Münafık şeytanın insan şekline gelmiş halidir. Müslümanın münafıkla mücadele etmesi farzdır

ADNAN OKTAR: Münafık, aslında şeytandır, şeytan da münafıktır, aynıdır ikisi. Ama bazen şeytan, insan suretine girer, müminlerin yanına gelir. Müminler farkına varmaz yani sonra farkına varır. Mesela beraber yaşarlar, gezer, haberi yok müminin, yanında şeytan olduğunu bilmiyor. Sonra şeytan; “Merhaba” diyor, kendini tanıtıyor, münafık sonra ortaya çıkar. Yani şeytan olduğunu tanıtır, kendini tanıtır. Tanıttığında çok önemlidir o yani iman açısından, imtihan açısından çok hayatidir. Yani şeytan hiçbir şekilde takibi bırakılmaz, yakalandığında hiç bırakmamak lazım. Yani insan olarak suretinde tecelli ettiğinde zaten cisim tecellisi olduğu için gizlenmesi mümkün değildir. Yani hazır elinin altında, görebildiğin şekilde şeytanı yakaladın demektir. Artık ona göre o ibadetin şeklini güçlendirerek ve arttırarak Kuran'a göre tanzim etmek gerekiyor. Yani şeytandan kaçmak olmaz, yani, “Bana ne, bana dokunmayan yılan bin yıl yaşasın” işte “it yürür, kervan yürür” veyahut buna benzer bir sözle şeytan terk edilmez. Yani ibadete muhalif bir şey bu. Allah senin ayağına gönderdiyse, yanına gönderdiyse şeytanı, artık ibadetin vakti gelmiştir. O ibadetin en mükemmel şekilde ifa edilmesi gerekiyor. O ibadet de Kuran'la ifa edilir, tabii hukukla, kanunla, akılla, irfanla. Tabii şeytan, çok çemkiren ve çok saldırgan, çok vahşi görünen bir mahlûktur şeytan. Ama mümin tabii onun vahşiliğinden yahut saldırganlığından, azgınlığından onun şeytanlığını daha iyi anladığı için daha iyi üstüne çöker. Yani onun vahşiliği zaten şeytan olduğunun vurgusudur. Çok açık alametidir ve ona gelen vahyi çok iyi takip etmek lazım. Fakat ilimde râsih olanlar onu yapabilir yani onun tefsiri yapılması lazım. Şeytan ona kesintisiz vahyeder, yazılı olarak da varsa vahiy zaten çok önemli, şeytanın vahyi. Her satırı çok önemlidir yani nerelerde müminlere karşı kin duyuyor, nerelerde haset duyuyor, kimleri hedefliyor, ana hedefi kim? Genellikle hep peygamberleri ve müminlerin başı olan kişileri hedefler şeytan. Yani en önemli konu odur ve ayette de bu görülüyor Kuran'da açık açık vurguluyor. Mesela münafıkların en büyük hedefi Peygamberimiz (sav)’di. Sonra sahabeler, Hz. Ali (kv), Hz. Osman (ra), Hz. Ömer (ra) ve şehit ettiler zaten görüyorsunuz ama Resulullah (sav) zamanında bir şey yapamadılar. Resulullah (sav) çünkü Kuran'la onları bir manevi tılsım altına aldı ve onları kullandı. Mesela üç yüz münafığı kullandı ve eşek gibi hizmet ettiler Peygamberimiz (sav)’e, eşekler gibi. Mesela birçok cariye getirdiler Peygamberimiz (sav)’e, para getirdiler, mal mülk, tarlalar, hayvanlar yani ucu bucağı yok. Yüz binlerce deve, Peygamberimiz (sav)’in evini silip süpürdüler, bahçeyi, develerin altını onlar temizlediler, ahırları onlara temizlettirdi Peygamberimiz (sav). Münafıklar, bütün at ahırlarını temizlediler, at, eşek ahırları hep onlar görevliydi yani münafıklar görevliydi. Zaten en ağırlığına giden o münafıkların. Diyor; “O” diyor, “karısıyla” diyor, “cennet gibi yaşıyor” diyor, biz” diyor, “eşek ahırlarında eşek ahırlarını temizliyoruz” falan. Peygamberimiz (sav) çok nezaketli davrandı tabii çok, onları hiç sarsmamaya dikkat etti. Artık canı burnuna gelince münafıkların kendilerini attılar, dar attılar yani. Sonra kudurmuş gibi başladılar, işte Hasan'ın şu kadar karısı var, Hüseyin'in bu kadar karısı var, senin bu kadar karın var, şöyle yiyorsunuz böyle içiyorsunuz, böyle giyiniyorsunuz kudurup, çıldırıp, kendilerini dinozor gibi böyle yerlere atmaya başladılar. Peygamberimiz (sav) tabii ondan sonra onlarla yollarını tamamen ayırdı ve daha tabii özenli bir politikayla kendi içinde rahat, huzur içinde yaşadı Peygamberimiz (sav). Ama sonra bu kahpeler, dikkat üzerlerinden çekildiği için, bak dikkat edin şeytanın üstünden dikkat çekildiği için şeytanın ipi koptu ve takibi kalktığı için münafıkların kudurdular. Gittiler, Hazreti Osman (ra)'ın şehit ettiler, Hazreti Ali (kv)'yi şehit ettiler, Hazreti Ömer (ra)'i şehit ettiler. Ya kardeşim yakalamışsın, çöksene &u