- 3 weeks ago
Category
📺
TVTranscript
00:00รายการต่อปีนี้เป็นรายการทั่วไป สามารับชมได้ทุกวัย
00:22ค่อยหรือ ว่าเจ้าบอกมันงูผี
00:27แต่เจ้าเป็น...
00:30สามาร์
00:33พระยาท์น่ะ
00:42ค้ำกอง
00:45ค้ำกองคุดีจังไง
00:47คอยยังหวยกว่า
00:49คุณเจ้ายังหนึ่งดันจะยันน้ำค้ำกองต่อไป
00:52เจ้าสิทธิกทำรายสินมีค่อนลมตาย
00:55เจ้ากับค้ำกองที่ต้องผาจากกันไปตลอดชีวิต
00:58ทั้งเคค่านเจ้าหักคำก่องอีหลี
01:03เจ้าตรงไปจากเมืองนี้
01:06ครับบ้านเจ้า
01:08ไม่ให้เรื่องเลวไลมันเกิดขึ้นอีกเลย
01:11แล้วคอยสิแน่ใจนะจังไหน
01:18ว่าเจ้าสิบว่าได้คิดดีจากคอย
01:23และประยุกกันแม่ทับอินเธอสิง
01:25มันบมแม่อย่างที่เจ้าเขาใจ
01:32คอยเห็นเหตุการณ์เลวหลายที่กำลังสิเกิดขึ้น
01:36คอยบ้าอย่างให้เจ้ากับข้ำกองต้องผูกเว้นผูกกำกันอีก
01:40บ้าหูจะพบจักชาติ
01:46เสื้อคอยกลับบ้านเจ้าไปซะ
01:55บอร์
01:59จังได้เขากับพวกกับ
02:02พูดว่าจะเกิดนี้ยังขึ้น
02:04คอยกับพวกกับไป
02:06พังคี้
02:09พังคี้
02:12เกิดนี้
02:26คุณไอ้
02:41ได้ยินผมไหม
02:43ผมเป็นห่วงคุณมากนะ
02:49กลับมาหาผมนะ
02:54อย่าทิ้งห่วงไปนะ
02:57คุณไปอยู่ที่ไหน
03:12คุณไปอยู่ที่ไหน
03:17คุณไปอยู่ที่ไหน
03:32นี่ค่ะ ยังอยู่ในอันดีแล้วเนี่ย
03:50เจ้านั่งเจ้าคะ
03:56มันนี่เอ็นเจ้าคะ
03:58เจ้านั่งตื่นยังเจ้าคะ
04:02ตื่นเหรอจ้า
04:05เข่ามาได้เลย
04:19ข้างที่ประยุดอก
04:23เจ้าคะ
04:28เจ้านั่งสิพัทธ์ผ่าอาบนำละเจ้าคะ
04:35ได้จ้ะ
04:37ทั้งผีเจ้าคะ
04:41จ้ะ
04:43เจ้านั่ง
04:57เจ้านั่น
05:12เจ้านั่น
05:16เจ้านั่น
05:30เจ้านั่น
05:32เจ้านั่น
05:34เจ้านั่น
05:49ไหม
05:53มาคืน คอยว่าเห็นเจ้ากลับมา คอยว่าคิดว่าเจ้าสิกลับมาอีก
06:06ถ้างกรอม มียังคอยอยู่นี่ ยังได้คอยกับกลับมา
06:21คอยหักเจ้าลาย ซึ่งได้คอยกับทีมเจ้าไปได้ว่าได้
06:31คอยหักจำได้อยู่เลย เห้าสองคนเคยสัญญาต่อกัน
06:36ว่าเห้าสิหักกันตลอดไป เจ้าอยากจำได้อยู่ว่า
06:44ใดนอนน้ำพา ให้สตา พังที่
06:57คอยหัว
06:59แต่ยะพอสิเมือง ก็สิบยอมให้ค่ำก่อง กับพังที่อยู่น้ำกันอีก
07:06ถึงสิหักกันป่านไหน
07:10ก็คืนคำสัญญาพอบรัย
07:13อย่าให้ทองมันบากใจกว่าอย่างนี้เรื่อย
07:22คำกรอง
07:28คันสัญญาพอสองคนไปอยู่น้ำกัน
07:34ไม่น้ำคอย ไปอยู่บ้านคอยเมืองคอย
07:39คอยสัญญาคอยก็จะดูแลให้เจ้ามีความสุขที่สุด
07:42ค่อนแบนมือใด
07:47เจ้าอยากคืนเมือมาหาญาพอ ญาแม่
07:50คอยจะเป็นคนพาเจ้ามาเอง
07:54ไปอยู่น้ำคอยเนอะ
07:57คืนคอง
08:04เจ้านั่งเจ้าคะ
08:07เจ้านั่ง
08:12คนของเจ้าเมือง
08:14เห็นมันนี้มาตามทันพังที่ไปเข่าเฝ่าเจ้าค่ะ
08:17เห็นว่ามีเรื่องสำคัญ
08:19คอยสิไปหาพอเจ้า
08:25เจ้า
08:27เจ้า
08:29พังกี้
08:55ถ้า飛ห fields
08:57เจ้า
09:03เจ้า
09:05ขึ้น
09:23ลูกว่ายย่าพอ ย่าเมียร์
09:43นั่นก่อน บางขี้
09:53ขนอยมาตามคำบัญชาของย่าพอ ย่าพอมีอย่างให้ขนอยรับใส่ ย่าพอก็ว่ามาได้เลย
10:06ขนอยพอมรับสนอง เจ้าเมื่อเป็นเคยพอได้ควบปี พอกันหงสึกว่าเจ้าดูแลหลุกเซ้าพอดี
10:19มีแน่ไหร่ ที่เจ้าคัดของมองใจเหรอ พังคี่
10:25ขนอยพูดมีอย่างคัดของมองใจก็พูดไหร่
10:29ขนอยเมื่ออยู่นี่ ขนอยก็คิดเสมอว่า
10:33ขนอยก็เป็นซ้ำลูกในบ้าน วานในส่วนของย่าพอ
10:39แต่ถ้าหากย่าพอมีอันใดคัดของมองใจในโตขนอย
10:44ก็ให้ย่าพอวามา ขนอยพอมแก่ไข
10:49พอดีใจ ที่เจ้าบอกจังสัตว์
10:53พอเท่าแล้ว อีกว่าโดน
10:58พอสัยเจอกับค่ำกล่อง
11:01เบิงแน่งบานเมืองของพอ เป็นคนต่อไป
11:07ขอโน้ยถ่าหารเอง
11:09ขอโน้ยถ่าหารเอง
11:11ขอโมรธถ่าหาร
11:13ข้าโน้ยเอานามสมุลพย์หายา
11:21ที่กินแล้วใบรุ่งล่างกลายหายุ
11:27ยื่นง่าเป็นมืนปีมาฝัก
11:31ที่กินแล้วบำรุ่งล่างกายแหายุ ยืนเน่าวเป็นมื้นปีมาฝาก
11:37อยากให้ท่านเจาเมือง ลองซิมเบิง
11:42เอามาลองบางดู
11:43ลองบางดู
11:59รสสาทธิดี กินแล้วเหตุใน มีกำลังวังสาห
12:04ขนอย
12:06ลินไม่อยากถวยหนึ่ง คอยสิ่งให้ลูกเคยให้คอย
12:13ขนอย
12:43ก็คอยสิเมือง เจาอยากให้พังคี่กินนะ
12:48ดู
12:50บอกว่าเป็นยังรอบ ค่ะมอน
12:56พังคี่เป็นลูกเคยเห้า
12:59อีกจากน่อย
13:00กอสิต์แตงตั้งให้พังคี่เป็นเจาเมืองคนต่อไป
13:04พังคี่ต้องได้รับการยอมรับ นับถือจากทุกคน
13:08ทุกคน
13:09เราไป
13:38เจ้าน้ำ
14:07เจ้าน้ำเจ้าค่ะ
14:08เจ้าน้ำ
14:10เจ้านหรืออย่าง Richtung
14:13เธาหารเจ้าค่ะ
14:14เธาหารต่มนามหวานสมุน
14:15ไทยอ้ Deutsch
14:32เธาหารสะกดถ้ายตาม Gesellschaft
14:36เพิ่นสงสัยว่าทันพังขี้ สิบเป Express กลายร่างมหกันกับเจาน่าง เจ้าค่ะ
14:42เพิ่นกล้ยดต่มหวานพระยะหนักขลาดให้ทันพังขี้กิน
14:45แล้วกันการทันพังขี้เป็นงู้ผีอิหลี ทันพังขี้สิทธนแบ่bersไว
14:49แล้วก็เบิรระนะงู้ตอน adjust さ rises ...
14:55พังขี้...
14:57เจาน่าง
15:06ที่นาที่นาที่สุดท้ายเวลา
15:36เป็นอย่างไรพังขี้ ลดศาสตร์ซ่าดีเหรอ
15:53ขนอยวับเป็นอย่าง
16:02ซ่าลดศาสตร์ดี ได้กินแล้วโอสึกมีกำลังเมืองซ่า
16:16จริงๆแล้ว ค่าอยากหู้เรื่องล่าวบันเมืองของเจ้าว่าเป็นอย่างไร
16:34เจ้าบอกว่าสิพ่าพอแม่เจ้ามาหา เจ้าก็ว่าพ่ามาจากเธอ
16:40ข้าสิไปหาพอแม่เจ้า เจ้ากระบายเวียงมาตลอด เจ้ามียังปิดบังพอเหรอ พังขี้
16:48ขนอยวับมียัง ขนอย
16:54ก็มีเพียงแค่ใจที่หักข้ำกอง
17:00ขนอยหักข้ำกองดีความจริงใจ
17:04ขนอย
17:08มือเจ้าเป็นยัง เป็นยังเจ้าคือเสียงมือไว้จังสัน
17:14หนกมือขึ้นระเบิง
17:16น้อยบอกว่าเป็นยัง
17:24หนกมือขึ้นระเบิงพังกี้
17:28น้อยบอกว่าเป็นยัง
17:42น้อยบอกว่าเป็นยัง
17:46น้อยบอกว่าเป็นยัง
18:00อาจารย์ มันกินน้ำวานประยะนักราษเข้าไปแล้ว
18:04คือบวดแสดงอาการยังรอกมาเลย
18:06สงสัยมันมีอิติลิตหลาย
18:08มันยังบวดแสดงอาการออกมา
18:10มันยังรู้แสดงอาการออกมา
18:18ขันพังมียังเร็ว
18:20ก็ให้พังคี่ไปพักต่ออ้าย
18:22พังคี่กลับไปก่อนเธอลูก
18:34ก็น้อย
18:36ขอสม้า
18:38ขอสม้า
18:40อย่างพ่อเย็บ
18:58มึ่งกินน้ำวานพระยะนักราษเข้าไป
19:00แต่มึ่งมันมีอาการ
19:02ผมมึ่งถึงพระยะนักราษ
19:06น้ำวานหน้าคลาย
19:08ตื่มเข้าไปมึ่งก็ต้องแสดงตัวตัวนออกมา
19:12อีก
19:14อีก
19:16อีก
19:18อีก
19:20อีก
19:22อีก
19:24อีก
19:26เก็ดกว่ามาเร็ว
19:28มันเป็นรุ่งพี
19:30อีก
19:32อีก
19:34อีก
19:36ไม่เห็นพี่อย่างเลย
19:38ทุกปกตีนี่
19:52ถ้าผมมีอย่างแล้ว
19:54ขนาดข้าต้อง
19:56เจ้ายังไปแสเบาได้ พังคี้
20:02ขั้นเจ้าว่าได้เป็นจักที่เจ้าหานเบา
20:04เจ้าตรงยูให้ทุกคนเห็น
20:06ให้ประจักแก้สายตา
20:08จับตัวพังคี้ไปก่อน
20:10ยะ
20:12ก็ทำ怎樣
20:16ก็ทำทำอะไรพังคี้
20:28ยะพอ
20:30อย่าเหลืองมันล้วรายไปก่อน Νี้เลย
20:32มันจะล้วอะไรไปก็นี้
20:34ถ้าบังคี้เป็นงู้ผี
20:36คือจังถอหานวล่ะ
20:38คนกับงู้PRologiqueมันหากกันไว้
20:42พังคีย์
20:44พังคีย์
20:46พังคีย์
20:48อีกพ้นไว้แล้ว
20:50คอยฝีสอยเจ้าเอง
21:02ยะพอ
21:04ลูกขอลองให้เจ้ากร
21:06คำก่อม
21:08เป็นคนพาพังคีย์เขามา
21:10คันยะพอไปอย่างให้พังคีย์เซื้อนเข้า
21:16ลูกสีหาท่างให้เพื่อนไปเอง
21:20แต่ยะพอ
21:22ยะทำอย่างพังคีย์เลย
21:24แต่
21:25ยะแม่
21:27เห็นแก่ลูกจักเทือหณา Finally
21:31พังคีย์ กับคำก่อง
21:33พากกันมาตังดน
21:35คันทำร้ายพังคีย์
21:37สิ่นที่กระเท호กับถ่ำลาย
21:40หัวใส่ข้depthข้าง กล่อง
21:44อย่าเห็นเรื่องมา школies
21:45เล่วไม่พูดรายไปกวดอีกเรื่อย
21:48เริ่มว่าที่เล่วรายไปกวดอีก เดี๋ยวจังในลูก
21:51ลูกนิมินเห็นเหตุกาฐ ร่วงนา
21:59หันusteภัตร์ท่ะท่ terrified
22:04เมืองสิทธิ์ทุกทําไลน์
22:23ไงสิเมือง พังข้ำเมาหลูกจับเทื่อนไหนด้วยไอ้
22:26ผมไม่ท่างเห็นไปได้
22:28คนกับมูวหากันอะไร มันจะเกิดอาเพศ
22:34จับตัวไว้กี้ไว้
22:53ยุธ ไปยุธกร
22:55ไอ้ แอ้โอกาสรูอีกจะเทื่อด้วยไอ้
22:59แค่ไม่อย่างรังจากนี้ เพ้าเธอคุยกัน
23:02อินเธอสิง
23:12เก็บดับ
23:19คำกรอง หรอพ่าพังขี้ออกไปก่อนลูก
23:26ไป
23:27ไป
23:48อินเธอสิ ขอบใจแล้ว
23:49ขอบใจแล้ว
24:10ขอบคุย ขอบคุย
24:11ไอ้
24:41เพราะคิดเลย
24:44เพราะไม่สึกเกิดเรื่องแบบนี้
25:05ขึ้นเจ้าเจ็บปูดเท่าละมั่น
25:08ถ้าต้องทุกใจปานนี้
25:12ก็ยายิวมังนี้อีกเลย
25:18ขอยแล้วตอนเจ้า
25:28ฉันกอง
25:30ขอยว่าเป็นอย่าง
25:32ต้องให้ขอยดังทุกโทนเท่าละมั่น
25:38เจ็บป่างตาย
25:40ขอยกระโทนได้
25:44ขอแค่ไอ้เฮ้าสองคน
25:47ที่อยู่ด้วยกันแบบนี้
25:49เกิดแบบนี้
25:53นะ
25:58ไอ้โห
26:00ก็จะหักคำกอง
26:04ทำว่าหอดคันนี้แล้ว
26:07จะก็ยอมรับความจริง
26:11วัดเช่ากับคำกอง
26:14ก็มันเผาพันเดียวกัน
26:15อาก กันบบดัย
26:20เราบั้งสิบบดัยได้จงใด
26:27เจ้าแน่มึงคอย
26:31คอยมีโมงใดดีบคือค้นจะเจ้า
26:36คอยมีมองใดดีบคือควนจริงเจ้า
26:38ความความ
26:46เท่าสองคน
26:52หากเกินเมื่อตั้งเป็นปี
26:55ค่อยเมื่อเข้าใหญ่เจาล้ำบากใจ
27:00หรือว่า
27:06ตอนนี้
27:12เจ้าก็รังเกียดคอยก็จังคนซุ่มนั่นเหรอ
27:28เมื่อว่าได้รังเกียดเจ้า
27:32แต่คันเจ้ายังดือรังจะอยู่น้ำกันต่อไป
27:36เท่านั้นละ
27:38จะเสียใจไปตลอดชีวิต
27:42ไปสะ
27:46ไปสะ
27:48บว่า
27:50คอยเมื่อไป
27:52แต่อย่ามาพลักใสไหร่ทรงคอย
27:54คอย
27:56คอยเมื่อไปใดทั้งนั้น
27:58คอยแหกเจ้า
28:00คอยแหกเจ้า
28:06เป็นใส่ให้คอยไป
28:10ให้คอยตายจะยังดีกว่า
28:12ก็น้องหูว่ามีร้อมหายใจ
28:14เป็นหูว่ามีร่วมหายใจ
28:18แต่ชีวิตหนีตรงมูมีเจอ
28:27ถ้าจะหัดทํากองอย่างนี้
28:31รับเมื่องบัดดาลไตสา
28:35ให้มือนะฮะ
28:38ถ้ามือโอกาสสิทธิ์พ่อกันอีก
28:40มาฝากฟ้าเพิ่นไว่ก่อน
28:43ว่อนสะวันให้เห่านั้นทอกัน
28:45เพราะว่าชาตินี่หรือชาติน่ะ
28:48เจ้ากับข้ำก่อง
28:51ที่บอกมีทางเดี๋ยวเข้าพูกัน
28:56ไปจ้า
29:06ไป
29:10ใส่เว้นจำแต่การกับ
29:14สิทธาจนว่า
29:17ฟ้าเพิ่งเห็นใจ
29:18เปิดบ้องให้ส้มเหา
29:22ทบหน้าได้พบพอเจ้า
29:25ให้จำจันได้เดิน
29:28ให้จำกันได้แน่เดิน
29:30เยอ
29:32เยอ
29:36คุณพระลาฝากฟ้าเพิ่นไว่ก่อน
29:39ว่อนสวันให้เห่านั้นพอกันใหม่
29:43และโดยล้มหายใจ
29:45ที่มีก็ได้ก็แต่ให้เห่า
29:49ได้เห็นกันในสตาร์กนิ่ง
29:52เมื่อว่าสิบเป็นสาใต้
30:03แสดมีสิขอสดใส่เว้นกำแต่การกำ
30:11สิทธาจนว่าฝ้าพันเห็นใจเปิดบ้องให้สอง
30:22เมื่อว่าสิ
30:52เจ้านั่งขึดเรื่องเยี่ยงอยู่บอร์เจ้าค่ะ
30:59เว้าให้มันดีฟังไหร่ได้เจ้าค่ะ
31:07เรื่องฐานพังที่บอร์เจ้าค่ะ
31:14เมื่อมันนี่คือพังที่พัน
31:29ทันพังที่ถือวินย่านงูผีเขาสิงร่าง
31:36คือจังสีเศร้าเมื่องพระกันซาเม็นว่าจะค่ะ
31:38มันมีอย่างดอก
31:49มันมีอย่างว่าได้ดอกคำความ
31:53ตอนนี้บอมีอย่างว่าใดแล้ว
32:08เรื่องที่เกิดขึ้นท่านเจ้าเมื่องพันค่งประยอมไง
32:13อินท่าซิง
32:28เจ้าก็เห็นว่าสุ้นแม่งตำตั้งใส่อุบายท่ำลายพังที่
32:32เค้าต้องซอยแกไขเม้าให้เกิดเรื่องลายขึ้นอีก
32:38เจ้าเป็นแม่ทับให้เมื่องคาชาปุระ
32:40เป็นคนที่พอวัยใจที่สุด
32:44จะมีโอกาสที่จิดซอยบ่านเมื่อว่าให้ปีนาศ
32:50หลับปากกับคอยเดอร์
32:53อย่าทำรายพังที่
33:02คำกอง
33:05โตเฮ้าเนี่ย
33:06ก็เคยคือดีสิที่ทำรายพังที่เลยด้วย
33:11แต่ว่าเห้าก็ไม่น่าทีเฮ็ดตามคำสั่งของเจาเมื่อง
33:19ดังนั้น
33:21สุดยางก็ต้องคืนอยู่กับทันเจาเมื่องเท่านั้น
33:40เจ้าว่าอยากให้พอทำรายพังที่เหมือนว่า
33:44เจ้าค่ะ อย่าพอ
33:48พออยากให้เจ้าหู้ว่า
33:50เจ้าค่ะ อย่าพอ
33:53พออยากให้เจ้าหู้ว่า
33:55เจ้าคือแกวตาดวงใจของพอกับแม่
33:58เจ้าหักกับชาติสามันจังพังขี้
33:59พออยากให้เจ้าหู้ว่า
34:01เจ้าคือแกวตาดวงใจของพอกับแม่
34:05เจ้าหักกับชาติสามันจังพังขี้
34:07พอกับ Bill
34:30ให้เจ้าเลceland เกียวกับพังคีย์อีกต้อไป
34:35เจ้าลูกฮูและคาวใจดี
34:38พอหลุกพูดสิะจังไหน
34:40แต่ลูกอยากสิขอเวลาอีกจากน้อย
34:44วโมมี้เวลาอีกแล้ว
34:47ถ้าพังคีย์มันกายเป็นหลุก
34:49plays míng, กินลูกสาว وه mentor กาวไปอยู่ในทองมั่น
34:51แล้วสิะ布 مules พอมีฬุกสาวผู้เดียว
34:56พอว่าอยากเสียใจในแพลดหน่า
34:59กันไว้ดีกว่าแก
35:02ยะพอ
35:03ขอдиวล่าให้ลูกนะ
35:06ลูกอย่างให้พระยอมจากไปด้วยความเต็มใจ
35:08บอดให้
35:12ได้สิ เมือง
35:13ใจเย็นหน่อยก่อนดีกว่า
35:16ถึงเชื่อในลูกสาวเธ้า
35:17ก็อยู่กินกับพั่งขี้เหมือนเป็นปี
35:20ยอมมีความผลูกพันกันไหล
35:22สิ่งให้จากกันไปง่ายจงสิมัน
35:24ก็ต้องเจ็บปวดเป็นธรรมดา
35:28ถึงเขาสิบเป็นพูดพี่ปีศาท แต่เขาก็หากลูกสาวเข้าได้ไง
35:33ส่งสารลูกสาวเข้านะด้วย หลายด้วย
35:48คำว่าอย่าไปพอทำไหร่พังคี่
35:51มืออื่น เจ้าเฝ้าไหร่พังคี่ออกไปจากบ้านเขาซะ
35:56แล้วอย่าให้มันกลับมาอีก
35:59พอไม่อยากให้หนามัน
36:01เอาตามนิ
36:04เป็นบวงห้าง หวังห้าง
36:29วาสนามสร้างหาร
36:33ดังถึงสาบไหว
36:35แต่พบสาดใด
36:37ให้เจ็บหลายให้พลาดพรากัน
36:40คุณพระลาฝากฟ้าเพื่อนไหวก่อน
36:44ว่อนสวรรย์ให้เห้านั้นทอกันใหม่
36:48และโดยล่มหายใจ
36:50ที่มีก็ได้
36:51พอแต่ให้เห้า
36:52ได้เห็นกัน
36:54ไม่สร้าง
36:57อินเธอซิง ไปจัดการ
37:01ปล่อยพังคีไปซะ
37:02ไม่เห็นงั้นเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้น
37:04จะทำให้ทุกคนต้องเหยียนว่ายตายเกิด
37:06เจ้าเมงตรงกำกับทุกความทุกชาติ
37:08สัตว์ที่เจ้าแล้วเนื่อใหม่แล้ว
37:09เอามัน
37:20พังคี อย่า
37:21พังคีก
37:51ให้จำกันตาเห็น
37:55โอ้โอ้โอ้
Recommended
54:23
|
Up next
1:36:10
1:06:38
1:12:51
0:46
2:11
Be the first to comment