Kalwaria Pacławska w pobliżu Przemyśla
Osada założona przez Andrzeja Maksymiliana Fredrę w 1665. Obecnie Sanktuarium Męki Pańskiej i Matki Bożej Kalwaryjskiej. Usytuowanie kalwarii na wzgórzach wykazuje duże podobieństwo do krajobrazu wokół Jerozolimy.
Andrzej Maksymilian Fredro (1620-1679) kasztelan lwowski i wojewoda podolski w roku 1665 podjął zamysł wybudowania w Kalwarii Pacławskiej klasztoru i kalwarii.
Z lotu ptaka linie zewnętrzne kreśliły obraz gwiazdy.
Topografia Kalwarii Pacławskiej ma duże podobieństwo do krajobrazu Jerozolimy. Od strony wschodniej rozciąga się pasmo gór o nazwie Ubocz. Na północy występuje pasmo gór zwane Górą Oliwną i Kopystańką o wysokości jak Góra Kalwaria. Od strony zachodniej położone są wyższe partie gór, zaś na południu widoczne są Karpaty. Kalwaryjski klasztor w tym masywie gór stanowi okazałą dominantę, gdyż ulokowany jest na szczycie góry o wysokości 465 m n.p.m. Dwa duże wzniesienia przecięte są doliną, która ma obrazować Dolinę Jozafata. Płynie w niej rzeka Wiar, będąca odwzorowaniem biblijnej rzeki Cedron. Na powierzchniach tych gór, gdzie jedna ma przedstawiać Golgotę a druga Górę Oliwną postawione zostały kaplice. Długość drogi krzyżowej w Kalwarii wynosi około 1662 m.
Klasztor i kościół w Kalwarii Pacławskiej przetrwał do naszych czasów także dzięki drugiemu fundatorowi jakim był Szczepan Józef Dwemicki. Sprawował on wiele zaszczytnych funkcji m.in. był wojskim dźwinogrodzkim, żydaczowskim, następnie piastował urząd pisarza grodzkiego w Przemyślu będąc jednocześnie łowczym przemyskim. Szczepan Józef Dwernicki przed 1770 r. zaangażował się w budowę nowego kościoła i kaplic ofiarowując znaczne sumy pieniężne. Do dnia dzisiejszego uważany jest za największego darczyńcę dla klasztoru. W ciągu kilku lat (1770-1775) wybudowano nowy murowany kościół pw. Znalezienia Krzyża świętego. Prace związane ze wznoszeniem świątyni osobiście nadzorował Szczepan Józef Dwernicki.
Osada założona przez Andrzeja Maksymiliana Fredrę w 1665. Obecnie Sanktuarium Męki Pańskiej i Matki Bożej Kalwaryjskiej. Usytuowanie kalwarii na wzgórzach wykazuje duże podobieństwo do krajobrazu wokół Jerozolimy.
Andrzej Maksymilian Fredro (1620-1679) kasztelan lwowski i wojewoda podolski w roku 1665 podjął zamysł wybudowania w Kalwarii Pacławskiej klasztoru i kalwarii.
Z lotu ptaka linie zewnętrzne kreśliły obraz gwiazdy.
Topografia Kalwarii Pacławskiej ma duże podobieństwo do krajobrazu Jerozolimy. Od strony wschodniej rozciąga się pasmo gór o nazwie Ubocz. Na północy występuje pasmo gór zwane Górą Oliwną i Kopystańką o wysokości jak Góra Kalwaria. Od strony zachodniej położone są wyższe partie gór, zaś na południu widoczne są Karpaty. Kalwaryjski klasztor w tym masywie gór stanowi okazałą dominantę, gdyż ulokowany jest na szczycie góry o wysokości 465 m n.p.m. Dwa duże wzniesienia przecięte są doliną, która ma obrazować Dolinę Jozafata. Płynie w niej rzeka Wiar, będąca odwzorowaniem biblijnej rzeki Cedron. Na powierzchniach tych gór, gdzie jedna ma przedstawiać Golgotę a druga Górę Oliwną postawione zostały kaplice. Długość drogi krzyżowej w Kalwarii wynosi około 1662 m.
Klasztor i kościół w Kalwarii Pacławskiej przetrwał do naszych czasów także dzięki drugiemu fundatorowi jakim był Szczepan Józef Dwemicki. Sprawował on wiele zaszczytnych funkcji m.in. był wojskim dźwinogrodzkim, żydaczowskim, następnie piastował urząd pisarza grodzkiego w Przemyślu będąc jednocześnie łowczym przemyskim. Szczepan Józef Dwernicki przed 1770 r. zaangażował się w budowę nowego kościoła i kaplic ofiarowując znaczne sumy pieniężne. Do dnia dzisiejszego uważany jest za największego darczyńcę dla klasztoru. W ciągu kilku lat (1770-1775) wybudowano nowy murowany kościół pw. Znalezienia Krzyża świętego. Prace związane ze wznoszeniem świątyni osobiście nadzorował Szczepan Józef Dwernicki.
Category
🦄
Creativity