Güler Zere'ye ve kendisi için hiç bir şey istemeden her şeyi halk için veren, ölümün kudretini gülerek öldürenlere... --- Aşkın erken çağında döğüşlere düşülmüş Yedi duvar ardında on dört bahar açılmış Bir kuşcağız ömürde bin cehennem geçilmiş Güler bizimkiler...
Ordular ferman almış düşmüş canın ardına Gün karanlık, gün gece bu gecenin ardı ne Ölüm erken konuktur hep yiğidin yurduna Güler bizimkiler Güler bizimkiler, yüzlerinde güneşler Güler, Güler, Güler...
Tut ki tutmuşlar yolu pusulara düşmüşler Tezgahlardan geçmişler, baldırandan tatmışlar Önlerinde zindanlar, artlarında savaşlar Güler bizimkiler...
Bekle bir yol yoldaşım, bu ne telaş, acele Yetmiş yedi meydanda peşrev çektin ecele Bir sevda ki yaşamak, erken ölürken bile Güler bizimkiler... Güler bizimkiler, yüzlerinde güneşler Güler, Güler, Güler...
