ŞİİR: YAĞMURLA YÜRÜMEK (BOJİDAR ÇİPOF)

Bugün burada yağmur vardı

Baktı sahilde yalnızım yarenlik etti bana

Damlaların sesini saymaysam hiç konuşmadı

Düşen seslerini dinlerken gözlerim yerdeydi

Ve bakarken sulara yüzünü görmek için

Ve özlem gidermek adına hayale dalarak…

Büyük bir istek ve arzu sarmıştı benliğimi

Nefesinin bana değdiğini sandım o an

Derin derin içime çekince anladım yanıldığımı

Yere düşen damlaların kokusuymuş sadece…

Uzaktaki geminin yükü gibi ağırlaştı omuzlarım

Yakınmalarla dolu sert bir esinti yaladı beni

Karanlık yüzeyinin yansımalarıyla vurdu deniz

Düşe kapılmadan düş kurmak mümkün mü?

Suya doğru eğildim ama bu kez temkinle

Düşmemek için pek dikkat ederek aradım onu

Düşen hep beden olsa kan revan olur yaşam

Kötü ki ruh düşüyor her seferinde boşluğa

İçimde taşıdığım dikenler, gidin sizinle işim yok!

Gidin başkasını kanatın benimle uğraşmayın…

Renksiz gölgeler, siz de ayrılın etrafımdan

Gölge edeceğinizi yitik ruhlarda arayın…

Sahte duygular, sizin de çabalarınız beyhudedir

Beklemeyin, bu gece bağırmayacağım içimden

Zira bedenimden o anlamsız ağırlıklar gitti

Bulutlar, yine ağlamadan kaçıyorum sahilden

Gidiyorum, adımlarımı hissetmeden basarak

Göremeden aradığımı, bulamadan umduğumu

-------------------

Bugün burada yağmur vardı birlikte yürüdük…


Bojidar Çipof
11 Ekim 2011
Yeşilköy sahilinde bir sağanak anı…
http://www.antoloji.com/yagmurla-yurumek-siiri/