Μες την υπόγεια την ταβέρνα μες σε καπνούς και σε βρισιές απάνω στρίγκλιζε η λατέρνα όλοι παρέα πίναμ' εψές ] 2x
Εψές σαν όλα τα βραδάκια να πάνε κάτω τα φαρμάκια ] 2x
Σφιγγόταν ένας πλάι στον άλλο και κάπου εφτούσε καταγής ω πόσο βάσανο μεγάλο το βάσανο είναι της ζωής ] 2x
Όσο κι ο νους να τυραννιέται άσπρην ημέρα δε θυμιέται ] 2x
Ήλιε και θάλασσα γαλάζια και βάθος τ' άσωτ' ουρανού ω της Αυγής κροκάτη γάζα γαρούφαλλα του δειλινού ] 2x
Λάμπετε σβήνετε μακριά μας χωρίς να μπείτε στην καρδιά μας ] 2x
Λέω στο σημείο αυτό πως το ποίημα δεν τελειώνει εδώ. Ο Θεοδωράκης το μελοποίησε ολόκληρο και έτσι είχε ηχογραφηθεί στην 1η έκδοση του δίσκου Πολιτεία Α το 1961.Αλλά στη συνέχεια το υπόλοιπο μέρος του τραγουδιού κόπηκε απ' τη λογοκρισία
"Οι μοιραίοι" (Μίκη Θεοδωράκη-Κώστα Βάρναλη) Τραγουδά η Πόπη Αστεριάδη. Απαγγέλει ο Βασίλης Μαυρομάτης (;) Από το δίσκο της Καίτης Χωματά "Από τραγούδι σε τραγούδι" (1984)
