Εδώ που βρίσκομαι σε σκέφτομαι και κλαίω εκεί που είσαι με θυμάσαι με καημό αφού σκοτώσαμε έναν έρωτα ωραίο απάνω σε ένανε τρελό εγωισμό
Τι κρίμα που χωρίσαμε τι κρίμα τι έγκλημα μεγάλο κάναμε αντί να υποχωρήσουμε ένα βήμα ολόκληρη ζωή πικράναμε
Αλλάζω δρόμους και συνήθειες κι αποφάσεις μα απ’ την ζωή σου είναι αδύνατον να βγω κι εσύ δεν πρόκειται ποτέ να ξεχάσεις θα `σαι δική μου και δικός σου θα `μαι εγώ
Τι κρίμα που χωρίσαμε τι κρίμα τι έγκλημα μεγάλο κάναμε αντί να υποχωρήσουμε ένα βήμα ολόκληρη ζωή πικράναμε
