Skip to playerSkip to main content
  • 3 days ago
Transcript
00:00:00ขอบคุณสิ
00:00:15ขอบคุณสัญญาต
00:00:24เมื่ออะไรล่ะ
00:00:25เมื่ออะไรขึ้นนะ
00:00:26เมื่ออะไรขึ้นนะ
00:00:28ทำอะไรกันเนี่ย
00:00:30อะไรกันเนี่ย
00:00:33อะไรขึ้นนะ
00:00:58กปลอมดอาค
00:01:28เจ้าไหร่
00:01:58ลงมา
00:01:59หันลังไป
00:02:18หันลังไป
00:02:28เจ้ามาทำอะไรที่นี่
00:02:35บอกข้ามา
00:02:37เกิดอะไรขึ้นที่นี่
00:02:39ที่นี่
00:02:42นัก
00:02:44นักบวดตายไปสองคน
00:02:46ตายได้อย่างไร
00:02:48พวกเขา
00:02:50โดนยันที่ทำให้คนอื่นเชื่อฟัง
00:02:53ยันเชื่อฟังหรือ
00:02:57แล้วเจ้า
00:02:58ชื่อฟังไหมล่ะ
00:03:00ท่านอยากให้ข้าชื่ออย่างไร
00:03:15ท่านหยียบห่างข้าแล้ว
00:03:18โอ้เฮ้ มีอะไรกันแล้ว
00:03:29มันส่งใส่
00:03:31ยุตั
00:03:33ใครอยู่ข้างบน
00:03:35ข้างในคือขวาน่าของพวกเรา
00:03:37จะเป็นใคร
00:03:39งั้นเขาคงตายแล้ว
00:03:41บางอัจ
00:03:43รัชครูมู่สาง
00:03:45ขนว่าท่านรัชครู
00:03:47ขนว่าท่านรัชครู
00:03:53ถอยไป
00:03:55ถอยๆ
00:03:57พี่ใหญ่
00:03:59พี่ใหญ่
00:04:01พี่ใหญ่
00:04:03ถอยไป
00:04:05พอสเก่งกัน
00:04:07มันจะถลบแล้ว
00:04:09มันจะถลบแล้ว
00:04:11บทเอทอดแอดแล้ว
00:04:13เรียบนี้ก่อนดีมัน
00:04:29ปีสาท
00:04:31นี่เร็ว
00:04:33นี่เร็ว
00:04:35เออ ไปเร็ว
00:04:37นี่เร็ว
00:04:39ไปเร็ว
00:04:40ราค่ะด้วย
00:04:41ชิงเสรอมันอาจ
00:04:43สร้างพอข้างวายบนเร็ว
00:04:45สนักหรักพี่สาทจะจับเจ้ามาลงทด
00:04:47ข้างมาอยู่แล้ว
00:04:49ต้นกำเนื่อ ตำนานงูเขียว
00:05:14วัดนี่ว่า
00:05:19เจ้าแม่ค่ะ เจ้าแม่ คำพูดพวกนี้จะพูดให้คนน่อฟังไม่ได้เด็ดขัด
00:05:27ก็มีเพียงท่านที่ยอมฟังค่าพูดความในใจ คุ้มคลังให้ค่าตามหาเขาให้เจอ
00:05:49ข้าดี้ก็ดีข้าดความในใจ คุ้มคลังความในใจ คุ้มคลังมาก
00:06:03ถ้าเป็นปีสะอะไรกัน ถึงกับโยมโหโมสะอังได้
00:06:33ถ้าอยู่ที่พวกเราถึงกับโมสะอังแรกระมณ์ หลัวมัดอังไว้
00:06:48สิ่งเป็นปีสิ่งที่ปุกับโมสะอังไง
00:06:53เจ้าเจ้า
00:07:23พี่ศาตรูตัวกระจ้อยร่อย พวกเจ้ามารวมตัวกัน ข้าจะได้ไม่ต้องเสียเวลา
00:07:35เป็นพาระจริงๆ
00:07:53พี่ศักษิดอยู่นี่
00:08:23เฮ้ย วงเวกอะไรกัน ค่อยคุดจะนอน
00:08:30เจ้าหนีไม่ได้อย่างไร
00:08:54ข้าไม่มีกินอายปีศาตร์
00:08:56ไม่จริงคนไม่ใช่ปีศาตร์ และเจ้าเป็นบ้าอะไร
00:08:59หากคันชาบแล้วก็ เรียกเขาว่าเสียวกุ่ก็ได้นะ
00:09:03พี่หญิง
00:09:05ใครเป็นพี่หญิงเจ้า
00:09:12พวกเราเพิ่งผ่านความเป็นความตายมาได้กันไม่ใช่เหรอ
00:09:15ตอนนี้ค่ะ ก็ไม่มีที่อยู่แล้ว
00:09:18ไม่ฉะนั้นค่ะ ตามหันไปดีไหม
00:09:20เจ้ารู้หรือไม่ ว่าฝั่งตรงข้ามสภาลขาด คืออะไร
00:09:24คืออะไร
00:09:28ว่ากันว่าเมืองหังเจ้าในอดีตมีพิศาตร์อลวาด
00:09:31ทำลายล้างโลกมนุษย์ สะเทือนไปถึงสวรร
00:09:34ดังนั้นอาศนิสวรร ถึงตัดขาดสพรที่ทะเลสาบสี่หู
00:09:37แบ่งแข็ดดินแดนนะที่นี้
00:09:39ตั้งแต่นั้นมา หรือคนอศนิมือง ปีศาตร์อศนิแดน breeding ไม่ไปมะหาสู่กันอีก
00:09:46หากแดนปีศาตร์ข้ามเขตแดนมารุกราณ
00:09:57ก็จะมีมือปรับป auriaศทร์ที่รับปิศาตร์ หรือมจับปีศาต наверное
00:10:01ก็คือเสร็จเดนนั้น
00:10:07ทำไม
00:10:09บนตัวเจ้ามีของที่นับหมวดนั่นต้องการเหล่ะ
00:10:23หินสักษิตนี้
00:10:25สามารถเพิ่มพลังไว้ได้ร้อยปี
00:10:27ข้าเอาไว้ตามหาคนรู้จัก
00:10:31พี่หญิง ท่านเราค่ะด้วย
00:10:57วันนี้จริงเสรอเป็นแค่แนวหน้า
00:10:59แดนปีสาทย์จะมีการเพลือนไว้ครั้งใหญ่
00:11:01ระวังตัวด้วย
00:11:03ยอมข้าดีกว่าปล่อยไป
00:11:05ใหญ่
00:11:19ได้แล้ว!
00:11:28Stunden!
00:11:37จริงเศร
00:11:39ynn kaz dir 7 วันก่อนจะพูดอะไรไว้ที่นี่
00:11:42ยังจำได้หรือไม่?
00:11:48จริงเศร
00:11:49เขางูสักษิตเป็นสตรูของพวกเรา
00:11:51โย่มะหัวมือปลาปิสาติลงมือกับแดนปิสาติของเรา
00:11:55เจ้าอย่างกล้ามาอีกหรือ
00:11:57โย่
00:11:58จริงสะเมื่อร้อยไปก่อนเชิษภาณที่สวรรษงตลาดข้าเป็นเคตแดน
00:12:02เน้ำที่อยู่กันยังสงบสุข
00:12:04แต่พอพวกเจ้านั้นแสดงตัวจะมาเผ็นเชียญ
00:12:06นิคลองเขалงูสักษceans ไล Loudum, ออกไป
00:12:36ระวัง!
00:12:41เจ้าไม่สำเร็จ ไม่สำเร็จ
00:12:56เจ้าไม่สำเร็จ
00:13:09เจ้าไม่สำเร็จ
00:13:21นี้ออกจากแดนปีศาสตร์แล้วกลับมาอีก
00:13:24นางพิสูตัวเองแล้ว
00:13:26ส่วนนางจะช่วยเผาปีศาสตร์ของเราออกมาได้อย่างไร
00:13:30ข้าเชื่อว่านางต้องมีวิธีของตัวเองได้
00:13:39รื่นที่ดับปากไว้ ข้าจะทำให้ได้
00:13:43แน่โนต แต่ตอนนี้เจ้าอาจต้องการบุรุษสักคน
00:13:50บุรุษนั้น ข้าจะเลือกเอง
00:13:55แบบนี้เจ้า
00:14:03แปลก แปลก
00:14:09แปลก
00:14:14อื้อ...
00:14:44เจ้าไม่ใช่คนไม่ใช่ปีศัตร์ เจ้าตามเข้ามาที่แดนปีศัตร์ทำไม
00:15:10ข้าไม่อยากเวียนไว้ตายเกิด ข้าอยากตามหาคนคนนึงที่แดนปีศัตร์บันเริ่มมนุษย์
00:15:15ข้าไม่มีเวลาไปหาใครเป็นเพื่อนเจ้าหรอกนะ เจ้าชีวิตข้าวไว้ คืนให้เจ้าเข้าไปได้แล้ว
00:15:21เฮ้ย ลื่นตาก ลื่นตั้งตาก ตั้งคอ
00:15:27ขอสุราอูโย
00:15:32อ้าย สดเชิน
00:15:40กัน allí สนี้
00:15:43แขวะ เจ้าเหอะๆ
00:15:47ถ้าเจ้าเห้ว
00:15:52ใช้มองตากdal י pipe
00:16:02ก็ติด Earlier era
00:16:06ทางนั้นแกดีดังร้ายกัน
00:16:36ข้าคิดว่าพี่หญิงชิงเสรอคนนี้คงไม่ได้บอกเจ้าว่าทีนี้ไม่ต้อนรับคนนอก
00:16:50ฉีกนางสะ
00:17:06เจ้าจะออกหน้าแทนนางหรือมีสิทธิ์อะไร
00:17:28สิทธิ์ค่าต้องไปสำนักปราบปีศาส
00:17:30ช่วยผู้สว่าเผ่าเดียวกันกับเจ้าออกมาอีก
00:17:32ทำไมต้องให้เวลาเจ้าอีกเจ็ดวันหรือไม่
00:17:36ไม่ต้องถึงเจ็ดวันหรือ ครุ่งนี้ก็ไปแล้ว
00:17:50นี่นี่นี่ก็คือสำนักปราบปีศาส
00:17:58ทำไมเจ้าถูกดี ข้าถึงเจ็บ
00:18:01พระเวท่านกินหินสักษิตของค่า
00:18:07นั่นเป็นสิ่งที่ค่าเก็บไว้ใช้ตามหาของรู้จักในชาติที่แล้วนะ
00:18:11สามารถเพิ่มพลังเวทได้ร้อยปี
00:18:13ขอเพิ่งในใจของคนสองคนสื่อถึงกัน
00:18:15ก็จะเกิดปฏิกริยเท่มโยง ยิ่งนานวันยิ่งแข็งแกร่ง
00:18:17เหลวไหล
00:18:19ในแดนปีศาสนี้ ปลายใหญ่ย่มกินปลาเล็กมาแต่ไหนต่อไร
00:18:21ไม่มีความรู้สึกที่เจ้าพูดถึงเหรอ
00:18:23วันนี้ข้าช่วยชีวิตเจ้าไว้ พวกเราหายกัน
00:18:25ต่อไป ข้าจะไม่ปกป้องเจ้าอีก
00:18:41ไปให้พล
00:18:47ที่จริงท่านก็ไม่ได้เย็นชาขนาดนั้น
00:18:51ข้าเห็นแค่ความรับผิดชับและจิตใจดีของท่าน
00:18:53หากไม่ได้ท่านแล้วก็ เข้าของถูกกินพริษาตตายไปแล้ว
00:18:56แล้วที่ท่านแล้วเด็กผู้หญิงคนนั้นไปตอนนั้น
00:18:59む preservedทุกหรือถึงอันนันจะจริงร่างหา
00:19:21ไปไหนดูสิ ดูใกล้ใกล้
00:19:38ยังไง ให้ลบก่อนล่ะ
00:19:42ไปเธอไป ไปเธอไป
00:19:46เธอไปสิ ไป นำเลย
00:19:51สิ วัย นำเลย
00:19:57สองกันิ اฆ่าไง
00:19:59สิ สิ
00:20:21การคิดถึงคน คนหนึ่ง นั่นจะเป็นความรู้สึกอย่างไร
00:20:36ท่านยอมคุยกับข้าแล้วเหรอ
00:20:41ท่านยอมคุยกับข้าแล้วเหรอ
00:20:45ท่านยอมคุยกับข้าแล้วเหรอ เยี่ยมไปเลย
00:20:53การคิดถึงคน คนหนึ่ง ก็จะมีความสุข
00:20:58แล้วก็เสียใจ เอาเป็นว่า ก็คือเจ็ดอารมณ์หกประธนาที่มนุษย์พึงมี
00:21:04เป็นปีษาที่ดี ๆ ไม่เป็น จะเป็นมนุษย์ให้ได้ ยุ่งยากจริง ๆ เลย
00:21:10เก่ย ข้าเคยบอกท่านแล้วไง ว่าข้าตามหาคุณคุณหนึ่งมาตลอด
00:21:15ข้าตามหามานานมากแล้ว คนต่างพูดว่าพลังเวท ท่านแกร่งมาก ท่านช่วยข้าหาหน่อยได้ไหม
00:21:28นี่
00:21:32เจ้าอย่าบอกค่ะนะ
00:21:34ว่านี่คือกระดูกของคนที่เจ้ากินเหลือไว้
00:21:36ยังเอามาทำเป็นที่ระดึกอีก
00:21:38นี่คือกระดูกของค่า
00:21:44ชาติที่แล้วตอนค่าหาเขาเจอ
00:21:46เขากำลังจะตายไม่อาจฟื้นกลับคืนมาได้
00:21:48ค่าก็เลยคิดว่าจะเอากระดูกซี่โครง
00:21:51มาทำเป็นด้ำร่อมนะ
00:21:53พวกเราคนละครึ่ง
00:21:55หากว่าชาติหน้าเราได้พบกันอีกแล้วก็จะได้จำกันได้ไง
00:21:59หน้าทรับซึ้งจริงๆ
00:22:03ข้ารักเขามาสามชาติ
00:22:05แต่ว่าทุกชาติก็ไม่อาจอยู่ด้วยกันได้
00:22:08ชาตินี้
00:22:09ข้าอยากหาเขาให้เจอจริงๆ
00:22:12มีคน
00:22:17มือประพิสัติ
00:22:25มีไอ้ปิสัติ
00:22:27ที่นี่ยังมีปิสัติอยู่อีกหรือ
00:22:30ข้าจะบอกเจ้าให้นะ
00:22:32อีกเดียวถ้าอยากมีชีวิตรอด
00:22:35ก็วิ่งไปเรื่อยๆ ได้ยินไหม
00:22:55มีปิสัติครับเขาแดน ด้วน
00:23:09ด้วน ด้วน
00:23:39มีปิสัติครับเขาแดน ขอรับ
00:23:41พวกค่าตามหาให้ปิสัติมาล้อมล่าถึงที่นี่
00:23:42พวกเจ้าอยู่ที่นี่กันมะ
00:23:43ใครเฝ้าสำนักประปิสัติ
00:23:45ขอรับ
00:23:47ทำไมเจ้าไม่ยินไกล
00:23:49นะ
00:23:51ไปเท้า มีปิสัติข้ามาเทตแดน ขอรับ
00:23:54พวกค่าตามหาให้ปิสัติมาล้อมล่าถึงที่นี่
00:23:56พวกเจ้าอยู่ที่นี่กันมะ
00:23:58ใครเฝ้าสำนักปราปิสัติ
00:24:00ขอรับ
00:24:17ใครกัน
00:24:24ไม่ตอบ
00:24:26ไม่ตอบข้าชั่วนะข้าฟันนะ
00:24:29ช้ารอแล้ว
00:24:30เอาไหม
00:24:31เปิดก่อนสิ
00:24:32เปิดก่อนให้เจ้าเลย
00:24:33ตาเขียว
00:24:36โอ้โห
00:24:47โอ้โห
00:25:17โอ้โห
00:25:19วิชา
00:25:21บิสัน
00:25:39เซ็ดีพนิกมัน
00:25:47กัน
00:25:53บิสะ
00:25:55аем
00:25:58유�ibt
00:26:01บาค
00:26:02ขอเรา
00:26:04ที่ที่สิ
00:26:06แล้ว ขอที่นี่
00:26:10อยากนั้น เข้าขอมัน
00:26:12เดี๋ยว ตอบรค 것이ดี
00:26:16เช้า ต้องการกับ
00:26:19เช้า ทุกคน
00:26:30เช้า มันเกาเช้า
00:26:32เช้า ติด überall
00:26:34ยูตร!
00:26:45เจ้า!
00:26:45เจ้า!
00:26:50เจ้า!
00:26:51plein!
00:26:52ไอ้โปรศาทอยู่ไปไกลแยกของคนหา!
00:26:53ขอรับคน!
00:26:54เจ้า!
00:26:55เจ้า!
00:26:57เจ้า!
00:26:59เจ้า!
00:27:01เจ้า!
00:27:03รอค่ะดูซึ่ง
00:27:29ใครอยู่ตรงนั้น
00:27:33โอ้งตรงนี้
00:27:35สร้างก่อน
00:27:36ตัวเอง
00:27:38ขึ้นเอง
00:27:48ลาอฟัตรงนี้
00:27:53รักก็อยู่ตรงนั้น
00:27:58ชนะ
00:27:59วันรักก่อน
00:28:00สูอด
00:28:07เฉ시죠
00:28:14ดีอีก
00:28:15โอ้ย
00:28:16อันนี้
00:28:19เฮ้ย
00:28:20หาของค่า
00:28:21เอาคืนมา
00:28:23นี่ค่าคือมือปราบปีสาตร
00:28:25จะกล่าปร้อนหาค่าหรือ
00:28:27ปี 3 ภาลวาดในหางโจม โยนความผิดให้งูศักษิต
00:28:57เจ้ากำลังทำอะไร
00:29:19ข้าไม่รู้ว่าจะพาท่านไปที่ใด
00:29:23จึงพามาที่นี่นะ
00:29:26ที่นี่เป็นที่ที่พวกเรารู้จักกันครั้งแรก
00:29:42เจ้ารอดมาได้อย่างไร
00:29:45ข้าไม่มีไอปี 3 พวกเขาจับข้าไม่ได้
00:29:56เจ้า
00:30:04ไม่เป็นไร
00:30:10คนที่ไล่ตามข้า อย่าขึ้นด้วยเรื่อย
00:30:20ข้าผ่านเจ็บแค่นิดหน่อยเอง
00:30:24เจ็บไหม
00:30:38ในที่สุดข้า
00:30:46ก็ช่วยท่านกลับมาได้แล้ว
00:30:50ไม่ต้องพูดหรอ
00:30:56ตัวท่านร้อนมาก
00:30:58หรือว่าท่านมาเจ็บพี่ชี่ประจร
00:31:02ข้าเป็นปีเศรน
00:31:04ไม่มีชื่อประจร
00:31:32สุดข้า
00:31:52ทีพ่อ
00:31:56จริงสือ
00:31:57พาดนักนะ กล่าเขาโมยโอสดเซียนที่เผ่วงู ใช้บ่ำเพลงตะบะมาร้อยไป
00:32:02แค่ไม่ได้คำมัย
00:32:03ทิ้งเซอร์ เจ้าเป็นผูดทนยุดโดยกำเนิดที่สัยชั่วร้ายอยากจะเปลี่ยน
00:32:28วันนี้ขอขับไล่จะออกจากเขางูสักสิทธิ์ ห้ามเขาเผ่วงูอีกตลอดกัน
00:32:33นับจากนี้ ข้าจะไม่เชื่อพวกเจ้าหน้าไหนอีกต่อไป
00:32:39อย่า อย่าทิงข้าไป อย่านะ
00:33:00อย่าทิงข้าไป ได้ไหม
00:33:07นี่พวกเราจะไปที่ไหนกันหรือ
00:33:28ข้ารู้แล้ววันนี้ท่านอารมณ์ดี อยากช่วยค่าตามหาคนท่านหรื Dark
00:33:32ข้าไม่ได้พูด
00:33:35วันนี้ถ้า arcade institution ตัว ничего มู mobilize เดิญพนพ้น
00:33:37ข้าจะไปเดินเล่นบร์โลกมนุษย ถ้าเจ้ายับไม่หายดี ก็อย่าตามมา
00:33:41พี่หยิงค่ะหายแล้ว, หายแล้ว
00:33:45ك้าฟักฟื้นตั้ง 3 วันหายดีตั้งนานแล้ว
00:33:46ค่าจะไปกับท่านด้วยนะ
00:33:49ข้าเชียเฉอเป็นเหรือ
00:33:51ไปร้อนักบวลเรานั้น
00:33:52จะมีกล手อักค่า急 submarines
00:33:53ไม่เครด
00:33:55สัญญาแล้ว
00:33:56ว่าจะยอมรับท่านเป็นพี่หยิง
00:34:07จริงๆแล้ว
00:34:08ขอแค่ท่านยอมรับค่า ในใจค่าก็รู้สึกอบอุ่นมากแล้ว
00:34:13อบอุ่นไห้เป็นความรู้สึกรอนรุ่มผ่ายในใจน่ะหละ
00:34:18ต้องเป็นเพราะอศร decree BC-90 ของเจ้าออกริ้ดแน่หละ
00:34:20นี่ไม่ให้ปฏิกริยาเชื่อมย nghiวง
00:34:22มันได้เหมือนกันน่ะ นี่คือความรู้สึกของมนุษย์นะ
00:34:25ถ้าไม่มีความรู้สึกของมนุษย์
00:34:261. öz ปิศ ปิศวิ ปิศ ปิศ ปิศ ปิศ ปิศ ปิศ ปิศ ปิศ ปิศ ปิศ ปิศ ปิศ ปิศ ปิศ ปิศ ปิศ ปิศ ปิศ ปิศ ปิศ ปิศ ปิศ พิศ ปิศ ปิศ ปิศ ปิศ ปิศ ปิศ ปิศ ปิศ ปิศ ปิศ ปิศ ปิศ ปิศ ปิศ ปิศ ปิศ ปิศ ปิศ ป
00:34:56พวกเรามาเต็นด้วยกัน
00:35:26เดื้อiantes
00:35:28ual класс
00:35:29นี่เป gilt Rubensura ส่งหัวๆนะ
00:35:32กำลัง Jaном
00:35:34Подิมน์ ชอบความต้องเป็น Rubensura ส่งหัวๆ
00:35:38ชอมไอค่ะ
00:35:42มัาอ...
00:35:44บอกบอก ink
00:35:45ไอค่ะบอก
00:35:48นี่ 它的 here
00:35:50สائก Tucson
00:35:52ยูDD
00:35:56เย็บ ยับๆเธอ
00:36:00ดีมากก็มา gdzieś
00:36:02來 พ seized hiding
00:36:03มีสารพูนี่น่ะ
00:36:06bask้ามิ หלל Molly
00:36:07คงอกเธอหลบน้อ
00:36:08หรอจ ransom อย่าไปใก้
00:36:08ถ surveย시면스가
00:36:11หลบน้องต้อง landlord
00:36:13なんですか
00:36:15ได้ยิ่ง
00:36:16อิ่งได้ยิ่ง
00:36:17อุบๆ
00:36:26ท่านพี่ยิง ท่านจะได้ยังน่ะ
00:36:49ท่านพี่ยิง ท่านหัวร้าว ท่านหัวร้าว
00:36:56ขอเพียงใจสองคนเชื่อมโยงกัน ก็จะมีปฏิกริยาเชื่อมโยง ยิ่งนานวันก็ยิ่งรุ่นแรง
00:37:03ปฏิกริยาเชื่อมโยงว่านี่
00:37:09พี่ยิง
00:37:16ท่านดูนั่นสิ
00:37:26ท่านรู้ไหมว่า สองสามวันนี้เป็นวันดีค่ามีความสุดที่สุด ในรอบหลายร้อยปีเลยนะ
00:37:41ทำไม
00:37:45ไม่คิดถึงคนนั้นแล้วเหรอ
00:37:47คิดถึงสิ
00:37:48แต่มันไม่เหมือนกัน
00:37:50ค่าถึงค่านรู้สึกว่า ตัวคาดได้
00:37:53ถ้าได้
00:37:59ถ้าอยากพูดอะไร
00:38:03ไม่มีอะไร
00:38:05พี่หญิง
00:38:07เราต้องกลับแดนปิศาทอยู่ไหม
00:38:16พี่หญิง ท่านสับไปที่ใดกัน
00:38:23พี่หญิง
00:38:39สาวน้อยคนสวย
00:38:41เจ้ามาทำอะไรที่ดีกลางดึกคนเดียว
00:38:43มันเลยเป็นเพื่อนกับค่าดีกว่าน่ะ
00:38:45ค่าบอกเลยมันจะไม่ชอบค่าเหรอ
00:38:47ค่าชอบคนแบบเจ้าดีแหละ
00:38:49งั้น
00:38:51พวกเราก็มาเริฟกันดิกกว่านะ
00:39:09ค่าบอกแล้วไง
00:39:11ว่าเจ้าไม่ชอบค่าเหรอ
00:39:13ค่าบอก
00:39:17ชิงเซอร์ นี่คืออาหารที่แรกหลังจากเจ้าใครเป็นมันนุ
00:39:19กินเขาซะ
00:39:25ค่ามิกกินคน
00:39:27พี่สาด
00:39:29พี่สาด
00:39:31พี่สาด
00:39:33พี่สาด
00:39:47ชิงเซอร์ตัวนั้นออกมาทำร้ายคนอีกแล้ว
00:39:49เรียบไปแรงงานทั้งหมู่สาดกัน
00:39:51ปล่ะ
00:39:57พี่หิง
00:39:59พี่หิง
00:40:01ปล่ะ
00:40:03พี่หิง
00:40:05นั่นไปที่ใดมา
00:40:07เขามูตสักษีตรมีภัย
00:40:09เขาพาเจ้ากลับแดนปีษาด้วยไม่ได้
00:40:11กลับไปคนเดียวเธอ
00:40:13เกิดเรื่องอะไรขึ้นหรือ
00:40:15หรือ...หรือว่ายังบอกข้าไม่ได้นะ
00:40:23ข้าชื่อเจ้าได้หรือไม่
00:40:29แน่นอนสิ
00:40:34วัดหนีว่า
00:40:36พี่หญิง...เขาอยากฟังเรื่องราวของท่าน
00:40:54ปีศาสที่ไม่กินคนนับว่าเป็นปีศาสด้วยหรือ
00:41:00แม่...ใครเป็นร่างมนุษย์แล้ว
00:41:03เจ้าแม่ เป็นปีศาสไม่ได้
00:41:07เธ่งก็เป็นมนุษย์เธอ
00:41:10ชิงเสอ...ที่นี้ไม่ต้อนรับเจ้า
00:41:14เจ้าไป�izeเธอ
00:41:16ไม่ต้อนรับเจ้าหรอก
00:41:19ไม่ต้อนรับเจ้าหรอก
00:41:33จนถึงตอนนี้ ท่านก็อาศัยกำลังของต้น ช่วยเหลือเข้างูสักษิต ทำไมคนในเผ่าท่านถึงไม่ยาวรับท่านละ
00:41:44นั่นเป็นครั้งสุดท้าย ที่ค่าจะเชื่อใจใครสักคน
00:41:49วันนี้ใครเข้าเวน เหติได้ถึงไม่มีใครเฝ้าตาหล้อโมสด
00:41:55ผู้อืมส์ เข้างูสักษิตของเรามีธรรมชาติปกป้อง ลายร้อยปีแล้วไม่มีใครเข้ามาแล้ว เบ้าตาหลอม เนาว
00:42:09นาวrica
00:42:21ศักษิตเหล่านี้ล้อมรวมกันมันหลายปี กลื่นกินแล้วสามารถสัมผัสจิตใจของคนเพิ่มพันลังเวทได้
00:42:27เจ้าแม่นี่ว่าก็เป็นบรรภาบุดศ มาพิ้นศักษิตให้เรา ต้องมีความหมายลึกซึ่ง
00:42:34พวกเจ้าต้องเฝ้ากันอย่างรัมมัดระวัง หากทุกมานแสกซึ่ม ทำได้เพียงอันเชิดอัสนิสวรร
00:42:41เกรงว่าเผาเรา คงเกิดฮายนาคลังใหญ่
00:42:44ใช่แล้ว ๆ พวกอวุศโส
00:42:47ใช่ ๆ พวกอวุศโส
00:42:52มีใครมาเหรอ
00:42:59ปีศาทอ่อนแอ ยำตกเป็นเยอะของผู้แข็งแกร่ง
00:43:02เจ้าเป็นคนไม่เหมือนคน เป็นปีศาทไม่เหมือนปีศาท
00:43:05ไม่มีใครยินดีบำเพนตบะกับเจ้า
00:43:08พวกอวุศโส ชิงเสรอไม่มีอะไรทําทั้งวัน
00:43:11ให้นางไปเฝ้าเต้าหลอมโอสตเธอ
00:43:14จริงด้วย นี่ไหนก็ว้างอยู่แล้วนะ
00:43:17ไม่นางไปเธอ
00:43:19ข้ายินดีเฝ้าเต้าหลอมโอสตเป็นเพื่อนนาง
00:43:22ท่านเบรงเกข้าหรือ
00:43:37ท่านไม่รังเกจข้าหรือ
00:43:40เจ้ารังเกจข้างนั้นหรือ
00:43:43พี่หญิง พรุงนี้ท่านจะมาอีกไหม
00:43:55พี่หญิง พรุงนี้ท่านจะมาอีกไหม
00:44:10หลังจากนั้น พวกเราก็บำเป็นตะบะด้วยกันทุกวัน
00:44:25จนกระทั้งวันนึง หินสักษิตหายไปพร้อมกับนาง
00:44:30เขาก็กลายเป็นปีศาทร้ายด้วยทั้งบันด้วยและปีศาทเกรดทั้ง
00:44:34ทำไมข้าถึงรู้สึกว่า มีเขาทรงจำแบบนี้เหมือนกัน
00:44:38ปีศาทมีดีไม่แล้ว มนุษย์มีดีมีช่วง
00:44:47ท่านไม่ผิดแล้ว เป็นตัวของตัวเองได้
00:44:52ก็คือสิ่งที่ดีที่สุด
00:44:58น่ะ ทั้งไม่ได้ดวงตาเจ้าถึงมีน้ำตาเคราะ
00:45:02เพราะค่า มีความรู้สึกของมนุษย์
00:45:07ทางเรื่องราของท่านแล้ว ข้ารู้สึกเสียใจ
00:45:13ข้าไม่อยากมีความรู้สึกของเจ้า
00:45:15บอกข้ามา ต้องทำยังไงถึงจะข้าจัดปฏิกระดุยาเชื่อโยงได้
00:45:21รับเจ้า มีคนในคนหนึ่งตายไป
00:45:27ข้าไม่มีความรู้สึกข้า
00:45:41ข้าไม่มีความรู้สึกข้า
00:45:45ข้าไม่มีความรู้สึกข้า
00:45:47ข้า Oğlum
00:45:49สวัสดีเกิด
00:46:19นในรถๆ
00:46:34หมาจัดปีสารให้สินส้น
00:46:36พี่สอน
00:47:06เขาต้องทำเรื่องบางอย่าง กลับไปครั้งนี้อันตราย ไม่ต้องตามมา พี่หญิง
00:47:14พี่หญิง
00:47:18หลบก็หลบไม่เป็น โลกใบนี้กว้างใหญ่ ดันมาซ่อนดีวัดร้างร้างแบบนี้
00:47:29โลกกว้างใหญ่ แต่ในใจของค่า ที่นี่เป็นสถานที่ที่บริสุทธ์แห่งเดียว
00:47:36หินศักษิตละ เจ้าให้ชิงเสอไปแล้วหรือ
00:47:48ในสายตาเจ้า ชิงเสอเป็นคนอย่างไร
00:47:54เปลธ телนาย โasz rabbit
00:47:57พี่สั่ตย์ที่กล้าหาแล้วจริงใจ時間กว่ามนุ� tastes
00:47:59ที่เราพยฝียามจะเป็น
00:48:03จะดัยทังพนับน้ำนะ อย่าเข้ามาน่ะ ช่วยด้วย ช่วยด้วย
00:48:13อํ่า ช่วยด้วยว้า극ทุนยำ
00:48:23วิชาลวงตะ
00:48:30เจ้าไม่ใช่ปีสัตว์
00:48:34เหตุได้ถึงโสมร้อยเป็นเผ่วงวดทำร้ายคน
00:48:41ดูไม่เข้าเรื่อง
00:48:44ปัดความผิดให้ผู้อื่น
00:48:49พวกเจ้าเร็วยกว่าปีสัตว์อีก
00:48:56พวกเจ้าเป็นพูดกัน
00:49:01ปีสัตว์ ไม่ได้ความหนัก
00:49:06ไม่เป็นพวกเจ้าตัวหนัก
00:49:08ความหนักล้อม
00:49:12บ้า เป็นเป็นอีก ความยัง
00:49:16perme
00:49:23เจ้ารู้หรือไม่
00:49:25มักคือปรีษาร์งูออกมาทำร้ายคนจริงๆ
00:49:27นี่
00:49:33ตอนนี้ถ้าเมืองกำลังตำจับปรีษาร์งู
00:49:34เจ้าอย่าพูดจ้าเหลวไหล
00:49:36ด้วย
00:49:37เจ้าจะชดใช้ด้วยชุดเพราะไม่อยากชดใช้มา ไม่ได้
00:49:40ไป
00:49:45รียมเข้า traverse
00:49:47เจ้าดูที่นี่คือสนักปราบปรีษาร์ summer
00:49:49วันนี้นะเจ้าโชคดี ไม่มีคนเข้าเวน
00:49:52แต่ว่าต่อไปเจ้าอย่างแกรก เป็นเพิ่งพิสาทธิ์อีก
00:49:54มันอัตรายมาก ทุกคนตามจับไน่อยู่ ข้า àsในนำตัวเองนะ
00:49:57ข้ามินาวซาลหลัน เป็นมือปล่าเพิ่ง DP販 บ้านขนาดยากจดมาก500
00:50:02ข้าม需มาแค่ตัวเดียวแล้ว จะตัวคืนข้ามานะ
00:50:06ข้าจะพูดอีกครั้ง
00:50:09ข้าคือปีศาสนี่
00:50:11ปีศาส...ปีศาสต้องขโมยมาด้วยหรือ...
00:50:14อันนี่...
00:50:16โอ้ยของจริง
00:50:20หอไปแล้ว
00:50:22โอ้ย...
00:50:36ยุคสมังนี้มันอย่างไรกันนะ
00:50:38ต้องไปสมรู้ร่มคิดกับปีศาสต้องด้วยหรือ...
00:50:40เฮ้ย...
00:50:42ในเมื่อเบื้องบน ปล่อยให้มานร้ายทำชั่ว
00:50:44โยนความผิดให้ปีศาสต้องงู
00:50:46น่าทำไมพวกเรา
00:50:48ถึงโยนความผิดให้มานร้ายไม่ได้ล่ะ
00:50:52หมายความว่ายังไหร่
00:50:56ปีศาสต้องก็กำชั่วไว้มาก
00:50:58เช่นนั้นการค่าสตรีหอขนิกาไม่กี่คน
00:51:02คือว่าสมเหตุสมผลหรือไม่
00:51:04เจ้าหมายความว่า...
00:51:06สตรีหอขนิกานนี่...
00:51:10พวกเราจัดการแทนได้
00:51:14ข้าดิยินคนบอกว่า...
00:51:26พีศาสก็แบ่งดีเร็ว
00:51:28มนุษย์ก็แบ่งดีชั่ว
00:51:32อย่าเป็นมือประพิสาดอีกเลย
00:51:34ไม่เหมาะหลัก
00:52:02พิสาดงูทำร้ายชาวบัน
00:52:04ราชสำนัก
00:52:06สั่งให้ข้างูทุกตัว
00:52:12พิสาดงูทำร้ายชาวบัน
00:52:14ราชสำนัก
00:52:16สั่งให้ข้างูทุกตัว
00:52:32ตอนนั้นเจ้ารับปากว่าจะช่วยค่าขโมยหินสักษิตจากเขางูสักษิต
00:52:38ข้าถึงได้ช่วยเจ้าผนิดความรู้สึกประสาสสัมผัสช่วยให้เจ้าเป็นมนุษย์
00:52:43แต่วันนี้เจ้ากลับละเมิดพันธัสสัญญา มอบหินสักษิตให้ชิงเสรอ
00:52:49ดูเหมือนว่าเรื่องมา 300 ปีก่อน เจ้าจะจำได้หมดแล้ว
00:52:54เจ้าไม่เคยบอกข้าวว่าหินสักษิตจะทำให้เขางูประสบภัยพิบบัติ
00:53:02ทำให้นางได้รับปากเจ็บสาหัสถึงเพียงนี้
00:53:05เจ้าจึงอยากชดเชยให้นาง
00:53:09เจ้าไม่หลังเลที่จะผนึกตะบ่า 800 ปีเพื่อกลายเป็นมนุษย์
00:53:15เป็นเพราะอะไร
00:53:17ตอนนี้เกล็ดงูเจ้าหายไปหมดแล้ว
00:53:25ใบหน้านี้ ชิงเสรยอมจำไม่ได้อีกต่อไป
00:53:31หากวันนึง นางรู้ว่าคนที่ขโมยหินสักษิตไปคือเจ้า
00:53:41เจ้าว่า นางจะยกโทษให้เจ้าไหม
00:53:46ขอเชื่อเจ้าได้หรือไม่
00:53:52แน่นอนสิ
00:53:56เอ้า วันนี้ร้านเจ้ามีอะไรขายบ้าง
00:54:10พักสุดๆข้าเบื่อแล้ว ยังอื่นบ้าง ขายยังอื่นบ้าง
00:54:14ขายยังอื่นบ้าง
00:54:22แม่นัง
00:54:26แม่นัง มาของค่าแล้ว
00:54:32แม่นัง
00:54:34แม่นัง
00:54:42แม่นัง
00:54:44แม่นัง
00:54:46แม่นัง
00:54:48แม่นัง
00:54:54แม่นัง
00:54:56แม่นัง
00:54:58แม่นัง
00:55:00แม่นัง
00:55:02แม่นัง
00:55:04คว...คว...เรานะ...อยู่ใกล้กันเกินไปหรือเปล่า
00:55:25ใกล้เหลือ
00:55:27เจ้ากำลังกิดอะไร
00:55:35ค่ากำลัง...คิดถึงคน ๆ นิ่ง
00:55:45ค่ากำลังคิดอะไรอยู่
00:55:47ค่ากำลังคิดถึงคน...ๆ นิ่ง
00:55:51แม่นางเท่นนั้นพวกเรา...
00:55:57ฉะนั้นพวกเรา
00:56:10เมื่อปราบปิศาสตร์
00:56:12มาของเจ้า ข้าขึ้นเจ้าไม่ได้
00:56:14ฉะนั้นก็ใช้ข้าขึ้นแล้วกัน
00:56:27ข้าของเจ้า ข้าของเจ้า
00:56:57ข้าข้าขอข้า ข้าขึ้น
00:57:27หากเจ้าหาเขาเจอ พาเขาไปเจอหน่อยได้หรือไม่
00:57:33เขาอยากรู้จริงๆว่า ชาตินี้เขา จะมีหน้าตาเป็นอย่างไร
00:57:57ที่แท้เจ้าก็คือคนที่น้องหญิงตามหา
00:58:14ทำไมในดวงตาเจ้าถึงมีน้ำตาเข้า
00:58:17แล้วค่ะ มีความรู้สึกของมนุษย์
00:58:22ทำไมเจ้าถึงมีกระดูกที่เหมือนกัน ไม่มีผิดเพียนเลย
00:58:29เจ้าคือคนที่น้องหญิงตามหา
00:58:37เจ้ากำลังพูดอะไรอยู่
00:58:40เขาบอกว่านางรอเจ้ามาตลอด
00:58:43ถือมัน เราไปที่วัดหนีว่า นางกำลังรอเจ้าอยู่
00:58:51นางเป็นใครกัน
00:58:59เจ้าเจอหนางแล้ว นางจะจำเจ้าได้เอง
00:59:05เจ้าเป็นคนของน้องหญิง ลืมค่าเสีย
00:59:08ค่าเสีย
00:59:14ทิ้งเสอ เจ้ายังกล้ากลับมาอีก
00:59:28ทิ้งเสอ เจ้ายังกล้ากลับมาอีก
00:59:32ทิ้งเสอ เจ้าขโมยหินสักษิตไป สวะไม่พักต่อแดดปีสัตว์
00:59:36ทิ้งไม่พักต่อแดดปีสัตว์ ทำให้เภางูของค่า เกือบจัดพังพินดาษ
00:59:40ค่าเคยบอกเจ้าแล้ว ห้ามเจ้าเขาเภางูอีก
00:59:44ค่าเสีย ค่าเสีย ค่าเจ้าเจ้า เขาเคยทำร้ายคุณ
01:00:14เจ้าแม่
01:00:24เจ้าแม่ขอรับเจ้าแม่ขอรับ
01:00:30รีบร้อนหาคนให้บอกแสนอ่อยเธอ
01:00:44สำนักปราปรีศาท
01:00:48สำนักปราปรีศาท
01:00:56สิทธิ์ ยุ่งอยู่หรือ
01:01:00ค่าจะยินมาว่า ในนี้มีปรีศาทถูกขังอยู่
01:01:04ค่าก็เลย อยากเข้าไปดูสักหน่อยนะ
01:01:08ปกติกลัวขนาดนั้น ตอนนี้กล้าแล้วหรือ
01:01:13ข้างใน ข้างปิศาท์งูร้อยปีไว้
01:01:18ข้าแค่เจ้าไม่กลัว ก็ไปเองเธอ
01:01:40แม่นั้น
01:01:43ค่าก็ค่าจะรอแม่นั้นก็รอม
01:01:59แค่เธอมาจาว
01:02:01ที่เจ้าหรือไม่
01:02:24พี่ท้า
01:02:27เจ้าก็หน้าตาแบบนี้
01:02:29ค่ะ
01:02:59ชักลับมาแล้วเหลือ เราไปกินของอร่อยด้วยกันเถอะ ไปกัน
01:03:17ข้าตามหาเจ้ามาหลายชาติแล้ว
01:03:24เจ้าไม่เชื่อข้างนั้นหรือ
01:03:26ข้าเชื่อ
01:03:30ภาพที่เจ้าพูดถึงอยู่ ข้าใครฝันนับครั้งไม่ทั่วเลย
01:03:37แล้วก็ร่มที่ไม่มีด้ามจับนั่น มันอยู่ที่บ้านข้าตลอด
01:03:46สำนักปราบปิศาทแห่งนี้เป็นปิศาทจับปิศาทจริง ๆ ไม่ยากยากดีชั่ว
01:03:51ข้าจะพาเจ้าออกไป
01:03:53เจ้า
01:03:59ไป เจินของอะไรเข้า จะข้าเจ้าเสีย
01:04:02อย่าทำร้ายหนัง
01:04:04ไปกัน
01:04:05ไปกัน
01:04:18เจ้า
01:04:19เจ้า
01:04:20เจ้า
01:04:22ในที่สุด เจ้ากระทนไม่ไหวแล้ว
01:04:28ในที่สุด เจ้ากระทนไม่ไหวแล้ว
01:04:30เจ้า
01:04:31เจ้า
01:04:32เสียวกุยแห่งคุกจะให้รีบตามไปหรือไม่
01:04:34หากนางกลับไปเป็นปีสาร
01:04:36ก็ไม่ใช่แค่เสียวกุยธรรมดาแล้ว
01:04:38ตบะ 800 ปี สูงกว่าชิงเซอสิอสิอีก
01:04:40ความสามารถที่กระจอกอย่างพวกเจ้าจะไปรนหาที่ตายหรือ
01:04:42ตอนนั้นขอร้องค่าจากปีสารกลายเป็นคุณ
01:04:44กลังนี้
01:04:57เจ้าจะร้องค่าจากปีสารกลายเป็นคุณ
01:04:59ครั้งนี้
01:05:01ตอนนั้นขอร้องค่าจากปีศาสตร์กลายเป็นคุณ
01:05:08ครั้งนี้
01:05:10ค่าจะรอเจ้ากลายเป็นปีศาส
01:05:13เรียบเข้ามา
01:05:31พวกเรารู้จักกันได้อย่างไร
01:05:40เรื่องหมุนยาวนะ
01:05:49ไม่เป็นไร
01:05:50ฉะนั้นพวกเรานั่งลงค่อยค่อยคุยกัน
01:05:53มีอยู่ชาตินึกเจ้าช่วยเข้าไว้
01:05:57ตั้งแต่นั้นมา
01:05:59แล้วเจ้าตลอด
01:06:08เหมือนว่าย
01:06:10หอ...หมุน
01:06:13มันว่าจะเป็นที่นี่นะ
01:06:15อ่ะ นี่เรื ребен
01:06:20สามร้อยปีก่อน
01:06:23เบ้าอยากถูกพยายAB
01:06:25เปลOl serving
01:06:26ต้องเปลี่ยนไปต่อพลังวิญญาณมันอยู่
01:06:29เอาก็ได้
01:06:30อันนี้ เช่นนั้นชาติที่สองเรา
01:06:32ชาติที่สองพวกเรารู้จักกันได้อย่างไร
01:06:34เจ้าหมายความว่า
01:06:37ช่านั้นค่ะเป็นปลาตัวนึงหรือ
01:06:51พูดจริงทำจริง
01:06:53สมกับเป็นชิงเสอ
01:06:56ค่าก็จะรักสาสัญญา
01:06:58ไม่ไปโจมตีastedเ�okeวงูสักษิตของเจ้า
01:07:01แต่เท่าที่ค่ารู
01:07:03หลังจากที่เจ้าออกจากเภาวงูสักษิต
01:07:05สำนักปราปรีศาสpir min
01:07:08เกรงว่าตอนนี้
01:07:10เภาวงูสักษิตนั้น
01:07:13จะไม่มีพลังที่เซลง survey แล้ว
01:07:16นักก็ในยันที่หมูสังให้เจ้าzone
01:07:24อ๓อ
01:07:25พวกเขาทนยันพวกนี้ไม่อยู่ไว้
01:07:28ก็เลยซ้อนตัวหมดแล้ว
01:07:30ดังดั้นเจ้าน Lar รู้เรื่องนี้มันเป็นแรกพวกเจ้าหล 그래서ที่Bon
01:07:33ผู้เจ้าหลอกใช้ค่ะ
01:07:35เพื่ียงแค่เท่ากันให้แดน ปีศาติมีเหตุผลในการทำรายของมุสักษิต
01:07:39เจิมที่เจ้าเลือกที่จะอยู่กับ ข้าได้
01:07:41แต่น่าเสียดาย
01:07:42ที่ตอนนี้
01:07:44เจ้าเป็นหมากที่ถูกทิ้งไปแล้ว
01:07:55คารเขตแน้นให้ขาดสบัน รองทั่วฟ้าและแผ่นดิน ครองเผ่าปีสาดไปตลอดกัน
01:08:05เจ้าหนึ่ง
01:08:08ชาตินี้ค่ะเป็นแม่ทัพ แล้วเจ้าล่ะ แต่ละชาติเป็นอะไรบ้าง
01:08:12สามร้อยปีก่อนเขาก็เป็นเท่นนี้นะ
01:08:25เจ้าหนึ่ง
01:08:55ชิงเสรอ เจ้ายังไม่กลายร่างรับโทษอีก
01:09:04พี่หญิงมีอันตราย ข้าจะไปช่วยนั่ง
01:09:08อันนี้ เจ้าจะไปไหน อันนี้
01:09:15ชาตินี้ ข้าค่อยมาอยู่เป็นเพื่อนเจ้า
01:09:25เจ้าแล้วไง่
01:09:55กลับกลับกลับ
01:10:25เธอสิ
01:10:27เธอสิ
01:10:33เธอสิ
01:10:55ช่วยสิ
01:10:59สิ สิ สิ
01:11:01สิ สิ
01:11:25ผสิ สิ
01:11:27เต patrilar
01:11:31صิ
01:11:33สิ
01:11:45สิ สิ สิ สิ สิ
01:11:51สิ
01:11:53เซ็นกัน!
01:12:23ในเมื่อเลือกจะเป็นมนุษย์
01:12:37ก็ไม่ควรมา
01:12:39เป็นมนุษย์เหนื่อยเกินไป
01:12:42เป็นปีศาสดีกว่า
01:12:44สังหารปีศาสพันมืดเลื่อนขั้นเป็นเซียน
01:12:49เช่นนั้นข้าข้าปีศาสทั้งเมืองนี้
01:12:53รวนเจ้าสักตนก็ไม่ต่างกัน
01:13:19โอ้
01:13:34ความเจอของแน่ ฝักรักดี สิ่งสับกลับ
01:13:44แน่ มันอดิ้ง ไม่ได้ ยิ่ง สิ่ง สุขอด้วย
01:13:49แก แน่ ฝักรักดี ท่านหลวม
01:13:54ด้านหลวม กินตอบ แต่ท่านหลวม
01:14:00พี่หญิง
01:14:06คนที่เจ้าตามหา หาเจอหรือยัง
01:14:12แล้วเจ้าอยากจะมาทำอะไรอีก
01:14:30มีเรื่องหนึ่งที่ค่ะ ปิดบังท่านมันนานมาก
01:14:34มีชีวิตรอดก่อนค่อยว่ากันเธอ
01:14:43พวกเจ้าสองคนประเพลนตบากมาหลายร้อยปีไม่ง่าย
01:14:46ในเมื่อยยืดมั่นเป็นปีสตร์ ฉันก็ก็จะใช้พลังเวทของพวกเจ้า
01:14:57ขนาดแยกอย่างสร้างภาพลักเพียงนี้
01:15:00ฉันเนาค้าไม่ต้องพูดมากละ
01:15:07อัศนีสวัลลงพัน
01:15:18โอ้ย ทองฝาววิกวดินแบบนวน
01:15:21ฝาวมืดฝาวมืด
01:15:22ฝาวมืดฝาวมืด
01:15:24หอดใช่ไหม ฝูซึ่นน่า
01:15:26โห trong
01:15:27โหว
01:15:29โห ไห้抱้到 Fruit
01:15:30ล่ะ ล่ะ โห e towards车
01:15:31พี่ไม่лись มันในการเสบขกว่า
01:15:40น่าหuate oisages
01:15:49เสียจริง เขากำลังเรียกสนี้สมหวัน
01:15:51เจ้าอยากข้าพวกข้าให้เกลียง
01:15:56แต่ในเมืองยังไม่เผาปีสารของข้าตียังไม่กลับมา
01:15:58จะต้องแกร์แขนให้แดนอด
01:16:09ก็อยู่ด้านไงหรือไง
01:16:11ก็อยากจะคุมิใช่ไง
01:16:12ที่นี่ นั่นอย่าย
01:16:14นั่นไง แต่ค่าไม่ต้อน
01:16:16เจ้าใช้พลังเวทในทางที่ผิด ทำให้อสนีสวันฟ้าดออกมา
01:16:26เช่าบ้านนี้จะมีร้อยลี ต่างก็ประสบเคราะด้วย
01:16:29ต่อให้เจ้าบมเพลงอีกหมื่นครั้ง เจ้าก็มันเสียงไม่ได้
01:16:33พวกเจ้าไม่ยี่สิบประตัยไตยัน
01:16:46ต่อให้เจ้า
01:17:00ลิฟิ
01:17:16ลองทั่วแค้นจับปีศาทธิ์ ค่าว่านายจะคุดตั้งหาก ที่เป็นปีศาทธิ์
01:17:23สิครับ Śิง ค่าควรจะทําดาดาดาดตังนาดแล้วว่าเป็นเจ้า
01:17:44ถ้าจะบอกความรับท่านอย่างเนี่ย ก่อนหน้านี้ที่จริงค่าก็เป็นปีศาสตร์ไม่ห่างมันกันนะ
01:17:52ไม่คิดถึงคนนั้นแล้วเหรอ
01:17:54คิดถึงสิ แต่ไม่เหมือนกันแล้ว ค่าถึงค่านรู้สึกว่าตัวเอง
01:18:05อะไร
01:18:07เปล่าแล้ว ตอนนั้นเพื่อจะเป็นมนุษย์ ข้ารับหมากมุสรางว่าจะปิดพนึกความรู้สึกประสัตว์สมผัติ
01:18:20ลบล้างความทรงจำในอดีต ก็เพื่อตามหาเขาให้เจอ
01:18:25แต่จนกระท่างข้าไปถามรับพุทธองค์ที่วัดหนีว่า ข้าถึงได้รู้ว่า
01:18:32เพื่อท่างเก่งสิ deployedต์ ข้า comments
01:18:44ก็ท้ אםสัตว์ดว่า
01:18:46กับọi่าง
01:18:48ก็ก็จรินก่อน
01:19:00เรื่องที่ผ่านไปแล้ว
01:19:04เป็นอดีตไปแล้ว
01:19:06ครั้งนี้กลับมาเป็นพีศัตร
01:19:09เสียใจหรือไม่
01:19:19สิ่งที่ข้าเสียใจที่สุดก็คือ
01:19:24ก็คือใครก็หกท่าน
01:19:30ท่านมี 500 ปี
01:19:36ข้ามี 800 ปี
01:19:39รวมเข้าได้กัน
01:19:42ก็คือตบะพันด์ปีขึ้น
01:19:45พวกเราพี่น้องรวมเป็นหนึ่ง
01:19:48เอาแกนวิญญาณปีศัตรของข้าให้ท่าน
01:19:51สู้ให้เต็มที่
01:19:53แกนวิญาณปีศัตร์
01:20:08แกนวิญาณปีศัตรง
01:20:11ได้ ได้ ได้รวมตัว ขอบคุณ
01:20:25ดิลัน
01:20:41โชคคอย
01:20:56โชคอย
01:21:09ค่าเข็นชื่อของค่าเอาวันนึกมือของท่าน
01:21:15หากกลับมาพบกันใหม่ได้
01:21:18เพราะเราจะยังเป็นพี่น้องกันอีก
01:21:20ไปสู่เจ็น
01:21:24พี่หญิง
01:21:34ใครเป็นพี่หญิงของเจ้ากัน
01:21:37อำคือ jest asitpic
01:21:40ตอนนี้ค่าไม่มีที่ให้อยู่แล้ว
01:21:43หรือไม่ให้ค่าติดตามท่านเธอ
01:21:45น Emmet
01:21:47ค่าเพaramยงใจสองคนชื่อบ 1
01:21:50ก็จะมีปณ์จิกระยาเท่มโยง
01:21:51ยิ่งนาลหยิง
01:21:58อ่ะ นี้ได้
01:22:03พี่หญิงท่านดูสิ
01:22:06วันนี้เป็นวันนี้ค่ามีความสุขที่สุดในหลายร้อยปีมานี้
01:22:10ข้อเชื่อเจ้าได้หรือไม่
01:22:16แน่นน Aid
01:22:18ปีศาสมีดีมีเร็ว
01:22:20คนเรามีดีมีช่วย
01:22:23เป็นตัวของตัวเองได้
01:22:24คือสิังที่ดีที่สุด
01:22:28พี่หญิง
01:22:30ครูมิตริธованจะมาอีกหรือไม่
01:22:36เธอเธอเธอเธอเธอ
01:23:06เธอเธอกเธอเยี่ยmia
01:23:25ที่สุดที่สุดที่สุดที่สุด
01:23:55ที่สุดที่สุดที่สุด
01:24:25ที่สุดที่สุดที่สุด
01:24:55ที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่ส
Be the first to comment
Add your comment

Recommended