- 5 months ago
Category
📺
TVTranscript
00:01รายการต่อไปนี้ เป็นรายการทั่วไป
00:04สามารถรับชมได้ทุกวัย
00:13ออกกันตําอีกกะตีใจอ่อนตอน
00:22อันที
00:30พากิน
00:50ท่านกี่
00:54ไม่ท่านกลับมาแล้วเหรอ
00:57ไม่พากิน
01:01ขอไม่ได้จะกลับมา
01:08อันที
01:17คนไข้ปลอดภัยแล้วครับ
01:19แต่ร่างกายยังอ่อนเพรยะอยู่เยอะ
01:21หมอให้น้ําเกือไปแล้วอีกสักภาคคว้าน่าจะฝืนครับ
01:24ขอบคุณลองมาค่ะพวกหมอ
01:26ยินดีครับ มันเดี๋ยวหมอขอตัวก่อนนะครับ
01:28ขอบคุณครับ
01:30คุณครับ
01:31ขอบคุณครับ
01:34ไม่เป็นไรเหรอนะแก
01:37คุณยัง
01:39เดี๋ยวพาเป้กลับไปที่บันผักนะ
01:41จะได้พักพ่อนกัน
01:43วันนี้เจอกันมานักแล้ว
01:44ครับ
01:47ไม่ต้องห่วงนะครับ
01:48เดี๋ยวคืนนี้ผมดูแลคุณไอ้เอง
01:51ได้ค่ะ
01:52อย่างนั้นไปฝากไอ้ด้วยนะคะคุณก่อน
01:55ได้ครับ
01:57บาย
01:58เอ่อ ก่อน
02:00ฉันว่าเดี๋ยวฉันจะไปหาอะไรกินตักหน่อยอ่ะ
02:01แกเอาอะไรป่ะ
02:02ไม่เป็นไร ยังไม่เห็วอ่ะ
02:03ไปเถอะ ขอบคุณครับ
02:04เอ่อ ก่อน
02:06ฉันว่าเดี๋ยวฉันจะไปหาอะไรกินตักหน่อยอ่ะ
02:07แกเอาอะไรป่ะ
02:08ไม่เป็นไร ยังไม่เห็วอ่ะ
02:09ไปเถอะ ขอบคุณครับ
02:10ขอบคุณครับ
02:12เกิดว่าฉันจะไปหาอะไรกินตักหน่อยอ่ะ
02:13แกเอาอะไรป่ะ
02:14ไม่เป็นไร ยังไม่เห็วอ่ะ
02:15ไปเถอะ ขอบคุณครับ
02:40หน่อย หรือครับ
02:44ลองหละ
02:46พี่มี academia
02:48ลองหละ
02:49ลองหละพราบว่าเป็นอย่างมั้นพอ
02:52อ้าย ตอดภายดีค่ะ
02:54พี่เป็นยังไงบ้าง
02:55เจ็บตรงไหนไหม
02:58ลองหละพราบต้องคืดอย่างไรด้ะ
03:05ไปหาพอก็แม่เห่ากัน
03:10ค่ะ
03:23พูด
03:35แม่
03:40แม่
03:46ไอ้คำลูกแม่
03:50แม่นึกว่าสิบว่าได้พอหนาลูกแล้ว
03:54มีดีใจหลายหลาย
03:56มีลูกปลอดพย
03:59อันนี้ยอมตายง่ายๆเหรอค่ะ
04:02อายรู้แล้วว่าทำไมอายต้องกลับมาที่น้องเหมือน
04:11เพราะอายเป็นเจ้าหยิงอายคำ
04:16มุกสาวเจ้าเมืองเอกชะทีตา
04:27อายเป็นต้นเห็ง
04:29ที่ทำให้เมืองล่ม
04:31ที่น้องชาวเมืองทุกคนต้องมาลงตาย
04:47เพราะอาย
04:48เพราะอาย
05:02อายสัญญานะคะ
05:04จะต้องปลดปล่อยดวงวิญญาณของทุกคนให้ได้
05:07พอดีใจ
05:10อีกนี้คำสัญญาติจากลูกสาวของพ่อ
05:14ลูกได้เกิดสาดไม่แล้ว
05:16ลูกสิเริ่มสินทุกอย่างลูกกระเหตุใด
05:19แต่ลูกยังเสียงอัตรลาย
05:22มาเพื่อชาวเมืองให้พลทุก
05:25ให้เด็กเกิดแก้วจะตายอยู่ในวัตตาสงสาร
05:29พอดีใจ
05:31แต่นชาวเมืองอีลิ
05:32เมืองอีลิ
05:45ใครอายก็ต้องขอโทษนะคะ
05:49เท่าวันนั้น
05:51อายนี่ที่อยากได้ก็รอบเผือตัวนั้น
05:55พ่อกับแม้วผมไม่ตาย
05:58ทุกคนก็ไม่ต้องมาเจ็ดสะตากรรมแบบนี้
06:00พ่อคำแบบนี้
06:02ว่าเป็นยังดารก
06:04ซีวิปน้องก็ต้องเป็นไปตามกรรม
06:09อย่าเสียใจไปเลยรู
06:11ยังหน่อย
06:13เขาก็ยังมีบุญ
06:15เป็นกับมาพ่อกันไหม
06:20เราเป็นยังดอบนองล่า
06:23ให้ซิเป้ยหูล่า
06:25ว่ากระหอบดอนตัวนั้นเป็นพระยาพังคี่แปลงกายมาก
06:27ความเป็นเอื่อยหูนะ
06:29เอียดกับคัดคำนองลาไปแล้วล่ะ
06:33แม่นบอก โกสิน
06:35แม่นพระยะค่ะ
06:36ถ้าพวกเขาหน่อยหู
06:37คงก็จับกองหออกดอนตัวนั้น
06:38มัตรมสมแบบนี้ดอก
06:45มันทางสิปดปลอยด่วงวิญญญาณของเช่าเมืองใด
06:48กับคือพระยาพังคี่ต้องปลอยวางความโกดแคน
06:51แล้วเปล่งว่าจะตอนหาพระยาที่สุดโทธนาคลา
06:57ว่าเอาของสีกรรมให้ทุกคน
07:02ลังจากนั้น
07:03ให้หน้าคินี่สีตลา
07:05หูสาพแสงเศ้าเมือง
07:07ออนข้ำสาพ
07:11ตอนนี้เนี่ย
07:12ปกเข้ากำลังพอกับชะตากกรรมอันไงหลวง
07:15เหมือพระยาพังคี่ขอบง่ำจิตใจ
07:17ของพูดค่ำสิงใดทั้งเมือง
07:20กurnห์ esp...
07:21qued millennials
07:22โทธีพังคียนักคลาด
07:25กับพระยาพย้าย่อมที่สีเด็ก salty
07:27สายเกิดเป็นคน
07:30แล้วขอบของนอกลา
07:31ตอนนี้เพื่อนกระเกิดเป็นคนแล้ว
07:34ถังเป็น เพื่อหน tall
07:36กับสิคือดกระฮ่าจังไหน
07:38พักผ mandarกู
07:39ชับพรุค
07:41sermon
07:42เมือง
07:44เธอไม่รู้นะครับ ว่าห่วนผ่านข้างหน้ามันจะยากเย็นแค่ไหน
07:56แต่อายจะไม่ยอมแพงอย่างไร
07:59ตัวอายเองคนเดียวมีคำไม่ได้
08:06เรามาช่วยกันนะคะ
08:09ได้สิลุก พวกเขาพยายามให้ลุกสู่ผู้เดียวหรอก
08:24ไหน ให้ยินผมให้การวิทย์นะ
08:34ลุกกลับไปก่อนเธอลุก ลุกมาโดนแล้ว แต่พันสิเป็นห่วง
08:43น่ะ
08:45ได้
08:49น่ะ
08:58น่ะ
09:04น่ะ
09:06น่ะ
09:10น่ะ
09:11จะเป็นอะไรแล้วมะ
09:13คุณ
09:16จะเป็นอะไร
09:18บอกไปนี้
09:21คุณไม่ต้องขัวนะ
09:23ผมจะอยู่ข้างคุณ
09:27หรือเคยเห็ดผิดไว้แต่สาดได้
09:34หากแปะลมแปะตาย ก็ยังห้างป่า
09:41หากันพอทุกสาด แต่ก็ขาดสวยกันทุกพบ
09:49ได้แค่หาก ได้แค่โครบ แต่ก็โจบด้วยการจากล้า
09:57ถ้าเป็นคือสายแน่ หรือว่ามันย้อนรุ่มป่า
10:11มันเล็น
10:16คุณมาได้ไงเหรอครับ
10:19ค่อยไม่เยียมลองหละ
10:23คุณไอราดาจ้ะ
10:25อ๋อ คุณไอราดาปลอดภัยครับ
10:28ไอ้ก่อนมันมันเข้าอยู่
10:31แล้ว เราล่ะ
10:35เป็นชั้งไหน ปลอดภัยบอก
10:40ไม่เป็นไรครับ
10:44ดีแล้วล่ะจ๊ะ
10:48คอยกลับก่อนด้วย
10:50เดี๋ยวก่อน
10:54เดี๋ยวผมให้ส่ง
10:56อ๋อ พอเป็นยังนอกจาก
11:00คอยกลับเองได้
11:02ให้ผมให้ส่งกันนะครับ
11:04ให้ผมให้ส่งกันนะครับ
11:10ผมอยากน้องจากคุณก็คุณ
11:12ไม่อยากไปเจอพ่อแม่คุณด้วย
11:18ไม่อยากไปเจอพ่อแม่คุณด้วย
11:28เจ้า...
11:30เจ้าอยากสิบไปหาพ่อแม่คอยเท็ดอย่าง
11:32ไม่อยากไปบอกให้ท่านรับรู้ว่า
11:34ผมจะขอครบนุกสองท่าน
11:36ได้ไหมครับ
11:38ได้ไหมครับ
12:04คุณรู้ไหมว่าตั้งแต่ครั้งแรกที่เราเจอกัน
12:09คุณรู้สึกสะดูตา
12:12คุณรู้สึกคุณเคยกับคุณมากๆ
12:17แต่ว่า
12:19อยากจะรู้จัก
12:21อยากจะเห็นหน้าคุณแท่ทุกวันเลย
12:23คุณรู้นะครับ
12:25คุณเคยกับคุณรู้จักกับไม่มาก
12:39แต่จากที่ผมดูสายตาว่าคุณแล้ว
12:44คุณปันใจเลยนะครับว่าใจเราสองกันเหมือนกัน
12:53ไม่รู้สึกมัน
12:56คุณรู้สึกขอบคุณ
13:20คอยดีใจหลาย
13:23แต่ว่า คอยไม่อยากให้เฮ้าต้องเสียใจไปไหนกว่านี้
13:38คุณทอดมือที่เข้าต้องจากกัน
13:44จากกัน แล้วเราจะจากกันไปไหนล่ะมันนี้เริ่ม
13:52คือว่า คุณหมวดค่ะ
14:03สักรู้นะครับ
14:12ครับผม
14:14มีเอกสารที่ต้องแย่ให้ยาตคุณไอร์ดาเซ็นเพิ่มค่ะ
14:17ได้ครับ เดี๋ยวฝากไว้ที่ผมก็ได้
14:19เดี๋ยวผมเอาไปให้นะครับ
14:21ขอบคุณมากค่ะ
14:40ใส่อีกแล้ว
14:42ขอบคุณมาก
14:44ขอบคุณมาก
14:45ขอบคุณมาก
14:48ขอบคุณมาก
14:50ขอบคุณมาก
14:51ขอบคุณมาก
15:03ขอบใจเจ้ามากพ่าคิง ที่ดูไหร่ค่ะ
15:23ถ้าดูแลท่านมาตั้งเด็ดเอง
15:25ถ้ารอคอยวันนี้ท่านจะกลับมาทุกลมหายใจ
15:29ข้าท่านกลับมาอยู่แล้ว พ่าคิง
15:37ตอนนี้ข้าคือพังคี คำสินก็เป็นแค่ร่างของข้า
15:44และต่อไปนี้ ข้าจะทำทุกอย่าง เพื่อให้คำกรองกับมาเป็นของข้าชินเนี่ย
15:56แต่ถ้ายังมีควากน้ำที่สำคัญ คือเจ้าชายพ่าแดง
16:02พ่าแดง
16:10ไม่ว่ามันจะเกิดเป็นใครก็ตั้ง ข้าก็จะไม่ยอมแม่
16:16ชาตินี้ ไอ้ระดากก็จะต้องเป็นของข้า
16:30กลับไปได้แล้ว พ่าคิง
16:34คำสิง
16:38คำสิง
16:40คำสิงไปใส่มาหลุก
16:42พ่าก็เมียเป็นห่วง
16:46ผมไปอยู่ในทํา
16:48ไม่ว่า ถ้าคิง
16:50ต้องไม่มีใครกลบข้า coeur
16:51คำสิง
16:54คำสิงไปใส่มาหลุก
16:56พ่อก็เมียเป็นห่วง
16:58ผมไปอยู่ในทํา
17:00ได้ประดาษ
17:04ตรงนั้นไม่มีใครรบกวน
17:06เจ็บโมงไหนบ้ลูก
17:08คำสิงเป็นยังบ้า
17:10คำสิงเป็นอย่างบ้อ
17:12เจ็บมองไหนบ้าลูก คำซิงเป็นยังบ้า
17:18ผมสบายดี
17:21พ่อกับแม่ไม่ต้องเป็นหัว
17:26ในยอดิตชาติ
17:29ผมเคยเกิดเป็นพระยาหน้าจริงๆ
17:32อย่างที่ลุมพ่อเรียมเคยบอก
17:37แต่ชาตินี้
17:39ผมได้เกิดมาเป็นคนแล้ว
17:43ผมจะไม่มีวันกลับไปเป็นพระยาหน้าอีกเด็ดก่อน
17:54ตั้งแม่เดอร์กำซิง
17:58เมื่อว่าบราจิตแบนยัง
18:00กำซิงกับบลูกของพ่อกับแม่
18:03แม่กำซิงเดากับชีวิตกับแม่
18:08อย่าคิดกำซิงเป็นคนดี
18:10มีความสุขแค่นี้แม่กับพ่อใจแล้ว
18:18แม่หากวักหลาด้วยลุก
18:20เม่นแล้วลุก
18:22เม่นแล้วลุก
18:23บบลูกสิเป็นนี้ยังกระตามสั่ง
18:26แต่มีสิ่งเดียวที่พ่ออยากสิขอ
18:29เม่นแล้วลุกสิขอ
18:36อย่าเห็นบาค อย่าลุก
18:41พ่อมาอยากจะมีคนตายในมูบาทนะครับ
18:43เม่นแล้วลุกสิ
18:45เม่นตัวหน้าที่ตายกันเห็น
18:49พวกมันไปขโมยพระในวัน
18:51แล้วเอาไปขาย
18:55ที่พังกี้ต้องค้าพวกมัน
18:59มันก็สำควันแล้ว
19:01คุณสิ่ง
19:19อาย คำสิ่ง
19:21ผมกันคุณเก่าเลย
19:23ว่าเก้าวนวน
19:25ตายแข็งแข็ง
19:27คำหม Gesch sequencing
19:37กับ เปลียนไป
19:39เป็นคน เหล้าค้น
19:41แน่ mulchan
19:42มันต้องสิ่ง
19:43ห๋ они
19:44statute rheum, han
19:45ก็ไม่ต้องไม่ตัว
19:49นี่
19:51เขาต้องเป studying
19:53ครับ
19:54แต่ทำ aussен Register
19:57มีคนเนียจในลูกเข้า ใกล้เป็นประยะนา
20:00บวงอัญญาณ อย่าลูกไปง่าค้า คนอีกลาย
20:04ตัวเสียจังเลยดี
20:27- น่ารักจับ หือ?
20:35ผมบอกว่า คุณน่ะ น่ารักจัง
20:40อะไรของคุณเนี่ย
20:42ผมพูดจริงๆ
20:44ผมตั้งใจว่าต่อจากนี้ ถ้าผมคิดหรือผมรู้สึกอะไร
20:48ผมก็จะบอกกับคุณตรงๆ
20:52เพราะว่าในวันข้างหน้าเนี่ย
20:54เราอย่างต้องทำพระกิจสำคัญว่วมกัน
20:58เราจะต้องช่วยปลดปล่อยวิญญาณเช้าเมืองเอกชนิตตา ให้เป็นอิสระให้ได้
21:03ถ้าถึงตอนนั้น
21:05ผมก็ไม่รู้ว่ามันจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง
21:08แต่ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น
21:10ผมจะอยู่กับคุณนะ
21:15คนนี้พูดเป็นชุดเลยนะ
21:17ไม่ปล่อยฉันพูดเลย
21:19คุณจะพูดอะไรกับผม
21:25เฮ้
21:27ฉันอยากจะบอกคุณว่า
21:30ฉัน
21:33อยากให้คุณ
21:36ช่วยพาไปหาลงเพราะเรียนนะคิ
21:39ฉันอยากไปเจอท่านไหนอยากไปเย็มทัน
21:41โอ้โห คุณ
21:47ผมก็คิดว่าคุณจะพูดอะไรทั้งเสื้องสะอีก
21:50ไปเฮ้
21:57ตามมาครับ
22:05ใช่ครับ
22:06คุณค่ะ
22:07ขอบคุณค่ะ
22:30ในทีสุด
22:31เจ้าก็กลับมา
22:32พยาบังคีก
22:34ผมต้องกลับมาอยู่แล้ว
22:40เอาความต้องการเดียวของผม
22:42คือการได้เกิดเป็นมนุษย์
22:45และได้ครองคู่กับคนที่ผมรัก
22:47ถึงเจ้าสิไดกลับมาเป็นคนแล้ว
22:51แต่ความหากมันเป็นเหลืองของหัวใจ
22:53เจ้าหยิงไอคำกะเคยเสียใจ
22:55ที่หู้ว่าเจ้าเป็นมนุษย์
22:57นางกยิงได้ตั้งอธิฐานจิต
22:59สิบว่าขอเกิดมาหวมสาดกับเจ้า
23:01พูดว่าเจ้าเป็นมนุษย์
23:03นางกยิงได้ตั้งอธิฐานจิต
23:05สิบว่าขอเกิดมาหวมสาดกับเจ้า
23:23แล้วลงพ่อนะ
23:26ลงพ่อเองไม่ใช่เหรอ
23:28ที่เป็นคนไปเปล่า抱ระการ
23:32ให้เช่าเมืองรับรู้ว่า
23:34กละหอกด่อนพือกระหลีบ่านกระหลีเมือง
23:37จนสุดท้ายพระหยายสีเชิดๆ
23:38ก็ต้องให้ไหนพลาดไปตามล่า
23:40เพื่อเอาตัวไปทักวิธีเศรกครอง
23:44ท่ายเราเป็นยังไง
23:48intact
23:52ก็ต้องถูกยิงงตาย
23:54กําulpได้รีคิดไว้เหลว
23:57บม doomed ผ่ายหลวงรัวอนาคต choitute
23:59ท่าหูảnาคต
24:02ร่วงพวกังค่อย Boulevard สี่พ่อทํานายไปจางตร
24:05รวงพ่อจะจับน้ำสามตา
24:07ตามวิชาหน จreallyเจอกัน
24:10ภัญ bedeutet พ่ender สุดโทษนาคลต่อ
24:13แต่ก็จะตื่นไปแล้ว
24:15ว่าเจอกำลังไม่ขอ
24:17只 potrzeเจอกันน้ spiralอยู่
24:19เป็นกล้องฮ consonกรรคลิง
24:22dragger มาende to repeat
24:23พระพุทธเจาเบิมยังบอกว่า
24:27มนุษย์มีกลัมเป็นของตัวเอง
24:33ถึงยังไง
24:35ผมก็จะไม่มีวันยอมกลับเป็นพยานาคเอง
24:38ยังไงผมก็ต้องได้คลองหูกับเจ้าอิงไอคำ
24:44ผมไม่มีวันยอมเสียนามไปเองแน่ ๆ
24:47พังที่ ปล่อยวางกะเรื่องร้าวในอดีตสะถอ
24:52ทุกคนที่เกี่ยวของกันในอดีต ต้างกับมีชีวิตใหม่กันเหมือนแล้ว
24:57ยาส่างเว้นส่างกรรมมัยอีกเลย
25:00หละวางความโกดแค่นในอดีตสะถอ
25:04หละวาง
25:06หลุ่มพ่อ ผมพ่อจะให้ผมรักวาง
25:21เพื่อให้เจ้าหยิงไปคำกับไปรักกับเจ้าชายพาแดง
25:25จะดันหรอ
25:28ผมไม่ยก
25:36คู่คำสิง
25:47นั่นไม่ใช่คู่คำสิง
26:00ผมดีใจมากนะ
26:09ที่รู้ว่าคุณไม่เป็นอะไร
26:12เก่งขึ้นนะ
26:19ที่ไม่ปล่อยให้อันระดาตายไปต่อหน้าต่อต่าง
26:25มันให้อดิตชาติ
26:30แต่...
26:33เมื่อว่าจะชาติไหม
26:36เจ้าก็ไม่ได้มีสิ่งนี้ตัวมันก็อยู่คนนี้
26:42อ่าแดก
26:45เรียบผมว่ากรวิทย์ดีกว่าครับ
26:48เรื่องมันผ่านมาเป็นพันปีแล้ว
26:51ผมไม่ยืดติดกับดีเนอะ
26:57ถ้าผมจะบอกอะไรคุณให้นะ
26:59คุณแอลดาเขาไม่ได้เป็นของของใคร
27:03แล้วถ้ามีใครมาร่วงเกินเขา
27:06ผมไม่ยอมเนอะ
27:08จะงั้นหรอ?
27:11อย่าโยก
27:13อย่ามีเรื่องกันเลย
27:15อันตาม่าขอเท่า
27:17ทั้งนี้
27:32รู้ว่าเหตุแก่นของพ่อ
27:35แล้วรองสอนของต้องได้เจอเป็นอีกได้
27:37ไม่ต้องกัน
27:51ไม่ต้องกัน
27:52ไม่ต้องกัน
27:54ไม่ต้องกัน
28:07ที่จริงแล้ว
28:09คำสิงเป็นคนหนาสงสัตร
28:11บวดเรียนมาแต่ไหนน่อย
28:13เพื่อวังว่าที่ให้คำมาขัดเกาชิดใจ
28:15แต่ด้วย ให้คำมาขัดเกาชิดใจ
28:30แต่
28:38ที่เกือจากความภัก
28:43แต่เรื่องมันผ่านมาเป็นพันกว่าปีแล้วนะครับ
28:46ถ้าเขายังไม่ปล่อยวาง
28:49คนที่น่าเป็นห่วมที่สุดก็คือ
28:52กุญอราดานะครับ
28:55แต่ถูกสิ่งทุนยางมันอยู่ที่ใจหวงเจ้า
28:59อืม
29:01โน้ว...ไม่ได้ชิดเรื่องนั้นเลยค่ะ ตุมพ่อ
29:07หนูมาที่นี้ก็เพื่อผpakปล่อยสิ่งถือเวลองเอง ส testimonial
29:11และหนูจะต้องทำให้ได้ค่ะ
29:13พยасีเชิงเชินส์มุมภูมีใจ หริงยินค้มเบ sprayer
29:19ของเจ้า ฟุน ก่อน
29:21ครับ โน้วโод้
29:23bilder
29:24พา Times Team ปกขุรค่ะ
29:27น้องพ่ออยู่ที่นี้ให้เหมาหลักษาด้วย
29:30ถ้าเกิดว่าสุดโ Done เนี่ยหมอจะช่วยได้
29:34รวงพ่องอุโตดี
29:37ว่านรวงพ่อมีเวลาอิ่งก็โดน
29:42และรวงพ่อก็มีเรื่องสำคัญที่ต้องเห็น
29:47พ่อรวงพ่อกลับวัดถึง
29:57ค่อยค่อยเดินนะครับรวงพ่อ
29:59เอ้ย บอกเป็นอย่างยังไหวอยู่
30:04รวงพ่อ เดี๋ยวผมซอยครับ
30:08ッ จรวอยอย่าง دิ่ ๆ ค่อยครับ
30:14คุณกรอยใหมกนญาพอตасไปทางหวงนะครับ
30:16เดี๋ยวขึ้นนี่ผม Jacqueline แล้วน่อนเยอะขอเฮ่ง
30:18ถ้าเกิดว่ามี เยอะจะได้ซอยเลือกันใคร
30:21เข้าใจมากวงยัง
30:23กระสันเดี๋ยวผมไปเตtalงบอนน่อนก็ด้วยรวงพ่อ
30:25เอ่อ ไปไปไป
30:30รวงพ่อคะ
30:32ที่บอกว่ามีเรื่องสำคัญต้องทำ
30:35พอจะบอกได้ไหมคะ
30:37เพื่อว่าหนูจะช่วยอะไรได้
30:40ก็เรื่องถอนควมสาพ
30:42ให้กระเช้าเมื่องเอกแค่สี่ตานั้นล่ะ
30:44หลังที่พวกเจ้าไปหูเรื่องทั้งเมิดแล้ว
30:48จากนี้ไป
30:50ห้องสิมิเวลาอีกบทถึงสองเดือนได้
30:54สิหอด
30:56วันเพ่น 15 คำเดือนสิบเว็ด
31:00อืม...
31:02มือที่เมืองเอกแค่ที่ตา
31:05ล่มสลายกระสิเวียนมาบัญจม
31:09เถ้ายังมีโอกาสสิถอนคำสาพได้
31:15แล้วครูคำสิงตอนนี้
31:18ยังจะถอนคำสาพได้อยู่ไหมคะ
31:24คำสิงถับว่ากายลัง
31:28เป็นพังขี้นาขลาด
31:32คำสิงกระสิหาท่างถอนคำสาพได้
31:35แต่ตอนเนี่ย
31:36คำสิงถือขอบน้ำ
31:38ด้วยดวงจิตของพระยาพังขี้ไปแล้ว
31:41ดวงจิตที่เต็มไปด้วย
31:43ควมหัก
31:44ควมแคน
31:45ควมพระยาบาท
31:46ให้แถ่เขาบบไว้ว่า
31:48พระยาพังขี้
31:50คงสิประยอมอโหสิกกรรมให้เช่าเมื่อง
31:57ควมพอครับ
31:58เรายังมีความหวังใช่ไหมครับ
32:00คนที่สาพก็คือสีตลา
32:03เนี่ยพังขี้
32:06ด้วยพลังของค่า
32:08หน้าคินีสีตลา
32:10ค่าขอสาพแช่งพวกมันทุกกูทุกน้ำ
32:14ที่ได้กินเนื้อพังขี้นะครับ
32:17ให้คลองวิญญาณอยู่ในเมืองนี้
32:22เพื่อนกับที่ต้องเห็ดทุกวิธีทาง
32:26เพื่อนกับสิตลงเห็ดทุกวิธีทาง
32:29เพื่อให้คลัมสิงแปลงล่าง
32:31เป็นพังขี้นาคลาด
32:33เพื่อสิได้ไปยุเมืองบาดานน้ำเพิญ
32:38หน่อดมือนั้น
32:41คลัมสิงที่เป็นมนุษย์กับสิตลงตาย
32:45ตาย
32:48แล้วการถอนคลัมสาพกับสิเกิดขึ้นเมื่อใด
32:56นี่ไม่คิดเลยนะครับ
33:12ว่าสถานการณ์มันจะพลิกได้ขนาดนี้
33:15คู่คำสิงทุกพอกงำจากพยายามภังคี
33:18ทำให้การแก้คำสรับของเรา ยากขึ้นไปอีก
33:27แต่
33:29ฉันก็ยังเชื่อนะคะ
33:31ว่าคู่คำสิงเป็นคนดี
33:33เพราะ
33:35เขาอยู่กับธรรมมะมาทั้งแต่เด็ก
33:39ฉันเชื่อว่า
33:40ส่วนลึกในติดใจเขา
33:43ก็คงต้องการปลดปล่อยวิญญาณชาวเมือง
33:46ให้เป็นอีสระเหมือนกัน
33:50ก็จริงครับ
33:51แต่ก็น่าเสียดายนะ
33:54ที่คู่คำสิงไม่ใช่คนเดิมอีกแล้ว
34:01ถ้าอย่างนั้น
34:03เราก็ต้องหาทาง
34:04ช่วยให้คู่คำสิงกลับมาให้ได้ค่ะ
34:15ครับ
34:21拓ยาตซีเช Catalunyaร์
34:36ถ้ารู้ว่าดวงวิญญาณของเจ้า
34:38ยังวนเวียนอยู่แถวนี้
34:41เรามีเรื่องต้องคุยกัน
34:44ข้าพยาพังคีกลับมาแล้ว
34:46เจ้าไม่ต้องกลัวข้า ข้ามาดี
34:56นึกไว้แล้ววัธนต่องมาพยาพังคี
35:01เมื่อผ่านปีที่ผ่านมา เจ้าและชาวเมืองเองชธิตา
35:06ยังคงเป็นวิญญาณเฝ้านองหาร
35:10welt ดูยงพรบพวกเจ้าต้องอยู่ชดใช้กรรมที่ทำกับพยาพังคีนักคราศ
35:18พวกเจ้าทำกับพยาพังคีนักคราศ ยังห lawyer เหี้ยมเหล่าเกิน
35:24ถ้าวมมิแจ طان Скณ์ศฆฐานหรือข้าประห Nope
35:27และวมมมิแฟ้ฟ้าว Whark mind
35:30เป็นบุตรของพยาสุโทhnอักรับ
35:34แต่พวกเจ้าก็ใจดำ
35:36กระรอกตัวน้อยๆ ไม่มีพิษสงอะไร
35:40พวกเจ้าก็ไลล่ล่าอย่างโหดเฮี่ยม
35:44ยิงตัดเข้าข้าวหัวใจ
35:48เจ็บกระรอกต้องตาย
35:51ไม่นำซ้ำ
35:54เจ้ายังให้หน่อยพลาดเอาเนื้อไปแจกจ่ายให้เชาเมืองกิน
35:57มันก็สมควรแล้วที่พวกเจ้าจะต้องถูกลงโทษ
36:01แต่พวกเจ้าก็สดใส่ชีวิตให้กับพญาพังที่ยางซาสมท์กับควมพิธแล้ว
36:10บันนี้ ท่านได้เกิดมับค้นตามควมปัฒนาของท่านแล้ว
36:15ปลดปลดปลดปลดวงมัญญานของพวกเจ้า
36:16ให้ไปเกิดไม่ตามอุญตามกรรมของตั้งละคนเธอ
36:21มันง่ายไป
36:26ค่า
36:28ข้า จะไม่เอาโหสิกรรมให้กับพวกเจ้า
36:35จนกว่า
36:38ข้า จะได้ไอคำ หรือไอราดา
36:44กลับมาเป็นคนรักของข้า ดังเดิม
36:51ยาไปยุงกับไอราดา
36:53เจ้านั่นแหละที่ไม่มีสิทธิ์มายุงกับเรื่องนี้
36:56พระยาสิเชิญเชิญ
36:58ข้ำกรองเป็นคู่รักของข้าก่อนที่จะเกิดว่าเป็นไอคำ
37:05ข้าจะไม่มีวันยกนางให้ใครอีกนั้นการ
37:11ไอราดา
37:14ต้องเป็นของข้าเพียงพูดเดียวเท่านั้น
37:28มันยกต้องเป็นข้า เดี๋ยวเหมาะ
37:43แต่พบสาดใด ให้เจ็บลายให้พลาดพรากัน
37:48คุณพลาฝากฟ้าเพื่อนไว่ก่อน ว่อนสวรรย์ให้เห้านั้นพอกันใหม่
37:55และโดยล่มหายใจ ที่ไม่ก็ได้ก็แต่ให้เห่า ได้เห็นกันในสตาร์
38:05สิ่งเดียวที่ฉันต้องการ คือดวงแก้มันอีกนักคราษ
38:09คุณคือคำกรอง คุณจำได้ไหม จำได้ไหม
38:16โอกาสถิบว่าเข้าสิทย์ใดไปเกิดไหม มันอาจสิเป็นไปเบาะใดแล้วมันบนยะพอ
38:20เพราะว่าตรงนี้ค้นค้นหนึ่ง ติดกันต้องหาวิธีทวังคำสาบกันเท่า
38:23หากสิรุษผลคำสาบใด ต้อง
38:28อย่างถ่ายุเดิร์ เมื่อว่าสิเป็นสาดใด สาดนี้สิขอสกใส่เวนคำตะการกัน
38:43สิทธาจนว่า ฟ้าเพิ่นเห็นใจเปิดบ้องให้ส้มหา
38:51พบหน้าได้พบพอเจ้า ให้จำกันได้เดิน
38:57ให้จำกันได้เดิน
Be the first to comment