Yüreği parça parça ağlıyordu Son bir gayretle çöktü Duvarın dibine ... Tatlı bir tebessüm ayırıyordu Kırgın yüreğini Umut ışıklı gözlerinden Sisler arasında Gördüğü bir güzeldi Giderken anıları Gözlerinin önündeydi Tatlı bir rüzgar esti Kendine geliyordu Kırılan yüreği Canlandı birden Zaman tüneline girmiş gibiyim Gece karanlık ve sessizlik Sürüyordu... Usulca doğruldu Korkar gibiydi Tuttu sıcacık ellerimi
Hoşçakal dostum benim, hoşçakal Can dostum seninle dolu göğsüm Çok önceden belirlenen bu ayrılık, Buluşmayı vaad ediyor ileride birgün. Gün gelir yürekte , hüzünde söner artık Ne mutluluğun ne acıların olduğu bir yerde Düşlerde , anımsayışlar da silinir gitgide Kalır sadece herşeyi bağışlatan bir uzaklık Hoşçakal , hoşçakal dostum El sıkışmadan konuşmadan Hüzünlenme ve eğme kaşlarını umutsuzca Yeni birşey değil ki ölüp gitmek bu yaşamdan Ama yaşamakta daha yeni değil ki kuşkusuz Hoşçakal , hoşçakal dostum..
İlk yorumu siz yapın