Skip to playerSkip to main content
  • 3 months ago

Category

📺
TV
Transcript
00:00รายการต่อปีนี้เป็นรายการทั่วไป สามารับชมได้ทุกวัย
00:22ค่อยหรือ ว่าเจ้าบอกมันงูผี
00:27แต่เจ้าเป็น...
00:30เธอค์ 2000 เอานotte
00:34ก่อนพ patterns
00:42ข้ำกรอ
00:46ข้างข้าของดิจังไ поддерж
00:48ขอย่างงานหic Ron
00:52ก橋อย่างหนึ่งเดินเจ techniques
00:54เจ้าจิดถึกทำรายสิสิมนี้ค้นลมตาย
00:56เจ้ากับข้ำกรอ ск offset
00:58ทั้งเคกันเจ้าหักค่ำก่องอีหลี
01:03เจ้าตรงไปจากเมืองนี้
01:06กลับบ้านเจ้า
01:08ให้เหลืองเลวไลมันเกิดขึ้นอีกเลย
01:11แล้วคอยสิแน่ใจนะจังไหน
01:18ว่าเจ้าสิบว่าได้คิดตีจากคอย
01:23และประยุกกันแม่ทับอีกทันสิง
01:25มันบมแม่อย่างที่เจ้าเขาใจ
01:32คอยเห็นเหตุการณ์เลวหลายที่กำลังสิเกิดขึ้น
01:36คอยบ้าอย่างให้เจ้ากับข้ำกองต้องผูกเว้นผูกกำกันอีก
01:40บ้าหูจะพบจักชาติ
01:46เสื้อคอยกลับบ้านเจ้าไปซะ
01:55บอร์
01:59จังได้เขากับพวกกับ
02:02พูดว่าจะเกิดนี้ยังขึ้น
02:04คอยกับพวกกับไป
02:06พังคี้
02:09พังคี้
02:12เกิดนี้
02:26คุณไอ้
02:41ได้ยินผมไหม
02:43ผมเป็นห่วงคุณมากนะ
02:49กลับมาหาผมนะ
02:54อย่าทิ้งห่วงไปนะ
02:57คุณไปอยู่ที่ไหน
03:12คุณไปอยู่ที่ไหน
03:17คุณไปอยู่ที่ไหน
03:32นี่ค่ะ ยังอยู่ในอันดีแล้วเนี่ย
03:50เจ้านั่งเจ้าคะ
03:56มันนี่เอ็นเจ้าคะ
03:58เจ้านั่งตื่นยังเจ้าคะ
04:02ตื่นเหรอจ้า
04:05เข่ามาได้เลย
04:19ข้างที่ประยุดอก
04:23เจ้าคะ
04:28เจ้านั่งสิพัทธ์ผ่าอาบนำละเจ้าคะ
04:35ได้จ้ะ
04:37ทั้งผีเจ้าคะ
04:41จ้ะ
04:43เจ้านั่ง
04:57เจ้านั่น
05:12เจ้านั่น
05:16เจ้านั่น
05:30เจ้านั่น
05:32เจ้านั่น
05:34เจ้านั่น
05:49ทำล่าง
05:50มาคืน คอยบ้าเห็นเจ้ากลับมา คอยบ้าคิดว่าเจ้าสิกลับมาอีก
06:06ทั้งกอม มียักขอยอยู่นี่ จังได้ขอยกับกรับมาก คอยหักเจ้าลาย จังได้ขอยกับทีมเจ้าไปได้พอได้
06:31คอยหักจำได้อยู่เลย เข้าสองคนเคยสัญญาต่อกัน ว่าเข้าสิหักกันตลอดไป
06:41เจ้าอยักจำได้อยู่ว่า
06:48ทั้งที่
06:51คอยหัว แต่ยะพอสิเมือง พี่สิบยอมให้ค่ำก่อง กับพังที่อยู่น้ำกันอีก
07:06ถึงสิหักกันป่านไหน ขอขึ้นค่ำสังยะพอประได้
07:13บาหากópางพื้นไหว ก็ เพอล่ะไม่เข้านั่นพอกัน
07:19อยากให้ฮองคนบาคใจกว่าง�่อนๆ
07:27แบบ่chant
07:28ภัย
07:30ภัย Swans
07:31ท Vermor
07:32ทั้งว่าสองคนไปอยู่น้ำกัน
07:34ไม่น้ำค่อย
07:36ไปอยู่บ้านค่อย เมืองค่อย
07:38ค่อยสัญญญาค่อยสิดุและ ให้เจ้ามีค้อมสุขที่สุด
07:41ไม่มีความสุขที่สุด
07:46ค่อนแบนมือใด
07:48เจ้าอยากคืนเมื่อมาหา ย่าพอ ย่าแม่
07:51ค่อยจะเป็นคนพาเจ้ามากเอง
07:55เปลี่ยวน้ำคอยเนอะ
08:00ขึ้นของ
08:04เจ้านั่งเจ้าคะ
08:11เจ้านั่ง คนของเจ้าเมื่อง
08:14เห็นมันนี้มาตามทันพังคี่ไปเข่าเปล่าเจ้าค่ะ
08:17เห็นว่ามีเรื่องสำคัญ
08:23คอยที่ไปหาพอเจ้า
08:27แต่
08:30พังคี่
08:41ประเจ้า
08:43ทรัพท์
08:45้าจริง
08:47ขอบคุณ
08:50สมัส ได้
08:53พังความกติดับ
08:55กล้วง
08:57ที่สุด
08:59ตรงนั้น
09:02กันกลัง
09:06กลังพังความก็มาก
09:07สวัสดใจ
09:37ลูกว่ายย่าพอ ย่าแม่
09:43นั่งก่อน บางคี
09:48ขนอยมาตามคำบัญชาของย่าพอ
09:58ย่าพอมีอย่างให้ขนอยรับใส
10:02ย่าพอกับว่ามาได้เลย
10:04ขนอยพอมรับสนอง
10:10เจ้าเมื่อเป็นเคยพอได้ควบปี
10:14พอกับหงสึกว่า จะดูแลลูกสาวพอดี
10:20มีแน่ไหร่ ที่เจ้าคัดของมองใจเว้า
10:24พังคี่
10:26ขนอยบมีอย่างคัดของมองใจก็พูดใด
10:30ขนอยเมื่ออยู่นี่ ขนอยกับคึดเสมอว่า
10:34ขนอยกับเป็นซ้ำลูกในบ้าน หวานในส่วนของย่าพอ
10:40แต่ถ้าหากย่าพอมีอันใดคัดของมองใจในโตขนอย
10:45ก็ให้ย่าพอวามา ขนอยพอมแก่ไขย
10:49พอดีใจที่เจ้าบอกจังสัตว์
10:54พอเท่าแล้ว อีกว่าโดน
10:59พอสิ่งให้เจ้ากับความกล่อง
11:02บึงแน่งบ้านเมืองของพอ
11:05เป็นคนต่อไป
11:07กันเจ้าเมือง ข้านอยเท่าหารเอง
11:14เข้ามารถเท่าหาร
11:16ข้านอยเอาน่ามสมุนภัยหายา
11:21ข้านอยเอาน่ามสมุนภัยหายา
11:28ที่กินแล้วบำรุ่งร่างกายแหายุ
11:34ยืนยาวเป็นมืนปีมาฝาก
11:37อยากให้ท่านเจ้าเมือง
11:39ลองซี่เมือง
11:41เข้ามารอบบังดู
11:44กินแล้วเห็ดไหน มีกำลังวังซ่า
11:59ข้านอย
12:01ลิ่นไม่เอียกถวยนึง
12:04คอยซึ่งให้ลูกเคยให้คอย
12:07คอยซึ่งให้ลูกเคยคอย
12:09คอยซึ่งให้ลูกเคยคอย
12:15ข้านอย
12:39จะจะกลับเมือง
12:41กินมาก
12:55ร่วม이라고
12:57ลูกเคยหา
12:59อีกจากนอย
13:01ก็จะแต้งตั้งให้ภังคี่เป็นเจ้าเมืองข้นต่อไป
13:03ภังคี่ต้องได้รับการยอมรับ
13:05พังคี่ต้องได้รับการยอมรับ นับถือจากทุกคน
13:24ลับไป
13:35มี Libertadores
13:40โบรแบบนาหก
13:43ถังชั้นต้อง After All
13:46หน้าให้รือจำเวลา
13:50ที่จะสิ่งครับ
13:53นับเบลา
13:57เพราะที่ราบการ้อง
14:00รีบนักษันต์
14:03เจ้านller นี่นี่ไม่sky เขาค่ะ
14:10เจ้านาก นี่อย่างเอ้ย
14:11เทาหานเจ้าค่ะ
14:13เทาหานตุ่มนำหวานสมุนใส่นากหลาด
14:17ให้ทันผ Belo พังกี้ Ernotic
14:20ทันผ'S ต่องลำบากแถ่แถ่ไหน่เจ้าค่ะ
14:23ร่วงเบ้ง
14:28หวานมันขลาด
14:30กลินแล้وبจะเป็นหยัง
14:32شิ่ง กินเราจะเป็นอย่าง
14:33ถาหารสักศปลด้วยตามทันพังเขี้อบดล่ะเจ้าค่ะ
14:36เพ่ارนสงสัยว่าทันพังเขี้
14:38ซิเป็นงู้ผีกายร่างมหากกับเจ้าน่างเจ้าค่ะ
14:42เพริงกันต่มหวานพยา because of theождical button
14:44ให้ทันพังเขี้กิน
14:45แล้วคันมันทันพังเขี้เป็นง findings
14:47ทันพังเขี้สิทธร้มเบอไว
14:48เรียบกับเผยร่างงูตอนหนาสุขค้นเจ้าค่ะ
14:54พักนี้
14:56เจ้านั่ง
15:18ตอนนี้
15:26เยอเงิมซ์
15:30อาวด 카� Krisนท์
15:38扭 beste
15:44เจ้านั่ง
15:46เป็นจังไหร่พังที่ รถสาทย์ซ่าดีเหรอ
16:01ขน้อยผมเป็นอย่าง
16:05ซ่ารถสาทย์ดี
16:08ได้กินแล้ว โอสึกมีกำลังเมืองซ่า
16:12จริง ๆ แล้ว ข้าอยากหู้เรื่องลาวบันเมืองของเจ้า ว่าเป็นยังไหร่
16:33เจ้าบอกว่าสิพ่าพอเมเจ้ามาหา เจ้ากับพ่ามาจากเธอ
16:39ข้าสิไปหาพ่อแม่เจ้า เจ้ากระบายเวียงมาตลอด
16:45เจ้ามียังปิดบังพอเหรอ พังคี่
16:48ขน้อยผมมียัง ขน้อย
16:54ก็มีเพียงแค่ใจ ที่หักข้ำกอง
17:00ขน้อยหักข้ำกองดีความจริงใจ
17:04ขน้อย
17:08มือเจ้าเป็นยัง เป็นยังเจ้าคือเสียงมือไว้จังสั้น
17:14หญกมือขึ้นระเบิง
17:16น้อยผมเป็นยัง
17:25หญกมือขึ้นระเบิงพังคี่
17:28เจ้าเป็นยัง
17:43เจ้าเป็นยัง
17:57อาจารย์
18:02วันกินน่ามวานประญ้า นักราษเขาไปแล้ว
18:06คือบสแดงอาการยังรอกมาเลย
18:08สงสัยมันมีอิติลิตหลาย
18:12มันยังรู้แสดงอาการออกมา
18:18ขันพังมียังเร็ว
18:20ก็ให้พังคี่ไปพักต่ออ้าย
18:22พังคี่กลับไปก่อนเธอลูก
18:26ก็น่อย
18:37ขอสมะ
18:39อย่างพอยะมะ
18:41มึงกินน่ามวานประญ้า น่าคราษเข้าไป
19:00แต่มึงไม่มีอาการ
19:02แต่มึงถึกพังประญ้า มาน่าคราษ
19:07ตื่มเข้าไปมึงก็ต้องแสดงตัวตัวนออกมา
19:11เฮ้ย
19:26เก็ดทั่วออกมาเร็ว
19:27มันเป็นกุ้งพี
19:36ไม่เห็นเรียงเลย
19:37เธอพูดกระตีนี่
19:51ถ้ามึงมียังแล้ว
19:54ขนอยขอโต
19:56เจ้ายังไปใสเบาะได้ พังคี่
19:58คันเจ้าวะได้เป็นจักทีเธอหานเบา
20:00เจ้าตรงยูให้ทุกคนเห็น
20:02ให้ประจักแก้สายตา
20:04จับตัวพังคี่ไปก่อน
20:06เจ้าตอบบังคี่ไปก่อน
20:07เจ้า
20:08เจ้าตรงยูให้ทุกคนเห็น
20:10ให้ประจักแก้สายตา
20:12จับตัวพังคี่ไปก่อน
20:14ชับตัวพังคี่ไปก่อน
20:16เจ้า
20:44พังคีย์ พังคีย์
20:49อีกพ้นไว้ด้ะ คอยฝีสอยเจ้าเอง
21:02ยะพอ ลูกขอลองให้เจ้าก่อน
21:07ข้ำก่อม เป็นคนพาพังคีย์เข้ามา
21:10ขันยะพอประอย่างให้พังคีย์เฮื้อนเข้า
21:13ลูกสีหาท่างไอ้เพื่อนไปเอง
21:20แต่ยะพอ ยะทำอย่างพังคีย์เลย
21:24แต่!
21:25ยะแม่!
21:27เห็นแก้ลูกจักเทือได้บอร์
21:31พังคีย์กับข้ำก่อง พากกันมาตังดน
21:36ขันทำลายพังคีย์ ก็เท่ากับทำลายหัวใจข้ำก่อง
21:44อย่าเห็นเหลือมันเร็วลายไปกวนอีกเลย
21:48เรือว่าชีเร็วลายไปกวนอีก เดี๋ยวจังไหนลูก
21:51ลูกนิมินเห็นเหตุการ์ล่วงนะ
21:59พันยะพอทำลายพังคีย์
22:01สิมิควนลงตาย บ่านเมืองกิดถึกทำลาย
22:04ไม่ดูทำลาย
22:22ไอ้สิมิควนค์ พังคำว่าหลูกจากเทือนไหนด้วยไอ้
22:25ผมไม่ต้องเห็นไปได้
22:28คนกับมูพากันอะไร มันจะเกิดอาเพศ
22:36จับตัวไว้กี้ไว้
22:37หยุด ไปหยุดก่อน
22:55ไอ้ แอ้โอกาสรู้อีกจากเทือนไอ้
22:58แค่ไม่อย่างลังจากนี้ เพ้าจะคุยกัน
23:01เท่าจะคุยกัน
23:04อินเธอสิง
23:12เก็บดับ
23:19คำกรอง เพราะพาพังคีย์ออกไปก่อนลูก
23:26ไป
23:31อินเธอสิ เอากัด dès auf
23:49สิ เอากัสิ บ๊กเกี่ย朋อย่ vulnerability
23:54ANSPHically
23:56ش้างสา subscri Beautiful
23:58กลับกลับกลับ
24:28เราคิดเลย
24:42เราไม่สิเกิดเรื่องแบบนี้
24:58กันเจ้าเจ็บปูดเท่าละมั่น
25:07ถ้าต้องทกใจป่านนี้
25:10ก็ยะยิวมังนี้อีกเลย
25:14ก็ยะตอนเจ้า
25:28อันกรองค่อยว่าเป็นอย่าง
25:36ต้องให้ค่อยดังทุกโทนทรมาน
25:39เจ็บป่างตาย
25:42ค่อยกระโทนได้
25:45ขอแค่ให้เห้าสองคน
25:49ที่อยู่ด้วยกันแบบนี้
25:53นัก
26:00ก็จะหักค่ำกอง
26:04ทำว่าหอดคันนี้แล้ว
26:07จะก็ยอมรับความจริง
26:11ว่าเจ้ากับค่ำกอง
26:14ก็แม่เผาพันเดียวกัน
26:18หากกันบราย
26:22เราสิบุดใดจังใด
26:29เจ้าแน่มึงคอย
26:33คอยมีโมงใดที่บุคือค้นจังเจ้า
26:37ความความ
26:46เท่าสองคน
26:52หากเกินเมื่อตั้งเป็นปี
26:55ค่อยเมื่อเข้าใหญ่เจาล้ำบากใจ
27:01หรือว่า
27:07ตอนนี้
27:12เจ้าก็รังเกียดคอยก็จังคนซุ่มนั่นเหรอ
27:29ไปว่าได้รังเกียดเจ้า
27:33แต่คันเจ้ายังดือรังจะอยู่น้ำกันต่อไป
27:38เจ้านั้นละ
27:40จะเสียใจไปตลอดชีวิต
27:43ไปสะ
27:48บัว ขอยบ้าไป
27:52เตือนจะประพักใสไล่ทร้องขอย
27:55ขอยบ้าไปใดทั้งนั้น
28:00ขอยแหกเจ้า
28:02ขอยักเจ้า
28:04เพื่อนจะให้ขอยไป
28:08ให้ขอยตายจะยังดีกว่า
28:13ก็น้องหูว่ามีร่วมหายใจ
28:16จะเข้าพล่มฝัน
28:18แต่ประเจ้าพล่มน้ำฝัน
28:20พอแต่พอกันก็มีอันเต็นไป
28:24เป็นบ้วงหักหวัง
28:25ถ้าจะหรัดทําก่องเอง
28:26หลับเมื่องประดาฬ
28:30เตราะมาสั่งทา
28:31เริ่มพล่มเอาไตสา
28:32ตั้งที่สาบว่า
28:34แต่พบสาดใด
28:36ในมือนะครับ
28:38จะตายให้พลากพรากัน childhood
28:40เจ้าลาฝากฟ้า
28:41เพิ่นไว่ก่อน
28:43บอร์จังสัตว์ บอร์ว่าชาตินี่หรือชาติน่ะ
28:47เจ้ากับข้ำกลัง
28:50ที่บอกมีทางเดี๋ยวเข้าพูกัน
28:53ไปจ้า
28:57อย่างถ่ายุเดิว บอกว่าสิเป็นสาดใด
29:07แสดมีสิขอสดใส เวียนจำแต่การออกกับ
29:14สิทธาจนว่า ฟ้าพันเห็นใจเปิดบ้องให้สองเหา
29:22พบหน้าได้พบพอเจ้า ให้จำจันได้เดิน
29:28ให้จำกันได้แล้ว
29:37คุณพลาฝากฟ้าเพื่อนไหวก่อน
29:40ว่อนสวรรย์ให้เห้านั้นพอกันใหม่
29:44และโดยล่มหายใจที่มีกระได้ก็แต่ให้เอา
29:49ได้เห็นกันให้สาดหนึ่ง
29:57อย่างถ่ายุเดิว บอกว่าสิเป็นสาดใด
30:05สาดมีสิขอสดใส่เวียนจำแต่การออกกับ
30:11สิทธาจนว่า ฟ้าพันเห็นใจเปิดบ้องให้สองเหา
30:18สิทธิ์
30:33สิทธิ์
30:37สิทธิ์
30:41เยี่ยมมานี่
30:55เจ้านั่งขึดเรื่องเนี่ยอยู่บอร์เจ้าค่ะ
30:58มันนี่คงเจ้าค่ะ
31:15โอเค มันนี่
31:24คือ
31:26พังที่
31:29พัน
31:31ท่านพังที่
31:34ถือวินยานงูผีเขาสิงราง
31:36คือจังสีเศร้าเมื่องพระกันซาเม็นว่าจะค่ะ
31:38มันมีอย่างดอก
31:52มันมีอย่างว่าใดดอก คำกอง
32:08ตอนนี้ มันมีอย่างว่าใดแล้ว
32:11เรื่องที่เกิดขึ้น ท่านเจ้าเมื่องเป็นค่งประยอมไงไง
32:16อินทะสิง จากก็เห็นว่าสุ้นแม่งกำลังใส่อุบายท่ำลายพังที่
32:23เท้าตรงซอยแกไขบ้าให้เกิดเรื่องล่ายขึ้นอีก
32:28เจ้าเป็นแม่ทับให้เมื่องคาชาปปุละ เป็นคนที่ยะพอไวใจที่สุด
32:43เจ้ามีโอกาสที่จิดซอยบ้านเมื่องบ้าให้ปินาศ
32:48หลับปากกับคอยเดอร์ อิยาท่ำลายพังที่
32:55คำกอง
33:04โตเฮ้าเนี่ยก็เคยคือดีสิท่ำลายบ้างคี่เลยด้วย
33:10แต่ว่าเฮ้าก็ไม่นาที เห็ดตามคำสั่งของเจ้าเมื่อง
33:15ดังนั้นสุยางก็ต้องคืนอยู่กับทันเจ้าเมื่องเท่านั้น
33:25เจ้าว่าอยากให้พอทำไหร่พังคี่เหมือนว่า
33:40เจ้าว่าอยากให้พอทำไหร่พังคี่เหมือนว่า
33:55พออยากให้เจ้าหู้ว่า เจ้าคือแกวตาดวงใจของพอกับแม่
34:10เจ้าหักกับช้ายสามารถจังพังคี่ พอกับว่าค่อยหาม
34:15แต่ตอนนี้ พอว่าไว้ใจพังคี่แล้ว
34:21ถึงมันทิปกายเป็นงู้ว่าพอเห็นต่อนาต่อตา
34:24แต่พอกับว่าไว้ว่างใจพอได้
34:27พอขอสั่งให้เจ้าเลิกของเกียวกับพังคี่อีกต่อไป
34:32ลูกหัว seed かลูกวัด proc down
34:39ถ๊าลูก อยากสุขอเบวยลาอีกจากน้อย
34:43หามตังคี่เป็นกายเป็นงู้
34:48กินลูกสาวของผ criançasอีกทองมัน
34:51แล้วสิ�ھยภัยพもจุดอยู่
34:55พอว่าอยากเสือใจ ในพระภักหน่ะ
34:58กัน произош ดีกว่าแก
35:00ยะพอ ขอเวลาให้ลูกนะ
35:05ลูกอยากให้พันยอมจากไปด้วยความเต็มใจ
35:08เบอด้วย
35:09ได้สิเมื่อง ใจเย็นไว้ก่อนดีกว่า
35:14ถึงเชิงในลูกสาวเข้าก็อยู่กินกับพั่งคี่เมื่อเป็นปี
35:19ยอมมีความผูกพันกันไหล
35:21สิหยากกันไปไงงจังสิมันก็ต้องเจ็บปวดเป็นธรรมดา
35:26ถึงเขาสิเป็นพูดพีปีศาส แต่เขาก็หากลูกสาวเข้าได้ไง
35:32สรงสารลูกสาวเข้านะด้วย หลายด้วย
35:47ถามว่าอย่าไปพอทำไหร่พังคี่
35:49มืออื่น เจ้าเฝ้าไหร่พังคี่ออกไปจากบ้านเขาซะ
35:54แล้วอย่าให้มันกลับมาอีก พอไปอยากให้หนามัน
36:00เอาตามนิ
36:03เอาตามิ
36:05เป็นบวงหักหวงห้า
36:29วาสนามาสั่งหาร
36:33ดังถึงสาบไว้
36:35แต่พบสาดใด
36:37ให้เจ็บลายให้พลาดพรากัน
36:40คุณพลาฝากฟ้าเพื่อนไหวก่อน
36:44วอนสวรรย์ให้เห้านั้นทอกันใหม่
36:47และโดยล่มหายใจ
36:49ที่มีกระได้
36:51ก็ไปให้เห้า
36:52ได้เห็นกัน
36:54ในสตาร์ด
36:56นี่เธอซิงไปจัดการ
36:59ปล่อยพังคีไปซะ
37:02ไม่เห็นงั้นเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้น
37:04จะทำให้ทุกคนต้องเหยียนว่ายตายเกิด
37:06เจ้าเมงจองกำกับทุกความทุกชาติ
37:08สัตว์ที่เจ้าแล้วเลื่อใหม่แล้ว
37:09เอามัน
37:20พังคี
37:21พังคี
37:51ให้จำกันได้เมื่อ
37:53ให้จำกันได้เมื่อ
37:56โอ้โอ้โอ้
Be the first to comment
Add your comment

Recommended