- 2 days ago
เจ้าคุณพี่กับอีนางคำดวง ตอนที่ 5 (EP.5) วันที่ 17 กันยายน 2568
"Lakorn Nung ช่องดูหนังออนไลน์ฟรี ดูละครย้อนหลัง ซีรีส์เกาหลี การ์ตูนญี่ปุ่น หนังไทย หนังจีน ซิทคอม รายการย้อนหลัง ครบจบในที่เดียว อัปเดตทุกวัน ไม่มีโฆษณาคั่น"
"Lakorn Nung ช่องดูหนังออนไลน์ฟรี ดูละครย้อนหลัง ซีรีส์เกาหลี การ์ตูนญี่ปุ่น หนังไทย หนังจีน ซิทคอม รายการย้อนหลัง ครบจบในที่เดียว อัปเดตทุกวัน ไม่มีโฆษณาคั่น"
Category
😹
FunTranscript
00:00รายการต่อไปนี้เป็นรายการทั่วไป
00:03สามารถรับชมได้ทุกวัย
00:14มีนักท่อแห่ครุกขอรับ
00:17มันนี้ไปได้อย่างไร
00:19ไม่รู้จริง ๆ ขอรับ
00:21ไปเรียกคนมาเพ้อ
00:23และไปร้องจับมันให้ด้าน
00:24ไป
00:25ขอรับ
00:30มีที่นอน
00:54สินุต
00:55จับมัน จับพอลักหลัง
00:57ยังมีหน้าปันธามิ่ง
00:58มันมีหน้ามาถามอีก มึงแฮคุ้กนี้มา
01:01อุ้ย คอยโมเมนต์นักโทษ
01:03ถ้าไม่ใช่นักโทษ แล้วใครตีตวนมึง
01:05ตัวที่อย่าง คอยมาบึกแล้วซื้อๆ
01:08เหมียดเสื้อ เสื้อครักครับ
01:12แพนรอเสื้อออกจากทํา
01:14จะมาช่วยนักโทษแฮคุ้กแล้วสิ
01:17ดีกลับไป เร็ว
01:18ไป
01:28เฮ้ย
01:32เข้ามาได้ยังไงอะ
01:33หมั bathroomasy
01:35Bible
01:38คุณพี่
01:42คุณพี่
01:44คุณพี่
01:46คุณением
01:49คุณพี่
01:50คุณพี่
01:51น้องเองจะพาคุณพี่
01:58คุณพี่ต้องโดนควรหมอมแน่ๆ รอประเดียวนะเจ้าคะ นอนจะช่วยคุณพี่เอง
02:07พี่ไป
02:28คุณพี่
02:41ได้คำดู
02:44คุณพี่ได้สติแล้ว
02:48นอนจะพาคุณพี่หนีไปจ้ะค่ะ
02:52อย่า อย่า
02:54ว่านฟังช Lindsey ดีนะ พอร่อนรีบหนีออกไปจาก mưaตอนนี้ยังทัน รีบไปจ้ะ
03:00คุณพี่ น้องจะไม่หนีเจ้าค่ะ เรื่องนี้น้องต้องรอปพิชชอบ
03:06อาจจะรอปพิชชอบอะไร
03:10ถุงพรุงหละนั่น น้องเก็บได้ตั้งนานแล้ว
03:14พอจะคืนคุณพี่ก็ทํารอกับคุณพี่ซะก่อน
03:16แต่พอจะโยนทิ้ง น้องก็รู้สึกผิด เพราะว่าเก็บของได้ แต่ไม่คืนเจ้าของ
03:22เรื่องที่มันเกี่ยวอะไร
03:26น้องเพิ่งโยนทิ้งที่วัด
03:30อะไรนะ
03:40ก็คุณพี่บอกว่า คุณพี่อยากจะลืมเจ้าของ
03:43น้องก็เลยโยนทิ้งไป
03:46คงมีคนเก็บถุงมุงหาได้ แล้วมาใส่ความคุณพี่
03:52เรื่องนี้เป็นความผิดของน้องทั้งหมดเจ้าค่ะ
03:55จะเป็นความผิดของใครก็ชั่งแต่
03:57แต่เราต้องหนีไปก่อน รีบไปซะ
04:00เราก็หนีไปด้วยกันสิ คุณเจ้าค่ะ
04:02ไม่ได้ หล่อมต้องไปคนเดียว
04:05คุณพี่ไม่ได้ค่าใคร
04:06คุณพี่จะอยู่ให้ข้าทลมานแบบนี้ทำไม
04:10เพราะฉันไม่ได้ท่าทำอะไรพี่
04:11ฉันเลยต้องอยู่สู้ข้อแห้วหาไง
04:14คุณพี่โง oc maก คุณพี่จะตายสะก่อน
04:17แล้วขอโทษเจ้าค่ะ
04:18น้องไม่ได้ตั้งใจจaccoว่าคุณบี่
04:22ฉันก็ไม่ได้กล Rivers
04:24แต่ einzelievesไม่เข้าใจฉัน
04:27เอาเป็นว่าฉันขอบใจหลอดมาก
04:29victims ชีวิตมาช่วยฉัน
04:31ครับใจที่บอกความจริง
04:32ชาตินี้เราคงรู้จักทำเพียงเท่านี้
04:36คุณพี่
04:39รีบหนีไปซะ
04:46คุณพี่
04:48รีบไปซะ
05:02เห็นใครแปลกรอมพวกมาไหม
05:04ไม่เห็นขอรับ
05:06แยกย้ายกันเราไป
05:08แล้วตามจัดมันไม่ได้
05:10ขอรับ
05:26รีบไปซะ
05:32ไม่เอายาแก้มาให้เจ้า
05:34ใคร
05:40ใคร
05:44ใคร
05:46ใคร
05:48คุณพี่โดนควันพิดม่อม
05:50จนเมาไม่มีสติ
05:52ฉันชายย่าร้อนปลุกขึ้นมา
05:54จนคุยกันดูเรื่อง
05:56คุณพี่บอกว่าเขาคงไม่รอด
05:58และบอกให้ฉันหนีไป
06:00คุณส Introdu
06:04เล่นงานลูกขอแบบนี้
06:06จะข้ามให้ได้เลย
06:11แม่คำดวง
06:12แม่คำดวงหนี้ไปตามที่ notebooks
06:14มอง Andre
06:16สวนเรื่องข้าจางฉันจ่าย ا headaches
06:18ฉันไม่หนีเบอก่า
06:20คำดวงว่าหนีเพราะใด
06:22เจ้าต้องหนี
06:23คุณเอกกับคุณภัดช่วย
06:25คือคุณนั่งเพิ่นพู่ดีว่ามันที่เป็นจังไล
06:28ไทย
06:30ประยอยอยพูดถูก
06:31ถึงแม่คำด้วงจะยอมรับว่าเป็นคนโยนถุงบุงอาทิง
06:35แต่เรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว
06:36โตย Bengt ไปก็เท่านั้น
06:38แม่คำด้วกยัมจะป Viewมองไปสะสิ
06:42ไม่
06:43ฉันจะอยู่ช่วยคุณพี่เจ้าค่ะ
06:45หรือคำด้วง
06:46ฉันจะบอกให้นะ
06:48งานนี้ไม่ใช่แคนพ่อเอก rece forged
06:50ฉันเองก็ไม่ลอด
06:51ฉันสั่งให้หนีไป
06:52ตอนที่ยังหนีทันเนี่ย
06:57คำดวง ถ้าขอสั่งเจ้าในฐานะที่ค่อยเป็นอาเจ้า
07:02เฝ้าเก็บเขาของ แล้วรีบหนีไปซะ
07:05ค่อยสีสอยคุณพี่
07:07เรื่องนี้มันเป็นความรับผิดสอบของค่อย
07:22ใครเข้ามาช่วยเจ้า
07:37คุณเนี่ยจะตายไหมขอรับ
07:40จังหัวมันเป็นไร
07:43มันบังอาจโอดดี
07:47จังหัวมันเป็นไร
07:50มันบังอาจโอดดีกับข้า
07:53เจ้าจังหักที่บังอาจ
07:56คุณสัจจัด
08:03ถ้าคุณเนี่ยออกไป
08:05เราตามออกมา
08:06ขอรับ
08:17คุณผ่าช่วย
08:20มาทำอะไรที่นี่
08:24ก็ผมรู้มาว่าคุณสัจจาพัยิ Ally sweater
08:25spicyสัจจาพระอิยามที่จะเข้นความจริง คุณเอกเกิ้นกับเหตุ
08:28กับผมก็เลยจะมาหาคุณสัจจา
08:29แล้วจะมาขอเยี่ยมคุณเอกด้วยครับ
08:35ฉันมาถึง
08:37ก็เห็นคุณสัจจากตำลง störรมาตคุณเอกด้วยลูกแกบนะ
08:40ทำเกินกว่ายเหตุจากที่คุณพาว่า
08:43ฉันเลยสั่งโบยคุณสักจับไปแล้ว
08:45ส่วนคุณเอง
08:47ฉันให้หมอตัวดูอาการแล้ว
08:49ไม่มีอันตราย
08:50แต่อีกนานก็จะมีสติ
08:56คุณประช่วยมาก็ดี
08:58ฉันจะแจ้งให้รู้ว่าพวกนี้
09:01ฉันจะให้คุณเองได้แก้ต่างเนื้อคดีเองทรง
09:04คุณพายเองก็รู้เรื่องกฎหมายดี
09:07รีบคิดหาวิธีแก้สะ
09:10หากแกหลุดก็ให้คุณเอกก็มาทำงานตามเดิม
09:15หากแกไม่หลุด
09:17ฉันจะแต่งตั้งให้คุณเม่นเป็นผู้แทนเชียราจาซื้อปืนแทนคุณเอก
09:22ขอแล้ว
09:26ให้โอกาสแก้ต่างนั้นเหรอ
09:41อะไรด้วยขอรับ
09:52คุณพระสมีงให้โอกาสคุณเอกแก้ต่างนั้นเหรอ
09:56ใช่
09:58คงใจอ่อน
10:00อยากให้เพื่อนสนิทรอดตัวละสิ
10:05ไม่เป็นไรหรอกรับ
10:07ก็ผมเชื่อว่าผมไม่ได้แก้กันง่ายๆ
10:09เพราะผมไม่ได้ทิ้งหลักฐานอะไรไว้เลย
10:14ดีมาก
10:19ถ้าอย่างนั้น
10:21พวกนี้เราจะเข้าฟังสอบสวนด้วย
10:23ถ้ามันทำท่าทานจะแก้คดีได้
10:26เจ้าขอสักถามมันให้พัง
10:28ขอใจมั้ย
10:29ขอรับ
10:31ขอรับ
10:37ถ้าอ่าอยากนี้
10:38ขอยสิให้อ่านี้
10:40ขอยสิบว่าอียังเลย
10:42เจ้าขอรับ
10:57ขอยออกเจ้าเรียนซื้อซื้อดอก
10:59ใจหายบท
11:01พี่จริง
11:02ขอยก็ประยาค์ให้อ่าไปรก
11:04ขอยก็ทิ้งให้เจ้าอยู่ผู้เดียวว่าได้คือกัน
11:07ว่าแต่เจ้าขึ้นออกแล้วเตีย
11:09ว่าจะท้อยท่านขุนจังไหน
11:11มืออื่น
11:29เอากระดาษนี้ให้คุณผ่า
11:31ห่ามให้ก่อน
11:32มันคืออย่าง
11:36แผนการซอยหรืออ้ายคุณ
11:38เอาอย่างนี้เลยRob
12:03เอาจุดหมายมาให้ทอนเช้า ซึ่งมันก็ไม่ทันการแล้ว
12:14ขดีเอธง ไม่ขดีสำคัญ
12:16กรับผมจึงขอมาร่วมตรวจสอบด้วย
12:18ขุ้นเองคงไม่ถือสากับผมนะครับ
12:22เธอเลย
12:23เรื่องนี้ว่ากันตามเนื้อผ้า
12:25ความจริงไม่มีอะไรต้องปิดเรา
12:30ไธธงเข้าโมยเอกสารของมิเตอร์เช็ดวิก
12:32เรามันก็กลายเป็นจรต
12:35ในมือของไblind coco มีถูกบูปหงาน 그럴ปักชื่อขุนเอง
12:39เรื่องนี้เจ้าจ psychic
12:42กรับผมไม่เกี่ยวข้องกับคmillionธง
12:45ถูกบูปหงานั่นก็เป็นของกรับผมก็จริง
12:48แต่กรับผมไม่ทำหารวยก่อนหน้านั้นแล้ว
12:51ที่ �รับผมรู้มา
12:52ถูกบูปหงาน 팔ãyไว้ยสุดที่ให้ท่าน
12:54เมื่อตอนได้เป็นชิ้นกันไม่ใช่หรึ
12:58ใช่
12:59พวกติดตัวไว้
13:01แต่พอหายไป กลับไม่หา
13:04ฟังดูไม่น่าเชื่อ
13:05แต่ถ้าบอกว่า
13:07ข้าไอผงและรีบร้อนนละห Gordon, จน
13:19เรื่องนี้ กับผมว่ายังฟังน่าเชื่อกว่าท � REP.
13:21แต่ถุงบู่น๑ätteใหญ่
13:22กุณเอกจะไม่เห็นใช่ไหม
13:24ฉันว่ามันทัดเจนเต็มตาไปได้ซ้ำ
13:28เธอจะบอกว่าเป็นการจงใจจัดฉาก ใส่ร้ายคุณเอก
13:33สนุษณ์แห่งน่าเชื่อมากกว่า
13:42ใครจะมาใส่ร้ายอะไรคุณเอก
13:44คน loft que chadwitz
13:47ก็มีแต่คุณเอกมีคนเดียว
13:52สมมุติว่าคุณเอกเป็นสายของโจนพ้นจวนล่ะ
13:57แค่ถุงบูงห่าถุงเดียว
14:01จะสงสัยว่ากระผม
14:03เป็นโจนกะหมดบ้านมืองอย่างงั้นเหรอ certain
14:06คนเอกจะโกรทก็โกดไป
14:09ตะลงก็ว่าไปตามเนื้อผ้า
14:14เธأยังสัตวดสั่งเลือกจากตัวเองไม่ได้
14:16ใครๆก็ต้องสงสัยเลือกนี้
14:18รวมทั้งฉันด้วย
14:20рядом
14:24ไอ้ท bureaucมันまでผ 2005 ช้าหยิปทุกบูงส์จากข้างทางและก็เก็บเอาไว้
14:27สันaratณ์โจนก็จอกอยากมันเจออะไรก็เก็บเก็บไว้ก่อน
14:32ที่คิดผมรู้
14:35ไอ้ท locaคนเป็นนักเรียงโต
14:36ไม่ใช่โจนแกจอกก็ถ๋ยปัhstาษาสองแน่น WE I GED
14:40คุณไม่รู้ได้อย่างไรเคยไปบ้านมันล雨
14:45ไม่เคยไปหรอ
14:46แต่ถ้าคุณเอกไม่ชื่อกับผม
14:48เราไปที่บ้านในทงกันเลยมั้ยนะ
14:51อย่ายถือขนาดนั้นเลย
14:53นอกเรื่อง นอกราว
14:55ไปที่บ้านมันก็เท่านั้นเสียเวลา
14:57ก็ไปดูที่บ้านมันให้กัดจาก
14:59ถ้ามันเป็นโจมก็จอบเก็บขยายอย่างที่คุณเอกว่า
15:03ที่คุณเอกแก้ตัวมา
15:05มันก็พอบังครึ่งนะ
15:11ฉันเราไปที่บ้านในทงกันเลยมั้ยขอรับ
15:18ที่สุดที่สุดที่สุดท้าย
15:48พี่ทีนี้ หลังของเธอเป็นการใช้
16:02เที่ยมดีของเธอที่นี่
16:08แต่พอกับการมิดนี่
16:18ที่สุดที่สุดที่สุด
16:48ที่สุดที่สุดที่สุดที่สุด
17:18ที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่ส
17:48อร์ ตอนนี้
18:18บ้านโล่ง โล่งแบบนี้ ถ้าไอ้โทงเป็นโจนกระจอบอย่างที่ว่าจริง
18:30มันคงมีของสาสมมากมาย ไม่โล่งว่างขนาดเอง
18:34ก็ผมว่า พ่อแก้ตัวของคุณเจ็บเรื่องนี้ปังไม่คือแล้วล่ะ
18:40หรือคุณพ่าสมีนว่ายอย่างไรขอรับ
18:43ดูแล้วก็คงเป็นอย่างที่คุณพระเมษพูด
18:57ถ้าไม่มีอะไรก็กลับกันเถอะ คุณพ่าสมีนไม่ได้ตัดสิคดี
19:09เดี๋ยว
19:13คุณพ่อสุดที่คุณพ่อยาติดใน ต้องมีวันนี้
19:27เข้ามาที่ปืน ต้องนี้ will be vendetta
19:31แก้ตรงกับน้อยจะมีชียงด้วย
19:33มันคุณพ่อสิคกะการพ่อครับ
19:37อ่ะด้วย!
19:39นี่มันอะไรกัน
19:56ไอ้โทงมันจะแกล้งปากชื่อคุณพัสมีกไว้ทำไม
19:59ไอ้โทงไม่ได้แกล้งปากชื่อฉันหรอก
20:02นี่เป็นถูกบุกงาของฉันเอง
20:09ไลยปักนี้เป็นของแม่ยีสุน
20:21เราก็รู้กันอยู่ทัว toilets
20:28bob ง่าเป็นของแทนใจของสำคัญСпันของคุณพัสมีก
20:31แต่ไปอยู่ในห้องของไอ้โทง
20:33คุณพ่อเมชกับคุณ เม่น คิดเห็นลี่ยังไง
20:38ไอ้โทงขโมยมาแน่ แน่
20:45ถ้าอย่างนั้น
20:46ถูกบุงงาของคุณเอก
20:48ที่เป็นของแทนใจ
20:49ของแม่ยิสุนเช่นเดียวกัน
20:51คุณพระเมฆกับคุณเม่น
20:53คิดว่ายังไง
20:57ก็คงคิดเป็นอื่นไม่ได้หรอกรับ
21:00ไอ้โทงขโมยมาเช่นกัน
21:08ฉันคิดว่าอาจจะมีใครบางคน
21:11ขโมยถูกบุกงาของฉันไปซ่อนที่บ้านในโทง
21:15เพื่อช่วยคุณเอก
21:22เป็นในได้ของรับ
21:25ใช่ของรับ
21:26ก็ผมเห็นด้วย
21:27มาในโทงไม่มีรู้รอบหอบชิดอะไร
21:29ใครจะเข้าออกก็มายากเนี่ย
21:38แต่ถ้ามีคนขโมยของเป็นยักที่บ้านในโทง
21:41เพื่อช่วยคุณเอกได้ง่ายง่าย
21:42ก็อาจจะมีคนทำแบบนั้น
21:44เพื่อใส่ลายคุณเอกได้เหมือนกัน
21:46จริงไหม
21:47ถ้าที่บ้านในโทง
21:48เพื่อช่วยคุณเอกได้ง่ายง่าย
21:50ก็อาจจะมีคนทำแบบนั้น
21:53เพื่อใส่ลายคุณเอกได้เหมือนกัน
21:56จริงไหม
21:58จริงไหม
22:10ถุงบุกงานี้จึงเป็นหลักฐานที่เชื่อถือไม่ได้
22:13ถ้าอย่างนั้น
22:15ฉันตัดสิน
22:26ยกขดี
22:43父 ont on their bodies
22:45nursing
22:47เก็บไขนักกิบนเวแห่ง
22:50มันวางแผนไม่แล้ว
22:51มันโฆมงให้คนไปขโมยถุงบุกงาน
22:53คุณพระสมี
22:54ไปซ่อดไว้ที่บ้านในโทง
22:56แล้วเราก็น่าไปหลบกลมาก
22:58เราไปที่บ้านในโทงเลยไหม Rede
23:01อย่าที่ถึงขนาดนั้นเลย
23:02นอกเรื่องนอกราว
23:03ไปที่บ้านมันก็เท่านั้นน่ะเสียเวลา
23:06เต็บหมูเข้าปาดหมาเข้าแผงมันอีก
23:19การขโมยของในจวนเจ้าเหมืองไม่ใช่ไงๆ
23:22โจนธรรมดาทำไม่ได้
23:24ต่อให้เป็นไอ้ทงก็มือไม่ถึง
23:26เราผมสงสัยว่ามันไปหามือดีมาจากไหน
23:36พวกนี้เราไปทำบุญสะดอกเค้าออกกันนะพ่อเอก
23:45พามให้คำดวงไปด้วย
23:47ก็ได้ผมตั้งใจไปแล้วขอรับ
23:49ยิบ
24:01เจ้าขา
24:03ไม่คำดวงล่ะ
24:04พอกลับมาก็เข้าห้องเลยเจ้าค่ะ
24:08แล้วบอกว่าห้ามลบกลเด็ดขาดเจ้าค่ะ
24:13ลอน
24:28ลอน
24:29ลอน
24:32ไม่คำดวง ไม่คำดวง
24:36ไม่คำดวง
24:36อ๋อ
24:38มันเกิดอะไรขึ้น
24:41คุณพี่
24:44คุณพระสมิงไว้ยังไงบ้าง
24:47พี่แทนของน้องได้ผลไหมเจ้าค่ะ
24:49ได้ผล
24:50คุณพระสมิงตัดสินยกคดี
24:54น้องขอโทษนะเจ้าค่ะ
25:00ที่ทำให้คุณพี่ต้องโดนขดี
25:03มันเป็นความผิดของน้องเองเจ้าค่ะ
25:06ช่างมันก่อนเธอ
25:08ทำไมรอนถึงบ้านเจ็บขนาดนี้
25:10อ่ะ
25:12ตอนที่ออกมาจากบ้านในทง
25:15น้องเจอสหาร
25:17ยิ่งหน้าไม้ใส่
25:19น้องหลบไม่ทัน
25:20เฮ้ย! นั่นใครอ่ะ
25:25เฮ้ย!
25:27เฮ้ย!
25:29เฮ้ย!
25:30เฮ้ย!
25:32เฮ้ย!
25:35เฮ้ย!
25:37เฮ้ย!
25:47จะ Studies
25:52พวกทังไม่เห็นน้องเจ้าค่ะ
25:54หน้าไม้ของธรรษะเมื้อง humble
25:56อับยาผิดไว้
25:57จะทำให้เริ่วไม่หยุด skirt
25:59แต่เราไม่ต้องเป็นห่วงนะ
26:00จะรู้วิธีการแก้ผิด
26:02ีการณ์
26:04subjective
26:06- เจ้าค่ะ ไปร้านหมออินจัดยามาตามนี้ เจ้าค่ะ
26:36เจ้าค่ะ ไม่เป็นไงในในสีวินดักกลับสำคัญ รีบราดมงาน ดีทนสุดกับไว้
27:06อีกเธอ
27:36- เลือดหยุดไหร่แล้ว หลดเป็นยังไงบ้าง?
27:52- ผิดเปลี่ยดตัวค่ะ
27:55- ผิดเวลาดตัวค่ะ
27:59- รอนสีรเลือดไปมาก รอนรักก่อนนะ
28:04ฉันจะไปหาอะไรให้หล่อนกิ้น
28:30บอกต้องหวงดอกอ้า แผลข่อยดีขึ้นแล้ว
28:34แผลขมอวุธ ว่าแมนแผลมีดบาท
28:36มันประเศรวงไง ๆ ดอก
28:38เจ้ายังเก็บอยู่แมนเถอะ คอยเบิงออก
28:46เพื่อไม่ให้ใครสงสัย
28:48หล่อนห้ามออกจากเรียน
28:50เข้าใจไหม
28:52เจ้าค่ะ
28:54ห้ามฝ่าฝืนเหมือนครั้งที่แล้วด้วย
28:57เจ้าค่ะ
29:00ท่านคุณเจ้าค่ะ
29:03คุณภาสมิงกับคุณเม่นมาหาเจ้าค่ะ
29:07ให้คุณภาสมิงกับคุณเม่นรอที่ส51 ให้รอตรงนั้น
29:13รอที่สระลาก่อน ให้รอตรงนั้น
29:16เจ้าค่ะ
29:26พอดีมีเรื่องที่ต้องคุยกันแบบสุขหลุกหน่อย
29:29ก็เลยมาหาเจ้าถึงเรื่อง
29:32ได้สิขอรับ
29:36งั้นฉันขอตัวก่อนนะเจ้าค่ะ
29:38แม่คำดวงอยู่ด้วยก่อนเธอ
29:41เรื่องนี้เกี่ยวกับแม่คำดวงเหมือนกัน
29:47เรื่องที่จะคุยมีสองเรื่อง
29:50เรื่องแรกให้คุณเม้นเล่าเลยก็เรากัน
29:55วันนี้เราไปคนบ้าทไรถง
29:57ถ้าหาในหนึ่งบอกว่ามันเจอใครวิ่งผ่าน
30:01มันก็เลยยิ่งหน้ามาให้ใส่
30:06แต่พอเข้าไปดู
30:07ลูกดอกกับปักที่ต้นก้วย
30:09กล้วยมีเลือดออก
30:19โอ้... นางกลัวละเจอ
30:22เฮ้ย!
30:23มีอะไร?
30:24ก็ผมกลาบขอกมาแม่ตะนีอยู่ครับ
30:27นางกลัวละเจอ
30:28สหารในนั้นก็เลยคิดว่า
30:30ต้นกล้วยต้นนั้นคือนางตะนี
30:32แล้วคือนั้นนั้น
30:34นั่งแหวน
30:35เบาของกระผม
30:37ไปเจอนางหยิบ
30:39เบาของเรือนท่านขุน
30:41ที่ร้านหมอยา
30:43ไปซื้อยาหยุดเลือด
30:50คุณไม่รู้สึกว่าเรื่องนี้บังเอินเกินไป
30:52เขาสงสัยว่าเจ้าให้คนไปซื้อยาหยุดเลือดทำไม
31:00เอาวะ มาถึงข้านี้แล้ว
31:02พวกท่านจะเอายังไงก็ว่ามา
31:09ดี
31:13นั้นฉันขอถามตรงตรงเลย
31:16ไอ้คนที่แอบขโมยถุงบุงหาของคุณพระชมิ่ง
31:19ไปไว้ที่บ้านในถงคือ
31:21มัน
31:28คนร้ายคือมัน
31:32นี่ไง ห้องพี่ค่าอยู่นี่
31:35ส่วนในคนที่ว่าจ้างก็อยู่ข้างใน
31:37ทำไม
31:45ยังมุมนุมนี่
31:48มันอูโตก่อนแล้ว ได้เฝ้าหนีไป
32:08ค่าสืบรู้บ้างว่าเองเป็นคนมาอยู่ใหม่
32:10อ้างว่าพันยาตของแม่คำดวง
32:12แต่ความจริง
32:14อาจจะเป็นผู้โจนพ้นจورด
32:19พี่คุณแม่นสงสัยเป็นเรื่องหลายแรงมาก
32:21ฉะนั้นก็เลยมาที่นี่เพื่อพี่สุดความจริง
32:23เค้ cuerบรู้เรื่อง
32:27เอง ทำตัวลึกหลักgeneration rendered
32:28พงจะมีวิชาดี
32:31ถ้ามumaอยู่รู้เรื่องก็投 swimming
32:33cácชกอังเก็งให้ค่าดู
32:34ว่ามีแผ่ไหม
32:40แค่ถูกกันเกงเนอะ มันโน้ยไป
32:51เอ้า เบิง เบิง เบิงโลด
32:53มีเปอร์ เบิงซะ
32:56ข้าลัง
33:04พอแล้ว
33:24เอ้า ใส่สะพาได้แล้ว
33:26คุณพระท่านขุนปัดสีลูกตามหมดแล้ว
33:34ไม่เป็นไร
33:37คืนนี้ฉันจะให้หล่อนดูอย่างอื่นเพื่อลางตะ
33:41ิ disrespectful
33:43แม่ คุณพี่ ก็
33:47คุณเม่นคงไม่รู้ว่ายาถามเรื่อนนั้น
33:50ที่ฉันให้บ่าไปซื้อ
33:52ถ้าเอาไปเหรอหละอื่นจะเป็นยารักษาifiquesในได้
33:55คุณเม่นทำให้เรื่องกุ่นอพวัญไปหมด
33:58สิ่งที่ท่านทำในวันนี้
33:59ถือว่านักหน้า
34:01สิ่งที่ท่านทำในวันนี้ถือว่าหนักหนานะ
34:061. คือไม่ไว้หน้าฉัน
34:08บุกมาถึงเรือนมากล่าวหาตัวหน้าเมียตัวหน้าเบาไพร่
34:112. คือใส่ความผู้บริสุทธิ์
34:14พิสุทธ์แล้วก็หาพิรุษไม่เจอ
34:173. หลอกคุณพระสมิงมาบังหน้า
34:21เพื่ออย่ามน้ำใจฉัน
34:233. ข้อนี้ ขั้นจะรับอีกชอบอย่างไร
34:313. ฉันวู้วาไม่ด้วย ฉันขอโทษ
34:354. ฉันเห็นแก่คุณพระสมิง
34:384. ฉันจะยกโทษให้
34:404. เอาเธอ เอาเธอ
34:425. ที่ฉันออกหน้ามาถึงนี้
34:445. เพราะเห็นว่าสิ่งที่คุณเม้นสงสัยมีน้ำหนัก
34:465. แต่เมื่อผิดพลาดไป
34:485. ก็ขอให้ท่านทั้งสองลองลองนะเธอ
34:515. อย่าให้เรื่องวันนี้ถึงกับต้องไม่มองหน้ากันเลย
34:545. ขอใจหม่ะ
34:576. ได้ขอรับ
34:597. แต่อย่าให้มีครั้งหน้าอ 아 donner
35:048. ขอรับ
35:089. ขอรับ
35:108. คุณพระบบบว่ามีเรื่องจะคุยกับกระอักผมสองเรื่อง
35:138. มีอีกเรื่อง
35:169. เรื่องนี้คุณเม้นอย่างไม่รู้
35:18ฉันเองก็พึงรู้เมื่อเช้า
35:26ถุงบุคหงาลำไปของเจ้าที่พบในมือเดี๋ยวทง
35:28วันนี้มันมียากขึ้น
35:31มูบุญชัยตรวจแล้วบอกว่าเป็นย่าแบบเดียวกันกับพี่วัด
35:37คงมีเม็ดย่าแถวนั้นติดถุงมา
35:40แล้วว่าเจ้าทำหายที่วัดจริงจริง
35:48ถือว่าเจ้าพ้นมวลทินโดยสมบุติแล้ว
35:51เรียมตัวเจรจาเรื่องซื้อปืนต่อได้แล้วนะ
35:53คุณเอง
35:56ขอรับ
36:00ขึ้นให้เจ้า
36:04ก็ได้ผมมีเมียอยู่แล้ว
36:07ของแบบนี้ก็ได้ผมไม่ต้องกลายอีกต่อไปแล้วขอรับ
36:18ฉันเป็น รอมเป็นยังไงบ้างเจ็บมากมั้ย
36:21ฉันเป็นยังไงบ้างเจ็บมากมั้ย
36:38เจ็บแค่หมดกัดเจ้าค่ะ
36:41เจ้าค่ะ
36:43คงมดตัวเท่าช้าง
36:45กระโดยขนาดนั้น
36:47แผลชีกหรือเปล่าก็ไม่รู้
36:49น้องทำเพื่อให้พวกเขาไม่แคลงใจ
36:52เลิกสงสัย
36:57ฉันทำแผลให้
37:01หยิบ
37:02เจ้าค่ะ
37:03ไปช่วยฉันบทยาสมุนพายไป
37:05เจ้าค่ะ
37:11มันหรอก
37:41กันพี่ไม่ต้องก็ได้นะเจ้าคะ
37:44น้องทำเองได้เจ้าคะ
37:47ไม่ได้
37:49แต่...แต่น้องอาย
37:55ค่ะอายหล่อนเขาหลับตาสิ
37:58คุณพี่สิเจ้าคะต้องหลับตา
38:00ไม่ใช่น้อง
38:01นั่นตะตุ่มเจ้าค่ะ
38:11นั่นหัวเขา
38:17นี่
38:23คุณพี่เจ้าค่ะ
38:26ที่คุณพี่กำลังจะจับ
38:28นั่นดอกบัวน้องเจ้าค่ะ
38:31ฉันว่าให้ฉันลืมตาแล้วหล่อนรับตาดีกว่า
38:37ไม่งั้นไม่ได้ทำอะไรแน่
39:01ลำเป็นยังไงบ้าง
39:13เจ็บแผลอยู่ไหม
39:15ก็ยังเจ็บอยู่เจ้าค่ะ
39:19แต่ดีกว่ามาว่าเยอะเลย
39:21งั้นเปลี่ยนยาสมุนไพลไปบ่อย
39:23จะได้หายเดียวๆ
39:25งั้นกินข้าวกินยาก่อน
39:27แล้วเดี๋ยวหลังไพลกัน
39:29เจ้าค่ะ
39:31ไม่เป็นไรเจ้าค่ะ
39:33เจ็บที่ขา
39:35ไม่ได้เจ็บที่แขนเจ้าค่ะ
39:37อย่าเดี๋ยว
39:51ไม่เป็นอะไรเจ้าค่ะ
39:53เจ็บที่ขา
39:55ไม่ได้เจ็บที่แขนเจ้าค่ะ
39:57อย่าดื่
40:01รอนยอมเสียงอันตะลาย
40:03ร่อนยอมเสียงอันตราย ยอมเจ็บตัวผู้ช่วยฉัน
40:07ให้ฉันได้ทำอะไรเพื่อร่อนมังเธอ
40:33กลับจริงกว่าหลังคงได้ได้
40:38ใจฉันไม่له เขาลอบ 수Д
40:41คน בכ้มงไม่ได้เลย o o เอด้อยหลัวใจ
40:45ความรักมันไม่ค tas ลูก ไม่ทำร้ายใคร
40:49รักที่กลางจริง
40:52กลับจริงกว่ากคงได้ได้
41:00ใส่ชั้น มิคาตา
41:30หัวเราะได้แสดงว่าหายดีแล้ว
41:35ลองดูก็ได้เจ้าค่ะ
41:41เสียงดังอะไรล่อน
41:54เลือดเจ้าค่ะ
41:56เลือด
41:58น้องขอโทษนะเจ้าค่ะ
42:14น้องรุ่นแรงไปหน่อย
42:15เห็นล่านแข็งแรงดี
42:18ฉันก็สบายใจ
42:28แม่ขับด้วง
42:42แม่ขับด้วง
42:43แม่ขับด้วง
42:44แม่ขับด้วง
42:45ฉันเกือดตายพระหล่นช่วยเนี่ย
42:48ฉันเกือดตายพระหล่นช่วยเนี่ย
42:52เลือดหยุดแล้วเจ้าค่ะ
42:58หล่อนแข็งแรงดีฉันก็หายหัว
43:03ฉันไปทำงานก่อนแล้ว
43:06เจ้าค่ะ
43:08เจ้าค่ะ
43:38กลับผม
43:48ได้เตรียมพื้นที่ท่านเจ้าเมืองได้พัก
43:50เรียบร้อยแล้วขอรับ
43:52คือนนี้เรานอนก่อนที่นี่นะ
44:08พรุ่งนี้จึงเป็นเลือกรอยอังคาร
44:16เดี๋ยวรอนนอนบนเตียง
44:18ฉันจะนอนที่แคล่เอง
44:22คุณเม้นแอบมองเราอยู่
44:24ที่เค้าจมตรงแล้วดู
44:26เขายังสงสัยน้องอยู่อีกหรอเจ้าค่ะ
44:30คุณเม้นไม่ใช่คนโน่
44:32ไม่เชื่อรองให้ง่ายหรอก
44:34ทำไมเขามองเรานานจัง
44:36คุณเม้นไม่ใช่คนโน่
44:38ไม่เชื่อรองให้ง่ายหรอก
44:40ทำไมเขามองเรานานจัง
44:42เขาเลือกมองตั้งนานแล้ว
44:44อ้าว
44:46แต่ไม่รู้ว่าเขาจะกลับมามองอีกเมื่อไหร่ไง
44:48ฉันยังต้องกลอดหล่อนว่าอย่างนี้
44:50คุณเม้นจะไม่สงสัยแล้วเจ้าค่ะ
44:52pod ไม่แน่น
45:06คุณเม้นจะไม่สงสัยแล้วเจ้าค่ะ
45:08เพราะผัวเมียที่ไหนเขากลอดกันทั้งวัน
45:11ไม่แน่นะ
45:13ถ้าฉันมีเมียจริงๆ
45:16ฉันคงจะกลอดแล้วก็จูบเมียทั้งวันทั้งคืน
45:20แบบนี้น้องก็มีลูกเท่าโครงช้างแล้วสิเจ้าคะ
45:24ใช่
45:28แต่ลอนเป็นแค่เมียร์ป๋อมกลอม
45:35ฉันไม่ทำอะไรแบบนั้นหรอก
45:37นังก็เลิกก่อนได้เหรอ
45:40ก่อนสะแน่น หายใจไม่ออกเจ้าค่ะ
45:45ฉันก็ไม่ได้อยากก่อนสะหน่อย
45:47ที่ทำก็เพราะ
45:49จะตบตาคุณเม่น
45:52ไม่ได้มีเจ็ตนาอื่นจริงๆ
46:19อร่อยมีจ้ะ
46:21ก็ไม่อร่อยเท่าไหร่หรอก
46:23ฉันแค่อยากรู้รถน่ะ
46:25แล้วรถชาติมันเป็นยังไงล่ะ
46:27ก็ไม่อร่อยเท่าไหร่หรอก
46:31ฉันแค่อยากรู้รถน่ะ
46:33แล้วรถชาติมันเป็นยังไงล่ะ
46:35อื้อ
46:37อื้อ
46:39อื้อ
46:41อื้อ
46:43อื้อ
46:44อื้อ
46:45อื้อ
46:46อื้อ
46:47อื้อ ห่อ
46:48ก็ตรงนั้นมันที่หมาเยี่ยว
46:50อื้อ
46:55หล่อนชอบรถเยี่ยวหมาเยี่ยวแมว
46:57ถ้ามันมาปล่อยทิ้งไงก็ไม่บอก
46:59กิมเยอะๆนะจ๊ะ
47:01ลูกจ้า ลูกพูดไม่เพราะเลย แล้วถ้าจะทะเลออกกับใครนะ เราก็ต้องดูด้วย
47:09อย่างน้อยก็ต้องเป็นคนระดับเดียวกัน เป็นหงไปจิกอีกา น่าเกลียดลูก อย่าทำอีกนะ
47:17ลูกเข้าใจแล้วเจ้าค่ะ แม่คำดวง หล่อนว่าคุณแม่ฉันพูดถูกไหมจ้ะ
47:26เรื่องคำเปรียบเลย ฉันไม่รู้หรอกนะ แต่ถ้าอยากมีเรื่องก็บอกมาตรงๆ จะดิเต็กความทั้งแม่ทั้งลูก
47:34พูดจ้า ไฟชัดๆ ถึงว่า เจอพี่ขุนไม่ทันไรก็ใจง่าย ยอมมีอะไรด้วยจะต้องถูกจับแต่งงาน เท็บมัดชัดๆ
47:45อุ้ยถ่ายแล้วลูก อย่าไปเหยียดเขาสิ คนเรานี่นะ วาสนามันไม่เท่ากัน
47:51ลูกน่ะโชคดี มีแม่คอยอบรมสั่งสอน ให้เป็นคุณละสัตรีไม่สำสอนเหมือนกับใคร
47:59และคนบางคนอ่ะ เขาโชคร้ายลูก เขาไม่มีพ่อ ไม่มีแม่คอยสั่งคอยสอน
48:05มันจะยังกลือเกินไปแล้วนะ ฮะ เอาไว้ไหม อย่างดอนใช่ไหม ดอนไว้ไว้
48:11ยินกันอะไรกัน
48:19ไม่มีอะไรเจ้าค่ะ พอดีว่า ผ่านมาแล้วเห็นคำดวงเขาอยู่คนเดียว ก็เลยมาคุยเป็นเพื่อนเจ้าค่ะ
48:28ปกติเห็นหัวอยู่ไหน จะเห็นเมียอยู่ใกล้ๆ ทำไมตอนนี้ถึงแยกจะได้เหรอครับ
48:34เรื่องผู้หญิงฉันสู้ขุณเองไม่ได้หรอ
48:49มีผู้หญิงมารุมรักตั้งหลายคน จะไม่รู้ว่ารักคนไหนมากที่สุด
48:54ก็ต้องรักเนี่ยคนนี้ที่สุดสิเจ้าค่ะ
48:56ถ้าไม่รักเนี่ย จะให้รักหมาที่ไหน
49:00หล่อนนี้พูดจ้าไม่สนม
49:18กลับกระโจมไปฉันจะลงโพทหล่อนให้หนัก
49:22คุณพี่อ่ะ
49:24นองช็อบ己นทำโทยเจ้าค่ะ
49:26โอเคเฦ้าฉันนองพูดอีกเยอะๆเลยอะไรเจ้าค่ะ
49:29ไม่มาไม่
49:52คุณพี่โกรธน้อง ที่น้องเป็นว่าแม่ยีสุนใช่ไหมเจ้าคะ
49:56คุณพี่ไม่รู้หรอกว่า ตอนแรกเขาว่าน้องว่ายังไง
50:00ฉันไม่รู้ ฉันรู้แค่ว่าแม่ยีสุนเป็นกุลสุตรี
50:03ไม่ทำอะไรอึกษึก คือโคมแบบร่อนหรอก
50:06กุลสุตรี แม่ยีสุนนั้นกุลสุตรี
50:09ไม่จะสำรอก
50:11กุลสุตรีกว่าล่อน สักไว้เท่าเห็นจะได้
50:22ให้เร็ว!
50:28ป่อกขอสามหาว กล่านี้ยังไงแบบนี้แบบนี้
50:36ก็ดีมีหัวได้
50:37โอ้! แม่น่า
50:39สุดแล้งขนาดนี้เนี่ย
50:41แข็งแรงจริงเพราะคุณ
50:44มีคำรูนี้เป็นด้าอีกชา
50:46ต่อสมสัย
50:50เฮ้ย แย่นี่ แย่นี่
50:55คุณแม่ด่ามอ่ะเรียงเจ้าคะ
50:59แม่ว่าด่ามอ่ะนะ นอไอ้ไป
51:01แม่ว่านะ มายแต่ต้องจื้อหนักกว่านี้
51:04คุณแม่จะทำอะไรเจ้าคะ
51:21หล่อนใช้แรงไปเยอะ ไปหาข้าวกินกันดีกว่า
51:25ไม่เจ้าค่ะ
51:27หงุดหงิด กินไม่ลง
51:35คุณรับสุดรีกว่าหล่อน เป็นรอยเท่าเห็นจะได้
51:51ไป
51:57ไม่ได้ยอมหรอกเว้ย แก่หิว
52:05อาหารเป็นยังไงบ้างแล้วหรอ?
52:07อร่อยมากเจ้าค่ะ
52:11เกิดอะไรขึ้นแม่ยิสุน
52:14ซ้อยคนแม่หายเจ้าค่ะ
52:17ไม่รู้ว่าไปทำหล่นที่ไหน
52:21ยืนคุยกันแบบนี้
52:22พระ BM จะหาเจอ
52:25จังกับคุณแม่เดินหากันโดединท่pielแล้ว
52:27แม่คำลัวไม่รู้ อย่าพูดดีกว่า
52:31ทุกคนที่มาที่นี้ก็รู้แล้ว แต่มิชติตระกูลกันธั้งนั้น
52:34มีแค่ร่อนคนเดียวนั่นแหละ
52:36ที่ไม่มีใครรู้หรอนไปเท้า
52:38หมายความว่ายังไง
52:41ก็หมายความว่า
52:42อาจจะมีคนโ 올بเก็บซ่ciasได้
52:44แล้วไม่เอามาขึนเจ้าขอวามไง
52:52แม้คำรวงอยู่กับกระรับของตลอดเวลา
52:54คงไม่ใช่คนที่เก็บไปหรอ khi Burada
52:55พี่คุณแน่ใจหรอเจ้าคะ
52:57ว่าตลอดเวลา
53:00ถ้าสงสัยฉะนักจะคนตัวฉ Blow
53:03หรือจะไปทรวจของที่ submarine กับจมก็ได้
53:05หล่อนคงไม่僧kebb boil ไว้ที่ตัวหลอกเนอะ
53:08เอาร่า reside
53:10เพื่อความสบายใจของทุกคน
53:12เอาตามที่แม่คำดวงบอกก็ได้
53:35ห้ามทำไม
53:36รวจฉันเข้าไปเห็นของที่หล่อนขโมยไปเรื่องไง
53:39มาถึงหน้ากระโจมแล้ว ยังจะรีลาอะไรอีก
53:43ขอให้คุณพระสมิ่งเป็นคนเข้าไปรวจสอบกับคุณพี่ได้ไหมเจ้าคะ
53:47เพราะน้องก็ไม่ไว้ใจคนอื่นเหมือนกัน
54:09เจอไหมเจ้าคะ คุณพระสมิ่ง
54:11เจอไหมเจ้าคะ คุณพระสมิ่ง
54:13คุณพระสมิ่ง
54:15คุณพระสมิ่ง
54:17إن
54:42- ใหม่ Dolph Peptide Intense Repair
54:47หล่อนเพิ่งเคยเห็นทะเลเป็นครั้งแรกไม่ใช่หรอ
54:49หล่อนอยากเล่นชาอยากเล่นน้ำทะเล
54:51หรือว่าอยากเล่นอะไรก็เชื่อเลย
54:53ฉันมีเวลาให้หล่างทั้งบาง
54:54ขอบอกคุณนะเจ้าคะ
54:56หัวจ้า
54:57ฉันมีเรื่องสำคัญอยากจะคุยด้วย
55:00เจ้าคะ
55:02คุณพาสมิงกับคุณยี่สุน
55:04เลิกเป็นชิ้นกันแล้ว
55:06หรอ
55:07สัญญาซื้อขายปืนใกล้ 깔� for it
55:10หรือว่าการเจร ceiling chin real?
55:11พอลงชื่อสัญญาซื้อขายปืนเรียกร้อย
55:14การของ Donkey Ron cant be teachinglos
55:16ก่อนจะได้เต็มตัวเดินทางกลับก่อน
55:19ไปเก็บเซ้นผลหล
55:30ได้
55:32กรีย์เกิดอะไรกันอ่ะ
55:41ปล่อนเสียงชีวิตยอมเจ็บตัวเมื่อ
55:46เห็นล่าแข็งแบ่งดี
55:53ฉันก็สบายใจ
56:02ข้ามาหวัยหมด
56:04ไม่ข้ามาหวัย
56:05โอเค
56:32เธอรักเข้าไปจริงๆเธอดีไม่อีก
56:36รู้ว่าคิดไปแยกว่าเธอก็มีใจให้เหมือนกัน
56:42ถ้าเธอไม่ได้รักกัน
56:45เธอเธอไปบอกที
Recommended
56:57
|
Up next
56:57
55:31
1:05
40:22
48:28
1:31:55
42:24
Be the first to comment