Ruhun çok örselenmiş, göbek adın Bahtiyar Yaşam çekilmez çile, nefes almak zor dersin Yanakların buz kesmiş, gülüşlerin sitemkâr Bir de, yüreğime bak, ne yangınlar var dersin
Tüm hücrene kök salmış, bir suskunluk yatıyor Sinendeki yaralar, sanki kabuk atıyor Sen konuşma istersen, bakışın anlatıyor Dert adamı söyletir, gözüne duyur dersin
Tek bir telin kalmamış, saçının siyahından Cümleler yetkinleşmiş, yılların eyvanından Çiğ görmemiş kursağın, her günün sabahından Nasipsiz feleğine, gene de buyur dersin
Aşk, hükmünü sürse de, başa taç edilmemiş Nadasa bıraktığın, duyguların sev demiş Gönül aldığı tadın, bedelini ödemiş Sevda başa gelince, hakikat uyur dersin
Takılmış umutların, yaşamın budağına Keskin düğüm oturmuş, dillerinin bağına Yeri gelir söylerim, dünyanın kulağına Bunca derdin içinde, beni kim duyar dersin
İlk yorumu siz yapın