Avançar para o leitorAvançar para o conteúdo principal
rider_pff218
  • há 2 dias

Categoria

🎥
Curtas
Transcrição
00:00รายการต่อไปนี้ เป็นรายการทั่วไป สามารถรับชมได้ทุกวัย
00:27ผมอยากจะชนคุณไปงานบันเกิดผมนะครับ
00:29แล้วทำไมฉันต้องไปแล้วคะ
00:31คุณ...ก็คือของฝันยังเดียวที่ผมอยากได้ในปีนี้
00:34คุณเทวา
00:35เป้าหมายใหม่ของแพทพ��ก็คือคุณเทวา
00:39คุณ нравorasวิ...ภ่า
00:43อ่ะ
00:44เมื่อคือนี้ ผม่าได้พ่อมการ Neil pointed out
00:46ถ้าเกิดเรามีรู้ขึ้นมา จะทำอย่างไร
00:48เรื่องนี้คุณเทวาต้องนับรับผิดชอบ
00:50พ่อครับ...
00:51ผมอยากจะแต่งงาน
00:52แต่งกับใคร ครับ
00:57ผมรอวันที่มากุยกับคุณฤสนุกเรื่องนิิมนานี่ครับ
00:59คุณฤสนุกผมจําได้ว่า이라고 เคยเกริจไปครั้งตอนแล้ว
01:04แล้วเรื่องของเทวากับถูรวินะครับ
01:09ผมเองก็เอ็นดูหนูลวิมากครับ
01:11ขอบคุณคุณบรมมากเลยครับ
01:13แต่ venirผู้เรื่องแล้วเรา tamamแล้ว
01:17spooky
01:19อยู่แล้วครับ ตรงที่ว่าถ้าเด็ก 2 พระหน่าแต่งงานกัน
01:23เตรศัติของรอคทั้ง 2 จะควบรวมกันด้วยความสดิกใจมากยิ่งขึ้น
01:27คุณเทวาอยากแต่งงานกับรวี พี่ยังเพราะเหตุผลเรื่องการควบรวมธุรธุกิจนี่หรือเปล่า
01:33โอ้um..ไม่ใช่อย่างนั้นนะครับ
01:35ผมนะ..รู้ใจของชายมุมติครับ
01:38ท่อแปกชอบนนูรวี Meghan Schnains พ bible google
01:42läนี่ความเทวานะ คงไม่ออก нам
01:58จะหยุดเพื่อว่าท่อจะไม่มีท Geralt Nurili なศพยา Domain
02:04ผมเองก็รู้สึกเป็นเกียงมากเช่นกันเลยครับ
02:08แต่ว่าเรื่องนี้เนี่ย
02:09คงต้องให้ระวิตเขาเป็น omdat voilà
02:14ผมรอได้ครับ
02:15ข้าวผม
02:22พี่เทวาค่ะ ที่เห็นเว็บไซต์ใหม่รายังค่ะ
02:25รีนให้คนแก้แบบรายลอมากเลยนะคะ
02:28ตอนนี้เนี่ยรีนว่าโอเคที่สุดเลย
02:30สีสุภาพแต่ก็ทางสมัยนะคะ
02:34พี่ไทยวาคะ
02:38พี่ไทยวา
02:39ว่างไ입อริน
02:43พี่เหมืออะไรคะเนี่ย
02:45รินถามว่าพี่เห็นเว็บไทร์ต์ใหม่
02:47ที่รินให้คนออกแบบมาหรือยiberalคะ
02:48ก็ดีนี่
02:50แหม
02:50จิตใจไม่อยู่บ้านเนื้วกับตัวแบบนี้เนี่ย
02:53คงกำลังรุ้น
02:55เรื่องที่ส่งคุณพ่อไปสู่ของคุณเ฀้าวิชใช่ไหม
02:57قอดีละ recon
03:01ก็ดีละนิ
03:02นี่ จะไปทำแล้วก็ไปทำไป
03:05ดินไปก็ได้ค่ะ
03:07พี่เทวาจะได้ฝันถึงคุณระวิต่อจากเมื่อกี้นี้
03:25ครับคุณพิง
03:27คุณเทวาคะ พิงมิน่าจะคุยกับคุณ
03:30เย็นนี้คุณว่างไหมคะ
03:32เย็นนี้ผมมีนัดแล้วนะคะ
03:34แต่เรื่องที่พิงมิน่าจะคุยกับคุณ
03:36มันสำคัญมากนะคะ
03:45พอหวายนั่นแท้ๆเลย
03:48ฉันไม่น่าซัดวายเข้าไปขนาดนั้นเลย
03:57คุณพอ
04:01ค่ะ คุณพ่อ
04:04อะไรนะคะ
04:05คุณบарมพอสู่ขอระวิให้คุณเทวาที่บ้าน
04:10แล้วคุณพ่อว่างไงคะ
04:17ขอบคุณค่ะคุณพ่อที่ไม่บางคับระวิ
04:20เรื่องนี้ระวิจัดการเองค่ะ
04:23สวัสดีค่ะ
04:24สวัสดีค่ะ
04:33คุณเทวา
04:35นี่คุณกล้ามัดมือโชคฉันเลยหรอ
04:54จะเป็นที่ปะสวัสดีค่ะ
05:16ทำไมไม่รับสายชั้นได้คุณเทวา
05:24คุณแตกงานกับtim ไม่ได้นะคะ
05:29ทำไม соб graoke
05:32พระพรีมิ devoted ไม่�เ Wangnaiกัน
05:35ทั้งแต่ chalk
05:37ของคุณเป็นเจ้าของ ผมพ tray pots เอมั��릴
05:40คุณ ว่า трces in chiici
05:45ète emperor cult
05:49ąć tea
05:54นี่ครับถึงขนาด เคยทำให้ผู้ชัยคนหนึ่ง
05:57ต้องกระโดดตึกฆ่าตัวตายมาแล้วนี่ค่ะ
06:04คุณรู้เรื่องนี้ได้อย่างไร
06:10พริงอยู่บ้านเดียวกับประวิธ์นะคะ
06:12แล้วก็เรียนมาหาอะไรเดียวกันด้วย
06:16มีเรื่องอื่นที่พริงรู้มากกว่าในเรื่องสร้างค่ะ
06:24ที่พริงอยู่ตั้งสร้างคุณรู้ปริษย์
06:28คุณทุกวิ มีอะไรหรือเปล่าครับ
06:31ฉันมาหาคุณเฮ้าวาค่ะ
06:33งั้นก็ฉันนั้นบนเลยครับ
06:54ผมก็เข้าใจในความหวังนี้ของคุณนะครับคุณคริง
07:01แต่ว่าเรื่องนี้ผมตัดสินใจไปแล้ว
07:10ใครก็เปลี่ยนใจผมไม่ได้
07:12ไม่ว่าใครจะพูดร้ายให้คุรวิยังไง
07:15แต่ผมก็ยังเชื่อใจเขา
07:17และการที่ผมจะแต่งงานกับเขา
07:21มันไม่ใช่เพราะว่าแค่เรื่องความละผิดชอบ
07:25แต่มันเป็นเพราะว่าผมหลักเขาด้วยความจริงใจ
07:29ผมคิดเรื่องแน้นมาตลอดจนถึงตอนนี้
07:31ว่าผู้หญิงที่ผมอยากจะใช้ชีวิตด้วยก็คือ
07:35คุณรวิปริยา
07:51คุณรวิปริยา
07:53คุณรวิปริยา
07:55คือฉัน
08:05- คือฉัน- คุณมีธุราะได้หรือเปล่าครับ ฉันจะมาคุยกับคุณ เรื่องที่คุณพ่อคุณไปสู่ขอฉัน
08:24แล้วคุณว่ายังไงบ้างล่ะครับ
08:27เรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่ ฉันคงตัดสินใจในสองสามวันไม่ได้
08:36ฉันขอตัวนะคะ มีงานต้องทำอีก
08:57นี่ คุณไม่เหลือดร้อเลยหรือไงอะฮะ
09:16ที่นักเราวิปียามากลับไปกันแต่งงาน
09:18แต่งงาน แต่งกับอะไร
09:21เทวา บริรัก
09:25เทวา
09:27นักรวิปียามันวางแผนจะจับคุณเทวาไปตั้งนานแล้วละ
09:32มันปิществอ่อยเขา ให้ถ้าเขา
09:55วิปริยากลับมาอยู่ดี
10:01แต่ถ้าคุณอยากให้ฉันเซ็นใบอย่าให้นักแล้วก็...
10:06ได้
10:08ถ้าคุณขัดขวางานแต่งงานของสองคนนั้นสำเร็จ
10:13ฉันจะอย่าให้คุณ
10:25น้อง...ล้องใจว่ามันมีร้างเธอ
10:36น้อง...ล้องใจว่ามันมีร้างเธอ
10:48มีอะไรคานิมัน?
10:50ละวิ...ละวิจะแต่งงาก่ายเทวาไม่ได้นะ
10:53คือ...คือมันจะใช้ละวิหาผลไม่โยชมทางรุปกิจ
10:57ปล่อยให้ละวิตามสินใจเริ่มนี้ได้ไหมと思หน launches
11:00เรื่องของละวิมันไม่ได้เกี่ยวของกับคุณอีกแล้ว
11:03แต่ผมรักคุณนะละวิ
11:04ผมรักละวิไม่เคยเปลียนแปลง
11:07ผมจะให้ละวิไปแต่งงานกับผู้ชายคนอื่นไม่ได้
11:09ฉันเองก็เคยรักคุณเหมือนกันค่ะ
11:12แต่คุณ they should guide you with their partner
11:13กับผู้หญิงคนอื่นเหมือนกัน
11:15เพราะฉันนั้น ออนิ aus
11:17หนิวิ ท่านล่าไม่คิดจะแก้แค้นผมแล้วก็...
11:19เรื่องระวังคุณกับฉัน
11:22มันไม่ใช่เรื่องการแก้แค้น
11:23แต่มันจบลงไปแล้ว
11:26ฉันไม่หลง boom
11:27คוามรู้สึกดี ๆ ให้กับคุณเอง
11:29ถัดใจจากฉันสถขาดนิมมาน
11:31ฉันไม่ลักคุณนะ
11:34ทำแบบนี้กับdad
11:36- นิมมัน ไปนะ! นิมมัน ไป! คุณทำอะไร?
11:40- ไป ๆ ผมไม่ให้คุณไป! ทำอะไร? หยุดเดี๋ยวนี้เลยนะนิมมัน!
11:51- ครับออกไปซะ! อย่ามาทำอะไรเร็ว ๆ ในบ้านของฉัน!
11:56ออกไป!
12:06อ่ะ!
12:18พวก seri zoi
12:19เต่หวะ
12:21ผมตื่น состояниi
12:22ผมอย่างยุ่งต์มาวิ
12:24คุณดิดสิทธิ์อะไรล่ะมาห้ามผม Да
12:28ก็สิที่ผมก็เป็นคนแล้วกเรา
12:30ตรงนี้
12:30คุณนะมันแค่นีว่าช zob oitt
12:34เราสองข้องทุกคน
12:36ก็ไปนักธุรกิจเหมือนกัน
12:38น่าจะรู้ดีไม่ใช่เหรอ
12:40ว่าเธอเกิดมีโอกาสเข้ามา
12:42แล้วก็ต้องชวยเอาไว้ก่อน
12:46งานนี้ไม่ใช่แค่ผมจะได้ราวีเปริยา
12:49แต่ผมจะได้สยาม Engineering
12:52มาไว้ในกรรมมือด้วย
12:54ที่คุณได้แบ่นงานกับคุณ
12:56มันก็เพราะเห็นขนทางธุรกิจ
12:59แต่ผมจะบอกอะไรกูนให้
13:01เพื่อคุณยังไม่รู้
13:03แต่วิ้นนี้ต้องไปไหนก่อน
13:05แล้วก็ยังลักผมอยู่
13:07ผมลำหน้าคุณไปกัน
13:09งั้นคุณก็ต้องระวังหลังไว้ให้ดี
13:11เพราะผมเนี่ย
13:13เป็นพวกจูจมเหนือน
13:23อีกหน่อยผมก็แสงหน้าคุณแล้ว
13:25ชักเบิดใจจัง
13:27อย่าแต่ต้องระวิ
13:29ระหว่างผมกระวี มันไปไกลเกินกับความว่าแต่ต้องล่ะ
13:36ไว้!
13:45มัง!
13:47ดูเดี๋ยวนี่!
13:50นี่มันอะไรกันเนี่ย?
13:52คุณนิมมาน คุณกำลังบุกลูกบ้านเรานะคะ
13:55ออกไปจากบ้านฉันเดี๋ยวนี่เลย
13:57ไม่อยากเช็จจะเรียกสำรวจ!
13:59พี่แท่วา!
14:01เป็นไงบ้าง
14:04ไม่เป็นไร
14:17ผมไม่เข้าใจครับ ทำไมคุณถึงอยู่เฉยๆ
14:20ย้อมให้คุณนิมมานต่อยอยู่ฝ่ายเดียว
14:23สภาพเชินไปแบบนี้คงไปทำงานไม่ไหว
14:26ทำกับไป อย่างไร
14:28ห่องหของนายพระชุมแทนฉันด้วยแล้วครับ
14:30ได้ครับ
14:32แต่วันนี้ช่องบาย ยังมีงานตรวจอายกษารดีอออฟิทย์ด้วย
14:34ถ้างั้นเดี๋ยวพ่อไปดูแลเรื่องอีกernСТreichenแล้ว
14:45โด้ด้วยมันค่ะ
14:55เดี๋ยวดี ช่วยอะไรพี่หน่อยสิ
15:01โอ้ย!
15:02พริงซันไม่ไหวแล้วนะคะคุณแม่
15:04ทำไมใครๆก็ต้องเลือกอย่างราวิ
15:06มันมีดีอะไรคะ
15:08พริงซู่มันไม่ได้ตรงไหน
15:10พี่มันมาย่วนนิมมาน
15:12มันมาแย่ของเทวาง
15:14เพราะว่ามันตั้งใจจากแปล่งặtทุก皆
15:17เอานะ
15:18แม่รู้ว่านั่งราวิ
15:20มันตั้งใจใช้คุณแทยวา
15:22เป็นเครื่องมือในการแก้แค้นเรา
15:25แล้วมันก็ทำสำเร็จแล้ว%สิคะ
15:29ตอนนี้ มันกำนอนจะได้แต่งงาน
15:31กับเจ้าขอบนิศัทธิ์หนึ่งคุณแทย์วา
15:34ต้าzer поговор 0 พริงซิคะ
15:36พริง 뚱งตรงปลากกับ Lion товr ที่แพ้อย่าง顏มัน
15:44แล้วเบพริ จะหาจุดอ่อนข้างนางราวิ มันไม่ใช่เรื่องย่าง
15:49และแม่รู้ว่าจะทำยังไง ให้มันเจ็บโอดที่สุด
15:54ไปกับแม่ ไปไหนค่ะ
15:58นางราวิ นางอิงอ่อน
16:01เกียนคิดว่าเก็ดจะได้มีกวางสุข
16:06เช่นครับ
16:27โหลวิ
16:30เถ้าสูńsk จะล格ทีศัตราบลองอย่างไง
16:51เป็นผู้กิดกว่า
16:55มันค้ะ
16:58ฉันทําแผงให้นะคะ
17:02อ่ะ เปล่าเลยเจ้าคุณ
17:28นี่ก็เปล่าที่สุดแล้วนะคะ
17:44คุณเป็นห่วงผมว่านานเนี่ย
17:47ยังจะใจแข็ง
17:49ไม่ยอมแต่งานกับผมอีกแล้ว
17:53แคลว่าฉันเป็นห่วงคุณ
17:56ถ้าคุณไม่เป็นห่วง
17:58คุณคงไม่ให้มาหาผมถึงที่นี่หรอกเนี่ย
18:02ฉันทําแผงเสร็จแล้วค่ะ
18:08ฉันทําแผงเสร็จแล้วค่ะ
18:16เดี๋ยวเจ้าคุณ
18:18ขอบคุณ
18:48ค่ะ ป่า
19:08ว่าไงนะคะ
19:09เขาพูดแบบนั้นเลยเหรอคะ
19:12แล้วเขาจะไปที่ไหนคะ
19:15บ้านสวน
19:20ค่ะ
19:23ฉันขอตัวก่อนนะคะ
19:26จ้อยอ่ะ เดี๋ยวแล้วแพ็คเสร็จเอาของไปขาบขายที่ร้านเดิมด้วยนะจ๊ะ
19:41ได้เลยค่ะ พี่เจ้าของร้านในเขาต้องดีใจมากแน่ๆเลยค่ะ
19:44เขาบอกกับจอยตลอดนะคะว่าขนมคุณออนไปลงวันไหนน่ะ ขายหมดเกลี่ยงไปในวันนั้นเลยค่ะ
19:50ตาย นี่ตกอับถึงขนาดต้องทำขนมขายเลยเหรอคะคุณอิงออน
20:05ฉันน่าสุมเภทจิดจิด
20:07พัชชา เธอมาที่นี่ทำไม
20:11เพราะไม่เยี่ยมเยือนในฐานะคนที่เคยคุ้นเคยกันเป็นอย่างนี้
20:16โดยคุณจะต้องพูดอีกอย่างว่า
20:19คนที่เคยใช้อู๋ง
20:22นาดาล
20:26นี่แก แกล่าดังแน่ใช่เหรอคะ
20:30นี่ อ๊ะ อ๊ะ
20:32โดดเดี๋ยวนี้นะ
20:34เยี่ยมมาแสดงที่ใส่ต่ำๆที่บ้านฉัน
20:36พัชชา พาลุกสาวเธอออกจากบ้านเช่นเดี๋ยวนี้
20:40จะให้ฉันไป มันไม่ที่เรื่องง่ายด้วยบ้าน
20:44เฮ้ย เอ๊ะ...
20:48โดด ท่านบอกให้อยู่ไงล่ะ
20:52เราอ่ะไม่ได้เดี๋ยวโครงอะไรกันแล้วนะ
20:55เร้าต่างคนต่างอยู่ ทำไมจะมาหาเรื่องด้วยอ่ะ
20:58ฝากไปบอกนางระวิด้วยนะคะ Construction
21:01คุณป้า
21:02ไปให้เลิกยุ่งกว่าคุณเทวาส่ะ
21:05ไม่อย่างนั้น
21:06ชีวิตคุณป้า
21:08จะไม่มีวันอยู่อย่างสมบสุบ
21:10อ๋อ
21:12ที่แท้ก็เรื่องผู้ชาย
21:14ความบ้าผู้ชายนี่มันผ่านทางพันทุกการ์มด้วยเหรอคะ
21:32วางนี้น่ะแก
21:53แกมันก็แค่อินหนังผู้ดีตกอับที่ผัวทิ้ง
21:57แกอย่าคิดว่าฉันจะกลัวแก
22:02อ่ะ
22:05แกทำนะคุณโอร์นะ
22:13คุณไทยช่อบ
22:15แกล่าจะอ่ะแม่สุดมั้ย
22:21อยู่เติบคนไทยต้องแบบนี้
22:25โอ้ย
22:29แกล่า
22:32อัน...
22:34อัน อัน...
22:43อั้... ‫อัน...
22:46อัน...อัน...
22:52แจ้
22:54จากก stealing
22:57พวกหมาบ้า
23:00ก็ต้องโดนน้ำสาดแบบนี้แหละ
23:02ถึงจะหายคลัง
23:03ออกไปจากบ้านแม่ฉันเดี๋ยวนี้
23:05ก่อนที่ฉันจะโทรแจ้งตำหนู
23:08ข้อหาบุกรุก
23:09พัน
23:11ยินกน้วย
23:13สถานี้ตำรวจเหรอคะ
23:22บ้านฉันมีคนบุกรุกค่ะ
23:27กุนนอน
23:30กุนนอนค่ะ
23:31แม่
23:32กุรุมิ
23:34แม่ แม่ไปได้
23:36จอยแบ่วยะดม
23:37ได้ค่ะ
23:38แม่ไปแล้ว
23:40ถึงไม่ต้องทำอะไรมัน
23:42มันก็ของตายด้วยโลกเก่ามาทำเริบอยู่ดี
23:46วันนี้เราของสนุกกันแค่นี้ก็พอแล้ว
23:49ไป ริงกลับลูก
23:52ถ้าคุณแม่
23:57คุณแม่
23:59เป็นไงบ้างค่ะคุณแม่
24:00ดีขึ้นเลยยัง
24:01ดีขึ้นแล้วลูก
24:03เอาห transforming
24:07เป็นไงบ้างค่ะคุณแม่
24:09ดีขึ้นหรือย่าง
24:11เยอคื้นไป
24:14ราวิจะบอกเรื่องนี้กับคุณพ่อ
24:16มันจะมีประโยชน์อะไร
24:18คุณพ่อก็แค่ตลักเตือนต่อว่า
24:20สาวนะวัา
24:21คนที่จะเคลียดคือคุณพ่อของเรา
24:24แล้วถ้าลูกรักแล้วเป็นหสุ่งคุณพ่อ
24:26เหย่วเรียกไปบอกคุณพ่อนะลูก
24:28คุณแม่ก็เป็นแบบนี้ทุกทีเลยอ้ chegar
24:31ถึงจะไม่บอกคุณพ่อ
24:34ยังไงดาวิก็จะไม่ย้อมให้สองแม่ลูก
24:36มือรắngแกะคุณแม่ได้อีก
24:38เราไปเยอะ washing มามันคา milestones
24:40ถึงเวลาที่เราต้องต่อกลับ
24:42แม่ไม่เคยสอนให้ลูกเป็นคนเจ้าคิดแฦ้งแㅋนแบบนี้นะลูก
24:45แต่แม่สอนราวิให้รู้จักปอกป่องคนนี้อ่อนแอร์กว่า
24:49แล้วขุณแม่ก็เป็นคนสัมคัญของราวิ
24:51ที่ราวิจะต้องปกป่อง
24:54ราวิจะเอาคืนสองแม่ลูกนั้นให้เจ็บแสบที่สุด
24:59เพียพลิงจะต้องโดดเดียว
25:01สิ้นวัก
25:03แล้วก็ทุกธล Vision
25:04ส่ต์ส่งหั container กฎากเลิศต่าย
25:06ดีแล้วค่ะเราวิ อยากหนักเผื่อจอยด้วยนะคะ
25:09จอย
25:12ราวิ?
25:13เราวิพูดจาแบบเนี้ย
25:15ไม่หน้ารักเลยนะลูก
25:17กับพวกนี้สายต่ำ ๆ แบบนั้นไหน
25:20เราไม่จำไป ต้องน่ารักก Burgunder เค้าหรอก
25:27ถึงเรารู้ว่าเขาตัว
25:27เราก็ไม่ต้องย tätäสามตัวเหมือนเขาสิ ลูก
25:34ขอบคุณครับ
26:04เธอไม่ใช่คนในฝัน
26:07เวลาเธอหน้ากัน
26:09ฉันจอร่างหลังใจ
26:14ทุกทุกขึ้นฉันเผ่าวันอา
26:18ให้เราไม่ต้องเจอกันได้ไหม
26:21การกระทำของเธอ
26:23ทำลายจิตใจทุกครั้ง
26:27แต่ยิงน้ำ
26:29และการที่ผมจะแต่งงานกับเขา
26:30มันไม่ใช่เพราะว่า
26:32แค่เรื่องความรับปิดชอบ
26:34แต่มันเป็นเพราะว่าผมรักเขาด้วยความจริงใจ
26:37หีกไหกไหร่เธอขนาด
26:41เหมือนหัวใจอย่างทอรมมา
26:46ระวิ
26:48ไม่คิดจะบอกแม่หรอลูก
26:51คะ
26:52เรื่องที่มีคนมาสู่ขอลูกน่ะ
26:58คุณแม่รู้
27:01คุณพ่อถูกมาเล่าให้ฟัง
27:04ระวิไม่ได้คิดจะปิดบางคุณแม่หรอกนะคะ
27:07แค่คิดว่า
27:22การแต่งงานจะไม่เกิดขึ้นหรอลูก
27:30แม่
27:32ระวิเคยมีบทเรียนกับชีวิตคู่
27:36ว่ามันไม่ได้สวยงามเหมือนในนิยาย
27:40ระวิเคยเชื่อใจนิมมาน
27:44ชื่อว่าเขารักระวิมาก
27:48แต่สุดท้าย
27:50เขาก็ทำให้ระวิต้องเสียใจ
27:54เหมือนยังคุณแม่กับคุณพ่อ
27:58คุณแม่กับคุณพ่อ
28:02คุณพ่อก็ทำให้คุณแม่ต้องเสียใจเหมือนกัน
28:06ระวิตรู้ว่าจะต้องเจ็บปวดอีกครั้ง
28:10แต่ผู้ชายไม่ได้เหมือนกันทุกคนนะลูก
28:14แล้วเบิดสรุปของชีวิตคู่
28:16ก็ไม่ได้ผิดหวังเหมือนกันหมด
28:18ถ้าระวิตรักผู้ชายคนนั้นมากพอ
28:22อุปสักทุกอยากมันก็ต้องผ่านไปได้นะลูก
28:28ถ้าลูกยังตัดสินใจไม่ได้ แม่ขอแนะนำให้ทำตามหมู่ใจของตัวเอง
28:58สอร์รี่
29:15นี่คุณเองเหรอครับ จำผมได้ไหมครับ เราเคยเจอกันในงานแต่งของ
29:24ค่ะ แล้วคุณมาทำอะไรที่นี่ครับ
29:29มาเรียนศีเนтьсяคะ
29:31คุณมาเดีย�ที่นี่เหมือนกันหรอครับ ผมก็ได้อยู่ที่นี่
29:36ดีใจจังครับ แท่ไม่ค่อยได้เจอคนชายที่นี่เลย
29:39แล้วเงินครับ
29:43คือ ฉันจะอ่านัง laundry เ�aczือเล่มนี้หรอบ approval
29:47แล้วอังไอ้ว่ามันมีอยู่เล่มเดียว ถ้าคุณอยากอ่านนี่คุณยืมไปก่อนαιได้นะคะ
29:52เป็นไรครับ คุณเอาไปก่อนได้เลย
29:53ผมไม่รีบ
29:57ขอบคุณค่ะ
30:02คุณชอบอ่านอันนค์เสียมเงิมเหมือนกันนะครับ
30:04ผมเนือชอบมากเลย
30:05หนึ่งน Lori g
30:09ถ้าคุณฟูจบแล้ว
30:10ฉันขอตัวไปอ่านนOR Arts oupe g
30:22- ผมแค่แปลกใจครับ ว่าทำไมผมก็คือเห็นคุณตามร้านอาหารไทย หรือตามปาตี้สังสารของคนไทยครับ
30:34นี่สรุปแล้ว คุณจำผมได้จริงๆเหรอครับ
30:40ผมคือคนที่นี่พัชนะให้คุณตอนที่คุณร้องให้ในงานแต่งไงครับ
30:44- จำได้แล้วยังไงคะ
30:48- ในวันนั้นผมก็สงสัยเหมือนกันนะครับ ว่าคุณนี่น่าจะเป็นกิ๊กเจ้าบาวแน่เลย เห็นยืนรองให้ในงานแต่งแบบนั้น
31:03- ผมขอเบอร์คุณได้ไหมครับ เพื่อเวลานักเรียนไทยเนี่ย นัดรวมตัวกันผมจะได้โทรบคุณได้
31:12- ปกติฉันไม่ค่อยชอบไปงานเลี้ยงสั่งสั่งนะคะ แต่คุณดูกับเงานะครับ เพื่อคุณอยากได้เพื่อนทานข้าวสักคน
31:20- นี่คุณ อยากโดนไล่ออกจากห้องสมุตทางคู่ได้ไงคะ ไม่อยากโดนครับ ถ้ามันอยากก้องเนียบค่ะ
31:35- ก็ได้ครับ ผมเนียบก็ได้ครับ แต่
31:41- แต่ อันนี้เบืองผมนะครับ เพื่อคุณมีอะไร ถวงหับผมได้เลยนะครับ
32:11- หลอก หลอกใจว่ามันไม่รักเธอ
32:28- หลอก หลอกใจว่ามันไม่รักเธอ
32:35- นี่ ลวิ ฉันขอโทษจริงๆนะ ถ้าคืนนั้นฉันไม่ปล่อยให้เธอไปกับคุณเทวา เรือมันก็คงไม่เป็นแบบนี้
32:45- ฉันถามจริงๆนะ เขาบางครับคู่เขียนเธอหรือเปล่า
32:50- ฉันคิดว่าไม่นะ หักแสนัวว่าเธอก็สมยอมละสิ
32:55- หลายเหมือนกันนั้นเนี่ยเพื่อนฉันคืนนั้นฉันเมามาก
32:58คืนนั้นฉันเมามาก
33:02ฉันจำไม่ได้หรอก
33:04ว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง
33:06แต่ในไหนเรื่องมันก็มาถึงข้านนี้แล้ว
33:08เธอก็แต่งงานกับคุณเทวาไปสะเธอ
33:10ผู้ชายที่ดีพร้อมทุกอย่าง
33:13ที่สำคัญ
33:14รักเธอได้อย่างคุณเทวา
33:16ต่อให้พริกหันดินหาอีกทั้งสามโลก
33:18ก็คงหาไม่เจอแล้วแหละ
33:22นี่ ระวิ
33:24ฉันถามจริง ๆ นะ
33:28เธอรักเขาหรือเปล่า
33:30ฉันไม่คิดรักเธอสักวัน
33:34เธอไม่ใช่คนในฝัน
33:38เวลาเธอหน้ากัน ฉันจะหลังใจ
33:42ถึงตอนนี้แล้ว
33:44จะรักหรือไม่รัก
33:46มันก็ไม่สำคัญแล้วล่ะ
33:48ให้เราไม่ต้องเจอกันได้ไหม
33:52การกระทําของเธอ
33:54ทำไรใจใจทุกครั้ง
33:56โปรโลค
33:58คุณบรมเขาเร่งจะเอาคำตอบอีกและนะ ระวิ
34:00เขาอยากจะรู้ว่า
34:14รูกจะว่ายังไง
34:16ระวิคิดว่า
34:18เรายังไม่เคยเจอกันแบดจริงๆจรังๆ เลย
34:20ก่อนที่ Le Witt จำตัดสิงใจเข้าไปอยู่ในครอบพั่วเขา
34:24เราก็น่าจะมีโอกาสไดôleิลรูพวกเขาก่อน
34:26ملนก็จริง
34:27ถ้าอย่างนั้นเนี่ย
34:30พ adviser แล้วจะเชินคุณบรมนักรอบหัว มากินข้าวที่บ้านเรา ดีไหม
34:33ดีค่ะ
34:35แล้วหลังจากนั้น
34:37Le Witt จะให้คำตอบคุณบรม
34:41ด้วยตัวของราวิเอง
35:01ราวิประยา
35:04ผมก็ไม่น่าใจเหมือนกัน
35:07เพราะอยากได้ยินกำตอบแล้วเจ้าคุณ
35:10ค่ะ พี่เทวา
35:15พี่ขอราวิประยาตาแปดงานอ่ะน่ะ
35:20นี่เป็นแผนของพี่ใช่มั้ยคะ
35:36พี่กำลังจะเข้าใกล้ผู้หญิงคนนั้น
35:40ไปอีกเก้าหนึ่งแล้วใช่มั้ยคะ
35:46อืม
35:47ขอบคุณนะคะพี่เทวา
35:49ถ้าชีวิตดา
35:51ไม่มีพี่เนี่ยก็คงอยู่ไม่ได้มาจนถึงทุกวันนี้หรอกนะคะ
35:55พี่จะต้องทำให้ระวิปียา
35:58เจ็บบวด
36:00มากกว่าที่ดาเคยเจ็บนะคะ
36:10อืม
36:12เอา
36:14แต่นายบางก็ดา
36:16มีเพื่อนบ้างไหม
36:20ก็เหมือนเดิมนะคะ
36:22ดา
36:24พี่
36:25ดาไปเลยที่นั่นต้องนานแล้วนะ
36:27พี่ไม่เคยได้ยินมาก่อนเลยนะว่าดามีเพื่อนสะคน
36:31ดาจำที่หมอบอกได้ไหม
36:33นอกจากจะต้องกินยาให้ครบตามที่หมอสังแล้วเนี่ย
36:36ดาจะต้องพยายามเปิดตัวเอง
36:38มีเพื่อน มีสังคม แล้วก็ทำผิดจัดกรรมกับผลอื่นเข้าบ้าง
36:41ได้เข้าใจไหม
36:44แต่ว่าดา
36:45พี่ทำเพื่อดาแล้วนะ
36:50ดาจะทำเพื่อพี่บ้างได้ไหม
36:53พี่ขอร้อง
36:58ค่ะ
37:09สวัสดีค่ะ
37:12ฉันดาวิกา
37:15คนที่คุณให้เบอร์ในห้องสมุดไงแล้วค่ะ
37:24ผมไม่ได้มาที่นี่นานเท่าไหร่แล้วเนี่
37:28นี่คุณมาที่นี่เพื่อที่จะคุยเรื่องรูปไม่ใช่เหรอค่ะ
37:32เราลือว่ายังไงค่ะ
37:33กปติดว่ายังไงค่ะ
37:35เขายังไม่เห็นเขาว่ายังไงเลย
37:39แล้วมิเควาเป็นคนอย่างไรค่ะ
37:41เขาก็ดูเป็นคนดีนะ
37:42ดูฉลาดพอฟัตย์พอникаบราวิด ได้
37:45แล้วเป็นถึงปรธานบริหารของบริรัพ
37:49เหมาะสมกับรูกเราทุกทั้ง
37:50ฉันไม่สนใจเรื่องถ์ถานาต Nice ที่การงานอะไรหรอก
37:53ฉันอยากรู้ว่าวเขาการาวิดไหม
37:56แล้วก็เป็นสุภาพประหลุดและเข้มแข็งพอไหมที่จะเป็นหลักให้ระวิในวันที่ลูกเราอ่อนแอ
38:04และที่สำคัญเขาเป็นคนผูกเบาชอบฟังคนอื่นมากกว่าพรรยาด้วยไหม
38:15ออน
38:21ออนต้องให้ผมขอโทษสัตว์กี่ครั้งถึงจะยกโทษให้กับผม
38:25นี่เรากำลังคุยเรื่องของลูก 베าชื่อเรื่องของเรา
38:31เรื่องที่คุณอยากรู้ผมตอบไม่ได้หรอก
38:36มีเพียงคนเดียวที่จะตอบได้ก็คือตัวเราาเท่ง
38:46ผมมาที่นี่เพื่อที่จะพRegศในท่ discourage ของคุณกับ y 측
38:52ใจด้วยตัวของเขาเอง
38:54ระวีต้องรู้ดีที่สุดว่าเขาต้องการอะไร
39:02ขออนุญญาตนะคะ
39:04คุณระวีทำธุราเสร็จแล้ว ตอนนี้ใกล้จะถึงบ้านแล้วค่ะ
39:07ตกอาหารพร้อมแล้ว เชิญทุกท่านได้เลยนะคะ
39:10ก็คุณระวีขอโทษนะคะ ที่มาชา
39:12คำแบบนี้ไม่น่ารักเลยนะ หนูระวี
39:14แค่ผู้ใหญ่มาบ้านทั้งที่ ปล่อยให้นั่งรออยู่แบบนี้
39:18เดี๋ยวคุณบรมเขาจะหาว่าบ้านนี้ไม่สั่งไม่สอนเรื่องมันแบบ
39:34ก็เพราะว่ามีมารยาตไงคะ ถึงมาชา
39:38รอวีเชิญใครบางคนมาร่วมตัวอาหารด้วยค่ะ เชิญค่ะ
39:44นี่คุณออน คุณแม่ของรอวีเองค่ะ
40:02สวัสดีค่ะ คุณบรม
40:06สวัสดีครับคุณออน
40:10ดีใจจริงจริงนะครับที่พบคุณวันนี้
40:12แน่หนูระวี
40:14จะพาคุณออนออนมาตั้งที ทำไมไม่บอกกันร่วงหน้าหรือจ๊ะ
40:18จะได้จัดอาหารพิเศษไว้ให้
40:22ที่ระวีพาคุณแม่มาวันนี้
40:24ก็เพราะว่าอยากให้คุณแม่รับรู้เรื่องนี้พร้อมกับทุกคนค่ะ
40:30ประวีตกลง แต่งงานกับคุณเทวาค่ะ
40:46ส่วนในวันงานแต่งงานเนี่ย
41:04ระวีขอแค่มีคุณพ่อ
41:06แล้วก็คุณแม่ของระวี
41:08ที่เป็นผู้ใหญ่ฝ่ายเจ้าๆ
41:10ไม่เกียมคนอื่น
41:12ไม่เกียม
41:28แม่แสดีอ่ะ
41:30พวกลูกจะได้ทะยี่ดังระวีปียา
41:32วินใต้ฝ่าเท้า
41:34เพราะให้หมัดของคุณแท้เลย
41:36ทำให้ระวีเขาใจอ่อน
41:38ยอมแต่งงานกับผมในที่สุด
41:40จะถูกหรือจะผิด
41:41ลูกต้องพร้อมรับมือทุกอย่างที่มันจะเข้ามา
41:44ขอโททนะค่ะคุณเทวา
42:07อย่าเจ้าทุกสิ่งทุกอย่าง ไปจากจริง จริง จริง จริง
42:27ฉันไม่คิดรักเธอต่อไป
42:30ฉันไม่คิดถึงวันและขึ้นกับ
42:34และไม่สร้างว่าเราจะเคยรักกันยังไง
42:40ใครที่ถามเรื่องฉันกับเธอ
42:44รู้ไว้สวามเหมือนไม่มีประโยชน์
42:47เธอคือคนที่ฉันได้ลืมลบลืมไปไกล
42:53แต่เวลาเจอถึงไม่มือมองเธอ
42:57ที่ตั้งใจเอาไว้ไม่ใช่สักอย่างทำใจ
43:02ให้ลืมให้ลืมมาแค่นั้น
43:07เหมือนหัวใจทอร์เหมือน
43:12หลอก หลอกใจว่ามันไม่รักเธอ
43:21หลอก ตอบยังเหมือนเธอแล้วใจ
43:27หลอก หลอกใครตัวใคร
43:31มากมายเท่าไร
43:34หลอกใจตัวเองไม่ไหว
43:37ความจินขึ้นในหัวใจ
43:40มันยังคงรอเธอ
43:45หลอกใจ
44:01กันมาก
Comente primeiro
Adicione o seu comentário