Category
📺
TVTranscript
00:00ที่สุดท้าย ที่สุดท้าย
00:30กระมอม หวายบางคมฝาบาท ลุกขึ้นเผิด
00:45นึกว่าฟังผิดสิอีก เป็นเจ้าจริงด้วย
00:50นั่งสิ
00:54ท่านอ่องเชิญดื่มสุรา
01:00เห็นกันหลัดหลัดกับเลือดเกษน์ ความตายไม่เกี่ยวกับเกียติยด
01:11กระมอม คอใช้สุรา ขรวัฐหารที่พรีชีบในสนามรบตรงโจ
01:17เทศการโคมไฟวันนี้ คุณนางทุกท่านไม่ต้องมากวิธี
01:32อองติ้งเป็ยมีชัยกลับมา สมกับความปราฐนาของข้าพอดี แต่เรื่องดีมากมาเป็นคู่
01:47หลง
01:50ได้ยินมานานว่าอองติ้งเปย กล้าหารชำนานรบ มีคุณนานรู้ประการมากมายต่อต้าเซียน มอมฉันเหลียงโรงเออ
01:58ขอเสนอบทเพลงเมกมอกเหนือลำน้ำเซียวเซียง แต่ท่านออง มอมฉันร้ายสามารถยอมขายหน้าแล้ว
02:04ในเมื่อขายหน้า ก็จะแสดงเลย
02:07ถ้าเป็นค่านะ คงต้องหาท้ำซ่อนตัว ไม่ออกมาพบปากผู้คนอีกเลย อย่างไม่เรียบนั่งลงอีก
02:22อองติ้งเปย กล้าวถูกต้องยิ่งนัก นางไม่รู้จักประมาณตน ร่วงเกินท่านอองแล้ว
02:38เดี๋ยวก็มอมกลับไป จะต้องจัดการนางอย่างเข้มงวด
02:42ที่ต้องจัดการเข้มงวดในจวนลิ่งกลัวกลง มีแค่นางคนเดียวเลย
02:46อาธาน อองติ้งเปยคนนี้เหรอ ที่เป็นพระยาศในท้องของเจ้า
02:54ข้าก็คิดโยก น่ากลัวเนอะ
03:06ฝ่าบาท หองเฮ้าไพยคะ อองติ้งเปยตบโตในวังหลวง
03:11ดำเดียงกับฝ่าบาท มีดนตรีใดบ้างที่ไม่เคยฟัง
03:14ทักษาชินของเรียงโรงเออไม่ถึงขั้น
03:18ถ้าว่าผู้มีทักษาชินโดดเด่นที่สุด ก็อยู่ที่นี่ด้วย
03:23ท่านอองน่าจะลองฟัง
03:26มิงฐานแห่งจนจิ้งอันโห ผู้สืบทอดฝีมือชิน
03:30จากปรมจารย์ที่ผู้คนต่างยกย่องว่าเป็นเลิด
03:33มิซุ้วให้นางเล่นชินให้ท่านอองสักเพลง
03:36ม่ำชั้นจะได้เพิดเพลิน ปลอยระดื่นหัวไปด้วย
03:40ข้อเสนอของเฟิ้งเจาไม่เร็ว ฉะนั้นก็เชิญคุณหนูมิงบาเลนสักเพลง
03:45เพื่อเป็นการฉลองยินดีกับอองติ้งเปยที่มีชัยกลับมา
03:49สู้เขา สู้หยิบตาเลย
03:52ขอพระไทยคงเข้าที่ทรงพระกรุณา เพียงแต่เข้าวังวันนี้ไม่ได้เตรียมฉินมา
04:07และไม่ได้แต่งเพลงฉลองไว้ก่อนล่วงหน้า หากแสดงออกไปเกลงจะเป็นการรบกลเบื้องบน
04:13ทำอองติ้งไปราคายหัว
04:16วังหลวงที่ยิ่งใหญ่ กลัวหาฉินดี ๆ ไม่ได้หรือไร
04:20หากเจ้ารังเกียต ข้าจะใช้คนไปตำหนักห้องเฮา นำฉินหังไม่เก่าแก่มาให้
04:35ข้ากลับเมืองหลวง ไม่ได้จะมาฟังเสียงหน้ารำคาญพวกนี้
04:50กลับกลับมาคลาณนี้ นำคนพูดหนึ่งมาด้วย อยากให้ส่งทอดพระเนต
05:02อรุยาต
05:04เข้ามาได้
05:08แล้วปรสนุนด้วย ๆ นายเป็นข้อมด้วย ข็มบ้าอะไร
05:13ouse ทุกที่หมดมาก ไม่เกียงเท่านี้ ได้ยินว่าไร้สิลทํา ค่าคนอย่างเลือดเย็น
05:14สัตรีได้ยอมแต่งงาน ไปอยู่จนอองติ้งไป
05:16เกลงว่า สัตรีสูงศัตรทั้งเมืองหลวง ขึ้นต้องพากันขอบคุณน้าง
05:20นี่มัน อองติ้งไปในสมคำรำลือจริงด้วย เห้าหารเกินไปแล้ว
05:25ไม่เพียงเท่านี้ ได้ยินว่าร้ายศิลธรรรม ค่าคนอย่างเลือดเย็น
05:30สัตรีได้ยอมแต่งงาน ไปอยู่จนอองติ้งไป
05:33เกลงว่าสัตรีสูงสัตว์ทั้งเมืองหลวง คงต้องพากันขอบคุณนาง
05:38เฮ้ย เครียดจัง
05:50อองติ้งไป นี่ นี่ท่านหมายความว่าอะไร
06:01ฟ้าบาทมีเรื่องสำคัญต้องหารือกัน
06:05ฉะนั้นม่องชั้นกับเราสัตรีขอออกไปก่อน
06:13อองติ้งไปไม่พูดพร่ำทำเพลง ก็หามสบเข้ามา
06:17ไม่รู้star ลองขอบคุณ ไม่รู้ก daring เพื่อนข้าวความaches
06:20เพื่อเทียบผมข้าวมัจุราษมากกวา
06:23เยี่ยวนี้นับว่าเหลืองโดรงเออโช invinciแล้วต้องтрิ้งเยอะ
06:26จะ semua กดหนีของ เดี่ยวท์แล้วต้องอับไปถ่ะเอง
06:28โดรงเออ 남 Tao เดี่ยร้องให้เลย
06:31อองติ้งไปก็แค่จงใจ สร้างวันเดิดร้อนให้เราก้ท่านนะ
06:34ขอถามหัวหญินOWN
06:45อ๋อ...ไม่มีอะไร
06:47แต่ cosa มาอองติ้งเป็ย
06:49มีนิสัยแปลกพระดวงเออของเรา
06:52ก็แค่บังเอิญถูกเขาใช้ฝีปากเล่นงานเขาให้
06:55นิสัยแปลกเหรอ ยังไม่เคยเห็นเขาทำให้ใครอับอายเลย
06:59นั่นสิ เมื่อครูสอนุมหนิงไม่ยอมเล่นเพลง
07:02อองติ้งเป็ยก็ไม่ว่าอะไร
07:04เหดดังได้botft เล่นงานเรียงรงเออล่า
07:07เขาจงใจหาเรื่องจวนลิ้งกัวกง หรือท่านกัวกงอาจไปร่วงเกินอะไรท่านติ้งไปเข้า
07:12- ถังเป็นช่างนั้นจริง เหร็จได้เมื่อครู่ เขาถึงไม่กล่าวทดตามตรง
07:20- มิ่งท่าน อย่าไปเชื่อคำพูดได้สาดาพุ่งท่านเด็ดขาดนะ
07:23อ่ะ อองติ้งไปกลับเมืองหลวง ยอมมีเป้าหมายของเขา เรื่องนระชสํานักเช่นเนี้ย
07:30หาใช้เรื่องที่ข้าจะค่าเดาส่งเดทได้
07:33หวี่ยินไม่ต้องห่วง หากจ้วนกลัวโกงเป็นผู้บริสุทธิ์
07:37ยอมอยู่ได้อยากสบายใจ
07:39นั่นสิ หวี่ยินน้อนใจอธิบาย ดูเหมือนพยายามปกปิดความผิดตัวเองอยู่นะ
07:45��่...ท่านแม่
07:53ฟ้าบาษ สึกที่ตรงโจเต็มไปด้วยอันตราย
08:08หากไม่มีทหารติ้งเปยสู้จนตัวตายก็ถ้าเปยเหอของเหยียบย่ามต้าเซียนหันดาบไปกันโจแล้ว
08:18สึกคราณนี้มีคุณนางราชสำนักแปบสำคบคิดกับโจนภาคเหนือ
08:25ว่าอุบายรักษเบียง疾หารชุดสุดท้ายของติ้งเปย
08:28พระม่อมกลับเมืองหลวงมาเพื่อตรวจสอบ
08:32ระหว่างทางกลับถูกเจ้นที่เมืองหลวงเข้ามาขัดขวาง
08:40ถึงเป็นเช่นนั้นก็ควรให้สารต้าหลีตรวจสอบให้ชัด
08:44เหตุได้อ่องติ้งไปถึงลงมือโดยพระกายเล่ве
08:50ตอนข้าไปจับกุ้มหูโห celebrities กินต์กิม Lubrio เขาก็ถูกข้าปิดปากแล้ว
08:55ท่านควรไปถาม ฺัตกรว่าเพราะเหตุได้
09:00เหตุได้รับสินมนปิดเบือนกฎหมาย
09:02เหตุได้ต้องข้าคลปิดปาก เหตุได้เพื่อประโยชน์ซ่วนต้น
09:05ถึงละเลยควาปลอดภัยของทหารติ้งเปยที่ elderly ส television
09:14ลิ่งกหัวโกง
09:19ก ๆ อยู่นี่
09:22รู้ไหมว่าเหญิงใν
09:24ฮะ
09:31ท่อน..ท่านออง
09:33ส่งร้ности กระหหมอมเล่นแล้ว
09:35กระมavana กับ敷iko โฮเย่งผู้นี่
09:37ไม่เคยพบกันเลย
09:38ไม่เคยเกี่ยวข้องกับ
09:39การคุ้มกันเซ็ anciโยชน์ต่อหาร
09:41กระม Olivier จะรู้เรื่องร้าวสาเหตุได้อย่างไร
09:45เธองอื่นหัว
09:48ฝ่าบาด ภายใต้อำนาจปกครองเมืองหลวง มีผู้ทระยดร้ายความชอบทํา กระม่ำ
09:53และเจ้าหนาที่เมืองหลวง ไม่อาจนี้ความผิดได้
09:56กระม่ำจะตุรสอบอย่างละเอียด เพื่อความปล่งใส
10:00จะไม่ปล่อยให้มีช่องโว้แก่พวกโจนอีก
10:03ใช่แล้วพี่ยะค่ะ
10:05ความหมายของอองติ้งเปย
10:08ข้าตกรข้าอูโหกคือผู้ที่ ขัดความไม่ให้เจ้าเข้าเมือง
10:13และอย่าเป็นผู้วางแผนต้นสเบียงธาหารด้วย
10:20ทรงข้าพระไทยถูกต้อง
10:22ระหว่างทางกลับเมืองหลวง ถูกสนักเร้นสมุดซุ่มจมตี
10:26ถ้าที่พูดน้อยของเมืองหลวง เหตรใจกล้าคบคิดกับสนักเร้นสมุด
10:30เอียงอย่างเบี้ยวัฐฐาณ했던 employee ถูกเรื่องส่งล้าช้ามาหลายปี
10:34ไม่ใช่เรื่อยที่คนคนเดียวจะทำได้
10:36กระมัมอยากซืบหาความจริง จึงได้เริ่มต้นจากการกลับเมื้องหลวง
10:46ข้าอยู่ใช้แนดมานาน ชิндกับความหยาบขาดนั่งทำรายความสนุกของทุกท่านแล้ว
10:50ทุกท่านเป็นคุณน่างดีถ้าเพิ่งแ과นและราสดร
10:53คิดว่า จะต้องเข้าใจ ร้ายค่าตะสินคดีนี้ได้
10:59คนผิดต้องมาสารภาพต่อหน้าทุกท่าน ค่าจะใช้เลือดหัวมัน
11:04เส้นดวงวิญญาณกองทัพติ้งไปจากสนามรับตรงโจ
11:13อัศวิ เดี๋ยวเข้า
11:19เจ้าต่อมาเมื่อไร ทำไมถึงไม่บอกพวกเราเลย
11:22นั่นสิ เจ้าอยากจมตี ก็ไม่เห็นต้องปิดบางผู้เราเลยนี่นะ
11:25จริงด้วย อัศวิ ลับมาคราวนี้ มีแผนการยังไง จะอยู่นานแค่ไหน
11:30บอกทัพทิ้งไปขาดผู้นำ คนจะอยู่นานไม่ได้หรอก
11:33ว่าแต่ สเบียท่านหารถูกต้น มันเป็นยังไงกันแน่
11:37การจัดสันเบี้ยหวัด การขนส่งทั้งทะหาร มีผลกระทบกว้าง
11:41อัศวิ เจ้ามามึงหลวง แล้วไม่มีคำสั่ง คิดสึบคดีนี้อย่างละเอียด เกรงว่าคงจะไม่เสร็จโดยง่าย
11:47อัลูก เจ้าเพิ่งเลือนตำแหน่ง เป็นรอมผู้พระชากานกรมพระราชวัง
11:52เจ้าอยู่ภาคเหนือ แต่ข่าวสารไว้แล้วเกิน
11:54คือนี่เข้าเวนวะ
11:55จะเข้าทำไมกัน เจ้าไม่ได้กลับมากี่ปีแล้ว วันนี้เราสี่คน ต้องรวมตัวกันให้ดี ดื่มให้เต็มที่
12:01พูดได้ดีมาก เจ้าจะไปหาอาวิ ให้เขาเตรียมสุราหารที่ดี
12:05ต้องรวมตัวกันอยู่แล้ว แต่ถือโอกาส เค้ายืมใช้คนของเจ้าหน่อย
12:11เจ้าจะสั่นครอนลิ่งกัวกลงเหรอ
12:13เจ้าหลุ่นลานอะไรเพราะท่าทางนี้ของเจ้า คนฉลาดก็มองบอกแสออกสิ
12:24ค่ะ
12:25จับโจนยินของกลัง ตราบที่เจสุอีกไม่มีเงินของกลังในมือก็ทำอะไรเจ้าไม่ได้
12:32ต้องให้ก่อนตายหูโยะเปิดเหลย์อะไรออกไป ก็ช่วยอะไรไม่ได้
12:37เงินสกปกเหล่านั้นตกไปอยู่ในเมื่อของอ้องติ้งไปแล้วนะสิ
12:48จะว่าอะไรนะ
12:50เมื่อวานข้ากลับจวนไปถึงพบว่าเงินเหล่านั้นไม่อยู่ในจวนแล้วนะสิ
12:58เรื่องใหญ่ขนาดนี้ทำไมไม่รีบบอก
13:02ข้าเตือนเจ้าแล้วใช่ไหม อย่าไปยุ่มกับการทุจนิดอีก
13:07เจ้าก็ยังโลกไม่รู้จักพอ ก็รับผลกรรมไปถึง
13:12ท่านใสนา ท่านโปชีนะ ทางรอดให้สกุนเหลี่ยงด้วย
13:17เจ๊กซี่ผู้เนี่ย ไม่บรรู้เป้าหมาย จะไม่ยอมรามมือ
13:22เขาสามารถซึ่งจะอูหยอจนรู้ได้เฟ้ว่าจะเป็นเจ้าหรือว่าเชิงเอินหัว
13:28ประเจ้าสองคน ข้าประป้องในคนเดียว
13:32เล่งกวบโคงไปแค่จุดกันได้กำต้น เชื่อจกายให้เล่งดูเท่านั้น
13:35ข้ากายด้วยไม่เชื่อจบหัว
13:38เจกลับมาคราวนี้ จริงจอบทหัวผู้นั้นต้องพากัน จับตามองแน่
13:41คนมากไม่สะดวก หาโทษการสิ่งใหด บอกข้ามาได้เลย
13:46ท่านเซนา ข้าน้อย จนรักภักดีต่ Learn to run
13:52ถ้าหาค่าจะที Sow แล้วก็ฝากเทรื่องดังจริงอันหอไว้กับเจ้าได้อย่างไร
13:59ต้องให้อ้องเ�
14:03decks rooting เหิน เยอ ยากลงมือก็ต้องซื้อคุณ LI ซักกฏ
14:06แล้วไม่อยากให้สุกунเลียง กับสุก utilise เกี่ยวกันเรื่องแต่งงาน
14:10วันนี้ตร pó ให้เป็นค่าก็ปอกบ้อง เจ้าไม่ด้วย
14:13ขอบคุณที่ท่านเสนาคิดเผื่อสะกุลเหลี่ยงเตรียมการไว้ก่อน
14:18น่าแต่บุธชายเจ้ากับมิงขานหาเกิดเหตุในขาดฝัน ก็เขาต้องขอพอในตัวเองล่ะ
14:25ขอรับ ต้องเกิดขึ้นแน่นอน
14:29หัวหญินเสนาสู้ ในท่าน
14:46จะเตรียมสินสอดพร้อมหรือยัง สินสอดคราวนี้จะผิดพลาดไม่ได้เด็ดขาด
14:52ในท่านหวางใจได้ หรังนี้นะเราได้ลองทุนไปจำนวนมาก
14:56วันนั้นโฮหญินเสนาสู้ ก็มาดูรายการแล้ว ไม่พลาดแน่นอน
15:00ฉะนั้นก็ดี ไม่ว่าอย่างไร แม่รูมิงฐานน่างก็ต้องแต่งเข้าสกุลเหลี่ยงให้ได้
15:08ในท่าน งานเหลี่ยงในหวังวันนี้ อғงติ้ง承üzik賜์จงใจพ้งเป้ามาที่เรา
15:15ไม่ว่าใครก็ต้องดูออก
15:19มิงทาน ยอบต้องเกิดความสงสัย หากนางเกิดสืบขึ้นมา แล้วรู้เรื่องจูเออเข้า
15:29หากจูเอออยู่ในยวนเหลียง ต้องเป็นปัญหาใหญ่แน่
15:32ต้องหาวิธี เขาจัดความกังวนนี้ออกไปให้ได้
15:40ในท่าน เจ้าว่าไปก็แปล่ะ
15:43อองตริ้งไป เอาเงินเราทั้งหมด ออกไปจากห้องรับ
15:47แล้วเหตุได้ถึง ไม่เปิดเหยเรื่องนี้
15:52นั่นเพราะเขากรวว เรื่องที่เรากำษะคุณมิงจะดองกัน
15:56จึงได้แปลดก нажดดเรื่องนี้ไว้ก่อน
16:00หากสเว called Thailand กับ地 สักคุณมิงมาสนับสนุนอีกข้าง
16:05อองตริ้งไป ต้องระมัดระวังยิ่งขึ้น ไม่ก่อปัญหาโดยง่ายแล้วสินะ
16:10ถูกต้อง
16:13เพื่อลีกเลี่ยงฝันร้ายอันยาวนาน มิงฐานต้องแต่งเข้ามาให้แล้วที่สุด
16:43คิดไม่ถึงว่าสักคุณเหลี่ยงจะร้ายถึงเพียงนี้
17:08สักคุณเหลี่ยงไม่ช้าก็ต้องพบว่าค่าจงใจทำเรื่องง่ายให้เป็นเรื่องย่า
17:12กลัวอะไร ถ้าเกรียดที่สุดคือสีหน้าเสร้งของนางลี
17:16ด้านนึงทำเป็นไม่รู้เรื่อง อีกด้านซ่อนจูเออไว้ปิดบังความจริง
17:20พวกสักคุณเหลี่ยง เล่นละครเก่งจริงๆ ทักษะเยี่ยมทุกคน
17:24ดีที่รู้ทันพวกเขาสะก่อน ทอนบังเหียนกับก็ยังไม่สาย
17:28อัฐาน วันนั้นเจ้าอยู่ในจัวเหลี่ยง เกิดอะไรขึ้นกันแน่ ได้อะไรมาบ้าง
17:34ยิ่นดี ช่วงกันบ้าง มีอะไรเหลือ ทำไมเหลือ
17:56จัวสักคุณเหลี่ยงดูเหมือนเกี่ยวข้องทุจริต แอบซ่อนเงินหลวง
18:00แอบซ่อนไงเหลือ เบาเสียงหน่อยสิ
18:03แหล SAY 혀…? ว้าว.. ตกใจ
18:05เจ้าเบาหน่อยสิ
18:11อัฐานได้พร้ายมาไงång เพ所งกล้าซ่อนเงินหลวงไว้
18:13แค่เห็นเองกับตา จะเท็ดได้อย่างไร
18:16เพียงแต่เงินหลวงเห็นها ๆ ไม่รู้ประอยู่ที่ได้
18:19ทั้งจูเออ และเงินหลวง แค่ Serv hers十าหกร้ายลียง ศาินสอศ ally
18:26ผ่านจะลากสกุณหลองน้ำไปด้วย
18:28ยืมกําลังท่านปูให้พ้นไป
18:30จริงๆ เจ้าเล่นจริงๆ
18:32ต็มีถอนแต่งาน จ��라고요เฮ้อลเซ็งเวลาอยู่ไม่ได้
18:35เรียบร้อนไม่มีประโยชน์
18:36เรื่องการถอนแต่งานล้istorиватьเค้าจนกดต้องวางผ่านก่อนค่อยลงมือ
18:40นัก
18:40มีเหตย cohesive minute
18:41ถ้ามไปหน่อย
18:43หราบที่จู alloyยังอยู่rill in LT
18:45เรื่องนี้
18:46ก็ยังพอมีหวัง
18:48งานเลี้ยงในวัง
18:49อองติ้งป์ись พุ่งเป้าที่สกุลเหลียง เขาสืบได้รายแล้วหรือมัง
18:54จะว่าหากผู้เราขอความชื่อเหลือจากอองติ้งป์
18:58ิม..ก็hehe...ก็ใช่ว่าเป็นไปไม่ได้
19:01แต่อองติ้งป์ nutritious
19:04ไปขอร้องเคาคงยากกว่าปีนข้างสวัลธน์เอง
19:09-ก็จริง...
19:12ถอนต่างงานไม่ได้ง่าย yg ระการต่างงานโดยไม่เสียชื่อเสียง
19:16มันยากยิ่งกว่ายากสะเอ็ด
19:18แต่จะถอนแต่งงานให้สำเร็จ
19:21ข้าควรต้องดำเนินการอย่างไร
19:23ถึงจะดูบริสุดและเข้มแข็ง
19:26ข้าจำได้ว่าคุณหนูห้าสกุลหลี
19:28ตอนถูกถอนแต่งงาน
19:30ไปตัดผมบ้านสามีเพื่อตัดใจ
19:32ส่วนคุณหนูสามสกุลฟาง
19:33แขวงขอตาย ด้วยพ่าเขาพึ่ง
19:36ไม่ต้องเข้มแข็งถึงเพียงนั้น
19:39ー แมนด้อนผู้นี้
19:43ー คนหนูสกุลไหนเนี่ยน่าสนใจยิ่ง
19:45- น่าจะเป็นคนหนูของ จวนจริงอันหcribingกับชางกünüzกลัวกลง
19:48- Köns arts, ไม่ออกสหนะ รียงกลัว доллар maintained ไม่นั้นผู้นี้เข้าใจเรื่องนี้ดีมาก
19:55- อาซ้วี เพอร์ ต้องหาทุจริตเงินหลวง คือเริ่งกลัวปราบจริงหรือ
19:59ลิ่งกัวกงเป็นคนทุกษณ์จริษก็จริง แต่เขามันในวางแผนอยู่เบื้องหลัง
20:03อาซุยจะใช้เขาเป็นดาบเพื่อตักเตินผู้อื่น
20:06เพียงแต่เจ้าก็คิดไม่ถึงว่า สกุลมิงจะมาเกี่ยวพันด้วย
20:10ดังนั้นถึงไม่ลองมืออะไรกับลิ่งกัวกง เพราะการแต่งงานของสองสกุลนี้เหล่า
20:15แล้วจะยังไงล่ะ
20:17แค่สัญญากักดาดใดเดียว
20:18ต่อให้แต่งกันจริง
20:20ก็หาวิธีทําให้ความสัมพัญห่างเยอได้
20:22เจ้าว่านงานแต่งจะถอนก็ถอนได้เหรอ
20:24cinans�นนั้นมีเรื่องเกียวก็ของตั้งมากมาย
20:26ไม่ต้องพูดถึงเรื่องอื่น
20:27แค่เชื่อ เสียงใดข้าแม่นางพูดนี้ต้องเสียหายแНА่นน四
20:45กลับโกล
20:47อาซวี เจ้าหัดผู้ตลกแม่ une 새� accountable
20:51นั่นซินี่มั้นเล่นใหญ่ไปแล้วนะ
20:54เห้ย ลองนี้ ชังมัยิทธัลม เห็น slick the
20:56หัวผู้ชาย maintenance
20:57เห็นเป็นชื่อเสียเสียหาย
20:59เป็นของผู้หญิง
21:00นั่นน่ะซิ
21:02อัทาน ต่อให้วันนี้ เจ้าถอนต่างงานสกุลเยี่ยงได้
21:06พ่อบุญธรรมก็จะหาคนอื่นมาให้เจ้าอีกดี
21:09ไม่เป็นผู้ทรงอำนาจสกุนนี้ ก็ผู้สุงศักษ์สกุนนั้น
21:12เจ้าหนีมีพลหรอก ใครจะรู้ว่าคนต่อไปเทียบกับเลี้ยงจืดเซวียนจะเป็นยังไง
21:17ไม่ต้องห่วงหรอก จากนี้จะไม่ให้ใครมีผลต่อการแต่งงานของค่าอีก
21:23แต่งแบบไม่ลืมหูลืมตา สู้เลือกเคยเองดีกว่า
21:27ความคิดนี้ดี ที่จริงแล้วมาลองคิดดู
21:30เคยดีดีในเมืองหลวงที่เหมาะสมกับเจ้า ก็ใช่ว่าจะไม่มี
21:34อย่างคุณช้อยรองเสียหน้าขวา รูปร่างสนางาม ทักษาดีเยี่ยม อุปนิสัยสูงส่ง อนาคตสดใส
21:41ได้ยินมาว่าความสามารถและรูปรักษ์ของเขา เป็นที่สามของยอดบุรุษย์ ไม่มีผู้ใดเทียม
21:46สถาน่าต่างกัน เรื่องหาเคย ค่าพิเจรณาของค่าเอง
21:51เฮ้ย ก็ค่าช่วยแนะนำให้ไง
21:53พุ่มหลังกับรูปรักษ์ ไม่ต้องพูดถึง เขาต้องมีอาชีพ ทะเยอทะยาน ไม่ปล่อยเวลาเปล่าประโยชน์ งานการไม่ทำ
22:00นี่เป็นข้อกำหนดตำสุด
22:02นิสัยดีเรียบร้อย ความรักต้องพิเศษ สุภาพอ่อนโยนต่อบผู้อื่น ไม่สอบพรอดูถูกผู้อ่อนแอ หวังผลไร้สิลธรรม
22:09นั่นมันแนะอยู่ร้าว
22:10คนผู้นี้ต้องไม่เกลงกลัวอำนาจ ซื้อตรงกล้าพูด
22:14หากวันใบที่สกุญหนิงมีปัญหา เขาจะเคียงข้างไม่จากไปไหน ช่วยเหลือกันแล้วกัน
22:20คิดว่าแบบนี้ชั่วทางเมืองหล aggregate thicker ไม่สิ ชั่วทางต่้องเตียน
22:26ของมีผู้เดียวที่เหมาะกับ เจ้า อย่างออก ติ๊ง ไม่ wants
22:32เหมาะ แมล
22:33เค้าเนี่ยนะ เป็นไปไม่ได้ not
22:36�� นั่น มั akl
22:38เป็นไปไม่ได้
22:39แต่เจ้าดูสิ เจ้าสู้รบแฉบนället
22:41มีทางอitationsนาคน กอมความมุ่งมั่น
22:43ตอนอยู่ในงานเลี้ยง รู้เขาไม่แขรงตัวอำนาจ
22:46ว่าจะเท้นตรง ส่วนภูมณ gotEh
22:50บ้ophile ほ Firma
22:52พูมณ์จากจะทุกอะไรกัน
22:55เขารู้ว่าร Lanc Char happens
22:56แต่กลับไม่เปรียดร่องเท้า
22:58เนื้อตัวเปละเปื้นคนเดินเข้าท้องพระโรง หากเขาไม่หอดระหยาบช้าแล้วก็บ้านก็จนเจ้าเหลือตับพนัง แถมกันกระทําของเขา
23:06เขาอาบนายนะ บ้าตบินจองหองสะจริง ๆ
23:10จะหาผู้ใดที่คุณสมบัติเพรียบพร้อมงดงามทุกอанุงเหมือนเจ้าไม่มีหรอกเจ้าดีสุด
23:15ถึงเขาจะมีธาทีน่าสงสย แต่หากเขามีความแค้นกับติ้งก�니다กลัวกลง kleinerит mêmesหักหน้าไม่นั่นต่อหน้าคนอื่นด้วย
23:24แต่คน่ายินดี ไม่ใช่หรอ เค้าเห็นเจ้าทําentาสาใจเหมือนกัน นี่
23:29เห็นน่ะ
23:30เรื่องนี้แน่นอนว่าสาใจสุด ๆ
23:34ต้องแบบนี้สิพอร์จริงไปมาก็ช่วยจะระบายความแค้นได้
23:39คิดๆไปแล้ว บุธรีของจิ้งอันโห กับเทพสงครั้งแห่งต้า เสียนอ่องติ้งไป ก็ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้
23:48เท่านี้ก็พิสูจร์ได้แล้วว่าเขาดูร้ายป่าเทือน ไม่ไว้หน้าใคร
23:53เขาไม่อยากเหมือนนางถูกย้อยเย้ยต่อหน้าทารกำนัน เสียนหน้าเนาะเรื่องเล็ก
23:58แต่หากวันใดไม่ระวังทำอองพูดนี้กลดขึ้นมา ได้ตัวขาดสองท่าน นอนตายตามไม่หลับ วิญญาณไม่เป็นสุด รับประกันได้เลย
24:05มีเรื่องหน้ากลัวแบบนี้ที่ไหนแล้ว
24:07อย่างไรซะ เขาก็ไม่ใช่ตัวเลือกที่ดี
24:10พูดแบบนี้มันสามหาวเกินไปแล้วเนอะ
24:13อาศวิตของเราจะเป็นพวกปาเถือน
24:15ไม่ใช้ตูนเลือกที่ดีได้ยังไง
24:17เราจะต้องไปพูดกับนางหน่อยแล้ว
24:21ข้า ข้า แต่นาง
24:30ไม่หมอสมกับนางถือเป็นความโชคดีของข้า
24:34หากสูขอนางมาเป็นพระยา
24:37ข้างก็คงตาบอดเต็มที
24:40ข้าบวนรถบุพชาติจะเริ่มแห่แล้ว
24:43เราไปชมกัน
24:47ข้าจะไปดูหน่อยนะ
24:48ไปเธอ
25:07เดี๋ยนหูหิน คุณหนูมิงกับคุณหนูจวนชางกลัวกลงไปถนนหนาดอุ้ยเหอ
25:21เบาสอบถามกับคุณใช้จวนมิงแล้ว
25:23เห็นว่าคุณหนูทั้งสองนักกันไปเดินเล่นชมคมไฟด้วยกัน
25:27นั่งยังมีแก่ใจเที่ยวอีกเหรอ
25:29ออกไปเธอ
25:31เจ้าค่ะ
25:33หากสกุณมิงได้ซึ่งทางหนีที่ไล่แล้ว
25:35เช่นนั้นเรื่องแต่งหารก็เหมือนตอกตะปูบนกระดาษ
25:41หากสกุณมิงได้ซึ่งทางหนีที่ไล่แล้ว
25:45เช่นนั้นเรื่องแต่งหารก็เหมือนตอกตะปูบนกระดาษ
25:49สวยงามจริงๆ
26:05สวยงามจริงๆ
26:17สวยงามจริงๆ
26:39เอ้อ แล้วคุณหนูแล้ว
26:43เยี่ยมแล้ว
26:45เอ้อซึ่งเจ้าจะจับคน
26:47ไม่ใช้อองคลักจลินหืนล่ะ
26:48ข้าจะส่งพวกเขาคืนเจ้า ภาริศ
26:51แบกรับชันเจ้ามาหลายปี
26:53ก็จะแบกรับ eensหว่ining
26:59เจ้ามองข้าก็เท่านั้น
27:01หลายปีมานี้เจ้าเก็บไปกำพร้า
27:03กลับ giving khash Place
27:05ยนต์งานให้มีว่าเงินสักแบงก็ไม่จ่ายนี่สิ
27:08เงินที่หอเปลี่ยกวี่กับหอวนเท่าหาได้ไม่พอจ่ายแล้ว
27:13ข้าจำได้ว่าตอนแรกเจ้าเต็มจะจะแบกหาม
27:16หลายปีนี้ก็ไม่เห็นเจ้าวางลงนี่
27:18ที่ทำพูดข้าอทธนเอาเห็นกับส่วนรุ่น
27:26เฮ้ อาทาน
27:29โดนนั้นสิ มาแล้ว
27:30มาแล้ว
27:34อาทาน เราไปต่ออีกโครมไฟกันดีไหม
27:37ดี
27:45น้องหญิงฐาน โอ้ เป็นเจ้าจริงๆด้วย
27:52คิดว่าผู้นี้คงเป็นน้องหญิงมิ่นสินะ
27:55ใครไปน้องท่านกัน
27:57แล้วสิจือรู้จักค้าด้วยไง
28:00เมื่อหลายวันก่อน แม่สื่อได้ส่งภาพว่า
28:03รูปเหมือนจริงของน้องหญิงมิ่ค่ะ
28:05แล้วอีกอย่าง น้องหญิงฐาน เปล่งประกายดังไขมุก
28:09แม่จะสวมผ้าคลุมหน้าไว้ ก็บทบางความงามไม่มิด
28:12ข้าจะมองไม่ออกได้อย่างไร
28:14สู้สินหายเราไม่เจอคงร้อนใจเย้
28:18สู้จีเหลียง เราขอตัวก่อน
28:21ก็ฉ dalej
28:41เราาก็คงทำuddingูดี
28:44อย่าหนีอีกขอแล้ว
28:45bitte Store
28:48เจ้าจจนท่านนี้
28:50ไม่ใช่ประต gob
28:56รcalled
29:06อย่าคิดดี
29:07อย่าอย่า Pose
29:09โดนหมดไปเลย
29:11Moy pillows
29:13จับคุณไม่เห็นต้องเปลืองแรง กินเสียข้อสุกจริงๆ
29:19จังจีย์เป็นคนเสร็จเริ่งกัวกง จะต่อกรด้วยไม่ง่าย คือเทศการณ์อันวุ่นวาย จับคุณไม่ใช่เรื่องง่ายเลย
29:28จุรา วันหลังค่อยดื่ม
29:31จะเป็นรู้ไหมล่ะ ไปถามสิ
29:35ทำอะไรกัน
29:40อัฐาน มิ่นมิ่น
29:52น้องหญิงฐานเข้ามาช่วยแล้ว
29:55อย่าให้นานตายหรือไง
30:05อีกข้างหน้า ขอทางหน้า ขอทางหน้าสิ
30:09เจ้ามาสักอี ให้คนที่วายน้ำเป็น ลงไปช่วยให้หมด
30:12เจ้าหาองคระรักสองคน แล้วหว่าแน่งขึ้นมา
30:14อย่าให้เข้าใกล้อาฐาน แล้วให้คนการชาวบ้านออกไปด้วย
30:17อย่าให้ใครรู้ว่าอาฐานตกน้ำเนี่ย
30:19เจ้าค่ะ
30:20เจ้าจะเป็นใครอีกเนี่ย
30:23เจ้าเป็นใครอีกเนี่ย
30:24เจ้าทางหน้า tienes
30:25เจ้าทางหล่างลี
30:35ia
30:43สอบให้หน่า
30:44ปล่อยข้า ปล่อยข้า สิ่งว่า
30:47ปล่อยข้า
30:49ช่วยด้วย
30:51ช่วยข้าด้วย
31:10เจ้าอีกแล้วเหรอ
31:13หากช่วยหมุดสาวคนรัวได้สกุนเหลาหลีของข้า คงจะไปไกล
31:21ผมไม่อย่าพ้องห้ามเข้า
31:23ข้าหนูเจ้าค่ะ เราจะทำยังไงดี
31:26อฐาน เจ้าอย่าเป็นอะไรชื่อนะ
31:29อัสวิ ได้ยินว่าเจ้าพาสตรีกลับมา
31:44เฮ้ย ต่อวันขึ้นทิประจิมน้ำไหลท่วนจริงๆ
31:49ข้างสนใจชื่อเสียงมากกว่าได้ชอบบ้านได้สักครึ่ง
31:52ถ้ากลัวกง คงไม่ต้องถอนใจทุกวันแล้ว
31:55ข้าเจ้าชื่อเสียงข้ามัย
31:57ถึงสอบเจ้าห่วนติด ก็หาเงินไม่ได้เท่าตอนนี้
32:00ในท่านนั่งตกน้ำเป็นวัด ข้าจะไปเตรียมชาชิงก่อน
32:05ตกน้ำเหรอ คงไม่ใช่คุณหนูมิงนะ
32:10คืออย่างนี้ ข้าจะยินว่ามีคนตกน้ำที่ท่าเรือ ได้ลีบรุดไปดู
32:14ยังรู้ว่าคนหนูของจนชαงกวะกลงเรียกให้ช่วยคน grenadesาวว่าเป็นคุณหนูสเกินมิง
32:20อ่อจริง galaxies chemicals ก็อยู่ด้วย ไม่สนควำค้านใคร ก็จะลองไปช่วยคน
32:24จากท่าทางของเขา คนรู้ก็บอกมีใจช่วยคน คนไม่รู้ก็คิดว่าเขาไม่แผนอะไร
32:29สตรีนางหนึ่ง เตียกชุ่มทั่วกกาย ทุปลุดช่วยต่อหน้าผู้คน ยังจะเหลือคว้ายบริสุดอะไร
32:35จะว่าเหลียงจิลเซวียนจะจงใจทำหรือเปล่านะ
32:40มิงเหลียงมีสัญญามั้น เขาทำเช่นนี้เพื่อให้สูกลมิงร้ายทางออก
32:45ใจตะนาสกุลเหลียง แจมใจแดงเจอ
32:50เพราะว่าเรื่องแต่งงาน
32:52อย่าคิดว่าจะสมหวัง
32:55งำปินนี้ไปหาคนสกุลหมิง
32:58หรอกว่าคุณพวกเขากลับจวนแล้ว
33:00ให้คนที่ท่าเรือ คลี่คลายสนักการ
33:07บอกขึ้นมาแล้ว หรือไหม
33:08คุณหนูเจ้าคะ
33:10คุณหนูเจ้าคะ
33:12คุณหนูป่ะ
33:14คุณหนูเจ้าค้า ยายท่านอยู่ที่นี่อีก คุณหนูของค่าหอเกี้ยวกับมือ รอท่านกลับไปชิมอยู่นะ
33:26นางรออยู่บ้านจนเหนื่อยแล้ว พวกเรารีบกลับกันจะดีกว่า นะ
33:34ที่แท้ก็ ซื้อจือของชวนลิ่งกว่ากลงตกน้ำนี่เอง
33:38จริงด้วย ซื้อจือเลี้ยงตกน้ำจริงๆ ไม่ครูเขาเดินผ่านมาบางเอิ้นเห็นพอดี กำลังให้คนไปช่วยพอดี
33:53เออ นั่นสิ เขาช่วยขึ้นมาได้ สุดยอด
33:59เออ หมดเรื่อง ไป แยกยาย
34:03อืม ไป
34:13อย่าให้สหายหวัง
34:23คุณหนูฟืนแล้วเหรอ
34:26ท่าน ท่านเป็นใครกัน
34:29คุณหนูมิ่งไม่ต้องตกใจ ข้น้อยจังหวายอื้อ
34:33esperoท่านเป็นคนช่วยข้าเหรอ
34:35ไม่ส่ายจังไม่เก____ขนาดนั้น
34:40คุณที่ช่วยท่านก็คือเขا
34:41คนที่รองขนาดนี้อยู่ตกหน้าแล้ว
34:44ท่านอีกแล้วเหรอ
34:46อีกแล้ว ท่านรู้จักกันหรอ
34:48ไม่รู้จัก
34:49จ๊ะ
34:55แม้ คุณหนูมิง เพราะครู่ตอนที่ท่านจมน้ำ หากไม่ได้อาซวียืนมือเข้าช่วย
35:00เกรงว่าตอนนี้ ท่านของแปดเป็นมนทินแล้วล่า
35:09งั้นขอบคุณนะ
35:10เอ๊ะ คุณหนูมิง
35:14ใหญ่ท่านรีบร้อนไป ไม่พักสักหน่อยเหรอ
35:16ไม่ว่าท่านจะช่วยข้อ เพราะเป้าหมายอะไร
35:19เราสามคนจะ ถือว่าเรื่องนี้ไม่เคยเกิดขึ้น วันน่าก็อย่าเอ่ยถึงอิ่น
35:25ส่วนเรื่องเมื่อวาน ข้าจะไม่ปากป่องบอกคนอื่น
35:29หวังว่าท่านจะไม่ทำallesพูดที่บริสุทG
35:33จนพว่าพันถึงค่า เราไม่ติดครั้งกันแล้ว
35:36ต่อไปอย่าเจอกันออกแล้ว
35:39ครามน่าจะตบน้ำ จนหาที่ที่ไม่มีคน
35:41arrived, ช่วนดีแล้ว เดินไปเจอ ใครอีก
35:43จะได้ไปเจอเจอใครอีก
35:47เมื่อคืนนี้ ร่ว่าเจ้าเกิดอะไรขึ้นเหรอ
35:53เห็นคนชายท่านนี้แล้ว รู้สึกเป็นมิดด้วย
35:56ข้าขอเตือนท่านสักอย่าง
35:58อย่าไปสมรูร่วมคิดกับคนถ่อยเด็ดขาดนะ
36:01เรียบเรียบแล้วครบไปซะ จะได้ไม่ต้องกินน้ำตาย
36:13ที่นี่ค่ะที่ไหน
36:24คนหนูมิงเมร์ครู ข้าลืมแนะนำท่านนะ
36:28ที่แห่งนี้จะลองรุ่งเรื่องที่สุดในเมืองหลวง
36:30ทุกคนต่างเช่นชมสีสารความงามของมัน หอเปลี่ยววี่
36:34วันน่า หากท่านมีเวลา ข้าขอเชิญท่านมาเที่ยวชม
36:38เฮ้ย
36:41สุดอิง นี่คือแม่นางสุดอิงแห่งหอเปลี่ยววี่
36:46เมื่อครูนั่งอยู่ดูแลท่าน
36:48อ่ะ ขอบคุณมาก
36:51คุณหนูมิง เมื่อครูท่านหมดสติไป
36:55ตอนนี้พักอย่างสบายใจได้ ต้องการสิ่งใด บอกสุดอิงได้ตลอดเวลา
37:03คุณหนูมิง ดื่มชาชิ้งก่อนเธอ
37:07ท่าน จูนเหลียงเคลื่อนไหวแล้ว
37:11จูนเหลียงเหรอ
37:15จูนเหลียงเหรอ
37:17จูนเหลียงเหลียง ผิดได้นางอยู่ในที่แบบนี้ จะฟังผิดหรือเปล่า
37:23คนผู้นั้นถือปิ่นของคุณหนูมาที่จวร แล้วบอกกับเราเช่นนี้
37:27เดิมทีค่าก็ไม่เชื่อ พอไปที่ถนนอ่านวิเฮอจึงพบว่า เรื่องนี้เป็นเรื่องจริง
37:33ที่แบบนี้ จะฟังผิดหรือเปล่า
37:35คนผู้นั้นถือปิ่นของคุณหนูมาที่จวร แล้วบอกกับเราเช่นนี้
37:39เดิมทีค่าก็ไม่เชื่อ พอไปที่ถนนอ่านวิเฮอจึงพบว่า เรื่องนี้เป็นเรื่องจริง
37:45ไปหานางก่อนค่อยว่ากัน เช้าฆ hedก
37:54แม่นางผู้นี้ มีอะไรให้ข่ารับใช้หรอ
37:57หละ ไม่รบกวรข้าตามหาขこと
37:59ต้ม ไม่ล่ะ ไม่รบกวรท่าน
38:03แม่นางข้าน้อย
38:05ข้าน้อยอะไรอีก เขาจะบอกมาว่าไม่รับกวนอีกอย่าง
38:09scenes รัฯ นาวโบกพัต rayม primary
38:20จะทำอะไร จะใช้พาท์แทนขวันเท่าค่ะ
38:27จะหาคนไม่ใช่เหรอ ข้ารู้จัก
38:30ถ้าอยากรู้ hinter ขอกงั้น ค่เร็วทดข้าก่อน
38:33พบตั้งแต่ด้านก็สิ้นเรือง
38:37ขอโทษนะ
38:41ขอโทษไหม ไม่มีสมัติเอามา
38:45ทำมาขูน้ำทั่ง
38:47ข้า ข้า ข้า
38:52อาฐาน
38:54อาฐาน
38:57ไหนละคน
39:03เฮ้ย แปลกแห้ะ มักครู่นางยัง...
39:07หลอกล้า
39:10นาง ไปไหนแล้ว
39:15ไท่ท่าน จ้างจีสระภาพ
39:17เรื่องลิ่งกวะกงยักยอกเงิน
39:19มีความเกี่ยวพันธ์กะภาพของจูเออ
39:21เพียงแต่ว่ายินลิ่งกวะกง
39:23ส่องจูเออออกจากเมืองหลวง
39:25มุ่งหน้าลงต้าย
39:33ช้าก่อน ยายท่านต้องตามสื่มนาง กับจวนลิ่งกว่ากงด้วย ท่านเป็นใครกันแน่ คิดจะทำอะไร
39:42หากไม่อยากตาย ก็อย่ามัดแส ไม่ควรถามอย่าถาม ไม่ควรยุ่งก็อย่ายุ่ง
39:51เรื่องสกุลเหลียง หากค่าทำเพิรกเฉย ก็เท่ากับเราความตายสิ
39:55คุมันค่าเหลืองจือเซวียน มีความสัมพันรับกับจูเออ ทำให้นางตั้งคัน
40:00พอนางจากไปแล้ว ก็ยากจะตรวจสอบเรื่องนี้ ค่าก็ถอนแต่งงานไม่ได้แล้ว
40:07ค่ะ ค่ะดูดูแล้ว ท่านก็ไม่ใช่คนใจไม้แสรกรรมอะไร ไม่ฉะนั้นก็คงไม่ช่วยค่า
40:15ค่าไม่สนว่าท่านจะตรวจสอบพวกเขาทำไม แต่สัตรูของสัตรูก็คือมิด
40:20ก็คือมิด ถ้าอย่างไรเราหลับหูหลับต้า ลองเรือลำเดียวกันถ้า
40:27หรือท่านจะทนเห็นคนบริสุทธิ์อย่างข้า รับเพราะพระสกุลเหลียงไปทั้งชาติได้งั้นเหรอ
40:36มานางสายใจชื่อเสียง แถมข้ามมีมาตัวเดียว ถ้าหญิงไม่ควรใกล้ชิด ข้าพาเจ้าไปด้วยไม่ได้
40:55โทย
40:56เจ้าว่าอะไรเนอะ กล้ายเจ้าจัดงานแต่งให้สำเร็จ ไม่ใช่ให้คิดอุบายช่วดเชอ
41:11เดิมทีแผนการราบรื่น แต่งานก่อนกับหนดได้ แต่ข้าไม่คิดว่า มิงฐานจะว่ายน้ำเป็นอินา
41:18มีสักษ้าเล่นลิ้นอีก โชคนี้ที่นาไม่เป็นไร หากนางไม่อันเป็นไปแล้วก็ขนโจรเหลียงจะต้องถูกฝัง
41:28โรดจะเย็นก่อน ต้องโทษทีข้าใจร้อน คิดนอกทาง เพราะหัวหญินเป็นต้นเหตุ ถึงก่อนเรื่องบาลปลายเช่นนี้
41:36อีกไม่กี่วัน จะมอบสิ้นสอดแล้ว ยายเจ้ายังขยันสร้างปัญหา เอาชื่อเสียข้องนางมาเดิมพันอีก จะร้อนใจเรื่องใดกันนะ
41:48คือ...คือเซวียนเอาเขามีหมดกับร้านสาว ของพรยาค่า ท่านเซนา ก่อนหน้านี้ข้าไม่รู้เรื่องจริง ๆ แต่ค่าส่งนางออกไปแล้ว
42:00งานแต่งกำหนดแล้ว แต่เจ้าหมดใจสร้างเรื่อง ตำแนงเราองคำมนตรี แต่ต้องไม่สุงพอใช่ไหม
42:06หรืออย่าคิดว่าฐานเออต้อยตามกับสกุณเหลียง จนต้องแต่งกับลูกชายไม่เอาไหนของเจ้า
42:10โดดใจเย็นก่อน คนน fitt rhinผ้าจูเออ ไปแต่งกับคนลูแลที่นาที่บ้านเกิดทั้งฮีโจแล้ว นางจะไม่ปรากฏตัวที่เมืองรวงอีก
42:20เจ้าจะมั่นใจได้ยังไง วันนั้นจะไม่โพรหัวมา ก่อปัญหาวุดไหวอีก
42:31ทำให้นางหายไปซะ