Πάλι μονάχη προσπαθώ να εκφραστώ Μ'ένα τραγούδι τόσο πόνο να μοιράσω Είναι στο πάτωμα εκείνο το χαρτί Που είχα σκίσει δύο λόγια πριν σου γράψω
Και τώρα τι σ'ένα χαρτί σχεδόν χαμένη διχασμένη μια ζωή Να γραψω τι που έχεις χαθεί και όσα ένιωσα διαβάζει η σιωπή Και τώρα τι πες μου γιατί να ζω παράξενα στην τρέλα στο πολύ Λιγο μαζί πανω στη γη που την ζωγράφιζα στον Άδη μ ενα φιλί
Πάλι μοναχή προσπαθώ να εκφραστώ Με μια φάλτση μελωδία να κουρδίσω Τις αναμνήσεις με στίχο αληθινό Μήπως τ ακούσεις και γυρίσεις πάλι πισω
