- hace 2 semanas
El Norte y la Estrella; Dos cabras testarudas en un puente son dos olas salvajes del mismo mar. Yıldız ha amado a Kuzey desde que tiene memoria. Él nunca ha visto a nadie más que a ella. Cuando se comprometió con Yıldız y se fue a Estambul a estudiar a la universidad, se enamoró de otra mujer, se casó y tuvo tres hijos, pero experimentó lo que Yıldız le había hecho pasar exactamente veinte años después, fue abandonado; Además, fue defraudado y llegó a cero puntos. Kuzey decide abandonar la ciudad, a donde llegó con mil esperanzas hace años y vivió sus sueños y mejores días, con sus tres hijas y regresar a su pueblo natal.
Intentará que sus hijas sean aceptadas en la tierra de su nacimiento, o si no puede, no se irá y se quedará allí. Pero Yıldız ha jurado enviarlo de regreso al lugar de donde vino y hacer que se arrepienta de su regreso. Además, está la cuestión de: Cuando se suman tres muchachas, una al borde de la juventud, otra en plena pubertad y la otra una niña, y dos familias que se han convertido en enemigas por culpa del Norte, los acontecimientos se vuelven incontrolables.
Kuzey no es aceptado por su propia familia ni por los demás aldeanos. Yıldız también estrecha el Mar Negro hacia el norte en cada oportunidad que encuentra. No importa lo que haga Yıldız, no importa si golpea o maldice, ella no puede vengarse. La ira que había dentro de él y que no se desvanecía se encendió aún más. Con una sola palabra del Norte, esta llama se extinguirá o se convertirá en un fuego que quemará todo el Mar Negro. Todo está entre los labios del Norte.
Intentará que sus hijas sean aceptadas en la tierra de su nacimiento, o si no puede, no se irá y se quedará allí. Pero Yıldız ha jurado enviarlo de regreso al lugar de donde vino y hacer que se arrepienta de su regreso. Además, está la cuestión de: Cuando se suman tres muchachas, una al borde de la juventud, otra en plena pubertad y la otra una niña, y dos familias que se han convertido en enemigas por culpa del Norte, los acontecimientos se vuelven incontrolables.
Kuzey no es aceptado por su propia familia ni por los demás aldeanos. Yıldız también estrecha el Mar Negro hacia el norte en cada oportunidad que encuentra. No importa lo que haga Yıldız, no importa si golpea o maldice, ella no puede vengarse. La ira que había dentro de él y que no se desvanecía se encendió aún más. Con una sola palabra del Norte, esta llama se extinguirá o se convertirá en un fuego que quemará todo el Mar Negro. Todo está entre los labios del Norte.
Categoría
🎥
CortometrajesTranscripción
00:00Ojalá me digan que han encontrado a mi hijo.
00:24Ah, Osman, Emin. ¿Han encontrado a Gunei?
00:27No, pero siguen buscándolo.
00:29Vamos a buscar agua para las chicas.
00:31¿Dónde están?
00:33Ahí dentro.
00:35Oye, no te enfades con Mine. Se siente culpable por lo sucedido.
00:40No te metas. ¿Vas a decirme cómo tengo que tratar a mis hijas?
00:43Por supuesto que no. No era nuestra intención.
00:45Escuchadme. Cuando les pasa algo a mis hijas, resulta que siempre estáis cerca.
00:54Hola, jefe. Soy Kusei Mololu, el padre de Gunei.
00:58Sí. Eh, ¿lo han encontrado? ¿Saben algo ya?
01:01Señor Kusei, lo siento mucho. Hacemos lo que podemos.
01:04Todas nuestras unidades están buscando a Gunei.
01:07No han detenido a esa loca. No la han encerrado. ¿Qué ha dicho?
01:10¿Y dónde está mi hijo?
01:12Papá.
01:13No lo recuerda. Ha perdido el juicio.
01:17Haré que lo recupere.
01:19¿Dónde está esa mujer? ¿Dónde?
01:20La han trasladado al hospital de Ordu. El médico le ha administrado calmantes.
01:25No necesita calmantes. Yo lo arreglaré.
01:27Papá, esa mujer está loca. Es una enferma.
01:30¿En qué estabas pensando?
01:31¿Eh?
01:32¿Cómo se te ocurre dejar a tu hermano en manos de una loca?
01:37Tienes razón. Tienes razón. La culpa es mía. Cúlpame y hazme lo que quieras. Me lo merezco.
01:44Mire, apártate. No respondo de mí.
01:49No hagas esto. Ha desaparecido mi hermano y es por mi culpa.
01:53Pues sí. Ha desaparecido por tu culpa. Mira, no me cabrees más. Déjalo ya. O puedo hacerte daño.
02:03Eso es lo que quiero. Si te hubiera hecho caso a Ordu, el pequeño Gurney estaría con nosotros.
02:10Vamos, papá. Pégame. Pégame, por favor, papá. Pégame.
02:15Si te pego, ¿volverá tu hermano?
02:17No, no volverá. No volverá. Puede que no lo encuentren, que no vuelva nunca.
02:27Ojalá hubiera desaparecido yo en su lugar. Ojalá no hubiera nacido. ¿Por qué tuve que nacer?
02:35¿Qué hago en este mundo? ¡Minera! ¡Eres tonta y estúpida!
02:43Papá, papá, tengo miedo.
02:47¿Qué voy a hacer si no encontramos a mi hermano?
02:56No sucederá. Lo encontraremos.
03:00Papá, ¿ya se lo has contado a Gildis?
03:03¿Cómo iba a contárselo? No podría soportarlo.
03:07¿Qué le has dicho?
03:08Que mis hijas lo habían llevado de paseo. Quería acompañarme, pero logré convencerla.
03:13¿Cuánto tiempo podrás ocultárselo?
03:17Dígame.
03:19Jefe, lo hemos encontrado.
03:21¿Dónde está? ¿Se encuentra bien de salud?
03:24¿Se trata de un egg? ¿Ha aparecido?
03:26El bebé está bien. Acaban de llevarlo a la comisaría de Persiembe.
03:30Está bien, gracias.
03:32¿Lo han encontrado?
03:33Lo han encontrado. Está en la comisaría de Persiembe. Y está bien.
03:37Gracias, señor.
03:40Dios mío, gracias.
03:44Vámonos, chicas. Recojamos a vuestro hermano.
03:46Corre.
04:06¿Ya estáis vosotros aquí otra vez?
04:08Hemos venido a ver a Gunei, hombre.
04:10¡Ay, es una buena plaga!
04:12Date prisa.
04:18¡Deprisa!
04:19¡Ay, qué guapo eres! ¡Qué ojos tienes!
04:24¡Gunei!
04:24¡Hijo mío!
04:49¡Uy, uy, uy!
04:50¿Dónde estabas? ¿Cómo estás, hijo mío?
04:54Eres un bebé y ya te has ido en busca de aventuras.
04:58Papá, el viento de Gunei será más fuerte que el tuyo, seguro.
05:01Por supuesto que sí.
05:02¡Es hijo de Kusei!
05:06Es muy tranquilo y muy guapo, además.
05:09¿Está bien de salud?
05:11Esa loca no le habrá hecho nada a mi hijo, ¿verdad?
05:13Mi mujer no le hace daño a nadie.
05:15Y mucho menos a un bebé.
05:17El señor Harun es el esposo de Leila.
05:19Él ha traído al bebé.
05:20Muchas gracias por todo.
05:21Les pido perdón en nombre de mi mujer.
05:24Ha perdido totalmente el juicio.
05:26Me imagino que ya lo sabrán.
05:28Sí.
05:29Su mujer nos dio un buen susto.
05:31Un buen susto.
05:33Se asomó al puente y saltó con el bebé.
05:38Osman, silencio.
05:40Para, para.
05:40Eso no lo sabía yo.
05:44Papá, eso ya no tiene ninguna importancia.
05:48Claro que tiene importancia.
05:50Salté al río y arriesgué la vida.
05:53No lo dudé ni un momento para salvar a Gunay.
05:56O sea que mi hijo acabó en el río.
05:57Sí.
05:58Es decir, no.
06:00En realidad, lanzó un muñeco, no a Gunay.
06:03El bebé era un muñeco, señor Kusei.
06:06Cuando Leila lo trajo a casa, enseguida cambié el bebé por un muñeco.
06:10Esperé a que ella saliera de casa y traje al niño a la comisaría.
06:14Lo del muñeco está bien pensado.
06:16Bravo.
06:17Es lo que hago siempre.
06:18¿Siempre?
06:19¿Su mujer tiene como hobby raptar bebés?
06:21Ella cree que todos los bebés son el suyo.
06:24Pero el que más le gustaba, sin duda, era Gunay.
06:27Señor Harun, no sabemos si alegrarnos o entristecernos.
06:31Porque nuestro bebé se parecía mucho a Gunay.
06:34Hoy es el aniversario de su muerte.
06:41No sabe cuánto lo siento.
06:43Al perder a nuestro hijo Ali, Leila enloqueció.
06:47La pérdida de un padre puede ser terrible, pero la muerte de un hijo es algo realmente duro.
06:53Y pensar que le llamábamos loca a la pobre.
06:57Les pido perdón de nuevo.
06:59Buenos días.
07:01Gracias.
07:03No nos dejes nunca, hijo.
07:06No dejes nunca a tu padre.
07:07Minel, ¿por qué no miras a tu hermano?
07:15No puedo.
07:18Ven aquí.
07:19No quiero, papá.
07:20Ven aquí.
07:21Coge a tu hermano.
07:26Vamos.
07:28Cógelo, cógelo.
07:31Abrázalo fuerte y no vuelvas a dejarlo.
07:34Si lo haces, todo irá muy bien.
07:38Hazme caso.
07:38Principito, principito.
07:41Prometo que no volveré a dejarte nunca más.
07:48Vamos.
07:49Ven aquí.
07:50Dios, mi amor, mi bebé.
08:05Qué guapo.
08:07Papá.
08:08Papá.
08:08Papá.
08:10Papá.
08:12Papá.
08:16Papá.
08:18Papá.
08:19Papá.
08:20Papá.
08:20Papá.
08:29Dios mío, vaya mujer.
08:32Qué hermosura.
08:40Oye, ¿pero qué haces?
08:42Tirar la basura.
08:43Es que estás ciego.
08:44Estoy admirando a Feridale.
08:45Lárgate ya.
08:45Anda.
08:46¿De qué os reís vosotros?
08:57¿De qué os reís?
08:58Contesta.
08:59¿De qué os reís?
08:59Déjame cinco manzanas.
09:09Sí, claro.
09:11Serás traidor.
09:12¿Qué haces aquí?
09:21¿Qué haces aquí?
09:23¿Estás siguiendo a Feridale?
09:24Mira quién habla.
09:26¿Qué haces tú aquí?
09:29Escúchame.
09:30Si se te ocurre volver a fijarte en Feridale, te aseguro que te cojo y me limpio los zapatos
09:34contigo.
09:35¿En serio?
09:36Si te vuelvo a ver cerca de Feridale, lo lamentarás de verdad.
09:39¿Cómo?
09:39¿Qué me vas a hacer?
09:40¿Qué?
09:40¿Qué?
09:40¿Qué?
09:41¿Qué?
09:41¿Qué?
09:41¿Qué?
09:42¿Qué?
09:42¿Qué?
09:43¿Qué?
09:45Lárgate de aquí, chaval.
09:47Lárgate de aquí, chaval.
09:48Suéctate, sureño.
09:49Pero...
09:49Eres muy chulo.
09:49Pero...
09:50Toma, tía, Feridale.
09:51¿Qué está haciendo eso de aquí?
09:53¿Cuánto le deban?
09:54Diez niñas.
09:56Poco.
09:58Fíjate, niños.
09:59Es que son como niños.
10:01No lo entiendo, no lo entiendo, de verdad.
10:04No lo entiendo, no lo entiendo, de verdad.
10:06¡No me toques la chaceta!
10:07¡Ay, cabrón!
10:08Siempre están peleándose.
10:10¡Vaya partidiotas!
10:11¡Oiga!
10:12¿Qué haces?
10:12¡Suéltelo!
10:13¡Suéltelo!
10:14¡Suéltelo, monstruo!
10:16¡Venga, valiente!
10:18¡Feridale!
10:19¡Feridale!
10:22¡Feridale!
10:23¡Feridale!
10:24¿Estás bien?
10:25¿Dime, te ha hecho algo?
10:27No, yo estoy bien.
10:29¿Seguro?
10:30¿Seguro?
10:35¡Feridale!
10:36¡Feridale!
10:37¿Estás bien?
10:38¿Qué haces aquí?
10:39¡Persigue a ese tipo!
10:41¿No ves que se ha llevado el bolso?
10:42¡No digas tonterías, muchacho!
10:44¡Ahora lo único que importa es que Feridale esté bien!
10:47Reconoce que tienes miedo.
10:48¿Miedo yo?
10:49¿Qué dices?
10:50¿No ves que ha desaparecido?
10:52No me asusto igual que un niño como haces tú.
10:54Te crees muy hombre.
10:55Vas muy sobrado.
10:56¡¿Qué insinúas?!
10:57¡Eh, tiro de Adán!
10:58¡Vale, ya!
10:59¡Seguís discutiendo pese a todo!
11:01¡Ha sido un susto de muerte!
11:03Vale, tranquila, Feridale.
11:06¿Te ha cortado la mano?
11:09Sí, pero no es nada grave.
11:11¿Estás bien?
11:12¿Buscamos una farmacia y pedimos ayuda?
11:14No hace falta.
11:15Anda, será mejor que te levantes.
11:19¡Eso es!
11:20¿Cómo estás?
11:22¿Puedes andar?
11:23Sí.
11:23¿Te has torcido el tobillo?
11:24¿Estás bien?
11:25Sí, puedo andar.
11:26Solo ha sido un susto.
11:28Cálmate.
11:29Estoy yo aquí contigo.
11:30Yo también estaré siempre contigo.
11:34Busquemos una farmacia que te mire en la mano.
11:37Quizá te den algo.
11:38No quiero nada.
11:39Solo quiero irme a casa.
11:40¡Tome eso!
11:42¡Despacio!
11:42¡Agárrate a mí!
11:43¡Olvídalo!
11:44¡Olvídalo!
11:44Uy, mi niño querido que ha ido de paseo con sus hermanitas.
12:04¿Cómo ha sido el día, cariño?
12:07¿Qué habéis hecho, chicas?
12:08¿Eh?
12:09¿Alguna cosa especial?
12:10Yeldis, no nos hemos movido mucho.
12:12Solo hemos recorrido el paseo marítimo.
12:14¿Sabes, Kosei?
12:17Cualquier día estas chicas cogen al pequeño Gunei y se lo llevan de fiesta sin avisarme.
12:21Lo digo en serio.
12:23¡No!
12:25Llevarlo de fiesta, dice.
12:27Y sin avisarte.
12:28No.
12:29Nosotras nunca haríamos.
12:30Eso no es nuestro estilo, ¿verdad?
12:33A propósito.
12:34¿Sabéis que una vez se nos perdió Poidas?
12:39¿Cómo es posible?
12:41¿Cómo pudo pasar?
12:42¿Cómo se puede perder a un hermano?
12:44Tampoco te pases.
12:46Os lo contaré.
12:47Había una fiesta en el centro.
12:49Sefer y yo teníamos muchas ganas de ir.
12:51Éramos unos niños.
12:53Y sin avisar a mamá, nos fuimos y nos llevamos a Poidas.
12:56Nos quedamos embobados mirando las atracciones.
12:58Y cuando nos dimos cuenta, Poidas no estaba.
13:00¡Ay!
13:00Y se enfadaron con vosotros.
13:04¿Y qué hicisteis?
13:05¿Lo encontrasteis o sigue perdido?
13:08Sí que lo encontramos.
13:09Es evidente que sí, claro.
13:10Todos los días se oyen casos como ese en las noticias.
13:15Pero por fortuna, mis hijas son tan responsables que nunca harían algo así.
13:20Es una suerte, ¿verdad?
13:21Sí, mis niñas son muy responsables.
13:25Adiós, gracias.
13:26Es cierto.
13:27Hijo, sé como tus hermanas, ¿vale?
13:30Sé listo como ellas, que son majas y encantadoras.
13:34Uy, no puede ser.
13:36Acabo de cambiarte el pañal.
13:37No ganamos para pañales.
13:39Voy a cambiarlo.
13:40¿Nos vamos a cambiar el pañal?
13:41¿Nos vamos a cambiar?
13:43Uy, seguro que se ha enterado.
13:48Seguro que lo sabe.
13:50Y por eso nos ha contado esa historia tan extraña.
13:53¡Shh!
13:54No sabe nada.
13:55Si lo supiera, ya os habría lanzado al mar con una piedra en los pies.
13:58Pero papá, a lo mejor está esperando que confesemos.
14:01No, de eso nada.
14:02No volveréis a hablar del tema.
14:03No abriréis la boca.
14:05¿Vale?
14:13Feride, ¿eres tu hija?
14:19Hermana.
14:26Feride.
14:31Feride.
14:33¿Estás bien?
14:34Feride, ¿te pasa algo?
14:39Feride, ¿estás bien?
14:41¿Qué ocurre?
14:44Me han robado el bolso.
14:46¿Qué?
14:48¿Cómo?
14:48¿Dónde?
14:49¿Cuándo?
14:50En el centro.
14:51Iba andando y de repente un hombre me tiró del bolso.
14:56Me resistí.
14:57Me amenazó con un cuchillo.
15:00Y solté el bolso.
15:02¿Pero estás bien?
15:03¿Estás herida?
15:03Estoy bien.
15:05Estaban también Jalil y Mete.
15:07Vinieron corriendo enseguida para ayudarme.
15:08¿Y no consiguieron atraparlo?
15:10Imposible.
15:11Echó a correr como una bala.
15:12Con mi bolso.
15:14El bolso es lo de menos.
15:15Tú eres lo más importante.
15:16Lo sé, papá, pero me sentí muy vulnerable.
15:20Me asusté.
15:22Me paralicé.
15:23No pude hacer nada.
15:25Yo estoy bien, pero...
15:27He perdido el bolso.
15:29Eso no es nada.
15:30Yo perdí a Gunay.
15:32¿Qué?
15:33¿A Gunay?
15:34¡Shh!
15:34¿Perdiste a Gunay?
15:35¡Shh!
15:36¡Gildys está arriba!
15:37¡Os dije que no hablarais del tema!
15:39¡Ya!
15:41Papá, ¿qué pasa?
15:42¿A Gunay está bien?
15:43Sí, cielo.
15:44Está arriba con Gildys.
15:45¿Cómo pudiste perderlo?
15:46¿Cómo pudo ocurrir algo así?
15:48La...
15:49La culpa fue solo mía.
15:52Confié en una desconocida.
15:54No me lo puedo creer, Mine.
15:56¿Cómo pudiste hacer eso?
15:58Podía haberle hecho daño.
16:00Podía haberle pasado algo.
16:01Cálmate, hija.
16:02Tranquilízate.
16:03Tus hermanas han aprendido la lección.
16:06¿Estás bien?
16:06¿Quieres que te llevemos al médico?
16:07No, no es necesario.
16:10Ahora solo quiero descansar.
16:12Muy bien.
16:13Nos han pasado muchas cosas, pero lo superaremos.
16:17Por supuesto.
16:18No os deprimáis, es lo que digo yo siempre.
16:21Nosotras somos hijas de Kosei y podemos con todo.
16:27Así es.
16:35¡Bienvenido!
16:36¡Bienvenido!
16:37¡Bienvenido!
16:37¡Bienvenido!
16:39¿Dónde os habíais metido?
16:40Llevamos un rato esperando.
16:42Sí, es que había cola en la panadería.
16:44Toma.
16:47Si a la gente le encanta el pan de pita, ¿por qué solo lo hacen en el ramadán?
16:51A ver, decidme por qué.
16:53Vamos, pasar.
16:54Si Fer ha ido a comprar pan, bienvenido.
16:56Entonces no lo esperes.
16:57La cola en la panadería era larguísima.
16:59Volverá de noche.
17:00Y eso, si es que tiene suerte.
17:02¡Vaya!
17:03Lo llamaré para decirle que no espere.
17:05No, no lo llames.
17:06Se encargó un pan especial para él.
17:08No te haría caso.
17:09Ay, menudo banquete has preparado.
17:13Nadie has vuelto a ser la de antes.
17:15Bueno, cariño, he hecho todo lo que he podido.
17:19Lo hemos hecho a las dos.
17:21Así es.
17:22Sí, las dos.
17:23Sí, gracias a Kamer, que llegó tarde y solo pudo lavar las verduras.
17:27¡Es mentira!
17:29¿No te da vergüenza mentir durante el ayuno o qué?
17:32No ayuno.
17:33No estoy dando el pecho.
17:35Gracias, sol de mi vida.
17:37Serán las verduras mejor lavadas del mundo.
17:40Sí, tú hazlo peor.
17:42El olor de la comida llegaba a la calle.
17:44Muchísimas gracias por todo.
17:45Eh, ¿dónde están mi amigo y Gildys?
17:49Ay, Gunay estaba indispuesto y se ha quedado en casa, pero vendrán más tarde.
17:54Habéis olido estos manjares y os habéis olvidado de nosotros.
18:00Toma, aquí está la baklava.
18:02¡Baklava, baklava!
18:03Ya, chicos, pasad.
18:06No era necesario.
18:07He hecho un postre.
18:08No, gracias por haberla traído.
18:10Llevamos días comiendo pudin rosa.
18:12He tomado más leche que derinsu.
18:16Poiraz, qué pena.
18:18Siento mucho que no te gusten mis postres.
18:20Pues se meta la rubia en la cocina, que nos demuestre que es lo que sabe hacer.
18:25¡Qué pinta!
18:27Mirad, está tan crujiente.
18:29Te los prepararé mejores, Poiraz.
18:31Este tiene muy buena pinta.
18:33¿Qué has hecho?
18:55Perdón, soy el anfitrión y he fallado, pero no podías resistirme.
18:59Probaré otro trozo.
19:00Lo dice porque todavía no es hora.
19:04¿Qué hora es?
19:06El ayuno.
19:14Ayuno.
19:16¡He roto el ayuno, Dios!
19:19¡Me relajo!
19:21Pero qué torpe es.
19:23Ni se fer haría algo así.
19:24¿Por qué me has robado a mí la bandeja con toda la gente que había aquí?
19:28Bueno, es que no hables.
19:30¿Cómo explico esto?
19:32A ver, ¿cómo?
19:32No pasa nada, cariño.
19:34¿Por qué no lo has hecho a propósito?
19:35Dios, es el más grande.
19:53Vamos, ya podéis sentaros.
19:54Venid, amigos.
19:55Sentémonos.
19:57Espera, yo empezaré a comer dos minutos después.
19:59Es igual.
20:00Si no lo hiciste a propósito.
20:02No sé, no me siento bien.
20:03Venga, que os aproveche.
20:04Anda, Poiraz, ven.
20:06Esperaré dos minutos, empezar sin mí.
20:08Puede que Dios me perdone.
20:09Puede que sí.
20:11Buen provecho.
20:11Tiene todo.
20:12Ven aquí, siéntate.
20:13Salud, familia.
20:14Buen provecho a todos.
20:17Pásame los dátiles.
20:19Cuidado con el pelo.
20:21Está muy rico.
20:22Ojalá Dios te perdone, Poiraz.
20:24Yo también.
20:35¡Ey, ey, ey!
20:37¡Ey, Kusey!
20:38¡Kusey, despacio!
20:39No comas tan rápido, por favor.
20:41Cariño, te has superado.
20:43Te lo juro, nunca había comido nada tan rico.
20:46Come todo lo que quieras, cariño.
20:49Pero si engulles así, te acabará doliendo el estómago.
20:52No, es prácticamente imposible que me haga daño nada de lo que prepares, Ku.
20:56Si preparas un veneno, seguro que me lo tomo y me cura, me cura.
21:01Vale, pero no grites.
21:03¿Por qué gritas tanto, Kusey?
21:04Parece que duerme, pero no duerme.
21:06No quiero que se altere.
21:10Utilizaste a Gunei como excusa para no salir.
21:13Y eso me asusta.
21:14A ver, cariño.
21:15Solo les dije que Gunei estaba inquieto y que no podíamos ir.
21:18Toca madera, pero ¿y si enferma de verdad?
21:20¿Y si se cumple la mentira que dijiste?
21:22La mentira no se cumplirá.
21:23Siempre estás pensando en lo peor, mi amor.
21:25Hacía mucho tiempo que no estábamos aquí solos.
21:28Mira, nuestro hijo está tranquilo, está feliz y relajado.
21:31Escucha el sonido del silencio.
21:33Escucha esta calma.
21:34Disfruta de esta paz.
21:35Tienes razón, cariño.
21:37No pensemos en las cosas malas.
21:39Las niñas no están.
21:40Escucha el vaivén de las olas.
21:42Déjate mecer por ellas.
21:44Escucha este silencio.
21:45Echamos a las niñas de casa para siempre.
21:47La respuesta sigue siendo no.
21:49Mira, está intranquilo.
21:50Tus hermanas no se irán, hijo mío.
21:52¿Vale?
21:53Por más que me lo pidas, no echaré de casa a las niñas.
21:56No pienso hacerlo.
21:57Tienes que considerarlo desde otro punto de vista.
21:59Mira, hoy los cojines están en su sitio.
22:02No se ha roto ningún vaso.
22:03No te hace pensar un poco.
22:05Estoy pensando.
22:06Y la respuesta es no.
22:08Fin de la discusión.
22:09Se acabó.
22:10Y si eres listo, aprovecharás este momento de intimidad.
22:13¿Es una oferta?
22:15¿Una oferta de qué?
22:15De té.
22:16Porque, como ya hemos acabado de cenar...
22:26¡Uy!
22:26¡Vale, vale!
22:27¡Dios mío, Dios mío!
22:28¡Hijo!
22:29Tu padre está bromeando.
22:30Lo que quería era darte un besito a ti.
22:32Vamos, Kusei.
22:33Dale un beso a tu hijo.
22:36¿A quién iba a besar tu papá?
22:37Papá iba a besar a Gunei.
22:39Eso es.
22:40Sí.
22:41Tranquila.
22:41Haré que se duerma.
22:42No te preocupes.
22:43Vale.
22:45Hijo, mi niño bonito.
22:47Si no te duermes, te dejo solo con tus hermanas.
22:50Mira, se tranquiliza cuando oye tu voz, Kusei.
22:54¿Qué cosas le dices?
22:55Ni que estuvieras deseando echar de casa a toda tu descendencia.
22:58Claro que no.
22:59¿Cómo dices eso?
23:00Solo era una broma.
23:01Kusei, anda.
23:02Huélelo a ver si ha hecho caca.
23:04Vaya, hemos llegado al planeta Marte.
23:06Hay vuelos espaciales que se pueden reservar y resulta que aún no hay otra forma de hacer esto.
23:12Si hablaras menos, me parece que ya me habrías contestado.
23:15¿No es cierto?
23:15Es cierto.
23:22Limpio.
23:22Todo correcto.
23:23Ay, Dios.
23:25Entonces, ¿por qué está inquieto?
23:27¿Por qué no se duerme, Kusei?
23:28Me estoy temiendo que se haga realidad nuestra mentira.
23:32La mentira no se hará realidad.
23:33No digas eso.
23:34Por favor, te lo pido.
23:36Además, yo...
23:37Los hombres no lloren, hijo.
23:39Si no te duermes, te mandaré con tus hermanos.
23:42Hija, mi niño bonito.
23:44Déjame estar solas con tu madre un ratito para tomar el té, mi niño bonito.
23:50No, no.
23:51El niño lo entiende todo.
23:52Por eso está inquieto.
23:53No debes decir eso, Kusei.
23:55Papá es un bromista, cariño.
23:56Papá es un bromista.
23:58Dile que era una broma.
23:59Venga.
23:59Era una broma.
24:00Pero te mandaré con tus hermanas.
24:02Quiero tomarte con tu madre, mi niño bonito.
24:05No es verdad.
24:07Es una broma, una broma.
24:08Es una broma, pero tiras con ella.
24:11Lo entiende todo, pero se calma cuando dices que es una broma.
24:14Hijo mío, mi tesoro.
24:15Eres mi amorcito.
24:18Eh, no lo marees.
24:21Hijo, papá es un bromista.
24:23Le gusta mucho bromear, ¿sí?
24:25Cállate, cállate.
24:26No, mi amor.
24:30Oirás, ¿le pasa algo a tu postre?
24:45¿Por qué no te lo tomas?
24:46No puedo, porque cuando abro la boca, recuerdo que antes se rotó el ayuno.
24:53Tranquilo, no le des importancia.
24:54Si lo haces sin querer, no rompes el ayuno.
24:57¿Estás seguro de eso?
24:59¿Por qué hablas con tanta seguridad?
25:01¿Eres un imam o algo así?
25:02Dinos, ¿por qué sabes tanto?
25:08Poirás, cállate.
25:10Si te sientes incómodo, compénsalo después del ramadán.
25:13Sí.
25:14Basta con arrepentirse, hombre.
25:15Es cierto.
25:19¿Dónde está mi amigo?
25:20¿Por qué no viene?
25:21Está anocheciendo.
25:22Ha ido a la mezquita.
25:24Comió pan y rompió el ayuno.
25:26He hablado con él.
25:28No ha venido porque no se habla con Kusey.
25:30Habría venido de saber que Kusey no estaría.
25:32Ruggi, cuando esté él, no saques el tema.
25:35Organicé esta cena para que hicieran las paces.
25:38Pero no han venido.
25:39Tienes razón, Sefer.
25:40Era él el que merecía ser el jefe de la banda.
25:44Ay, olvidad el tema.
25:46No quiero enfadarme.
25:47Vamos a dejarlo ya.
25:48Ya.
25:48Fride, ¿qué te pasa, corazón?
25:55Aún no has abierto la boca.
25:59Hoy no ha tenido un buen día.
26:03¿Por qué?
26:03¿Qué ha pasado?
26:04¿Alguien te ha hecho o dicho algo?
26:06¿Qué pasa?
26:07Dime quién se ha metido contigo y me ocuparé de él tras el ramadán.
26:11No se han metido conmigo.
26:13Es que estábamos de paseo por el centro y un ratero le robó el bolso.
26:21¿Qué?
26:22¡Ah!
26:22¿Qué?
26:23¿Cómo ocurrió?
26:25Fue visto y no visto, todo muy rápido.
26:28Apareció el ratero, le cogió el bolso y se fue corriendo.
26:34Si estabais con ella, habréis hecho lo que había que hacer, ¿no?
26:43Contadme, ¿le disteis una paliza a ese tipo?
26:49Eso estaría bien, Rugi.
26:51Pero se nos escapó.
26:54Un momento, no fue exactamente así.
26:57No se nos escapó.
26:58Yo lo vi robar el bolso y me fui corriendo tras él enseguida sin pensarlo.
27:02Pero vi que Fride estaba temblando y...
27:04Además, estaba rodeada de tipos indeseables, así que volví junto a ella.
27:08Sí, a mí se me ocurrió lo mismo.
27:10Fride tenía gente indeseable alrededor.
27:12Y por eso no quise dejarla sola.
27:15No se habría necesitado si ese hombre no tuviera un cuchillo en la mano.
27:19¿Qué?
27:19¿Te asaltó con un cuchillo?
27:23Sí, sacó un cuchillo.
27:25Y me quedé paralizada sin saber qué hacer.
27:28Creí que me mataba.
27:29Me asusté, solté el bolso y se largó con él.
27:33Ay, cariño.
27:34Ay, hiciste lo que debías.
27:36Es mejor perder el bolso que la vida.
27:38No pasa nada.
27:39Pero acaba de decir que se asustó, que temió por su vida y no hicisteis nada.
27:48¡Qué vergüenza!
27:50Si hubiera estado yo allí, otro gallo cantaría.
27:53Eh, eso lo dices ahora.
27:55Ya sabéis lo que ocurrió, que podíamos hacer.
27:57No, fue un fallo mío.
27:59No supe cómo defenderme.
28:01A partir de ahora llevaré un spray de pimienta encima.
28:03Pero, ¿esos sprays no están prohibidos?
28:06¿Ah, sí?
28:07Sí, creo que sí.
28:08No basta con llevar un spray.
28:11Te conseguiré un arma y te enseñaré a usarla.
28:14Rugi, yo solo quiero defenderme.
28:16No voy a atacar a nadie.
28:19La mejor defensa es un buen ataque.
28:22Los que hacen eso son los que van a la cárcel.
28:25Así es.
28:25Las armas de fuego no son mi estilo.
28:28Quiero defenderme sin tener que recurrir a ellas.
28:30Vale, está bien.
28:33Un buen pistolero también sabe pelear.
28:36Ah, sí.
28:37Tienes razón.
28:38Me gustaría aprender defensa personal.
28:41Bien, yo te enseñaré.
28:42Sí, mejor hazle caso a Rugi.
28:45Se nota que él también quiere aprender.
28:50¡Cállate, bobo!
28:53¡Eh, cuidado!
28:54Eso solo me lo llama mi hermano.
28:57Cierra el pico de una vez.
28:58Cuando no estás, Efer, yo soy la autoridad.
29:01Bien, volvamos a nuestro asunto.
29:04Sí, Feride.
29:05Te lo enseñaré todo.
29:08Aikido.
29:09Boxeo.
29:10Kickboxing.
29:11Judo.
29:12Daekwondo.
29:12¿Este tío?
29:13Wushu.
29:15Jujitsu.
29:17Sumo.
29:18¿Qué arte marcial prefieres?
29:20¿Eh?
29:20¿Puedes enseñarme lo que yo quiera?
29:22Por supuesto, ¿por qué no?
29:23Sí, naturalmente.
29:25Pero debes darle unos años para que aprenda él primero.
29:28Así podré enseñarte la ti después.
29:30Ay, poiras.
29:32Ya verás, te convertiré en una Hadouken.
29:35Eso es The Street Fighter.
29:37No es autodefensa.
29:38¿Qué es?
29:39Olvídalo de una vez.
29:41En fin.
29:42Te diré.
29:42Puedo instruirte, si quieres.
29:45Sí, quiero.
29:47Vale.
29:48Yo no lo necesito.
29:51¿Nos enseñarás a todas?
29:53Nos hace mucha falta, por favor, por favor.
29:57Si insistís tanto, nos vemos mañana en la playa.
30:01Pero los cobardes no podrán asistir.
30:06Oye, necesitas a alguien que te enseñe a ti.
30:23¡Quema!
30:23¡Quema, tonto!
30:28Es todo mentiro como si nada.
30:30¿Y él es?
30:45Vaya.
30:47No puede ser.
30:48Estás durmiendo y acurando al niño al mismo tiempo.
30:54Cariño.
30:57Deja eso y duerme.
31:00Kusei, ¿qué pasa?
31:04¿Se ha despertado?
31:04¿Qué pasa?
31:05No, no se ha despertado.
31:07Solo lo estoy acunando un poco, nada más.
31:09¿Por qué se ha despertado y no lo he oído?
31:11No, amor.
31:12Sigue dormido.
31:13Pero no hace ruido.
31:15Vale, vale.
31:16No es necesario acunarlo.
31:17Tú acurrúcate en los brazos de tu marido y suérnete.
31:25Kusei está llorando, pobrecillo.
31:27Voy a tener que acunarlo un poco.
31:34Duérmete, mi amor.
31:35Anda.
31:36Cariño, es un bebé.
31:37A ratos duerme y a ratos está despierto.
31:40Sí, Kusei, pero mira qué hora es y el pobre sigue sin dormirse.
31:45Hijo mío.
31:45Kusei, creo que tiene fiebre.
31:50Tócale la frente, por favor, tócasela.
31:56¿Tiene fiebre?
31:57¿Tiene fiebre?
32:01Sí, es posible que sí, pero es normal después de la experiencia de hoy.
32:05¿Qué experiencia?
32:06¿Qué le ha pasado a mi hijo?
32:07¿Qué dices?
32:09Nada, cariño.
32:11¿Qué le va a pasar?
32:14Lo que ocurre es que le mentimos a tu hermano y tú misma dijiste que podía hacerse realidad la mentira.
32:20Te lo dije, Kusei, te avisé, pero le mentiste a mi hermano.
32:24Dijiste que el niño estaba malito y se ha puesto malito, de verdad.
32:27Cálmate, Jilis.
32:29Mira, cogemos el termómetro y vemos si el niño tiene fiebre.
32:32¿Te parece bien?
32:33Sí, pásame el termómetro, por favor.
32:35Tranquilo, mi amor, no pasa nada.
32:37Dámelo, dámelo.
32:42Hay que esperar un poco.
32:48¡Ay, Kusei!
32:49Tiene 37 y medio.
32:51Está ardiendo el niño, está ardiendo, Kusei.
32:53Solo tiene 37 y medio.
32:55¿Cómo que solo 37 y medio?
32:56¿Qué te parece normal?
32:57Está muy caliente, Kusei.
32:58Hay que hacer algo.
33:00Cariño, esa temperatura está dentro de lo normal para un bebé.
33:03¿Cómo que está dentro de lo normal?
33:05¿Y si le da un ataque?
33:06Estoy yo aquí.
33:08Tranquilízate un poco, por favor.
33:09¿Has visto lo que ha pasado, Kusei?
33:11Te lo advertí.
33:12Le mentimos a Severi y ahora lo pagamos.
33:14El pobre niño tiene mucha fiebre.
33:17Mi amor, si te pones tan nerviosa, el niño lo nota.
33:20Por favor, no pongamos nerviosa a Guney, ojos azules.
33:23No puedo evitarlo.
33:24Solo me calmaré cuando le haya bajado la fiebre al niño.
33:27Mi amor, Guney es sensible al miedo y al estrés.
33:31Si tú no te tranquilizas, lo va a notar.
33:32Ten un poco de calma, por favor.
33:34Vale, vale.
33:35¿Qué es el niño?
33:37Uy, pobrecito.
33:39Escuda, Axie.
33:45Anjuda.
33:48¡Guau!
33:48¡Guau!
33:49¡Guau!
34:02¿Qué haces?
34:03¿Vas a salir a la calle con el rodillo en la mano para defenderte de los malos o qué?
34:07No, solo lo uso para aprender la técnica.
34:10Olvídate de las artes marciales.
34:12Hay algo mucho mejor.
34:14Si me permites, te enseñaré una técnica famosa que tiene años de antigüedad.
34:18Vale, ¿qué técnica es?
34:23Observa.
34:24La técnica se llama...
34:26Golpe directo.
34:27¿Estás lista?
34:30Sí, lista.
34:31Bien.
34:32Pues relájate.
34:33Como si estuvieras bailando.
34:34El lema es muévete como una mariposa y pica como una abeja.
34:38Adelanta el pie izquierdo.
34:40Ahora cierra el puño y muévelo.
34:43Es para confundir al adversario.
34:45Cierra el puño.
34:46¡Pum!
34:47Lo loqueas y si todavía aguanta...
34:49¡Pum!
34:49¡Otro golpe!
34:51Ya tienes a tu rival en el suelo.
34:53No, Osman.
34:54Lo que yo quiero no es darle una paliza.
34:56Yo solo quiero aprender a defenderme.
34:58Esta técnica también sirve como defensa propia.
35:00Le das una paliza para defenderte.
35:03¿Lo pillas?
35:04Bueno, pues...
35:05A ver.
35:06¡Pum!
35:13¡Bravo!
35:14Ya empezamos.
35:15Lo siento muchísimo.
35:18Es igual.
35:18No pasa nada.
35:21Por cierto, si quieres usar el rodillo, puedo enseñarte a hacer baklava.
35:25Es menos peligroso.
35:27Perdóname, Jalil.
35:29Tranquila.
35:33¿Qué pasa?
35:34¿Te has cortado?
35:36La patosa.
35:37Vos ya tienes sangre.
35:40Está sangrando.
35:41Sí, pero es un corte pequeño.
35:48¿Te duele mucho?
35:53Verás, como soy una patosa, me he hecho un corte en el dedo.
36:00Déjalo, yo me encargo.
36:01Sí, eso es.
36:04Ya nos encargamos.
36:05Recógelos.
36:07Aquí también hay.
36:10Recoge, recoge, anda.
36:20¿Sabes qué?
36:21Que tengo hambre, cariño.
36:23Podemos preparar algo de comer.
36:25Osman, por lo que más quieras.
36:27Has desayunado y no puedes comer nada hasta que anochezca.
36:30Tienes que aguantarte.
36:32Ya, pero es que el tiempo pasa muy despacio.
36:34Si estamos aquí y no hacemos nada.
36:36¿Qué, te aburres?
36:38Pues verás, cuando era pequeño solíamos jugar al asesino.
36:42¿Os apetece?
36:43Ah, buena idea.
36:44Así el tiempo pasará volando.
36:46¿Cierto?
36:46¿Verdad?
36:46¿Cómo se juega?
36:48Pues enseñaré a jugar.
36:49Vamos, levántate y no te resistas.
36:51Poned la mesa en el medio.
36:52Traeré papel y lápices.
36:53Vamos.
36:54Vamos.
36:55Chicas, traed sillas del almacén.
36:57Qué cosa más aburrida.
36:59Vamos, Miné.
37:01Osman, ayúdame.
37:02¿La levantas tú por ahí?
37:03Ten cuidado, son nuevas.
37:10Mi amor, no tengas miedo.
37:12Vamos a bajarte la fiebre, ¿vale?
37:14Mi tesoro, cuidaremos de ti.
37:16No te preocupes.
37:17Cariño, ¿qué te he dicho?
37:18Lo estás poniendo nervioso.
37:19Vale, vale, me calmaré.
37:21Ya me calmo.
37:22Ahora desnuda a Guné.
37:23Lo frotaremos con agua y vinagre.
37:25¿Pero qué dices, Kusei?
37:26¿Vinagre?
37:27¿Cómo se te ocurre traer vinagre?
37:29Es bueno, es vinagre ecológico que hace mi madre.
37:31No quiero frotar a mi niño con eso.
37:34No sabemos cómo reaccionará y si no le sienta bien.
37:37¿Qué hacemos entonces?
37:38No lo sé, pero le tomaré la temperatura otra vez.
37:42Espera un segundo.
37:47¿Cuánto?
37:48A ver.
37:50Uy, Kusei.
37:51Kusei, tiene 38 grados.
37:53Le ha subido.
37:54Debemos hacer algo.
37:55Llevarlo al médico.
37:56Puede sufrir un ataque o tener una convulsión.
37:58Regíla, si le sube más iremos al hospital.
38:00¿A qué hospital?
38:01Tenemos un hospital cerca.
38:02Kusei le subirá más en el trayecto y le pasará algo.
38:05Llevémoslo ya.
38:06Tenemos que llevarlo.
38:07Gilles, entiendo tu preocupación.
38:09Pero Guné es prematuro.
38:11Su sistema inmunológico se está fortaleciendo.
38:14Si lo llevamos al hospital, ¿puede coger un virus allí?
38:17¿Qué hacemos entonces?
38:18¿Qué hacemos?
38:19No podemos esperar.
38:20Tiene fiebre, Kusei.
38:22Pues llamemos al médico.
38:24Es una buena idea.
38:25Llamémoslo.
38:26Sí.
38:27Venga.
38:28Llámalo.
38:28Llámalo y pon el altavoz.
38:33Ponlo.
38:35Hola.
38:35Buenas noches, doctor.
38:37Siento molestarlos.
38:38Kusei Mololu, el padre de Guné.
38:40Se trata del niño.
38:42Por eso lo llamo.
38:42Hola, señor Kusei.
38:43¿Hay algún problema?
38:44Doctor.
38:45Doctor.
38:46Guné está ardiendo.
38:47Tiene mucha fiebre.
38:48¿Le arde la frente?
38:49¿Qué hacemos?
38:50¿Ya le han tomado la temperatura?
38:51¿Cuánto tiene?
38:52Treinta y ocho.
38:53Está en el límite.
38:54Y díganme, ¿cómo está de apetito?
38:56¿Come?
38:56Sí, doctor.
38:57Por suerte el niño sigue comiendo como siempre.
38:59No ha perdido el apetito.
39:01No se preocupen, pero estén atentos.
39:03Si pasa de treinta y ocho grados, llámenme y acudan al hospital.
39:07¿Pero por qué está así, doctor?
39:09¿Por qué le ha subido la fiebre de repente?
39:11¿Cuál es el motivo?
39:12Su bebé está en una fase de crecimiento.
39:14Su sistema inmunológico se está adaptando.
39:17Es algo normal a su edad.
39:18No hay de qué preocuparse.
39:20¿Y entonces qué tenemos que hacer?
39:22¿Esperamos o tenemos que hacer algo?
39:25Pueden lavarlo con agua tibia.
39:27Controlen la temperatura con regularidad y denle de comer.
39:30Muy bien, bien.
39:31Gracias.
39:33Gracias, doctor.
39:35Muchas gracias.
39:36Y buenas noches, doctor.
39:37Buenas noches.
39:39Tranquilo, mi amor.
39:40Te pondrás bien.
39:41Lo has visto, cariño.
39:42No hay de qué preocuparse.
39:43Sabes que tengo experiencia en esto, pero tú no te fías.
39:46Sigue sin hacerme el más mínimo caso.
39:48Ya.
39:49Si te hubiera hecho caso, lo habríamos metido en vinagre como un pepinillo.
39:52A ver, ¿qué ha dicho el doctor?
39:54Que lo lavemos con agua tibia.
39:55¿Tú qué sabrás?
39:56Anda, vamos.
39:57Prepara el agua para lavar al niño.
39:59Ahora mismo.
40:00Ven, ven, mi amor.
40:02No pasa nada.
40:02Estamos aquí.
40:04Tranquilo.
40:04Te bajaremos esa fiebre, ¿vale, mi vida?
40:07No pasa nada, cielo.
40:13Para deniz, dağların kucağında.
40:16Kimdence çalındı, bir gökte, yıldız altında.
40:20Ha bu soğuk suyunu, içerisinde dağlıktan.
40:24Ya.
40:34Allah.
40:37La.
40:40Kimden sudden dıldığım yüreğime, ağlarım derdime.
40:46¡Suscríbete al canal!
41:16¡Suscríbete al canal!
41:46¡Suscríbete al canal!
Recomendada
40:58
|
Próximamente
42:28
1:36:12
1:44:24
40:40
41:09
44:13
45:01
39:33
44:27
43:43
43:49
43:50
43:31
42:28
46:16
42:04
41:09
40:10
40:10
40:19
44:27
38:49
40:29
Sé la primera persona en añadir un comentario