- 22 minutes ago
Category
🎥
Short filmTranscript
00:00เจ้าเชื่อ
00:02เจ้าคิดจริงๆ หรือว่า
00:04ค่ากลาค่าเจ้าไม่ได้
00:06อวิชื่อต้าฝูก
00:12อวิชื่อต้าฝูก
00:14ในเมื่อท่านให้ราคาสู้คนอื่นไม่ได้
00:16ค่าขอขายกระดาษวิเศษนี้
00:18ในราคา 500,000 เหียน
00:20ให้กับคุณชายแห่งจี่หยุนจวง
00:22คุณชายเจ้า
00:24กระดาษวิเศษนี้เป็นของท่านแล้ว
00:26ท่านหมอต้องการให้ค่า ไปเรียกคลมาหรือไม่เรียกอะไรของกะ
00:34ถ้าเขาไม่ขายหมอคนนี้ยังสามารถบังคับได้
00:38ถ้าราคาไม่เทียบเท่าแก Yunus
00:46เจ้าเชื่อฉันบอกกะเลย
00:49สตรูที่มองเห็นยังหลบได้ง่าย
00:50แต่สตรูที่ส้นเป็นยากจะป้องกัน
00:54อupid
00:56นายเมื่อคุณชายคนนี้ซื้อมาได้แล้ว
01:01วันนี้คุณชายคนนี้
01:03จะพิสูจร์ด้วยตัวเองว่าเรื่องเล่าของกระดาษศักศี班นี้ไม่จริง
01:06ข่าวหลือ
01:13ข่าวหลือ
01:14เป็นไปไม่ได้
01:15นี่เป็นกลืcinหอม
01:16ที่ออกมาจากกระดาษศักศีก
01:18พวกเราทุกคนได้เกื siècle Mouse
01:19ใช่แล้วมันต้องเป็นเรื่องหรอกหลวง
01:21ใครจะใช้เงินห้าแสนใหญ่ แค่เพื่อพิสูตรว่าข่าวหรือไม่จริงเป็นไปไม่ได้
01:27กระดาษศักษิตนี้เป็นของที่ผลิตโดยหอชวิตเสียนถัง ใช่แล้วถูกต้อง
01:35หมอคนบ้านนอกคนนี้ สมองมีปัญหาหรือเปล่า คนโงกก็ยังคงเป็นคนโงก
01:42ใช้เงินไปห้าแสนใหญ่ สุดท้ายก็ต้องมาทำประโยชน์ให้พวกเราอยู่ดี
01:47หมอหมายความว่า ถ้ากระดาษศักษิตนี้มีผลจริง เราก็แค่ซื้อมาใช้ภายหลัง
01:53แต่ถ้ากระดาษศักษิตนี้ไม่มีผล์ ฮ Erin
01:58หมอ สมกับเป็นบุตย์แห่งแคว้นชิน แม้แต่รjakาที่สน МУให้มือคลูกก็อยู่ในความข้าดหมาย
02:03เจ้าเเด็กเจ้าเชื่อ หมดจะกลา QUE seríaงกับก Client
02:08คุณชายเจ้า
02:13ท่านกำลังทำอะไร
02:15ใช้เงินห้าแสน
02:16เป็นสัตรูกับลูกหลานของกระกูลทั้งหมด
02:18เพื่อทำลายกระดาษเทพที่เจ้าสร้างขึ้นมาเอง
02:21ค่ามีแผงของตัวเอง
02:22แน่นอน
02:24ถ้าคุณหนูหวังยอมจุกค่าสักครั้ง
02:26ค่าจะบอกเจ้าตอนนี้เลย
02:28เจ้าคนเจ้าชู้
02:35คุณชายแห่งจี้หยุนจงคนนี้
02:38วันนี้ที่พูดมา
02:39อย่าพูดจะเร็วหลายนะ
02:41บอกไว้ก่อนเลย
02:42คุณชายคนนี้มีเงินเหลือเฝือ
02:44ชีวิตนี้ชอบที่สุด
02:46คือการต่อสู้ด้วยดัก
02:48สิ่งที่เกรย์ที่สุดก็คือพวก
02:50นักปราดที่เอาแต่พูดจะอ่อนหวาน
02:52ไม่ใช่ว่าของนี้เขียนได้
02:54บทกวีที่ยิ่งใหญ่รอกหรือ
02:56เอาปากกามา
02:57วันนี้ถ้าฉันเขียนไม่ได้
02:58ฉันจะจุดไไฟ
03:00เหราหอจงสื่อของพวกคุณ
03:03เจ้าเจอ
03:13เมื่อครู
03:14ถ้าข้าไม่ได้ยินผิด
03:16เจ้าบอกว่าจะเภาหออดวิเสียนี้
03:17เจ้าช่างกล้าหานัด
03:19แม้เจ้าจะใช้เงินห้าแ Grey
03:21ซื้erkระดาสักษ์สิตนี้
03:23แล้วจะอย่างไร
03:24ท่านฟูสู
03:25แม้จะมีเมตตา
03:26แต่ว่าเรื่องนี้เกี่ยวคร่องกับชื่อเสียงของรัชวงชิ้น
03:29แม้แต่พูดว่าการเสียงอย่าง
03:30ก็ต้องมาจับตัวเจ้าเพื่อสอกส่วน
03:34ซื�มาเชิง
03:35ในฐาณะที่เจ้าเป็นอาวิสือใต้ฝู
03:37ยังใช้กลยุษธุจรงติจิตใจเช่นนี้
03:39ช่างตximต้อยเสียจริง
03:42คุณชายเจ้าห้ามเด็ดค่ะ
03:43ค่ặมพูดของซื้มาเชิง
03:45ถ้าจะพิสุทธว่ากระดาศเทศร้ายประโยชน์
03:47ก็เท่ากับเป็นการดูมินประชวง
03:49ถิง ฮื้อ
03:53ค่าจะเขียนเดียวนี้แหละ
03:56ถิง
03:57อะไรคือคำพูดร้ายษารัฐที่ยังยืนตลอดการ
03:59ร้ายษารัฐทั้งนั้น
04:01ใช่
04:02ถ้าสามารถทำให้
04:04คุณชายที่ไม่เอาไหน
04:06เขียนบทความดิๆด้าย
04:07นั่นแหละถึงจัดพิสูจร์ประโยชน์ของกระดาษวิเศษนี้ รีบรีบเขียนสิ
04:12รีบเขียนเร็วเร็ว
04:15ฉัน
04:20เฮ้อจริงด้วย
04:23กระดาษเทพพบ้าอะไรนี่ ไม่มีประโยชน์เลยสักนิด เป็นแค่ข่าวหรือทั้งนั้น
04:28เฮ้ยฟู เพาบ้านจูเซียนจวงให้ฉันที
04:31ครับ
04:33เดี๋ยวก่อน
04:37เดี๋ยวก่อน
04:40ไม่ใช่ ไม่ใช่ ไม่ใช่ ไม่ใช่ ไม่ใช่
04:46ไม่ใช่ ไม่ใช่ ไม่ใช่
05:07บทกวีหลัวเสริญ เด็กบ้านนอกที่ไม่รู้อะไรเลย
05:10เขากำลังเขียนบทกวี
05:16มดงามดั่งตืน จะนอกอ่อนช้อ 1000 เด็งกรรล่องรอย
05:20เกี่ยตยดของเบแตะมือ ดูบายไม้ร่วง
05:22ความงามของส่วนดูบายไม้ผลิด เหมือนเมกบางที่ปกคุมดวงจัน
05:25ล่องรอยเหมือนฮีมาที่พัสกลับ โดยลง
05:40ล่อยดุดทุกแกสลัก
05:43เอลบังราวกับพ่าหม kne 씬ะงามทิวพันขาวนวนเผยให้เห็นหมดหรือจิพริจเทพย์ดัดวิเศติจaus Dissel .
05:50เด็กบ้านนอกที่ไม่มีความรู้ ก่อหน้านี้เขาไม่ได้จับปักกา เพราะในใจไม่มีอะไรจะเขียน
05:56เขาแค่มองผู้หญิงคนนั้นแบบเดียว ก็เขียนบทกวีที่ดีขณะนี้ได้
06:00บทกวีนี้จะต้องเป็นองตะ ท่านผู้จาเร็วไหล
06:03แต่บทกวีนี้ คุณชายเชื่อกลับมีพรสวรร์ ด้านบรรณสินที่ยอดเยี่ยม
06:08บทกวีรู้สึกเทศทธิดาแห่งลวดสุด
06:10เมื่อครู่คุณชายเชื่อมองมาที่ค่า หรือว่าในใจของเขา
06:13ค่าจะเป็นเทศทธิดาแห่งลวดสุดของเขา
06:15คําผู้ที่เปล่งออกมาอย่างเธาเบา ปลิ่นหอมเหมือนด้วยไหม
06:18เฮ้ยเขียนสิ ทำไมไม่เขียนต่อ หยุดทำไม รีบเขียนสิ
06:29ฉันไม่มีแล้ว จะเขียนยังไง ฉัน กระดาษวิเศษ กระดาษวิเศษ ลบไป
06:37มีกระดาษ ความคิดหลายลื่น ยิดปากกลา เขียนบทกวีอมตาได้ ไม่มีกระดาษ ิเศษ เดิกบ้านนอกคนนี้ อยากคายซิ่นดี ร้ายความสง่างาม
06:49โอ้กระดาษสักษิตเอิย กระดาษสักษิตเอิย
06:53ถึงแม้ว่ están seguro จะเป็นเทียงส่วนที่หลงเหลือ แต่ก็ยังเทียงพ่อ ที่จะทำให้ชื่อเสียงด่ง ดางในวงก accountant
07:00และวันนกรรม เส Server สิ่งนี้ไม่ใช่สิ่งที่เงิน 5,000 ตำลึงจากประเมินค้าได้
07:04แม้จะเป็นล้าน ๆ ก็สามารถซื้อได้
07:08ชันบอกคุณนะ. ระดาฟแพน์นี้ต้องเก็บไว้ให้ชัน
07:12ตอนนี้ชันจะกลับไปเอาเงิน
07:15เออ ๆ พวกคุณฟังชันให้ดี ชัน วันนี้จะเขียรบติฮิฟร์ฟร์ิ์นี้
07:21ทั้งหมดนี้ต้องยกความดีให้ความสามารถด้านการเขียนของฉัน
07:24คำนี้อ่านว่าอะไรนะ
07:26เฟยราณ
07:27ความสามารถด้านการเขียนที่โดดเด่ม
07:29เขียนแบบไหลลื่องเหมือนน้ำป่า
07:30ถึงได้เขียนออกมาแบบนี้
07:32ไม่มีอะไรเกี่ยวกันเลยแม้แต่นิดเดียว
07:36ระดาษเทพพบ้าอะไร
07:37ก็แค่ข่าวหรือข่าวหรือทั้งนั้น
07:38ต้องช่วยเก็บไว้ให้ฉันนัก
07:40ฉันไม่มีใจจะคิดแล้ว
07:42แทนการของคุณชายเชื่อเป็นยังไงกันแน่
07:44บทกวีหลัวเสริงของคุณชายเชื่อ
07:46ฉันคือเทศที่ได้แห่งแม่น้ำ
07:47หลัวในใจของคุณหรือเปล่า
07:48ต้องเก็บไว้ให้ได้นะ
07:50ทุกท่าน
07:54แยกย้ายกันเถอะ
07:56ช้าก่อน
07:57ระดาษสักษิตนี้ 500,000 น์เงินใหญ่
07:59ชั้นซื้อเอง
08:00หมอ
08:01500,000 น์ใหญ่
08:03ไม่ใช่จำหนลัวเล็กน้อย
08:04พวกเราจะมีเงินมากมายขนาดนั้นได้ยังไง
08:06งั้นก็ขายบ้านขายที่ดิน
08:091 แพน 510,000 น์ใหญ่
08:11ระดาษเทษมีเท่าไหร่
08:13พวกตร Basic คุณนางซื้อเท่าไหร่
08:14ระดาษเทษ
08:22ระดาษเทษพณะ
08:23เมื่อมีระดาษเทษนี้
08:25ค่าซือมาเชิงก็สามารถทิ้งชื่อไว้ในประวัติศาสตร์ได้
08:29แม้แต่ค่าซือมาเชิงก็อาจใช้ชื่อเสียงนี้
08:31เพื่อย่างตำแหน่งของหลีซือคนนั้น
08:33ก็ไม่ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้
08:36นอกจากนี้
08:37ยังมีเงินอีกด้วย
08:39ท่านหมอผู้ถุก
08:40กระดาษศักษิตนี้ประเบินค่าไม่ได้
08:42เราซื้อกระดาษศักษิตมากมายขนาดนี้
08:55ได้พระออกไปแล้ว
08:57ค่าซือมาเชิง
08:58ย่อมไม่อาจละหลังใครได้
09:00สังการให้เรียกตัว
09:02คนสำคัญทั้งเมืองเสียงอย่าง
09:04มาร่วมงานเลี้ยงที่บ้านค่า
09:06ค่าจะเขียนบทความ
09:08ที่เรื่องลือไปช่วยการต่อหน้าทุกคน
09:10ให้บรรดานักปลาดทั่วแผ่นดิน
09:13ไม่ว่าจะเป็นในยุคนี้
09:15หรือในอนาคต
09:16ทุกคนจะรู้จักเฉื่อของซื้อมาเฉิง
09:18ท่านอวิสือใต้ฟูความเห็นยอดเยี่ยม
09:20พวกเราไปกลับกันตอนนี้เลยดีไหม
09:24ไม่
09:27ทุกท่าน วันนี้ค่าซื้อมาเฉิงได้ซื้อกระดาษศักษิตแล้ว
09:31คืนนี้เปลี่ยนชุด
09:32ตั้งโตพิจรณาคดี ต่อหน้าผู้คนทั่วล่า
09:35เป็นพยาในบทประภัณฑ์องตับนี้
09:41จะเป็นที่จดจำไปชั่วการ
09:43พวกเราจะต้องไปชมให้ได้
09:48ชอบอวดตัวต่อหน้าผู้คนใช่ไหม
09:50ฉันจะบอกอะไรให้นะ
09:52เรื่องน่าอายแบบนี้
09:53ต้องทำต่อหน้า ควนทั้งโลกถึงจะสนุก
09:56ครั้งนี้พวกกระกูลเหล่านี้
09:58อย่างน้ยต้องเสียหาย ถึงสมuing Wiebelli
10:02คุณใช่เจ้า
10:05คุณหนูหวังมีพรสวัสถ์
10:08แผนของค่าคงจัด
10:09คุณเด yuanได้ถุกต้องแล้ว
10:11ใช่ครั้งนี้
10:13ฉันตั้งใจจ่ะ
10:16คุณเจ้าไม่ต้องพูดมาก
10:18ฟันเหมือนเม basin บางที่บางจั่น
10:21รอยเหมือน
10:23รมที่ภัฑษฐิมักระ
10:25ซรีเออร์เข้าใจความตั้งใจของคุณแล้ว
10:29ขอให้คุณเจ้า พักเรื่องความรักชายหญิงไว้ก่อน
10:34แล้วมุ่งเม้นเรื่องสำคัญ
10:36เชื่อซ impose
10:39กำลังรอท่านอยู่
10:42นี่ค่าถูกจีบแล้วสินะ
10:48คุณชายเดินกระตุ้นหัวใจเข้าแล้ว
10:54แต่คุณชาย
10:57นั่งสาหวังสี่เป็นลูกสาของท่านมากวิส
11:00แต่ของมันนี้นะ
11:02ของมันน่ะ
11:06ก็จะใช้หัวของ
11:09แล้วคุณนั่งตรกูลคุณนางผู้สงเกียดแห่งแคว้นฉิน
11:15ของมันนี้
11:16ยิ่งใหญ่และไม่เหมือนใครในใต้ล่า
11:20กับแทนการสังหารของคุณชาย
11:22ค่ารู้จุดประสงค์ของมัน
11:24แต่ก็ยังไม่เข้าใจเลย
11:27ช่างมันเถอะ
11:28มาดูการแสดงละครสัตว์นี้ก่อน
11:35กราบทุนฟ่าบาท
11:37วันนี้นอกเหนือจากการประชุมเป็นสิ่งที่คุณชายเชื่อทำ
11:41และในโรงงาน
11:42รายงานลับเกี่ยวกับการทำกระดาษ
11:53กระดาษที่มีต้นทุนต่ำกว่านั่นต้นไม้
11:56แต่ขายได้ในราคาสูงถึง 500 แสน
11:59เจ้าเก่า
12:01ค่าน้อยอยู่ที่นี่
12:03แผนการค่าของเชื่อเออ
12:05เจ้าดูออกหรือไม่
12:07กราบทุนฟ่าบาท
12:09ค่าน้อยโงกเขา
12:11ไม่เข้าใจเลย
12:13นำชนดที่ดินและบ้านที่ถนนเจ้องหยาง
12:23ส่งไปที่จิหยุนจวง
12:24เชื่อจะได้ใช้
12:28ส่งตระเสือไปที่ชาญมึงเสียนหยาง
12:36สั่งท่งอูหูหวังกุ้ย
12:39ส่งทหารที่ดีที่สุด สามพัน้าน่ายเข้ามาในมึงตอนกลางคืน
12:42ฝ่าบาดนี่หมายความว่ายังไหร่
12:49ค่าน้อยขอรับผิด ค่าน้อยจะไปจัดการเดียวนี้
12:56เจ้าแผนการค่านี้ของเจ้า
13:04พ่อพ่อใจมาก
13:12ท่านทั้งหลาย
13:26Kyle proceso
13:27วันนี้ท่านอัการมหาบดีเชิญพวกเรา
13:29เป็นกีกของพวกเราที่ได้เป็นพยาห์ในงานวันกรรมอัญญิงใหญ่นี้
13:33ถือเป็นความโชคดีของพวกเรา
13:34ทุกท่านต้องช่วยกันผ่วยแพ้ให้มากๆนะ
13:37แนะนอนแนะนอนแนะนอน
13:39ท่านเศรนาบฐีกลมตรวจการซือมาเชิญ
13:41มีชื่อเสียงในฐานบุฒ์แห่งชิ้ท
13:43ผู้เปรียบเสมื 을กิเล่น
13:44วันนี้ได้ใช้กระดาศเทพรแฟน tu
13:47เชื่อว่าในอนาคตจะได้ขึ้นตำแหน่งอ мойกรรมหาดีแน่นอน
13:51ไม่เร็วเลยบุฒ์แห่งชิ้ท
13:52ผู้เปลี่ยนพรรสว assets
13:53อีกไม่นานจะได้ขึ้นสู่ตำแหน่งอูกรรมหาดี
13:56ขอแสดงความยินดีกับท่านเซนาบดีฝ่ายตัวสอบ
14:01เจ้าหัวหน้าตระกูลผู้หญิงโสนิชั่งมองสูงแต่ทำได้น้อย
14:04ถึงกับเจ้องตำแหน่งของหลีสือเลยหรือ
14:06รอดูเถอะ
14:07คุณนั่งใหญ่แห่งสำนักนิทศาสตร์คุณนี้
14:09จะทำให้รองเท้าที่เจ้าสูงไม่พอดีแน่
14:11ค่าเจ้าเชื่อจะเปลี่ยนแสกของตัวเอง
14:13พวกค่าค่ารัชการต้าชิ้นทำเพื่อต้าชิ้น
14:17ทำเพื่อประชาชนทั่วล่า
14:20ไม่ว่าจะเป็นอวิชื่อใต้ฝู
14:22หรือคุณนั่งใหญ่ในตำแหน่งเซนาบดี
14:24ก็เป็นเพียงชื่อเสียงลมๆแหลงๆเท่านั้น
14:28พูดให้ถึงที่สุด
14:29พวกค่าก็เพียงต้องการทำเพื่อประชาชนทั่วล่าเท่านั้น
14:32แค่คนรับใช้ธรรมดา
14:34ท่านอองมีความเห็นสูงส่ง
14:38ความประธนาของประชาชน
14:42ไม่ควรล่าช้า
14:43เอาปากกาและกระดาษศักษิตมา
14:49เอากระดาษศักษิตมาแล้ว
14:53เงิน 50,000 ตำลึง
14:54ฉันจะได้เห็นในวันเดียว
14:56ใช้เงินไปเป็นล้านแล้ว
14:58โอ้พระเจ้า
14:59อยู่ใกล้ขนาดนี้ยังได้กลิ่น
15:01กลิ่นหอมของสมุนไทยนี้
15:04ท่านอุปราช
15:06จะเป็นที่จดจำตลอดการ
15:09จะเป็นที่จดจำตลอดการ
15:13ท่านอุปราศเชิญ
15:15วันนี้
15:17ค่าจะใช้ตัวอักษร
15:19เป็นสพานเชื่อมผู้คน
15:21สร้างโลกใหม่
15:23สร้างโลกใหม่
15:43ถ้าเขียนออกมาได้ก็คงแปล
15:53นี่ก็ถือเป็นกลยุทย์อันล้ำค่าของค่า
15:55แผนการอันยอดเยี่ยมของเจ้าหลัง
15:57เพื่อความสงบสุขของแผ่นบิน
15:59ได้ทั้งภรยาและเงิน
16:01คุณเฉิญ
16:03คุณใช้มีอะไรจะสัก
16:05ค่าคนทำลายจิตใจ
16:07เตรียมของให้พร้อม
16:09ครับ
16:13ท่านอำมารถ
16:17ทำไมท่านไม่เขียนละ
16:19ก็เขียนสิ
16:21เขียนเลยเขียนเลย
16:23พวกเรารออ่านอยู่นะรีบเขียนสิ
16:25ท่านอาวิต้ายฟู
16:29ทำไมยังไม่เริ่มเขียนบทความสำคัญละ
16:31ค่า
16:33เขียนไม่ออก
16:37เขียนไม่ออกจริงๆ
16:39เป็นไปไม่ได้
16:41ไปไม่ได้oooO
16:42คุณชายชนบทที่เจ้อเมื่อกลางวัน
16:44เขายังเขียนออกมาได้เลย
16:46ใช่แล้วğin.อารsu แห่งอวิสืออาวิสือใต้ฟูก 스ว่า 1 ใน 3 chem
16:49หนังสูงสุขของราชวงชิ้น
16:50จะเขียนไม่ได้ยังไงกันหละ
16:51จริงด้วย
16:52หรือว่าเจ้าเจ้าเชื่อที่เจ้อเมื่อกลางวัน
16:55เก่งกว่าท่านอาขอรมหักดีอีก
16:57เป็นไปไม่ได้ ไม่มีทางเป็นไปได้ เป็นไปไม่ได้หรอก
17:00ความรู้สึกที่แอบมองคนโง่แบบนี้ สัจจัย
17:04ระดาษวิเศษ
17:09หอคัดเลือกผู้มีความสามารถบาบา ไก้เจ้าเจ้าชั่ว
17:13หมอ ตอนนี้จะทำยังไงดี
17:16ระดาษศักษิตของเรา นั่นมันใช้เงิน 500,000 เหรียนซื้อมาแผ่น 1
17:20รวมทั้งระกูล นี่ก็เกือบ 2,000,000 เหรียนแล้ว จะทำยังไหร่ดี เจ้าถามค่าว่าจะทำยังไหร่ดี
17:27ตอนนี้ ระกูลซื้อมาเรา แม้แต่ที่ดินและชนด ก็เอาไปจำนองหมดแล้ว
17:35พอค้าร่ำรวยทั่วไป ยังมั่งข้างกว่า ระกูลซื้อมาเราเสียอีก
17:40หมอ หรือว่า เป็นฟีมือของเจ้าวิเศียนถัง
17:46หงเชิง เจ้ากล้าผู้จาร้ายสารัดได้ยังไง ทำไมค่าผู้เป็นหมอ
17:53ถึงเขียนบทความดีๆ ไม่ได้ แต่เจ้าเจอเชื่อกลับทำได้ เขียนได้อย่างง่ายได้
17:57บทกวิที่เรื่องชื่อ ท่านยกย่องนักปลาด กล้าหลอกค่าหรือ
18:07ยกย่องนักปลาดทำใหม่ ท่านอายการ อย่าพูดเหลวไหล ท่านเขียนบทกวิไม่ได้
18:13น่าเป็นปัญหาของคุณเอง
18:14ปัญหาอะไร
18:15คุณดูเอง
18:22จุดเทียนมา
18:27ต้องการเขียนบทความที่มีชื่อเสียง
18:34ต้องทำให้ตัวเองเบิรสุดก่อน
18:37ต้องการเขียนบทความที่มีชื่อเสียง
18:42ต้องทำให้ตัวเองเบิรสุดก่อน
18:44ดูดีหรือยัง
18:45จะไปแล้วเหรอ
18:52ยกไปแล้ว
18:53ท่านอองจะตอนตัวเองใหม่นะ
18:55ทำไมฉันรู้สึกตื่นเต้นจัง
18:57รีบเขียนสิ
18:58ทำอะไรอยู่
18:59ทำไมท่านอาวิสื้อใต้ฟูยังไม่เขียนหละ
19:01หรือว่าไม่อยากเขียน
19:03ทุกคนมาที่นี่ดึกขนาดนี้
19:04ก็เพื่อดูท่านเขียนบทความชื่อดังนี้แหละ
19:07ใช่เลย
19:07ทำไมถึงหยิดมิดออกมา
19:11นี่จะทำอะไรนะ
19:12รีบเขียนสิ
19:26ทำไมไม่เขียนล่ะ
19:34เจ้ามาเขียนสิ
19:38ค้าน้อยจะกล้ารับชื่อเสียงของกลาดได้อย่างไร
19:40ไม่ได้
19:44ตัดสินใจเองไม่ได้
19:46แล้วเรื่องเงินล่ะ
19:48หาเงิน
19:53เราขายกระดาสักสิ
19:55แค่ขายกระดาศเทพออกไป
19:56ไม่เพียงแต่จะชดเชยการขาดทุ dots
19:59ยังจะได้คำรัยอีกด้วย
20:01แต่
20:02กระดาษเท 예� title ต้องตอนตัวเองถึงจะใช้ได้รู้ยังไง
20:06เจ้าเจอเด็กบ้านนอก คนนี้ ต้องเป็นคนที่เกิดมาตอนอยู่แล้วแน่แน่
20:11ตอนนี้เขียนเป็นบทครบีลว่าเสรอแล้ว ยอมต้องด่งดังไปทั่วล่า
20:15และโด้ชื่อเสียงของท่านฟูซูแห่งฮ exploring
20:17บัญดิตและเศรษ eaterจากทัวแคว้นฉินมีมากมาย
20:20ยอมจ่ายเงินเพื่อให้ชื่อจะรึกในประวัติศาพวกเขาย่อมเต็มใจ
20:24ยิ่งไปกว่านั้น
20:26ยิ่งไปกว่านั้นอะไร
20:28กระดาษศักษิตนี้มีกลิ่นหอมจากพืชไม้
20:30ผลิตจากสมุนพรายชื่อดัง
20:32จำนวนมีจำกัดอย่างแน่นอน
20:34ตอนนี้เราเริ่มขายแล้ว
20:35เมื่อก่อนและวิปุยเคยใช้ของหายากสร้างชื่อเสียง
20:38ตอนนี้กระดาษสักษุตของเราก็ทำได้เช่นกัน
20:41แม้สุดท้ายพวกเขาจะพบว่ากระดาษสักษุตนี้ไม่มีประโยชน์
20:45ก็จะไม่โทธหออั Sister ethnicity หรือคุณชัยฟู Voc �s
20:47พวกเขาจะโกรธแค้นเพียงคนเดี่ยว
20:49หมายความว่า
20:51เจ้าเชื่อ
20:53ขับเสือกลืนหมาป่า
20:55เจ้าเชื่อทําได้แคลดเป็นภารับป่ะ
20:57ผู้ที่ถูกหลอกเอาเงินไป
21:00จะชีกเขาเป็นชิ้นชิ้น
21:02ท่านอีสือใต้ฝูไม่เสียแรงที่เป็นลูกหลานตระกูลชิ้น
21:05ช่างเป็นความคิดที่ยอดเยี่ยม
21:06ค่าจะรีบส่งคลไปจัดการทังที่
21:08ระจ้ายข่าหลือ
21:09เพื่อให้กระดาศสักษิ yardıminde
21:10ขายไปทั่วแคว้นชิ้น
21:15ทุกท่าน
21:15คืนนี้ร่างกายของค่าไม่ค่อยสู้ดีนัก
21:18จึงไม่อาจเขียนบดความยอดเยี่ยมได้
21:20ขอรอให้วันหลังเขียนบดความให้เสร็จสงบุญก่อน
21:23จะต้องพระกระจายไปทั่วโลก
21:25อะไรนะ
21:27พวกคนฉันต่ำที่หน้ารังเกียต
21:30ส่งค้ำสั่งออกไป
21:32รีบจัดเตรียมคนทังที
21:34นำกระดาษศักษิตไปขายทั่วเคว้นฉิน
21:36ขายกระดาษช conspir tile แล้ว
21:37วัสดุเดียวกับกระดาษศักษษิต
21:48ดูเข้ามาชมกันเถอะ
21:52เดินผ่านประหยาพพาดโอกาสนี้
21:54กระดาษชำระ
21:57สิ่งประดิษที่ยิ่งใหญ่แทนที่กระดาษเช็ดก้น
22:00กระดาษวิเศษของคนอื่น
22:02กระดาษชำระกของเรา
22:041. ตำลึงหนักร้อยชั่ง
22:08ฟ้าหักมีใจฟ tons ไม่มีปัญหา
22:13นุ่มนวนแนบเนื้อ ปกป้องผิวอันบอกบางของคุณ
22:17ท่านอำมาก ท่านไม่เป็นไรนะ โอ้ย
22:21สมกับเป็นลูกหลานกิเลนจริงๆ แม้แต่เลือดที่อวกออกมายังเท่ากันเลย
22:25มา เช็ดเลือดที่ติดอยู่บนเสื้อให้ดีๆ
22:29ไป ลองดูสิลองดู
22:33อย่าไปนะ ฉันก็เอาด้วย อย่าไปอย่าไปกันหมด
22:39ระดาษศักษิต
22:40ระดาษชำรัก
22:42เงิน 500,000 ก่อนนี้
22:44ระกูลของเรารอขอย
22:46สุนเสียเงินไป 25 ล้านก่อน
22:49ฉันเข้าใจแล้ว
22:52เจ้าเชื่อ
22:53ค่าสื่อมาเฉิน
22:55ระเมินเจ้าต่ำไป
22:56ท่านหมอท่านหมายความว่าอย่างไร
23:00ก็แค่สิ่งที่มาแทนแท่งไม้ในส่วม
23:03จะสู้แท่งไม้ของพวกเราได้หรือ
23:05แทงประดาษสักษิต
23:06ก็เป็นของที่จะวิเสียนทางคิดคนขึ้นมา
23:08เจ้าเชื่อก็เป็นคนโง่ที่เสียเงินไป 500,000 ห่วน
23:11ของไทย
23:12คนโง่
23:13จนถึงตอนนี้เธอยังไม่เข้าใจอีกเหรอ
23:15กระดาษสักษิตนี้กับกระดาษชำระนั้น
23:17ล้วนเป็นฝีมือของเจ้าเชื่อเด็กบ้านนอกคนนั้น
23:19หอมก็
23:20ไม่งั้น
23:21บทกวีหลัวเสิร์นฝูนั่น
23:22แล้วก็
23:23ดูเขาสิ
23:25เขายังซื้อกระดาษเทปต่อหรือปลา thôi
23:27ถ้าอย่างนั้น
23:29ท่านหมอเรารีบขายกระดาษเทปเทอะ
23:31แล้วก็
23:32จัดการถิ้าเด็กสา
23:55ความสูญเสียของตระกูล เราในครั้งนี้ คงไม่สามารถกู้คืนได้
24:00แล้วเราจะทำอย่างไรดี
24:03ไม่คิดว่าเจ้าเจ้าเชื่อคนนี้ จะเจ้าเล่นถึงขนาดนี้ เจ้าเชื่อ
24:08เขาก็แค่เด็กบ้านนอกธรรมดาคนหนึ่ง ถึงแม้ว่าเขาจะชละ
24:11แต่สายตาของเขาช่างกับแคบเหลือเกิน เขาไม่เข้าใจ
24:15อำนาจยอมอยู่เหนือทรับสินเสมอ
24:17ท่านหมายความว่า
24:19หาค้อเปล่าหา
24:21ยืดทรัพย์ภาพฎของเขา
24:22ตัดหฮอของเขา
24:24ความมั่งขằngที่ไม่มีอำนาจ
24:26สุดท้ายก็เป็นเพียงกระเป๋าเงินของพวกเรา
24:28แต่
24:29خาราชการสงคลไปตรวด สรอกคดีทน์ ของที่หยุ่นจ่วง
24:32พบว่าไม่มีการละเมิดกฎหมายชิน
24:34เจ้าเชื่อยังเป็นเพียงในถหารเล็กๆ
24:36มีตำแหน่งทางถหาร เรา เราควรตัดสินโทษอะไรเขา โทษอะไร
24:41กระบท กระบท
24:43ร่ำรวยขนาดนี้ มีความสามารถก่อกระบท
24:47ความสามารถแบบนี้ เพียงพอที่จะตัดสินโทษเขา
24:51ร่อยให้เขาเยอะหิ่งไปอีกสัก 2-3 วัน หาคนตรวจสอบกำไรเกินควรจากเกลือแร่
24:56และเงินก้อนโต 2,000 กว่าหมื่นนั้น อยู่ที่ไหนกันแน่ แล้วค่อยจัดการทีเดี่ยว
25:04ไม่นึกเลยว่าพอจะช่วยได้ขนาดนี้ สรุปว่าถนนเจิ่งอย่างทั้งสาย
25:09เป็นของเขาทั้งหมด
25:12คุณชายไม่ใช่แค่ถนนเจิ่งอย่างเท่านั้น แต่ทั้งแคว้นชินก็ลวงแส้หญิง
25:17คุณชายเจ้า ระดาษศักษิดได้กระบกวยกำไรมหาศา และยังทำลายตรรกูลคุณนางอย่างหนัก
25:22กระดาษจำรักก็ประกحดขึ้น เพื่อไม่ให้ขายต่านและหลอกลวงผู้อื่นได้อีก ต่อไปจะทำอย่างไร
25:28จนถึงตอนนี้ ท่านเพียงแค่ 종มปีศัพศินของตรรรกูลใหญ่ แต่งเป็นเพียงแค่ผิวเผิญ
25:34อำนา harusของตระกูลใหญ่ ไม่ลดลงเลย เครงว่าจะมีผลกระทบใหญ่ ต่อไป
25:39ค่าต้องการหรักฐานของตระกูล
25:42เปิดห้องสมุต
25:43เปิดห้องสมุต
25:47คุณชายเจ้าท่า weren't but not in your assignment
25:50จณ์ต้องการเปิดห้องเก็บหนังสือของราชวงโจอีกครั้ง
25:53ห้องเก็บ nieds Chat คืออะไร
25:56ในอดีตภราชาโจเก็บรวบรวมหนังสือจากทั่วพันดิน
26:00เปิดห้องเก็บหนังสือและใช้พระราชโ côngการ
26:03ทำให้ชาวชูห์ลีเออเป็นผู้ดูแลห้องเก็บเ indicate
26:05ขสารต่อมาหลีเออสร้างละที่เตา
26:07เขียนเตาเตอจริง
26:08ก کําหนดชื่อของคนทั้งแผ่นดิน
26:10ปัจจุบันแiten ชิ้น ร่วมแผ่นดินเป็นหนึ่งเดียว
26:12แม้มีความตั้งใจที่จะเปิดอีกครั้ง
26:14แต่เนื่องจากภายภายนอกและปัญหาภายใน
26:16จึงไม่ได้รับประโยชน์
26:17การเปิดห้องเก็บสมบัติของคุณชายเจ้าอีกครั้ง
26:20ขอให้พิจารณาอย่างรอบคอบ
26:22มันไม่เหมือนกัน
26:24นังสือในห้องเก็บสมบัติของราชวงโจ
26:26มีไว้สำหรับให้คุณนางและชนชั้นสูงอาจ
26:29แต่นังสือในห้องสมุตของเรา
26:30มีไว้สำหรับ ให้คนทั้งผ่านดินอ่าน
26:33คุณชายเจ้า เธอกำลังล้อเล่นหรือปล่าด
26:37คนทั้งโลกอ่านธึงสือ
26:39ซี ไม่กล้าคิด
26:41ยิ่งไปกว่านั้น การรักษา ห้องสมุติ
26:44เป็นการแสดงความร่องรодของประเทศ
26:45มันเกี่ยวอะไรกับการที่คุณชายเจ้าต่อสู้กับ ตระกูลใหforce
26:48ขอถามคุณหญิงหวัง
26:50รักฐานของระกูลใหญ่คืออะไร
26:52ตำแหน่งและที่ดิน
26:55ถ้าต้องเลือกเพียงหนึ่ง
26:57ก็คือตำแหน่งคุณนาง
26:59ตำแหน่งคุณนางหมายถึงอำนาจ
27:00เมื่อมีอำนาจอยู่ในมือของตนเอง
27:02ระกูลก็จะขยายเครื่อขายออกไป
27:04ยากพี่น้องจะซื้อที่ดินในที่ต่างๆ
27:06แม้จะไม่ใช้อำนาจในการกดขี
27:08ประชาชนก็จะเข้ามาสวามิพักโดยสมัครใจ
27:11ทำร้ายไถนาเพื่อหาที่พักผิ่ง
27:13ปีแล้วปีเล่า
27:14ยิ่งตำแหน่งสูงขึ้น
27:16ก็ยิ่งมีที่ดินมากขึ้น
27:17ในชนบทก็ยิ่งได้รับความนับถือ
27:19สมกับพิคาตไว้หญิงสาว
27:22จากครหาติของท่านมากวิสคนนี้
27:23มีความรู้มากมาย
27:24ที่น่าชื่นชมจริงๆ
27:26คำพูดเหล่านี้
27:27เกือบจะเป็นความเข้าใจสูงสุด
27:29ถ่ายใต้ข้อจำกัดของยุคสมัย
27:31ถูกก็ไม่ถูก
27:32คุณชายเจ้า
27:33มีความคิดเห็นอะไรหรือ
27:36ความรู้
27:36ความรู้
27:38คือรักฐานของตรกูล
27:41คือความรู้
27:43ในโลกนี้
27:47การผูกขาดที่น่ากรวดที่สุด
27:49ไม่ใช่อำนาจ
27:50และไม่ใช่ความมั่งข้าง
27:52เพราะสิ่งเหล่านี้ช่างยาว่นใจ
27:54ยอมมีคนที่ลุกขึ้นมาทาทาย
27:56มีคนที่แย่งชิงและต่อสู้เพื่อมัน
27:59ถึงขั้นยอมเสียงชีวิต
28:00เพื่อแย่งชิงสิ่งที่ดูหน้าลงไหลเหล่านั้น
28:03แต่พวกเขากลับลืมไปว่า
28:06การแย่งชิงก็ต้องมีคุณสมบัติด้วย
28:09แล้วคุณชายเจ้าหมายความว่าอย่างไร
28:12ความรู้
28:15ถูกต้อง
28:16การผุกขาดความรู้คือสิ่งที่น่ากรัวที่สุด
28:18มันทำให้คนจนมองไม่เห็น
28:20ว่าโลกนี้แท้จริงแล้วเป็นอย่างไร
28:23และยังทำให้พวกเขามองไม่เห็น
28:26แก่นแท้ของอำนาจที่ควบคุม
28:27ว่าคนเรามีปฏสัมพันธ์กันอย่างไร
28:30สิ่งที่พวกเขามองเห็นได้
28:31มีเพียงแม่บ้านที่หัวมุมมูบ้านกำลังทะเลอบกัน
28:34คุณลุงทั่งเหนือของหมู่บ้านกำลังลิ้มรถ
28:37คุณนายที่ชุนฟงหยวนงดงามเหลือเกิน
28:40แต่สิ่งเหล่านี้
28:41ไม่มีประโยชน์อะไรต่อการพัฒนาตนเอง
28:46นังสือความรู้
28:48คนทั่วไปสอลุกหลานให้เรียนรู้
28:51แต่ครอบครัวยากจนตลอดชีวิตก็ยังอาจไม่ออก
28:54เพลดเทียกกัน
28:55ผู้ที่สามารถพูดค GUI influencersfranath
28:57จะมีที่ให้กับลูกหลานคนยากจนได้อย่างไร
29:01ดังนั้นตําแน่งคุณนางจึงตกอยู่ในมือของตรกูลคุณนาง
29:02อำนาจถุกเล่นอยู่ในกำมือของพวกเขา
29:05ถุกต้องแล้วคุณหนูหวัง
29:08คุณชลาดมาก
29:10รากฐานของตรกูลคุณนางนี้
29:10ก็คือความรู้
29:12เพราะความรู้
29:14ที่ทำให้พวกเขายืนยาว
29:15แม้จะยืนยาวกว่าราชวงเสียอีก
29:17และการสืบทอดความรู้
29:19ใครจะมาย่างชิงจากลูกหลานตระกูลเหล่านี้ได้
29:22อำนาด
29:23ความมั่งข้าง
29:25มีเพียงผู้ที่มีความรู้เท่านั้น
29:27จึงมีคุณสมบัติในการล่ายตามมัน
Be the first to comment