Orhan Gencebay Dokunma

Ne alnımda bir ayıp,

Ne koltuk altımda bir bıçak,

Gökyüzünde siyah bir şafak

Ve birazdan o da ağaracak…

Gün batımlarımda doğan güneş,

Çırılçıplak..

Kesip attığım tırnak bile,

Benden hesap soracak.

İki yitik öfke,

İki öfkeli bilek,

Uzanacak..

Derimin altında kanayan bir yürek,

Bu şafaktan bedel alacak.

Canımın tılsımlarında bir can’dın hani,

Yoksun bu gece,

Öfkem ustura gibi,

Kopardın göğsümden bir düğme daha,

Uzatma ellerini artık yakama,

Boğuluyorum,

Ne olur dokunma..!