Category
📺
TVTranscript
00:00รายการต่อไปนี้เป็นรายการทั่วไป สามารถรับชมได้ทุกวัย
00:06โปรดติดตามตอนต่อไป
00:37ทำไมป่านี้ยังไม่เจอตัวพี่เม่นอยู่วะ มันหลายชั่วโมงแล้วนะเว้ย
00:42เก็บชิ้นปวกไว้ดิวะ
00:44ฉันไม่รอแล้วดีกว่า
00:51เจอตัวคุณเม่นแล้วยัง
01:07คุณเม่นเขาต้องปลอดภัยสิ
01:10เขาไม่ชอบคิดหน้าฉัน เขาไม่อยากให้เราคบกัน
01:18เขาต้องอยู่คอยกัดขวาง ไม่ยอมทิ้งไปไหนง่าย ๆ หรอก
01:37อาจารย์เพลงขวัญพูดค่ะ
01:39สวัสดีครับอาจารย์
01:41จากไหนคะ
01:43ผมอัธิคมนะครับ เราเพิ่งเจอกันเมื่อวานเย็น ที่หน้าบ้านของหน้าคุณไงครับ
01:48ค่อยจะจำได้ไหมครับ
01:51ขอโทษนะครับ ลืมไม่ออกจริง ๆ
01:55คนไม่สำคัญก็ให้แองเงียนนะครับ ผมสามีของสุดารัสไงครับ
01:59ผมสามีค์ของ สุดารัสเองครับ
02:02อ๋อ...
02:04จำได้ละค่ะ
02:05มีเรื่องอะไรให้ช่วยหรือเปล่าคะ
02:07มาเข้าร่วมรัก
02:09เรียกว่า...
02:10พึ่งพากรรม
02:10จะดีกว่านะครับ
02:12เคือผมเนี่ย...
02:12มีเรื่องอยากจะปรึกษาคุณ
02:14จะปรึกษาคุณ
02:15เกี่ยวกับราชาตินี้นะครับ
02:21คุณขวัญนี่....
02:22พอจะมีเวลาว่ามาคุยกับผมสักพักไหมครับ
02:25ตอนนี้ผมอยู่ที่ร้านกาแฟใกล้ ๆ บ้านหน้าคุณนะครับ
02:29ได้ค่ะ ฉันกำลังจะกลับพอดี
02:33งั้นเดี๋ยวเจอกันนะคะ
02:48พวกมันคงจะหาเรื่องปวด
02:50ให้กูทนไม่ไหวขายสวนมัน
02:52มันถึงจะยอมหยุดใช่ไหม
02:55ถึงค่านยัดผงเขาเลยเหรอครับ
03:01ฉันไม่รู้จริง ๆ นะหมวด
03:02ว่าไอ้ของพวกนี้ มันมาอยู่ในสวนของฉันได้ยังไง
03:05ให้ฉันสาบานตายหงงตาย... อย่างนี้เลยก็ได้
03:08เจ้าเจียน ๆ ครับ
03:09จากผลพิสูจน์เบิ้ลต้นเป็นแค่เกลือกับผงชูรสครับ
03:12- อ้าว เหรอ เฮ้ย! - นี่ไม่ใช่
03:17สรรทานว่ามีคนสร้างหลักฐานเทศ
03:19เพื่อทำให้สวนคุณยาเสียมเสียชื่อเสียงครับ
03:21อืม
03:24เป็นไปได้ไหมหมวด ว่าเกิดจะเป็นนอน
03:27คนของฉันนี่แหละ ร่วมมือกับไอ้พวกชั่วนั่น
03:30ผมก็ส่งไปตรวจหลักฐานอีกทีนะครับ
03:42สวัสดีครับ ฉันนั่งครับ
03:50รอนานไหมครับ พอดีรถมันขาดระยะนะครับ
03:53อ้าว คุณน้าไม่ได้ให้รถไปใช้เหรอครับ
03:57แค่มาอาศัยด้วยก็เกรงใส่คุณน้าจะแย่แล้วค่ะ
04:01อีกอย่างที่คณะมันไม่ได้ไกลอ่ะค่ะ
04:04นั่งสองแถวปากซอยต่อเดียวก็ถึง ไม่ได้ลำบากอะไร
04:08เอ่อ ดื่มอะไรดีครับ
04:11เข้าเรื่องเถอะค่ะ
04:14ทำไมถึงอยากช่วยให้ขวัญกลับไปคืนดีกับคุณหมีค่ะ
04:20ถ้าผมจะขอไม่บอกเหตุผล แต่ว่าผมมีรางวัลจุงใจให้
04:24ถ้าคุณทำงานสำเร็จแล้วครับ
04:26อะไรนะครับ
04:29ถ้าคุณกลับไปคืนดีกับคุณหมี จนถึงขั้นแต่งงานก็ได้อีกครั้งเนี่ยนะ
04:34ผมจะมีเช็กของขวัญ เป็นของขวัญวางแต่งงานให้คุณ 10 ล้านบาท
04:41ไม่มีเหตุผลอะไรที่คุณจะปฏิเสธผมนะครับ
04:45เพราะการที่คุณย้ายกลับมาอยู่ที่นี่เนี่ย
04:48ถ้าผมรอไม่ผิด คุณก็ต้องการที่จะกลับไปคืนดีกับคุณหมีอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ
04:57ได้เงินขวัญถุงไปใช้ฟรีๆ ถ้าคุณไม่รับเนี่ย ผมก็ไม่รู้จะพูดอย่างไรแล้วนะ
05:03คุณขวัญครับ ถ้าคุณจะตกลงรับข้อเสนอของผมเนี่ย คุณก็ต้องรีบหน่อยนะ เพราะผมรอได้ไม่นาน
05:16มีร่างทรงเคยทำนายเอาไว้ว่าเราสี่คนพ่อแม่ลูก
05:36เกิดจากน้ำก็ต้องตายเพราะน้ำ
05:40จะเชื่อเรื่องแบบนี้ด้วยเหรอ
05:42แม่เชื่อค่ะ แม่ก็เลยซื้อที่ดิน ให้เราทำวีสอดอยู่ที่การแทน
05:58สุดท้ายก็ติดน้ำอยู่ดี
06:08มันคงเป็นโชชาตาจริงๆ
06:12มันเป็นเรื่องเมื่อเอินมากว่า
06:20ค่ะ พี่เมนก็ไม่เชื่อ
06:30แต่พ่อกับแม่ก็ต้องมาเสียชีวิต เพราะเรือชนกันกลางทะเล
06:35นี่ นี่ถ้าพี่เมนต้องเป็นอะไรเพราะทะเลไปอีกคนอ่ะ
06:51หนูคง
06:56ไม่เป็นไรหรอก
07:06ว่าไงลิส
07:11เจอพี่เมนแล้วเหรอ พี่เมนเป็นไงบ้างอ่ะ
07:16ฉันต้องรีบไปเดี๋ยวนี้แล้ว
07:19เดี๋ยวๆๆ ขอฉันไปด้วยคนนะ
07:36น้ำพึ่ง โดดเรียนทำไม
07:41ไม่มีสัมภาธิ
07:43มีเรื่องอะไรไม่พอใจฉันก็ไม่ควรประชุดด้วยการโดดเรียน
07:46มันจะส่งผลเสียกับตัวเธอเอง
07:50ต่อไปน้ำพึ่งไม่ทำแบบนี้หรอกค่ะ
07:55เธอต้องการให้ฉันทำอย่างไร
07:57ฉันไม่ชอบอารมณ์แบบนี้เลยมันเมียควรเกิดขึ้นกับเรา
08:13น้ำพึ่งก็ไม่ได้อยากให้มันเป็นแบบนี้อ่ะ
08:16น้ำพึ่งไม่ใช่คนสร้างประหารอ่ะลุง
08:17พูดน่ะเลย
08:20จะโดดเรียนทำไม
08:21น้ำพึ่งก็ไม่ได้อยากให้มันเป็นแบบนี้อ่ะ
08:24น้ำพึ่งไม่ใช่คนสร้างปัญหานะลุง
08:26พูดแบบนี้แสดงไม่ไว้ใจกัน
08:28ทุกอย่างมันขึ้นอยู่กับอาจารย์ ไม่ใช่อาจารย์เพงขวาน
08:30อาจารย์เพงขวานไม่เกี่ยว
08:33มันเป็นเรื่องของเราสองคน
08:40ไอ้อัดจะแฉะเรื่องของเรา
08:47แล้วใครเป็นคนบอก
08:49แม่หรือว่าเสีย
08:51มันรู้เอง
08:52มันถ่ายคิดว่าเป็นหลักฐาน
08:54มันขู่ว่าจะปล่อยคิดถ้าน้ำพึ่งไม่ยอมไปกินข้าวดูหนังกับมัน
08:59น้ำพึ่งไม่เคยต้องโทนให้ใครมาขวงคุณ
09:01น้ำพึ่งโดนไม่ตอบตอบมาก่อน
09:05น้ำพึ่งกลัวว่างานของลุงจะมีปัญหา
09:11น้ำพึ่งอัดอัดจนตัวจะระเบิดอยู่แล้วลุง
09:22แล้วมีเรื่องแบบนี้ทำไมไม่บอกฉันตั้งแต่แรก
09:25จะเก็บไว้คนเดียวทำไมน้ำพึ่ง
09:43ไม่ต้องร้องเลย
09:46พี่เม่นอ่ะ
09:47ปะดาว
09:49มาได้ไงเนี่ย
09:51ช่างโอน่ะ พี่เม่นอ่ะ
09:54กุภัยกำลังพาตัวกลับมาจ้ะ
09:56แล้วเขาได้บอกไหมว่าพี่เม่นเป็นไงบ้าง
09:59พี่เขาปลอดภัยดี
10:19คุณเม่น ปะดาว
10:21พี่เม่น
10:24พี่เม่น
10:38พี่เม่น
10:38พี่เม่น
10:49พี่เม่น
10:59สู้ๆนะครับพี่เม่น
11:08สู้ๆนะครับพี่เม่น
11:23รับมั้ย
11:27ไม่รับอ่ะสิ
11:29โทรไปตั้งแต่เช้า หลายสายด้วยแล้วก็ไม่โทรกลับ
11:32เกินไปแล้วนะคุณหมึก
11:35คงจะยุ่งอยู่ละมั้ง
11:36หรือไม่ก็คงไม่ได้เปิดเสียงโทรศัพท์หรือเปล่า
11:39เป็นโลกสวยไกลเลยปะ
11:47ได้ไง โทรกลับมาแล้ว
11:49ใช่ที่ไหนเล่า นิตาโทรมา
11:52โทรมาทำไมอีกล่ะ ไม่ต้องไปรับหรอก
11:58ฮัลโหล นิตาว่าไง หายไปนานเลยนะ
12:01อยากรู้ไหมครับว่านิตาอยู่ไหน
12:08นิตาส่งคลิปมา
12:10ให้ผู้จัดการลองเปิดคลิปดูสิค่ะ
12:17คุณหมึกไปอยู่กับมันได้ไง
12:21คุณเชรียร์คงยุ่งอยู่กับการทาแรงข่าว
12:23เลยไม่ได้ตามข่าววันนี้สินะคะ
12:25มีอุปธิเหตุเรือของรีซอสปลาดาวกลิ่นความ
12:29คุณหมึกก็รีบบึ่งรถมาที่ปลาทันที
12:31คุณเชรียร์จัดทาร่างข่าวใหญ่ทั้งที่เนี่ย
12:38คุณหมึกยังไม่มาให้กำลังใจเลยนะคะ
12:41รีซอสตัวเองแท่ๆ
12:45รู้มากนัก จะพูดด้วยมันได้อะไรพี่มาอย่าง
12:49นิตาก็แค่อยากจะบอกว่าปลาดาวมันก็แค่เด็กต่างจังหวัดคนนึง
12:53ไม่ได้เป็นดาหลา ไม่ได้เป็นคนดัน
12:55การที่คุณพาทัวร์ไปลงโซเชียลนี่
12:57หยุดที่เขารักกันไม่ได้หรอกค่ะ
13:01เธอต้องการอะไร
13:03นิตาไม่อยากเห็นมันสมหวัง
13:06มาทำให้นิตาตกงาน
13:09คุณหมึกก็เกลียดนิตา
13:11มาทำลายชีวิตนิตา นิตาเกลียดมัน
13:15แต่นิตารู้นะคะว่าคุณเชลีย์ก็เกลียดมัน
13:20แต่คุณเป็นคนดัง
13:21มีแต่คนจับตามอง
13:23คงทำอะไรไม่ได้มากกว่านี้หรอกค่ะ
13:27เธอพูดเหมือนกับว่า
13:29เต็มใจจะช่วยฉันอย่างนั้นแหละ
13:33ใช่ค่ะ นิตาจะเป็นมือเป็นตีในคุณเอง
13:42เธอต้องการอะไรเป็นการตอบแทนล่ะ
13:44นิตายังหางานทำไม่ได้
13:47นิตายอมรับนะคะว่านิตากำลังเข้าตาจน
13:51นิตายากได้เงินตั้งหลักสักก้อน
13:53ถ้าคุณเชรียมเมตตา
13:55จะให้นิตาทำอะไรก็ได้ทั้งนั้นละค่ะ
13:58ฉันต้องการดูความเคลื่อนไหวของมัน
14:00กับคุณหมึก
14:01ทุกฝีก้าว
14:04เรื่องเล็กน้อยแค่นี้
14:05สบายมากค่ะ
14:07เธอต้องการเงินเท่าไร
14:08นิตายาก
14:22พี่บอกว่าไม่เป็นไรก็ไม่เป็นไรสิ
14:24แค่เหนื่อยหมดแรงไปก็แค่นั้นเอง
14:27นอนให้น้ำเกลือดูอาการสักคืนสองคืน
14:29มันจะเป็นอะไรไปฮะ
14:31พี่กินน้ำเกลือมาหลายชั่วโมงแล้ว
14:34ยังไม่พร้อมไง
14:35เทียงเก่ง
14:39หาเหตุมาจากจนได้
14:46แต่ขอบใจมากนะ
14:49และก็เสียใจด้วยที่ทำให้ผิดหวัง
14:51ผมไม่เป็นไรง่าย ๆ หรอก
14:55มีห่วงเยอะ
15:00นี่ พี่เมนหมายถึงฉัน
15:03ดู
15:04ไปกันแล้วป่ะ
15:06จะนอน
15:08ไป
15:09ไปเร็ว
15:11เชิญค่ะ
15:13ไป ๆ ๆ
15:35น้ำพึ่ง
15:37ค่ะ ลุง
15:39คิมอาบน้ำหมด ช่วยหยิบให้หน่อย
15:42แป๊บนะคะ
15:44จ้ะ
15:52ได้แล้วค่ะ ลุง
15:54เป็นโปรอยู่นะ
15:59เปิดแล้วนะ
16:01เปิดแล้ว
16:03เปิดanbulะนะ
16:04เปดเลยลุง
16:14มีอะไรน่ะ
16:16ยังไม่หายโอกาสล่ะ
16:18น่ายังไม่เห็นมันมองเลย
16:20เข้าไปได้แล้วลุง เอาไป
16:22ลุง
16:24เข้าไปได้แล้วลุง
16:25ลุง เอาไป
16:32โปรดติดตามตอนต่อไป
16:56พูดเก่งจัง
16:59โปรดติดตามตอนต่อไป
17:02มีเรื่องด่วนหรือเปล่า
17:14โปรดติดตามตอนต่อไป
17:18ขอนจะรอที่เทอมของเรา
17:21จนกว่ามีจะมา
17:28โปรดติดตามตอนต่อไป
17:58ลูกหมีคะ
17:59อืม
18:00คืนนี้น้ำพึ่งขอกลับไปนอนบ้านยาได้ไหมอะ
18:02อืม ได้ดิ
18:06มีอะไรหรือเปล่า
18:07ก็ที่วันนี้มีตำรวจมาค้นส่วนไง
18:10น้ำพึ่งว่ายาระจะอยากรู้คนปรึกษา
18:13อืม ก็ดีเหมือนกันนะ
18:15คุณยาจะได้สบายใจ
18:18ถ้าสงส่ายข้อควรใหม่เรื่องอะไรก็บอกฉันได้นะ
18:21คุณย้าจะได้สบายใจ
18:23ถ้าสงสัยข้อควรใหม่เรื่องอะไรก็บอกฉันได้นะ
18:26ฉันมีเพื่อนเป็นธนาการเก่งเยอะเลย
18:29ค่ะลุงขอบคุณค่ะ
18:52ความทำนาน
19:02ตอนแรก ฉันก็ว่าจะกลับบ้านเลยแหล่ะ
19:05แต่เตรียมเสื้อผ้ามาพร้อมแล้วเนี่ยนะ
19:08ฉันมีเสื้อผ้าสำหรอกไว้บนรถ
19:10เพื่อชุกละหู
19:12เพลย์บอย ๆ ก็อย่างเงี้ยแหล่ะ
19:14พูดอย่างกะเธอไม่เคยอยู่กับครอบครัวฉันน่ะ
19:17ชีวิตฉันก็มีแต่บ้านกับที่ทำงาน
19:21ใครได้เป็นแฟนไปน่าโชคดีตายเลยล่ะ
19:27เดี๋ยวหนูจัดการเรื่องห้องพักให้
19:29พักฟรีหนึ่งคืน
19:31ถือว่าเป็นอภิธรรมการ
19:34มีดินเนอร์ด้วยไหม
19:38เจ้าค้า
19:39ถือว่าเห็นแกที่หมดกับพี่ก้าวกัน
19:43เดี๋ยว
19:47จำหมดเบิ้ลถึงหนูไปอยู่ที่ลูงได้ไง
19:51ครับคุณยา
19:52ตอนนี้ผมก็รู้เท่าที่ข่าวออกมานั่นแหละครับ
19:55แต่ที่แน่น ๆ ประราณาปลอดภัยนะครับ
19:57เพราะว่าไม่ได้ขึ้นเหลือไปด้วย
19:59พ่อกับแม่ครับ
20:00ถ้าหมึกกลับไม่ทัน
20:01หมึกจะคะทิตาสักคืนนะครับ
20:03ขับรถดี ๆ นะลูก
20:05ไม่ต้องรีบร้อนนะ
20:18ได้ครับนายครับ
20:19อุ๊ย คุณญ่ายอย่างหนือเดี๋ยว
20:23ครับคุณญ่า
20:24ก่อนไปหาไปตีบ้านย่าหน่อยนะ คุณหมึก
20:27ประดาวลืมของเอาไว้
20:30ได้ครับคุณญ่า
20:32...] incarnation ลุงได้อ่านบันธืกหนูหรือเปล่า
20:33เปล่า
20:35ใครจะเสียมรรยาทอ่านสวนบนธึกของคนอื่นแล้ว
21:04แผนออยผู้
21:06ลุง
21:07แอบอ่านหรือเปล่า
21:09เธอเขียนอะไรว่าอย่างฉันเหรอ
21:13เปล่า
21:15อาการแบบเนี้ย เขียนด่าฉันไม่แน่
21:20อ่ะ อ่านสักหน่อยก็ได้
21:22เอามานี่เลย
21:25เดี๋ยวลุงไปรอที่ลอบบี้ก่อน
21:27หนูจัดการเรื่องที่ห้องพักให้
21:34ไม่น่าได้อ่านหรอก
21:36ถ้าอ่านก็ต้องโกรธด่ากราดเราไปละ
21:39วางแผนตบเขาเป็นขั้นเว้นตอนเสียขนาดนั้น
21:45ครับ คอนเฟิร์นครับ
22:00ตามไปดีมั้ยเนี้ย
22:04เอ๊ย
22:20หนักแน่นไว้น้ำฮึ่ง
22:22ต้องไว้ใจ
22:24มั่นใจในกันและกัน
22:26ทองไว้ ต้องไว้ใจ
22:28มั่นใจในกันและกัน
22:29ทองไว้
22:31ทองไว้
22:33ทองไว้
22:35ทองไว้
22:59ทองไว้
23:01ทองไว้
23:03ทองไว้
23:05ทองไว้
23:07ทองไว้
23:09ทองไว้
23:11ทองไว้
23:13ทองไว้
23:15ทองไว้
23:17ทองไว้
23:19ทองไว้
23:21ทองไว้
23:23ทองไว้
23:25ทองไว้
23:27ทองไว้
23:29ทองไว้
23:31ทองไว้
23:33ทองไว้
23:35ทองไว้
23:37ทองไว้
23:39ทองไว้
23:41ทองไว้
23:43ทองไว้
23:45ทองไว้
23:47ทองไว้
23:49ทองไว้
23:51ทองไว้
23:53ทองไว้
23:55ทองไว้
23:57ทองไว้
23:59ทองไว้
24:01ทองไว้
24:03ทองไว้
24:05ทองไว้
24:07ทองไว้
24:09ทองไว้
24:12ขวันบีใจนะ
24:15พี่หมียอมมาเจอขวัน
24:17ขวันยังแอบคิดอยุ่เลยว่า
24:19เลิกคิดเข้าข้างตัวเองician
24:21ที่ผมออกมาเจอขวัน
24:25เพราะผมอยากจะจบเรื่องนี้สักที
24:33เราสองคนเริ่มกันที่นี่
24:37ก็ควรจะจบลงที่นี่
24:41หน้าที่รัก
24:47หลังจากที่เราสองคนข้ามสะพานกลับไปแล้ว
24:55ผมขอให้เราเป็นแค่คนเคยรู้จักกัน
25:02เดี๋ยวเรื่องเก่ากลับมาลื้อฝืนอีกเลยขวัญ
25:06แล้วเมี่คิดว่านี่มันเป็นสะพานข้ามเวลาหรือไง
25:09แค่เดินข้ามกลับไป
25:11ก็จะลืมทุกอย่างได้ง่าย ๆ เลยเหรอ
25:13แล้วขวัญรู้ไหม
25:15ว่ากว่าผมจะข้ามสะพานนี้ไปได้
25:17มันยากมากแค่ไหน
25:21ผมพยายามจะข้าม
25:24แล้วผมก็หยุดที่ติดสะพาน
25:26แล้วเปลี่ยนเส้นทางมาแล้วไม่รู้กี่ครั้ง
25:31ที่ผมไม่คุยผ่านมือถือ
25:34ได้ยอมออกมาเจอขวัญ
25:36ทั้งนั้นที่ผมก็รู้ว่ามันเสียงที่จะสร้างปัญหาให้กับตัวผม
25:40เพราะผมอยากให้ขวัญได้เห็นสีหน้า
25:44และอารมณ์จริง ๆ ของผม
25:48ว่าผมไม่ได้รักขวัญอีกแล้ว
25:59ขวัญ อย่าต้อยแย่ผมอีกเลยนะ
26:06ขวัญขอโทษ
26:12ให้โอกาสขวัญเริ่มต้นใหม่ได้ไหม
26:17ขวัญยังรับมีอยู่
26:35แผนออยผู้
27:05เราไม่ได้เสียบรรยาทเปิดอ่านสักหน่อย
27:08มันเห็นโดยบางเอิญ
27:36เล่นตัวให้หรอบ้างไรบ้าง
27:5115 นาทีแล้วยังไม่มา
28:06หงทางหรือไงวะ
28:14ยอดคำหวานให้พอเขิน
28:20หนูดีใจนะ
28:23ที่หนูได้กลับมาที่นี่อีก
28:27ก็ตั้งใจทำงานละกัน
28:36ขวัญอ่อนจนเสียตริส
28:38ได้ใกล้ชิดแบบไม่ทันตั้งตัว
29:01สร้างความประทับใจ
29:03เป็นจุดเปลี่ยนที่นางเอกหันมาชอบระเอก
29:09มีด้วยเหรอวะ
29:11ตอนไหนล่ะ
29:19ตอนออกบู๊ต
29:33นี่เราถูกแกล้งมาตลอดเลยเหรอวะเนี่ย
29:36เด็กนั่นมันแสดงจริง
29:44หรือว่าวันนั้นก็จะเป็นการแสดงวะ
29:49หนูคงเสียใจที่สุด
29:52ถ้าวันนั้นไม่ได้ปีนไปเก็บมะม่วงที่บ้านพี่มุด
29:57เราได้เจอกับตาลูกนี่
29:59อยู่ ๆ จะไม่ให้หนูลืมความประทับใจของลูกคนนั้น
30:04แล้วตั้งแต่เรื่องวันนี้
30:10หนูทำไม่ได้หรอกค่ะ
30:12สร้างมมนต์ที่น่าจดจำ
30:18นี่เราเสียรู้เด็กยี่สิบหร Current
30:25สร้างโมเมนท์ที่น่าจริงจรรยาม
30:35นี่เราเสียรู้เด็กยี่สิบเหรอวะเนี่ย
30:41ยุ่งกัดหัวแล้วลุง
31:07ทั้งเจ็บทั้งแสบทั้งคันเลย
31:12ยุ่งทะเลก็อย่างเนี้ยแหละ
31:15ใช่ฉันเองก็เพิ่งเคยเจอลิสของยุ่งทะเลเหมือนกัน
31:21โคตรร้ายเลย
31:23จริง
31:26งั้นหนูนั่งคุยด้วยได้ป่ะ
31:30จะมาไม้ไหนอีก
31:33เชิญ
31:37ต้องหาเรื่องคุยกับนางไปเรื่อยๆ
31:41ถึงจะรู้ว่าแอบอ่านบันทือของเราหรือเปล่า
31:46ฉันจะเอาคืนเธอยังไงดีไอ้ตัวแสบ
32:07ไหนบอกว่าไปนอนมาคุณย่างไง
32:11ย่าหลับแล้วก็เลยกลับมา
32:19จะไม่ถามหน่อยว่าฉันไปไหนมา
32:25รู้อยู่แล้ว
32:27ก็แค่ไม่รู้ว่าที่เดิมของเราคือที่ไหน
32:31จะรู้ได้ไง
32:36พอความมันแดงขึ้นมา
32:38มันเพิ่งหายไปเห็นพวกนี้
32:40ไม่ได้ตั้งใจเสียมาแล้วย่า
32:42แสดงว่าที่เธอบอกว่าจะออกไปนอนกับย่า
32:45เพราะว่าจะหล่องใจฉันใช่ไหม
32:47ว่าฉันจะออกไปเจอกับเพงควันหรือเปล่า
32:57เราก็ไปจริงๆ
32:58เราไปจริงๆ
33:05ถ้าเธอไม่ออกไปนอนบ้านพุณย่าซะก่อน
33:08ฉันก็แค่จะชวนเธอไปด้วยนะ
33:10โอ้ย
33:13ทำร้ายร่างกายฉันอีกแล้ว
33:14รีบเล่ามาเร็วๆเลย
33:15ออกไปทำอะไรกันมาตั้งนาน
33:19ยิ้มอีก
33:21คำตอบไม่ถูกใจนั้นเพิ่งจะกลับไปนอนกับย่านะ
33:23ไม่กลับมาอีกเลยนะ
33:26โอ้โห
33:28ขึ้นเก่งจริง ๆ เด็กคนนี้
33:39โอเค ๆ เดี๋ยวฉันเล่าให้ฟัง
33:50ฉันขอโทษ
33:54ให้โอกาสขอนเริ่มต้นใหม่ได้ไหม
33:59ขวัญยังรักมียอุ
34:05ขวัญไม่เหลือใครแล้วจริง ๆ
34:07ขวัญผิดไปแล้วขวัญเสียใจ
34:09- ขวัญจะไม่ทำตัวแบบนั้นอีก..ขวัญ..ๆ..
34:11- ผมมีภารยาแล้วขวัญ
34:24ขวัญไม่เชื่อหรอก
34:25มุ่งนี้ใช้ไม่ได้ผลแล้วนะมี
34:28ฉันจะชนะใจหมีให้ได้
34:33เขาคงรักลุงมากจริงๆ ล่ะ
34:38เขาคงไม่เหลือใครมากกว่า
34:41ถ้ารักจริงๆ นะ
34:44เขาคงไม่ไปท้องกับแฟนเก่าหรอก
34:46แรง
34:49แล้วลุงได้บอกเขาเรื่องน้ำเพิ้งหรือเปล่า
34:52เปล่า
34:54เขาไม่ได้ทิ้งกันแน่
34:56เขาไม่ได้ถาม
35:00แล้วใจเขาก็พร้อมที่จะปฏิเสธความจริงอยู่ดี
35:06ใครยังชัวร์
35:13มีอะไรจะสักกันเลยอีกไหมครับ
35:26วันก่อนที่ฉันบอกว่าฉันยังไม่ลืม
35:29ไม่ใช่เพราะว่าฉันประทับใจ
35:32หรือว่ายังรักเขาอยู่นะ
35:35ที่ฉันไม่ลืม
35:38เพราะว่ามันมีแต่ความทรงจำยายาต่างหาก
35:44แล้วที่เธอถามว่า
35:47ฉันยังรักเขาอยู่ไหม
35:51แล้วฉันบอกเธอว่าไม่รู้
35:54มันเพราะว่าฉันยังไม่มั่นใจจริง ๆ
36:00ฉันเพิ่งได้กลับมาเจอกับเขา
36:06แต่ตอนที่ฉันได้คำตอบแล้ว
36:09คำตอบไม่ถูกใจกลับไปนอนบ้านตัวเองเลยนะ
36:13ถูกใจแน่นอน
36:23คนเรามันโกหกความรู้สึกตัวเองได้ไม่นานแล้วนะ
36:31ฉันจะสละภาพให้เธอฟัง
36:35ตอนที่ฉันอยู่ใกล้เขา
36:39ฉันรู้สึกผิดกับเธอมาก
36:45ตอนที่เขายิ้มให้ฉัน
36:50ฉันก็กลัวเธอจะเข้าใจผิด
36:54และพอเวลาที่ฉันอยู่กับเขาสองต่อสอง
36:58ฉันก็กลัวเธอจะเสียใจ
37:01ฉันอึดอัดและก็ไม่สบายใจมากเลย
37:06ฉันกลัวเธอจะไม่รักฉันเหมือนเดิม
37:15คิดนานป่ะเนี่ย
37:17นี่พูดจากใจเลยนะ
37:19เชื่อได้แค่ไหนก็ไม่รู้
37:21พูดจริงเชื่อได้แน่นอนจริงๆ
37:27หายงอนก็ได้
37:30งั้นมีรางวัลให้กับคนรักเดียวใจเดียวไหม
37:52เนช้ylum เริ่มกคกำแพงอีกละ
37:57ถอยุโทรอ่ง
38:02ได้เป็นเด็กไม่ได้
38:04ไปอาบน้ำเลยไป
38:07ไม่เอานเหงอย อยากนอน
38:10นกไปอาบน้ำได้แล้วแล้วอาบน้ำ
38:15ไปอาบน้ำด้วยแล้วลูก
38:17นกนกนกนกนง
38:19น้ำ
38:20น้ำ
38:20วง
38:21วง
38:21น้ำ
38:23งวงน่า
38:23ขวนนอนต่ออีกหน่อย
38:24น้ำฮื้อง
38:25น Pam
38:30กันจริงด้วย
38:30ไปอาบน้ำเลย
38:32แ critique observe
38:33เจ็บเนอะน้ำฮื้อง
38:33ไปอาบน้ำ
38:34มันจะไม่ไปกัน
38:36ไปอาบน้ำ
38:37คอยดูนะ
38:38จุปอลินยาภาร์ฮีมต์ ใอน่ะ
38:40จะท่อนทุนคืนให้ดู
38:43ใช้ไหมงวงๆ
38:49ไปได้แล้ว ลุง
38:50ไป
38:51ไปอาบน้ำ
38:53ยังอีก ยังอีก
38:54ลุงอย่าห่วง
38:55ไป ห้องน้ำ ห้องน้ำอยู่นู้น
38:58ไปยังลุง
39:19เตรียมร้อนแล้วค่ะ คุณเทศชน
39:21ขอบคุณมากนะครับ
39:22ค่ะ
39:31ฉันจะพักที่นี่ต่อนะ แต่ไม่ต้องเรียงแล้ว
39:36จะอยู่อีกกี่คืนน่ะ
39:38ไม่มีกำหนด
39:39ฉันจะพักที่นี่ต่อนะ แต่ไม่ต้องเลี้ยงแล้ว
39:44จะอยู่อีกกี่คืนหรอ
39:46ไม่มีกำหนด
39:55ทำไมยิ้มแปลก ๆ วะ
39:59ปาดอง
40:02มาก็ดีละแก
40:04เร็ว ๆ ฉันมีเรื่องจะปกติ
40:08ไป
40:22เพื่อความสดชื่นค่ะ
40:24ขวัญ
40:25ชาเขียวร้อนค่ะ
40:27ขวัญจะทำให้หมีกลับมาชอบชาเขียวร้อนอีกครั้งให้ได้
40:38เฮียไม่ต้องเป็นห่วงนะครับ
40:40ผมต้องเดินหน้าเต็มที่อยู่ละ
40:42งานนี้ผมก็ลงทุนไปเยอะเหมือนกัน
40:45ครับ ครับเฮีย
40:48ได้ครับ
40:49ขอบคุณมากนะครับเฮีย
40:50ครับ
40:58มีปัญหาอะไรกันเหรอคะ
41:01ก็นายฝรั่งน่ะ
41:03ก็...
41:04นายฝรั่ง screenshotsนี่ครับ
41:05เค้าจะมาประชุมสรุปองค์การที่กรุงเทพเดือนหน้า
41:08ทุกอย่างต้องพร้อม
41:10ที่ลินต้องมีเนื้อที่ตรงตามแผงการเกาะสร้าง
41:13ในอย่างนั้น
41:14เค้าจะยายเปิดจะสร้างโรงแรมที่อื่นแทน
41:15ไม่อย่างนั้น เขาจะย้ายไปสร้างโรงแรมที่อื่นแทน
41:19ตายละ คุณกว้านซื้อที่ดินรอบๆหมดไปตั้งเท่าไร
41:22ก็ใช่อ่ะสิ ก็หมายความว่าเรามีเวลาแค่ประมาณเดือนเดียว
41:26ยังต้องขอซื้อสวนมะม่วงมาให้ได้อ่ะ
41:32หาเรื่องจริง ๆ นะคุณเนี่ย
41:35ก็ใครจะไม่รู้แล้ว ว่าไอ้แก่นั่นมันจะห่วงสมบัติขนาดนี้
41:38ถ้าเราซื้อสวนมะม่วงไม่ทัน มันจะเกิดอะไรขึ้นคะ
41:42ก็เจ๋งสิครับ หาได้
41:50คุณเนี่ยนะ เป็นแม่ของร้านสุดที่นอกของมันแท้ ๆ ไม่ได้ช่วยอะไรเลย
41:55ฉันก็ทำทุกอย่างเท่าที่ฉันจะทำได้แล้วนะ
41:58จะให้ฉันช่วยอะไรติดต่อใคร ฉันก็ทำให้หมดแล้ว
42:01แล้วทีนี้คุณจะเอาเงินกับฉันอีก
42:03ผมไปเรียนก่อนนะพ่อ
42:10คุณเนี่ยนะ หัดใช้สมองคุณคิดดูมั้ง ว่าจะหาทางช่วยผมยังไงได้บ้าง
42:15ไม่ใช่เขาจะรอ ๆ ให้ผมบอกคำสั่งแบบนี้
42:24ฉันต้องใช้สมองคิดแน่ ว่าฉันจะทำยังไงไม่ให้ล้มเวลาไปกับคุณ
42:29ก็ฉันต้องใช้สมองคิดแน่ ว่าฉันจะทำยังไงไม่ให้ล้มเวลาไปกับคุณด้วย
42:39เอฮัท หัด
42:43ว่าไงพ่อ
42:50แกกับน้ำผึ้งไปถึงไหนแล้ววะ
42:53ก็เมย์กินข้าวกัน
42:55แค่กินข้าวเองเหรอ
42:57โห พ่อ ผู้หญิงคนนี้ไม่ง่ายนะ
42:59จะได้จัดทำยังไงสักที
43:03ต่อให้เร็วแค่ไหนก็ไม่ทันหนึ่งเดือนหรอก
43:10ถึงจะไม่ทันเจ้านี้นะ
43:12แต่ยังไงพ่อก็ต้องได้สวนมะม่วงมา
43:14จะได้เอาไปรวมเป็นที่นินพื้นใหญ่
43:16จะได้ต่อรองกับเจ้าอื่นได้
43:21ผมจะพยายามแล้วกัน
43:29อย่าให้ฉันต้องใช้ไม้ตายสุดท้ายเลย
43:55ไปไหนน่ะ
43:56มึงกล้าเล่นกับกูก่อนนะ
43:59ฮันศักษ์
44:00มึงไม่ยอมพวกมึงแน่
44:04แกคบฟังอาจารย์หนีตั้งแต่ตอนไหนไม่ทราบ
44:05แกรู้จากไหนอะ
44:07ไม่ได้จำไรรู้ใช่มั้ยครับ
44:10ว่าอาจารย์แอบczywiścieคบหายหยุดNot to A
44:12อาจารย์คนไร
44:13ขอคุยด้วยซะครู่ได้มั้ย
44:16ฉันจะทำยังไงดีอันนิตา
44:19ฉันไม่อยากเยองคุณปุญปัยแบบนี้
44:21คุณหมึกถึงได้ชอบมัน
44:23แล้วถ้ามันไม่สวยแล้วล่ะคะ
44:25เธอจะทำอะไรอะ
44:51โปรดติดตามตอนต่อไป