เมื่อใจหยุดเต้นครอบครัวขอให้ฉันกลับมา(พากย์ไทย)ตอนแรก

Jen Jen

รับชมต่อได้ในกลุ่มเฟสบุ๊ครายเดือนนะคับ ติดต่อเข้ากลุ่มฟสIDไลน์: jenjen0411 เวลาทำการ ของแอด10.00 - 23.50 น น  ค่าเข้า 30บาท/ต่อเดือน หรือ สมัครรายปี300บาท/ต่อปี FBเฟสบุ๊ค : หนังสั้นจีนจีน

Transcript

00:00:00ขอบคุณครับ- ขอบคุณนะครับคุณพ่อคุณแม่

00:00:03ขอบคุณครับพี่สาว

00:00:08หืมนะ.

00:00:11สูงสร้담วันเกิดนะ

00:00:14วนเกิดต่ะ

00:00:16ไม่เห็นน่าจะให้ของควรอะไรเลย

00:00:18ที่บ้านqicelให้เงินไปเยอะie

00:00:20ไม่รู้อำิวมันtek buzz

00:00:26พี่ครับวันนี้วันเกิดผม

00:00:28- ดื่มสักแก้วนะครับ- อ๋อ ได้สิ ได้สิ

00:00:38- สุขสมันเกิดนะ- ขอบคุณครับพี่

00:00:47ต้า!

00:00:49ต้า เป็นอะไรเนี่ย

00:00:54- เรา... เรา...

00:00:56- แล้วทำไม?

00:00:56- หรือว่า... ในรักสมียาพิศ?

00:01:00- อ๋อ... นิดได้... ก้าวหวังยากต้ากันเหรอ- ป่าว... ผมป่าวนะ

00:01:12- ยังบอกว่าไม่ใช่แก้อีกนั้นเหรอ? งั้นนี้มันคืออะไร?

00:01:18- ไม่ใช่นะ... อันนี้น้องให้ผมไป

00:01:20- แก้มันไหนคนชั่ว

00:01:21- ถึงแม้ว่าต้าจะไม่ใช่น้องแดดแท้- แต่ก็ถึงเป็นคนในครอบพอของแกนะ- ทำไมแก้ถึงได้ใจขอโหดแล้วขนาดนี้- ด้าวุษาเอาแก้ออกว่าจากสลำแท้- แท้- ไม่คิดเลยว่าจะพาเอาปีศาสตร์มา- ป่าวนะผม... ผม...

00:01:41- แก้ยังกล่าแสดงต่ออีกเหรอ? หรือ?

00:01:44- ฮะ?

00:01:45- ก็ได้เบียบหันให้บัน!

00:01:46- แก้ารขอ bye- พอ!

00:01:48- แก้ร lyqueques paso lit- ทางอีกหน้า

00:02:00- เป็นiary��ไหม

00:02:03- แก้งสายใจ etwas حال

00:02:04- ใช้ แก้งสไอ het

00:02:06- ก็ด drainsードอีก sab productos

00:02:08- เป็นอย่ Karl นั้น แม้เขา

00:02:12- มันแก้เอง

00:02:16พี่ครับ พรุ่งนี้พี่ไป ฉียาเข้ามารายในส่วนหน่อยสิ

00:02:19เอ้า ได้สิ

00:02:29แก่เอง เป็นแก่ในเองที่หวังยา

00:02:46กล้าขโมย แม่กระทั่งเสื้อผ้าชิดในของพี่สาวแกก็ยังมีความละอายอยู่ไหม ฮะ

00:02:52พระยุกเท่ากัน ต้าเริ่มที่ช่วยจัดการไปทุราคให้บริษัทแล้ว

00:02:56แก่ลองดูแก่สิ

00:02:58ใช่ให้แก่ทำเรื่องสุกปรก จะให้แก่ขโมย จะให้แก่ขโมย

00:03:13ฉันตายไปแล้ว ไม่ใช่เหรอ

00:03:16เก่า อย่าไปโทษพี่เขาเลยครับ

00:03:18เข้าตัวมาในสลัม ไม่แปลกที่จะติดนิสายแบบนี้มา

00:03:21และก็เพิ่งรั Baum apprentkaite ต่อก expresses

00:03:23ต่อ PayWishy Akk會 Dinge

00:03:24ขึ้งรัปกันไป what to my mom

00:03:46นี่มัน สิบปีก่อน

00:03:54ในเมื่อสวรร์ ให้โอกาสจะอีกครั้งดึง

00:04:07ลูกโทรพี แก่หัวแล้วอะไร

00:04:10คุกเข่าลงซะ คุกเข่าลงเดี๋ยวนี้

00:04:13ชอบที่แล้ว ฉันต้องเท็ดทุกอย่างที่มี

00:04:41ลูกทรพี นี่กายยังกล้ามาตั้งคำถามกับฉันอีกเหรอ

00:04:45คกเข้าลงไปเดียวนี้นะ

00:04:53ผม

00:04:58ไม่คุก

00:05:04ผม

00:05:05ไม่คุก

00:05:07ทรพรพี่ แกกล้าตบโตแหละ хлะ

00:05:12มีแกกำลังต่อต้านอําหน่านฉันใช่ไหม

00:05:13ร virtues評 بنagitงั้น

00:05:15ungef App

00:05:23ปุ dedim

00:05:32ลูกทำให้ Affirm

00:05:34รับคุณ

00:05:35หัวใดใจดีขนาดนี้ยอมลูกทุกอย่าง船ép

00:05:37ได้รับความขอบคุณกับได้ แต่ความอิชชา

00:05:40อม

00:05:41ถึงน่าจะเป็นลูกแธ ๆ แล้วยังไงกัน

00:05:43ตต่ Cock windean Zats

00:05:44ควะอยู่บล 드�NIEิคเป็น determin di

00:05:47น้ 달� contradiction

00:05:50ไอ้ลูกทรพี ออกไปกุงเขาลง ที่นอกประตูเลย

00:05:55ไม่เดี๋ยวจะเมื่อ utilizing

00:05:58ก皮 wear just top

00:06:01พ่อครับ

00:06:02การลงโทษน์นี้มันหนักเกินไป

00:06:04ที่ตั้งหาที่เป็นลูกเท่าแท้ของตักกูลพิริยักษ์ เขาควรจะได้ในสิ่งที่ต้องกัน

00:06:08ผมมันก็แค่ลูกบุญธรรม ผมยืดชีวิตของพี่ชายไปสิบกว่าปี

00:06:12เรายังไปแย่งความรักของพวกคุณอีก

00:06:14ต่อ...ลูกอย่าพูดแบบนี้สิ ลูกก็เป็นลูกแม่เหมือนกันเนอะ

00:06:19ในเสร็จตาของแม่พวกลูกไม่เคยใจต่างกันเลย

00:06:21แม่มักก็ปฏิบัติต่อทุกคนอย่างเข้าเทียมกัน

00:06:26ไอ้ลูกทอรพี แกทำให้บ้านวุ่นวาย แกพอใจแล้วหรือยัง

00:06:31แกคุกเข่าลงไปเดี๋ยวนี้

00:06:33ไม่งั้น ก็เอาแจตกุลพิริยักษ์ไปซะ

00:06:36สบายใจได้ครับ

00:06:38บ้านนี้เนอะ ผมไม่คิดจะอยู่อยู่แล้วล่ะ

00:06:45แกว่าไงนะ

00:06:49แกว่า ผมจะตัดความสัมพันธ์

00:07:04กับตรกูลพิริยั

00:07:10ตัดขาดความสัมพันธ์

00:07:14ทำตัว

00:07:16ไม่รู้จักที่ต่ำที่สูงแกนี้มันกล่าดีจริงๆ

00:07:18พวกเราคลอดแก่มา เลี้ยงแก่มา

00:07:20แค่กระดาษแผ่นเดียวบอกว่าจะตัดก็ตัดได้เหรอ

00:07:22ใช่ครับพี่ พี่อย่าพูดอะไรแบบนี้เลย

00:07:25พี่เป็นถึงคนที่ แม่ตั้งท้องสิบเดือนเกิดมาเลยนะ

00:07:28พี่ทำแบบนี้ เหมือนเอามีดมากิดหัวใจพ่อแม่

00:07:31โอม

00:07:33นายก็รู้ว่าที่พ่อพูดเป็นแค่อรมโกษ

00:07:36ไม่มีทางที่จะล่ายๆออกไป

00:07:38หยุดทำตัวหน้าเห็นใจไปหน่อยเลยนะ

00:07:40เอาวิธีการใช้เพื่อถอยให้ได้มาสึกประหยอดให้ฉันดูสิ

00:07:43โอม

00:07:45ทำไมลูกถึงไม่คิดทำให้แม่สบายใจเหมือนต้านเลย

00:07:50คลอดผม เลี้ยงผม

00:07:54ผมฟังไม่ผิดใช่ไหม

00:07:56ผมต้มมากับสถานทรงคลอดตั้งแต่เด็ก

00:07:59อายุสิบปีก็ออกไปเป็นพนักงานรายเดอร์

00:08:02มีงานที่โซกปกให้เหนื่อยแล้วนี่ผมไม่เคยทำ

00:08:05พวกคุณคลอดผมเลี้ยงผมอะไรกัน ฮะ

00:08:09โอม

00:08:11นี่ลูกกำลังโทษแม่อยู่หรอ

00:08:14แม่ก็ไม่อยากส่งลูกไปหรอ

00:08:20แม่รู้สึกเพียทมา 18 ปีเทราะยังไม่พออีกหรอ

00:08:24ดังนั้นพวกนี้แม่จะปรอบใจโตเอง

00:08:27เหลือแรบรุ่มวุณทำมา

00:08:29ทำเพื่อเขาให้ทุกอย่างกับเขา

00:08:32ไม่กันทั่งการที่รู้ทายแทมมีชีวิตอยู่

00:08:34ยังไม่กล้ายกล้าให้คนอื่นรู้เลย

00:08:36แม่นี่ช่างยิ่งใหญ่จริงๆเลยนะ

00:08:40พูดไปพูดมา

00:08:42พูดไปพูดมาแ Sheikh... popcorn

00:08:44คิดว่าแค่นี้ก็คมคู่ข็บควรแล้ว

00:08:47私ไม่ன Ronnie

00:08:48คนที่ cœurihin HS!!!

00:08:50กล้าที่จะเอาไปเชื่อตก граждани Sãoflux

00:08:59เยี่ยมมาอะไรดีหรืain

00:09:01คิดว่า

00:09:02ชั้นจะหนดที่อยู่หรือ

00:09:03มัน

00:09:06ครับ promote click

00:09:08ที่นี่

00:09:08ผมร่างสัญญาเสร็จแล้ว จะส่งให้คุณ

00:09:12แกเรียกฉันว่าไงนะ แกนี่ชักเป็นตัวอับประมงคล ชักเป็นพ่อแกนะ

00:09:20ดูเหมือนว่าแกไม่อยากใช้ชีวิตอย่างสงบสุขแล้วใช่ไหม

00:09:24วันนี้ วันนี้ ชักจะตีการให้ตาย

00:09:30ทำไม คุณเป็นหาพระที่ยะ ยังอยากสั่งสอบผมงั้นเหรอ

00:09:35ในเมื่อ พวกคุณไม่ใหญ่ให้ผมใช้ชีวิตอย่างสงบสุข

00:09:39นั้นทุกคนก็ใหญ่ใช้เลย

00:09:42พี่... พี่...

00:09:45น่ะ...

00:09:49ตา...ตาลูกเป็นอะไรรึเปล่า

00:09:52แม่ครับ ผมไม่เป็นไร แม่อย่าว่าพี่เลยนะ

00:09:56แค่ขอให้พี่ใจเย็นลง ผมโดนแค่นี้ไม่เป็นไรเลย

00:10:05โอม ลูกจะเจาอย่างงั้น 감사합니다

00:10:09ปาเป็นน้องลูกนะ

00:10:11justeปกับmotl erreichen smok est บ้ Minor

00:10:12ทำ noiลูกที่ทำน้องได้

00:10:14แม่แค่อย่ากให้พวกลูกอยู่กันเด็arak

00:10:18ทำไมลูกทำกับน้องแบบนั้น ละ

00:10:21ลูกต้องแตกแย่กับบ้านี้สิ่งลูกที่พอใจใช่ไหม

00:10:24โอม ใจเปลี่ยнеแบบนี้จะแตกแต่นนั้นไหร่ำ

00:10:28ไหนทำไมเป็น wellbeing

00:10:33ผมเปลี่ยมเป็นยังไงเหรอ

00:10:36ไม่เหมือนแต่กร

00:10:38ที่ตามพวกพี่

00:10:39ยอมทุกอย่าง

00:10:41ไม่ชิ้นใช่มั้ยล่ะ

00:10:45แค่นี้นาย

00:10:47ก็ทนไม่ไหวแล้วงั้นเหรอ

00:10:50เงินฉันล่ะ

00:10:51ที่ผ่านมาให้ฉันโดนมันเค้าได้กัน

00:10:54ต่อแล้วแพ็จ๊.

00:10:57ส английครับ

00:11:03พอfectใคร媒ะ

00:11:06ทุกอย่างอืม

00:11:07เงินเจ��

00:11:08เรฟ่ะ

00:11:09เฮรจับจุMs

00:11:11ชยากได้ไหม

00:11:12בחอрист

00:11:14คนของฉัน journalists

00:11:15มี Bucket

00:11:17ที่ช 부�าน

00:11:18บันนุมาก

00:11:20เกี่ยมPS

00:11:21เกี่ยมพวกแพ็น

00:11:22ไท่ตอนนั้น

00:11:23ผมไม่เคยเห็นนั่มตามาไปไดีอดเดียวจากคุณ

00:11:29ไม่ใช่ โอ้ปแม่

00:11:31ขอโทษครับ พี่

00:11:34ทอบผมทั้งนั้น

00:11:35ทำให้พี่ต้องเจอความไม่พี่เป็นชุดทัมพวกนี้

00:11:38ผมต่อไปเอง

00:11:39อ่ะähruttering

00:11:46ที่ทำตัวแบบนั้น

00:11:48ตอนแต่ที่รับแกกลับมา

00:11:49ไม่มีวันไหนเลยที่บ้านจะสงบสุด

00:11:52อยากออกจากตรกูลพิริยะไม่ใช่เหรอ

00:11:54ถ้าอยากไป

00:12:07กดไซหัวไปซะ

00:12:09ออกไปจากบ้านนี้ เดี๋ยวนี้เลย

00:12:16อย่างก็...ขอคุณประทานพิริยะสอบการอนุขอ

00:12:22อ๋อ...เอางนี้

00:12:25พอชีดใจตลอด 4 ปี

00:12:27ที่ผมใช้ของตรกูลพิริยะ

00:12:29เขียนมาทึกนี้ให้ผมหน่อย

00:12:30ผมจะใช้คืนทุกบ่านทุกสตัน

00:12:32ถ้าใจตอนนี้ไปต้องไป

00:12:35ผม...

00:12:36จะไม่มีความเกี่ยวข้อมกับตรกูล

00:12:39พิริยะอีกต่อไป

00:12:46ลูกทรพี ไอ้ลูกทรพีชele จะทำอะไรกันแน่

00:12:51อ่ะ

00:12:52ตระกูลพิริยะ

00:12:54เสร็จ begging finding anything

00:12:56เหมือน sido

00:12:57ฉีกล่ะมันที่ weed

00:12:59ในชรพยาดทัน

00:13:01ก่อนแห่งแหละ

00:13:03มากัน เหรือ

00:13:04จะโยกันแหละ

00:13:04ขอยังมากันเถอะ

00:13:13ทำไมจะดูถึงได้ ต่อต้อนครับครัวด com

00:13:14ยัง Reading ไม่ ได้นะ

00:13:16พ่อครับ Wideto

00:13:18พ่อครับ อย่าโทษ พี่ teh our spirit

00:13:20พ่อครับ อย่าโทษ lunar night

00:13:22ที่ไม่จากพ่อทุกว่า ทำให้พี่ชายเร็ будетеรับโทษ

00:13:23ไม่งั้นพี่ชายเขาก็ไม่

00:13:24อ่ะตา ลูกไม่ผิดเลย

00:13:26ลูกแค่พูดความจริงด์ออกไปเอง

00:13:29พี่ลูกตังเหへบที่

00:13:32อยากจะตัดความสําพันธ์

00:13:35กับตกูลผิรยัติของเรา

00:13:36แต่มันสมหวังเองพอบ้าน

00:13:38ครับท่าน

00:13:39ไปคิด

00:13:41ค่าใช้จ่ายทั้งหมดตั้งแต่ที่ Anything ทร พีมาบ้านนี้

00:13:44ฉันจะคอยดู

00:13:45ว่ามันจะเอาอะไรมาค Fear ครับ

00:13:54มา tribe พี่ Ohm

00:13:55พี่อยู่ทีนี่ได้ตามสบายเลยนะ

00:13:59doom

00:14:00ถึงมันจะโรคหน่อย

00:14:01แต่เก็บกว่างหน่อยกันอยู่ได้ทั้ง

00:14:03อ้อย dreaming sixt em

00:14:03นี่มันก็ รบกวนนายแล้ว

00:14:05landscape 的อันนี้กาย จะเป็นฆ่าataay attrae ohm

00:14:08-พี่ ohm นี่พูดหมายน่ะ

00:14:11ตอนนั้นทำไมที่พี่พüzikพาผมออกไปทำงานอ่ะ

00:14:14ผมอดตายไปนานแล้ว

00:14:15ตอนนี้พี่

00:14:18เอานะ พี่วางใจได้

00:14:20มีผมอยู่ พี่ไม่อดตายแน่

00:14:27มau พี่ ohm, bragαιおมาเร็วอ่ะ

00:14:28พี่คอยผมแปปว่านะ

00:14:29ย่ายติ้น but gentle

00:14:31เก็บของเสร็จแล้วเหรอ

00:14:32เอ้ออ๋อเสร็จแล้วครับ พี่ e

00:14:35เฮ้ บอกอะไรนายให้นะ จะเห็นว่านายเป็นเพื่อนข้างบ้านหรอกไง

00:14:49จะถึงให้ราคาสูงถึงห้าร้อยของพังพังของนายนะ ฮะ

00:14:52คนเอินนะ ร้อยหนึ่งก็ไม่ให้หรอก

00:14:57ขอบคุณครับพี่ ATN ดู ดูก่อน

00:15:05ขอพวกนี้ขึ้นแบบห้าแสน

00:15:11ไม่ขาย

00:15:17ไอ Meeting

00:15:19นายพูดอะไรนะ

00:15:20ฉันบอกว่าขอพวกนี้ขึ้น Lopez The Twenty

00:15:23ไม่ขาย

00:15:27นายรู้ไหมว่าการพูดอะไรอยู่

00:15:29ขอมทัง ๆ กรโกรนั้ี้นายกล่าแบบท탄จนว่า ห้าแสนิ่งหละ

00:15:32คิดด้วยเรื่องเงินจะสติหลุดไปแล้วเหรอ

00:15:34แน่เต็น

00:15:36ฉันนับนายเป็นพี่น้อง

00:15:38ถึงกล้าให้ราคาสูง

00:15:39นี่มันอะไรกัน

00:15:40กำลังล้อเล่นกับฉันอยู่ใช่ไหม

00:15:42เปล่าครับพี่เอ

00:15:44นี่คือพี่ผมที่รู้จักกัน

00:15:45เขาพึ่งมานี่

00:15:46ไม่รู้เรื่องพวกนี้

00:15:48ดิ

00:15:50ชื่อฉัน

00:15:51ข้าแสน

00:16:04ชามพาทเทว

00:16:06ยุกชิ้นหลง

00:16:07นายไม่ขอดทุนแน่

00:16:10นายดูออกงั้นเหรอ

00:16:11ชาติที่แล้ว

00:16:13ทิ้นเสียใจกับชามไว้นี้มันนาน

00:16:15ที่โดนหลอกซื้อในรักคาถูก

00:16:18ชาตินี้

00:16:19ฉันได้มาทำเวลาแล้ว

00:16:21ยังไง

00:16:23ถ้าสินใจได้แล้วหรือยัง

00:16:25นี่เป็นชามไลดอกไม้สีพาทเทว

00:16:27จากยุดชวงชิ้งสมัยเจ็กนับพาชิ้นหลง

00:16:29ของนายแบบนี้

00:16:31อย่างไงซ่ะ

00:16:33ฉันก็จะสินใจขายไม่ได้วินกัน

00:16:35ได้ อย่างนี้

00:16:37ไอ้นุม

00:16:39ได้

00:16:40ไม่ใช่แค่ห้าแสลกเหรอ

00:16:41ฉันให้

00:16:43ตามนั้น

00:16:44ใช่งั้นเธอ

00:16:51ไม่คิดเลย

00:16:53ออกมาหาของครั้งนี้

00:16:55ยังได้เจอผู้ชิวชาญด้วย

00:16:57ไม่คิดเลย

00:16:59ออกมาหาของครั้งนี้

00:17:01ยังได้เจอผู้ชิวชาญด้วย

00:17:03แล้วถ้าปอดภัยนะครับพี่เอ

00:17:13ฟังหน้าไว้มาใหม่นะ

00:17:15โอ้โฮ

00:17:19เย้ย

00:17:21กันมี

00:17:23เย้ย

00:17:25เราอยู่เติ้ย

00:17:27mniejนMel

00:17:29สุดทราย

00:17:36ง่าคっจะดีหมด

00:17:38ความได้ด้วย

00:17:41เอางี้พี่โอม

00:17:48พี่เอาพวกนี้ไป

00:17:50นี่

00:17:51ทำแบบนี้ไม่ได้

00:17:53เอาเฮอพี่โอม

00:17:55พี่เอาไปเถอะ

00:17:56ถ้าไม่ใช่พวกพี่

00:17:58ผมก็คอมพวกนั้นขายเป็นขยาะไปตั้งนาแล้ว

00:18:00ถ้าจะตัดความสัมพันтор yeah

00:18:04เพื่อพวกเขา

00:18:04ต้องช่ว่ poundabl budget

00:18:06ฉันต้อง

00:18:07ใช้เงินนี้

00:18:09นาย รับว่า

00:18:13ฉันยืบหนายกันแล้วกัน

00:18:15ต่อจากนี้

00:18:16ฉันจะคืนนายทั้งต้นและดอกให้นาย

00:18:18พี่โอม

00:18:20พี่หมายความว่าไงกัน

00:18:22พวกเราต้อง

00:18:24แบ่งชัดเจ้งขนาดนั้นเลย

00:18:25เอาหน้า

00:18:26พี่เอาไปเฮ้

00:18:27นี่ต่อ

00:18:37เลือดออกตfordนั้นนั่น

00:18:40เกินของนี่ดีๆ

00:18:40บ Hindu

00:18:42เฮ้ย

00:18:43โอมนี้ก็จริงๆเลย

00:18:45ทำไมใจให้ดำตามสิ่งที่รุนแรงขนาดนี้

00:18:47เธอ08 mostrarภาชน์

00:18:48นาย...

00:18:49girl พี่เขาเลย

00:18:51พี่เขาแค่

00:18:52อาจจะรู้สึกว่า Thompsonетуเสนจ механи

00:18:54ต่อ

00:18:56นะคือพูดแทนโอมมาได้แล้ว

00:18:57ฉันว่าเขาก็แค่ต pureeในคลาม

00:18:59Philip

00:19:00และทำให้คนเป็นเอา 활동

00:19:03Psalms

00:19:03ถ้าม Bull

00:19:04ตั้งแต่คุณโอมกลับมาบ้านนี้ สรุปค่าช้ายใจทั้งหมดออกมาแล้วครับ

00:19:08งั้นเหรอ มันใช้ไปทั้งหมดเท่าไรล่ะ

00:19:11ฉันจะขอยดูว่ามันจะใช้คืนยังไงหมด

00:19:15รายการเคลื่อนไว้ในบัญชี

00:19:19ศูนย์ครับ

00:19:21ทำนันตอน niece เรายามส่งทัว應該พวกlly

00:19:41อากแล้วลูกทอราพีนี้กลับบ้านมาสีปีกว่าแล้ว

00:19:45เป็นไปได้ไงว่าจะไม่ใช้นาจ题แต่คนเดียว

00:19:47อยู่เรื่องครับ

00:19:49นี่แกต้องคิดผิดแน่ โอร์มเป็นลูกของบ้านเรา เขาจะ...

00:19:59สูญจริงๆด้วย

00:20:03ทำไมถึงเป็นแบบนี้ กัน

00:20:05คุณผู้หญิงคุณเรื่องไปหรือเปล่า

00:20:08ตอนนั้น คุณกับคุณผู้ชาย

00:20:09กรวว่าการกลับมาของคุณโอร์ม จะทำให้คุณต้าไม่สบายใจ

00:20:12เลยสั่งให้ฝั่งการเงินไม่ให้เงินค่าขอนมกับคุณโอร์ม

00:20:15ฉัน ..

00:20:17ฉันเคยพูดแบบนั้นหรอ ?

00:20:20ม่าค่ะ

00:20:23่างน้อยต้าเขาก็มีเงิน $500 ปริศขา Lead ดไม่...

00:20:27แม้คิดอย่างไรกัน

00:20:30ยังไม่ให้โม่เข้าสักบาท

00:20:33พี่คะ

00:20:34พี่พูดนี้หมายความว่าไง

00:20:35จะเอาโม่มาเที่ยบกับต้าได้ไงกัน

00:20:38อีกอย่างแม่บ้าวร่อย dimensions

00:20:40เขาไม่มีเงิน

00:20:41แล้วทำไมไม่มาบอกคนในบ้านพล่ะ

00:20:43ทำทุวดนาสงสร้ólให้ไขดูกัน

00:20:45ฉันไม่ได้ใหม่เค้าว่าแบบนั้น

00:20:49แม้อยากคิดมากเลยนะครับ

00:20:51พี่เขาก็กินนอนที่บ้าน

00:20:54ก็ไม่เห็นว่าต้องใช้เงินที่ไหนเลย

00:20:56เออ ח… correspondence

00:20:59พวกเราไม่เคยทำให้เขาข้าตกบอก misschien

00:21:01ถึงจะไม่ให้เงินค่าขนมเขาก็กินนอนไม่ขาด

00:21:06เออ คุณผู้หญิงครับ

00:21:08คุณโอมเขาไม่เคยกินข้าวตรีบ้านี้เลย

00:21:12ว่าไงน่ะ?

00:21:15อะไรน่ะ?

00:21:18พูดอะไรซีสัว

00:21:19มันอยู่บ้านทุกวัน

00:21:21เป็นไปได้ไงที่จะไม่กินข้าวที่บ้าน

00:21:23เก่าอี่มันยังมีอยู่

00:21:29เก่าอี่มันล่ะ

00:21:32คุณโอมไม่มีเก่าอี่ครับ

00:21:35ทำไมล่ะ?

00:21:36ห่opp

00:21:40เป็นคำสั่งของคุณรองครับ

00:21:43ชั้น พูด holds 때는?

00:21:46ชั้นสั่งไหนกัน?

00:21:48ตอนนั้นแม้ของโปกแก

00:21:50ก็ใช้กับข้าวผกนี้แล้ว

00:21:51ทำให้ฉันอิ่มท้อง

00:21:52พ่อครับ

00:21:53พ่อครับ

00:21:53แม่เค้ารู้ว่าพ่อชおいู kap Sean กินอาหารพวกนี้คะ

00:21:57คือว่า

00:21:59มักครับ

00:22:02ผมเอาของขึ้นชื่อเพื่อนเมืองไหม bilmiyorum

00:22:06นี่ครับ นี่คือถัวที่บ้านเราปลูกเอง รสชาติมัน

00:22:13ต้า เป็นอะไรนะ

00:22:16ผมไม่เป็นไรครับ

00:22:22ต้าเขาแพ้ถัวหน่าจะข้าเขาหรือไง

00:22:25ฉันไม่รู้นี่

00:22:27ต้า ต้า ต้าลูกอย่าทำให้แม่ตกใจสิ ทำยังไงดี

00:22:32ไม่พาไปโรงพยาบัล

00:22:34เอาของที่มาจากบ้านเด็ก กำพระ Executive ensemble พร้าicos แเก็บไปซะ

00:22:38อย่าให้ฉันเห็นมันอีก

00:22:41ฮิ ράว ผมไม่ได้ทั้งใจนะครับ

00:22:43ต่อจากนี้ ใน mère

00:22:57ผมไม่รู้จริงจริงนะ

00:22:59ผมไม่รู้จริง ๆ นี่

00:23:02ฉันจะ 한 mi��กว่า ว่าเขาจะทำโง่ขนาดนี้

00:23:07บอกไม่ให้มีศราช ก็ไม่ศรร такихดี

00:23:10อย่างนี้นี่เอง

00:23:12นี่คือ ci Fermi 在alen celebrating together

00:23:15ทำไมถึงได้เป็นแบบนี้กัน

00:23:20บ่า๊าจะไม่ได้กินข้าวที่บ้าน

00:23:22คนอย่างนี้ก็ congratulations

00:23:24เพื่องทำไมถึงเป็นแบบนี้

00:23:29งั้นที่ผ่านมานี่ อมเขาอยู่ยังไงกัน

00:23:34คุณผู้หญิงครับ ผมเคยถามแล้ว

00:23:37คุณโอม ตลอดหลายปีที่ผ่านมา

00:23:40เขากินข้าวกับแม่บานมาโดยตลอด

00:23:42แต่ว่า...

00:23:44แต่ว่าอะไร

00:23:50ต้า พวกนี้นะ เป็นธรกิจของบ้านเราหมดเลย

00:23:54ถ้าเกิดวันไหนชอบแล้วก็

00:23:55พี่จะพานายไปบ่อยๆนะ

00:23:57ขอบคุณครับพี่

00:23:59พี่ครับ

00:24:03สักกูลพิธิยาเรานะ ให้ไหนอดหยากมากเลยเหรอ

00:24:06ทำไมถึงได้ดูอดหยากขนาดนี้

00:24:09อ๋อ ปล่าครับพี่

00:24:11นี่...

00:24:12ฉันไม่อยากฟังคำแก้ตัวของไหน

00:24:13พูดดูแลบ้าน

00:24:15ครับ คุณผู้หญิง

00:24:17แล้วแต่วันนี้เป็นต้นไป

00:24:19ถ้าไม่เขาแอบกิน ของในบ้านเราอีกนะ

00:24:22แม้สักกูลของเราจะใหญ่โตแค่ไหน

00:24:25เขาไม่สามารถทนกันพูดพวยแบบนี้ได้

00:24:27นี่...

00:24:29ครับ

00:24:31ส๋าไม่ฉันถึงได้

00:24:47ใจไลกับเขาขนาดนี้

00:24:49เอ่อ...นี่...พี่คะ

00:24:52นี่จะโทษพี่ได้อย่างไรกัน

00:24:54บ้านเราไม่ได้ติดนี่เขาสักหน่อย

00:24:56แม้จะร้านเลยเขาไปบ้าง

00:24:58แต่ ทำไมต้องออกเพิ่มมากขนาดนี้ด้วย

00:25:01อีกอย่างนะ

00:25:02Inf smart child we try to buy a wide temple

00:25:04heut eens

00:25:04เจ้ยคอของเท่านres

00:25:05ส่วยของมือไม่หานะ

00:25:09Nora in'll dig as many things

00:25:11เขา minor emergency

00:25:13เพราะชัง coping with the otg

00:25:14โทฬส คอยหมด

00:25:15แล้ว

00:25:15พยสร้างบอกว่า

00:25:15มุกิศมิล Susan

00:25:16มันมีเหตุผล

00:25:17โอ้

00:25:19พวกเราต้องรียดตามเขากลับมา

00:25:21ใครจะไม่ดูว่าเขาไปไหนกัน

00:25:23ไม่แน่ว่า

00:25:24ประยุคเกี่ยวกับเพื่อนที่ไม่ดีคนไหนอีก

00:25:26ใช่แล้ว

00:25:27โอมเขาไม่มีเงิน

00:25:29เขาจะต้องไปทำงานที่บริษัทแน่

00:25:31พวกเราไปหาโอมที่บริษัทกัน

00:25:33ขอให้เจอโอมแล้ว

00:25:34เคลียร์ทุกอย่างให้ชัดก็จบแล้ว

00:25:38นี่เดี๋ยวก่อนครับ

00:25:39ปล่อยผมด้วย

00:25:42เฮ้ย

00:25:54ฉันไม่สนว่าแกจะใช้วิธีอะไร

00:25:56เพรียบกำจัด

00:25:58โอมออกไปเดี๋ยวนี้

00:26:10สำหรับสมาร์ทโฟนในปัจจุบัน

00:26:12หน้าจอสัมภาสแบบหลายจุด

00:26:14และกล้องในตัว

00:26:16ถึงเป็นการเก้ากระโดดทางเทคโนโลยีในตลาดหลัก

00:26:18แต่การมีระบบปฏิบัติงานที่ดีเป็นสิ่งที่ทำให้

00:26:20การใช้งานที่สมบูรณ์

00:26:22และยังยืนคือจุดแข็งที่อุชยอมรับ

00:26:24ตอนในการพัฒนาสมาร์ทโฟนคีนโน

00:26:26ก็ต้องอยู่ในขั้นต่อสุดท้าย

00:26:28เพราะคุณแค่ทำตามแผนที่ผมวางไว้

00:26:30และนำรังการต่อไป

00:26:31น่าจะ...

00:26:32ไม่มีปัญหาใหญ่อะไร

00:26:33ทำดีไปแล้วมีประโยชน์อะไร

00:26:35ทำเพื่อคนอื่นทั้งนั้น

00:26:36โครงการในครั้งนี้เป็นพี่โอม

00:26:38ที่ทำแทดๆ

00:26:39คุณต้ามีสิทธิ์อะไรกัน

00:26:41ที่จุดๆก็ข้าโมยเป็นง่ายๆ

00:26:45เบาๆหน่อย

00:26:47คุณต้าคือทายาของตระกูลพิทยาชิวหน้า

00:26:49ไม่อยากทำงานแล้วรึงไง

00:26:50ทายาแล้วไงกัน

00:26:51ไม่เห็นจะมีประโยชน์อะไรเลย

00:26:53พี่โอมจะออกแล้ว

00:26:54ฉันก็ไม่อยากทำแล้วเหมือนกัน

00:26:56ดี...

00:26:57ยังจะเป็นเพื่อพร้อแค่อร hauntingเลย

00:27:00นี่เป็นเพราะหวันส่วนตัวของฉัน

00:27:02ไม่คิดกับพวกเธอเลย

00:27:03นายจะไปจริงๆเ captain

00:27:05โครงการในเป็นเลือดเนื้อของนายเลยนะ

00:27:07ตอนนี้ Kraft ถึงเวลา ถึงอาที่จะได้รับผลตอบแทนแล้ว

00:27:09นายจะออกตอนนี้เนี่ยนะ

00:27:13วันนี้ที่มา

00:27:14ก็เพราะจะส่งไงต่อให้พวกนาย

00:27:16ละละ gj nied Anfang จากนี้พวกนาย

00:27:26จริงๆเหรอ

00:27:2710 ปีต่อจากนี้ สมาร์ทโฟนเต็บตัวอย่างรูดเร็ว

00:27:30iPhone เสียวมี

00:27:32ทิ้นโรยีใหม่ๆกันพัฒนายอย่างรูดเร็ว

00:27:34เมื่อที่กับสิ่งที่ตะกูลพิทยาภูมิใจในตอนนี้แล้ว

00:27:37ก็แค่ทิ้นโรยีเก่าที่ล้าสมัยไปแล้ว

00:27:40ก็มีประสบการณ์จากชาติก่อน

00:27:42จะได้ตัวกูลพิทยาภูมิใจไปเรื่องของเวลาเท่านั้น

00:27:52สบายใจได้ครับคุณต้า

00:27:53ผมไล่เขาออกแล้ว ไล่ออกตอนนี้เลยครับ

00:28:00นี่ โอม

00:28:02แกโดนไล่ออกไปแล้วไม่ใช่หรือไง

00:28:04ทำไมยังอยู่ที่นี่อีก

00:28:06ตอนนี้ เดี๋ยวนี้ เก็บของแล้วก็ใสหัวออกไปซะ

00:28:12พวกสัตว์ที่บนค่ะ

00:28:15ความการสำคัญของบริษัททั้งหมด

00:28:17เป็นผลงานที่พี่โอมทำถึงนั้น

00:28:28ตอน

00:28:30เธอต้องรับผิดชอบคำพูดของเธอนะ

00:28:32ทุกโครงการของบริษัทเป็นผลงานของพนักงานทุกคน

00:28:35จะเป็นแค่ผลงานโอมเค้าคนเดียวได้ไง

00:28:38แต่การสLAγάกลอบหลักแล้วระบบความแต่ปลอดภายของไ câmera Sora

00:28:43ถ้าไม่ใช่ เพราะตักกูลคุณพิริยะและคุณตาให้โอกาสเขา

00:28:45คนกระเจอแบบเขานี่นะ

00:28:47จะมีโอกาสได้ทำคี basil and Vanda ที่เป็นโคงการใหญ่ขนาดนี้เลย

00:28:50เธอลองพูดดูสิ

00:28:53บริษัทเป็นของตักกูลคุณทั้งelas

00:28:53ครีรอีก offer

00:28:54พิริยะคือ hencerittESE debt

00:28:58คุณตาเขาจะล่ายใครออกก็ได้

00:29:08เราปฏิบัติตามพ่อตกลง

00:29:14พวกขยาสังคมฉันต่ำแบบนายนะ

00:29:17ควรจะถูกเยียบย่ำ

00:29:20จำไว้นะ

00:29:22ใครที่จะเป็นสัตว์กับคุณต้า

00:29:24นี่แหละผลับ

00:29:38ลูikaท่านพ่อ vak신าง

00:29:47สวัสดีครับพ่านบรรทาน

00:29:50ท่านบรรทานครับ

00:29:52ทำไมวันนี้ถึงมิเวลาเข้ามาดูบริษัทเองเลย

00:29:55เข้ามาดูหน่อยหน่อย

00:29:58โถ่โикง อย่างนี้ครงการที่บริษัทเป็น ein cautious

00:30:00เรียบร้อยดีมากครับ

00:30:02ข้าย appelleท่านบรรทานแอม

00:30:04พRoche kinofr reads

00:30:06ふうท Lightning

00:30:08อืม พาฉันไปดูภายในหน่อย ฉันไม่ได้มานานแล้ว

00:30:14เธอทางนี้เลยครับ

00:30:18พี่ออม พี่ยอมง่ายๆอย่างนี้เลยเหรอ

00:30:22ไม่มีอะไรไม่ยอมหรอก ผมมีแผนจาระออกอยู่แล้ว

00:30:26แต่ว่า...

00:30:27นี่ ตัน

00:30:31ตั้งแต่ที่คุณต้าเข้าบริษัทมา

00:30:33พูดว่าผลลับหน้าประทับใจ ก็ไม่ได้เกินไปเลย

00:30:37เ� Conservative เหร propose Tôi hawom

00:30:40หวังว่าจะได้พบกันอีก

00:30:41รวมถึงicated

00:30:43ทุกคนต่างล่วมแรง ล่วมใจทำงานกันอย่างν teaspoons

00:30:47เออ ...ออม

00:30:51ขอโทษนะ

00:30:52ขอขอเจ้าต้อด้วย

00:30:56อยู่เดียวนี่เน่

00:30:57โอม

00:30:58ทำไมแกยังอยู่ที่นี่อีก

00:31:00เมื่อกี้บอกแล้ว ไม่ใช่แกถูกได้ออก charities

00:31:02ยังไม่ลีกใส่หัวไปอีก

00:31:03ถ้าเกิด ไปชนทัพประทานเข้า แกรอบผิดชอบไว้ไหม

00:31:05โดนเลยออกเหรอ

00:31:07ครับ ATM

00:31:09พระนักงานขน Who Sate

00:31:10ทำโทรขี่กภ์

00:31:11ทำลายบรรยากาศบริสัตว functioning

00:31:13ผม лайดเขาออกไปแล้ว

00:31:14รู้สักคอบนะครับ

00:31:15เดี๋ยวผมล่ายเข้า

00:31:16เดี๋ยวก่อน

00:31:17ใครให้สิ๊ก persistent to singing

00:31:19เอ่อ

00:31:20คุณII รู้จักเขาเหรอครับ

00:31:23Err....

00:31:24ขับรากาศโทร называется

00:31:27ต panelsfeel

00:31:28เด็กคนนี้มีความภาพคุมใจสูง ว่าปิดูстโกรห์จับ 뉴�αι

00:31:42devil sus performed nämlich like of evil

00:31:45workplace is finar

00:31:49เงาเป็นคนของตารกูลแพรียะนี่ él

00:31:50Yeshua suppresses you

00:31:52Elohim

00:31:55อัธโทร บอน ตั้งแต่วันแรกที่ฉันมาที่บริษัท ฉันบอกนายแล้วนี่ว่าให้ดูแลโอมดีๆ

00:32:02นายดูแลเขาอย่างนี้เหรอ?

00:32:05อ่ะ...

00:32:07เออ...ใช่ครับ

00:32:10โอ้ยคุณดูความจำผมสิ ผมเรื่องเรื่องที่คุณต้าสั่งไว้สั้นเลย

00:32:13น่าตีจริงๆ หลักๆคือพนักการคนนี้

00:32:16โอมเขาไม่มีผลงานอะไรเลย ผมก็เลย

00:32:20ไม่เป็นไร่ ในเมื่อเป็นคนของพิastsยาเอง งั้นอยู่ต่อเธอ โอเค นั้นอยู่ต่อนะ

00:32:25จริงๆ ก็แค่ ขยะ ไม่มีความสามารถอะไรเลย

00:32:28ต้องเพิ่งพาตกูรพิตยาอยู่ตลอดเวลา

00:32:30มิน! พูดให้มันแน่น้อยๆ

00:32:32พอได้ละ

00:32:35โอม...เรื่องกรณะนี้พวกเราเข้าใจแล้ว

00:32:39โทดแกคนเดียวก็ไม่ได้ เอางี้ละกัน

00:32:42เรื่องงานวันนี้กลับบ้านไปก็ขอโทษตาเขาซะ

00:32:46เรื่องที่ผ่านมาแล้วก็ให้มันผ่านไป

00:32:52สับประทานครับ ผมทำอะไรงั้นเหรอ

00:32:55ถึงต้องคอยการให้อาภัยด้วยฮะ

00:32:57แก้

00:32:58ผมเคยบอกไปแล้ว ผมก็จะกวนพิธิยะ

00:33:01ไม่มีความสัมพันอะไรกันอีก

00:33:03วันนี้ที่มา ผมต้องใจจะมาลาออกอยู่แล้ว

00:33:07แกว่าไงนะ

00:33:12แกว่าไงนะ

00:33:16แกว่าไงนะ

00:33:18แกคิดดูให้ดีนะ

00:33:20นี่เป็นโอกาสสุดท้ายที่ฉันจะให้แก

00:33:22โอม อย่าดื่นเลย

00:33:24แค่ขอโทษตรงนี้ก็จะจบไป

00:33:26ไม่จบ

00:33:29เรื่องทั้งหมดที่ประคุณทำไว้

00:33:32ชาตินี้ผมจะไม่ลืม

00:33:34แม้คะ

00:33:37โอม นี่ไหนขึ้นเสียกับใครกัน

00:33:39ในมันก็แค่ขยะที่คอยกัดกินตะกูลพิธิยะ

00:33:41แกมีสิทธิ์อะไรกันที่มาโบยวายขึ้นเสีย

00:33:43โอม อย่าเอาแต่อารมณ์เลยนะ

00:33:47โอม ทำไมน่าถึงเปลดไปขนาดนี้

00:33:55เรียนไปยังไงเหรอ

00:33:57ไม่ใช่เพราะว่าพวกคุณมังค่ำหลอกรึงไง

00:34:00ฮะ ไปไงล่ะ

00:34:02อย่างนี้ผมติดพวกคุณ

00:34:03คิดแล้วยังล่ะเท่าไร

00:34:06ผม

00:34:09ผมขอดาวดูนะ มันจะเป็นศูนย์สินะ

00:34:12ยังไงซะไม่มีพวกคุณสักคน

00:34:14ที่เอาเงินเข้ามาน่าไม่แต่มาต์เนียว

00:34:23แต่ยังไงซะ

00:34:25ผมก็อยู่กับบ้านพวกคุณมาสี่ปีแล้ว

00:34:27ถึงจะเป็นแค่ห้องเก็บของก็เธอ

00:34:29ยังไงก็ต้องจ่ายข้อเช่าหน่อย

00:34:41แสนหนึ่ง

00:34:43โฮะ

00:34:44เกอร์

00:34:45ต่อจากนี้อย่าไม่ยุ่งกับผมอีก

00:34:59เหรอ อีกอย่าง

00:35:11ผมก็อย่างรู้เหมือนกัน

00:35:15ไม่มีผมคนนี้ ที่เป็นได้แค่ขยะไหร่ค่าที่คอยสู่พวกคุณ

00:35:19และคุณพริยาของพวกคุณ จะดีขึ้นหรือเปล่า

00:35:29กล้าดี กล้าดีจริงๆ

00:35:40โอม มันก็แค่หมาที่เลี้ยงไม่เชื่อง

00:35:43พวกคุณเลี้ยงมาตั้งนาน ไม่รู้จักบุญคุณก็อย่างแล้ว

00:35:46ยังกล้าทำตัวแบบนั้นอีก

00:35:49ท่านประทานครับ ตอนนี้โครงการของเราก็ค่อยจะพัฒนาขึ้นแล้ว

00:35:54ถึงจะไม่มีไอโอมนั่น ก็ไม่มีผลกระทบอะไรหรอก

00:35:58'T prohibit

00:36:00พ่อครับ พ่ออยากโกหลดไปเลย

00:36:02พี่เขาไม่รู้ว่าสังคมมetaโหล้ายแค่ไหน

00:36:05ขอให้พี่เขารู้ว่ามันเป็นยังไง

00:36:07พี่เขาต้องเข้ายใจแน่ ๆ ว่าเราดีกับเขาขนาดไหน

00:36:10ใช่ ไม่มีพิ荷ยะมันก็ไม่มีอะไรถังนั้น

00:36:14บั...

00:36:16บ้อนครับ

00:36:17อ่ะ!

00:36:18ใช่ ا这样 บ้อน

00:36:19รอยขาวเออไปเดีวนี้ ห้ามทุกบาริษัท ดับโอมทำงาน

00:36:23ใครฝ่าฟืนมาถือว่าเป็นสั штรูกกับตกวรผิริยา

00:36:26ครับ

00:36:28ฉันจะคอยดู

00:36:30ไอ้ทรพีนี่!!!

00:36:31มันจะอยู่ได้หน้าขนาดไหนกัน

00:36:33โอuriaคะ

00:36:34แบบนี้มันจะเกินไปหน่อยหรือเปล่าคะ

00:36:36เกินอย่างนั้นเหรอ

00:36:37ไม่เกินไปแม่แต่ลิงเดียว

00:36:38สำหรับพวกหมาที่เลี้ยงมีเชืองนี่

00:36:40ก็ควรโด้นócนี้แหละ

00:36:41ก้ารองดีกับผิริยา

00:36:42มันคู่ควรเหรอ

00:36:45ใช่

00:36:46ไอ้ทอรพีนี่

00:36:48มันอวดดีขึ้นทุกวัน

00:36:50ตา

00:36:53แกก็อยู่กับบริษัทนี่แหละ

00:36:55พระดิบทำโคงการนี่

00:36:56ให้เซ็ต

00:36:58ชัดจะให้ไอ้ทอรพีนั่น

00:36:59รู้ว่าเซ็ตใจตอนนี้ก่อนสายไปแล้ว

00:37:01วันใจได้กลับพ่อ

00:37:02ผมจะทำให้เต็มที่

00:37:03อืม ดีมาก

00:37:09เดี๋ยวพวกดูแลบ้านมาจัดการพวกนี้ซะ

00:37:12อ่ะ ไปกันเธอครับแม่

00:37:37ป่า

00:37:38ไหนก็ลงทำอะไรเนี่ย

00:37:42ตา

00:37:43ได้ทำอะไรเนี่ย

00:37:44อ๋อ

00:37:45พี่

00:37:46ผมกำลังดูว่าเสื้อผ้าไหนที่ต้องซักบ้าง

00:37:50อ๋อ

00:37:51เรื่องพวกนี้

00:37:53ให้คนอื่นไปทำก็ได้นี่

00:37:55พี่ครับ

00:37:56พี่มาหาผมมีเรื่องอะไรรึเปล่า

00:37:58ฉัน

00:37:59ต่อจากนี้

00:38:00อย่าไม่ยุ่งกับผมอีก

00:38:02ผมอีก

00:38:06ชั้งเฮ้อ ไม่มีอะไรหรอก

00:38:08เดี๋ยวผมต้องกลับไปบริษัทหน่อย

00:38:11พี่ครับ

00:38:13ผมจะเปลี่ยนสื้อผ้าแล้ว

00:38:15อ๋อ

00:38:16โอเค

00:38:17งั้นไหนอ่อเฮ้

00:38:32อ๋อ

00:38:33ทำไมขึงได้มีเงินเยอะขนาดนั้นกัน

00:38:35นั่นต้องให้พูดอิดเหรอ

00:38:36แน่นอนว่าตอนหน้านี้อันพวกมุกที่ขโมยมาไปขายน่ะสิ

00:38:39ตอนที่เข้าไปก็ไม่เห็นจะมีกระเป๋าอะไรเลยนะ

00:38:42มุกเยอะขนาดนั้น

00:38:43เขาเจอติดตัวไปได้ยังไงกันล่ะ

00:38:45งั่นก็อาจจะข่ายไปก่อนหน้าตั้งนานแล้ว

00:38:49งั่นเงินเหรอ

00:38:49ในบ้าค์กIE เขาไม่ sog Living of�� oh look Mundo

00:38:50ในบันค์เมือน เค้าไม่มีการ ide rápures

00:38:54اتวัย 갱휼ตอดสดเยอะ – Hang one way

00:38:56ิถ capot จิดตัวตร�บเวลาได้ยังไง

00:38:57งั่นก็並ง...

00:39:00เค้าอาจเอาเวอแค่บางส่วน

00:39:01ที่เหลือต้องเอ็บว่า incident

00:39:02arsiite, passport. สุดไปört้rep

00:39:03ฉันจะไปหาออกมาเดี๋ยวนี้แหละ

00:39:04ฉันจะคอยดูว่าถึงตอนนั้นเขาจะมีอะไรแก้ตัว

00:39:12ห้องของโอม

00:39:13อยู่ไหนกัน

00:39:22กินอะไรเนี่ย เห็นจัง

00:39:27ป้าพาคะ ฉันให้ป้าพาไปห้องโอม

00:39:29ป้าพาฉันมาห้องเก็บของนี่ทำไมกัน

00:39:33คุณรองคะ นี่ไหลกันคือคห้องที่คุณโอมอยู่ confession

00:39:37ป้าพาคะ ป้าลอนแลนอะไรกัน

00:39:40นี่ นี่คนนี่จะไปอยู่ได้อย่างไรกัน

00:39:43anca คุณรอง courage.

00:39:45ความเป็นอยู่ของคุณโอม

00:39:46ก็เป็นบ้านนี่สมหรามมากี่ยุด

00:39:48คุณเขามีตลอดสีปีTsแล้ว denně

00:39:51ขอไหน

00:39:54เค้านี่ไหลก hemos

00:39:56필요�� seguinte

00:39:58ทำไมจะไปถึงบ้าน дев lives

00:40:00มีมาอยู่ ในที่แบบนี้เอก

00:40:01คุณบอยshine

00:40:03ในคุณบอกว่าจัดจัดการยังดีอย่างไรคะ นี่อยู่รอที่คุณจัดการนะ

00:40:07พูดดูแลบ้าน นี่มันเกิบอะไรขึ้นกัน

00:40:10ถ้าไม่ถึงจัดห้องแบบนี้ให้โอ้มอยู่

00:40:12ที่บ้านยับมีห้องว่างอีกตั้งเยอะไม่ใช่เหล็urers

00:40:14คุณท่านครับ คุณลืมไปแล้วเหลדר

00:40:16นี่เป็นคุณที่จัดการ

00:40:18พูดอะไรร unwilling แล้วสาร ฉันแบบหน้านตอน

00:40:22นี่บ้านใช้งั้นเหรอ

00:40:29พูดดูแลบ้านครับท่าน ไปจัดห้องให้เค้าหน่อย ครับ

00:40:36ต่านไหนสบายใจได้ ไม่ว่ายังไง Review them

00:40:40ถ้าเกิดว่าไอ้นั่น ทำให้ตัวเราไม่สบายใจ ชั้นจะจัดการมันเอง

00:40:47ที่แท้ rupees desk slime นี่เอง คนฉันล่าง

00:40:49กลิ่นเห็น Vadim

00:40:50น่าขยะขยายน

00:40:57бывjąอสั่วนรฐ ตอนนี้ไม่มีห้องว่างครับ

00:41:00นี่คือพี่โอมใช่หม่ะ

00:41:02พี่สบายใจได้ zg센ธ vocês ผมจะยกห้องให้พี่เอง

00:41:05ยังไง ซ่า

00:41:06นั่นมันก็ไม่ใช่ของผมอยู่แล้ว

00:41:10ใครบอกกันล่ะ

00:41:12นี่มันเป็นของได้นั้งหมดเลยนะ

00:41:14ใครก็ย่งไปไม่ได้

00:41:17พอเธอ พอเธอ

00:41:19ไม่มีห่องรับแคก

00:41:20อย่างน้อยก็ต้องมีห่องอื่นสิ

00:41:22มีแค่ห่องเก็บของ

00:41:24แต่...

00:41:25งั้นก็ห่องเก็บของแล้วกัน

00:41:26เมื่อรายที่เอากลินสลัมที่ติดตัวมันมาออกไปได้

00:41:30ค่อยย้ายกลับมา

00:41:31เออ...

00:41:32ครับ

00:41:33นี่คุณให้ลูกชายทะ ๆ ของคุณอยู่ในสภาพบัตรรามที่เย็นชื่นและมืดมิดมาตลอด 4 ปีอย่างนั้นเหรอ

00:41:42นี่ ไม่ใช่ว่าผมยุง ๆ เหรอ

00:41:45อีกอย่าง ลูกผู้ชายอยู่ลำบากหน่อย

00:41:48ไม่เห็นไปอะไร คอยมันกลับมา

00:41:50ผมคอยเตรียมห้องรับแพกที่ดีขึ้นหน่อยให้แล้วกัน ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรนะ

00:42:03เฮ้ย เหม็นจะตายออกไปห่าง ๆ ชั้นหน่อยสิ ได้ไปเยี่ยนตรงนั้นเถอะ

00:42:15เพราะได้แล้วโอม ลูกเยี่ยนตรงนั้นเธอเหมือนเหมือนกันแหละ

00:42:20มา เตรียมพร้อมและ 3 2 1

00:42:24ชีส

00:42:33เตรียมพร้อม นี่คือสภาคของโอมทั้งหมดใช่ไหม

00:42:49ใช่ค่ะคุณลอง คุณโอมไม่ค่อยมีเงิน

00:42:53ทั้งหมดนี่คือสภาคเก่าที่คุณต้าไม่ได้ใส่แล้วค่ะ

00:42:57เชื่อเก่าอย่างนั้นเหรอ

00:43:03ไม่สวย ทอดเธอ ครั้งหน้าพี่เอาสภาคสิสวยมาให้นะ

00:43:10นี่ กลับมาพอดีเลย ชุดนี้ให้นาย

00:43:20เออ ขอบคุณครับพี่ นี่เป็นของขวันชิ้นแรกที่ผมได้รับ

00:43:26ผมจะเก่นว่าอย่างดีเลย

00:43:28อันน่าสภาคตัวยังมีแค่ไม่กี่ชุดเหรอ

00:43:34นี่ยังเป็นบ้านให้อีกเหรอ

00:43:37ทำตัวนั้นสองสารให้ใครดูกัน

00:43:39เขามีสิ่งที่อยากได้พูดออกมาไม่เป็นหรือไง

00:43:42แม่คะ พี่

00:43:43พวกคุณอย่าไปโดนเขาหลอกนะ

00:43:45ไม่ใช่ก็แค่อยู่ห้องเก็บของ ระยะนึงเหรอ

00:43:49ไม่ว่าอย่างไร

00:43:51ห้องเก็บของของพี่นยะก็ดีกว่าสลัมแต่ก่อนที่เขาอยู่เป็นร้านเท่า

00:43:54เขามีอะไรไม่พอใจอีกเหรอ

00:43:56อีกอย่างเขาข้อโมยของรับไปตั้งเยอะแยะ

00:43:58ไม่นำบากอะไรหรอก

00:44:01คอยดูเธอ ฉันจะหาหลักฐานออกมาเอง

00:44:04เจอแล้ว

00:44:10นี่ นี่อะไรกัน

00:44:16ทำงานได้หยาบมาก

00:44:19ส่วนแล้วที่ออกมาจากสลัม

00:44:22ไม่รู้จักของดีเลย ขโมยแล้วไม่รู้จักเรื่องที่ดี

00:44:25นี่มัน

00:44:29พี่ครับ พี่ พี่

00:44:36พี่มีอะไรที่ชอบหรือเปล่า

00:44:39จะถึงวันเกิดพี่แล้ว ผมอยาก

00:44:42พี่ครับ พี่มีอะไรให้พูดกับเขาเหรอ

00:44:45นี่ รีบไปกันเธอ เดี๋ยวพี่พิธภัณฑ์วิทยาศาสตร์จะปิดแล้ว

00:44:48รีบหน่อยครับ

00:44:50มาแล้ว

00:44:54ทานตัววันแล้วกัน อะไรก็ได้เอามาถึก

00:44:57อ่ะ ครับ

00:45:06ลาก่อนครับพี่

00:45:15ขอบคุณที่พี่เป็นคนในครอบครัวผม

00:45:17หวังว่าพวกเราจะมีความสุขตลอดไป

00:45:20สุขมันเกิดครับพี่ใหญ่

00:45:23ไม่คิดเลยว่า

00:45:25ฉันแค่พูดลอยลอยออกไป แต่เขากลับ

00:45:28ไม่มีทาง ตาเป็นคนบอกเองว่าเห็นอมขโมยของกับตา

00:45:33มันจะมีได้ยังไงกันอยู่ได้แล้ว

00:45:37ถ้าเกิดว่าอ่ม ขโมยพวกเครื่องประดับไปจริงๆ

00:45:40ทำไมไม่ได้ คน sufferก Trade

00:45:43ไม่มีทาง กาของos

00:45:46งานเขาอาจ

00:45:58ฉันสนให้ก bast bei ก็ได้

00:46:01นี่คือ

00:46:04พูดมา ซ่อย 1994 เหพี่uster against PO加入 โปชานะ

00:46:07ผมไม่รู้...! ผมไม่รู้ที่ permanent basket

00:46:10ยังเกละ โหล Carne distribu แข็งไม่ย้อมแล้วatteในนั้น

00:46:14ไม่ยอม enseñจ신

00:46:18จากท๋อไงต่อกษั predator sociais

00:46:21ก็ changing something like your Father

00:46:24พี่ครับ พี่คืนซ่อยให้พี่ไหนไปเทอ

00:46:27แล้วก็ขอโทธทุกคน

00:46:29พี่ Потjarให้อ lijภัยพี่ğiอยู่แล้ว

00:46:31- ว้าทำไมลูกถึงไม่เอาแบบอย่างต้าเขาบ้าง

00:46:54เรื่องมันถึงขนาดนี้แล้วพูดไปก็ไม่มีประโยชน์อะไร

00:46:57ไอ้ทอราพีนั่น

00:46:58โอ้มันไม่มีเงินติดตัว

00:47:01ยุกข้างหนอกได้ไม่นานลก เดี๋ยวก็กลับมา

00:47:03ไม่ว่าก่อนหน้านี้มันจะเสียใจอะไร

00:47:06คอยให้โครงการของตาสำเร็จ

00:47:08ถึงตอนนั้นเจ้าจะจัดตำแหน่งสูงให้มัน

00:47:11ถือว่าชดใช้ให้ไปแล้วกันนะ

00:47:13พอเธอ พอเธอ เหลือดูได้แล้ว ไปกัน

00:47:20พี่คะ

00:47:25เป็นลูกเธอแท้ของตากูลเธอแท้

00:47:28ทำไมพวกเขาถึงยอม

00:47:30ให้กุดอม ออกจากบ้านกันนะ

00:47:34แล้วยังไม่กลับมาอีก

00:47:43อ่า..ฟริน พี่โอม

00:47:46หลังจากที่พี่กับบ้านพิริยาไป

00:47:48พวกเราไม่จะฉลองกันแบบนี้นานแล้ว

00:47:50เพื่อiraต pityjungของстрiete เพื่อนผิรยาพริยา Garage

00:47:52ฉันทำขนาดห่างห่วนจะเงิน plataforma

00:48:04tiny technology

00:48:06for what sound

00:48:09อ่ะ ไม่คิดเงิน

00:48:11ไม่คิดเงิน ตอนนั้นเธอไม่ได้พวกนาย

00:48:13ช่วยลูกของฉันเอามาจากกอง cebo

00:48:15ตอนนี้เขาคงตายไปหน่านแล้ว

00:48:17จะเก็บเงินได้ยังไงกัน

00:48:19คุณคือ?

00:48:21พี่อ้ม พี่รือม้ายแล้วเหรอ

00:48:23เมื่อคืурนาวรงแรมตรงข้ามเกิด cebo

00:48:25พวกเราทำงานกันอยู่พอดี

00:48:27ช่วยคนออกมาได้ สองสามคน

00:48:29ลูกของเท่าแกบ เป็นหนึ่งในนั้น

00:48:36ผลกระทบจาก cebo

00:48:37Career ไม่

00:48:38คือ การดูดควรมากกิน ไปจนทำให้

00:48:40สมองได้รับความเสียหาย

00:48:43อย่าพูดเหล่างนี้เลย

00:48:45ฉันไปปริงให้พวกนายอีกสักหน่อยละกัน

00:48:48นี่ ๆ ๆ

00:48:50เรื่องมันผ่านไปแล้ว

00:48:52รักษาชีวิตรอบมาได้

00:48:54ก็ดีแล้ว

00:48:56แต่ว่า ว่าไปแล้ว

00:48:57พี่อม

00:48:59พี่ทำใจออกจากตักกูนพิรยาติได้จริง ๆ เหรอ

00:49:01ก่อนหน้านี้

00:49:02ไม่ง่ายเลยกว่าพี่จะหาพ่อแม่ wouldn't we go to my dad

00:49:05อีกอย่าง

00:49:07นั่นตะกูลพิฤียาเชิวนะ

00:49:08ตะกูลใหญ่จากเมืองสานเฉิง

00:49:10พวกเขาไม่เคย

00:49:12OD เจ torso ไม่ก็เจอเป็นคนอิคลอบครวย

00:49:14ท่านทําไง

00:49:15น่าหนาไปตามต่ 2019 เค่านั่นหรือ

00:49:17ถ้ารู้ว่า

00:49:18ฉันต้องเจอกับการทุ assists กลับการสักษ 거는

00:49:19ขوںติแบบนี้

00:49:20ฉันจ่า

00:49:20ไม่ไปเหยียบบ้านนั้นแต่แรก

00:49:22เป็นตะกูลใหญ่สานถึงแล้วยังไงล่ะ

00:49:24พวกเราอายุน้อยอยู่

00:49:26พวกเรานี่แหละ

00:49:27คือคนในตะกูลใหญ่

00:49:28หา

00:49:29นั่นเป็นถึงตะกูลพิริยาเชียวนะ

00:49:32แค่ห้างสับสินค้าใหญ่อย่างวีด้า

00:49:34ก็กินพื้นที่ทั่วเมืองแล้ว

00:49:36นี่ยังไม่นับ

00:49:38สมาร์ทโฟนคีโน่อีก

00:49:40ผู้เราสองคนจะไหวเหรอ

00:49:43ไม่หวยได้ไงกัน

00:49:46เฮโน่ ตอนนี้เราไม่มีทุนสู้กับพวกเขาได้

00:49:50แต่ล blirห้างวิด้า ไม่เชื่อเรื่องยาก

00:49:55พวกเรา สบายมาก

00:49:57พี่โอม พี่ไม่เป็นไรใช่มั้ย

00:50:00ไม่สบายหรือเปรา

00:50:03นั่นเป็นถึงวิด้า

00:50:05ทั่วทางซะลเฉิง bientôt ใครอยากซื้อเสือพาของใช้อะไร

00:50:08ก็ต้องคิดถึงห้างวิด้าก่อเสมอ

00:50:12อย่าเอาอะไรไปซู่กับเขา

00:50:14ได้เคยได้ยิน

00:50:18ช็อบออนไมนี่ไหม

00:50:20ช็อบออนไลน์

00:50:25เดี๋ยวเราแก้ตรงนี้อีกหน่อย

00:50:32จัดการเอกสารนี้หน่อย สร้างให้ฉัน parent

00:50:34ฉันอย่างนี้ อีกแห้มีเวลาค่ะ

00:50:38ไม่มีเวลาก็ต้องหาเวลามาให้ได้

00:50:41น่าที่แค่นี้ยังรับผิดชอบไม่ได้

00:50:43บริษัทจะมีพวกแก้ไว้ทำไม

00:50:44นี่

00:50:45เอ่อ...

00:50:47มี...มีเวลาครับ

00:50:50พูดจุดการบอนจะส่งให้คุณก่อนเลิกงานแน่ครับ

00:50:53ยังดีที่แกรู้จักเทียมตัว

00:50:56ยอมรับความจริงสะเทอ

00:50:57ชีวิตของพวกแก้น่ะ

00:50:59ก็ได้แค่ทำให้คนอื่น

00:51:01อย่าคิดที่จะขัดขึ้น

00:51:03อ๋ออีกอย่าง

00:51:07มีอีกเรื่องที่ลืมบอกพวกแกไปเลย

00:51:09โนะงว่arin Táale below.

00:51:11เชลาของการ Killano, โก as you winokera.

00:51:13คุณタาจะลงมาทำเอง Lifrowing Kino and Wild muskare.

00:51:17หลังจากนี้พวกการจากการเค้ากาเห็นLEY you'll have back to your hands.

00:51:19ทำไมกัน!

00:51:21ของการเราทำในโรษแหละ

00:51:24เป็นแตการวากแผน prac ég, can youシルクке flip?

00:51:27invariably?

00:51:29ที่เอาสิทย์อัลไพούได้แล้ว.

00:51:31จะบอกให้ว่าแกมีความมีความที่บริสัตว์ скfalls

00:51:35คุณต่าเขาอยากทำอะไรเขาก็สามารถถามถ้าพวกแกมีใครพูดว่าไม่แล้วก็

00:51:50คนยังพวกแกน่ะ ชีวิตนี้เป็นได้แค่ท่าติของตะกูลพิริยะไม่มีวันได้ลืมตาอ้าปาก

00:51:59ไฟให้ผลซัก

00:52:01ไม่ทำอะไรแค่ไม่อยากทำงานต่อใช่ไหม

00:52:05ไม่ทำมันแล้วไว้

00:52:14ฉันไม่ทำแล้ว

00:52:23เหมือนฉันจะใจร้อนไปหน่อย

00:52:26เมื่อกี้พิธีเท่มมากเลย

00:52:30ฉันอยากทำแบบนี้มันนาละ

00:52:32สุดนักรัพิชัยบ่อนนั้น

00:52:33ขา ihaspetter pela์รับคนตรง ยืมเยớทกรนการมันแบบนี้ялะ

00:52:35เท่edar ihnめ

00:52:37แต่หลังจากนี้ ทำไงต่อละ

00:52:38ไปหาเรื่องพิธียะ

00:52:40จานิสาญหรืgraduate 才 1933 จะมีบริสัตว์ไหนกล้า รับเราอีกล่ะ

00:52:43อ๋อ เรายองมีพี้โอมkk ไง

00:52:45โอม舒�?

00:52:47ใช่ ทำไมฉันถึงลืมไปเลยเนี่ย

00:52:50เขาเป็นอัชริยะเชียวนะ

00:52:51Kino กับ Vida เป็นเขาทั้งนั้นที่เริ่ม

00:52:53เขาต้องสามารถทำอะไรขึ้นมาได้อีกแน่

00:52:55ไปเธอ เราไปหาเขากัน

00:52:57อืม ไปค่ะ

00:53:00เข้ามา

00:53:06เรียบร้อยแล้วเหรอ?

00:53:08เอ่อ...

00:53:09เรียบร้อยแล้วครับ

00:53:11ล่ะ ล่ะ ล่ะ ล่ะออกหมดแล้วครับ

00:53:13อืม ทำได้ดี

00:53:15เกิดอะไรขึ้นเนี่ย

00:53:20ก็ไอ้พูดทระยะสองคนนั้น

00:53:23มันไม่ยอม

00:53:24เชื่อฟัง

00:53:25คุณต้าครับคุณ

00:53:27พอ พอ ล่ะ ล่ะคนออกไปแล้วก็จบ

00:53:30Kino กับ Vida พวกเนี้ย

00:53:31ต้องอยู่ในกรรมมือของฉันเท่านั้น

00:53:33นี่จะเป็นผลงานที่แขงเกลงที่สุดของฉัน

00:53:35ในการสื่อทอตกูล

00:53:38นาย

00:53:40ไปทำแผลก่อนเธอ

00:53:42เอ่อ...

00:53:45คุณต้าค่ะ

00:53:49แย่แล้วค่ะคุณต้า

00:53:50ระบบปัติวัติการอาชริยาของKino

00:53:52กำลังเชสช่วมอบด้านควรปลอดภัยค่ะ

00:53:53อ่าเสียงรวมนี้วิชา

00:53:55ว่าไงนะ

00:53:58ทำไมถึงเป็นแบบนี้กัน

00:53:59เกิดปัญหาด้านควรปลอดภัยก็เก акку้ดสิ

00:54:01จะมอเสสเวลาอยู่ตรงนี้ทำไม

00:54:03คุณต้าค่ะ

00:54:04คนที่จัดการได้นะ

00:54:05รถคุณเล่ออกไปหมดแล้วค่ะ

00:54:07ไม่ประโยชน์ ฉันเรียงพวกแก้ไว้ทำสร้างอะไร

00:54:09ฉันไม่เชื่อหรอกว่าบริษัทใหญ่ขนาดนี้ออกไปสองสามคนจะทำงานกันต่อไม่ได้

00:54:19ฮัลโห ครับ

00:54:20นี่บริษัทที่ริยาครับ

00:54:21พวกเจียงก่อนนะครับ ปัญหาระบบผู้รักจะรีบแค่ๆด้วยเร็ว

00:54:24ขอโทษค่ะ ขอโทษจริงๆค่ะ

00:54:25พวกเรากำลังคิดวีธีอยู่

00:54:39after the crime section

00:54:53ภายในวันเดียวฉันจะไปหาคลายมาแก้ปัญหานี้ล่ะ

00:54:59โอม

00:55:01เออ ใช่

00:55:02เขาเป็นคนพัฒนาระบบนี้

00:55:04เขาต้องมีวิธีแน่

00:55:10พี่บอกอะไรให้ไหม พวกนี้น่ะ

00:55:18พี่โอมคะ

00:55:19คิดอ่ะ

00:55:21รสุ Insert です

00:55:25พวกนายมันได้ไง

00:55:26พวกเราโดน spoilersแล้วครับ

00:55:30อือ

00:55:31ฮะ

00:55:33เป็นฉันเองที่ทำให้พวกนายละบาบ

00:55:37เออะ พี่โอมคะ

00:55:38ตอนนี้พวกเราไม่มีทีไปแล้วจริงๆ

00:55:40พี่จะรับพวกเราไว้ดีใช่ไหมคะ

00:55:43พวกนายเป็นวิศวะกรระดบสูงก็ทั้งนั้น

00:55:45หยอดอ?, อะไร4%

00:55:46หยืนดีมากเลยแหละ

00:55:48อalnya

00:55:48ไม่มารีบเข้ามา ฉันจะแนะนำให้ผู้นายอีกดูจัก

00:55:51นี่คือเพื่อของฉันที่ต่อมาได้กัน

00:55:53และอย LumARY ayr perspective 錢พี่เวล longer

00:55:55ดิ้น

00:55:58อ๋อ...สวัสดีครับ

00:56:07นี่คือแผงการของฉันในตอนนี้

00:56:10поч sigっていうว่าไง

00:56:11beautifully

00:56:12การจับคู่การยิงไกalebกับแบบริการคอนทุกของ Ahm

00:56:16เป็นแถบความลักษะถือในการทำรับเงินอะไรได้อย่างดี

00:56:18ผิดทั่งเป็นอัฏริย Tajyan

00:56:19Modell ธุรกิจนี้

00:56:20จะส่งพองกระทบอย่างมากต่อห้างสับประสิงค้าปรีของฮิด้า

00:56:24โอ้ม

00:56:25นี่นายกำลังจะท้าทายพิทิยาเหรอ

00:56:29ฉันไม่เพียงแค่

00:56:30จะท้าทายพวกเขา

00:56:32แต่ยัง

00:56:33ด้วยพวกเขาให้ซีท์ส้างอีกด้วย

00:56:35ยาก

00:56:37พườngยาหน้าจากจะมีวิดาลแล้วยังมีอีกอย่าง kino

00:56:39โรงการเนี้ยเป็นงานที่ไหนสร้างขึ้นด้วยมือของหนายเอง

00:56:42แน่น่ารู้ถึงมุธsten ละค่ะของมัน

00:56:45ตอนแรก

00:56:46ค่ะก้อร์ดงวนห่ีละ

00:56:48แต่ตอนนี้

00:56:49พườngยาไหร่พวกนายทั้งสองคนออกันแล้ว

00:56:51หากไม่มีผู้ดูแลระบบ目 amplifyszych

00:56:52แค่ระบบก็ต้องมีข้อบุกหล่าง

00:56:54นี่ พườngยา

00:56:57มันทันตัวเองเท่าแฮะ

00:57:00พี่โอ้งครับ มีคนมาหาพี่ข้างนอกอ่ะ

00:57:02ชื่ออะไร

00:57:04บอนน่ะ

00:57:08บอนนเหรอ

00:57:16ฉันนึกว่านาจะเก่งกว่านี้สิ

00:57:18นี่อะไรกันมาอยู่ในที่แบบนี้หรอกเหลือ

00:57:21แก้

00:57:25ที่ผู้จักการบอน

00:57:26ตั้งใจมาในครั้งนี้

00:57:28ไม่ใช่ว่าตั้งใจจะยอเยอะผมใช่ไหม

00:57:31ไม่ใช่อยู่แล้ว

00:57:33ที่ฉันมาในครั้งนี้

00:57:35เห็นว่าก่อนหน้านี้เราเคยร่วมงานกัน

00:57:38แล้วอยากจะให้โอกาสนายได้กลับไปอีกสักครั้ง

00:57:41อ๋อ

00:57:43กลับไปพิทยาะอย่างนั้นเหรอ

00:57:46ใช่สิ

00:57:47นี่เป็นโอกาสที่

00:57:48ไม่ใช่ใครหลายคนก็ขอกันได้นะ

00:57:52พอตกลงหละ

00:57:54เอ่อ

00:57:55หายในหนึ่งวัน

00:57:56จะการระบบด้านความปลอดภายของคีโน่ให้เรียบร้อย

00:57:59และต้องยอมรับต่อสาธารณะ ถึงความผิดผ้าในการทำงานก่อนหน้านี้

00:58:03นอกจากนี้ ยังจะลดเงินเดินครึ่งหนึ่งเป็นการลงโทษ

00:58:11นายหัวร่ออะไร

00:58:13อ่ะ... ขอโทษทีนะครับ

00:58:15ผมคนนี้เน่ะ ความจำไม่เคยดี

00:58:18ตอนนี้คุณพูดว่าไงด้ะ

00:58:20คีโน่นี้ ไม่ขอคุณต้าไม่ใช่เหรอ

00:58:24ทำไมตอนนี้พอเก็บปัญหาแล้ว ไม่ไปหาเขาล่ะ

00:58:27ทำไมมาหาผม

00:58:29หรือว่าเขาจะ...

00:58:32แกปัญหาไม่ได้

00:58:34ออก!

00:58:38แกอย่ามาทำโอดดีนะ

00:58:40ฉันกำลังให้โอกาสแกอยู่

00:58:43มีกี่คนที่อยากจะเข้ามาอยู่ในพริยา แต่ว่าเข้ามาไม่ได้นะ

00:58:48นั้นเหรอครับ lion

00:58:50εièmeครับ คุณก็ไปหา คนที่อยากเข้าพวกันนี้

00:58:52ให้เค้าช่วยการแกปัญหานี้

00:58:55พวกเราเนี่ย ไม่ได้แค่มันแลงที่เกรษกินพริย todavía

00:58:58ไงประโยoute อม

00:59:03spacious outlines unpacking

00:59:16คุณคิดเรื่องของตัวเอง ดูให้ดีก่อนเธอ

00:59:19คุณคิดดู พระดับปริบัติงานสมาร์ทโฟน

00:59:23คือหัวชัยสำคัญของคีโน่

00:59:25ถ้าคุณทำเรื่องนี้พลาดไปแล้วก็

00:59:27ในคิดว่าต้า จะปล่อยนายไปไหม

00:59:31ก็

00:59:38ได้ โอ้ม

00:59:40ครั้งนี้ฉันจะปล่อยแกไป

00:59:42ระวังตัวไว้ดีเธอ หาเรื่องพริยะ

00:59:46กระจบไม่สวยนะ

00:59:52นี่นี่นี่นี่ ระวังครับ ภูจิการมอน

00:59:54คลับดีๆนะครับ ภูจิการมอน

00:59:56ว่างว่างไว้มาเที่ยวใหม่นะครับ

Category

Transcript

Be the first to comment

Recommended