EY GÜZEL İSTANBUL BENİM SEVGİLİ YÂRİM (ŞARKI) Makâm : Nihâvent Usûl : Sofyân - Nim Sofyân Bestekâr : Kadri Şençalar Güftekâr : Vecdi Bingöl
Ey güzel İstanbul, benim sevgili yârim Güzelliğin aksetmiş Boğaz'ın sularına Benim herşeyim sensin, seninle bahtiyârım Âh o kızlar sarılmış sînene, kollarına
Âh güzel İstanbul, ey şirin İstanbul Âh güzel İstanbul, sen benim cânımsın
Bir gönül macerası anlatıyor dalgalar Mavi sular söylüyor kalbimin ninnisini (türküsünü) Rûhuma semâlardan dökülen müjdeler var Duyuyorum gönlüme sevdanın indiğini
Âh güzel İstanbul, ey şirin İstanbul Âh güzel İstanbul, sen benim cânımsın
GÜLLE HEMBEZM-İ VİSÂLİZ (Adnan Üryani) (GAZEL) (of of of of) Gülle hem bezm-i visâliz gerçi hâr olsak da biz (Âh) Geçmeyiz gülden güzelden ihtiyâr olsak da biz (medet gönül ey)
hembezm : aynı mecliste olma visâl : ulaşma, varma; sevgiliye, dosta kavuşma hâr : diken
Âh güzel İstanbul, ey şirin İstanbul Âh güzel İstanbul, sen benim cânımsın
