Category
📺
TVTranscript
00:00รายการต่อไปนี้เป็นรายการทั่วไป สามารถรับชมได้ทุกวัย
00:30กินเยอะ ๆ นะพี่ปลา
01:01อ่ะ ทางนี้ ทางนี้
01:07ไม่ใช่แค่หน้าขาย แต่รอยยิ้ม
01:16รอยยิ้มของยายเหมือนแสงสว่าง
01:21เหมือนของเลื่อย
01:22หรือว่ายาย
01:46พระอารอท พระอารอทเพคะ
01:48프�้ย.ครับ
01:49มันหน้าทำอะไรตรงนี้แหละครับ
01:50หน้าลุกขึ้นเดี๋ยวค่ะ
01:51ตรงนี้มันสบ ครับsembokแล้วค่ะ
01:52ลุกขึ้นเดี๋ยวสิคะ
01:54มานี้เพคะ
01:59จริงสิ
02:01นี่น้าของเอ้ยใช่ไหม
02:02เรู้ไหมว่าเอ้ยอยู่ไหน
02:05รู้สิเพคะ
02:07เอ้ยอยู่ที่ไหน
02:08บอกเราดีนะ
02:11โห ! เอ้ยกลับเพื่อราชวังไปแล้วนะคะ
02:15หมายความว่าไงนี่
02:17เอัยก่อนเองนะ
02:19พระเจ้าค่ะ
02:20พวกเรามาตามค์โอโรธพระเจ้าค่ะ
02:22เวลาอันนี้นี่
02:23พระชายาขอดิ์ชกับพระชวงเรียบร้อยแล้ว ครับ ๆ
02:26ใช่พระเจ้าค่ะ
02:27เอัย
02:29เอัย
02:40drop
02:42เขาจำแก่ไม่ได้
02:45ถึงจะจำได้ เขาก็ไม่เอาแกหรอก ไอ้หน้าแก
02:52เตรียมตัวซะด้วยนะ
02:59ชาใจจริงๆ
03:14อื้อเอ่ย
03:30อื้อเอ่ย
03:32อื้อเอ่ย
03:38พี่เอื้อเอ่ย
03:40เอกลับมาหาเราแล้ว
03:43เอกลับมาหาเราจริงๆแหละ
03:46เอกลับมาหาเจ้าพี่อยู่แล้วสิเพคะ
04:02อื้อเอ่ย
04:05นี่อื้อเอ่ยนอนสบายเหรอ
04:09สบายสิเพคะ
04:11แต่
04:13เจ็บหัวนิดหน่อย
04:16แต่อยากให้เจ้าพี่โปรด
04:19งามมั้ยเพคะ
04:22สวยสิ
04:25อื้อเอ่ย
04:26งามมั้ยเพคะ
04:29สวยสิ
04:31เราร่วงใจมากเลยนะ
04:34เราขอกอดหน่อยนะ
04:49เราขอโทษนะเว้ย
04:51ต่อไปนี้
04:53เราจะดูแลเว้ยให้ดีที่สุดเลย
04:56เว้ยอย่าทิ้งเราไปไหนอีกนะ
04:59เราอยู้ไม่ได้นะ
05:03เพคะ
05:05เvableไม่มีวันทิ้งเจ้าพี่ไปไหนหรอกเพคะ
05:11เว้ยขอพระทันอภัยนะเพคะ
05:13ที่ชิงหลับไปก่อน
05:15เอาใยน่ะ
05:16โมดกับสุติángรมโหดหยากๆ
05:19แต่ก็พอได้แล้วนะเพคะ
05:22เจ้าพี่เพคะ
05:23วันพรุ่งนี้เราจะทำอะไรกันเนี่ย
05:25อุ้ย
05:27ไม่ต้องให้ถึงพรุ่งนี้ก่อนดีกว่าเพคะ
05:30หมายถึง
05:31ตอนนี้นะเพคะ
05:33เราจะ
05:38เจ้าพี่
05:41เจ้าพี่
05:43อะไรวะ
05:45หลับเหรอ
05:48แล้วทำไมตื่นตัวแบบนี้เนี่ย
05:50ตัวขนาด
05:52โอ้ย
05:54โอ้ย
05:56โอ้ย
05:58อะไรกันเนี่ย
06:01เจ้าพี่
06:14ลูกขอขอบประทานอภัยเสด็จพ่อเสด็จแม่
06:18หากวาจาได้ที่ลูกลุ่มเกินไปในห้องอรก
06:21ลูกไม่ได้ตั้งใจพระเจ้าขา
06:25โปรโมธรรด
06:30ไม่เป็นไรเลยลูก
06:31แม่ตังหักแล้วที่ผิด
06:33แม่ขอโทษ
06:35อย่ากโรดจังเกรียดแม่เลยนะ
06:38ดวงใจของแม่
06:39พร้อมให้ตัวensitive
06:42แล้วพวกเรา
06:44ก็ต้องยอมรับกันได้แล้วนะ
06:46ว่าเอ้ยคือพระชายัทธ์ที่ถุงต้องโดยชอบทำ
06:48ต้องโดยชอบทำ สมตามหลักประเพยนี้
06:51และเราหวังว่า เรื่องราวเช่นนี้ คงจะไม่เกิดขึ้นอีก
06:56หากแม้ว่ามีผู้ใด มากล่าวหาหรือดูหมิน
06:59คนในครอบครัวของเรา ก็ต้องร่วมมือกันปกป้อง
07:03ไม่ใช่มาซ้ำเติม หรือร่วมกันตัดศีล
07:07คุณท้าว พี่ไล
07:09เพคะ
07:10ครั้งนี้เราจะให้อภัย
07:13แต่ถ้ามีครั้งหน้า เราจะไม่หลาเอิญ
07:16เพคะพระโอรช
07:17เป็นพระมหาการุณชิครพระเค้า
07:21อ้าว แล้วนี่น้างอยู่ที่ไหนล่ะ
07:27น่าจะยังไม่ส่งตื่นเพคะ
07:29อะไรกัน? สายปานนี้แล้วนะ
07:31คุณท้าวไปดูสิ บอกว่าเราเรียกเข้าเฝ้า
07:34เฮ้ยคะ
07:50ชายยาเป็นยังไงบ้าง
07:52ยังไม่ตื่นเลยเจ้าค่ะ ปลุกเท่าไหร่ก็ไม่ตื่นเจ้าค่ะ
07:56อย่างนั้นหรือ ไม่แปลกจัง
08:02ขอประทานอภัยนะเพคะ
08:06อะไร ๆ กินอะไรขึ้น มีอะไรคะ
08:09ไม่มีอะไรเพคะ ตีแมลงให้เพคะ
08:21เช้าแล้วเหรอ มีอะไรกินไหม หิว
08:25ขอให้พระองค์ตรงชลองพระองค์ให้เหม่อสมก่อนเถอะเพคะ
08:29เฮ้ย ป่านี้เรื่องมา
08:32สงว่าอะไรนะเพคะ ผมฉันไม่ค่อยได้ยิน
08:37ไม่มีอะไรหรอกจ้ะ
08:42อ้าว แล้วเจ้าพี่หล่ะ อยู่ไหน
08:46เพิ่งส่งงานเสร็จเพคะ เพลานี้เข้าเฝ้าองค์เหนือหัวอยู่เพคะ
08:55เตรียมทำงานอยู่อีกเหรอ
08:56แค่นี้ก็มีศัพท์สิทธิ์มากมายแล้วนะ
08:59นั่นกระทอง นี่กระทอง
09:18เสร็จแล้วเหรอ
09:20เพคะ
09:22สีนี้เนี่ยนะ
09:24เพคะ
09:26จืดชื่อ ฉันไม่ชอบ
09:29แต่พระชายาเคยตัดว่าสงชอบสีประมาณนี้นี่เพคะ
09:33เอ๊ะ แต่ว่าตอนนี้ไม่ชอบไง
09:35เรื่องดูการยังผ่านเปลี่ยน นับภาษาอะไรกับใจคน
09:41เฮ้ย
09:46เจ้าพี่พรหมทัส
09:48เมื่อคืนหลับสบายดีไหม
09:53สบายสิเพคะ
09:55งั้นไปข้อเฝ้าเสด็จแม่กับเรานะ
09:59เพคะ
10:08ไปหาชุดใหม่ดูนี่
10:10เพคะ
10:18เจ้าพี่พรหมทัส
10:40ราบเสด็จพ่อเพคะ
10:42สะเด็จแม่
10:49ว่าดีอย่างไร
10:50มันเรียกเราสะเด็จแม่
10:52น่ารังเกียจที่สุด
10:56ภาชายาเอ้ย
10:58แม่ขอโทษนะ
11:00ก่อนหน้านี้ถ้าแม่ทำอะไรผิดพลาดไป
11:03ยินดีต้อนรับกลับมาจ้ะ
11:05โอ้ย
11:11เท้าๆ
11:12โอ้ย เธอนั่น
11:14อุ้ย ๆ น่า
11:15โอ้ย
11:16แม่ไม่ทันเห็นนะจ้ะ
11:17ขอโทษ
11:18เจ็บไหม
11:19ขอโทษจ้ะ
11:21โอ๊ย
11:26โอ้ย
11:31แม่ง่าย
11:32Module 5
11:34XXX
11:35ไม่เจ็บเพราะคราย
11:40เอาล่ะ ฉันรู้สึกได้ว่าอีกนี้ไม่ธรรมดา
11:49วางๆ ก็มาหาแม่บ้างนะจ๊ะ
11:52เรามาใช้เวลาร่วมกันบ้าง
11:58ได้สิเพคะ
12:00ต้องเป็นช่วงเวลาที่ดีแน่นอน
12:05โปรดติดตามตอนต่อไป
12:07เอาล่ะ ไปกันเถอะ
12:37ที่เราจะไปดื่มน้ำชากับพระมเหสีเนี่ย
12:42เราขอถามอะไรนิดหนึ่ง
12:44เพคะ
12:46พระมารดาของพระสวามีเรา
12:50สงโปรดหรอไหม
12:52หรือว่าไม่
12:54เอ่อ
12:56ไม่ค่อยเพคะ
13:01พระมเหสี
13:04พระมเหสี
13:06ว่าอะไร
13:08ทำไมถึงได้รู้สึกแปลกๆ
13:11ที่เหยียบท้าวเนี่ย
13:14ก็จงใจสินะ
13:16เอ่อ
13:18พระชายาเพคะ
13:21พระชายาสงเป็นอะไรหรือเปล่าเพคะ
13:24ทำไมดูเหมือนพระชายาจะสงสัมอะไรไม่ได้เลยเพคะ
13:30เรื่องนั้น
13:32พวกเจ้าไม่ต้องแปลกใจไปหรอก
13:35คือว่าตอนที่เรากลับบ้านเนี่ย
13:37เราล้มหัวฟ้าพื้นนิดหน่อย
13:40ตายจริง
13:41สงเป็นอะไรมากมั้ยเพคะ
13:43ก็เป็นอย่างที่เห็นเนี่ยแหละ
13:45แต่ว่า
13:47อย่าบอกเจ้าพี่เด็ดขาดนะ
13:50เราไม่อยากให้เจ้าพี่เป็นห่วง
13:53เพคะ
13:54เอาเป็นว่า
13:56ถ้ามีอะไรก็
13:58คอยบอกเราเลยนะ
13:59เพคะ
14:06ทางโน้นเพคะ
14:07ทางโน้นเพคะ
14:09ทางนี้เพคะ
14:12นี่แหละ
14:13อาการมันเป็นแบบนี้นั่นแหละ
14:29รู้สึกดี
14:41กลิ่นชาวันนี้
14:42ช่างหอมดีนะจ๊ะ
14:45คงเป็นเพราะว่า
14:47เลือกใบชาดี
14:48เก่าแก่จากท้องผักครั้ง
14:50ตื่มดำให้คุ้งซะล่ะ
14:52โอกาสแบบนี้
14:54ใช้ว่าจะมีให้ลิ้ม
14:55รสในทุกชาติกำเนิด
14:59กินหอม
15:01หอมจริง ๆ ด้วยเพคะ
15:04เก่า
15:06แก่
15:08เหมาะสมกับพระมเหสีมาก ๆ เลยนะเพคะ
15:11อ้า จริง ๆ แล้ว
15:14พระมาทาเป็นคนเลือกเองเลยจ๊ะ
15:18ลูกชายแม่น่ะ
15:19รสนิยมดีเสมอ
15:22เลือกอะไร ก็มันจะเลือกคล้าย ๆ เดิม
15:24แต่พ่อ
15:26เป็นการเลือกชายน่ะ
15:27กับการลองของแปลก
15:30แม่ลันเอ็นดัวเขาจริง ๆ เลย
15:35เป็นเกียรติจะมองฉันยิ่งเลยเพคะ
15:38ที่ได้มีโอกาส
15:39ได้เป็นของแปลกใหม่ของเจ้าพี่
15:43เพราะของแปลกชิ้นนี้เนี่ย
15:45รสชาติคงจะเผ็ด
15:47มันแล้วก็กลมกล่อมหน้าดูเลยละเพคะ
15:51พระองค์ถึงได้ติดพระไทยนัด
15:57นักเกลียด นักเกลียดที่สุด
16:01อุ๊ย อุ๊ย อุ๊ย
16:03หม่อมฉันพูดอะไรผิดไปหรือเปล่าเพคะ
16:08เปล่าหรอกจ้ะ เปล่า
16:10พอดีแม่เมื่อย ๆ นะจ้ะ
16:16อุ๊ย ชาจะหมดแล้ว
16:18เผิดมหน่อยนะเพคะ
16:19ค่ะ
16:26โอ๊ย โอ๊ย โอ๊ย
16:28ร้อน
16:29หม่อมฉันขอพระทานอภัยเพคะ
16:31หม่อมฉันไม่ได้ตั้งใจเพคะ
16:43ให้ แกตั้งใจ
16:50เนี่ย หนังชาวบ้าน
16:52มันจะมากกว่าไปแล้วนะ
16:54เห็นเรายอมเข้าหน่อย
16:55ก็จะทำกับคนของเราอย่างไรก็ได้อย่างนั้นเหรอ
17:00ในที่สุดก็เผยท่าแท้ออกมาแล้วสิเพคะ
17:03ว่าไม่ปรอดกัน
17:05มิน่า เต้ยถึงได้หนีไป
17:13เมื่อก่อน หม่อมฉันอาจจะยอมนะเพคะ
17:16แต่ว่าเดี๋ยวนี้ ไม่เหมือนเมื่อก่อน
17:21เพราะหม่อมฉันถือคติแต่งงานกับผัว
17:24ไม่ได้แต่งกับแม่ผัว
17:27แต่ก็ ไม่เป็นไรหรอกเพคะ
17:31พอทนได้
17:33อีกหน่อยเนี่ย เดี๋ยวก็แก่ตายไปเอง
17:39นัง นัง
17:43ไหวไหมเพคะ
17:44ถ้าไม่ไหวเนี่ย เสด็จไปบันทรงเถอะเพคะ
17:52ดี ได้พูดตรง ๆ แบบนี้ได้ก็ดี
17:56คิดจะเปิดสึกกับเราอย่างนั้นเหรอ
17:58ใช่ อย่าไปฟอร์มพระธักษ์กันแล้วกัน
18:10ก็ดูเอาสิ
18:11ใครมันจะทนไม่ได้ก่อนกัน
18:25นี่เองเอาไอ้เข้าไปอยู่ในวังจริงเหรอ
18:28แย่งกับไอ้น่า ๆ แบบนี้ได้ยังไง
18:31พอดี พวกเองก็กลัวไม่กลับแล้ว
18:34ข้าจะบอกทุกคน ข้าจะทวงความยุติทำให้กับเอ้ย
18:37ก็เอาสิ
18:41ถ้าพี่อยากให้ไอ้ถ่าย พี่ก็เอาเลย
18:45แต่พี่อย่าลืมนะ ว่าไอ้ก็เป็นลูกของพี่คนหนึ่งกัน
18:52ไอ้กับเอ้ยก็ครอบเดียวกันนั่นแหละ
18:55ถ้าตัดคอไอ้ ก็ตัดคอนังเอ้ยด้วย
18:58นังคณิธี นี่เองเป็นบ้าไปแล้วเหรอไง ฮะ
19:02เองเลี้ยงลูกภาษาอะไร
19:05นี่เองให้ลูกเข้าไปเสียง พรีบเพื่อจะเอาชนะเอ้ยแค่นี้เนี่ยนะ
19:09ใครมันจะไปจับได้
19:12ถ้ามันจะจับได้ ก็เป็นเพราะพี่นั่นแหละ
19:15เลิกหวนวายซะพี่
19:17พี่เป็นอะไร ฮะ
19:21ที่ภาฏิกาศ
19:24เมียที่ประเสริฐที่สุดของพี่
19:28คือใคร
19:35ไป ไป
19:38พี่ภาฏิกาศ
20:05เอ้ย
20:08กินข้าวหรือยังลูก
20:10ยังจ๊ะพ่อ เอ้ยไม่หิว
20:13ไม่หิวก็ต้องกิน
20:15เดี๋ยวพ่อไปหาอะไรมาให้กินนะ
20:17พ่อจ๊ะ
20:19ไม่ต้องหรอกจ๊ะ
20:25ขอบคุณพ่อมากนะจ๊ะ
20:34เฮ้ย ตั้งแต่นี้ต่อไป
20:37ไม่ต้องลงไปนอนที่กระท่อมเลยนะลูก
20:39ขึ้นมานอนบ้านกับพ่อ
20:43พ่อจะได้รู้แลลูกได้ไง
20:47แต่ว่านาคณิธี
20:50ช่างหัวนาคณิธีมันเถอะ
20:55นะ ขึ้นไปนอนบ้านกับพ่อ
21:04อย่าปิด อย่าปิด
21:11จันก็อยู่นี่ว่ะ
21:23ขึ้นมานอนบนเรือニี่
21:24ดีแล้วนะ viol
21:26พ่อให้พวกบ่านาเค้าเตรียมห้องให้แล้ว
21:30นอนที่ห้องนี้นะลูก
21:33- นอนที่ห้องนี้นะลูก
21:35- อ้าcast
21:37พี่พ่านิกา
21:41พี่ทำอะไร
21:44ก็ดูแลลูกไง
21:45ไม่เห็น
21:46- ไม่
21:48- นี่บ้านฉัน
21:49- นี่ห้องลูกไอ้
21:51- ฉันไม่ให้มันเข้าไป
21:53- ฉันมียำ
21:54- เฮ้ย
21:54- ทำไม
21:55- ลูกชั้น
21:56- หู
21:58- ๆ
21:59ไอ้มันก็ลูกชาย
22:01แต่เอ้ยมันก็เป็นลูกชายเหมือนกัน
22:03-นั่นเคยนิที יהicon
22:05เอ็งจะจร้ายอะไรกับเอ้ยมันนักหนาครับ
22:07เอ้ยว่าเอาปิดทำอะไรให้เอ็ง
22:09อีกอาก ตอนเนี้ย
22:11ไอ้มันก็ได้ดิบๆแล้ว
22:13ยังไม่พอใจอีกเหรอ
22:15นี่ เเองจะว่อย ว่ายให้บ่ามมันเอาขาไปบอกทุกข้ันหรือไง
22:19จะบอกอะไรให้นะ
22:20ถ้าเป็นอย่างนั้น
22:21เองแหน่แหละที่จะเสีย
22:23เอาสิ
22:25เอาเลย
22:26เอาให้มันพังอย่างไม่ข้างเลย
22:29มันตายแล้ว มันตายแล้ว
22:32กรีดมันข้างใน กรีดมันอีกสิ กรีด กรีด
22:35กรีดให้มันตายไปเลย
22:37เอาสิ
22:59คิดว่าจะได้อยู่สบาย
23:02ที่ไหนได้
23:07สมน้ำหน้า
23:09อยู่ที่ไหนก็มีแต่คนเกลียด
23:11คนง่วงโง่อย่างแกตัวไม่รอดหรอก
23:20เพราะแต่อยู่ในวังหนายกรีด
23:23มันตายแล้ว
23:25มันตายแล้ว
23:27เพราะแต่อยู่ในวังมันก็น่าเบื่อเหมือนกันเนอะ
23:29น้ำชาก็รสชาติห่วยแตก
23:31ไม่เห็นจะหอมเลย
23:39นี่คุณท้าว
23:41เออเพคะ
23:42ปกติอยู่ในวังเขาทำอะไรกันเหรอ
23:45เออ ก็ปักผ้าเย็บชลองพระองค์
23:49ร้อยพวมมะลัย
23:50แล้วก็จัดดอกไม้สดถวาย
23:57เจริญเพลงตนตีเพคะ
23:59แล้วก็
24:00กิ้ว
24:07กิ้ว
24:08เจอแล้วเพคะ
24:09เออ
24:10นาย
24:27มายืนคนเดียวอีกแล้ว
24:29ต้องให้บอกกี่ครั้งว่ามันอันตราย
24:33ไม่แปลกหรอ
24:34ที่เจ้าจะผิดหวังในตัวเรา
24:36ขนาดเรายังผิดหวังในตัวเองเลย
24:42ภาธิตา
24:44เราไม่รู้ที่เราทำอยู่ทุกวันนี้ ithook any นี้มันคืออะไร
24:46ไหล่ตามอะไร
24:48กลับบ้านเมืองไปก็ไม่จะมีแต่ดูถูก
24:52เราเ Budget Turtle
24:53มาปักหัว revealed 했던เลย
24:55เราอยู่ที่นี่ตั้งแต่ยังเล็ก
24:58ที่นี่เหมือนบ้านของเรา
25:02ใจหายเหมือนกันนะ
25:03ถ้าต้องกลับไป
25:07ก็ไม่ต้องกลับสิ
25:09ยังไม่มีใครไล่พะธิดาเลยนะ
25:12ถ้าอยู่ที่ไหนมีความสุข
25:13ก็อยู่ไปเถอะ
25:15เจ้าเหรอ
25:17เราก็อยู่ที่นี่แหละ
25:26นังนั้นเป็นใคร
25:34โอ๊ย โอ๊ย
25:36ขอโทษ ไม่ได้ตั้งใจ
25:41พี่ อึง
25:43เฮ้ย หมื่นชาญชัย
25:46เห็นคุณท้าวบอกเอ้ยว่า
25:49อึงได้เป็นหมื่นชาญชัย
25:51เก่งมากเลยนะ
25:55อะไรติดหัวน่ะ
25:57เดี๋ยวเอ้ยหยิบออกให้นะ
26:05อยู่นิ่ง ๆ สิ
26:08อึง อึง
26:10อึงจะไปไหน
26:13อึงไม่เคยปฏิเสธเอ้ยนี่
26:17อึง อึง
26:18อึงไม่เคยปฏิเสธเอ้ยนี่
26:43องค์เจ้าแม่
26:44ลูกช้างเอาผัวเมลัยมาถวายองค์เจ้าแม่ขอรับ
26:49แล้วองค์เจ้าแม่ดูนี่สิ
26:53ลูกสาวขององค์เจ้าแม่กลับมาแล้ว
26:57แม่จ๋า
27:15องค์เจ้าแม่ส่งประธานพอด
27:16ควบน้ำมนต์ให้กับพวกเราแล้ว
27:19เจ้าแม่อภัยให้เราแล้ว
27:22เอ้ย
27:24เจ้าช่างมีบุญยาธิการจริง ๆ
27:26ต่อไปนี้
27:27ภรรนศีของเรา
27:28ก็จะอุดมสมบูรณ์
27:31เยี่ยม
27:32เยี่ยมมาก ๆ
27:45ลูกจ้าขอขอบคุณเจ้าแม่
27:48แม่ขอขอบคุณเจ้าแม่จริง ๆ
27:57พวกเราคงต้องลอบครอบมากกว่านี้
28:01ได้ยินมาว่าองค์เหนือหัวสงรัฐกรุ่มเรื่องคนจากภายนอกมากขึ้นเลยใช่ไหม
28:06พระเจ้าค่ะ ทางเข้ารับก็ถูกปิดลงเรียบร้อยแล้วด้วยพระเจ้าค่ะ
28:10แหม เก่งจัง
28:12เก่งจัง หาเจอด้วย
28:15แต่ยังดีที่ตอนนี้มันคิดว่าเป็นกระบดจากภายนอก
28:20งั้นคงต้องหาทางลอบกัดมัน
28:22ตอนมันออกจากวังแผน
28:27ถ้ามันออกไปเมื่อไร จัดการมันเลย
28:30พระเจ้าค่ะ เอ่อ...
28:32พระชายาเอ้ยสดเดชกลับมาแล้วนะพระเจ้าค่ะ
28:35นั่นเหรอ
28:37นางนี่อึดเกินขาดแหละ
28:40แสดงว่าต้นโพนี่สงบแล้วใช่ไหม
28:43พระเจ้าค่ะ
28:44ดี
29:04บ้านแน่ ๆ แหละจ้ะ
29:06จะบอกอะไรให้นะจ้ะคุณเผา
29:08เรื่องผืดผลเนี่ย
29:09เอ้ย...ไม่เป็นสองรองไข่ในชุมชนใช่ไหมจ้ะ
29:12เกิดอะไรขึ้น
29:13ต้นพระกากรองอ่ะ
29:17นี่มันกลิ่นเหม็นเหน้าอะไรอ่ะ
29:19กลิ่นเหมือนศาสบเลย
29:20มันเกิดอะไรขึ้น
29:27ว่างไงจ้ะ ต้นไม้วิเศษ
29:30เรามาดีนะ
29:32เราจะมาลดน้ำให้เจ้า
29:38ยุ่งไม่เข้าเรื่องนี้น่ะ
30:08โปรดติดตามตอนต่อไป
30:38โปรดติดตามตอนต่อไป
31:08โปรดติดตามต่อไป
31:38น่าเบื่อ
31:40อ้าว พระชายา
31:42ไม่คิดว่าจะได้เจอที่นี่
31:47อุ๊ย บุรุษกล้ามโต
31:51ใครน่ะ
31:56แล้วนี่ออกมาทำอะไรเด็ก ๆ นะ
31:59หรือว่าออกมาหาเรา
32:04อ้อ ยินดีต้อนรับกลับสู่วังอันแสนอกอุ่นด้วยนะ พระชายา
32:08แต่ไหลของเราเนี่ย อุ่นกว่าอี้ สนใจไหมจ๊ะ
32:14พูดแบบนี้ หรือว่าจะเป็นโชว์รักของนังเอ้ย
32:20อุ๊ย แกนี่หลายกว่าที่คิดนะเนี่ย
32:31อ้อ เกินข้าง ไม่หลบสักเดือน
32:37แล้วทำไมเราต้องหลบเหรอจ๊ะ ท่านไม่ได้น่ารังเกียจสักหน่อย
32:52ชื่ออะไรนะ
32:57ถามชื่อข้าเหรอ เป็นการชวนคุยที่น่าสนใจเองนะ
33:02อ้อ อยากเล่นบทเป็นคนแปลกหน้ากับข้าใช่ไหม
33:07ได้สิ
33:10ข้า โอรุษธนาเทพ
33:15ชื่อเพราะดีเนี่ย พระโอรุษธนาเทพ
33:25สารต่อชู้รักของนังเอ้ย คงไม่เป็นอะไรแน่
33:30นังเอ้ย คงไม่เป็นอะไรหรอกใช่ไหมล่ะ
33:35ค่อยน่าสนใจหน่อย
34:00ให้แกแม่แปล
34:30จะเล่นเกมจ้องตานี้อีกนานไหม เราเมื่อยแล้วเนี่ย อยากทำอะไรก็รีบทำสักทีสิ
34:54หรือว่าปลอดฮัน
34:56นี่เจ้าทาทายข้าเหรอ
35:02ทำไมถึงกล้า
35:06แล้วทำไมต้องไม่กล้า
35:10เมื่อก่อนเนี่ย ยังทำได้เลย
35:14เพราะให้คนเก่าเนี่ย
35:18คงจะเหงาแย่
35:19เพื่อให้คนเก่า
35:23นี่เจ้าแปลกขึ้นมากเลยนะ
35:27ข้ารู้สึกเหมือนว่า
35:31อย่างกับคนละคุณ
35:33อ้าว ถามมาก
35:36ไม่ถามก็ได้
35:38แต่อย่าหนีกันแล้วแค่นี้
35:44นี่เจ้า
35:45แต่อย่าหนีกันแล้วแค่นี้
36:16มีอะไรเหรอ
36:19ข้ารู้สึกแปลกๆ
36:25เหม็นอะไรเนี่ย
36:31ของเราหรอ
36:39เจ้าทาทาย
36:41เจ้าทาทาย
36:43ของเราเหรอ
36:47นี่มันเกิดอะไรขึ้น
36:50ไม่ใช่ของเรานี่
37:01กินเหม็นมาจากเจ้านี่
37:06นี่เหม็น
37:13ลงไป
37:20นี่มันกินอะไร
37:22เอ้ย
37:23เจ้าพี่
37:25ทำไมเอ้ยไม่อยู่ตรงนี้
37:27นี่จะบอกนะ
37:30เอ้ยไปยุ่งกับธนาเทพอีกแล้วเหรอ
37:42พวกเขาหวางปากหวางกลเขกเตียง
37:45ชอบดุถูกชาวบาจวะตับฉัน
37:47เป็นกลิ่นยามมายหญ่านของพวกแกนะค่ะ
37:49ไม่ต่างอะไรจากแม่ครล
37:50ในตลาดที่เย็นเจอไปบ่อยเลยจะ
37:53ทำ
37:54ขดใช่ยา
37:57เสด็จแม่
37:57มันไม่ใช่อย่างที่ลูกเห็นนะ
38:00ถ้าอยากได้เนี่ยก็ข 꿈ดีๆสิจ๊ะ
38:01อย่างที่ลูกเห็นนะ
38:02ถ้าอยากได้นะก็ขอดีๆสิจ๊ะ
38:05ไม่เห็นต้องทำกับผมอะไรของเอ้ยแบบนั้นเลย
38:09เอ้า เอาไป
38:10จับมัน
38:11เฮ้ย ๆ
38:12กินเข้าไป
38:13กินเข้าไป
38:14ผัวมะทัก ๆ มานี่ลูกเร็ว ๆ
38:16มาเร็วลูก
38:17ตัดสว่างแน่ ๆ
38:21ผัวมะทัก
38:22สมสารตราแมบลาบลาอาสายอยู่ในฝั่งของข้า
38:41นางเอยเป็นลูกกรรมพร้อม
38:47ถึงเวลามาร้อนร้ำ
38:55ร้อนแต่ร้ำแก่ลื้อแต่ร้ำอ่อน
38:59เอาร้ำมาร้อนให้แก่แม่ปลา
39:08มารดาฉันอยู่แห่งไหน
39:13หรือจะตายในฝั่งของข้า
39:20สงสารนักอื่น
39:24กรรมพร้อม
39:26ร้ำเรียกหา