Yavuz Abi, Ayşe'ye diyor ki:

“Ben sana birşeyler anlatmak istiyorum.
Ne yeri ne zamanı, biliyorum ama şiirde de diyor ya,

‘Siz geniş zamanlar ummuştunuz
Çirkindi dar vakitlerde bir sevgiyi söylemek.
Yılların telaşlarda bu kadar çabuk geçeceği aklınıza bile gelmezdi.’

Ama o geniş zamanlar gelmedi Ayşe. O yüzden, artık söyleyim istedim.
Ayşe… Ben, seni seviyorum. Hem de ilk gördüğüm günden beri Ayşe.

Aşk, sosyal bir sorumluluk projesidir lafı rahmetli Ziya babanın iddia ettiği
gibi ona ait değil. Benim lafım. Sen Ethem’le evlendiğin gün söylemiştim.
Ayşe, tamam. Karşılıksız aşklar da güzeldir. Ama karşılık bulamadıkça insan, kendinden uzaklaşıyor Ayşe. Kalbinin ezilirken çıkardığı ses, kulaklarında çınlıyor.

Ayşe… Ben bu aşkı olduramadım. O zaman öldürüyorum. Herkese durumu
açıklarım, merak etme. Ayşe… Ben gidiyorum. Hoşçakal…”