Elif Eylül Aybasoglu

/Aşkın bir arada tutamadığı birbirini anımsatan iki ayrı yalandık, biz.
Buna sadece ayrılık kandı.
Ve o’nu bir yere,
Beni bir başka yere attı.
Ardı, azap.
Ötesi yok, berisi yokmuş, dahası yoktur.
Beni bir daha hatırlamadan,
Ölme n’olur.../