ย
16:37กับผมดูไม่ออกขอรับ
16:42แค่โดนนักค่ามาบุคค่า
16:43ถึงบุญเรือนยังเหลวหลายไม่พอ
16:45ยังมีเรื่องคุณใส
16:48แต่ผมขอถามอย่างนี้ดีกว่า
16:50พอจะเป็นไปได้ไหม
16:52ว่าคุณเอก
16:53ตั้งใจกินอะไรที่ทำให้ตัวเองอาเจียต
16:56ก็เป็นได้
16:57มีของหลายอย่างที่กินแล้วเป็นแบบนั้น
17:03ระหว่างการโดนคุณใส
17:05กับกินอะไรที่ทำให้ตัวเองอาเชียน
17:08อย่างไหนเป็นไปได้มากกว่ากันขอรับ
17:10จังลัง
17:12ขอบคุณครับ
17:42คุณพี่ กำเลิอบบอีกแล้วเหรอเจ้าคะ
17:54นี่ฉันเป็นอะไร
17:58ค่อยบอกหูเบิง B. ออก
18:01อายอ่อยคิดว่า คือจังถือของ B.
18:06บอ B. บ้าคือ
18:08อีกอย่างอยู่ในเฮือนแบบนี้ สิบ้าที่ถือของจักไสได้
18:11คุณพี่
18:15เจ็บตรงไหนเจ้าคะ
18:19ท่านขุนเจ้าขา
18:26คุณยี่สุนมาเยี่ยมเจ้าขา
18:29บอกเขาไปนะหยิบ
18:33ว่าตอนนี้คุณพี่ป่วยหนักมาก
18:35เวลานี้ไม่สะดวก
18:37เจ้าขา
18:38ไม่เป็นไร
18:39ให้แม่ยี่สุนไปรอฉันที่สลาก่อน
18:42เจ้าขา
18:45แต่คุณพี่
18:46ฉันให้ไหว
19:09พอฉันรู้ว่าพี่คุณตวยหนัก
19:12ฉันก็รีบร้อนออกจากบ้าน
19:13ไม่ทันได้เต็มหยุกยาอะไรมาเลยเจ้าค่ะ
19:15เพราะว่าใจฉัน
19:17โมตแต่พอวงเป็นห่วงพี่คุณ
19:19แค่แม่ยี่สุนเป็นห่วงฉัน
19:22ฉันก็ขอบใจมากแล้ว
19:25ใจฉันอยู่ที่พี่คุณเสมอเจ้าค่ะ
19:28จะว่าไป
19:34การที่ฉันได้มานั่งคุยกับแม่ยี่สุน
19:38ฉันก็รู้สึกดีขึ้นนะ
19:40ไม่ต้องพูดเอาใจหรอกเจ้าค่ะ
19:43ยังไงฉันก็จะมาเยี่ยมให้คุณบ่อยๆ อยู่แล้ว
19:54คุณพี่เจ้าค่ะ
19:55กินยาก่อนเจ้าค่ะ
20:10แม่คำดวงนี่ดูแลเอาใจใส่พี่คุณใช้ได้นะเจ้าค่ะ
20:23ขอบใจที่ชม
20:29คุณพี่เจ้าค่ะ
20:31กินยาแล้วนอนพักหน่อยเจ้าค่ะ
20:37แชนขอตัวกันนะ
20:39เจ้าค่ะ
21:07เช็ดถูกไว้สะอาดแล้ว
21:09เราเทียนร่ำห้องมาอบห้องด้วย
21:11อากาศในนี้จะได้สดชื่น
21:13เจ้าค่ะ
21:14นั้นยิด
21:15เดี๋ยวค่าจะไปเช็ดใต้เตียงเอง
21:17เองนะ ไปเอาเทียนมาร่ำห้อง
21:19นั้น요
21:21เทียนไว้ไฮตรงสนิน
21:22าวัง ก็ได้อ้าะ
21:23เจ้าเกินไว้ แค่มอลโล่งไว้
21:25เอาหวังเจ้าค่ะ
21:46เป็นยังไงบ้างพอเอก
21:51อยู่ อยู่กับผมก็รู้สึกดีขึ้นขอรับ
21:55แปลกที่เดียว
21:59ในช่วงที่ไม่ยี่สุดอยู่เนี่ยละ
22:04เราไม่ยี่สุดไปไหนละละ
22:06กลับไปแล้วค่ะรับ
22:09คุณพี่นอนพักอีกสักหน่อยดีกว่าเจ้าค่ะ
22:12อืม
22:25โทษ ไอ้เราก็นึกว่าเป็นเพราะผ่ายยัน
22:34ที่ไหนได้เป็นเพราะเรื่องหัวใจนี้เอง
22:37อาการกำเริ่บอีกแล้วเหรอเจ้าค่ะ
22:52อาการกำเริ่บอีกแล้วหรอเจ้าค่ะ
22:57อาการกำเริ่มอีกแล้วเผ้าค่ะ
22:59อัด
23:00อัด
23:01อ어�chio
23:18คุณยิศุนเจ้าคะ
23:20เบ้emitไม่ได้พูดเอาใจคุณยิศุนเน้าเจ้าคะ
23:25แต่ทุกคนน่่าเห็นกับตาว่าأการท่านขุนดีขึ้นพ่อนขุณยิศุน
23:32ตอนที่คุณยิศุนไปหา
23:35rating ก็สดใสขึ้นท Ern 까เลยเจ้าคะ
23:40แต่พอคุณยิศุนกลับ
23:43ทำไมอาการท่านขุนถึงได้สุดลงก็ไม่รู้เจ้าคะ
23:46กลายเป็นน่าย กลายเป็นเบา
23:48ใจพี่คุณคงชิดถึงตะกู้
23:50จนร่างกลายลมบวย
23:53คุณน่ายก็คงรู้ตัว
23:55หน้าเหะเป็นเลยเจ้าค่ะ
24:00แล้วคุณฮีสุน จะทำยังไงต่อแล้วเจ้าค้า
24:03ก็คงต้องไปเงี่ยมพี่คุณบ่อยๆ
24:05ไปให้เขาเห็นหน้า
24:07พี่คุณจะได้หายไหวๆ
24:11แต่บาวว่ามันจะไม่งาม เออเนาาจว้ wield镜อbeh
24:13คือท่านขุนแต่งเมียมีคุณนายเป็นตัวเป็นตนอยู่แล้วเนอะเจ้าคะ
24:18ฉันก็คงต้องผลตากหน้าให้เช้าบ้านนิมทา
24:22แรกกับชื่อพี่ขุนหายป่วย
24:24ฉันทำได้หมดแหละ
24:27นี่ส่วนของบ้าว
24:29งามทั้งกาย งามทั้งใจเจ้าค่ะ
24:43น้องสังเกตนะเจ้าคะ
24:48ถ้าคุณพี่ได้ออกจากห้อง
24:50อาการคุณพี่ก็จะดีขึ้น
24:52ก็จริงของร่อนนะ
24:55คงไม่เกี่ยวหรอกเจ้าค่ะ
24:58ว่าเจอใครหรือไม่เจอใคร
25:01สมมุติถ้ามันเกี่ยวนะ
25:05สมมุติถ้าฉันเจอแม่ยี้สุดแล้วกันดีขึ้น
25:09ร่อนจะทำยังไง
25:11นองก็จะให้แม่อี่สุ่นอยู่ครั้งๆคุณพี่
25:18นกว่าคุณพี่จะดีขึ้น
25:20จริงเหรอ
25:22จริงuses
25:25กับผี опятьแล้วเจ้าค่ะ
25:27นองพูดจนป่าจริงๆกันลูก็ดึงอยู่แล้ว
25:29ว่าแม่อี่สุ่นไม่ใช่คนดี اي signing ที่คุณพี่คิด
25:31อาจจะดีกับคุณพี่
25:34แต่ว่าร้ายกับนองมาก
25:36มากถึงมากที่สุด
25:38ร่อนก็ทรามดาซะที่ไหนแล้ว
25:40หล่อนอาจจะหลายใส่เขาก่อน เขาก็เลยหลายกลับมาแค่นั่นเอง
25:45ปกเป้องกันขนาดนี้ ให้น้องเป่าปะกาующcéวะ ว่าเราสองคนเป็นแค่ผ Large ไม่กันป้อป้อม
25:50ทิฮ่อนหมว่าฉันรู้ว่าหอึงฉันกันแน่เนี่ย
25:52หึงเจอค่ะ
25:54โย pole
25:57ассป๊ะ เฮ้ view เดี๋งหึง
25:58ปากไม่ตรงกับใจ
26:01นัยคอยคำดวง
26:03เคยมีใครบอกหล่อนไหมนะ
26:05เพราะความจริงแล้วหล่อนเป็นผู้หญิงที่
26:07ท่านขุดเจ้าขา
26:09ท่านขุดเจ้าขา
26:14คุณพระช่วยให้ท่านขุนกลับขึ้นเรือนตอนนี้เจ้าข่า
26:18คุณยี่สุนมาหาเจ้าข่า
26:35Noch来
26:37อยู่ตรงนี้ก่อนท่าน
26:39ทำไมเจ้าข้า
26:41คุณพ่อก็คิดว่าคุณพี่จะดีขึ้น
26:43เพราะแม่ยี่สุนแม่งั้ย komplett
26:46ก็ต้องล้องด้วย
26:49แม่ยี่สุน
26:51ยิ้มอะไร
26:55ตั้งแต่เกิดมา
26:57ฉันเพื่องเคยเข้าถึงเตียงผู้ชายเป็นครั้งแรกหรอคะ
27:00เตืองผู้หญิงหริผู้ชายก็เหมือนกันนั่นแล้ว
27:05เท่าที่ฉันสังเกตนะเจ้าคะ
27:17ถ้าคุณพี่ได้ออกไปสูตรอากาศข้างนอก
27:19อาการป่วยก็จะดีขึ้น
27:21แต่พ่อกลับเข้ามาในห่อง
27:23อาการก็จะแย้ลง
27:24น่าจะเกี่ยวกับทาทที่อยู่ในห้องนี้มากกว่าเจ้าคะ
27:27ไม่เชื่อก็รอรู้นะเจ้าค่ะ
27:30เดี๋ยวก็ปวดท้องปวดตัวอีก
27:44แม่ยี่สุน
27:46เออคือ
27:49คือ
27:51ฉันก็แค่อยากรู้นะเจ้าค่ะ
27:53ว่าเตียงผู้ชายมันจะนอนสบายเหมือนเตียงที่เรือนฉันไหม
27:58อ๋อ
28:06เห็นไหมละมันคำดวง
28:08เพราะเอกไม่ได้เจ็บไม่ได้ปวดอะไรเลย
28:11อย่าบอกนะว่า
28:14คุณพี่อากาศดีขึ้นเพราะแม่ยี่สุดจริงๆ
28:23เยอะ
28:26นี่สุดแค่มาแค่
28:30Marcel ามอีก
28:32นเตยมจริงๆ
28:34ได้แก่มีสุดแก่มี
28:37แม่มีสุดแก่มีสุด Voice
28:41Beginning
28:44ยาเจ้าค่ะ
29:03พี่ขุนกินยากก่อนนะเจ้าค่ะ
29:14ฉันช่วยแล้วเจ้าค่ะ
29:29ถ้าฉันอยู่ด้วยแล้วพี่ขุนแข็งแรงแบบนี้
29:34ฉันก็อยากจะอยู่ให้นานๆ
29:36พี่ขุนจะได้แข็งแรงแล้วก็หายปวยไว้ไว้
29:39แต่ก็คงจะยาก
29:45เพราะอะไรรู้ไหมเจ้าค่ะ
29:53ทำไมแล้วเจ้าค่ะ
29:55ทำไมคุณยิดสุนถึงอยู่ไม่ได้
29:57ช่วยบอกเบาหน่อยเจ้าค่ะ
29:59แม่จวน
30:01ฉันไม่กล้าพูดหรอกจ๊ะ
30:03ฉันเกรงใจ
30:04แต่จะเกรงใจใครนั้น
30:07بةค่ะ
30:09จวนก็นั่ лишMusic
30:11ไม่รู้หรอกหรอกจ๊ะกระแบบน์
30:13บาวๆ
30:15แต่คนที่ฉลาดก็บาวน่าจะรู้นะเจ้าค่ะ
30:18จ๊ะ
30:19คนที่ฉลาดเนี่ย
30:21นอกจากจะรู้ตัวแล้ว
30:23ยังรู้ด้วย
30:25ว่าควรทำตัวยังไง
30:27ฉันเยี่ยมพี่ขุนเสร็จแล้ว ขอตัวล้านแล้วเจ้าค่ะ
30:44เดี๋ยวลงไม่ส่งนะ
30:46เจ้าค่ะ
30:47ไงล่ะ น survived
30:57เป็นไง 깁นชัดหรือยัง
30:59ว่าท่านขุนนะ ชอบคุณยิสุนมากขนาดไหน
31:02นี่ขนาดเห็นแค่หนานะเว้ย ยืมหายปวยเลย
31:06เกี่ยวอะไรกันวะ
31:07นี่ถ้าสมมติว่าคนไม่สบายนะ
31:09ดูรูปหน้าหัวหน้ามี
31:11แล้วหายปวยน่อยนะ โลกนี้นะ
31:14ก็ไม่ต้องมี saatกันแล้ว Pere
31:16โอ้ววววววววววว นี่เอ็งมันดื่อด้านจริง แพ้ก็ไม่รู้จักยอมแพ้
31:21อ๊ะโอ๊ย ยายว่าไง
31:22โอ๊ย พนาดหมอหลวงยังลักษาไม่ได้นะ
31:26แต่มาหายป่วจตอนที่เห็นหน้าคุณยี่สุนเนี่ย
31:28อ๋า
31:29อย่างนี้เขาเรียกว่าโรก
31:31คิดถึงน้ำพริกช่อยก๋าเฮ้ย
31:34อยากจะเอาก็เหนียวมาปั้น ๆ แล้วก็จิ้ม...
31:38ให้เหมือนแซบ ๆ ๆ ๆ
31:43โอ้ย ยาย คำเนียวคำใหญ่ไหม
31:46ทั้งใหญ่ทั้งนั่งจวนเลยนะ
31:48ชอบบวกไปเรื่องลามกตลอดเลย
31:50อินนี่นี่ ก็ต้องมีบ้างสิวะ
31:52ให้หัวใจไม่กระชุ่มกระชุ่ไอ้มั่ง
31:54แต่โดยรวม ๆ นะ
31:56ข้าว่าท่านขุ้นก็คิดถึงคุณ 20 นั่นแล้ว
32:00เป็นอื่นไปไม่ได้หรอก
32:02ไป ๆ ไป เข้าครัว ไปโขกน้ำพีกไง
32:06แล้วเหรอ
32:08ฉันว่ากระชุ่มกระชวยนี่ยายมากกว่านะ
32:10ยายายมันจะไม่แซบ หรอ
32:23กูได้ข่าวคุณเอกแล้ว
32:25กูยอมรับว่ามึงเก่งจริง
32:28แค่นี้เนี่ย ถือว่าเป็นเรื่องเล็ก ๆ ของกลองโจนสีชาย
32:33เมื่อข้าบริกรรมขาถาอัพรมรนะจบปดเมื่ออะไร
32:39คุณเอก มันก็จะตายอย่างทรมาน โดยที่ไม่มีใครช่วยมันได้
32:45ใครช่วยมันได้
32:47แค่คุณเอกตายยังไม่พอ
32:49ต้องเร่งให้คุณพระสมิตรรีบซื้อปืนจำฝั่งกูโดยเร็วที่สุด
32:55มึงไปบอกโจนสีชาย
32:57ให้สร้างสถานการกฎดันมากขึ้นเนี่ย
32:59ตอนนี้ท่านสีชายยังไม่พร้อมที่จะลงมือ
33:03แต่พวกเราเนี่ย ก็ยังมีสมุนมือดีอีกตั้งหลายคน
33:09จากใครก็ได้
33:11กฎดัน มีเพื่อคุณพระสมิตรรีบซื้อไม่มีทางเลือก
33:15ได้ ค่าจะรีบจัดการ
33:17ดีมาก
33:19ดีมาก
33:39แน่คำทวง
33:41มันนั่งทำอะไรอยู่ตรงนี้หละ
33:43ทำใจ
33:45ทำใจ
33:47disagree
33:51เรื่องไม่ deuce
33:53และนี่จะไม่ไปดูออการอายกน Buns
33:59เธอหน่อยเหรอ
34:01ถ้าฉันไปให้คุณพี่เห็นหน้า
34:03ประเดียวอาการก็จะกำเริบอีก
34:07คิดมากนะ
34:09และคำดัวไม่ใช่ตัวสวยหรอก
34:11มันก็แค่เรื่องเบิงเอิน
34:13และนี่อาการอายกนั่นไปก็ดีขึ้นมากแล้วนะ
34:15จริงหรือเจ้าคะ?
34:19ไม่เชียก็ขึ้นไปดูให้เห็นกับตาตัวเองสิป่ะ
34:23เจ้าค่ะ
34:32คุณพี่ดูดีขึ้นมาก
34:34ไม่อาเจียนไม่มีอาการเจ็บปวยอะไรเหล่ะ
34:38เห็นไหมละมั้ยคำดวง
34:40ไม่คำดวงเข้ามาเพราะเอกก็ไม่ได้เจ็บปวยอะไร
34:44ไม่ต้องคิดมากแล้วนะ
34:48โท้ แม่คำดวง
34:51อาการเจ็บป่วยของฉันไม่ได้เกี่ยวอะไรกับน่อมเลย
34:54ทำไมต้องโทรตัวเองด้วยหรอ?
34:56แต่น้องสังเกตว่า
34:58น้องอยู่ใกล้คุณพี่ทีไหร่
35:00คุณพี่ก็จะอาการสุดลงทุกที
35:04เหลวไหลนะ
35:05ดูสิ
35:07ฉันไม่ได้เป็นอะไรแล้ว
35:08อะไรแล้ว
35:09น้องดีใจเจ้าค่ะ
35:12ที่คุณพี่อาการดีขึ้น
35:14ส่วนหนึ่งก็เป็นเพราะว่าหล่อนดูแลฉันดี
35:18ฉันขอบใจหล่มมากๆนะ
35:33คุณพี่
35:34ไม่คุณโดก ไม่คุณโดกเอาไปก่อน
35:38ไม่ดูค่ะ ในเมื่อฉันไม่ใช่ตัวสวยของคุณพี่
35:40ฉันไม่ใหม่ดูค่ะ
35:42ขอกไปก่อน ไม่คำนวง
35:44คุณพี่
35:45ก็คุณพ่อบอกฉันแอ้งว่า
35:46อาการปวยของคุณพี่ ไม่เกี่ยวกับฉัน
35:49ไปซะ ไห้ไม่อย่างนั้นล่ะ เพราะanseตายแน่
35:56�יซิ
36:03ไม่คำน산 ranking
36:05เรื่องนี้ไม่กิวกับรอน
36:17นี่มันบ้าอะไรเนี่ย
36:30หรูว่า
36:31คุณพี่จะโดนคุณใส
36:48ปลนครั้งเนี้ย
36:49ง่ายเหมือนปรอกก้วยเข้าปากเลยว่ะ
36:52ผู้ชาวบ้านแค่เห็นทง
36:54ก็กลัวจนหัวหดแล้ว
36:57แท่จะใส่พานทวายให้
36:59ไม่ใช่เหมือน
37:01สู้ก็ตายเปล่าสิวะ
37:03แต่อย่างว่า
37:05นั้น นั้นที่พดอาหารมันจะล่าตเวนสักถี่
37:07มึงก็พูดเป็นว่าพวกมันมาแล้วจะช่วยอะไรได้วะ
37:11เฮ้ย
37:13ไอ้พวกโจ้นสีชาย
37:15วันนี้กูจะจับพวกมึงให้หมด
37:17ทำชาวบ้านเดือดร้อยมานานแล้ว
37:20เฮ้ย
37:21พวกมึงไม่ต้อง
37:23เดี๋ยวพวกสองคนจากการเอง
37:29มึงสองคน
37:31รู้ถูกกูมากเกินไปแล้ว
37:33ขันขืนแบบนี้
37:35ต้องจับตาย
37:37พวกมึงตั้งหาก
37:39ที่ต้องเตรียมตัวตาย
37:41ก็เรารู้สิวะ
37:43เจ้ย
37:45เฮ้ย
37:47เฮ้ย
37:49เฮ้ย
37:51เฮ้ย
37:53เฮ้ย
37:55หยุด
37:57หื้ย
37:59หัด
38:01หัด
38:05หั๊
38:07ตัด
38:09ตัด
38:11เฮ้ย
38:13ชาวบ้านกิียันว่า
38:15พวกมันเป็นสมุนโจนสีชาย
38:17ถานละตัวเวงเขาเราต่อสู้กับพวกมัน
38:19แต่สู้ไม่ได้เพราะมลังพนน้อยกว่า
38:21แล้วผลน้อยกว่าขอรับ
38:26อีกโจนทอย บางอาจมาก
38:31แล้วคุณพระช่วยล่ะ ยังไม่มาอีกเหรอ
38:34ยังขอรับ
38:36ให้คนไปตามนานแล้ว ที่ช้าคงเพราะต้องดูแลคุณเอง
38:51ขอรับประธานโทษที่มาช้าคอรับ
38:53คุณเองยังไม่หายป minimum manifestations liquid
38:57ขนทนใ 4 ไว้ � Artist นี้กับหลาย futs
39:02ฉันรู้ะเรื่องจนสื่อชายแล้วคอรับ
39:04กับผมคิดว่ามันจงใจท้าทายrhاء
39:07ฉันคิดแบบนั้นเหมือนกัน
39:10เกิดเลยใจให้คุณพระช่วย นำกำลังไปปากพวกมัน
39:13เกรงว่าจะเป็นการเข้าทางมันน่ะคอรับ
39:16ขอทำ มันคงจะวางแผนอะไรสักอย่างให้เราไปติดกับ
39:20ที่คุณพระช่วยพูดแบบนี้ อยากให้เราอยู่อย่าเฉยอย่างนั้นเหรอ
39:25หรือที่จริง คุณพระช่วยกลัวโจนพวกมัน
39:30ฉันไม่ได้กรัว แต่ฉันไม่อยากเคลื่อนไว้โดยพร้อม
39:35ไม่ได้ สมุติในโจนสีชายมีหลอกป้นชาวบ้านข้าฐานแบบนี้
39:40จะให้ฉันอยู่อย่าเฉยแบบนี้ได้ยังไง
39:44คุณพระช่วย
39:46เจ้าจงนำกรองกำลังหน้าหารและพลปืนของเราไปปราบอีกโจนสีชายอีกสินสะ
39:55ขอรับ
39:57ไปเตรียมตัวได้เหรอ
40:14คุณพระสมิงขอรับ
40:18ครับผมว่าทำเราต้องรีบซื้อปืนใหม่โดยเดียวที่สุด
40:24แต่เรายังหาข้อสลุปเรื่องปืนฝรั่งไม่ได้
40:29rounded by the solution
40:31ถ้าพวกโจนสีชายมันบุกมา
40:33เราจะแย่กันหมดนะครับ
40:37คุณเม้นคิดว่าปืนที่เรามีอยู่
40:40รับมือโจนสีชายไม่ได้เลยหรoi
40:44ถ้าจะว่าไปปืนของเราก็เก่าข้ำคลือมากแล้วขอรับ
40:50งั้นเรามาพิสูตรกัน
40:53ถ้าคุณพาช่วยรอดกลับมาได้
40:56เราก็ยังอุ่นใจ
40:58เพราะปืนของเรายังใช้การได้ดีอยู่
41:00แต่ถ้าแพ้
41:02ก็แสดงว่าปืนของเราเนี่ย
41:05เก่าและก็ไร้ข้าดิงๆ
41:14ถ้ามีอีกคนที่พวกมึงต้องระวังตัวไว้ให้ดี
41:20คือคุณพาช่วย
41:22ฝีมือร้ายกาดทั้งทางบูทางบุญ
41:25ท่านขุ้นเนี่ย
41:27จะบอกค่าได้อื่นไม่
41:30ว่าพวกมันจะมากันกี่คน
41:33แล้วใช้อาวุธอะไร
41:35บอกได้สิ
41:37ได้
41:40ค่าจะให้คนของค่า
41:42ค่าพวกมันให้หมด
41:44ไม่ให้เหลือรอดแม้แต่คนเดี่ยว
41:47ดี
41:48ถ้าพวกม pathways幻עםค่าของค่าช่วยได้
41:50ก็ถือว่าได้กำรายสองตอ
41:52ข้อหนึ่ง
41:54คุณฟ้าสมิ่งก็จะไม่มีทางเลือก
41:56ประซื้อปืนจะฝั่งปุทธน le
41:58ส่วนข้อสอง
42:01เมืองทุงใหญ่ก็จะขาดกำลังสำคัญ
42:04ถ้าคุณฟ้าช่วยไป
42:06การบูกเข้าป้นเมืองของมึงก็จะง่ายขึ้นหลายเท่า
42:21แม่คำรวง
42:23ฉันไปครั้งนี้
42:25ไม่รู้ว่าจะได้กลับมาหรือเปล่า
42:29ทำไมคุณพ่อพูดเหมือน
42:30คุณพ่อจะไปตายอย่างนั้นล่ะเจ้าคะ
42:33ฉันไม่ได้พูด
42:35แต่แม่คำรวงน่ะพูดเต็มๆเลย
42:38ขอโทษเจ้าค่ะ
42:45ฉันไม่เรื่องอยากจะฝาก
42:49ถึงมั้ยว่าแม่คำรวงจะไม่ใช่เนี้ย เขาี้ยงนี้
42:51พ่อเอกเขาจริงๆ
42:52ไม่ใช่ลูกส takichของฉันจริงๆ ก็ต่าง
42:56แต่ถ้าฉันตายไป
42:58ฉันฝากแม่คำรวงดูแลพ่อ eresด้วย
43:01หรือยาอย่างน้อยก็จนกว่าเขาจะหายจากโρ describing
43:05ส่วนค่าจ้าง แม่คำดวงอยากจะได้อะไรในเรือนก็หยิบไปได้เลย
43:10ฉันไม่ว่า ไม่ว่าจะเป็นเงินท้องของมีค่าได้หมด
43:17ฉันไม่มีใครที่จะฝากฟังให้ดูแลเพราะเอก
43:21เหลือก็แม่คำดวงเลยละ
43:24คุณพ่อไม่ต้องห่วงเลยเจ้าค่ะ
43:28ฉันจะอยู่ดูแลคุณพี่จนกว่าคุณพี่จะหายดี
43:34แม่คำดวงมันคนดีมีน้ำใจ
43:38ฉันขอบใจมากนะ
43:54ขอคุณพระคุณเจ้า
44:05ได้ปลดคุมครองคุณพ่อให้รอดปลอดภัยจากการปราบโจนครั้งนี้ด้วยเธอด
44:10คุณพ่อไม่ต้องการปราบโมรณะจบบทแล้ว
44:25แต่คุณเอกมึงไม่รอดแน่
44:30เหลือเพียงแตดทนทุกทรมาน
44:54เกิดอะไรค่ะเฮ็บ
44:56หลังด้านคุณเจ้าค่ะ
44:58หลังด้านคุณเจ้าค่ะ
45:00เฮ้ย
45:02อ้าคลาพวกนี้มาทักไหนอ่ะ
45:04บ้าไม่รู้เจ้าค่ะ
45:06เฮ้ย
45:20ปล่อย
45:22คุณพี่
45:24เฮ้ย
45:26เฮ้ย
45:28เฮ้ย
45:30นี่มัน
45:32จวนรู้จักเหรอ
45:34ปล่อย
45:36ปล่อย
45:38ปล่อย
45:40ปล่อย
45:42ปล่อย
45:44ปล่อย
45:46ปล่อย
45:48ปล่อย
45:50ปล่อย
46:04อืม
46:08ท่านขุน กินยานอีกก่อน
46:12ยังไปแล้ว แล้วจังกลืน
46:21อาย้าเอายายอย่างให้อีกขุนกิน
46:23อย่าสลบ ให้สลบไปก่อน
46:25จังสิได้บทรมานจนเกินไป
46:30อายขุนเป็นอีกอย่างกันแน่
46:32อาวา ท่านขุน ถือคุ้นใสแท้ แท้
46:39มันเป็นวิศาอียัง
46:41อายก็ประหู้
46:44วิศาอียังก็ประหู้
46:46แล้วห้าสีสอยอีกขุนได้จังไหร่
46:48วิศาใสยศาสตร์มันมีหลายขั้น ขั้นสูง
46:51ขอย่างท่านขุนที่ตายได้
46:58คุณพี่
47:02สาธุ
47:04หลงพ่อเจ้าข้า ขอให้ท่านขุนหายป่วยด้วยเธอนะเจ้าค้า
47:17ถ้าท่านขุนหายป่วย ลูกช้างจะรำชุยฉายถวายนะเจ้าค้า
47:21นังหยิบ เองแน่ใจเหรอ ว่าหลงพ่อท่านอยากดูเองรำ
47:26เอ้าอีกนี้ นังจวน เองกินซ่วมเข้าไปหรือไงวะ
47:30ถ้าจะบนบานอะไรมันก็เรื่องของค่า ส่วนเองจะบนบานอะไรก็บนบานไป
47:34จะบางกายกันทำไมวะ าว เฮ้ย หยดทะลอกกันถ้าที จ้าจ้า
47:41จ้าเช่า
47:42่าahi
47:45ถ้านขุนเป็นคนดี
47:47เสียสลักเพื่อชาติเพื่อบ้านเมือง
47:50หล่งพ่อช่วยปกว่องคุ้มของ
47:53ท่านขุนด้วยนะเจ้าค่า
47:57ส่วนไออีคนไหน
47:59ที่มันคิดหลายทำร้ายท่านขุน
48:01หล่งพ่อลงโทษ
48:03ให้มันโดนทองรventional
48:05ïsos
48:06ให้มันตกนาลกหมกไม่
48:07ไม่ได้ผุด regulation
48:09ไม่ได้เกิด jos
48:11เจ้าพระคุณ
48:13ใช่เจ้าค่ะ
48:15ขอให้มันเกิดมาในชาติหน้า
48:17ไปเป็นหนอนในก้อนอาจม
48:19อีก 500 ชาติเลยนะเจ้าค่ะ
48:21สาธุ สาธุ สาธุ
48:25ลงพ่อเจ้าค่ะ
48:27เยี่ยบไปฟังนังหยิบกับยายอ้อยเลยนะเจ้าค่ะ
48:29ขอให้ท่านขุนปลอดภัยด้วยท่านเจ้าค่ะ
48:31ถ้าท่านขุนเป็นอะไรไป
48:33ลูกชางต้องมีบาปติดตัวตลดชีวิตแน่ ๆ
48:36ช่วยท่านขุนด้วยแท่นะเจ้าค่ะ
48:47แม่คำดวง
48:50ไปไหนมาหรือ?
48:52มาหาหลงพ่อเจ้าค่ะ
48:53จะมานิมมนให้ท่านไปช่วยแก้คุณใสให้คุณพี่
48:56แล้วหลงพ่อท่านว่าอย่างไรบ้าง?
48:59ท่านฟังแล้วบอกว่าแก้ไม่ไหว
49:01ถ้าว่าห functions, you will help us
49:06เมืองเราก็แทบมีผู้รู้ด้านนี้เลย
49:08อย่างไรฉันจะช่วยถามให้อีกแรงนะ
49:10ขอบราคุณเจ้าค่ะ
49:11อืม
49:13ฉันก็ว่าจะเป็นเยี่ยมคุณเองอยู่เหมือนกัน
49:15อยากรู้จะมาแก้ต่างเรื่องปืนฝรั่งทันไหม?
49:18ไม่อย่างั้น
49:20อาจต้องให้คุณเม็นจัดการซื้อปืนไปเลย
49:24คุณพระโยงจะไม่รอคุณพี่แล้วเหรอเจ้าค่ะ
49:26บ้านเมื่อกำลังครับขัน ถ้ารอจะไม่ทันการ
49:32ฉันไปแล้วนะ
49:52ที่รักของเว้า
49:56คุณพี่เจ้าขา น้องว่า น้องโดนคุณไส
50:02ทุกครั้งมากลับเยwyนไปก่อนนะ ฉันต้องไปทำแจ Universum
50:05ดูแหละคุณพี่ให zoomingด้วย
50:08เจ้าขา這是คุณคุณนาย
50:12ตอนนั้นค่ะ เป็นคนทํายาเสนERใส่เจ้าจริงๆ
50:14แต่เป็นอาคมแบบง่ายๆ
50:18ส่วนอาคมที่คุณorrheaต posible
50:21เป็นอาคมชั้นสู่
50:23อาคมที่คุณพี่โดนคืออะไร
50:27อักษราหมอแล้วนะ
50:29ข้าเองก็ไม่เคยเห็น ได้แต่ฟังคำคู่เล่า
50:32หมอผีจะเขียนอักษราศาพแช่งลงบนภายัน
50:35หลังจังนั้นหมอผีจะสวดขาฐาจนจบ
50:38อักษราจะติดตึงตามตัวคนคนนั้น
50:41หมดทางหนี
50:43อักษราพวกนี้มาจากไหนอ่ะ
50:45เขียนให้ป่วยก็ป่วย
50:47เขียนให้ตายก็ตาย
50:49ตาย
50:53หมอจารย์แก้ได้ไหม
50:56ข้าแก้ไม่ได้
50:59แต่ข้าพอมีวิธี
51:01ถ้ายังแอดบอกฉันมา
51:03ข้าบอกเจ้าได้
51:05แต่เจ้าจะให้ใครมาแก้
51:08หมอผีที่เขียนยันขละมรณะ
51:11เป็นถึงระดับอาจารย์
51:13อีกอย่าง
51:14คนที่จะมาแก้ก็มีความเสียง
51:17ต้องมีสมาธิแข็งเหมือนเพชร
51:20ถ้าสมาธิหลุดดิดเดียว
51:23ของที่แก้ก็จะเข้าตัวคนแก้
51:26เราจะเกิดอะไรขึ้น
51:29ถ้าสาเพชรตาย
51:32คนแก้ก็ต้องตาย
51:47พวกโจนมันคงอยู่อีกไม่ไกล
51:50รอยทางมันชัดขึ้นเรื่อย ๆ แล้วขอรับ
51:53สั่งทะคนเตรียมประจันบาล
51:55พวกมันกล้ามากนะ
51:57ขอต้องรับสูนละ
51:58ถ้าช่วยชัยกรศึก
51:59พวกมึงรู้จักชื่อกัวด้วยหรอ?
52:01ไม่มีอะไรทางฝั่งมึงที่พวกกูไม่รู้หรอก
52:03มันไป!
52:04ลง!
52:05ไป!
52:06ยิง!
52:07ยิง!
52:08ยิง!
52:38ถอย!
52:48ไป!
52:49ข้ามัน!
52:50รับไหนกัน!
53:07คุณพี่!
53:14คุณพี่!
53:17คุณพี่!
53:24คุณพี่!
53:25กินยากับนั้งเจ้าค่ะ
53:29เขียวเจ้าค่ะ เขียว เขียว
53:37ข้าบอกเจ้าได้
53:46แต่เจ้าจะให้ใครมาแก้
53:48คนที่จะมาแก้ก็มีความเสียง
53:51ถ้าสาพให้ตาย
53:52คนแก้ก็ต้องตาย
54:03คุณพี่เสียสละเพื่อบ้านเมืองมามากแล้ว
54:06ถึงเวลาที่น้องจะเสียสละเพื่อคุณพี่บ้าง
54:36เจ้าเพื่อแก้ totally
54:37ถึงเชื่อสสนุบกัน
54:38คุณพี่สามารถ
54:39คุณพี่สามารถ
54:42ครับคุณพี่เต็ม
54:44รับใก่เห็นล้いき
54:45ความรีบเต็ม
54:48เจ้าคุณพี่ฟ้ง
54:50ความเงิน คุณซูอาออก
55:12คุณพระสมีมฝรีมือดีมากขอรับ
55:13ตอนนี้สถาหนาการครับคัญ
55:15พุ้นบูรพาจะมาได้เรี่ยวสุดเมื่อไหร่
55:17ไม่เกิด 7 วันขอรับ
55:19น่าจะทานการปกป้องมือ
55:21วันนี้ห้ามใครเข้าไปในห้องเด็กค่ะ
55:23ต่อให้เป็นคุณพ่อก็ห้ามเข้า
55:25ไม่ได้จะทำอะไรเหรอเจ้าคะ
55:27ฉันบอกไม่ได้
55:35โดนของเข้าตัวเหรอ
55:37ใช่เจ้าค่ะ
55:38แต่น้องคิดแล้วว่าคุ้ม
55:41ก็เลยทำ
55:44ฉันขอบอกว่า
55:45แม่คําดวงคงอยู่ในพ้นคืนนี้
55:48แม่คําดวง
55:50แม่คําดวง
55:52ลอง
55:54ตุล่า
55:55แล้วจะมา
Recommended
56:00
|
Up next
45:45
38:53
41:02
54:21
41:28
48:16
40:41
1:36:08
1:43:59
57:02
42:57
41:12
1:23:30
43:05
47:30
58:51
Be the first to comment