Skip to playerSkip to main content
  • 2 days ago
เปิดขายพาร์ทผ่านเพจ FB.Muotuo Sub V.2 เท่านนั้น
ไม่มีการขายผ่านไลน์ หรือ Tiktok ถ้าดูจากที่อื่นที่ไม่ใช่หน้าเพจ คือพวกแอบอ้าง หรือดูดลิงค์ไปขาย
Transcript
00:00- วัดชิง!
00:10- ข้าตัดสินใจแล้ว คนสกุลมู่ที่เป็นอัมภาพพูดนั้น ข้าจะแต่ง
00:30- ค้าตอบแทนข้าบบ้างหรือ?
00:36- เจ้าคิดได้แล้ว นี่หลือเกิด นี่หลือเกิด
00:40- คนสกุลมู่เรกนา ภายในครึกเนื้น ต้องให้เจ้าไปเมืองอุดอร์ทันที
00:42- บอกพ่อมา เจ้ารอได้ชุดเจ้าสาวแบบไหน
00:44- เพราะจะให้ฉังเย็บผ่า ทั้งเมืองทักษีนตัดเย็บ ให้เจ้าโดยเฉพาะ
00:47ให้เจ้าโดยเฉพาะ
00:48ท่านพ่อ
01:02น้องสาว เจ้านะ
01:04น้องสาว
01:06ข้าเป็นบุตรสาวพันรยาเอง
01:08น้องเป็นบุตรสาวนอกสมรดของท่านกับอนุ
01:11ข้ามันยอมรับนางเด็ดขอด
01:13เจ้า
01:17เจ้าว่ามาเจ้าต้องการสิ่งใด
01:24ข้าต้องการทองคำหนึ่งล้านตำลึง
01:32ทองคำหนึ่งล้านตำลึง
01:35ทองคำหนึ่งล้านตำลึง
01:37ทองคำหนึ่งล้านตำลึง
01:39เจ้าว่าไปแล้วจริงๆ
01:41รู้หรือไม่ทองคำหนึ่งล้านตำลึงนั่น
01:43เท่ากับสมบัติของสกุลล่ว่า
01:45เท้ากับสมบัติของสกุนลัวทั้งหมดเลยนะ
01:49แล้วก็...
01:50หลังข้าแต่งออกแล้ว
01:52ให้ส่งเยียนหวยอี
01:54ไปคุ้มครองลุกสาว Treasure ที่ท่านรักนักด้วย
01:57นาย―
01:59ไม่ใช่ителิ kepikkเจ้าชอบที่สุดเหรอ
02:01เม้าก่อนเจ้านายเจ้าแต่งงานกับเขาอยู่เสมอ
02:03Durham เค้าจะออกเลือน
02:05ไม่พาเขาไปด้วยเหรอ
02:07ท่านตกลงหรือไม่
02:09วันที่เจ้าแต่งไปเมืองอูดอส์ สองเรื่องรียม
02:22ข้าจะจัดการให้เสร็จทันที
02:25ปีนั้นสกุลมู้รุ่งเรืองเกลียงไกลนะ
02:29ข้าจะจึงรีบแยกให้สองสกุลมั่นหมายกัน
02:31เนิมทีอยากให้เหี่ยนแหดมีที่พึ่งพิง
02:35ไม่คิดว่าทายาศกุลหมู่นั้น จะเกิดอุบัติเหตุจนไปนำมาผ่าน
02:39โชคยังนี้ ที่เจ้าก็เป็นลูกสาวของค่าวันกัน
02:43ขอเพียงเจ้าไปแต่งแทน แยน แยนก็ไม่ต้องลำบากแล้ว
02:49ช้าก่อน เจ้าต้องจารณ์เงิน ก็พอเข้าใจอยู่หรอก
02:55แต่เยียนหวยอี่คือ คนที่เจ้าชอบที่สุด เหต้องดิงยอม
03:01ยกเขาให้ชิ้นแยนล่ะ
03:05ย่งเจอ
03:17เด็กดี้
03:20ชอบยิ่งนะ
03:27ยังอยากเด็กดี ชอบยิ่งหนัก
03:48ที่ท่านถามเข้าว่า เห็ดใดถึงยอมยกให้เขา
03:52เพราะว่าเขาก็เหมือนกับท่าน
03:54ต่างก็ชอบลัวชิ้นแห่งไง
04:06ค่าเสียใจนักที่เมื่อสามปีก่อน
04:09ให้เจ้ามาเป็นองขรักษ์ส่วนตัว
04:17จะเป็นองขรักษ์ของค่านั้นไม่ใช่เรื่องง่าย
04:20ต้องสูงเจ็ดชื่อ
04:22แล้วต้องสู้เป็นด้วย
04:40จากนี้ เจ้าคือองขรักษ์ส่วนตัวของค่านั้น
04:44เย็นหวยอี่ อุ้มข้าขึ้นไป
04:48คุณหนูใหญ่ ข้าจะหามานั่งมาให้ขอรับ
04:50เย็นหวยอี่ ข้ากลัวความมืด
04:54คืนนี้ให้ข้านอนกับเจ้าได้หรือไม่
04:58เย็นหวยอี่ ข้ากลัวความมืด
05:02คืนนี้ให้ข้านอนกับเจ้าได้หรือไม่
05:10คุณหนูใหญ่ไม่หมอเขาละ
05:14อันนี้
05:36เย็นหวยอี่ ช่วยด้วย
05:38ช่วยด้วย
05:55ค่าเองก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน
05:57ว่าเหตุใดถึงมีใจให้แต่เจ้า
05:59บางทีอาจเป็นเพราะ
06:01ตั้งแต่ท่านแม่ตายไป
06:03ค่าก็ใช้ชีวิตโดดเดียวมาตลอด
06:06แต่สามปีแล้ว
06:08กว่าพันวันพันคืน
06:10ไม่ว่าค่าจะพยายามให้ท่าเจ้าสักเพียงใด
06:14เจ้าก็ไม่เคยสั่นไหวเพราะค่าเลยสักครั้ง
06:26ค่าเคยคิดว่า เจ้าเย็นช่าโดยกำเนิด
06:29จนกระทั่งวันนั้น
06:36ค่าขอตีท่าน
06:38ท่านเป็นถึงรัชทายยาต โฮพิทักธักษิน
06:40อยากได้สตรีแบบไหนก็ได้
06:42ตกรุมรักรวดชินแห้นตั้งแต่แรกพบ
06:44ท่านชิงนางมาเลยก็จบเรื่อง
06:46แยนแยนไปลูกสาวอันนุ
06:48ขายความมั่นใจ
06:50หากค่ากุ่นหังพละแร่นจีบนาง
06:52จะทำให้นางตกใจ ค่อยเป็นค่อยไปดีกว่า
06:54เข้าใจแล้ว
06:56คุณหนูให้สกลล่วงให้ท่าทุกวัน
06:58ท่านจะวันไหวซะอีก
07:00งั้นเลย ข้าไม่สนใจเหรอ
07:04นางไม่อาจเทียบได้ไม่แต่ปลายผมของแยนแยน
07:10เจ้ารู้หรือไม่
07:12ว่าตั้งแต่วันนั้น
07:14ข้าก็ไม่เคยชอบเจ้าอีกเลย
07:26คุณหนูใหญ่ต้องกลับสิ่งใด
07:32เย็นหัวยอีกจะเป็นชะนี้เสมอ
07:34แค่มองรูปวารสิ่นแหว молод whom
07:38ก็ทำให้เจ้าวันหวายยิ่งนัก
07:40แต่เพราะอยู่ต่อนหน้าค่ะ
07:42กลับท่ามเย็นชาวเรากำ 움ร忠ชาว
07:44RA misschien equals
07:46ได้ปลับให้เธอ
07:48daraufจะพักผล
07:50ที่ห่อสมบัตรล começou 작업
07:54appointments
07:55ขอบคุณ
07:57ขอบคุณ
07:59จริงๆด้วย
08:01แค่เอ่ยถึงล่วดชิ้นแย้น
08:03เจ้าก็พร้อมที่จะแหกกดทุกอย่าง
08:05ไม่ต้องห่วง
08:07อีกไม่นาน
08:09ข้าจะส่งเจ้าไปอยู่ข้างกายล่วดชิ้นแย้นด้วยมือข้าเอง
08:25เกิดอะไรขึ้นกัน
08:27ปกติน่าให้เจ้า
08:33เกิดอะไรขึ้นกัน
08:35ปกติน่าหักเจ้า
08:55อ่า...
09:23เห็นได้วันนี้นาจริงต่างจากเดื้อง
09:25ข้าว่านะ นังระบำนี้อย่างงามสู้คุณหนูร่วมไม่ได้เลย
09:43ฉันพูดถูกแล้ว
09:55พี่หญิง
10:05บึงเอินจริงๆ พี่ก็มางานพระมูลด้วย
10:10อย่าแต่ต้องข้า
10:18พี่หัวอี้ ถ้าเพียงแค่อยาก ไล่ชิดกับพี่หญิงสักหน่อยเท่านั้น
10:23น่ะ พี่หัวอี้ เจ๋ยีนมาว่าครั้งก่อนตอนnutsดำ pasti, ค่าเป็นไข่อยากให้ขนมตัวแดง
10:30น่าเสียดายที่คลังนั้น เขาใข่หนักๆ หลายวันมานี้ก็โมสแต่พักฟื้น เลยไม่ได้เล่าของพี่เลย
10:37คุณหนูรอมไม่ต้องเกรงใจ แค่ทางผ่าน linked to the vehicle
10:39ทางผ่านนะครับ
10:40ทางผ่าน
10:41วันนั้น เจ้าหายไปตั้ง 3 ชั่วยาม
10:44กลับมาอีกทีก็เตรียกเจ้าไปทั้งตัว
10:46นี่เหล่าทีเรียกว่าทางผ่านของเจ้า
10:48เช่นนั้น ข้าก็ต้องคิดให้ดีว่า
10:51จะตอบแทนพี่ด้วยเว be thie ใด
10:53ราวแต่ คนอู sleeve ขอรับ
10:54งั้น ถึงตอนนั้น
10:56ชนพี่อิงมาด้วยดีหรือไหม
10:58เนี้ย พี่หญิงเห็นได้พิดูโซมเช่นนี้
11:01ทางที่คนป่วยเป็นข้า
11:03ไม่ใช่หรือ
11:05ข้าสนิทกับเจ้าหรือ
11:06ปุดสาวอันุ ดูแลตัวเองให้ดีก็พอ
11:25แค่ผู้มีเกียร์ทุกท่าน
11:27การประมูลของเรา
11:29จะเริ่มขึ้นแล้ว
11:31พี่หวยอี่
11:33พี่หญิงนางเป็นอะไรไป
11:35ไม่เป็นไร
11:37พวกเราก็ไปเถอะ
11:45อีกไม่นานค่าก็ต้องแต่งเข้าสกุลมู่แล้ว
11:48จะหวังพึ่งสินเดิมที่ลวกกวลสารให้คงไม่ได้
11:51คงต้องเตรียมของมีค่าให้ตัวเอง
11:55จากงานประมูลนี้หลายๆชิ้น
11:57ไม่เช่นนั้นถึงบ้านสามี
11:59คงถูกดูแคลนเป็นแน่
12:03ของชิ้นแรกในการประมูลคือ
12:07ประก้าวรั่งเมคาขาวแห่งทะเลตะวันออก
12:10เปิดราคาที่ 50 ตำลึงท้อง
12:13หนึ่งร้อยตำลึง
12:18สองร้อยตำลึง
12:21พี่หญิง ถ้าก็ชอบของชินนิดเช่นกัน
12:24พี่คงไม่ขัดคล้องที่จะยกให้ค่าหรอกนะ
12:27ยังไรเสีย
12:28งานที่ท่านพ่อให้พี่ทุกเดือน
12:30ก็น้อยกว่าที่ให้ค่ามาก
12:32ไม่เพียงแต่น้อยกว่าเธ้าเท่านั้น
12:34ทุกเดือน จะได้เบียดใช้จัย 100 ตำลึงทอง
12:37ส่วนค่ามีเพียงแค่ 100 อี 8 เท่านั้น
12:39หากไม่อศัยมราผคที่ท่านแม่ madreทิ้ง
12:53300 ตำลึง
12:56350 ตำลึง
12:57400 ตำลึง
12:58."."
13:00."
13:02."
13:02.
13:03."
13:05."
13:07."
13:07:"
13:08."
13:10."
13:11."
13:23."
13:26คุณหรืมพาย jego Robb
13:28พี่หญิงก็รู้อยู่แล้ว ไม่ว่าค่าอยากจะได้เงินเท่าไร ท่านพ่อก็จะตามใจค่าเสมอ
13:35นั่นมันเมื่อก่อน แต่บัตินี้เงินของสกุลลว่นอยู่ในมือค่าแล้ว ลัวควรศาลจะมีเงินที่ไหนไปคอยปรนเปล่ารุกสาวสุดที่รักอีก
13:44ได้ เช่นนั้นพี่หญิง เรามาคอยดูกัน
13:49คุณหนู
13:53อะไรนะ
13:56เช่นนั้นประกาวรางเมกข้าขาว
14:09ช้าก่อน
14:10ข้าขอสู้ต่อ
14:19ข้ากท่านนี้ท่านมาอ 한
14:22ห้าหวังเฉิงองคนักรัษทายาดเยียน
14:24รัธ هيหลัวส่งไว้
14:26วันนี้สินค้าได้ที่คุณหนูรองสกุนรว carbono ขินhl 그래서
14:28ผู้ราคาถ้าอะไร
14:30รัธ êtreทายาดเยียน
14:31ทายาดหมอารพธธิ estásกุณเยียน
14:34ผู้ส่งอำนาจสúpจvert
14:35名 Whether she Fool
14:37ไม่ใช่เค้าไม่สนใจสรรี también
14:38quasi told me
14:40ร JON
14:40เป็นรح
14:41ต่อคุณหรัitt
14:43ใหญ่หล่วงแล้วล่ะ
14:51ไม่ทราบว่ารักจะทายาดเย็นอยู่ที่ใด ถ้าพ่อมีโอกาสได้ขอบคุณต่อหน้าหรือไม่
14:58ตอนนี้รักจะทายาดเย็นไม่สรวมจะปรากฏตัว เมื่อถึงเวลาอันควร จะมาพบท่านเองขอนะ
15:04พี่หญิง เช่นนั้นยังจะประมูลอีกหรือไม่
15:15ข้าลลืมไปเสียแล้วว่าท่านรักจะทายาดเยียน เขาได้สู้ราคาแทนข้าลแล้ว
15:22หากพี่หญิงยังประมูลต่อไป เกลงว่าจะสิ้นเนื้อประดาตัว
15:26เพราะว่าใครๆก็รู้กัน ทั้งเมืองทักศินสกุลเยียนนั้นมั่งข้างที่สุด
15:34ห้ะ
15:41เรื่องเธื่อบชั่นเลิร์ด
15:43ประคาสูงสุด
15:44งาช้างแมมมอด
15:45ประคาสูงสุด
15:46หยกน้ำแข็ง
15:48ประคาสูงสุด
15:49ไขมุกราดรีชั่นเลิร์ด
15:51ประคาที่ 2081ทอง
15:53ประคา
15:54หือ...รัดทายาดเยียนของพวกเจ้า
15:56ไม่คิดจะเหลือไว้ให้ผู้อื่นบ้างเลยหรือ
15:58ขอใคร คุณเป็นใหญ่สักกุล่ว่า
16:00ขออพัยคุณหนูอ่ายสักลun l swoje
16:04ทังหมดนวนเป็นของขวัญท่านแล้วจะทายาท์เยียนตั้งใจมาก ให้คุณหนูรองสักลun l same
16:07หวังเพียงว่าคุณหนูรองสักลun lanse
16:10แล้วเธอ每วเถินไปพิจารณาของท่านเลย
16:13เยียนหวยอีเจ้าฉังทำได้ดีนะ เจ้าทำ
16:17ได้ดีจริงๆ
16:24ยิดีด้วย ยิดีด้วย
16:26สonst ب Share ไปคุณหนูสลักลun lue
16:28- กุณรวจจริงจริง ๆ นั่นดันสิ
16:51- ไปลงเตียมอาศรรพิตราดเลย
16:52- ขอรับ
16:53- มีเพียงสุราเท่านั้น ที่เป็นเพื่อนข้าได้
16:56- พี่หยิง พี่จะไปตลาดมืดใช่หรือไม่
16:59- ช่วงนี้ค่ารู้สึกเบือพอดี พี่พาค่าไปด้วยสิ
17:07- ไม่อนุญาติ
17:08- พี่หัวอี พี่ว่า เห็ดได้รัชธายาติเยียนถึงดีกับค่าเช่นนี้ ทั้งที่ค่าไม่เคยพบเขามาก่อนเลย
17:17- เพราะเขานะ ชอบเจ้าอย่างไรล่ะ?
17:19- พี่หัวอี อย่าลอค่าเล่นเลย
17:23- พี่หัวอี พี่ว่า เห็ดได้รัชธายาติเยียนถึงดีกับค่าเช่นนี้ ทั้งที่ค่าไม่เคยพบเขามาก่อนเลย
17:30- เพราะเขานะ ชอบเจ้าอย่างไรล่ะ?
17:32- พี่หัวอี อย่าลอค่าเล่นเลย
17:35- เพราะเข้าใจผู้ชัยดี งั้นอยู่ที่นั่น ความรักก็อยู่ทิน柔
17:39- ยิ่งไปกว่านั้น คุณหนูรองดีงามเช็ตนี้ เขาจะไม่ชอบเจ้าได้อย่างไร củaยอะไร
17:43- เช่นนั้น พี่หัวอี ชอบค่าด้วยหรือไม่?
17:50- หากจะพลอดรักกันก็ใสหัวออกไปซะ นี่คือรถมาของค่า
17:54ขออภัยพี่หญิงที่ข้ารบกวนพี่ ข้าจะไม่พูดอะไรอีกแล้ว
18:02ดูถ้า บุดุทุกคนรวนชอบสตรีที่เสร็จแสงทำตัวอ่อนแอ
18:07เออ ใช่ ค่ะ ต้องช่วยนักสิเลย
18:09เป็นแบบนี้ได้ยังไงอ่ะ ไม่ได้ขอก ข้าจริงเงินไปแล้วนะ
18:15ได้แล้วนี่ต้องเป็นพวก
18:16ข้ากล
18:18คุณหนู สุราขอรับ
18:24คุณหนูรอง
18:38ดื่มมากไปแล้วขอรับ
18:44ทั้งที่เป็นองคระรักษ์ส่วนตัวของข้า
18:47แต่ในยามนี้กลับคอยเฝ้ารั่วชิ้นแยนไม่หัง
18:50คุณหนูใหญ่สะกุลลวบ โดดให้เกียดดื่มสะจอกเธอ
18:57ถ้าอยากรู้จักหนูใหญ่มานานแล้ว
18:59หน้าตาที่นี้ได้กับตา อย่ามาทัพจังกว่าที่ได้ยินสะอีก
19:02นั่นซิ อย่าเขินไปเลยนะ
19:04มาถึงที่นี่แล้ว จะถือตัวไปทำไม
19:07นั่นซิ
19:09มันจากอีก
19:23ใส่หัวไป
19:24ไป ไป ไป
19:30หากใครมองคงคิดว่าจะเป็นองคระรักษ์ส่วนตัวของนาง
19:33ขอพาย ไม่ทันเห็น
19:35ไม่ทันเห็น
19:40หรือว่าเจ้า ไม่อยากเห็น
19:43คนหัวใหญ่ ท่านเมาและ
19:46ไม่ต้องหวง ข้ากำนังจะออกเรือนไปแล้ว
19:49พี่ Möglichkeitenเจ้าก็จะได้ปกป้องڑว่าชินแหนedsiębiorให้หนัําใจแล้ว
19:51วันนี้ สิ่งที่ทุกท่านรอคอยมาถึงแล้ว
19:55ให้สเหวียนเฟิงป 모르텏ชื่อเยี่ยน
19:57canvas เริ่มเดิมพันได้
19:59ที่ยิง
20:11ที่ยิง
20:13เย็นเย็นทักวัง
20:22เฉ pomoc
20:37เศื้นเศ้ยน
20:39เฉื้นเศิн
20:40เอ้า
20:41เกินอะไร เฉินวะ
20:43ทำอะไรเชิน julio
20:46Jerome
20:48has it
20:48เฝ้ย
20:52พี่หัวยอี่ ทั้งทั้งที่พี่เป็นองคระรักของพี่หญิง
21:10เหตุได้ตอนหลังกลับมาคอยปกป้องค่า
21:13ค่าผิดเอง ค่าไม่ควรมาด้วยเลย
21:16คุณหูรองไม่ต้องโทษตัวเองละ
21:18ปล่อยให้ย้อนกว่าไปเป็นร้อยครั้ง
21:20ค่าก็ยังคงเลือกช่วยเจ้าอยู่ดี
21:23ประเหตุได้หรือ
21:25เพราะว่า ค่านะชอบ
21:35เพราะว่า ค่าชอบ
21:41พี่หญิง ฟืนแล้วหรือ เป็นอย่างไรบ้าง รู้สึกดีขึ้นบ้างหรือไม่
21:46ค่าผิดเอง
21:49เจ้ามาเกะกะค่าที่นี่ จะดีขึ้นได้อย่างไร
21:53ค่า...
21:54ค่าก็แค่เป็นห่วงพี่เท่านั้น พี่หญิง
21:57ค่าที่เท่านั้นสถานการณ์คับคัน ถ้าเองก็ไม่ทันตั้งตัว ขอท่านอย่าได้ทอดคุณหัวรองเลยค่ะรับ
22:10เรื่องเช่นนี้ จะไม่เกิดขึ้นอีกแน่นอน
22:14ใช่แล้ว ค่าจะไม่ให้โอกาสเจ้ามาทำรายค่าอีกต่อไป
22:24เรื่องเช่นนี้ จะไม่เกิดขึ้นอีกแน่นอน
22:31ใช่แล้ว ค่าจะไม่ให้โอกาสเจ้ามาทำรายค่าอีกต่อไป
22:36ไปตามเย็นหวยอีกมาที่
22:55เจ้าค่ะ คุณหนูใหญ่
22:56เย็นหวยอี เจ้าเป็นองขรับของค่า ปกป้องนายไม่ได้
23:17ค่าจะลงโทษเจ้า เจ้าคงไม่ขัดคล่อง
23:22ท่านรัฐทายาดผู้สูงสักเกรียงไรผู้นี้
23:27ผมไม่เคยนึกมาก่อนสิว่า สักวันนึง
23:30จะมีใครกล้าลงโทษเขาได้กฎระกูล
23:32ใช่แล้ว ทายาดเพียงคนเดียวของสกุลเยียนผู้เรื่องชื่อ
23:37ปกติผู้คนมากมายต่างประจบเข้าจนแทบไม่ทัน
23:40ใครกันจะกล้าแต่ต้องแม้เพียงปลายนิ้ว
23:42แต่ตอนนี้ ค่ากลับจะเอาแส้เคียนเขา
23:46เย็นหวยอี่ มีเจ้ากำลังลังเล
23:51เจ้าสามารถผันหลัง แล้วจากไปได้ทันที
23:56เพียงเพราะร่วจชิมแยน จึงอยากจะอยู่ข้างกายข้าง
24:01เพื่อใกล้ชิดร่วจชิมแยนต่อไป
24:04ไม่ขัดคล้องขอร่ะ
24:08ทุกเข้า
24:16โย compare looking to Rob
24:20อย่านะ พี่ voltage
24:25หากพี่จะเคี้ยน ก็เคี้ยนค่ะ ไม่เกี่ยวอะไรกับพี่ห่วยอี่
24:27ลบไปพี่หยิง ใครเป็นคนทำให้พี่บาทเจ็บ
24:32หากพี่จะลงโทษ ก็ลงโทษค่ะเธอ
24:35คุณะรอง เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับเจ้าเลย
24:39ยัน ยาน สู้ไม่เป็นไรนะ
24:45ใส่หัวไป
25:09พอแต่งไปอยู่เมืองอุดอนแล้ว ก็คงไม่ได้เห็นผู้คนและทิวทัดเมืองทักษินอีกต่อไป
25:24แต่ที่นี่ ก็ไม่ได้มีอะไรให้อาลัยอาวอนอยู่ดี
25:30อย่างนี้
25:48ขายกัน
25:50เจ้าไม่มีเรื่องกับคนที่ไม่ควรมี
26:00อย่างนี้
26:03ขายกัน ขายกันที่ทำกับใครเช่นนี้
26:07เรื่องที่ท่านสันให้ข้าทำ เพรียบร้อยแล้วขอ
26:24เย็นหัวอี้
26:31เย็นหัวอี้เป็นคนสั่งให้คนเคี่ยนข้า
26:34แค่เพราะค่าเผลอเคี่ยนลวดชินแยนไปหนึ่งที่
26:37ไปหนึ่งที่ เขาก็ให้คนมาเคี่ยนข้าคืนถึงเก้าสิบที่
26:40เย็นหังไปส่งรุ่งเหรอ
26:41ขอรัก
26:42ขอรัก
26:52องขรักผู้นั้นหล่อเหล่านัก ทั้งยังใส่ใจดูแลในหิ่งของตนเป็นอย่างดี
26:56นั่นสิ
26:57แค่เพราะคี่เล็กๆร้อนโรงอยากกับอะไร
26:59ขอมาดูคนทางนี้เพราะเต็มตัว
27:01อย่าไม่มีใครมาสนใจเลย
27:03ชุด
27:05ชุด
27:21ชุด
27:23ก็เหตุใดทั้งที่ปล่อยวางแล้ว
27:25เหตุใดใจยังถึงเจ็บขนาดนี้
27:27เจ็บขนาดนี้
27:34รัวหวานทิ้ง ห้ามร้องให้
27:40ไม่มีใครสงสารเจ้า
27:42รุ่งนี้เป็นงานวันเกิดของแยน แยน ช่วงนี้นางชอบมาร้องห้ายต่อหน้าค่ะ
28:00บอกว่าอยากปรับความสัมพันธ์กับเจ้า เจ้าก็มาร่วมงานเถอะ
28:03ไม่ไป
28:05เจ้าโกรฏเอาเรื่องอะไร
28:08นี่อาจเป็นครั้งสุดท้ายที่เจ้าจะได้ร่วมงานวันเกิดของแยน แยนแล้วนะ
28:12รอเจ้าไปแต่งอยู่ทางนั้น
28:18เจ้าคิดว่า ข้าควรไปหรือไม่
28:23ควรไป
28:24ได้
28:26เช่นนั้นก็ตามที่เจ้าประธนา
28:35หญ้าๆของเราว่านอนสอนง่ายมาตั้งแต่ดิก ข้าเงนดูนางที่สุด
28:41แน่นอนอยู่แล้ว แยนๆของเราเป็นเด็กดีที่สุด
28:46มา เรื่องกับพ่อแม่
28:48สักจอก
28:50ท่านพ่อ ท่านแม่ ขอรวะเจ้าค่ะ
28:55ชิงๆ คือแก้วตาดวงใจของสักกุลล่วด
28:58งานมันเกิดครั้งนี้ ต้องจัดยังยิ่งใหญ่นะ
29:02ท่านพอดีที่สุดเลย
29:05แล้วแม่ล่ะ
29:07ท่านแม่ก็ดีที่สุดเลย
29:09วันชิงตั้งหากดีที่สุด
29:13พี่หญิงมาแล้วหรือ
29:28นี่ วันชิง รีบไปนั่งสิ อย่าดีเกลงใจ
29:34พี่หญิง พี่ยอมให้น้องเข้าบ้านเธอนะ
29:38อย่างไรเสียน้อง ก็ได้ทองลูกให้พี่ลวดเช่นกัน
29:42ลวบอวนสน ตอนนั้นเจ้าขอร้องให้พ่อยกข้าให้แต่งงานกับเจ้า
29:48ได้ให้คำมั่นกับสกุลเจียงว่า
29:51จะคลองคู่กันตราบชั่วชีวิต
29:54แต่ตอนนี้ ลูกของอนุคนนี้ หลับอายุน้อยกว่าหวานชิงเพียงครึ่งปีเท่านั้น
30:00พี่หญิง อย่าได้ทอพี่ลวดเลยน้องผิดแอ
30:03ถ้าไม่ได้ถามเจ้า
30:10ถ้ารักรูเยียน แล้วจะแต่งนานเข้ามาเป็นพระยาหลวงข้ามาครั้งนี้
30:16แค่อยากมาแจ้งให้เจ้ารู้เท่านั้น
30:19เจ้า...เจ้าจะรับอนุคพูดนี้มาเป็นพระยาหลวงหรือ
30:25จะให้ลูกอนุคพูดนี้มาเป็นพี่น้องกับว่านชิงของค่าหรือ
30:31จะพูดอีกทีสิ จะพูดอีกทีสิ
30:35ท่านน่า...ท่านน่า...
30:42ท่านน่า...
30:45ท่านน่า...
30:50พี่หญิง...เราไปกันฮะ
30:54ถืมหะ STUD 드�เอง
30:56ไปเรากลังเถอะ
30:59เถอะ
31:09eighty
31:11นี่หรอtr兩ปราด
31:14ท่านนี่
31:18ทุกวินท่านน่า...
31:19รถถ unhappy
31:20พวก vivreนั้น
31:22ส์กวลมูนั่นเป็นอำนาภาธไปแล้ว
31:24แตงกับเขา ไม่เท่ากับต้องเปล่นไม่ทั้งเป็น
31:27หรือ แย่นๆ วันนี้มีคุณชายตะกูลใหญ่มาตั้งมากใหม่
31:30รีบบอกว่าเธอว่าเจ้าชอบแบบไหน
31:31ทำได้for you? บอกไหนสิ
31:36คนที่ค้าชอบนั้น
31:38อย่างแรกต้องรักทหานุทนอำค่า
31:41เมórกแลตคน
31:42อยากจะสักชื่อค้าไหว้บนหัวใจของเขา
31:44อย่างที่สอง ได้ยินมาว่าบนผ่าชมจัน มีดอกไม้หน้ำที่พันปีจะมีอีกครั้ง
31:51เขาต้องเด็ดมาให้ค่ะ
31:53อย่างที่สาม
32:04ถ้าลันจะทาย่าเยียนสงองขวันมาให้คุณหนูรองสักคุณรวดสุการณ์มันเกิดขอบัญษาจากเรื่องกับวนทําปวง
32:08เธอร์แลุ
32:22สักคุณคนรู้ทั้งกุ้นใหญ่ทั้งหลายต่างประทั่นด่า
32:25กําไรหยกเขียวจากกระพัดนี้ทั้งหายากยิ่งนะ
32:28ส่วนโยกรู้อี ค่าจำได้ว่าหายสรรพษย์ไปนานแล้วนี่
32:31ถ้าหว่ารอยนอกโมชาหง คือผลงานที่สุดท้ายของปรมจารณ์อู NS
32:35ถ้าส่ded ถ้าทานรัชระทายクันยด เยียนเย็บgrowthเหรอ
32:38หัว cono白เฟ่西 FPS ใช่หรอก Hanani wholly qualc particular
32:46คัดผม faut silence
32:54อุeme
33:00fandom
33:02ลัดจะถายาดเยียน ทำให้เย็นเย็นของเราหลวมบากใจสิ่งแล้ว
33:05ใช่แล้ว...
33:06ได้รับความชื่นชอบจับท่าลัดจะทายเย็น
33:09ถึงว่าเป็นวัสนา ของลูกสาวค่ะ
33:11ท่านอย่าได้เกลงใจเลยขอpop
33:13ครับครัวเดียวกัน み่จะเป็นต้องเกลงใจ
33:15ครับครัวเดียวกัน
33:21ขารฟังคำพูดจะออง POL requiring ほังแล้ว
33:24หรือว่าท่านธาญาตเยียน ยากจะนองกับสกุลล่วหรอ
33:27นั่นนะสิ!
33:29เจ้าดูสิขุณีรองสกุลล่ว
33:31ได้รับความเอ็นดูจากทุกคน แต่เพียงผู้เดียว
33:33ส่วนขุณีใหญ่สกุลล่วนั้น
33:36ทางที่นานมีชาติกำเนิดที่ถูกต้อง
33:38นั่นได้
33:39รูปโชมและกิหรือริญา...มารายาตก็เลิดล้ำ
33:42ใช่
33:43แต่กลับไม่เป็นที่โปรดปราญ
33:45ใช่แล้ว
34:13ที่หญิงเหตุได้ถึงมาตากลมอยู่คนเดียวล่ะ
34:16ช่างเดียวได้หรือเกิน
34:20ว่าอย่างไร
34:21ไม่มีแคก
34:23ไม่มีท่านพ่อ
34:24ในที่สุดก็ยอมฉีกหน้ากากจอมปลอมออกแล้วหรือ
34:29เจ้ารู้หรือไม่
34:31ท่านพ่อบอกข้าวว่า
34:33เจ้ากำลังจะแต่งงานกับเจ้าอมภาษณ์นั้นแล้ว
34:38คิดถึงเมื่อก่อน
34:40แม่ของเจ้า สู้แม่ของข้าไม่ได้เลย
34:43ตอนนี้ เจ้าก็สู้ข้าไม่ได้เช่นกัน
34:47พูดอีกทีสิ
34:48ข้าบอกว่า แม่ของเจ้า สำควรตายพระพอดย่า
34:54นัง
35:02พี่หญิงอย่านะ
35:10becomes foolish
35:12เจ้า ไม่เป็นไรนะ
35:13อย่าโทษพี่หญิงเลย ข้าเอง
35:16ข้าเป็นคนทํ染ให้พี่หญิงกลด
35:24เย็นเทน ถ้าไม่เป็นอะไรนะ
35:26ให้แม่ดูหน่อยสิ
35:27ข้าไม่เป็นอะไร ท่านแม่
35:29doitให้พี่หญิงหายกลดได้
35:32ต่อให้ข้าถูกตบอีก ทั้ง
35:34ก็ไม่เป็นไร
35:36ว่านชิง ข้ำสังศอนของสังคุณลั่ว
35:39จะเป็นป pixelรัวเจ้ากินไปหมดแล้วเหรอ
35:56พวกท่านอยากจะคิดแค่นั้นให้ได้
36:03เจ้า
36:04ข้าก็จะตบ
36:05หัว...หัว...หัว...
36:10ลูกขอละวี!
36:13แกนี้มีก็ดีจริงเลย
36:28คุณหนูใหญ่
36:30อะไรหรือ?
36:32ถ้าตบนางทีนึงจะจะตบค่าคืน surrounding.
36:35ใหม่ความว่ายังไง
36:37หรือว่าเรื่องครั้งโกรจ
36:39นางรู้เข้าแล้ว
36:40คุณหนูใหญ่...ท่านก็มีทุกอย่างแล้ว
36:46เห็ดได้ยังต้องรังแครอคุณหนูรองอีกแล้ว
36:51ค่ามีทุกอย่างแล้วอย่างนั้นหรือ
36:53ค่ามีอะไรบ้างแล้ว
36:56резหรอก
36:59ผ่านางมา ก็ทำให้แม่ของค้า กลัวจน คลอด ยากตาย ทั้งกลน
37:02นางเพิ่งเข้ามา อยู่ใน จ่วนรụ
37:05ก็ แย่ง ห้อง ที่แม่ ค้า จัด ไว้ ให้ ค้าไป
37:07แย่ง เสือผ้า ของ ค้า ครับ ปだidades ของ ค้า ท่าน ท่าน เพาะ ของ ค้า
37:10ทุก อย่าง ของ ค้า
37:13แม้กระทั่งหลังจากที่แม่จากไป
37:16เพื่อนที่ค่ายังเหลืออยู่อย่างเสียวตี
37:19นางยังแย่งไปทรมานจนตาย
37:23เสียวตีก็เป็นเพียงนกตัวนึงเท่านั้น
37:26ไม่มีทาง
37:28คุณหนูรองและชอบนกที่สุด
37:32ค่ายังได้ยินมาว่า คุณหนูรองตั้งหากที่มีชีวิตลำบาก
37:35เจ้าไม่เชื่อก็อย่าเชื่อ
37:38คุณหนูใหญ่
37:43ขยับพักผลซึก 2-3 วัน
37:45ตามใจ
37:55ขยับพักผลซึก 2-3 วัน
38:07ท่านลังจะถายยาติ ท่านโหรูเข้าต้องคริวมากเนี่ย
38:10ต้องรักทนุทนอมค่า แม่เกลดท่างอยากสักชื่อค่าไว้บนหัวใจของเขา
38:29ไปพาชวงจัน
38:33ไม่ได้คุณชาย ที่นั่นอัตรายเกินไป ท่านเลือดเรียวให้หยุดหลายเลยนะขอรับ
38:44ไปพาชวงจัน
38:50ไม่ได้คุณชาย ที่นั่นอัตรายเกินไป ท่านเลือดเรียวให้หยุดหลายเลยนะขอรับ
38:54ได้ยินมาว่าบนผาชมจัน มีดบไม้น้ำที่พันปีจะมีอีกครั้ง
39:02เขาต้องเด็กไหมคะ
39:04ไปตอนนี้เลย
39:06ขอรับ
39:36ขอรับ
40:06ท่านแม่ ข้าจะออกเรือนแล้ว กับอำมาพาชแห่งสกุลมุ
40:26ข้าก็ถือว่าพอใจ กับการแต่งงานครั้งนี้
40:31อย่างน้อย มูหืนโจ ก็จะไม่เรียงอανุพันรยา ใช่แล้ว
40:37เรื่ององคารักส่วนตัว ที่เคยบอกท่านไว้คราวก่อน
40:42ข้าไม่เอาแล้ว เจ้าค่ะ
40:45พรุ่งนี้ ตอนที่ข้าออกเดินทางไปเมืองอุดอน
40:49ก็จะมอบเขาให้ล่วดชิ้นแย้ง
40:52ครั้งนี้
40:55ข้าไม่หันหลังกลับเด็ดข้า
40:57ท่านแม่ไม่ต้องเป็นหวง
40:59ข้าจะไม่เหมือนท่านแม่ ที่รักคนคนหนึ่ง
41:03จนยอมสละแม้กระทั้งชีวิต
41:07มันง่อเกินไป
41:11ข้าจะใช้ชีวิตนี้ให้ดี
41:14ให้ดีมาก ๆ
41:17มาก ๆ เลยเจ้าข้า
41:29ข้า
41:47ข้า
41:50คนหัวใหญ่ ตอนข้ากลับมา
41:53บางเงินถูกรสมาชน
41:55ต้องพักพ่ออีก 2-3 วัน
41:57ไม่อาจคงครองท่านได้ขอรับ
42:00ถูกรสมาชน
42:02บาทแพลนี้เห็นชัดว่าเกิดจะการปีนผาลดตกลงมา
42:06ตามใจเจ้า
42:08ขอบคุณที่เข้าใจขอรับ
42:17เยียนหวยอี
42:19ตั้งแต่พรุ่งนี้ไป
42:21เราสองคนตัดขาดจากกัน
42:23ไม่ต้องมาเจอกันอีก
42:27สวัสดีคุณชาย
42:31คุณหนูรองสกุลล่วงอยู่ไหนล่ะ
42:33เออ ข้างบนขอรับ
42:37ขอบใส่นะ
42:38เชิญเชิญ
42:40เชิญเชิญ
42:43ชนแก้ว
42:48ใช่แล้ว ดอกไม้นั่น เด็ดได้ยาก
42:50ถึงเพียงนั้นเชียวเหรอ
42:52ก็ใช่นะสิ
42:53ที่ผาชมจันนั้น
42:55ต่อให้เป็นกององคระรัก
42:57มือดีที่สุดของราชจะสำนัก
42:59ยังไม่กล้าเขาไปง่ายๆ
43:01เข้าไปยังไม่คิดชีวิตเลยจริงๆ หรือ
43:03อืม
43:04เออ ใช่แล้ว
43:05เขาได้ยินมาว่า
43:06แล้วนั้นจะกลับไปจากงานบนเกิด
43:08เขาก็สักชื่อของเจ้าลงบนออกทันที
43:10ดูถ้าแล้วเขาต้องเอาเจ้าให้ได้
43:12ได้ นั่นนะสิ
43:13หากเขาได้ดอกไม้กลับมาได้จริงๆ ล่ะ
43:15ยีนแยนของเรา
43:16ของต้องยอมแต่งงานด้วย
43:17เพื่อตอบแทนความรักอลึกซึ่งของเขาแล้วล่ะ
43:22เขาก็เป็นองคระรัก
43:25จะคู่ควรอะไร
43:32ตอนนี้ข้ากำลังเป็นที่ต้องตาของท่านอัจจะทายาจ
43:36สักกุณเยียนเชียวนะ
43:38แต่พี่หัวอี่ก็...หน้าตาหล่อนหล่ะ
43:44เก็บไว้ข้างกายเป็นชูรัก
43:48ก็ไม่ใช่เรื่อง...เร็วร้ายอะไรนี่
43:52เจ้าไม่กลัวเขารู้เหรอ
43:54รู้แล้วจะเป็นอะไรไป
43:56ผู้ชายนะ...แค่ให้เขาลิ้มรสหวานสักหน่อย
44:00เขาก็จะอยู่ข้างกายเจ้าพักดีต่อเจ้าจนหมดใจ
44:08ห거든
44:15ไปบอกเจ้าบุ说เข้ามา เจ้าไม่是์โปรรตู
44:17เจ้ารู้หรือไม่ substitute מів System
44:18หรcision ordenеб้เหลือถ้า constants แบทยังราว
44:20สองเก Brasil ยังเรา
44:22ชีวิตต่ำต้อยของเจ้า
44:23มีนี่พอranch useful
44:24ขอภัย...ขอภัย...ขอภัยจริงๆ
44:26เพราะมีคุณชายท่านนึง เรีบร้อนอย่างพบท่านถึงได้
44:30คุณชาย...ท่างนี้
44:33ต้องขอภัยจริงๆขอรับคุณชายข้าจำห้องผิดไป
44:37ไม่เป็นไร
44:39เชิญ
44:40ภัยช่างไม่ดูตามาตาเรือ เริ่มมารับกวนค่ะ
44:43ที่หวยอี้ ที่มาได้อย่างไร
44:51เมื่อครู ข้าตกใจไป ถึงได้
44:54ไม่เป็นไร
44:55เจ้าออกไปก่อนเถอะ
44:57ขอรับ
44:58ของไม่ได้รับกวนพวกเจ้านะ
45:02ไม่เลย
45:04เอาไป ให้เจ้า
45:09ดอกไม้หน้ามนี่
45:18พี่หวยอี้ ขอบคุณพี่มาก
45:23พี่ช่างดี กับค่าจริงๆ
45:32เย้าเจ้า
45:38นี่คือ
45:46ย้ายถิ่นฐาน ไปอยู่ที่อื่น
45:50อ่ะ เขาช่วยเองเนี่ย
45:53ไม่ต้อง เจ้ามีเรื่องอื่นที่ต้องทำ
45:57เรื่องอะไร
46:00ตอนนี้เจ้าไปซื้อเกาลัดคั่วน้ำตาลหนึ่งหอ
46:02แล้วนำไปส่ง ให้ล่วดชิ้นแยน
46:06เพราะเหตุได้
46:08เจ้าไปแล้วก็จะรู้เอง
46:10ขอรับ
46:12ใช่แล้ว
46:14มีจัดหมายชะบับนึง
46:16เอาไปให้ล่วดชิ้นแยนด้วย
46:21ขอรับ
46:30คุณหัวใหญ่ โรธบอกที่อยู่ไหม
46:32กับพ่อบ้านหลีด้วย
46:34ข้าจะตามไปช่วยทีหลัง
46:36ผมขอรักส่วนตัวของท่าน
46:38จำเป็นต้องควมครองท่านเสมอ
46:42เย็นหัวอี่
46:44ลาตลอดกัน
46:46อะไรนะ
46:48ไม่มีอะไร
46:50จะไปเถอะ
46:52บอกว่าอย่าขยาบ
46:54ข้าจะวาดใบหน้าหล่อเหล่าของเจ้าเล่น
46:56ไม่มีอะไร
46:58ไม่มีอะไร
47:00จะไปเถอะ
47:02ข้า
47:04ข้า
47:06บอกว่าอย่าขยาบ
47:08ข้าจะวาดใบหน้าหล่อเหล่าของเจ้าเล่น่ะ
47:10บอกว่าอย่าขยาบ
47:12ข้าจะวาดใบหน้าเหล่อเหล่าของเจ้าเล่น่ะ
47:14ขอรัก reform
47:16ข้า
47:32เจ้าค่ะยับเจ้าจังค่ะยับได้
47:34โอ้ย
48:02เจ้าค่ะ
48:04เจ้าค่ะ
48:26เห็นในหัวใจถึงแบบนี้
48:28ถ้ายังจะโปรดรากภูกษีกระชาก
48:30เรา กับผูกสีกระชาค
48:32หรือว่าแผลยังไม่หายดี
48:35ไม่
48:37เป็นเพราะจะได้พบหยานๆ ดีใจเกินไปทั้งหาก
48:49ทองคำหนึ่งล้านตำลึง ท่านพ่อ ท่านบ้าหรือเปล่า
48:52ตาบได้ที่ยังมีชีวิตอยู่ ก็ยังมีความหวัง
49:00ลูกสาวคนดี พ่อเองก็จนใจนัก
49:08สกุลมู่นั่นพ่อไม่อาจผิสัญญา
49:10พ่อจำเป็นต้องเลือกลูกสาวคนหนึ่งไปแต่งงาน
49:13พ่อไม่อยากให้เจ้าต้องมาเกี่ยวของกับเรื่องวุ่นวายนี้
49:16จึงต้องให้รั่ววานชิงเป็นคนไปแทน
49:18แต่นางยื่นคำขาด หากอยากให้นางไปแต่งงานแทนเจ้าก็ต้องให้เงินนาง
49:23เจ้าลองคิดดู
49:25ดู เจ้ sparkling but taste exactly
49:28或者จะต์ทbaar ein biar
49:29ค่าว์จะเอาท้องคำ 1 ล้านตำลึง
49:31แน่นอนว่าหน้าไม่ยอมแต่งหรอก
49:33สขุณมูนั่น
49:34เป็นอำhealthพาชที่ได้ความเป็นไทย
49:37หากข้าแต่งไป
49:39นั้นเท่ากับตั้งพร้องชีวิทใหม่ทั้งเป็น
49:41อีกอย่าง
49:41ตอนนี้ข้าเป็นที่ต้องตาของහท่านจะถายอัน
49:43สขุณเยียน
49:44โหว้ยอีอ colour of ทักษีด
49:48หัวอี มาแล้วเหรอ
49:56พี่หัวอี
49:58พี่เอาของขวันมาให้ค่าอีกแล้วหรือ
50:02กินตอนยังร้อนร้อน
50:03ยังร้อนอยู่เลย
50:08คุณโร่งชอบก็ดีแล้ว
50:13หวานจัง ขอบคุณนะพี่หัวอี
50:18เดินทีข้าควรดีใจ แต่ไม่รู้เพราะเหตุใด
50:21ความรู้สกรลาดในใจยิ่งหนักหนวง
50:23เรากับว่ามีบังสิ่ง กำลังจะควบคุมไม่ได้
50:28คุณหัวใหญ่ให้เอาสิ่งนี้มาให้เจ้า
50:30พี่หญิงเหรอ
50:43ของถึงไม่อยู่แล้ว ขอตัวก่อน
50:47ต่อไปพี่ไม่ต้องไปแล้ว
50:51ทำไมเหรอ
50:53พี่หญิงไม่ได้บอกหรือว่า พี่หญิงได้ยก
50:56พี่ให้ค่าแล้วนะ
50:58อะไรนะ อะไรที่เรียกว่า ยกให้แล้ว
51:03พี่หญิง เพื่อนแรกกับทองคำหนึ่งล้านตำลึง
51:07ได้ตกลงแต่งงานกับเจ้าอัมภาษกุณมูแล้ว
51:10วันนี้นางก็ออกเดินทางประยังมังอุดอลแล้ว
51:12ต่อไปนี้พี่ก็เป็นของค่าแล้ว
51:15เจ้าว่าอะไรนะ นางจะแต่งงาน
51:18แต่งงานกับมูวินโจ้น่ะ
51:19พี่หัวอี้ พี่ทำค่าเจ็บนะ
51:22อ่ะ...
51:23อ่ะ...
51:24พี่หญิงจะแต่งงาน
51:27มันเกี่ยวอะไรกับพี่หัวอี้ด้วย
51:30นางจะแต่งงานกับมูวินโจ้น่ะ
51:33ชายพวกครั้งหนึ่งเคยมีชื่อเสียงท่าเทียมกับค่า
51:35รัฐทายาดผม
51:36แต่บันนี้กลับนอนเป็นอมภาษย์อยู่มันเตียงไม่ตื่นมาหลายปี
51:40นางจะแต่งกับมูวินโจ้นจริง ๆ ละ
52:01สำหรับบานชิงแล้ว นับว่าเป็นที่พึ่งพิงที่ดีนัก
52:05แต่งไปแล้วก็จะได้กินดี อยู่ดี ไปตลอดชีวิต
52:09อนาคตไม่แน่ว่าอาจจะถึงพูหยินโหสด้วย
52:12ลูกของนี้ช่างวาดสนาดีจริง ๆ
52:16พี่ยิงเตรียมเป็นคนมีวาดสนาดีมาตลอด
52:21คนอุญัยนี่คือ
52:23ย้ายถิ่งฐาน ไปอยู่ที่อื่น
52:27ไท揘ที่นางพูดเมื่อเชื่อเช้า
52:31ไม่ใช่ย้ายบ้านธรรมดา Incred penalty การเด่งงาน ไปอยู่เมืองอุดอน
52:36เย็ม ให้หรวม was possible
53:02ขอ้ donné adjusting
53:04นังฮะหญิงพยอมทั้งงดงามสดใส นังจะยอมแต่งงานเงินได้อย่างไร ยิ่งกับคนอัอมาพาชอีก
53:13พี่หวยอีก พี่ไม่อยากปกป้องข้าวหรือ
53:19เปล่า ยังได้ปกป้องคุณหรอองถือเป็นโชคดี
53:25เช่นั้นก็ดีแล้ว พี่หวยอีก เราไปเดินตลาดกันเถอะ
53:29ข้ากำลังอยากไปดู ขล้างประดับออกใหม่ของฮอมะrantsีพอดี
53:33นี่ไม่ใช่สิ่งที่ข้าร์ต้องการมาตลอดże
53:35สามารถปกป้องนางอยากเปิดเผยได้
53:37ไม่ต้องมาสายกันไปดEuro remembering the evil songs
53:39คอยฝ้ามลักข้ามองนางอยู่ข้างข้าง
53:44Rews while nothing
53:46รันแกแยนๆ มาทั้งแต่เด็ก
53:48หนังจากไปก็ดีแล้วเหมือนกัน
53:52อย่างน切ต่อไปนี้
53:54จะไม่มีใครมาราแก่นางได้อีก
54:19พี่หวยอี้
54:20ขอบคุณนะที่ซื้อของขวันให้ค่ามากมาย
54:22ข้ามีความสุขมากๆเลย
54:24มีความสุขก็ดีแล้ว
54:26แล้ว...
54:28เมื่อก่อน...
54:30ตอนที่พี่เป็นอองคระของพี่หญิง
54:32ก็ดีกับนางเช่นนี้หรือ?
54:34อ่ะ...
54:36ไม่เลย
54:38ข้านดีกับคุณหูรองเพียงพูดเดียว
54:40พี่หวยอี้
54:42มีพี่อยู่ช่างดีเหลือกัน
54:44เมื่อก่อน
54:46เมื่อก่อน
54:48เมื่อก่อน
54:50เมื่อก่อน
54:52นกบ้ามาจากไหน?
54:54สกปลกจริงๆ
54:56ค่าแค่ตกใจไปเท่านั้น
54:58ปกติแล้วค่าก็ชอบสะเล็กๆมากนะ
55:00ค่าแค่ก็ Deus
55:04decreases
55:06agu
55:16ปกติ
55:26ริบริบริบริบริบริบ
55:30- พี่หัวอี พี่หัวอี ใครก็ได้ช่วยด้วย พี่หัวอี ไปเร็วเข้าไปตามหมอที่ เร็วเข้าเสร็จไปตามหมอมาที่
55:43- พี่หัวอี ใยพี่ถึงได้งอดเช่นนี้ ทำว่าเข้าตกใจแทบแย่ พ่อขอโทษ
56:06- ไม่เป็นไร ข้าไม่เจ็บเลยสักนิด หมอบอกว่า ไม่ทิ้มเข้าไปถึงได้ช่องอก เป็นไปอีกเทียงหนึ่งนิ้ว ก็จะโดนหัวใจแล้ว
56:27- อย่าร้องเลย ข้าเป็นองข้ารักของเจ้า นี่เป็นน่าที่ที่ข้าควรทำ
56:35- พี่หัวอี พี่ดีกับข้าหรือก่อน ทั้งที่ก่อนหน้านี้ พี่เป็นองคระดักของที่หยิง แต่ตลอดหลายปีมานี้ กลับดูแลข้ามาโดยตลอด
56:49- จำได้ว่า ตอนที่ข้าเป็นไข้สูง ที่ตากฝน ออกไปหาทั่วทั้งเมือง เพื่อหาซื้อขนมถั่วแดงให้ข้า
56:59- พี่อยู่ข้างนอก ตามหานานถึงห้าชั่วมองเต็ม ตอนกลับมา พี่เปียกปอนไปทั้งตัว แต่ขนมถั่วแดงในอ้อมออกที่ ยังร้อนอยู่เลย แล้วยังตอนงานวันเกิดของข้า
57:13- ข้าก็แค่พูดไปใช้ๆ ว่าอยากได้สมบัตรล้ำค้า ที่ต้องเสียงเดิมพัน ชีวิตเยี่ยนเข้า ก็ไม่ยอมนอนถึงคืน รีεταιออกไปเสียงเดิมพัน ชีวิต..เอามาให้ข้า
57:28สิ่งที่ทำให้ข้าทราบซึ่งที่สุดก็คือดอกไม้ผ่าชมจันนั้น
57:32ทั้งที่อันตราย
57:34ถึงเพียงนั้นพี่ก็ยอมเสียงชีวิต
57:38เพื่อจะเด็ดมาให้ข้า
57:40ดังนั้นพี่หัวอีก
57:43เหตุได้พี่ถึงดีกับข้าเช่นนี้
57:49เพราะว่าข้า
57:51เพราะเหตุได้อย่าได้ข้าถึงพูดไม่ออก
57:54ถึงที่ข้าสักชื่น้างเอาไว้ที่ออก
57:56เด็ดดอกไม้ให้นาง ขวางรถมะให้นาง
57:58ยอมเสียงชิวิตเพื่อนนาง แต่เหFih ไดify ถึงไม่ยอมพูด 3 คํ designedodiesที่น่านอกมา
58:02อย่าน ๆ อีก 3 เวนว้าง หรือ moi
58:05ค่ามีเรื่องหนึ่ง
58:07อยากบอกเจ้าต่อหน้าผู้คนเท่าเมือง
58:11เรื่องอะไรหรือ
58:12ถึงตอนนั้นเจ้าก็จะรู้เอง
58:16พี่หัวอิ
58:17พี่จำเป็นต้องบอกสิ่งเหล่านี้กับค่าต่อหน้าคนทั้งเมืองจริง ๆ หรือ
58:22ใช่
58:27พี่หวยอีก ค่าพึ่งนึกได้ว่าวันนี้ท่านพ่อมีเรื่องดวนจะคุยกับค่า
58:31ค่าขอตัวไปก่อนนะ
58:33ยันยัน
58:35นี่...เหตุใดเลือดนี่ถึงหยุดไม่ได้
58:53ยันหวยอีกจะบ้าหรือเปล่า
58:55ใครใช้ให้เจ้ามาขวางค่า ใครอนุญาตให้เจ้ามาขวางค่า
58:59ไม่เป็นไร
59:05อืม
59:21รีบดื่มเธอ ค่าต้มเองกับมือ
59:23คุณหนูใหญ่ ท่านดูแลค่าเช่นนี้ มันไม่เหมาะสมนะ
59:27เจ้าปกป้องค่าไว้
59:29ปกป้องท่านนะ เป็นสิ่งที่ควดทำ
59:32อืม พูดมากจริง
59:34เจ้าจำเอาไว้ให้ดี
59:36เจ้าเป็นองคารักของค่าก็จริง
59:38ชีวิตของค่าสำคัญ ชีวิตของเจ้าก็สำคัญเช่นกัน
59:42ค่ากลับ กำลังคิดถึงล่อหวานชิ่ง
Be the first to comment
Add your comment

Recommended