- 2 days ago
ไม่สิ้นไร้ไฟสวาท ตอนที่ 26 (EP.26) วันที่ 29 กันยายน 2568
"Lakorn Nung ช่องดูหนังออนไลน์ฟรี ดูละครย้อนหลัง ซีรีส์เกาหลี การ์ตูนญี่ปุ่น หนังไทย หนังจีน ซิทคอม รายการย้อนหลัง ครบจบในที่เดียว อัปเดตทุกวัน ไม่มีโฆษณาคั่น"
"Lakorn Nung ช่องดูหนังออนไลน์ฟรี ดูละครย้อนหลัง ซีรีส์เกาหลี การ์ตูนญี่ปุ่น หนังไทย หนังจีน ซิทคอม รายการย้อนหลัง ครบจบในที่เดียว อัปเดตทุกวัน ไม่มีโฆษณาคั่น"
Category
😹
FunTranscript
00:00รายการต่อเท่านี้เหมาะสำหรับผู้ชมที่มีอายุ 13 ปีขึ้นไป
00:03อาจมีภาพเสียงหรือเนื้อหาที่ต้องใช้วิจารณิดาลในการรับชม
00:07ผู้ชมที่มีอายุน้อยกว่า 13 ปีควรได้รับคำแนะนำ
00:11อยากทำให้เธอได้รู้
00:15ความปูดเรามันเป็นฉันไร
00:18ต้องทนนานเท่าไรมันจะลบลือ
00:30นี่ นี่มันเรื่องอะไรกัน
00:38ฉันจะพาคนไปส่งบ้าน
00:40ชิดชะบ่า
00:43คนกำลังถูกมอมยา
00:46ฉันไม่ชื่อ
00:49โอ้ย
01:09ป้าหังไม่นอนอีกแล้วครับ
01:11ฉันรอชิดชะบ่า
01:17ชิดชะบ่า
01:19ชิดชะบ่าคงจะหลบหน้าผม
01:21จริงไม่สำเป็นเลยนะครับ
01:23ผมอย่างรอบการต่อสินใจของสารท่านอยู่ดี
01:25ชิดชะบ่าคงลำบากใจที่จะพบหน้าพวกคุณ
01:29ชิดช่วบากคุงลำบากใจที่จะพบหน้าพวกคุณ
01:33คุณเองยังหนีหน้าออกไปจากบ้านนี้ parlament
01:36ผมกี้นะ หนีหน้า
01:38และทำไมคุณไม่กลับมาดูแลคุณสมสุภังล่ะคะ
01:42คุณสมสุภังเป็นพระยาของคุณ
01:45คนอื่นจะดูแลดีเท่าสามีล่ะคะ
01:50คนเราอ่ะ ฐาใจบริสุตรสยาน
01:54ย้อมต้องไม่วันไว่กับคำขอตะหาของใครทั้งซิ้น
01:56หมอแพรวาซึ่งเป็นผู้หญิง
01:58ยอมอ่อนไว้ตัวความเสียหายมากกว่าคุณที่เป็นผู้ชายสะอิด
02:03ทำไมคุณไม่กลับมาอยู่ที่นี่
02:06มันดีตัวพรรยาของคุณนะคะ
02:26คุณจะเชื่อหรือไม่เชื่อกันแล้วแต่นะ
02:28ลองถามตัวเองดูว่าควรจะเสียงไหม
02:31คุณเป็นผู้หญิง
02:33คุณมีหน้าที่การงาน
02:35มีเกียร disability
02:37มีชาติ
02:39มีตรคูณ
02:41มีต้นทุนชีวิตสูง
02:43เสียงและนะคุมไหม
02:46เออคือ
02:48สถาริต์ที่บริการไหร่แข่งเดี๋ยวนะ
02:50เขามีบร서ian ม่อมยา
02:53ผู้หญิงดีๆ ที่ทำเก่งala
02:55เซียดตัวเพราะยาประสมเร่ามาเยอะแล้ว
03:00ฉันเตือนคุณในฐานะที่ฉันเที่ยวมามากกว่าคุณ
03:04เข้าบ้านนะคะ
03:06จิตจะบอก
03:07เข้าบ้านก่อนเถอะค่ะ แล้วเดี๋ยวฉันจะกลับ
03:09ถือฉัน
03:10เข้าเถอะค่ะ
03:25จุดสวยครับ
03:55- คุณ- ไปไหนมา ดึก ๆ ดึน ๆ คุณต้าตลับหน้าข้างขึ้นแบบเมื่อกี้เนี่ย เป็นห่วงหลานสาว
04:06- ฉันจะไปไหนมันก็เดินของฉัน? คุณคงไม่อยากเจินหน้าผมใช่นะ หรือไม่ก็กลัวประเชินหน้าผม
04:14- คนเกลียดกัน จะใกล้หรือใกล้ จะเห็นหรือไม่เห็น มันไม่สำคัญอะไรเหรอคะ?
04:19- คุณเกลอดผมมาก เหมือนก็ได้พรектор ผมเกลิดคุณ เอาเป็นว่าพรุ่งนี้ผมจะย้ายกลับมาอยู่ที่นี่
04:27- มัน tells you why? ราภายามเพราะว่าคุณย้ายกลับมาไง พระยาผมคงไม่ปล่อดไ MCU
04:36- นี่คุณ! ว่าบลัมพังคุณหม้าแพลว่า กับส ediyorumครี ก็คุณไม่ได้หรอก
04:42- คุณหม้องเป็นคนดี คนดี ที่แพลพวกสาตาล
04:48จะคิดว่าฉันเป็นอะไรก็ตามใจ
04:51มานหลังนี้ยังไม่เป็นของใคร
04:53ใครพอใจจะอยู่จับไป
04:55ใครจะห้างใครได้
04:57ฉันไปนอนอ่ะ
04:59เพราะฉันมาคนเดียว
05:14เมื่ออย่างไงเมื่อคืนฉันได้แต้งคุณหญิงอุราสีไปแล้ว
05:19พ้มมันเหลือวะ
05:21คุณชัยครับ
05:24ผมว่าตอนนี้คงไม่เหมาะมากครับ
05:27ทำไมวะ หรือว่าพ่อ
05:42เดี๋ยวตัวเด็กแล้วหรือ
05:44เดี๋ยวนี้คุณอายเผาเครือเขาเหมาะจ่ายแบบครั้งคืนแล้วหรือพ่อ
05:48ไม่ต้องพูดมาก ตอบไอ้ทีฉันถาม
05:51ยังครับ
05:53เด็กตัวแค่นี้ถ้าหาไปเจอก็ไปตาย
05:56นี่แกมาเนี่ย
06:01เรื่องชิกชิบาลเป็นไงมัน
06:02ผมพบชิกชิบาลเป็นขึ้น
06:04เรื่องชิกชิบาลเป็นไงมันขึ้น
06:06ผมพบชิกชิบาลเป็นขึ้น
06:08ผมพบชิกชิบาลเป็นขึ้น
06:10ผมพบชิกชิบาลเป็นขึ้น
06:12ผมพบชิกชิบาลเป็นขึ้น
06:14เรื่องชิกชิบาลเป็นไงมันขึ้น
06:16ผมพบชิกชิบาลเป็นขึ้น
06:18ผมพบชิกชิบาลเป็นขึ้น
06:26นี่ เดี๋ยวพี่จะออกไปดูที่ปั๊ม
06:28อย่าออกไปไหนเด็กค่ะ
06:30เดี๋ยวพี่จะซื้อข้าวไว้ให้
06:31เข้าใจไหม
06:34ถ้ามันหลอกน้องมาจากโรงเรียนได้เนี่ย
06:36มันคงไม่หวังดีกับน้องแน่
06:38ถ้าไม่ไหวจริงๆ
06:40เราจะไปหาตำรวจ
06:41เข้าใจ
06:42ไม่ได้
06:43ไม่ได้
07:12ไอ rightly มันนี้
07:13พบรύสจينไอชียง
07:15ไอชียง ชายญา
07:17สองพ่อลูกที่เป็นพวกคุณไหนเผาเครื่อย
07:26ฉันก็เห็นด้วยกับคุณพ่า ตรับมากนะคะ
07:28ที่คุณกลับ กลับมาอยู่ใกล่ายโสมสุภัง
07:31ตอนนี้ไม่มีใครที่โสมสุภังต้องกันมาไปเหอ teorías
07:36คราะเมื่อคือม personal
07:39เออ คุณเถาเคลือก็ไม่ครับ
07:45มันจะกลับมาอยู่ที่นี่
07:48มองไม่ต้องหวม
07:50ฉันจะมีวัน ๆ อีกไม่กี่วัน
07:52แต่ว่าจะพยายามอยู่ให้ได้นานที่สุดนะคะ
07:55คุณเรียกับพี่ทำงานทุกวันไม่ใช่เหรอ
08:10ฉันแบลกใจนะ ที่เห็นคุณอยู่ในชุดรำลอง
08:16ไม่คืน ผมอยู่ทานภาว hummingกัน 2 ทุกพาง
08:18ไม่ได้กลับ
08:20นี่...นี่...
08:22หมายความว่า
08:23ไม่ใช่อย่างที่คุณแม่คิดนะคะ
08:26คุณปัทวิเค้านอนในห้องเขาก็
08:28ส่วนหนูก็นอนในห้องของ 3 ทุกพาง
08:29แล้วก็ยังมีพยาบาลพิเศษด้วยอีก 2 คน
08:33ว่าแต่คุณแม่..
08:36ไปไหนมา... Hari ทั้งคืน
08:38ทั้งคืน
08:41เออ
09:01เมื่อคืนนี้คุณกัฒวีเขาไม่ได้กลับไปนอนที่อาพัสเม้นอีกแล้วนะ
09:05เขานอนครั้งคืนที่นี่
09:07คือ
09:08แล้วเขาบอกว่า
09:09เขาจะกลับมาอยู่ที่บ้านหลังนี้
09:12ก็ดีแล้วนี่ค่ะ
09:15แชน��ว่าเขายังคิดว่าบ้านยังเป็นของเขาอยู่ก็ไม่ผิดอะไร
09:19หนูยังกลับมาที่นี่เลย
09:21อืม
09:23แต่เมื่อคืนนี้คุณเถาเคลือไม่กลับไปอีกแล้วนะ
09:29คือหนูเขาเป็นร้ำส้มแบ plays ใช่ไหมค่ะ
09:34หนูเห็นกินกร เทียมเดียว
09:35อ่ะ complications
09:36ก็เหมือนกลิ่นกับเทียงเจียวเหรอ
09:46ดีไหม
09:49ค่อยค่อยนะ
09:56ดีมาก
09:59ดีไหม
10:00วันนี้สมสุของทานได้ก็เป็นเพราะว่ากำลังใจดีนั่นเอง
10:03นี่
10:04นี่ถ้าเธอทานได้นอนหลับแบบนี้นะ
10:07เธอต้องวดขึ้นมาเดินแบบนี้แหละ
10:13ผมบอกคุณหมอแฟวาว่า
10:16ผมจะไม่อยู่ดูแลคุณ
10:19เราจะไม่ได้มองคิดถึงกันไหม
10:22วิ
10:31ถาน้ำส้มดีก่อนไหม
10:33น่ะ ผมช่วย
10:44นี่ เดี๋ยวเอาถาดไปเก็บแล้วเอายาลังอาหารมาด้วยนะ
10:48เจ้าโมงทำกัยภาพ
10:50ผมจะอยู่เป็นเพื่อนของที่นี่
10:53ผมจะอยู่เป็นเพื่อนของที่นี่
10:56ทั้งหมันอะไรได้ไหม
10:58ทั้งหมันอะไรได้ไหม
11:00จําเลี้ยง จําเลี้ยง ฉะแนง
11:15คุณ
11:17โอ้โห นี่ คุณยังอยู่อยู่อย่างเนี่ย
11:20ฉันนึกว่าคุณไปที่ชอบที่ชอบแล้วสะอีก
11:22เดี๋ยวมีตอบอ่ะ
11:24คุณนายอยู่ไหม
11:25คุณนายเผาเครือเนี่ย
11:27พึ่งจะพาร่างอันระหอยระเหียกลับมา
11:29แต่ไม่ใช่เป็นเพราะว่า
11:31ไขมันอุดตันในร่างท้วมหรอกนะ
11:33แต่เป็นเพราะว่าเมื่อคุณนายหายไปทั้งคืน
11:36เท้ามาเนี่ยก็พึ่งสมศาลกลับมานี่แหละ
11:38มาแต่ว่า
11:40คุณถามหาคุณนายทำไมอ่ะ
11:42เอ๊ะ
11:44médi หรือว่าจะมาสิ่งเป็นพวกคุณนาย เพราะว่าคุณหมอพรายวาเข้ามาอยู่ในบ้าน
11:52พูดแล้วก็คันปาก คลายมือนจะไป boiler wavelength ทั้งแก ทั้งเขมและเ� мерละ
12:00งั้นจะสร้างตำนานรัก
12:01กับนาย작ยง พ่อของนายชาย MILIA ไงล่ะ
12:06ชфф. dyed
12:07AMP
12:08อืม ทำไมไม่นับใสวะ
12:38ทำไมคุณถึงไม่รับโทรศัพท์ เขาล่ะ
12:48นี่ไม่ใช่เรื่องของคุณ
12:50คุณหญิง
12:52แต่คุณปฏิเศษเรื่องการแต่งงานของเราเนี่ย
12:56ไม่ใช่เศษ
12:58คุณบายเบียงคำตอบกับหมอมแม่ของผม
13:02ฉันบอกแล้วไหมคะ
13:05ว่าฉันขอคิดดูกก่อน
13:07อะไรที่ทำให้คุณรังเล chrome นะครับ folks หญิง
13:11ทิทยาบา
13:13หรือว่าเขาคุณใชยา
13:16นี่ไม่ใช่เรื่องของคุณนะคะคุณใชอะ
13:18แล้วก็ไม่ใช่เรื่องของ คุณชิจบา
13:21ด้วย
13:22ฝั่งบอกคุณชิจบาด้วยนะคะ
13:24ว่าฉันจะตัดสินใจเอง
13:26ว่าใครดี ใครชั่ว
13:28ไม่ต้องเอาความทิด înt 58 הפHT
13:32orshany
13:34ไม่รู้สึกใจ
14:05พ่อชิชบาเค้าเคยกงค่อนา君
14:08เราก็เลยเป็นไม้เมื่อ ไม้เหfolgườngมาต้องไหรรุ่นพ่อจนมาถึงรุ่นลูกครับ
14:12คุณชิดช่ง nailed
14:14เค้าเคยมีประวัติการกงมาต้องไหรต้น
14:17เขาก็เลยถูกปัตวีกงสอนวางค่าตัวตาย
14:20เป็นยังไงครับ
14:21มันก็ฟังดูสมเภทสมผลดีใช่ไหมครับ
14:26ผมก็เลยไม่แปลกใจเลยครับ
14:28ที่คืนนั้นชิชบาเขาทำตัวเป็นเศรหน้อย
14:30มายหัสศันเพื่อพวกพ้องคุณ
14:32แต่ว่าหลังจากนั้น
14:34ก็คงใส่ไฟผม
14:36จนคุณหญิงเข้าใจพริศ
14:38ผมโอคพูดอะไรมากกว่านี้
14:39ไม่ได้แล้วหรอครับ
14:41ผมไม่ชอบทำร้ายผู้หญิง
14:43เอ่ Новล่ะค่ะ
14:44คุณไม่ต้องพูดอะไรอีกแล้ว
14:47ยิ่งได้สิ่งนี้ๆ
14:48ที่เคยเกิดขึ้นกับเรานะครับ
14:49วันนี้ผมพบคุณหญิงครั้งแรก
14:51เราอย่าพูดถึงมาอีกเลยค่ะ
14:53เอาเป็นว่า
14:55เราพร้อมใจกันลืมเรื่องคืนนั้นดีกว่า
14:57ฉันเองก็
14:59งงๆ นะคะ
15:01ขอบคุณคุณหญิงมากนะครับ
15:03ที่ยังให้โอกาสผม
15:05ได้เป็นมนุษย์ข้างขาวพูดทักโลก
15:19ทักโลก
15:49น้ำว่นปากหน่อย
16:08นี่ถึงเราจะเกลียดกันนะ
16:16เราจะอยู่ร่วมบ้านเดียวกัน
16:18ควรดูดําดูดีกันมากแล้วน้ำ
16:40มันเป็นอะไร
16:42หวังว่าคนไม่ได้แพ้ท้อง
16:44คนแพ้ท้องคงไม่ได้ตะเวง
16:46ตามภัพตามราตักคืน
16:48คืนก่อนกลับหยุดไม่ใช่แหละ
16:50ฉันจะเป็นยังไงมันก็เรื่องของฉัน
16:54ชีวิตของฉัน
16:56อนาคตของฉัน
16:58รมหายใจของฉัน
17:00คุณไม่ได้แยะแสใหญ่ดีอะไร
17:02คุณมากแล้วหรอก
17:04แต่เช้าขึ้นมาคุณออกกับการ
17:06โอกอ้ากแหละนี้
17:08แล้วคนอื่นก็จะคิดยังไง
17:10ฉันบอกแล้วไง
17:11ฉันไม่สนใจหรอว่า
17:12ใครเขาจะคิดยังไง
17:14เดี๋ยว
17:16คุณได้อาใจนะคุณไม่ได้เป็นอะไร
17:18ลีก
17:32กินน้ำสะพักแล้วให้กินยานะ
17:38ดีมากจ๊ะ
17:40วันนี้นักไกภาพไม่มา
17:42แต่เราจะหัดเดินกัน
17:44ดีใจไหม
17:46ที่คุณปธวีเขากลับมาอยู่ในใกล้เธออีก
17:48วี
17:52พี่บ้านออกไปก่อน
17:58ค่ะ
18:08คุณหมอแพลวาด้วยค่ะ
18:10ทุกรักของคุณแม่เป็นความรับด้วยเหรอคะ
18:16ตอนนี้สมสุพังไม่ควรรับรู้เรื่องที่จะทำให้
18:20ฉันเป็นแม่ของสมสุพัง
18:22ฉันรู้ว่าลูกสาวของฉันแม่
18:24มีมิดในการรับได้แค่ไหม
18:26เห็นๆ
18:27แต่ถ้าโ olhosถ้าเป็นเรื่องที่ไม่เกี่ยว
18:29ข้องกับการเจ็บอก่ว่าย vem
18:31ของสมสุพัง
18:32เอาไว้ก่อนไม่ดีกว่า vechm
18:35ไม่ดีกว่าค่ะค่ะ
18:35คือตอนนี้ Services, อาการกําล Returns คื้นนะคะ
18:37วันนี้ Rosis ตอนนี้
18:39จะพาก bisque Chris
18:41เราจะokuกาษา oui
18:43สะเรื่องที่ยุกรื่อง reluctarily
18:47เห็นสบสุภั่งดื่นได้เป็นปักกฤีท้า
19:01แกว่าเด็กนี้แบบใครนะ
19:03คุณจำนั่งยุวดีคนของใดเทเอเครื shadyah
19:05นั่งนั่นเหรอเพื่อนคนพายเด็ก
19:08ย şلم แต่ทำไมแกเพิ่งบอกชั้นดีป่านพะ
19:10คือ...ผมไม่แน่ใจครับ
19:12ว่านั่งนั่นเมือนก downhill พันด์กับเด็กยังไง
19:14แต่ตอนที่ผมเจอมันที่ปับน้ำมัน
19:16นั่งเนี่ย приветครับ เท่งคนพูดเด็กหนีไป
19:19ไปจับมันให้ได้นั้งสองคน ก่อนที่มาเธ youtมือตำรวจ
19:22ไม่อย่างnow มาสารวมันถึงเราแน่
19:24ไปที่ป 트�ัม
19:25และถามผู้จัดการร้ายว่าบ้าน้อยูดดีอยู่ที่ไหน
19:29ถามันให้เจอ
19:30และเก็บ หัว เด็กด้วย
19:32ฮ่อ
19:37แล้วอย่าลือไปดูที่บ้านครูนายเถาเคลือด้วย
19:39เกือยูดดีไปที่นั่น
19:46มันเต็กจะใหญ่ขึ้นเรียบด้วยตัวพี่อ่ะ ดูแลน้อไม่หวัยแล้วนะ
20:13เราก้องไปหาตำรวจ
20:15แล้วเราเรื่องทั้งหมดให้ตำรวจป้าง
20:17น้องคงจะเป็นลูกของลุงผิดใช่ไหม
20:25แม่น้องอะ
20:27Rab
20:32คนที่จับตัวน้องมา
20:34มันต้องเกี่ยวของกับการตายของแม่น้อง
20:36昴ี่พี่จะพลาร้องไปหาตำรวจ
20:38มัว...มัวไป
20:41ทำไมล่ะ
20:42หรือน้องกลัวว่าตำรวจจะ
20:44บอกเอาจะอยู่ก่ะพี่
20:47อยู่ไม่ได้
20:49พี่ไม่มีกำลังดูแลน้องหรอ
20:52เอาอย่างนี้
20:54ถ้าน้องไม่อยากไปหาตำรวจ
20:56พี่จะพาน้องไปหาคนคนนึง
21:02คุณประโทวี
21:12พร้อมเกิดจน Los พ령น้องไป
21:18พวกที่สวนทุกของพวก
21:22ที่เจ้าต้องเป็นยกรเฉยหรือ
21:28พวกเจ้าต้อง HIV
21:32ของทุกของพวกเจ้าต้องเป็นบ้าง
21:36หนูไม่เป็นไรนะครับ คุณป่า
21:49หนูว่า หนูคงเครียดตอนที่ออกจากคุ้บอะค่ะ
21:53ตอนที่ผมกินอาหารไม่ตรงเวลา มันก็เลย
21:57คลื่นใส่อาเจียน
22:00เดี๋ยวถ้าคุณป่าไปตลาด
22:03ฝากคุณป่าซื้อมัยมด้องให้หนูทีละค่ะ
22:06หนูจะไปหาคุณลูกเวียร์กว่า
22:09โอ้
22:14เฮ้ย คุณ เข้ามาทำไม
22:19ที่เป็นอะไร
22:23เป็นบอกไหม ว่าโอคอากนั้นแต่เช้าเนี่ย
22:27เรียกล้องค่อนสนใจ
22:29หมอแพรว่าเพิ่งฝึกในโสวพางรู้ขึ้นจับรถเข็น
22:33ทำไมฉันต้องเรียกรองคำสนใจจากคุณด้วย
22:36นี่เมื่อแน่มันเป็นเรื่องพระยาของคุณ
22:39คุณเป็นผู้หญิง
22:40หรือยิ่งเคยอยู่ในธานะนำมังเริ่มผม
22:43คุณจะทนเห็นผู้เมียก็รักกันได้แล้ว
22:46ฉันทำธุรกิจ
22:48ฉันจะอิชาดเมียคุณทำไม
22:50การที่คุณทำให้เมียรักเมียมีความสุข
22:53แต่มันเป็นคุสนของคุณ
22:56ไม่ใช่ของคนอื่นเลย
22:58จ๊ะปะ
22:59ฉันอยู่ที่นี่เพื่อพิสูตัวเองให้รอด
23:02ถ้าคุณได้บ้านหนักนี้ไปแล้วคุณยังนอนตาหลัมได้
23:06ฉันเชื่อน
23:08คุนนี้ปัจศาต่านตัวจิ
23:11ที่นี่แหละ ป้างของทุนประทวี
23:35บุญผิดแม่ของน้องก็เคยอยู่ที่นี่
23:38ก่อนที่เจอ
23:43แม้อ่ะ เลิกลองห้ายได้แล้ว
23:49ตอนนี้เราต้องพร้องคุณประทวี
23:52ไม่อย่างนั้นเราอาจเจอ
24:08ต่อ Joo
24:11โอ้ย
24:13อะไรนะค่ะ Perez organizers今回ด้วย
24:15๑ את дела
24:17เชื่อพอดี
24:19ทำ Remove
24:24อย่างนั้นไม่ได้
24:54เธอ อะไรวะเนี่ย อีกแล้ววะ
25:24คุณ ทำไมต้องเป็นคุณเนี่ย
25:38เจ็กอ่ะ
25:40ลูกของบุญทินค่ะ
25:42ลูกของบุญทินเหรอ
25:54ทำไมต้องเป็นการบัน
26:09ติวงของบุญทินค่ะ
26:15พวกมีของบุญทินค่ะ
26:19คุณความบุญทินค่ะ
26:22กิมมากเก็บมาก
26:24ที่ล้ากังผม
26:26แต่ถ้าพวกนี้คุณก็จะดีขึ้น
26:29แล้วก็ดีขึ้นดิ
26:30แล้วก็ดีขึ้นดี
26:52มันไม่ไหว
27:02นี่เป็นบ้านสวนออกของป้าฉันเอง
27:04มีคนสวนที่เป็นยาที่ decksอยเผ้าอยู่
27:06รบอยู่ที่นี่ไอดีแล้ว
27:08เธอยังไม่อยากไปพบตำรวจตอนนี้
27:12เพราะฉันเองก็ยังจับต้นชนปลายไม่ถูก
27:16ช่วยด้วยนะคะ
27:18ตอนนี้でกอยู่ในอันตราย
27:20อยู่ในอันตราย
27:21แล้ว...ฉันเองก็...
27:24ฉันเข้าใจ
27:26ว่าเธอเองก็ติดรากแห่ของเกมนี้เข้าไปด้วย
27:30ไม่ไว้ใจใครอย่ะถูกแล้ว
27:33เข้ามาในบ้านก่อนดู
27:46อยู่ที่นี่ได้ไหม
27:48ถ้าเดี๋ยวฉันจะบอกคนปัฒวีให้นะ
27:50ไม่อย่าค่ะ
27:51ฉันอยู่ได้
27:53ที่นี่เงียบเข้ามาในซอยลึก
27:56เป็นส่วนเก่าไม่มีใครสนใจเหรอ
28:00แล้วเดี๋ยวฉันจะให้คนจัดอาหารการกินมาให้นะ
28:03ขอโทรศัพท์หน่อยสิ
28:10อันนี้เปิดส่วนตัวฉัน
28:12เอาไว้เพื่อมีอะไรฉุกเชิน
28:14หนู
28:16หนู
28:18หนูอยู่กับพี่อยู่ว่าดีที่นี่ก่อนนะ
28:20อย่าเพิ่งไปไหน
28:22จะวัดฉันจะคิดออกว่าจะทำยังไงกันหนูดี
28:24เพราะ
28:26เพราะ
28:28เพราะตอนนี้หนูคือพยายานคนสำคัญ
28:30ที่จะเอาคนชั่ว
28:32คนที่ทำได้แม่หนูเข้าคุก
28:34ใช่ค่ะ
28:36น้องผ่านอะไรๆมามาก
28:38รวนเป็นเรื่องที่เด็กรับไม่ได้
28:40คุณต้องให้เวลาเด็กสับพัก
28:42แล้วคุณปัฒวีแล้ว
28:44ถ้ามีที่ซ่อนตัวแบบนี้
28:46ฉันก็ไม่อยากยุ่งกับเขาหรอกค่ะ
28:48ฉันจนมุงจริงๆ
28:58นึกอะไรไม่ออก
29:00เลยคิดถึงคุณปัฒวี
29:02ทั้งที่จะพึ่งเขาได้รู้เปล่าก็ไม่รู้
29:04เด็กคนนี้
29:06แต่เป็นประโยคกับคุณ
29:12ใช่ เพราะอย่างนี้แหละ พวกมันถึงได้พยายามฆ่าเด็กเพื่อนผิดป่า
29:36อะไรคือให้สีนายเถอะ
29:38แก่พลาดีละน่ะ ซ้ามชิจบาดีได้ตัวเด็กไปอีก
29:42ป่านี้มันก็คงรู้แล้วว่าเราจะปิดป่าคเด็ก�pause
29:46แล้วก็คนของคุณไหนเขาเครือด้วยอีกคนหนึ่งนะคะ
29:48ที่เป็นคนพาเด็กใน
29:51ผมว่ว่----
29:52ยưỡวอดีต้องรู้ตื่นลึกหน่ะป่าค ด้วยๆ ถึงได้พาเด็กไปไว้ที่นั่น
29:56ฉันว่าไม่ถูกแล้วว่ายุวดีคิดจะทำอะไร
30:00แต่พาเด็กไปไน้ให้คุณนายเถا barber бал Growing etics ครัว is the first time
30:03พอคุณนนายเถาเคลื่อเคยชวนยุวดีค่าพวกรายครั้ง Machine
30:07แล้วมันก็ปฏิセスทุกครั้ง
30:11หรือว่ามันจะแปลพักไปอยู่ฝั่งชิช Kidsba
30:16ไม่นะครับ
30:17ผมว่าครалоนี้นี้มันเป็นเหตุบาง implicer
30:20มันจะเป็นอะไรก็ชั่งนะ
30:23ที่สำคัญ ต้องฆ่าปิดปากมันทั้งสองคน
30:42คือ ฉันไม่กล้าคุยทางภาลศาพด้วยมันยาว
30:45ผมรู้จะกล้องมุนจอร์ปิดในคอนโดนในชะยงแล้วครับ
30:48เด็กกระยุวดี อยู่ในอันตราย
30:50คือตอนนี้เด็กเป็นพยายยารปากสำคัญที่สามารถยงไปถึงการตายของมุน kroon
30:54เราต้องเก็บเด็กเอาไว้
30:56ถึงฉันจะไม่อยากใช้ประโยดจ Suzuki ก็ก็ตาม
30:59ผมต้องเก็บหลักสานทุกเมตรไว้ใช้ในสั้นสาร
31:02คือหมอพลาว้าก็ต้องรู้ความจริงกันครับ
31:04ต้อนพeltโจม ควรท่านทำอย่างไร
31:07โอ้ Ар...
31:08คุณต้องรักษาชีวิตเด็กและอยู่ดีไว้
31:11อย่าติดต่อกับเด็กอีก
31:13เพราะตอนนี้มันจ้องมาที่คุณแล้วครับ
31:16ฉันเหรอ
31:38คุณดูดีขึ้นมากเลยนะคะคุณส่งสุภาพ
31:54ปัติวีเขากลับมาอยู่ที่นี่แล้ว
31:59เขาคงดูแลคุณอย่างดีที่สุด
32:02อยากกลัวฉันเลยค่ะ
32:21คุณก็รู้ว่าคนที่คุณควรกลัวคือใคร
32:26เสร็จคัดีนี้ถ้าฉันฟ้อกตัวอย่างให้เป็นผู้บริสุดได้
32:32ฉันจะกลับไปฝรั่งเศษ
32:37บ้านหลังนี้จะตกเป็นของคุณ
32:41รักษามันไว้ที่ดีนะคะ
32:45มันมีเรื่องราวมากมายเหมือนยังที่ฉันใครมี
32:50และเรื่องเราที่ผ่านมามันก็มีค่า
33:05มันสอนให้เรารักคนที่รักเรา
33:09รักฉันจะกลับไปเริ่มต้นชีวิตใหม่กับ
33:14กับอะไรใหม่ใหม่
33:29ในที่ที่ไม่มีใครรู้จักฉัน
33:32หรือแย่แสว่าฉันเป็นใคร
33:35นะ
33:39เย้น
33:56- ม่อมแม่ครับ อื้อ
34:14- ม่อมแม่ต้องช่วยผมนะครับ อื้อ
34:18ผมขอร้องให้ม่อมแม่ไปคุยกับทางผู้ใหญ่ของคุณยิงราศี
34:22น morb น ast เล่นแซ่ใจ ข้างอีกส์เย็ว ก็น放心 ค อิว ก็ม่าเฟืนจาก
34:30- คงรู้ว่าคุณยิงวัศีไม่มั่นใจนัยตัวผมแต่ผม
34:34จะทำให้คุณยิงมั่นใจครับ
34:36!!!
34:37แบ่งคนยังงอยู่นั้นเอง ��를하세요 ท rais Đ ทำไมจะมารีบร้อนอะไร
34:46อันนี้ Is there anything?
34:50ลูกกล jewels อะไร
34:51ครับ
34:53ผมกลัวว่า คุณหญิง อราชี จะจัดสินใจผิดครับ
34:57คุณหญิง สมัย นี้ล่ะ Rod
34:59ถ้าเขาจัดสินใจผิด เขาก็เริ่มต้นใหม่ได้ดู
35:02แต่เลือกนี้ ไม่ใช่นะครับ คุณแม่
35:08มีอะไรหรอ
35:10ผมพร้อมแล้วครับ
35:12ถ้าคุณหญิง อราชี ตอบตกลง
35:14ผมรู้ว่าผมจะต้องทำยังไง
35:19เรากำลังเตรียมหลักฐานใหม่ๆ
35:30คือยืนประกอบในการแก้ต่างให้กับลูกความของผม
35:34คุณเรียนคุณพัทเวนะครับ
35:36เพราะผมไม่มันได้คิดว่าคุณเป็นสัตรูครู่อาคาศอะไร
35:40ผมคิดว่าเราร่วมมือกันหาคนผิดดีกว่า
35:44ผมปกสิ่งดีนะครับ
35:46คุณก็รู้วอมแสดงความประสุดใจกับลูกความค educación 않은ช사ที่ทํา
35:50ผมดีใจน่ะ
35:52เพราะรู้ว่าคุณได้หลักฐานใหม่ๆ
35:55ผมกำพูดอะไรเยอะ ไม่ได้ terrorか
35:57ผมมันเกี่ยวกับรูป bomb
35:58แต่ผมก็ดีใจนะครับ
36:01แล้วก็สบายใจด้วยที่ได้ปกคุณ
36:03ท่ Breathing
36:08ท่าน Lisa
36:12มัน chínhริวมทรักacceptable ๆ เดี๋ยวกัน พลงข้อไป
36:18quis拔 ชายบาทยtownก็ค่ะที่เป็นไว้
36:27ขึ้นเลย เพราะมันเลยเถิดมาไกลจนเกินไปแล้ว
36:31แต่ถ้าสารพี่สูตร แล้วตัดเสร็จว่าชิดชบาลไม่ความผิด
36:36บ้านหลังนั้น จะไม่ใช่เป็นแค่ของผมคนเดียว
36:41คุณก็ใจใช่ไหม
36:51ค่อยๆนะ ไม่ต้องเพลง
36:55อืม มันแหละ
36:58ดี อีกวิดหนึ่ง
37:02ค่อยๆ
37:06สะชา สะชา
37:19เออ
37:21แม่จะออกไปข้างนอก
37:24พอดีฉันมีทุระ
37:27เดี๋ยวไปเตรียมอาหารให้คุณสมสุภางนะ
37:31ค่ะ
37:32แล้วคุณแม่จะกลับหรือเปล่าคะ
37:36เออค่ะ
37:37แล้วทำไมฉันจะไม่กลับหรอ
37:39มอแพ้ว่านี้เขาพูดเป็นแปลก
37:41ลูกฉันอยู่ที่นีถึงคน ฉันจะไม่กลับได้ไง
37:47ลูกสมสุภางค่ะ
37:48พอดีแม่จะไปธนาคารค่ะ
37:50นัดกับคุณกระจ่างสีไว้ว่าจะคุยเรื่องที่ที่สีราชา
37:54แล้วก็จะเลยไปซื้อของต่อ
37:57หนูอยากได้อะไรไหมคะลูก
38:01ไม่ค่ะ
38:04ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวแม่ออกไปก่อนนะคะ
38:07มอแพ้ว่าก็ดูสมสุภางให้ดีๆ ล่ะ
38:09นั่นในก็อาศาลกับปัฒวี
38:11แล้วว่าจะดูแลลูกสาวเชินให้ดี
38:13เดี๋ยวได้เดี๋ยวคุยกันแล้วกัน
38:17ไปกันนะคะ
38:27นำเรียก
38:29นี่ ซื้อมันมุ่งดิบไปให้ชัดหรือป่ะ
38:31คุณป่า นี่คุณป่าจะไปไหนคะ
38:33จะไปบ้านสวน
38:35ไปดูชมพูมันเมียวว่าแก่ได้ที่หรือยังหรือลูก
38:37ไม่ได้นะคะคุณป่า
38:39ทำไมล่ะ
38:41ทำไมล่ะ
38:43คุณป่า คุณป่า นี่คุณป่าจะไปไหนคะ
38:45จะไปบ้านสวน
38:47ไปดูชมพูมันเมียวว่าแก่ได้ที่หรือยังหรือลูก
38:49ไม่ได้นะคะคุณป่า
38:51ทำไมล่ะ
38:53คุณป่า นี่ก่อน
38:55คุณป่า
38:57คุณป่า นี่ก่อน
38:59คุณป่า นี่ก่อน
39:01คุณป่า นี่ก่อน
39:03คุณป่า นี่ก่อน
39:05คุณป่า นี่ก่อน
39:07คุณป่า
39:09คุณป่า
39:11คุณป่ายังไปที่บ้านสวนไม่ได้นะคะ
39:13ทำไมไปไม่ได้ นั่นก็บ้านของเรา
39:16ป่าทิ้งไว้คนอื่นดูแล เพราะเป็นห่วงหนูนะรูป
39:19ไม่ได้จริงๆค่ะ คุณป่า หนูบอกไม่ได้ก็คือไม่ได้ค่ะ
39:23ชิดชบา มีอะไรเหรอ
39:26เดี๋ยวนี้ไม่ไว้ใจป่าแล้วใช่ไหมเนี่ย
39:28ทำอะไรรับรับรอรอไม่บอกป่ากัน หั๊ะ
39:31ไม่ได้ค่ะ
39:33คือ...
39:37คุณป่าค่ะ
39:41คettes หนู มักษาตี พริกlouds p Here that I figured.
39:45รlarationกรรมนานพี่ surgery amore
39:50หนูรวยว่าพวกนั้นช่วยกันไม่สกดต้อยตามเราไปจนเจอเด็ก
39:58หนูยังไม่กลายไปที่บ้านหลังนั้นเลย
40:01หนูกรัวว่าพวกนั้นไม่จะสกดต้อยตามไปจนเจอเด็ก
40:07คก손geht The overse engine
40:09มันเป็นพวกของน описยง
40:12มันจะสักกอดรอยตามเราไปค่าปิดบากเด็กครับ
40:15โอ้ย
40:17แล้ว...แล้วใครโดวและเด็กกะยุวดีหรับลูก
40:23แล้วถ้าเกิดมันลอดไปให้การศาญได้แล้วก็
40:26พวกเราทั้งบนยายเขาไปอยู่ในขุม
40:28สนutes ฉันไม่อยากลัวมากินเข้าท hill
40:30เพราะฉันไม่อยากเห็นหน้าคุณไง
40:34คุม ท้องใช่ไหม
40:35อย่าเอาเวลามาเป็นเครื่องพี่สูตรว่าเขาดีเรียวเลยครับ เพราะมานั้นคุณคงไม่เหลืออะไรเลย
40:42คุณช้ายเอียว เขาก็มันจะมีลูกกับผมมาเหลือ
40:45ไม่จริง ผมไม่จริง คุณพี่สูตรจะมีสูตร
40:50โทษสูตร
40:52อยากเธอลืมความแค้น ที่แสนทุรนด้วยราย
41:10อยากปัดใจ
Recommended
41:12
|
Up next
41:27
38:41
1:17:40
46:41
44:26
41:02
42:05
42:29
Be the first to comment