ผาแดงนางไอ่ ตอนที่ 25 วันที่ 20 สิงหาคม 2568

eplyhztj6483171

Watch ผาแดงนางไอ่ ตอนที่ 25 วันที่ 20 สิงหาคม 2568 - eplyhztj6483171 on Dailymotion

Transcript

00:00รายการต่อปีนี้เป็นรายการทั่วไป สามารับชมได้ทุกวัย

00:22ค่อยหรือ ว่าเจ้าบอกมันงูผี

00:27แต่เจ้าเป็น...

00:30สามาร์

00:33พระยาท์น่ะ

00:42ค้ำกอง

00:45ค้ำกองคุดีจังไง

00:47คอยยังหวยกว่า

00:49คุณเจ้ายังหนึ่งดันจะยันน้ำค้ำกองต่อไป

00:52เจ้าสิทธิกทำรายสินมีค่อนลมตาย

00:55เจ้ากับค้ำกองที่ต้องผาจากกันไปตลอดชีวิต

00:58ทั้งเคค่านเจ้าหักคำก่องอีหลี

01:03เจ้าตรงไปจากเมืองนี้

01:06ครับบ้านเจ้า

01:08ไม่ให้เรื่องเลวไลมันเกิดขึ้นอีกเลย

01:11แล้วคอยสิแน่ใจนะจังไหน

01:18ว่าเจ้าสิบว่าได้คิดดีจากคอย

01:23และประยุกกันแม่ทับอินเธอสิง

01:25มันบมแม่อย่างที่เจ้าเขาใจ

01:32คอยเห็นเหตุการณ์เลวหลายที่กำลังสิเกิดขึ้น

01:36คอยบ้าอย่างให้เจ้ากับข้ำกองต้องผูกเว้นผูกกำกันอีก

01:40บ้าหูจะพบจักชาติ

01:46เสื้อคอยกลับบ้านเจ้าไปซะ

01:55บอร์

01:59จังได้เขากับพวกกับ

02:02พูดว่าจะเกิดนี้ยังขึ้น

02:04คอยกับพวกกับไป

02:06พังคี้

02:09พังคี้

02:12เกิดนี้

02:26คุณไอ้

02:41ได้ยินผมไหม

02:43ผมเป็นห่วงคุณมากนะ

02:49กลับมาหาผมนะ

02:54อย่าทิ้งห่วงไปนะ

02:57คุณไปอยู่ที่ไหน

03:12คุณไปอยู่ที่ไหน

03:17คุณไปอยู่ที่ไหน

03:32นี่ค่ะ ยังอยู่ในอันดีแล้วเนี่ย

03:50เจ้านั่งเจ้าคะ

03:56มันนี่เอ็นเจ้าคะ

03:58เจ้านั่งตื่นยังเจ้าคะ

04:02ตื่นเหรอจ้า

04:05เข่ามาได้เลย

04:19ข้างที่ประยุดอก

04:23เจ้าคะ

04:28เจ้านั่งสิพัทธ์ผ่าอาบนำละเจ้าคะ

04:35ได้จ้ะ

04:37ทั้งผีเจ้าคะ

04:41จ้ะ

04:43เจ้านั่ง

04:57เจ้านั่น

05:12เจ้านั่น

05:16เจ้านั่น

05:30เจ้านั่น

05:32เจ้านั่น

05:34เจ้านั่น

05:49ไหม

05:53มาคืน คอยว่าเห็นเจ้ากลับมา คอยว่าคิดว่าเจ้าสิกลับมาอีก

06:06ถ้างกรอม มียังคอยอยู่นี่ ยังได้คอยกับกลับมา

06:21คอยหักเจ้าลาย ซึ่งได้คอยกับทีมเจ้าไปได้ว่าได้

06:31คอยหักจำได้อยู่เลย เห้าสองคนเคยสัญญาต่อกัน

06:36ว่าเห้าสิหักกันตลอดไป เจ้าอยากจำได้อยู่ว่า

06:44ใดนอนน้ำพา ให้สตา พังที่

06:57คอยหัว

06:59แต่ยะพอสิเมือง ก็สิบยอมให้ค่ำก่อง กับพังที่อยู่น้ำกันอีก

07:06ถึงสิหักกันป่านไหน

07:10ก็คืนคำสัญญาพอบรัย

07:13อย่าให้ทองมันบากใจกว่าอย่างนี้เรื่อย

07:22คำกรอง

07:28คันสัญญาพอสองคนไปอยู่น้ำกัน

07:34ไม่น้ำคอย ไปอยู่บ้านคอยเมืองคอย

07:39คอยสัญญาคอยก็จะดูแลให้เจ้ามีความสุขที่สุด

07:42ค่อนแบนมือใด

07:47เจ้าอยากคืนเมือมาหาญาพอ ญาแม่

07:50คอยจะเป็นคนพาเจ้ามาเอง

07:54ไปอยู่น้ำคอยเนอะ

07:57คืนคอง

08:04เจ้านั่งเจ้าคะ

08:07เจ้านั่ง

08:12คนของเจ้าเมือง

08:14เห็นมันนี้มาตามทันพังที่ไปเข่าเฝ่าเจ้าค่ะ

08:17เห็นว่ามีเรื่องสำคัญ

08:19คอยสิไปหาพอเจ้า

08:25เจ้า

08:27เจ้า

08:29พังกี้

08:55ถ้า飛ห fields

08:57เจ้า

09:03เจ้า

09:05ขึ้น

09:23ลูกว่ายย่าพอ ย่าเมียร์

09:43นั่นก่อน บางขี้

09:53ขนอยมาตามคำบัญชาของย่าพอ ย่าพอมีอย่างให้ขนอยรับใส่ ย่าพอก็ว่ามาได้เลย

10:06ขนอยพอมรับสนอง เจ้าเมื่อเป็นเคยพอได้ควบปี พอกันหงสึกว่าเจ้าดูแลหลุกเซ้าพอดี

10:19มีแน่ไหร่ ที่เจ้าคัดของมองใจเหรอ พังคี่

10:25ขนอยพูดมีอย่างคัดของมองใจก็พูดไหร่

10:29ขนอยเมื่ออยู่นี่ ขนอยก็คิดเสมอว่า

10:33ขนอยก็เป็นซ้ำลูกในบ้าน วานในส่วนของย่าพอ

10:39แต่ถ้าหากย่าพอมีอันใดคัดของมองใจในโตขนอย

10:44ก็ให้ย่าพอวามา ขนอยพอมแก่ไข

10:49พอดีใจ ที่เจ้าบอกจังสัตว์

10:53พอเท่าแล้ว อีกว่าโดน

10:58พอสัยเจอกับค่ำกล่อง

11:01เบิงแน่งบานเมืองของพอ เป็นคนต่อไป

11:07ขอโน้ยถ่าหารเอง

11:09ขอโน้ยถ่าหารเอง

11:11ขอโมรธถ่าหาร

11:13ข้าโน้ยเอานามสมุลพย์หายา

11:21ที่กินแล้วใบรุ่งล่างกลายหายุ

11:27ยื่นง่าเป็นมืนปีมาฝัก

11:31ที่กินแล้วบำรุ่งล่างกายแหายุ ยืนเน่าวเป็นมื้นปีมาฝาก

11:37อยากให้ท่านเจาเมือง ลองซิมเบิง

11:42เอามาลองบางดู

11:43ลองบางดู

11:59รสสาทธิดี กินแล้วเหตุใน มีกำลังวังสาห

12:04ขนอย

12:06ลินไม่อยากถวยหนึ่ง คอยสิ่งให้ลูกเคยให้คอย

12:13ขนอย

12:43ก็คอยสิเมือง เจาอยากให้พังคี่กินนะ

12:48ดู

12:50บอกว่าเป็นยังรอบ ค่ะมอน

12:56พังคี่เป็นลูกเคยเห้า

12:59อีกจากน่อย

13:00กอสิต์แตงตั้งให้พังคี่เป็นเจาเมืองคนต่อไป

13:04พังคี่ต้องได้รับการยอมรับ นับถือจากทุกคน

13:08ทุกคน

13:09เราไป

13:38เจ้าน้ำ

14:07เจ้าน้ำเจ้าค่ะ

14:08เจ้าน้ำ

14:10เจ้านหรืออย่าง Richtung

14:13เธาหารเจ้าค่ะ

14:14เธาหารต่มนามหวานสมุน

14:15ไทยอ้ Deutsch

14:32เธาหารสะกดถ้ายตาม Gesellschaft

14:36เพิ่นสงสัยว่าทันพังขี้ สิบเป Express กลายร่างมหกันกับเจาน่าง เจ้าค่ะ

14:42เพิ่นกล้ยดต่มหวานพระยะหนักขลาดให้ทันพังขี้กิน

14:45แล้วกันการทันพังขี้เป็นงู้ผีอิหลี ทันพังขี้สิทธนแบ่bersไว

14:49แล้วก็เบิรระนะงู้ตอน adjust さ rises ...

14:55พังขี้...

14:57เจาน่าง

15:06ที่นาที่นาที่สุดท้ายเวลา

15:36เป็นอย่างไรพังขี้ ลดศาสตร์ซ่าดีเหรอ

15:53ขนอยวับเป็นอย่าง

16:02ซ่าลดศาสตร์ดี ได้กินแล้วโอสึกมีกำลังเมืองซ่า

16:16จริงๆแล้ว ค่าอยากหู้เรื่องล่าวบันเมืองของเจ้าว่าเป็นอย่างไร

16:34เจ้าบอกว่าสิพ่าพอแม่เจ้ามาหา เจ้าก็ว่าพ่ามาจากเธอ

16:40ข้าสิไปหาพอแม่เจ้า เจ้ากระบายเวียงมาตลอด เจ้ามียังปิดบังพอเหรอ พังขี้

16:48ขนอยวับมียัง ขนอย

16:54ก็มีเพียงแค่ใจที่หักข้ำกอง

17:00ขนอยหักข้ำกองดีความจริงใจ

17:04ขนอย

17:08มือเจ้าเป็นยัง เป็นยังเจ้าคือเสียงมือไว้จังสัน

17:14หนกมือขึ้นระเบิง

17:16น้อยบอกว่าเป็นยัง

17:24หนกมือขึ้นระเบิงพังกี้

17:28น้อยบอกว่าเป็นยัง

17:42น้อยบอกว่าเป็นยัง

17:46น้อยบอกว่าเป็นยัง

18:00อาจารย์ มันกินน้ำวานประยะนักราษเข้าไปแล้ว

18:04คือบวดแสดงอาการยังรอกมาเลย

18:06สงสัยมันมีอิติลิตหลาย

18:08มันยังบวดแสดงอาการออกมา

18:10มันยังรู้แสดงอาการออกมา

18:18ขันพังมียังเร็ว

18:20ก็ให้พังคี่ไปพักต่ออ้าย

18:22พังคี่กลับไปก่อนเธอลูก

18:34ก็น้อย

18:36ขอสม้า

18:38ขอสม้า

18:40อย่างพ่อเย็บ

18:58มึ่งกินน้ำวานพระยะนักราษเข้าไป

19:00แต่มึ่งมันมีอาการ

19:02ผมมึ่งถึงพระยะนักราษ

19:06น้ำวานหน้าคลาย

19:08ตื่มเข้าไปมึ่งก็ต้องแสดงตัวตัวนออกมา

19:12อีก

19:14อีก

19:16อีก

19:18อีก

19:20อีก

19:22อีก

19:24อีก

19:26เก็ดกว่ามาเร็ว

19:28มันเป็นรุ่งพี

19:30อีก

19:32อีก

19:34อีก

19:36ไม่เห็นพี่อย่างเลย

19:38ทุกปกตีนี่

19:52ถ้าผมมีอย่างแล้ว

19:54ขนาดข้าต้อง

19:56เจ้ายังไปแสเบาได้ พังคี้

20:02ขั้นเจ้าว่าได้เป็นจักที่เจ้าหานเบา

20:04เจ้าตรงยูให้ทุกคนเห็น

20:06ให้ประจักแก้สายตา

20:08จับตัวพังคี้ไปก่อน

20:10ยะ

20:12ก็ทำ怎樣

20:16ก็ทำทำอะไรพังคี้

20:28ยะพอ

20:30อย่าเหลืองมันล้วรายไปก่อน Νี้เลย

20:32มันจะล้วอะไรไปก็นี้

20:34ถ้าบังคี้เป็นงู้ผี

20:36คือจังถอหานวล่ะ

20:38คนกับงู้PRologiqueมันหากกันไว้

20:42พังคีย์

20:44พังคีย์

20:46พังคีย์

20:48อีกพ้นไว้แล้ว

20:50คอยฝีสอยเจ้าเอง

21:02ยะพอ

21:04ลูกขอลองให้เจ้ากร

21:06คำก่อม

21:08เป็นคนพาพังคีย์เขามา

21:10คันยะพอไปอย่างให้พังคีย์เซื้อนเข้า

21:16ลูกสีหาท่างให้เพื่อนไปเอง

21:20แต่ยะพอ

21:22ยะทำอย่างพังคีย์เลย

21:24แต่

21:25ยะแม่

21:27เห็นแก่ลูกจักเทือหณา Finally

21:31พังคีย์ กับคำก่อง

21:33พากกันมาตังดน

21:35คันทำร้ายพังคีย์

21:37สิ่นที่กระเท호กับถ่ำลาย

21:40หัวใส่ข้depthข้าง กล่อง

21:44อย่าเห็นเรื่องมา школies

21:45เล่วไม่พูดรายไปกวดอีกเรื่อย

21:48เริ่มว่าที่เล่วรายไปกวดอีก เดี๋ยวจังในลูก

21:51ลูกนิมินเห็นเหตุกาฐ ร่วงนา

21:59หันusteภัตร์ท่ะท่ terrified

22:04เมืองสิทธิ์ทุกทําไลน์

22:23ไงสิเมือง พังข้ำเมาหลูกจับเทื่อนไหนด้วยไอ้

22:26ผมไม่ท่างเห็นไปได้

22:28คนกับมูวหากันอะไร มันจะเกิดอาเพศ

22:34จับตัวไว้กี้ไว้

22:53ยุธ ไปยุธกร

22:55ไอ้ แอ้โอกาสรูอีกจะเทื่อด้วยไอ้

22:59แค่ไม่อย่างรังจากนี้ เพ้าเธอคุยกัน

23:02อินเธอสิง

23:12เก็บดับ

23:19คำกรอง หรอพ่าพังขี้ออกไปก่อนลูก

23:26ไป

23:27ไป

23:48อินเธอสิ ขอบใจแล้ว

23:49ขอบใจแล้ว

24:10ขอบคุย ขอบคุย

24:11ไอ้

24:41เพราะคิดเลย

24:44เพราะไม่สึกเกิดเรื่องแบบนี้

25:05ขึ้นเจ้าเจ็บปูดเท่าละมั่น

25:08ถ้าต้องทุกใจปานนี้

25:12ก็ยายิวมังนี้อีกเลย

25:18ขอยแล้วตอนเจ้า

25:28ฉันกอง

25:30ขอยว่าเป็นอย่าง

25:32ต้องให้ขอยดังทุกโทนเท่าละมั่น

25:38เจ็บป่างตาย

25:40ขอยกระโทนได้

25:44ขอแค่ไอ้เฮ้าสองคน

25:47ที่อยู่ด้วยกันแบบนี้

25:49เกิดแบบนี้

25:53นะ

25:58ไอ้โห

26:00ก็จะหักคำกอง

26:04ทำว่าหอดคันนี้แล้ว

26:07จะก็ยอมรับความจริง

26:11วัดเช่ากับคำกอง

26:14ก็มันเผาพันเดียวกัน

26:15อาก กันบบดัย

26:20เราบั้งสิบบดัยได้จงใด

26:27เจ้าแน่มึงคอย

26:31คอยมีโมงใดดีบคือค้นจะเจ้า

26:36คอยมีมองใดดีบคือควนจริงเจ้า

26:38ความความ

26:46เท่าสองคน

26:52หากเกินเมื่อตั้งเป็นปี

26:55ค่อยเมื่อเข้าใหญ่เจาล้ำบากใจ

27:00หรือว่า

27:06ตอนนี้

27:12เจ้าก็รังเกียดคอยก็จังคนซุ่มนั่นเหรอ

27:28เมื่อว่าได้รังเกียดเจ้า

27:32แต่คันเจ้ายังดือรังจะอยู่น้ำกันต่อไป

27:36เท่านั้นละ

27:38จะเสียใจไปตลอดชีวิต

27:42ไปสะ

27:46ไปสะ

27:48บว่า

27:50คอยเมื่อไป

27:52แต่อย่ามาพลักใสไหร่ทรงคอย

27:54คอย

27:56คอยเมื่อไปใดทั้งนั้น

27:58คอยแหกเจ้า

28:00คอยแหกเจ้า

28:06เป็นใส่ให้คอยไป

28:10ให้คอยตายจะยังดีกว่า

28:12ก็น้องหูว่ามีร้อมหายใจ

28:14เป็นหูว่ามีร่วมหายใจ

28:18แต่ชีวิตหนีตรงมูมีเจอ

28:27ถ้าจะหัดทํากองอย่างนี้

28:31รับเมื่องบัดดาลไตสา

28:35ให้มือนะฮะ

28:38ถ้ามือโอกาสสิทธิ์พ่อกันอีก

28:40มาฝากฟ้าเพิ่นไว่ก่อน

28:43ว่อนสะวันให้เห่านั้นทอกัน

28:45เพราะว่าชาตินี่หรือชาติน่ะ

28:48เจ้ากับข้ำก่อง

28:51ที่บอกมีทางเดี๋ยวเข้าพูกัน

28:56ไปจ้า

29:06ไป

29:10ใส่เว้นจำแต่การกับ

29:14สิทธาจนว่า

29:17ฟ้าเพิ่งเห็นใจ

29:18เปิดบ้องให้ส้มเหา

29:22ทบหน้าได้พบพอเจ้า

29:25ให้จำจันได้เดิน

29:28ให้จำกันได้แน่เดิน

29:30เยอ

29:32เยอ

29:36คุณพระลาฝากฟ้าเพิ่นไว่ก่อน

29:39ว่อนสวันให้เห่านั้นพอกันใหม่

29:43และโดยล้มหายใจ

29:45ที่มีก็ได้ก็แต่ให้เห่า

29:49ได้เห็นกันในสตาร์กนิ่ง

29:52เมื่อว่าสิบเป็นสาใต้

30:03แสดมีสิขอสดใส่เว้นกำแต่การกำ

30:11สิทธาจนว่าฝ้าพันเห็นใจเปิดบ้องให้สอง

30:22เมื่อว่าสิ

30:52เจ้านั่งขึดเรื่องเยี่ยงอยู่บอร์เจ้าค่ะ

30:59เว้าให้มันดีฟังไหร่ได้เจ้าค่ะ

31:07เรื่องฐานพังที่บอร์เจ้าค่ะ

31:14เมื่อมันนี่คือพังที่พัน

31:29ทันพังที่ถือวินย่านงูผีเขาสิงร่าง

31:36คือจังสีเศร้าเมื่องพระกันซาเม็นว่าจะค่ะ

31:38มันมีอย่างดอก

31:49มันมีอย่างว่าได้ดอกคำความ

31:53ตอนนี้บอมีอย่างว่าใดแล้ว

32:08เรื่องที่เกิดขึ้นท่านเจ้าเมื่องพันค่งประยอมไง

32:13อินท่าซิง

32:28เจ้าก็เห็นว่าสุ้นแม่งตำตั้งใส่อุบายท่ำลายพังที่

32:32เค้าต้องซอยแกไขเม้าให้เกิดเรื่องลายขึ้นอีก

32:38เจ้าเป็นแม่ทับให้เมื่องคาชาปุระ

32:40เป็นคนที่พอวัยใจที่สุด

32:44จะมีโอกาสที่จิดซอยบ่านเมื่อว่าให้ปีนาศ

32:50หลับปากกับคอยเดอร์

32:53อย่าทำรายพังที่

33:02คำกอง

33:05โตเฮ้าเนี่ย

33:06ก็เคยคือดีสิที่ทำรายพังที่เลยด้วย

33:11แต่ว่าเห้าก็ไม่น่าทีเฮ็ดตามคำสั่งของเจาเมื่อง

33:19ดังนั้น

33:21สุดยางก็ต้องคืนอยู่กับทันเจาเมื่องเท่านั้น

33:40เจ้าว่าอยากให้พอทำรายพังที่เหมือนว่า

33:44เจ้าค่ะ อย่าพอ

33:48พออยากให้เจ้าหู้ว่า

33:50เจ้าค่ะ อย่าพอ

33:53พออยากให้เจ้าหู้ว่า

33:55เจ้าคือแกวตาดวงใจของพอกับแม่

33:58เจ้าหักกับชาติสามันจังพังขี้

33:59พออยากให้เจ้าหู้ว่า

34:01เจ้าคือแกวตาดวงใจของพอกับแม่

34:05เจ้าหักกับชาติสามันจังพังขี้

34:07พอกับ Bill

34:30ให้เจ้าเลceland เกียวกับพังคีย์อีกต้อไป

34:35เจ้าลูกฮูและคาวใจดี

34:38พอหลุกพูดสิะจังไหน

34:40แต่ลูกอยากสิขอเวลาอีกจากน้อย

34:44วโมมี้เวลาอีกแล้ว

34:47ถ้าพังคีย์มันกายเป็นหลุก

34:49plays míng, กินลูกสาว وه mentor กาวไปอยู่ในทองมั่น

34:51แล้วสิะ布 مules พอมีฬุกสาวผู้เดียว

34:56พอว่าอยากเสียใจในแพลดหน่า

34:59กันไว้ดีกว่าแก

35:02ยะพอ

35:03ขอдиวล่าให้ลูกนะ

35:06ลูกอย่างให้พระยอมจากไปด้วยความเต็มใจ

35:08บอดให้

35:12ได้สิ เมือง

35:13ใจเย็นหน่อยก่อนดีกว่า

35:16ถึงเชื่อในลูกสาวเธ้า

35:17ก็อยู่กินกับพั่งขี้เหมือนเป็นปี

35:20ยอมมีความผลูกพันกันไหล

35:22สิ่งให้จากกันไปง่ายจงสิมัน

35:24ก็ต้องเจ็บปวดเป็นธรรมดา

35:28ถึงเขาสิบเป็นพูดพี่ปีศาท แต่เขาก็หากลูกสาวเข้าได้ไง

35:33ส่งสารลูกสาวเข้านะด้วย หลายด้วย

35:48คำว่าอย่าไปพอทำไหร่พังคี่

35:51มืออื่น เจ้าเฝ้าไหร่พังคี่ออกไปจากบ้านเขาซะ

35:56แล้วอย่าให้มันกลับมาอีก

35:59พอไม่อยากให้หนามัน

36:01เอาตามนิ

36:04เป็นบวงห้าง หวังห้าง

36:29วาสนามสร้างหาร

36:33ดังถึงสาบไหว

36:35แต่พบสาดใด

36:37ให้เจ็บหลายให้พลาดพรากัน

36:40คุณพระลาฝากฟ้าเพื่อนไหวก่อน

36:44ว่อนสวรรย์ให้เห้านั้นทอกันใหม่

36:48และโดยล่มหายใจ

36:50ที่มีก็ได้

36:51พอแต่ให้เห้า

36:52ได้เห็นกัน

36:54ไม่สร้าง

36:57อินเธอซิง ไปจัดการ

37:01ปล่อยพังคีไปซะ

37:02ไม่เห็นงั้นเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้น

37:04จะทำให้ทุกคนต้องเหยียนว่ายตายเกิด

37:06เจ้าเมงตรงกำกับทุกความทุกชาติ

37:08สัตว์ที่เจ้าแล้วเนื่อใหม่แล้ว

37:09เอามัน

37:20พังคี อย่า

37:21พังคีก

37:51ให้จำกันตาเห็น

37:55โอ้โอ้โอ้

Category

Transcript

Be the first to comment

Recommended