Avançar para o leitorAvançar para o conteúdo principal
  • há 2 dias

Categoria

🎥
Curtas
Transcrição
00:00รายการต่อไปนี้เป็นรายการทั่วไปสามารถรับชมได้ทุกว่าย
00:12ผมอยากให้คุณมาตรวจสิงค้าที่สายงานด้วยตัวเอง
00:24แกไม่มีอำนาจบาทใหญ่อะไรที่จะบังครับเข้าไปที่นั่น
00:29แกต้องไปเบ้าหนูแลวลี่ที่โรงพยาบัลทุกวันจนว่าเขาจะหาย
00:33ผมเป็นแฟนแลว etherhib disc
00:35ผมไม่ชอบศitals ตางที่บอกแฟน
00:38แม่จะวางแผนที่ลูกได้หนูมานี่
00:40พั้..คุณแม่
00:41โรวีไม่อยากเชื่อเลย
00:42ว่าจะมีลูกพี่ลูกน้อมเป็นคนอย่างเผ็ดพิง
00:45เดี๋ยวผมไปส่งคุณเอง
00:54ขอบคุณนะคะ
01:07นี่ค่ะ คุณเจ็บอยู่นะ
01:11รอตรงนี้แหละ เดี๋ยวผมไปเปิดประตูให้
01:24อ้าวโอ้ โลกพี่ ลูก คุณเทวา
01:33สวัสดีครับ คุณบี assassination
01:35สวัสดีครับ คุณเทวา
01:36ถ้านี่มานหน่ายไปไหน ลูก
01:39เขาไม่ลับหนูที่โรงพัจ astrology
01:42พอดีวันนิมานครับติดธุร้านะคะ
01:44คุณเทวาก็ได้อาศากleadingมากที่そう
01:46ออ๋อขอบคุณ เทวามากเลยครับ
01:48จริง ๆ ไม่เห็นต้องลำบากเลยนะครับ คุณเทวา
01:50ไม่เป็นไรครับ ผมยิ่นดีครับ
01:52ถ้ายังไงเดี๋ยวผมขอตัวก่อนแล้วกันนะครับ
01:55ครับผม
01:56สวัสดีครับ พวกนา
01:57สวัสดีครับ
02:18ราวี
02:38เรื่องมันก็เป็นอย่างที่ผมรับให้ราวีสังนั้นละครับ
02:42ผมรุ่มกระทนราวีด้วยนะ
02:44ที่ผมปิดบังเรื่องนี้ราวีไว้ตั้งแต่แรก
02:47คือผมไม่อยากให้ราวีไม่สบายใจนะครับ
02:49ราวีเชื่อратค่ะ
02:52แล้วก็เข้าใจความรุษษ הנรู้สึกของคุณด้วย
02:58ขโครงคุณนะครับราวี
03:00ที่เชื่อใจผม
03:01ตลอดเวลาที่เราคบกัน
03:04คุณไม่เคยทำให้ราวีต้องเสียใจ
03:07เรื่องแค่นี้ทำไมราวี deserve ใจคุณ дня
03:10ส่วนเรื่องปริ้นฟ์
03:13ถ้าคุณไม่สบายใจที่จะออกไปกับเขา
03:16ขอบเขา คุณก็ไม่จำเป็นจะต้องตามใจเขานี่คะ
03:20แล้วเรื่องชุดละครับ
03:22เดี๋ยวเราวิจัดการเองค่ะ
03:28สมัก
03:29จะมาต่อว่าฉันที่ฉันพ่วงแฟนเธอออกไปขึ้นนอกทั้งนั้นหรือ
03:33ฉันคงไม่มีสิทธิ์ต่อว่าอะไรเธอ
03:36เพราะนิมมาก็ทำชุดเธอเสียหายจริง
03:40แต่ฉันแค่จะมาบอกว่า
03:42ฉันจะเป็นคนรับที่ชอบเรื่องนี้แทนนี้ประมากเอง
03:46เธอเลิกโทรชวนเขาออกไปในต่อไหนได้แล้ว
03:49เธอมีสิทธิ์อะไรมาหังฉัน
03:51เพราะฉันเป็นคนรักของเขา
03:53ฉันไม่ชอบที่จะเห็นคนรักของฉัน
03:56ต้องถูกบางครับให้ทำในสิ่งที่เขาไม่อยากทำ
03:59หรือไปไหนตอนไหนกับผู้หญิงที่เขาไม่ได้ชอบ
04:03ไม่ชอบหรอ
04:06ดูวิต ที่เธอไม่รู้หรอ
04:09ว่าผู้ชายนะ
04:11เวลาอยู่กับแฟนก็พูดยางนึง
04:14แต่เวลาอยู่กับพูดยิงคนอื่น
04:17เขาก็พูดยางนึง
04:19นิมมาติเขาไม่ได้พูดอะไร
04:22เพราะเราสองคนเข้าใจกันดี
04:25ออกเป็นว่าเธอไปลองเลือกชุดมาแล้วกัน
04:30ว่าเธอพอใจแบบไหน
04:32แล้วฉันจะเป็นคนรับที่ชอบค่าใช้ใจเอง
04:37ไม่ล่ะ วันนี้ฉันไม่ดิวมาหมดแล้ว
04:41ไม่มีชุดไหนสวยถูกใจใช่เลย
04:49รู้สึกว่าเราสองคนเนี่ย
04:52คงจะมีรสนิยมแบบเดียวกัน
04:56เพราะฉันชอบชุดที่เธอใส่มากกว่า
04:59เพราะฉันถ้าฉันจะขอชุดเธอแทน
05:02เธอจะไว้อย่างไร
05:07ได้
05:13เชิญเธอเลือกเลย
05:15อยากได้ชุดไหนก็เชิญออกแล้ว
05:19แต่สิ่งที่ฉันให้เธอได้
05:22มีแค่เสื้อผ้าทั้งนั้น
05:25ไม่ใช่อยากอื่น
05:43มีอะไรให้แม่ช่วยมา
05:45คุณหวิค่ะ คุณหวิ
05:53คุณหวิ คุณหวิค่ะ
05:55ก็เลือกสิ่งหวังคุณหวิแล้วหือค่ะ
05:57ช่วยนี่
06:11ฉันไม่ได้ตั้งใจนะราฮิ
06:13คือฉันก็พยายามเลือกแล้ว
06:15แต่เซ็บภาคของเธอ
06:17มันไม่มีจกแห่งเสือทุงใจชั้นเลย
06:24ที่จริงอาก็ว่าจะช่วยเก็ดอยู่หรอกนะ
06:26แต่พอดีเวลาอาหารเย็น พอดี อาหารเลยต้องรีบไป
06:31ให้เด็กของเธอเก็บเองแล้วกันเหรอ
06:39เอาเสื้อพ่าพวกเนี่ย ไปทิ้งให้หมด
06:47ของที่มันเปื้นมือสกกับปลก จิตใจฉันตับ
06:52ฉันคงไม่คิดจะเอามาใส่อีก
06:54อ๋อ เราก็ช่วยทำความสะอาดห้องทั้งหมด
06:58ถูกสอบถูกหมุ
07:00ฉันไม่อยากให้เหลือล่องรอยสกปกหลืออยู่
07:07ไปก่อน
07:24พ่อได้ยินเจ้าเอบอกว่า ตะวันโดนเพื่อนร้องที่ลงเรียนเรื่องแม่
07:36ทำลองนั้นนะครับ
07:37แล้วร้องหายหรือเปล่า
07:40ตะวันไม่ร้องเหรอครับ
07:42แต่อาจจะน้อยใจนิดหน่อย
07:45เพราะว่าคนอื่นเขามีแม่มารับ แต่ว่าตะวันไม่มี
07:51พ่อไม่อยากจะเท้าเรื่องเก่าหรอกนะ
07:55แต่มันก็เป็นความผิดของแก
07:58จุ ๆ แกเข้าอุ่มตะวันมาที่บ้าน
08:01ถามอะไรก็ไม่พูด
08:02บอกแต่ว่าเลิกกับแม่ของตะวันก็แล้ว
08:04จนทุกวันนี้เราก็ยังไม่รู้เลยว่าแม่ของตะวันก็เป็นใคร
08:07ก็เป็นใคร
08:10คุณพ่ Normally, เรื่องมันก็นานมาแล้ว อย่าพูดถึงเลยค่ะ
08:14พ่อต้องพูด
08:17ของอยากให้ไทยวานแกปัญหาเรื่องนี้
08:23ลุกน่าจะแต่งการได้แล้วนะ
08:25อายุพบมันใช่น้อยมะ
08:27อะไรนะครับ คุณพ่อ
08:29表แช่จะได้มีแม่ด้วย
08:33เพราะถ้าตวัญโตวงวันนี้จะมีปัญหาเรื่องแม่เรียง
08:36แก้ก็จะได้หยุดนิสัยรอยมารอยผ่ายสะหิ
08:40พ่อ..ที่แต่งงานนะครับ
08:43คุณพ่อพูดอย่างว่ามันง่าย
08:44เหมือนสั่งผมไม่ชมกะแฟอย่างนี้
08:48วิ่มการที่จะหาผู้หญิงดีๆ
08:49สักคนและแต่งงานด้วยใช้ชีวิต
08:51อย่างมีความสุข พokol원이มัน เพื่ออยากตรงไหน
08:54มัน快速と思います
08:56омง Astra is mother
08:57อยากแต่งงานด้วยไม่เจอนะสิครับ
09:00คุณพ่อ พี่เทวาเขาชั่งเลือก ถ้าจะให้ไปเด็นกับผู้หญิง แล้วทานข้าวสมื้อสองมื้อ ก็คงจะได้
09:07แต่ถ้าจะหาผู้หญิงดี ๆ มาแต่งงานด้วย รอตะวันโต พี่เทวาก็คงหาไม่ได้หรอก
09:17แต่พ่อพบคนที่หมอส่งกับแกแล้ว
09:23หนูราวิปี ลูกสาคุณวิสนุ
09:26ดาเรียนก็บอกว่า แค่ให้ความสนใจเขาเป็นวิเศษ
09:31ลีมก็บอกตามที่เห็นล่ะค่ะ
09:34กับคุณระวินี้ผมก็เพิ่งเจอเขาไม่นาน
09:37ที่สำคัญนะ เขาก็มีแฟนแล้วด้วยครับ
09:42เสียดายจังเลยค่ะ
09:45แต่เรื่องนั้นพ่อรู้
09:49เป็นหนุ่มสาสมัยนี้ก็เปลี่ยนคู่ควงกันเหมือน
09:52คนที่เป็นแฟนกันก็ใช่ว่าจะล๋มเอย โดยการแต่งงานกันทุกคู่มาเลยนะ
09:56พ่อ กับคุณให้สนุเนี่ย ก็รู้จักกับมานานเป็นเพื่อนกัน
10:00เขานะเป็นคนดี เป็นคนจิกใจ
10:03พ่อก็เลยบันใจว่าเขานะจะต้องอบร Omega
10:06있기onteer ลูกสาวเขามามเป็นอย่างดี
10:11Brookeinas พ่อก็เป็นคนดี
10:13มีอันคดไกล ไม่มีอะไรที่จะสูงนิมวานไม่ได้
10:16โอ้โหคุณพ่อนี้ข้อหมุนนั่นปึกเลยนะคะ
10:19รู้ไหมیاค่ะทั่งชื่อแฟนคุณゆวิด้วย
10:22แต่รินว่าพี่เทวาจะพูดเขาไม่ได้ก็ตรง พี่คุณ Ramese นะ ไม่ได้ชอบพี่เทวานะศิคะ
10:30ของอย่างนี้มันต้องรอบ
10:31การทำทุรกิธกับการเอาชนะจ่ายผู้หญิง แล้วมันคลายกันอยู่อย่างก็ต้องที่การแข่งขันนี้ล่ะ
10:40แต่ผมว่า ถ้าพ่อ��면จะขอให้แกเปิดโอกาสการกับตัวเอง
10:44ได้ศึกษาดูนิสัยใจขอของคุณละวิก็ลูกจะคัดข้องไหมนะ
10:51เพราะถ้าแกเห็นว่าเขาเหมาะสมและดีพอสำหรับแก
10:57เพราะว่าแกก็น่าจะลองลงแข่งขันกัดหนึ่งมานก็นั่ง
11:02แต่วันจะได้มีแม่สักที
11:14ลอง ลองใจว่ามันไม่รักเธอ
11:24ควบรุมกิจการพอหมายถึงเสียง Engineering หรือครับ
11:30ใช่ พ่อสนใจบริษัทบาทที่พอตามแก้
11:36ทำไมอ่ะ ในวงการ Real Estate นี่อ่ะนะ
11:40มันมีทั้งเสือสิงพระทิ่งแรก
11:43และที่อยู่มาก่อนพวกเรามากม้าย
11:46ถ้าจะแกไปให้ได้ เราต้องก้าวให้เรειวกว่าพวกนั้น
11:51แค่รับเมา不管สรร้างภธนาที่ดินรถสร้างที่พักอา visit
11:55มันยังไม่พอ
11:58ถ้าจะเรียกว่าครบวงจรได้แล้วก็
12:00เราต้องสามารถผลิตชิ้นส่วนคอนกริต
12:03และพรวมเล็กได้เองด้วย
12:08พ่อ opacity wants to keep Nordian
12:11และแบบนี้ รุงวิสนุก็จะยอมนะครับ
12:15เรื่องนี้ถึงได้เป็นหน้าที่ของแก ถ้าแกได้เป็นรูปเคยเข้าแบบสบุ่นแบบแล้ว ทุกอย่างก็จะง่ายขึ้น
12:34เราไม่ได้มาร้านนี้กันนานมากเลยนะคะเนี่ย
12:37สามปีได้แล้วมั้ง ตั้งแต่เราเด็กกันครั้งแรก
12:42ที่เราไม่ได้เด็กกันจริง ๆ มานานแค่ไหนเหรอคะเนี่ย
12:45หกเดินได้แล้วมั้ย
12:47ก็ราวิทำแต่งงาน
12:50ตั้งแต่คุณไปช่วยงานคุณพ่อคุณ
12:52คุณก็ไม่มีเวลาเหมือนกัน
12:55คือในแบบนี้ต่อไป
12:57ผมว่าผมคุณต้องเสียราวิให้กับงานแน่ ๆ
13:01เราต้องหาเวลาอยู่ในการให้มากขึ้นแล้วนะครับ
13:13ละวียังจำได้ไหม ทางแร่นที่เราเจ укas
13:17ชั้นไปกินคร่าวกับเพื่อนในร้านเดียวกับคุณ
13:20แล้วกุณก็เข้ามาขอเบิร์
13:23อันนี้จริงเนี่ย เพื่อนผมก็ชอบคุณ
13:26แต่เขาไม่กล้าเข้าไปขอเบิร์
13:28แล้วก็ใช้ให้ผมไปขอให้
13:30แล้วทำไมคุณไม่เคยเล่าให้ฉันฟังเลยล่ะ
13:34คุณปลอกกับผมมาสะหน้าชาเลยจำได้ไหม
13:37คุณบอกว่าฉันไม่ให้เปิดคนไปขนาว
13:40แล้วเราก็มาเจอกันอีกทีที่ล้านสอดรถ
13:44ใช่
13:45ตอนนั้นผมเจ้าได้ว่า
13:47ผมอยู่ช่วยคุณตอนที่รถคุณอย่างด้วย
13:50คุณช่วยฉันตอนไหน
13:53คุณเองก็เปลี่ยนยางไม่เป็นตั้งหากล่ะ
13:55plicับผมอยู่เป็นคนคอยให้กําลังใจคุณไงตอนต่อนี้ชั่งเค้าเปลี่ยนยาง
14:00ผมอยู่ตนเค้าเปลี่ยนเสร็จเลยนะ
14:02จี๊งๆ的話
14:04tinggalonกนั้น
14:07ที่ทำให้ผมได้รู้จักขุณ
14:09Duty คุณยันจำได้อยู่อีกเหรอ
14:13เอ้า! ผมไม haberได้จำ
14:15แต่しかし Birthday
14:18It is my worst
14:19ขอบคุณ Nabrawi
14:22เรื่องอะไรคะ
14:24ขอบคุณที่อยู่เคียงข้างผมมาตลอด
14:28ขอบคุณที่เป็นคนมีเหตุผล
14:31เข้าใจผม
14:33แล้วก็พร้อมที่จะให้อภัยผมทุกเรื่อง
14:36และวิศเป็นผู้หญิงคนเดียวที่ผมรัก
14:41แล้วก็เป็นผู้หญิงคนเดียว
14:44ที่ผมอยากจะใช้ชีวิตอยู่ด้วยตลอดชีวิต
14:54ราวิ คุณจะแต่งกันกับผมได้ไหม
15:24เมื่อลูกสองคนตัดสินใจแล้วพ่อก็ยินดีด้วย
15:41ผมดีใจนะครับที่คุณวิสนูกเห็นดีด้วย
15:45ลูกเราก็ครบหากันมานานแล้ว
15:48ครับ แล้วนี่วางแผนจะแต่งงานกันเมื่อไหร่
15:52ปลายปีครับ ถ้าคุณลุงไม่ขัดกล้องอะไร
15:56ผมจะให้ผู้ใหญ่มาสู่ขอตามธรรมเนียมอีกครั้งนะครับ
16:00เรื่องนั้นไม่สำคัญหรอกครับคุณมิส
16:03ผมไม่ใช่คนที่ชอบทำอะไรอื่นวาย
16:06ขอให้ดูแลราวิให้ดี
16:09ราวิเป็นลูกสาวคนเดียว
16:11เป็นแก้วตาดวงใจของลุง
16:13ลุงเรียงเข้ามาอย่างดี
16:15เพื่อให้เขาได้มีชีวิตที่ดีดีสุด
16:22มองสัญญาครับ มองจะดูแรกแล้วว่าอีกนี้ที่สุด
16:35นี่ พริก พริก พริก เกี่ยมมาเถาหน่อยนี่มาก
16:39สุดน้ำมากก็แต่งตื่นกับบาดี พริกยุด ยุด
16:43มันเป็นแบบนี้ไม่ได้อะไรล่ะคนมาก
16:46ถ้าไม่นั่งรวิตไม่ต้องได้ทุกอยากเหนือเพิง
16:48นั่นแต่เด็ก ๆ แล้วพ่อของมันมันเป็นเจ้าใครบริษัสไหล่
16:54และพ่อของ compensert เป็นขนางทุรักษณกรจอก ๆ
16:57ที่หวังจะรวยแล้วเอาเงิมไปขุดทองที่ยocyสนวดตัว
17:02มันเลยมาหาเลยได้เก็บอยิดยม
17:05คือตอนนี้จะได้แต่งานกับผู้ชาที่เพลque南ขุนไงมาน
17:10ทำไมค่ะคุณแม่ แล้วพริกihnษณ์!
17:13ei!
17:16โอเค! หยุด! หยุด!
17:18สิ่งโอบสิ่งอีกล้อมหน่อย พริงกว่าแม่นะ
17:21ว่างานแต่งานของมันสองคน จะต้องไม่มีวันได้เกิดขึ้น
17:34นี่ๆๆๆ เล่ามาเลย ฉันอยากจะฟังเรื่องเธอเต็มทีแล้ว
17:37ก็ไม่มีอะไร
17:41อุ๊ยๆๆ แหวนเพชรเมตโตสักขนาดนี้
17:44นี่จะกล้าบอกเข้าหอ ๆ leafs hAll hier
17:45อีก İyi
17:48ฉันกัดนิมมาร Murdered ก็คบกันมาตั้งสามปีแล้ว
17:50เขาก็คงเห็นว่าควรแต่เวลาแล้ว
17:54เขาก็เลย ครุกเข่าขอแต่งงาน
17:58ก็ไม่ถึงขนาดนั้น
18:01ว่าจะเถอะมั่นใจเล่าหรอ ของคุณนิมมาร impatient
18:04ถ้าฉันไม่มั่นใจในนิมมาร
18:06ก็ควรไม่มีผู้ชายของตอนที่ฉันจะมั่นใจแล้ว
18:09Richtung常務เอียร์ Also buy a coffee while
18:12ฉันดีใจด้วย โนราวิ
18:13งั้นแคบแก้วเนี้ย
18:15เธchemไม่ต้องจ่าย
18:16ฉันเร๊ยงเอง
18:17คือว่าแสดงความยิ่งดี
18:18ให้กCP&&asy朋友
18:19eng вокруг Russian
18:20Euh..
18:21เรียงใช่เหรอ
18:22แค่แค่แก้วเอง fever
18:24อ้า...
18:24ก็ร้านฉันขายกcost
18:25อ่ะ
18:26จะให้ฉันเร๊ยงอะไรล่ะ
18:28อ่อ
18:28เดี๋ยวฉันแถม Als
18:29เคค์ให้อีกชิ้มหนึ่งแล้วกัน
18:39โอ๊ย ฉันไม่ได้อยากรู้เรื่องค่ะเธอ
18:41แต่ฉันอยากรู้เรื่องผู้ชายที่สั่งให้เธอไปไซงาน
18:45เขาเป็นคนช่วยชีวิตเธอไว้ด้วย
18:47เขาหรอไหมอ่ะ
18:52โอ๊ย ฉันนี่ช่าเธอจริงๆ
18:54ชีวิตเจอแต่เรื่องรมมันติกอ่ะ
18:56โอ๊ย รมมันติกบ้าอะไรกัน
18:58นี่ ในแน่นเป็นคนถามให้ฉันเก็บตัวนะ
19:00และอ이고อย่างนึง ฉันก็ กำ gårนงานจะแต่งงานแล้ว
19:04iban เลิกคุยเรื่องนี้ดีกว่าจะไปทำงานแล้ว
19:07ได้นะ บ๊ายบาย
19:09อüne Hertz
19:09คุณ
19:12นี่คุณอีกแล้วอ่ะ
19:16คุณเฮ 알고สวัสดีค่ะ
19:18แล้วนี่รูจักกันด้วยเหรอ
19:21คุณมาที่นี้ทำไม
19:23ผมเป็นลูกข้าป่าจำของแแจนะครับ
19:25แล้วก็ลูกสาวผมชอบกิน yummy Legs largest
19:27儆คล้านนี้
19:27ที่สำคัญ ผมจะมากินกาแฟตอนนี้ 18 แล้วครับ
19:31เธอ นี่รู้จักกันได้ยังไง
19:34ผมไม่รีคิดบังครับ
19:36อราวีเป็นเพื่อนจารย์เองค่ะ ตั้งแต่สมัยมหาลัย
19:39แล้วตอนนี้ ก็เป็นผู้บริหารบริสัทใหญ่
19:42แล้วก็กำลังจะเป็นเจ้าสาวเร็ว ๆ นี้ด้วยค่ะ
19:57นี้รู้จักกันได้ที่สิ่งกัน
20:23อยู่อนหน่าเศรคัง ข้าลัง
20:34โอ้ย โอ้ย
20:36คุณอ้อนคะ
20:37คุณอ้อนเป็นไรหรือเปล่าคะ
20:39คุณอ้อน
20:42ฮาลโห จ๊อย
20:46ว่าไงนะ
20:48ได้ ได้ เดี๋ยวฉันจะรีบไป
20:53ใช้ไปก่อนนะ
20:54เอ้า
20:58เฮ้ย
21:00จะรีบไปไหนอ่ะ
21:19เฮ้ย คุณเทวานี่เองอ่ะ
21:21ที่เป็นคนสั่งให้เยรวีตาไปทราย estas งานจากขาเจบ
21:25เรื่องแหน่มกันรู้สึกผิดอยู่เลยไ MODE
21:28เรื่องมันผ่านมาแล้ว อย่าไปคิดมากเลยค่ะ
21:30เยรวีเองเขาก็คงไม่ได้โกนอะไรคุณ be w
21:34ละวีิเค้าเป็นคนมีเหตุผลค่ะ
21:35แต่ถ้าต่างแฟนเขาจะโกนผมมากนะ
21:38คุณนิมมานร่ะหรับคะ
21:41หลายนDoes่าไปสนใจเขาเลยค่ะ
21:43ภาASHUN คุณลวิ ก็ คุณนิมมา นนี่ kilograms จะแต่งงานกันเป็น
21:46ใช่ค่ะ เขาเพิ่งตบปากรับคำ ไปเมื่อเมื่อกี้วันนี้เอง
21:50แต่ ถ้าแจนรู้ก่อนนะ แจนของห้าม เพื่อนไปแล้วแหล่
21:54เสร็จได้ จะทำอะไรตอนนี้ ก็คงไม่ทันแล้ว
21:57ดูแศาถöst verses คุณแจน จะไม่ค่อยชอบคุณนิมมานะครับ
22:00เรียกว่าไม่ถูกชาตาดีกว่าค่ะ
22:03คือก็ต้องยอมรับนะคะ ว่าคุณนิมมันเขารักเยลวีจริงๆ
22:07ทางนั้นที่มี走ๆมากมายมาให้ท่าเขาเนี่ย เขาก็ไม่เคยสนใจเลย
22:12อย่างนั้นคุณแจствуแล้วเป็นหวงนั่งอะไรค่ะ
22:14ก็บอกไม่ถูกนะคะ
22:16คือมันเป็นเชนส่วนตัว
22:18ตั้งแต่แจνรู้จักเขามานะคะ
22:20แจนก็รู้สึกแบционๆ ไม่นàไว้ใจ
22:24รู้สึกว่า
22:25สักวันเขาอาจจะทำให้เยลวีเสียใจ
22:33ถ้ามีลูกทำหน้าแบบนี้ละลูก แม่ไม่ได้เป็นอะไรสักน่อย
22:38แม่เป็นรมบ่อย ๆ แบบนี้ ยังจะมาบอกไม่เป็นอะไรอีก
22:42ไปหาหมอเถอะค่ะ
22:44ไปหาหมอ หมอก็พูดเหมือนเดิม แม่เป็นความดัน
22:48พอไม่มีเรื่องกังวล ความดันมันก็ขึ้นสูงแบบนี้ละลูก
22:52จอยบอกาแม่ไม่ค่อยได้พักผ่อนตามที่คุณหมอสั่ง
22:57แม่นอนไม่ค่อยหลับนะ ลูก
22:59แม่ต้องดูรายสุขภาพตัวเองดี ๆ นะ
23:02ยิ่งมาอยู่ที่นี่คนเดียว ระวิดเป็นห่วง
23:10ค่ะ ค่ะ ได้ค่ะ คุณระวิด
23:17ค่ะ ค่ะ สวัสดีค่ะ
23:20คุณรวิโทรมาทำไม
23:23คุณรวิโทรมาบอกว่าคืนนี้จะ钟กล้างที่บ้านที่สวนครับ
23:27фอันมั้นเหรอ
23:28ค่ะ
23:33และแม่เขาเป็นยังไงบ้างแล้วลูก
23:36polit.
23:38ถ้าแม่เข้าไม่เป็นอะไรมากพ่อก็คو хочетсяใจน Lisa
23:40ที่จริงเพราะว่าจะไปเยี่ยมแล้วนะแต่ว่า
23:46แบบแค่นี้ก่อนน่ะลูกนะ
23:48จ้า จ้า
23:49พัฒ พี่ว่าคืนนี้เรายกเลิกก่อนดีไหม
23:55อ้าว ทำไมล่ะคุณพี่
23:57พี่ว่าจะไปบ้านสูญตั้งแต่เช้าจะไปเยี่ยมอ่อนเข้าหน่อย
24:02คุณพี่ค่ะ คุณพี่จะยกเลิกร้านนี้ไม่ได้นะคะ
24:05กว่าพัฒจะจองได้ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยค่ะ
24:08นี่พัฒต้องจองลูกหน้าต้องสองอาทิตย์นะคะคุณพี่
24:11แต่นี่ตอนนี้ก็ไม่ใช่มีแต่คุณมาดเท่านั้นนะคะที่ไม่สบาย
24:15เผียeka Pring ก็ไม่เคยสบาย
24:17พันว่าคุณพี่น่าจะสนใจ 제가 Pring บ้างนะคะ
24:21แล้ว Pring เป็นอะไร
24:24Pring เปิดท้องนะคะ คุณรง
24:29รับท้องมากว่าคุณแม้
24:31น่าจะสงสัยลกกับพอเฉรศกรรมเลิฒน่ะ 데� сдนรกกันมาทำไม
24:36ทำไมถึงไม่นอนพับพอ
24:37เพรรุด donítรก跳อยนะค่ะ
24:39ถ้ายังก็เดี๋ยวแม่รีบไปก่อนนะ
24:41แล้วถ้ามีอะไรโดนโทรหาแม่นะ
24:43ค่ะ
24:45คุณพี่
24:48ไม่ทำมันหมดหรือค่ะ คุณลง
24:50เพียงทานยาแล้วก็คงจะดีขึ้นนะคะ
24:55โอเค
24:58ไปพรับข่อดีนะ
24:59ใช่
25:06แม่ดีใจกับลูกด้วยนะ
25:07ถ้าลูกได้เป็นฝากบืนฝากคุณนินมาน
25:09แม่จะได้เบาใจสักที
25:11แม่เห็นด้วยใช่ไหมคะ
25:13แม่เห็นด้วยทุกเรื่องที่ลูกตัดสินใจจ้ะ
25:16นินมาน่ะเขารักลูกมาก
25:19หน้าที่การงานก็ดี
25:23แม่เชื่อว่าเขาต้องดูแลลูกได้
25:37เป็นอะไรนะคุณ เป็นห่วงลูกเหรอ
25:53ใช่ค่ะ พัดเป็นห่วงยีพริงค์นะคะ
25:57ไม่รู้ว่าป่านนี้อาการจะเป็นยังไงบ้าง
25:59พัดว่าพัดโทรไปหายีพริงค์ก่อนดีกว่านะคะ
26:03อย่าใจ ไป รีบโทรหาแกดูสิ
26:07coc
26:10ฮัล์รุ
26:11ฮัล์รุ นมานหรอ ที่อาเองนะ
26:13มีอะไรเหรอคุณอ่า
26:16คือนอравствуйте ถ้าจะรบกวนดิมานหน่อย
26:19ตอนนี้ เพ็บพริงไม่สบายมากแล้วอยู่บ้างคนเดียว
26:23เมื่อกี้อาโทรไป ไม่รับสาย
26:25อาเป็นห่วงมากเลย ขอรุงสติไป
26:29อากลัวคุณวิสานูออกมา ทุกลัvofara สำคัญ ให้นอก
26:32ยังปลิดตัวกับไปไม่ได้เลย
26:34เจอวิเขาไม่อยู่บ้านแล้วก็หนึกถึง Brennan ขึ้นมา
26:38แล้วคุณอาอยากให้ผมช่วยอย่างไร
26:54อาอยากให้นิมมานยิงซ์ไปดูพริ้ง กระพวกเขา pole
26:59ไหน ๆ เราก็จะเป็นครอบครัวเดียวกันแล้ว
27:02นิมมากก็ไม่ปล่อยให้น้องสาวของรวิตต้องเป็นอะไรไปหรอกนะ
27:09ตกลงครับ
27:20ทีนี้ที่เหลือก็เป็นเรื่องของแกแล้วนะเย็กพริ
27:29เย็กพริกา
27:59นี่มีกันเกิน
28:03กันติดเวลา
28:05ไม่มีกันมีกัน
28:07อยู่ ตรงนี้
28:09ดีใจ
28:11เธอร์
28:13ใจหลัง
28:15ที่นี่มีกัน
28:17ติดเวลา
28:19แล้วใจ
28:21เกิดเยี่ยม
28:23นายเกิน
28:25ที่เชื่อ
28:27วินส์
28:29งоров
28:33พริง
28:35พริง
28:37พริง
28:39พริง
28:41พริง
28:43พริง
28:45พริง
28:47คุณอีอะไรบ้าง
28:49คุณอีมาน
28:51ให้ผมพาไปโรงพยาบานดีกว่า
28:53ไม่เป็นไรค่ะ
28:55พริงค์ดีขึ้นแล้ว
28:58คุณช่วยพาพริงค์ไปที่เตียงเหรอไทยไหมคะ
29:02มาทำ
29:05ค่อยนะครับ
29:13คุณพี่อิ่มแล้วยังคะ
29:14ใช่
29:15พัสว่าแท่งั้นเรากลับกันดีกว่าไหมคะ
29:17พัสเป็นห่วงเยพริงค์นะคะ
29:18อืม ก็ดีเหมือนกัน
29:20เพราะว่าวันนี้ไม่มีใครอยู่บ้านด้วย
29:22แล้วอยู่คนเดียวเกิดไปไหนขึ้นมาแล้วหนึ่ง
29:25ค่ะ
29:40ถ้าคุณไม่เป็นไรแล้ว ผมกลับก่อน
29:44เชื่อคุณค่ะ
29:46จะรีบกลับไปไหน
29:49ที่คุณมาหากพริงค์น่ะ
29:52ก็เพราะว่าคุณคิดถึงพริงค์
29:56คุณก็แค่พริง
29:59เหมือนที่พริงค์แล้วสิกกับคุณ
30:03ร้อยค่ะ
30:06เดี๋ยวถ้าคนไม่เห็นเข้าเนี่ย
30:07มันจะไม่ดี
30:11วันนี้ไม่มีใครอยู่บ้านค่ะ
30:13คุณก็รู้
30:15คุณพริงค์
30:18จะทำแบบนี้นะ
30:19เฮ้ย จะทำแบบนี้นะ
30:33พริงรูนะคะ
30:36ว่าคุณก็หวยหังอย่างได้ปริง
30:38พริงรูตรงนี้แล้วไงคะ
30:41คุณจะหนีความวัศคตรงนี้ทำไมครับ
30:45ลอง ลองใจว่ามันไม่รักเธอ
31:00ลอง ลองใจว่ามันไม่รักเธอ
31:06เดี๋ยวแค่นิมัน
31:15มันไม่คง Walk this.
31:21รักมาตลอด มันไม่ขอประติดตัวนี้
31:29ไปให้thingมาของkach叫
31:29ขอให้ลูกไปใกล้คุณ
31:31แค่นั้นก็พอเอง
31:36ไปส่งนี้
31:41หลังดีกว่า ความมีทักอย่างกลับ
31:55ความมีทักอย่างกลับ
31:58แล้วพลังไปกว่า ที่นับการท่าน
32:03ที่นับทำลาย พลังไปว่า
32:08ที่สุดที่สุดที่สุดที่สุด
32:38ที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่ส
33:08ให้เราไม่ต้องเจอกันได้ไหม
33:12การกระทําของเธอ
33:14ทำลายใจใจทุกครั้ง
33:17แต่ยิ่งนานกลาย
33:20ยิ่งไม่เข้าใจเลย
33:22ใจมันรำวันไว้
33:24คืนทุกวันยิ่งดัน
33:27ให้กล่ะ ให้กล่ะเธอขนา
33:30ไม่เป็นไร ขอแค่นี้สุดอีกนะ
33:32โอ๊ย!
33:38คิดถึงในหน้าทำไมเนี่ย
33:44กำนังจะแต่งงานแล้วนะละวิ
34:01พิ่งรักคุณค่ะ
34:03พิ่งพร้อมจำมากทุกอย่างให้คุณ
34:06ขอให้คุณอันมามองพิ่งบ้าง
34:17จะไม่มีใครรู้เรื่องนี้
34:19ลอกจากเราสอบกด
34:36ไปขอพี่คุณ
34:51ไม่นีจริง
34:52จะไม่ก็นะ
34:53ถึงปีแล้ว
34:56พัจริบไปดูเย็บพลิง ก่อนนะครับ
34:58เฮ้ ทำไมเยียบจังเลย เป็นลงไปแล้วไปหรือเปล่าก็ไม่รู้ คุณพี่เร็วๆหน่อยค่ะ
35:24ไปแล้ว พี่พริง
35:28พ่อแม่ นี่มันเรื่องว่าอะไรกันเนี่ย
35:43นี่ใครจะอธิบายเรื่องนี้ได้ไหม
35:50นิมัน ฉันเชื่อมาตลอดเลยว่าเธอเป็นคนดี
35:53ฉันถึงยอมให้เธอครบหากับลูกสาวฉันอยู่หลายปี
35:56แต่ฉันไม่เคยคิดเลยว่าเธอจะทำเรื่องบัตรสีแบบนี้
35:59ในบ้านของฉันกับหลานสาวของฉัน
36:03ผมขอโทษจริงค่ะพูดหน้า
36:06ขอโทษเหรอ? แท่ขอโทษมันไม่คอหรับไหม
36:10ฉันรู้สาวไว้ใจคุณ เชื่อใจคุณ
36:13เชื่อใจคุณ ให้คุณมาดูแลลูกสาวฉัน
36:15แต่ดู ดูสิ่งที่คุณทำให้เธอพริงค์สิ
36:24เอาล่ะ เอาล่ะ ฉันถามอะไรเธอหน่อยนิมมา
36:28เธอชอบพริงค์หรือเปล่า
36:30คือ...คือ...
36:33นิมมาน ถึงถนาจนี้ยังจะต้องถามอะไรอีก
36:36ถ้าคุณ您ิมมาไม่รักไม่ชอบistol www.priing.s Letterng
36:38จะมาทำแบบนี้ก็เอียยยยjar
36:42แต่ว่าผมอม은... แล้ว bijvoorbeeld
36:43quinkyfling เป็นฝ่ายเสื้อหาย
36:45คุณ นิ Yang Mướn จะต้องรับปิดชอบ
36:48แต่ว่าผมกับราวิค...
36:50ถึงตอนนี้แล้วเรื่องของเธอกับเรื่องของราวิค
36:51คงต้องพัก balances wings
36:53ตอนนี้เรามาจัดการเรื่องของเธอกับเรื่องของเพชริงดีกว่า
36:57นิมมัน อาวไม่มีอะไรที่จะพูดกับเธออยู่
37:01นอกจากจะขอร้องเธอ ให้เธอจัดการเรื่องนี้แบบรูปผู้ชาย
37:08นี่แกเป็นบ้าอะไรของแก ฮะ นิมมัน
37:23ก็จะแต่งานกับผู้หญิงคนหนึ่ง แต่ดำไปมีแซคกับผู้หญิงอีกคนหนึ่ง
37:28แล้วแถมสองคนนั้นเป็นลูกพี่ ลูกน้องกันอีก
37:32ผมพลาดบ appreciative
37:34ผมมึงจะเข้าใจ เพอเพชริงตั้งใจอย่ายวบผม
37:38แล้วไง แกจะไปมีเซ็กกับผู้หญิงที่ไหนกับไทย
37:42ฉันไม่อยากสนใจแกหรอกนะ
37:45แต่นี่ ทำไมก็ถึงได้ง่ butterfly avanz
37:48ทํ Island ทุกคน เขารู้กันไปหมด
37:51แกจะกินแบบเกี่ยบ powert�นี้ ทําไม่เป็นเลยหรือยไง
37:54และนี่แผนที่เราจะควบรวมบริس Southeast
37:57นิรมิจกับสยาม เดนชในเรียกเข้าโดยกันจะทำยังไง
38:03ถ้างงั้น, ผมจะไม่แต่งง่ากับเผ๊ชพิก ผมจะไม่บอกãรู้วิสนุทиг funk
38:06ไม่ต้องไปไหนทั้งนั้น
38:09ถ้าผมไม่เรveda กันระวิ แพ็นร vezes เขาอยังอยู่นะครับ พ่อ
38:13มีแกเก็กค่ะเรื่องถึงขณะดนี้
38:15แกคิดว่าคุณฟิสนุ jumping forward จะยกเราวิดให้แกอยังงั้น
38:19ถ้าแก ก็เป็นหลานสาบคุณวิศนุ
38:21ถ้rióแกไม่รับคิดชอบเขา
38:23แกจะยิ่งทำให้คุณวิศนุ
38:25เขาไม่พอใจไปกันใจ
38:26แล้วแผนที่เราจะควบรวมปริศัทธร์ทั้งสองเข้าด้วยกัน
38:29มันจะต้องโร่มลงจร�อย ๆ แก
38:32ยังไงก็ทั้ง
38:34มาถึงขนาดนี้แล้ว
38:36ยังไงแกเขาต้องแต่งงานกับ infrared Neck
38:37ตามที่คุณวิศนุเขาขอ
38:40รักละวีนะครับพ่อ
38:42ไม่ต้องมันเถียม
38:44เพราะนี่แบบเป็นครางเถียม
38:46ที่เราจะไม่เสียโอกาสในการควบรวมบริษัททั้งสองเขาด้วยกัน
38:54แต่ก็เอาเธอ
38:57ยังไงฉันจะลองคุยกับคุณวิสนุกเขาดูอีกที
39:00ว่าเขาจะว่ายังไง
39:05คุณมิดรู้ใช่ไหมครับว่าผมกลดขนาดไหน
39:08ผมรู้ครับว่าคุณวิสนุกรท
39:11นี่ถε่าเป็นผม ผมก็เ fino老 Чли
39:14แต่ผมก็ได้ต่อว่านิมมาะก็ไปขนาดใหญ่เลยนะครับ
39:19นิมมาะそうですねครับก็เป็นพูดชาย
39:21บางท unnieเขาก็ทำไปตามสันชาติalesของความเป็นพูดชาย
39:26เรื่องนี้ คุณวิสนุกก็น่าจะเข้าใจนะครับ
39:30เข้าใจ เข้าใจเนี่ย์หรือ
39:33คุณมิดน primo
39:34ทั้งที่คนที่เสียหาย เป็นหลานสาวโปร
39:38ผม แล้วคนที่จะต้องเสียใจมากที่สุด Doc เป็นลูกสายผม
39:44ถ้าลูกของ series episode 17 บวีกついて longingUE.
39:49นูกริว id.. citizens could become considers us
39:51แล้วกัดแก greeting แล้ว pressures on their own
39:59ลูกสายผมไม่ตายเป็นอย่างนั้น
40:02คุณหมิต
40:04Okay
40:08เอาเถอะครับ คือผมไม่อยากจะให้เรื่องนี้มาทำให้ความสัมพันธ์ของครอบครัวเราต้องมาหังใจกัน
40:18เอาเป็นว่าผมต้องขอโทษอย่างจริงใจ
40:22และผมก็ยินดีที่จะทำทุกอย่างเพื่อรักษาความสัมพันธ์ของเราเอาไว้
40:29แล้วก็ผมยินดีที่จะให้นิมมานรับปิดชอบทุกอย่าง ถามที่คุณต้องการ
40:38ลอง ลองใจว่ามันไม่รักเธอ
40:47ลอง ลองใจว่ามันไม่รักเธอ
40:54เฮ้ย มาเลย ตัวแสบวันนี้มา
40:58ขอดี
41:00เป็นไง
41:03ตัวแสบ
41:06เอ้า นี่พ่อกลับมาเร็วไม่ดีใจนะคะ
41:10ดีใจค่ะ
41:12ดีใจแล้วทำไมไม่ยิ้มเลยนะคะ ลูก
41:14คุณพ่อค่ะ วันนี้คุณครูให้ว่าลูกพ่อครู
41:18เพื่อนๆของเราตัวไหร่น้อย พ่อตัวไหร่ไม่ไปรูป
41:22เฟ้ย
41:36คุณแม่มาได้อยู่ว่านกับเรา แต่วันนี้ว่าลูกคุณแม่ไม่ได้
41:40เฟ้ย
41:44แต่ว่าตะวันก็วาดรูปคุณพ่อได้
41:46แล้วก็รูปคุณปู
41:48รูปอาดลิน
41:50แล้วที่สำคัญนะ
41:52ตะวันยังลืมวาดไปคนนึง
41:54อาดาไง
41:56ถัววันจำอาดาไม่ได้ คว interviewed ว่าลูกอาดาไป типа
41:58ถัววันจำอาดาไม่ได้
42:00ก็อะไรว่าลูกอาดาไปได้
42:02ถ้าكرิดจำไม่ได้
42:04นี่ ICE
42:05เพราะเ이라고
42:07Buddha
42:10ทอาลนี้ỡลูกคี่ estás
42:12climat
42:14อาดา mal
42:16ใช่
42:20แต่ตัววันก็ยังโชคดีนะ
42:21ที่ตัววันยังมีคนพ่อ
42:23แล้วคุณพ่อคุณนี้ก็เป็นคุณพ่อที่ใจดีมากๆด้วย
42:28เพราะว่าพ่อเนี่ย กำลังจับท้าตะวันไปเที่ยวเทfs sem ไหน
42:33นี่ เรา c at all
42:34จริง คุณคืครับ นี่คุณพ่อเคยโรกโร่เวบด้วยละฮ่า
42:40เอาไว้เราไปไว้น้ำね custod and
42:42ทั้งเราก็ไปกลบสายด้วยดีไหมคะ
42:43Yeh
42:45คุณพ่อน่ารักที่สุดเลย
42:49ください
42:53เธอร์น.
43:23มีเรื่องอะไรคะ คุณพ่อ
43:32เมื่อคือน
43:35ที่บ้านเกิดเรื่อง
43:37เมื่อเป็นอะไรเหร搖 m
43:42เมื่อคืนนิมมานมาที่ Number ต่อที่บ้านของเราไม่มีคนอยู่
43:46ประพันธเข้าคอให้ในหมอนช่วยดูสุ้นที่กำลังไม่สบาย
43:49พ่อพ่อกับมาพัทธุกปรัก茶
43:53กลับเข้ามาพวกเราก็พบว่า
43:56นิ่งมาน Hip존 ไอつพ Ling
43:58นอนอยู่ได้กันในห้อง
44:06ต้องมีเรื่องข้าใจผิดแน่ๆเลย
44:09งวกวิมไม่เชื่อค่ะ
44:11พ่อเห็นกับถ่าตัวเองเลยนะ
44:14พี่อา 1 ก็เพร yüzden술รู้นะ
44:17ว่าคุณนิมาน suoมister
44:19อาว
44:36คุณีม่inar ทำไม
44:42พู растคคุณเขาไม่มีที่เกิด
44:46ไม่ใช่มาช่วยกับขาดแบบนี้
44:48เยี่ปริงเป็นแค่ผู้หญิงตัวเล็ก ๆ
44:50จะไปสู้แรงแล้วคุณนิมมานได้
44:52พอแล้วหรือพัด
44:58ตอนนี้ปริงเป็นฝ่ายเสียหลาย
45:01พ่อต้องขอให้นิมมานรับกิจชอบเรื่องที่เกิดขึ้น
45:07ด้วยการให้นิมมานกับเยี่ปริง
45:09แต่งงานยังเร็วที่สุด
45:16ไม่เป็นอหรืเป็นปรBuikk
45:19เยี่ยมิ LOB bull 김บรส
45:39ไม่มีควบเลน y الآ言
45:42พ่อเองนะลูก
46:11พ่อเข้าไปได้ไหมลูก
46:29โกรดพ่อหรือเปล่าลูก
46:31เตอร์วิไม่ขอดคุณพ่อแล้วครั้ง
46:39ขอดที่เราวิตต้องโกรด
46:42ขวดจะเป็นนิ่มมาน
46:46พ่อจะเป็นนิมมาน
47:02พ่อรู้ว่าลูกเสียใจ
47:04พ่อเองก็เสียใจเหมือนคัน
47:08แต่ที่พ่อขอให้นิมมานเขาแต่งงานกับเพชรเพลงนั่ง
47:12พ่อพ่อต้องก่านี่เขาเรียนรู้ว่า
47:14เมื่อทำสิ่งใดผิดภาสลงไป
47:17ต้องรับผิดชอบในสิ่งที่จะตามอาร
47:21Rider Vioji รู้ค่ะ
47:25ว่าคุณพ่อทำได้สิ่งที่ควรทำ
47:29พ่อตัดสิงใจแบบนี้
47:31ไม่ใช่เพราะพ่อรักคริงมากกว่าระวิ
47:34แต่พ่อๆได้เห็นเนื้อแท้ของนิมมานแล้วว
47:37นิมมานไม่ใช่ผู้ชายที่มีดิตใจ japนั่นคงพอ
47:42ให้ดีพอสำหรับลูกหรอกระวิ
47:45ลูกของพ่อทั้งสวย ทั้งเก่ง
47:49พ่อเรียงลูกพ่อมาอย่างดี
47:52เพื่อให้ลูกของพ่อได้มีอนาคตที่ดี
47:56พ่อมั่นใจว่า ระวิต้องเจอผู้ชายที่ดีกว่านิมมัน
48:12ก็ต้องสวย ที่โอเคทีดี
48:28Schmidt ความพยากว่า ปกกลับกาดต้องดี
48:33พ่อมันที่บาทเธอมหรอก
48:37- สมกันลูก เริ่มใส่กัน
48:47อ้าว เดี๋ยวสิจ้า หนูละวิ
48:54หนูละวิจะไปทำงานแล้วเหรอจ้า
48:57ค่ะ เดี๋ยวก่อน
49:00น้องสาบจะแต่งน้าท่านที่เนี่ย
49:03จะไม่แสดงความยินดีหน่อยแล้วจ้า
49:06นี่อ่ะ พริงก็กำลังไม่เลือกชุดแต่งงาน
49:09นูลวิช่วยคับภึกษาหน่อยสิ
49:11เห็นคุณเลือกมาทั้งแต่มาคืนนี้แล้ว
49:13นี่ไม่ถูกใจเลยอ่ะ
49:15ชุดไหนดีนะ ชุดสวย
49:17แม่คะ เรื่องงานแต่งงานเนี่ย
49:20มันเป็นด้วยสำคัญที่สุดของชีวิตผู้หญิง
49:23เราก็ต้องเลือกชุดที่ดีที่สุด
49:26สวยที่สุด
49:28แค่ให้คู่ควรกับผู้ชายที่ดีที่สุดอย่างคุณเขียมอนุossing
49:38ที่จริง ปริ้งแต่งานบ้างคุณนิดมา curtainsไปก็ดีเหมือนกันนะ
49:41เพราะต่อไปหนูรวิจะได้ไม่ต้องมาหงุดหน кни Kot
49:46ว่าพริ้งจะเอาร้ดขนาดของหนูรวิไปใช้
49:48เพราะล่างจะแต่งงานเนี่ย
49:51ฉันต้องเข้าไปอยู่
49:52เป็นคุณผู้หญิงของบ้านเมรมนิ
49:57เธอจะไปอยู่ที่ไหน ก็เชิญเธอ ไม่ใช่ธุราอะไรของฉัน
50:06อ่าเข้าใจนะว่าตอนนี้หนูรวิคงทำใจลำบาก ความของใครๆก็รักนี่ใช่ไหม
50:13เธอทำยังไงได้ล่ะ มีเมื่อผู้ชายก็ไม่รักตัวเองเมื่อมีเนอะ
50:20เรื่องนี้เขาไม่เรียกว่าความรักเหรอคะ
50:25หมอกว sinn แต่มันเป็นเรื่องของคนที่ใช้วิธีสกปลกฉันตัวก็แย้งคนละเขาก็ดืดมา
50:35ค Kate สองคัมก็ตับ ทำตัวไม่สมกด Μุติคุณหนู
50:40ฉันเคยบอกเดียวแล้วใช่ไหม ว่าคนที่เข็นแขนที่สุดเท่านั้นมันจะไปต่อได้
50:46พอなたมัuplシ team แฟหรือเธอกับ แม่ แต่ผู้อยู่ทำใจที่ตวงกว่าตาย
50:55คุณพ่อมองหาใครคะ
51:04ผู้ชายมากง่ายเห็นแก่ตัวอย่างคุณ
51:15ไม่ผู้ควรกับเพื่อนฉันหรอก
51:16แต่งงานแล้วพริงจะยายเข้ามาอยู่ที่นี่เลย
51:18แต่ถ้าแกเลิกล้มงานแต่งงาน
51:21พริงไม่มีวันยอมแพ้นั้นรู้วิ
51:25คุณไม่ได้ค่าตัวตาย
51:28ก็ใช่ไหมสิ
51:29ผมมีประสบการณ์ที่ไม่ค่อยดีเท่าไร
51:31เดี๋ยวกับผู้หญิงที่คิดสั้น
51:33แกจะค่าตัวตายก็ความรัก
51:34แม่ของกระวันเหรอคะ
51:55ฉันไม่คิดรักเธอต่อไป
52:01ฉันไม่คิดถึงว่าและคืนทุกเก่า
52:04และไม่สร้างว่าเราจะเคยรักกันยังไง
52:10ใครที่ถามเรื่องฉันกับเธอ
52:14รู้วิสวามมันไม่มีประโยชน์
52:18เธอคือคนที่ฉันได้ลืมลบลืมไปไกล
52:23แต่เวลาเจอถึงไม่มามองเธอ
52:28ที่ตั้งใจเอาไว้ไม่ใช่สักอย่างทำใจ
52:33ให้ลืมให้ลืมมากแค่นาย
52:37เหมือนหัวใจทอร์เหมือน
52:45หลอก หลอกใจว่ามันไม่รักเธอ
52:52บอก บอกยนมันลืมเธอแล้วใจ
52:58หลอก หลอกใครตัวใครมากมายเท่าไร
53:05หลอกใจตัวเองไม่ไหว
53:08ความกินขึ้นในหัวใจ
53:11มันยังคงเหรอเธอ
53:16ตัวใจตัวเอง
53:31ขอบคุณพาด
Comente primeiro
Adicione o seu comentário