ผาแดงนางไอ่ ตอนที่ 25 วันที่ 20 สิงหาคม 2568

gpmn98013

Watch ผาแดงนางไอ่ ตอนที่ 25 วันที่ 20 สิงหาคม 2568 - gpmn98013 on Dailymotion

Transcript

00:00รายการต่อปีนี้เป็นรายการทั่วไป สามารับชมได้ทุกวัย

00:22ค่อยหรือ ว่าเจ้าบอกมันงูผี

00:27แต่เจ้าเป็น...

00:31พยานะ

00:34ของกรอง

00:45ขับขอคู้ที่จังไง

00:47ขอยังห่วยกว่า คันเจ้วยังหนึ่งดันเฉญ

00:54เจ้ากับค่ำก่องที่ต้องผ่านจากกันไปตลอดชีวิต

01:00ทั้งเคย

01:01ค่อนเจ้าหาค่ำก่องอีหลี

01:04เจ้าตรงไปจากเมืองนี้

01:06กับบ้านเจ้า

01:08ให้เหลืองเลวไหลมันเกิดขึ้นอีกเลย

01:17แล้วคอยสิแน่ใจนะจังไหน

01:21ว่าเจ้าสิบันได้คิดตีจากคอย

01:23แล้วประยุคกับแม่ทับอีกเธอสิง

01:26มันบมแม้อย่างที่เจ้าเขาใจ

01:32คอยเห็นเหตุการณ์เลวหลายที่กำลังสิเกิดขึ้น

01:36คอยบ้าอย่างให้เจ้ากับค่ำกอง

01:38ต้องผูกเว้นผูกกำกันอีก

01:39บ้าหูจะพบจักชาติ

01:45เสื้อคอย

01:48กับบ้านเจ้าไปซะ

01:50บอร์

01:57บอร์

01:59จังได้ค่อยกับพวกกับ

02:02พูดว่าสิเกิดนี้ยังขึ้น

02:04คอยกับสิบพวกกับไป

02:07พังคี้

02:10พังคี้

02:11พังคุณ

02:26พังคุณ

02:28พังคุณ

02:31พังคุณ

02:32พังคุณ

02:33พังคุณ

02:34พังคุณ

02:36ผม

02:38ขอบถึงวง

02:40คุณ

02:41ได้ยิ่มผมไหม

02:47ผมเป็นห่วงคุณมากนะ

02:48ขอบคุณมากนะ

02:53กลับมาหาผมนะ

02:56อย่าดิ่งผมไปนะ

02:58นึกจังมีบ่วงมาครองใจ

03:02บ่งหูดกว่าผู้ใดนิคิด

03:06หรือเคยเห็ดผิดไว้แต่สาดได้

03:11หักแปะลมแปะตาย

03:14ก็ยังห้างป่า

03:16คุณไปอยู่ที่ไหน

03:18หากันพอทุกสาด

03:22แต่ก็ค่าสิ

03:28มันหรือหรือ

03:38ทั้งหรือคุณ

03:48นี่กันยิง อยู่ในอีนต์เหลือเนี่ย

03:53เจ้านั่งเจ้าคะ

03:56เจ้าค่ะ มันนี่เองเจ้าค่ะ

04:00เจ้านั่งตื่นยังเจ้าค่ะ

04:02ตื่นเหรอจ้า

04:05เข่ามาได้เลย

04:19ข้างที่ประยุดออก

04:23เจ้าค่ะ

04:26มันนี่ตื่นมีกิน

04:30กันรู้แล้ว

04:33เจ้านั่งสิพัฏผ่าอาบนำละเจ้าค่ะ

04:37ได้จ้ะ

04:41ทั้งที่เจ้าค่ะ

04:45ได้

04:47เธอ

04:50saying

04:53เยี่ยมเยี่ยมเยี่ยม

05:23หรื้อมเยี่ยมเยี่ยมเยี่ยมก็ดี

05:28ณ์เยี่ยมเยี่ยมเยี่ยม

05:33ตอนนี้ก็ดีกวันไง

05:48มาคืน คอยบ้าเห็นเจ้ากลับมา

06:03คอยบ้าคิดว่าเจ้าสิกลับมาอีก

06:06ทั้งกรอม มียักขอยอยู่นี่ จังได้ขอยกับกรับมาก

06:21คอยหักเจ้าลาย จังได้ขอยกับทีมเจ้าไปได้พอได้

06:29คอยหักจำได้อยู่เลย เอาสองคนเคยสัญญาต่อกัน

06:36ว่าเฮ้าสิหักกันตลอดไป

06:42เจ้าอย่าจำได้อยู่ว่า

06:48พังที่

06:56คอยหัว

06:59แต่ยะพอสิเมื่อง คือสิบยอมให้ค่ำก่อง

07:02กับพังที่อยู่น้ำกันอีก

07:05ถึงสิหักกันป่านไหน

07:09ขอขึ้นคำสังยะพอประใด

07:13อย่าให้ทองมบากใจกว่านี้ด้วย

07:22คำก่อง

07:28คันสัน

07:31พอสองคนไปอยู่น้ำกัน

07:34ไม่น้ำคอย

07:36ไปอยู่บ้านคอยเมืองคอย

07:38คอยสัญญาคอยก็จะดูแลให้เจ้ามีความสุขที่สุด

07:41ค่อนแบนมือใด

07:47เจ้าอยากคืนเมื่อมาหายาพอ ยาแม่

07:50คอยจะเป็นคนพาเจ้ามากเอง

07:52ไปอยู่น้ำคอยเนอะ

07:56คือของ

08:00คือของ

08:04เจ้านั่งเจ้าค่ะ

08:11เจ้านั่ง

08:13คนของเจ้าเมือง

08:14เห็นว่านี้มาตามทันพังที่ไปข่าวเฝ่าค่ะ

08:17เห็นว่ามีเรื่องสำคัญ

08:24คอยสิไปหาพอเจ้า

08:27เจ้า

08:30พังกี้

09:00เจ้านั่งคาดuds่วน

09:02เจ้า

09:15เจ้าไม่มีห้องค่อย

09:17ลูกว่ายแย่พอ แย่แม่น

09:47นั่งก่อน บางคี ขนอยมาตามคำบัญชาของยาพอ ยาพอมีอย่างให้ขนอยรับใส่ ยาพอก็ว่ามาได้เลย ขนอยพอมรับสนอง

10:10เจ้าเมื่อเป็นเคยพอ ได้ควบปี พอกันหงสึกว่า เจ้าดูแลลูกสาวพอดี

10:20มีแนวไหร่ ที่เจ้าคัดของมองใจเหรอ พังคี่

10:26ขนอยพอมีอย่างคัดของมองใจกับผู้ใด ขนอยเมื่ออยู่นี่ ขนอยก็คิดเสมอว่า

10:34ขนอยก็เป็นซ้ำลูกในบ่าน วานในส่วนของยาพอ

10:40แต่ถ้าหากยาพอมีอันใดคัดของมองใจในโตขนอย

10:44ก็ให้ยาพอวามา ขนอยพอมแก่ไข

10:49พอดีใจ ที่เจ้าบอกจังสัตว์

10:54พอเท่าแล้ว อีกว่าโดน

10:58พอสิ่งเจอกับค่ำกล่อง

11:00บึงแน่งบาลเมื่องของพอ เป็นคนต่อไป

11:13แต่เจ้าเมื่อง ข้าหน่อยถ่าหารเอง

11:18เข้ามารถถ่าหาร

11:20ข้าหน่อยเอาน่ำสมุนไพ้หายา

11:24ที่กินแล้วบำรุ่งร่างกายแหายุ ยืนยาวเป็นมืนปีมาฝาก

11:29อยากให้ท่านเจ้าเมื่อง ลองซิมเบิง

11:35เอามารอบบังดู

11:37กินแล้วเหตุไหน มีกำลังวังส่า

11:51กินแล้วเหตุไหน มีกำลังวังส่า

12:05ข้าหน่อย

12:07ลินมาอย่ายกถวยหนึ่ง คอยสิ่งให้ลูกเคยให้คอย

12:13ข้าหน่อย

12:15กันร้อย

12:46แค่สิเมื่อก จะอยากให้พังคี่กินนะ

12:51บอกเป็นอย่างรอ ค่ะมอน

12:57พังคี่เป็นลูกเคยเห็น

13:00อีกจากน้อย ก็สิ แต้งตั้งให้พังคี่เป็นเจ้าเมื่องค้นต่อไป

13:05พังคี่ต้องได้รับการยอมรับ นับถือจากทุกคน

13:15ลับไป

13:45เจ้านั่ง เจ้านั่งเจ้าค่ะ

14:09เจ้านั่ง เจ้านั่ง

14:11มีอย่างเอ้ย

14:13เท่าหารเจ้าค่ะ

14:15เท่าหารต่มนามหวานสมุน

14:17ให้หนักขลาดให้ทันพังขี้กิน

14:19ทันพังขี้ต่องลำบากแท่ๆ เลยเจ้าค่ะ

14:24ร่องเบิง

14:29หวานหนักขลาด

14:31กินแล้วจะเป็นอย่าง

14:33เท่าหารสกดได้ตามทันพังขี้มาโดนแล้วเจ้าค่ะ

14:36เพื่อนสงสัยว่าทันพังขี้

14:38สิบเป็นงู่ผีกายร่างมาหากกันกับเจ้านั่งเจ้าค่ะ

14:41เพื่อนกระล่อยต่มหวานพระญ่าหนักขลาดให้ทันพังคี้กิน

14:44แล้วคันเป็นทันพังคี้เป็นงู้ผีอิหลี

14:47ทันพังคี้สิทธ้นเบอร์ไว

14:48แล้วก็เผยร่างงู้ตอนหนาสุข้นเจ้าค่ะ

14:51พังคี้

14:55เจ้านั่ง

15:11เจ้านั่ง

15:41เป็นจังในพังคี้ รถสาทย์ซ่าดีเหรอ

15:53ขน้อยวบันยัง

16:02ซ่ารถสาทย์ดี

16:06ได้กินแล้ว

16:10โทษศึกพี่กับนั่งเมืองซ่า

16:16จริง ๆ แล้ว

16:30ค่าอยากหู้เรื่องล่าวบันเมืองของเจ้าว่าเป็นยังไหน

16:35เจ้าบอกว่าสิพ่าพอเมเจ้ามาหา

16:38เจ้าก็พ่ามาจากเถอะ

16:40ค่าสิไปหาพอแม่เจ้า

16:42เจ้ากระบายเวียงมาตลอด

16:44เจ้ามียังปิดบังพอเวะ พังคี่

16:48ขน้อยบันมียัง

16:52ขน้อย

16:54ก็มีเพียงแค่ใจ

16:56ที่หักค่ำกอง

16:58ขน้อยหักค่ำกองดีความจริงใจ

17:02ขน้อย

17:04ขน้อย

17:10มือเจ้าเป็นยัง

17:12เป็นยังเจ้าคือเสียงมือไว้จังสัน

17:14นี่หนักคั่วแม่เจ้าเป็น

17:24น้อยไปที่นี่

17:26นี่หนักค่ำคับแม่เจ้า

17:28ขอบคุณ

17:42ขอบคุณ

17:53ขอบคุณ

17:58ขอบคุณ

18:01เกอร์จ้า มันกินน่ามวาลประญ้าตินัฆาลาสเขาไปแล้ว

18:05คือบพรษแดงการยังลอกมาแล้ว

18:08สงสัยมันมีอิติลิตหลาย

18:12มันยังร,, บพรษแดงอาการออกมา

18:19กันว้ามียังแล้ว

18:21ก็ให้พังที่ไปพักเถอไอ้

18:24พังที่ รับไปก่อนเถอะลูก

18:28ก็น่อย ขอสมะ อย่างพอยะเม่

18:58มึงกินน่ำวานพระยะหน้าขลาดเข้าไป แต่มึงไม่มีอาการ

19:05แต่มึงถึกของพระยะมาหน้าขลาด

19:09ตื่มเข้าไป มึงก็ต้องแสดงตัวโตนออกมา

19:12เก็กกัวออกมาเร็ว มันเป็นกุ้งพี

19:35ไม่เห็นนี่อย่างไร ขอพวกกระตีนี่

19:42ถ้าผมมียังแล้ว ขน้อยขอโต

20:02เจ้ายังไปแสเบอร์ได พังคี่

20:06ขั้นเจ้าว่าเด็บเป็นจักทีเจ้าหารเบา

20:08เจ้าต้องยูให้ทุกคนเห็น ให้ประจกแก้สายตา

20:13จักต่อบางคี่ไปก่อน

20:14ยา

20:24อย่าทำไหร่พังคี่

20:27ยาพอ อย่าเห็นเรืองมันเร็วรายไปกันนี้เลย

20:31มันขึ้นเร็วรายไปกันนี้

20:33ได้ไปก็นี่ ถ้าบางที่เป็นงูผี คือจังเท่าหาอันวา

20:39คนกับงูผีมันหักกันบ้วย

20:45บางที่...

20:47บางที่สิ

20:50อีกท้อนไว้ด้ะ

20:52คอยฝีสอยเจ้าเอง

21:03ยะพอ...

21:05ลูกขอลองให้เศ้ากร

21:08ข้ำก่อม...เป็นคนพ้าพังที่เขามา

21:11ขันยะพอประหยังให้พังที่เฮ้อนเท่า

21:16ลูกสีหาท่างให้เพื่อนไปเอง

21:21แต่ยะพอ...

21:22ยะทำอย่างพังที่เลย

21:24แต่...

21:25ยะแม่...

21:27เห็นแก่ลูกจักเทือได้บอร์

21:31พังที่กลับค่ำก่องพากกันมาต่างดน

21:36ขันธ้าไลพังที่ก็เท่ากลับทำลาย猪ใจค่ำก่อง

21:43อยากเหลือมะเล็ว달่ายไปกวดหนี้เลย

21:47มัน เร็วลายไปกวดหนี้เลย

21:50unreal.. instead

21:51ลูกนี่มีเห็นฮัตว์การล่วงหน้า

21:53คัญญาพอทำไหลทั้งที่ จะมีคนลงตาย บ่านเมืองติดถึงทำไหล

22:05ไอ้สิเมือง พังข้าเมาหลูกจากเทื่อนไหนด้วยไอ้

22:26ผมไม่ท่างเห็นไปได้ คนกับมูหักกันอะไร มันจะเกิดอาเพศ

22:35จับตัวไว้กี้ไว้

22:53หยุด ไปหุดก่อน

22:56ไอ้ แต่โอกาสรู้อีกจะเทื่อด้วยไอ้

22:59แค่ไม่อย่างลังจากนี้ เพ้าจะคุยกัน

23:03อินเธอสิง

23:12เก็บดับ

23:19คำกรอง เพราะพ่าพังขี้ออกไปก่อนลูก

23:26ไป

23:33อินเธอสิ ขอบใจแล้ว

23:48อินเธอสิ ขอบใจแล้ว

23:50นิดการได้ที่บวล

24:14อาจจะไม่ได้

24:41อาจจะไม่ได้

24:44ผมไม่สิเกิดเรื่องแบบนี้

25:06เกินเจ้าเจ็บปูดทะละมั่น

25:09เจ้าต้องทกใจปานนี้

25:12กระยะอยู่มังนี้อีกเลย

25:19ขอยแล้วตอนเจ้า

25:28อันกรอง

25:31ขอยว่าเป็นอยัง

25:36ต่อให้ขอยตั้งทุกโทนทะละมั่น

25:39เจ็บป่างตาย

25:42ขอยกระโทนได้

25:45ขอแค่ไอ้เฮ้าสองคน

25:49ที่อยู่ทุกกันแบบนี้

25:53นะ

25:54นัก

25:58ไอ้โอ้

26:00ก็จะหักข้ำกอง

26:04ทำว่าหอดคันนี้แล้ว

26:07จะก็ยอมรับความจิด

26:11ว่าเจ้ากับข้ำกอง

26:13ก็แม่เผาพันเดียวกัน

26:15ก็แม่เผาพันเดียวกัน

26:19หากกันบดัย

26:26เราพร้องสิบบดัยได้จังใด

26:27สิบบดัยได้จังใด

26:30จนแล้วมึงคอย

26:35คอยมีมงใดที่บุคคือค้นจังเจ้า

26:37ของของ

26:45ของของ

26:51เท่าสองคน

26:54หากเกินเมื่อตั้งบินปี

26:58ขอย่าให้เจาล้ำบากใจ

27:05หรือว่า

27:07ตอนนี้

27:12เจ้าก็รังเกียดคอยก็จังคนซุ่มนั่นเหรอ

27:29ไปไปได้รังเกียดเจ้า

27:31แต่คันเจ้ายังดือรังจะอยู่น้ำกันต่อไป

27:38เท่านั้นละ

27:40จะเสียใจไปตลอดชีวิต

27:47ไหร่จ๊ะ

27:50บัว แต่บ้าไป

27:53เจ้ยจะบ้าพรักใสไหร่ส่วงคอย

27:56ก็มันว่าไปใดทั้งนั้น

27:59ควัยแหกเจ้า

28:02เพิ่งสิ่งให้คอยไป

28:05ให้คอยตายจะยังดีกว่า

28:08ก็น้องหูว่ามีร่วมหายใจ

28:11แต่ชีวิตนี้ต้องมูมีเจ้า

28:13ควันหูว่ามีร่วมหายใจ

28:17แต่ชีวิตนี้ต้องมูมีเจ้า

28:20พอแต่พอกันก็มีอันเต้นไป

28:25เป็นว่วงหักหวัง

28:28เจ้าหัดคำกองอย่าง

28:30รับเมืองบัดดาลไตสา

28:33ตั้งถึงสาบไว้

28:35แต่พบสาดใด

28:37ให้มือนะฮะ

28:39มีโอกาสิดีพ่อกันอีก

28:40เจ้าหละฝากฟ้าเพื่อนไว่ก่อน

28:44ว่อนสะวันให้เห่านั้นพอกัน

28:47เจ้ากับคำกอง

28:50ที่เบอมีทางเดียวเข้าพูกัน

28:54ไปจ้า

28:56ไปจ้า

29:00อย่างถ่ายุเด้ว

29:03ว่าสิเป็นสาดใด

29:07ไป

29:08แสดมีสิขอสดใส

29:11เวียนจำแต่การกับ

29:14สิทธาจนว่า

29:17ฟ้าเพิ่งเห็นใจ

29:19เปิดบ้องให้สองเหา

29:22ทบหน้าได้ทบพอเจ้า

29:26ให้จำจันได้เดิน

29:29ให้จำกันได้แน่เดิน

29:31ว่อนสะวันให้เหานั้นทอกันใหม่

29:33และโดยลมหายใจ

29:35ที่มีกระดัยก็แต่ให้เหา

29:38ได้เห็นกัน

29:40ในสตาพหนึ่ง

29:42เท่านั้นพอกันใหม่ และโดยลมหายใจ

29:46ที่มีกระได้ก็แต่ให้เอา ได้เห็นกัน ให้สาดหนึ่ง

29:57อย่างขายุเดอ มองว่าสิเป็นสาใด

30:05สาดหนึ่งขอสดใส่ เวียนกำแต่การกำ

30:12สิทธาจนว่า ฟ้าพันเห็นใจเปิดบ้องให้สอบ

30:35แบบนี้

30:42เจ้านั่งขึดเรื่องอีกอย่างยุบอร์เจ้าค่ะ

30:57ว่าให้มันี่ฟังใดเลยเจ้าค่ะ

31:02เรื่องฐานพังที่บอร์เจ้าค่ะ

31:17โอเค มันนี่

31:25คือ

31:27พังที่

31:30พัน

31:32ท่านพังที่

31:34ถือวินย่านงูผีเขาสิงราง

31:36คือจังสีเศร้าเมื่องพระกันซาเม็นว่าจะค่ะ

31:39มันมีอย่างดอก

31:50มันมีอย่างว่าใดดอก คำกอง

31:54ตอนนี้

32:09บอมีอย่างว่าใดแล้ว

32:12เรื่องที่เกิดขึ้นท่านเจ้าเมื่องพันค่งประยอมไงไง

32:16เรื่องที่เกิดขึ้นท่านเจ้าเมื่องพันค่งประยอมไงไง

32:26อินทะสิง

32:28เจ้าก็เห็นว่าสุ้นแหล่งตำลังใส่อุบายท่ำลายพังที่

32:31เข้าตรงซอยแกไขบอร์ให้เกิดเรื่องลายขึ้นอีก

32:35เจ้าเป็นแม่ทับให้เมื่องขาชาติปุละ

32:38เป็นคนที่ยะพอวัยใจที่สุด

32:41เจ้ามีโอกาสที่จิดซอยบ่านเมื่องบอร์ให้ปีนาส

32:46หลับปากกับคอยเดอร์

32:49อิยาทําหรายพังที่

32:52ทำกอง

32:55ทําหรายพังที่

33:03ทำกอง

33:05โตเท้าเนี่ย

33:07ก็เคยคิดที่สิทําหรายพังที่เลยด้วย

33:11แต่ว่าเท้าก็ไม่นาที

33:13เหตุตามคำสั่งของเจ้าเมื่อง

33:19ดังนั้น

33:21สุดยางก็ต้องคืนอยู่กับคันเจ้าเมื่องเท่านั้น

33:48เจ้าว่าอยากให้พอทําหรายพังที่เหมือนว่ะ

33:50พอ

33:52เจ้าค่ะ อย่าพอ

34:02พออยากให้เจ้าหู้ว่า

34:04เจ้าคือแก่วตาดวงใจของพอกับแม่

34:10เจ้าหักกับช้ายสามารถจังพังที่

34:12พอกันว่าค่อยหาม

34:14แต่ตอนนี้

34:16พอเบอร์ไว้ใจพังที่แล้ว

34:19ถึงมันที่พอกลายเป็นงู้ว่าพอเห็นต้อนาต้อตา

34:22แต่พอกับไว้ว่างใจพอได้

34:24พอขอสั่ง

34:26ให้เจ้าเลิกของเกียวกับพังที่อีกต่อไป

34:28ลูกหู้และเขาใจดี

34:30ว่าลูกพูดสิทธิจังไหน

34:32ถ้าลูกอยากสิขอเวลาอีกจักน้อย

34:34บอมีเวลาอีกแล้ว

34:36ถ้าพังที่มันกลายเป็นงู้

34:38กินลูกสาวของพอขอไปอยู่ในทองมัน

34:40แล้วสิทธิจังไหน

34:42พอมีลูกสาวผู้เดียว

34:44พอว่าอยากเสียใจในพายผักหน้า

34:46กันไว้ดีกว่าแก

35:00ยะพอ

35:02ขอเวลาให้ลูกนะ

35:04ลูกอยากให้พระยอมจากไปด้วยความเต็นเช่น

35:06ลูกอยากให้พระยอมจากไปด้วยความเต็นใจ

35:08เบอไห้

35:10ใต้สิเมื่องที่เยอะไว้ ก่อนดี Okey

35:15ถึงจากในลูกสาวเอา

35:17ก็อยู่ไปขอกับพ่างคีมוכีน ที่มาเป็นปี

35:19ย้องมีความผล

35:30มีปราอย Yuriki

35:34สุ่งสารลูกสาวเข้าในดึง หลายดึง

35:48ทำว่าอย่าไปพอทำไรพังคี่

35:51มืออื่น เจ้าเฝ้าไหร่พังคี่ ออกไปจากบ้านเข้าซะ

35:58แล้วอย่าให้มันกลับมาอีก

36:00พอไม่อยากให้หนามัน

36:01เอาตามริ

36:26เป็นบวงหัก

36:28หวงหาวาสนามาสร้างหาร

36:34ดังถึงสาบไว้ แต่พบสาดใด

36:37ให้เจ็บลายให้พลาดพรากัน

36:41คุณพลาฝากฟ้าเพื่อนไหวก่อน

36:44วอนสวรรย์ให้เห้านั้นทอกันใหม่

36:48และโดยลมหายใจที่มีก็ได้

36:51ก็ได้กลับไปให้เอา ได้เห็นกัน ในสตาร์

36:58อินเธอสิ้ง ไปจัดการ

37:02ปล่อยพังคี่ไปซะ

37:03ไม่เห็นงั้น เหตรการณ์ที่จะเกิดขึ้น

37:05จะทำให้ทุกคนต้องเหยียนว่ายตายเกิด

37:07เจ้าไม่เองจรงกำกับทุกความทุกชาติ

37:08สัตว์ที่เจ้าแล้วเนื่อไหมแล้ว

37:09เอามัน

37:11พังคี่

37:22ง่ะ

37:25ยังทายเดอ

37:28บ้าว่าสิเป็นสาดใด

37:33สาดนี้สิขอสบใส่เวนกำตะการการ

37:39สิทธาจนว่า ฝ้าเพิ่นเห็นใจเปิดป้องให้ส้มเหา

37:47พบหน้าได้พบพ่อเจ้า ให้จำกันได้เดิน

37:53ให้จำกันได้เดิน

Category

Transcript

Be the first to comment

Recommended