- 2 days ago
ดูละคร ย้อนหลัง
Category
😹
FunTranscript
00:00รายการต่อไปนี้เหมาะสำหรับผู้ชมที่มีอายุ 13 ปีขึ้นไป
00:05อาจมีภาพเสียงหรือเนื้อหาที่ต้องใช้วิจารณยานในการรับชม
00:10ผู้ชมที่มีอายุน้อยกว่า 13 ปีขวนได้รับคำแม่นำ
00:30ได้ดูมีอายุน้วิจารณ์ มีอายุน้อดินการรับâmหาที่นี้
00:44มีอายุน้อยู่ในรับเรียงที่รับคำแม่นับมั้ย
00:48มีอายุน้อัตว์สำหรับคำแม่นื้อ แล้วสำหรับacialคำแบบนี้
00:55คุณแน่ใจใช่ไหม
01:05ว่าอยากได้ความทรงจำสมติ
01:10กลับคืนมา
01:25ผมอยากได้ความจริง
01:33ผมรู้จักเพลงนี้
01:55ผมจำได้แล้ว
02:02ผมจำได้แล้ว
02:06ให้คุณ
02:13ให้คุณ
02:15ให้คุณ
02:17ให้คุณ
02:19กลับคุณ
02:30คุณ
02:30นี่ใช่ไหมคุณ
02:32รักที่หวัง
02:33นี่ใช่ไหมคุณ
02:35คนที่ป้างหัด
02:37ผ่านของนั้นเดียว
02:38เฝ้าเราเวลา
02:41และถ้าให้เราโหร่น
02:44คำว่ารักที่เป็น
02:46นัملความฝันเจอเขียบใครของนั้น
02:50ก็คำว่ารักที่หายไป
02:55ابีใช่ไหมทุก what you
02:59มีใช่ไหมทุกรายที่โรง
03:03มีชื่นไหม haviaข 707 ความคั及คนทㅎ
03:06ผ่านอยี่ดังหยังเมื่อเราเวลา
03:10��ภาาทให้เราพร้อมกัน
03:13เพื่อใครทั้งนั้น
03:15อย่ายังเวลาในที่หายไป
03:20Oh give my darkened light
03:26ให้เธอคนเดียว
03:43คุณใช้ฝันแบบเดิมซ้ำ ๆ ไหม
03:50ฝันหนึ่งใครบางคน
03:55ที่เป็นรักแรก
04:02ผมเจอเขาในดูดูหนาว
04:05ที่ออกปุ่นที่สุด
04:13ใครคุณ
04:28ฝันลายอีกแล้วเหรอ
04:33ผมทำไม่ย้ายตื่นเหรอครับ
04:38วันนี้อย่าลืมไปหาหมอล่ะ
04:42ถ้าความฝันคือสิ่งที่มาจิดได้สำนึก
04:49ความฝันของผมก็คงเป็นเรื่องหรือกรับเกินจะคาดเดาได้
04:57เพราะผมส่วนเสียความทรงจำ
05:00ไปนั้นแต่เมื่อสิ่งที่มาจิดได้สำนึก
05:07ความฝันของผมก็คงเป็นเรื่องหรือกรับเกินจะคาดเดาได้
05:11เพราะผมส่วนเสียความทรงจำไปนั้นแต่เมื่อสิบปีก่อน
05:15เมื่อไหนขึ้นแล้วครับแม่
05:30เมื่อไหนขึ้นแล้วครับแม่
05:45เมื่อไหนขึ้น
06:00ริคอริงดีม
06:02อาการฝันซ้ำๆ
06:04มีสาเหตุได้หลายอย่าง
06:06อาจจะมาจากความเครียด
06:08ป้มอดีตที่ยังแก้ไขไม่ได้
06:11หรือถ้าเพลงคิดว่า
06:13เป็นความทรงจำจริงๆที่ลืมไป
06:16ก็อาจจะเป็นไปได้
06:18แล้ว
06:19ผมน้องทำยังไงเหรอครับหมอ
06:25สมองของคนเราทำงานซับซ้อน
06:28แต่มีอยู่สิ่งนึง
06:30ที่เชื่อมโยกกับการทำงานของสมองได้ดีก็คือ
06:34การที่เราช่วยการค้นหาสิ่งกับตุ้นเราให้ได้
06:40เพลงพอจะบอกหมอได้ไหม
06:42ว่าก่อนที่เพลงจะฝันแบบนี้
06:45เพลงทำอะไรอยู่
06:47หรือว่าไปเจออะไรมา
06:49ใช่
06:51มีบางสิ่งบางอย่างกับตุ้นความทรงจำของผม
06:54บอส บอสค้ะ แล้วรวนมายสั่นอีกแล้วค่ะบอส
07:09บอส บอสค้ะ แล้วรวนมายสั่นอีกแล้วค่ะบอส
07:12สู้ปล่อยว่าเป็นการทําหน้าที่สื่อมวนชนโดยสุจริต
07:15เฮ้ย พี่ว่ารูปนี้มันเซ็นที่สีเกิน
07:18โอ้ อย่าลืมเซ็นเซอร์อีกแล้ว
07:22ครับบอส ขาวนี้ไม่มีพาดครับ
07:24เชอโถวл พρα converter 3 مึงสั่นไสหรอลมุมากแล้วนะ แก้เลย
07:32โอ้โห ก็มากินเหรอปอdepend
07:35มึงเป็นนักข่าว ไม่ใช่ชาวเนท แค่ความที่เห็นppoีก่อนชาวเนทนต์
07:43เฮ เสิดอั้นاسะใช้วไม่น๊ะมึง
07:47ช่วงเปลี่ยนไ Nummerดก็เกี้ยหรอมึง
07:49เออ นั้นนี้มึงให้กูเข้ามาทําไหมนี้
07:53เขามาทำไมเนี่ย?
07:55มึงแม่โอเค rappu springs Model ที่กูส่งให้เหรอ
07:57อ่ะ ... เพราะ pandemia
07:58พอดีกูู murid pei d肥ร
07:59และเจ้ล้อลึมพัฏลุใกลุ่มมึง
08:01พัฏลุอะไรเนี่ย
08:06กลัวลืมอีก
08:09กูไม่เคยสั่งจะสั่งctoralปfunction tak
08:11ก็ส่งไปในชื่อมึงเนี้ย
08:13ไม่ใช่ของมึง จะเป็น compassion
08:15อึ Й...
08:16อยากรู้ไปแก่ดิ
08:18กูอยากรู้เหมือนกัน
08:23แม่อยากให้ผมเรียมเวอรินจะได้เก่งเหมือนพ่อ
08:53แม่คงอยากฟังเสียงว่าดึงของพ่ออีกครั้ง
08:57แต่ผมจะไม่ได้ด้วยซ้ำว่าเสียงเป็นยังไง
09:01ผมเคยฟังแคนนอนดี ๆ มาหลายครั้ง
09:11แต่ไม่มีใครเล่นได้เหมือนเขา
09:14งั้นเก่งตัว
09:28เธอเธอเธอ ตอนที่เดินตามเสียงวัยดิน จนมาถึงใต้ตัวไม้นั่น
09:58เอ่อ สวัสดี
10:05เขาบอกเขาชื่อแทนคุณ ผมเจอเขาในดูดูหนาว ตอนอายุสิบเจ็ด
10:12แทนทำให้ผมรู้สึกสนุกกับวัยโวดิมเป็นครั้งแรก
10:17เหมือนที่ได้รู้จักความรักเป็นครั้งแรก
10:20เพียงลืมเล่าอะไรให้หมอฟังหรือเปล่า
10:23ไม่มีครับ ช่วงนี้ผมน่าจะมกมุ้นเรื่องงานมากไปหน่อย
10:34มันก็เลยตีกันในหัววะครับ
10:36งั้น เดี๋ยวหมอจะให้ยาคายเคียดไว้แล้วกันนะ
10:40ถ้ามีอะไรรุกกวนใจเพลงมากกว่าที่เราให้หมอฟัง
10:46ให้บอกหมอนะคะ เราจะได้ช่วยกันคุณแม่ของเพลงเองก็คงดีใจ
11:16ดีใจ
11:46แม่ครับ
11:59เรื่องระหว่างผมกับแทนคมนั้นเกิดอะไรขึ้น
12:03ทำไมแม่ถึงไม่เคยบอกให้ผมรู้เลยหรือครับ
12:08มึงไม่เชื่อ
12:26แล้วทำไมไม่เล่าให้หมอกับยายผมฟังวะ
12:30ทำไมไม่ใช่เรื่องจริง
12:33คนส่งมันต้องการอะไรวะ
12:35ปั่นหัวมึงเนี่ย
12:37ฟันเป็นตูเป็นตาเลยนะมึงอ่ะ
12:39ไหน? กูขออ่านอจ���ดิ
12:41ว่าเขียนอะไรบ้าง เพ่ยงได้เก็บไปฟัน่ะ
12:44เสื้อ맛ไม่เป็นเรื่องเพื่อเลยนะมึง
12:47เอ้าคุมีน้ำใย เพื่อเจ้ลถ้าชั่งมึงหาบ ширคอยอย่างไร
12:52มึงอยากเสื้อ-,มึงก็บอกว่าอยากเสื้อ
12:55พ grape societies
12:57กูไม่ให้
12:59Deelах ศั Aus
13:01เชินห์สือหุ่มให้แพมป luego
13:05เมล...เมลอะไรเมลใครวะ
13:09มีอีเมลเขาในได้รีบ
13:11คนรักที่กูจำไม่ได้อ่ะ
13:14แล้วเขาตอบมันป่ะ
13:29กันมาแล้วเหรอปุดเพลง
13:32เราเจอกันได้ไหม
13:34ได้
13:37มึงบ้าปะเนี่ย
13:40กับคนที่มึงบ้าดูจักด้วยสำ
13:42จำก็ไม่ได้
13:44แล้วมึงก็ไม่เชื่อสำหรับเป็นเรื่องจริง
13:48นั่นมึงดูนี่
13:53มึงดูนะ
13:55และมึงต่อบบุดนี้วันนี้ไม่ใช่อะไรมือกูอ่ะ
13:59นุกไหนวะ
14:01ผ่านไม่ต้องสิบปีแล้ว ใครจะบ้าสองกับหนึ่ง
14:05ก็อาจจะเป็นทันคุณก็ได้ป่ะ
14:12เออ กูรู้นะ
14:15ตรงที่เค้านัดกวมเป็นกลางแจ้งเว้ย
14:18ให้กูเลื่อนนั้นเราตามมึงไปไหม
14:20เชี่ยมมึงอยากโดนสัมภาษณ์ก่อนเรียกปีหรือไงฮะ
14:24มึงนี่นะ
14:26เออ แค่นี้แหละ จะไม่มีสิญญาณเหล่า
14:29มึงจำได้เหรอ
14:34กูจำได้ดิ
14:37มึงกูได้กลับบ้านเลยวะ
14:40ผมไม่เคยกลับมาที่นี่เลย
14:43หลังจากอุบัติเหตุมาสิบปีก่อน
14:46แต่ในความทรงจำที่ส่วนเสียไปทั้งหมด
14:49ผมกับรู้สึกว่า
14:51มีกลิ่นความทรงจำของที่นี่อยู่
14:54ผมรู้สึกคุ้นเคย
14:58โหยหา
15:00เหมือนมีเพลงแค่นอนนิดีดังขึ้นมาอยู่ในหัวตลอดเวลา
15:05เวลา
15:22แฮนคุณ
15:25เวลา
15:32แฮนคุณ
15:49ใช้คุณรึเปล่าอะ
15:51ขอบคุณอาว
15:57ขอบคุณอาว
16:21ขอบคุณ
16:31เฮียก
16:45ผมแทนคุณ
16:47ขอร้องคุณไง
16:51ขอบคุณ
16:53ขอบคุณ
16:55ผมรอคุณมานานมากเลยนะ
17:03คุณมีคารกรหรอ
17:05เริ่มคิดว่าไง
17:07ต้องคิดว่าไง
17:19คุณมอบตัวเหอะ
17:21คุณหนีไม่รอดหรอก
17:23ผมไม่ใช่ค่าทะกร
17:25แล้วผมว่าเป็นคนโทรเรียกตำรวจด้วย
17:27มาถึงช้าประพอของคุณ
17:31เวลาคนไทยสินะ
17:41ค่ะ
17:43ถูกอย่างต้องเป็นไปตามขั้นตอนค่ะ
17:45ยังไงดีฉันก็ต้องขอสอบตรวจทุกคนที่เปลี่ยวฟ้อง
17:49สำหรับค่ะ
17:51ค่ะ
17:57ไว้บ้างสวยนิ่ม
17:59ผู้ตายเป็นคนดูแลบ้านของคอบทรวัทยาดน
18:01บ้านของคุณหมดเพลง
18:03ที่พบสบค่ะ
18:09คุณดี
18:11เธอได้ไม่ต้องสอบสวนกันเยอะ
18:21ทิอว้า
18:39คุณรู้จักกว่าเสียชีวิตหรือเปล่า
18:45ไม่รู้จักเป็นการสนตัวครับ
18:47รู้แค่ว่ายาจ้างคนเฝ้าที่บ้านไว้ครับ
18:49และทำไมเขาถึงส่งของให้คุณ
18:51อะไรนะครับ
18:52ก็เมื่อสองอาทิตย์ก่อน
18:54เด็กหนุ่มต่างด้าว
18:56ที่ไม่มีเพื่อน
18:58ไม่มีสังคมที่ไหน
19:00ส่งพัศดูหาคุณบทเพลงทยาดล
19:03คนที่ไม่ได้รู้จักเขาด้วยซ้ำ
19:15เขาส่งอะไรให้คุณ
19:17ก็มีส่งได๊ Wieg
19:31ก็รู้สึกดีใจ
19:33เสียใจ
19:35หรือว่ารู้สึกถูกกจดันถูกแปลคเมล
19:38นี่คุณตำร Mist ผมเหรอครับ
19:41คือ
19:45ตอนเนี้ย ฉัน ก็ ต้อง หา ความ น่า จะ เป็น ไง คุณ
19:48ผู้ ตาย พึ ING ส่ง ของ ให้ คุณ
19:51แล้ว ว่า ที ต่อ มา
19:53كุณ ก็ กลาย เป็น คน ที่ ไป เจอ สบ เขา
19:57ไปบưngเอิน ไว้ อ่ะ
20:02ผม มา ที่ นี่ เพร าะ มี คน เม ท มา ครับ
20:05ผม จะ ไว้ บอก ให้ เขา มา นัด ผม ได้ ยัง ไง
20:07ถ้าคุณตำรวจจะได้ดักฐานเนี่ย
20:09ผมก็มีให้นะครับ
20:11แล้วใครนัดคุณมา
20:19คนลัก
20:25แทนคุณ
20:28คนลักของผม
20:33แทนคุณคือคนลักของคุณเหรอ
20:37คุณ
20:39ผมไม่รู้
20:51ผมทำไม่ได้
20:54ภาษากลายปกติ
20:56เปิดเผยไม่ปิดบัง
20:58มีความกังวลอยู่บ้าง
21:00แต่อยู่นะรับปกติ
21:02คุณแน่ใจว่าของไม่ได้โกหก
21:04คุณแน่ใจว่าเขาไม่ได้โกหก
21:05พอชุด
21:06ชั่ว
21:08จากทั้งอ่านประสากลายคนได้ของกลง
21:10รวมถึงผมด้วย
21:11ผมไม่ได้โกหก
21:12คุณอ่านภาษากลายคนเดียวของกลง
21:19ร่วมถึงผมด้วย
21:21ผมไม่ได้โกหก
21:23รู้หรอ?
21:24คุณอ่านภาษากลายผม
21:27ก็แค่รอวิชา
21:30ก็เขาจำคุณไม่ได้
21:32แต่ว่าคุณจำเขาได้
21:34บางทีคุณอาจจะอยากปกป้องเขา
21:36เพราะว่า...
21:37เรื่องส่วนตัวนต่อ
21:42ใช่
21:46อืม...
21:47ที่คุณพูดมามันก็ถูก
21:49ผมมีเหตุผลได้ทำแบบนั้น
21:51แต่บทเพลงละ
21:52เขาไม่เหตุผลลายถึงก็ค่าให้ผู้ชายคนนั้น
21:56ก็จะอายเหตุผลต่อเองก็ได้นะ
21:58ถ้าคุณกับบทเพลงเป็นแบบนี้ไม่ได้
22:00ไม่ต้องถึงขอบครัวเขาหรอก
22:02แค่ผม
22:04ผมก็ไม่ยอม
22:12คุณพูดมามันก็ค่ะ
22:18เอ้า...มึง
22:19เป็นไงบ้างว่ะมึง
22:22กูโอเค...
22:23เออ...นี่กูได้หัวข้อข่าวใหม่อ่ะนะ
22:26เดี๋ยวกูดับเสร็จแล้วกูส่งไปให้มึง
22:28เวลานี้มึงก็ยังจ่ายอีกเนอะ
22:32เอา...
22:33กูเจนสี่ตอนต้นได้เชือเจนไวมันไง
22:37เออ...
22:39แล้วเรื่องที่กูขอให้มึงไปคุยให้อ่ะเป็นไงบ้างบา
22:42มึงไม่มองห่วง
22:43ทางนี้เขาไม่อยากให้ยายมึงรู้อยู่แล้ว
22:45ช 아 being
23:00มาห่วงเรื่องยายรู้มากกว่า
23:04จริง ๆ
23:06กูว่าน่าจะให้ยายมึงรู้ไปเลย
23:08มันแล้วได้คลับบ้าน oùนSPAN
23:11มึงก็รู้
23:12ถ้ายายกูรู้ swimming
23:13กูจะได้มาที่นี่ไหมล่ะ
23:16อีกอย่างนะ
23:17จะสอบก็สอบไปดิ
23:18ปุ๊ctureลก้นื่อย
23:20กูไม่ทําผิด
23:21เทอร์นี่กูก็ได้งานด้วย
23:23เออๆ
23:25กูว่าแต่
23:26เจ้าหลังจะได้กลับวะ
23:29ไม่รู้ว่ะ
23:33มันกลับบ้านได้เลยนะคะ
23:36แล้ว แทงคุณล่ะครับ
23:44งั้น มันกลับบ้านพร้อมกันเลย ทิ้งรบไว้เนี่ยแหละ แล้วให้กลับมาเอา
23:49มันกลับก่อนเลย
23:58พี่คุณดูเหมือน ไม่ได้เป็นคนที่เพิ่มถูกสอบส่วนไปเลยนะครับ
24:07คุณไม่ใช่ผู้ต้องสงสัยแล้ว
24:09ตำหรวจไม่พบทั้งวุธสังหาร และพยาญเชื่อมโยง
24:12ข้อสัญิถาดเบิ่มต้น คือทั้งหมด เป็นเรื่องมังเอิ้น
24:21คุณถามจริงๆ เหรอ
24:24พี่คุณเป็นใครกันแน่
24:28นี่แล้วเตร认 submitting
24:30Tokyo
24:33ผมเป็นดังอัทmail ที่ทำงาน ในหน่อย ถืบส่วนทธฐกรรวจ
24:36พธธธีกรรมอัทฉีทำงาน
24:39มีโครกับสถานี้นำรวจท estuvทอลด้วยหร pores
24:42ผมรู้จักกับสารวัตดาว
24:43ตอนเธอไป take a call ที่ยังกิด
24:47พร้อว่ารู้จักกับสารวัตดาว
24:49ก็เลยไม่ถูกสอบส่วน
24:55ก็เป็นพยาย tan penM result of you
24:57ว่าคุณได้มาตำนัดของผม
25:00แล้วก็...
25:04ถึงคุณจะจำผมไม่ได้
25:06แต่ผมจำได้
25:09ว่ารักแรกของบทเพ锯
25:10คือใคร
25:15รักแรกของบทเพลงขือใคร
25:17รักแรกของบทเพลงขึอใคร
25:19รักแรกของบทเพลงข aspire
25:22เป็นอะไรไหม
25:25เฮ้ย คุณ
25:28ผมไม่เป็นไร ผมโอเค
25:32อย่ามองข้ามความเจ็บป่วยของตัวเอง ไม่ต่อเรื่องเร็กๆ น้อยๆ
25:38ผมโอเคเองจริง
25:40มันไม่ใช่ครั้งแรกอ่ะ
25:43ไม่เกนอ่ะ
25:56ขอตัวกับก่อนครับ เราค่อยเชอกัน
26:07ผมไม่ได้เป็นพยายามให้คุณ เพื่อให้คุณกลับอุงเทมนะ
26:10ผมรอคุณไปเป็นสิบปีละ บทเพลง
26:26คนเฝ้าบ้านนี่เขาทำความสาดบ้านบ้างป่ะเนี่ย
26:36เขาคงเสีย เขาไม่มาหาคุณหรอก
26:39ใครจะไม่รู้
26:45ฝุ่นเยอะแบบนี้ คุณอยู่ไม่ได้หรอก
26:48ไปบ้านผมเนี่ยอ่ะ
26:49ผมความจำเสื่อมนะ
26:51ไม่ได้โง่
26:52อย่ามาทำเป็นเหมือนว่าจะหลอกรอไปไม่จะหลอกเวลาดิ
26:55ผมจะไปหลอกอะไรคุณได้
26:58ถ้าทำ
27:00ถามินี้เลยก็ได้ป่ะ
27:02อีกอย่างหนึ่งนะ
27:16ล่ะเราไม่ได้ไกลกันเลย
27:18ไม่ได้ไกลนิด
27:20ไกลแค่ไหนน่ะ
27:21ไม่ให้ว่า deux ต้อง Australia เป็นที่ที่เจ้า
27:26แล้วที่คเตยงสักสักสักสักสัก
27:31มาเถอะ หวังเจ้า
27:33อันหลัง มาก
27:34กับกัน
27:38ผมเป็นมาก
27:39คุณพี่ฝาตา era
27:43คุณพอก่อน
27:45กัสสักสักสักสักสักสักสักสักสักสักสัก propos
27:50คุณไหม
28:01ผมเคยมาที่นี่เหรอ
28:06ไม่
28:08จับผิด
28:11มีอะไรให้จับผิด
28:14ก็ไม่รู้
28:17ทุกหน่อยจะคิดว่าผมแก้งความจำเสือมก็ได้ป่ะ
28:21ถ้าเพียงแก้งความจำเสือม
28:26เพียงคงไม่รับนั้นผม
28:29ไม่มาที่นี่
28:34ไม่อยู่ตรงนี้
28:47เชื่อป่ะ
28:54ผมเพิ่งเข้าใจคำวันหนึ่งวันพันเหตุการณ์เนี่ย
28:57ก็วันนี้นี่แหละ
29:02ข้อเหลือเชื่อเลย
29:06เหลือ
29:09คุณ
29:12เชื่อเลยบังเอินหรือเปล่า
29:19ก็อาจจัก
29:21คุณเชื่อไหม
29:22ต้องแต่ผมเป็นนักขาวมานี้นะ
29:24ชีวิตจริงเนี่ย
29:26แม่งบังเอินที่กว่าในละคอนนี้
29:30คุณหนูบทเพลง
29:33พูดแม่งเหรอ
29:42แล้ว
29:44ปกติผมไม่พูดเหรอ
29:47คำอยากคำในก็ไม่มี
29:54มันก็ผ่านมาเสร็จปีแล้วป่ะ
29:57อะไรอะไรไม่ว่าคงจะเปลี่ยนไปบ้าง
30:00อีกอย่าง
30:01ผมก็ความจำเสื่อมด้วย
30:03ผมจำชีวิตตอนนั้นตัวเองไม่ได้หรอก
30:10คนเราอ่ะ
30:14มันจะลืมชีวิตต้องเองจริงหรอก
30:26นี่คือเป้าใหม่หลองคนใช่ป่ะ
30:28ใช่
30:30ใช่
30:34ผมไม่อยากให้ความสองจำของเพลงกลับคืนมา
30:37เพื่ออะไร
30:39ถ้าผมจะบอกว่า
30:41ถ้าผมจะบอกว่า
30:49ผมอยากได้ปลดเพลง
30:53ของแทนคุณกลับมาแล้ว
30:59คุณจะว่าอย่างไร
31:00ผมยังไม่ลืม
31:14ครั้งแรกที่เราสัมผัสกัน
31:16ครั้งแรกที่เราสัมผัสกัน
31:22ผมยังไม่ลืม
31:25ครั้งแรกที่เราสัมผัสกัน
31:27คุณอยู่ก็ได้
31:28คุณอดคุณเกิด
31:42ครั้งแรกที่ผมประสอดคุณเล่นไว้โอลน
31:51ซะ ดูก็ล่ะ
31:53ดูกวิต
31:55this is my dad
31:57ช่วยกู
31:59ช่วยกี้
32:01ช่วยกาย
32:03คงดี ดูกกาย
32:05ช่วยกาย
32:07ช่วยกาย
32:09ได้ผ่อ
32:11พร้อม squad
32:13จับ
32:15เรื่องกาย
32:17ช่วยกาย
32:19สวัสด passions
32:49เจ้าจริง สิ่งสิ
32:51สิ
32:53สิ
32:55สิ
32:57สิ
32:59สิ
33:01สิ
33:03ผมเจอเขา
33:05ตอนที่เดินตามเสียงวาดิน
33:07จนมาถึงใต้ต้องหมายนั่น
33:09สิ
33:23สวัสดี
33:29เขาบอกเขาชื่อแทนคุณ
33:31ผมเจอเขาในดูดูหนาว
33:33ตอนนายุสิบเจ็ด
33:35ไม่ได้ดูดูหนาว
33:37ตอนนายุสิบเจ็ด
33:55แทนทำให้ผมรู้สึกสนุกับไวโดิมเป็นครั้งแรก
34:01เหมือนที่ได้รู้จักความรักเป็นครั้งแรก
34:05ความรัก
34:07ความรักที่เป็น
34:09อย่างความฝัน
34:11เธอคือใครคนนั้น
34:13คือความรักที่
34:15หายไป
34:17ไม่ไม่ให้พ้ใน
34:19วันไม่ว่าให้พ้นใด
34:21ให้เธ aceite
34:33ชื่อมาอินะ
34:35ผมจำไม่ได้จริงจริง
34:47ผมขอโทษ
34:51ไม่เป็นไรเลยครับ
34:54ขนาดตัวผมเอง ผมยังจำไม่ได้
35:04ผมจะจำเขาได้ยังไง
35:08แล้วถ้าผมจำตัวเองได้ ผมจะจำเขาได้ไหม
35:14ฉันไม่ถึงอยากจำได้ขนาดนี้นะ
35:18คริสมัสปี 2015
35:20เพลงเมลดีคริสมัสดังมาจากส่วนกลางของหมู่บ้าน
35:24ทุกเมลโดีที่ได้ยิน ผมคุณเคยและรู้จักมันดี
35:34แต่ในเวลานี้ผมกลับรู้สึกว่าผมกลายเป็นบทเพลงจริงๆ
35:48เมื่ออยู่ในอ้อมกอดของเขา
35:52เขาคือเมลโดีที่สุดท้ายที่ทำให้ผมกลายเป็นบทเพลง
36:06จูบแรกของทุกคนเป็นยังไง
36:10ผมความจำเสือม
36:12มีบางอย่างคุณ
36:14บางอย่างไม่คุณ
36:16ผมรู้ว่าผมเคยจูบเขา
36:20แต่จูบครั้งนี้
36:22ทำให้ผมรู้สึกเหมือนเป็นครั้งแรกของผม
36:26ไม่มีอะไรทำให้คุณเลย
36:28แต่สัญชาตยานบอกให้ผมไปต่อ
36:36ที่ผมเคยคิดว่าแทงคุยไม่อันตราย
36:38ผมคงคิดผิดไป
36:44ดูน้ำเป็นคริสมัสที่หนาวที่สุดในหรือดูหนาว
36:48แต่ผมกลับรู้สึกร้อนไปหมด
36:50เหมือนไอ้ร้อนออกมาจากผมและเขา
36:53เราช่วยกันสร้างมันขึ้นมา
36:56เขาจูบผม
36:59เราจูบกัน
37:01จูบมากเท่าไหร่ก็เหมือนไม่พอสักที
37:04เราเรียนรู้ร่างกายของกันและกัน
37:07ความรู้สึกที่ได้สัมผัสผิวของเขา
37:10แตกต่างจากตัวเองริปรับ
37:13ความรู้สึกเขาที่สัมผัสผมก็เช่นกัน
37:17ร่างกายของเราขยับเป็นจังหว่าเพลงรัก
37:20เรียงโนทไล้ตามกันอย่างสวยงาม
37:23เหมือนเมลโดีเพลงแคนนอนอินดี
37:27เขาสัมพัศทุกส่วนที่ผมไม่เคยให้ไขแต่ต้อง
37:31เราคือรักแรก และครั้งแรกของกันและกัน
37:35แต่เขาคือเมลโดีตัวสุดท้าย
37:38ที่ทำให้ผมกลายเป็นบทเพลง
37:48ขอบคุณครับ
37:53เป็นไงมึง
37:57ตำรวจเจอสอบอีกหนึ่งสอบที่ถูกค่าแบบเดียวกัน
38:10โอเคได้ เดี๋ยวกูที่ไป
38:13โอเค
38:18คุณจะไปไหนอ่ะ
38:20ต้องรวจเจอสบอยู่ไม่กลายจากที่เนี้ย
38:24มันไหร่?
38:25มีชั่วโมงที่แล้ว เดี๋ยวผมจะรีบไปดู
38:28คุณเป็นนะครับเชียร์กรรมเหรอ?
38:32ต้องสังการของคุณ
38:34แรงงานขาวความเร็วแขวสะอื่นอื่นหรือเปล่า?
38:38นี่...ประสากายผมนี่บอกคุณได้มากขนาดนั้นเลยเหรอ?
38:42ถ้าคุณไม่พร้อมที่จะไปต่อกับผม
38:47คุณแค่บอก
38:49ผมจะเป็นคนออกไปเอง
38:52ผมอยากให้คุณได้พัก
38:54ถึงคุณไม่ที่เกิดเหตุตอนนี้
38:56คุณก็ไม่ได้อะไรขึ้นมาเหรอ?
38:58ตำรวจต้องใช้เวลาในการเก็บข้อมูล
39:00และเสือบสุนเชิงเหรอ?
39:02คุณแค่พูดสั้นๆ
39:04ผมเป็นห่วงคุณ
39:06ผมเป็นห่วงคุณ
39:10ผมเป็นห่วงคุณ
39:36ฮัลโหล
39:37มึง
39:38ส่งโลมากจะไปรับ
39:41คุณว่า
39:42เราไปพวกนี้ดีกว่าว่ะ
39:44ปล่อยให้ท่านโดยเขาทำงานก่อน
39:48มึงไม่เคยเป็นแบบนี้นะ
39:50มึงติดอะไรเนี่ย
39:54คือกูอยู่บ้านแฮนคุณ
39:58ติดเขาแล้วดิ
40:00วัยไฟอะไรขนาดนั้นว่ะ
40:02เออ โมบาลมึง
40:04ยินกับแล้วมึง
40:06มึงไม่นี่หละเบา
40:08มึงก็รู้ivan แม่งเปิดแบ молод ac
40:12ข้าต้องระวังตัววัติวะ
40:14อย่าไปไว้ใจแทงคุณ
40:16รีบกลับมาได้แล้ว
40:18พระใจปะเนี่ย
40:20เออ มึงเก็ตหม aviation
40:22แต่ก Bulletед
40:30มึงรู้เรื่องดีที่สุดอยู่แล้ว
40:32มึงมีนักข่าวท้องถิ่งที่นี่
40:34และที่มึงโทรมาหากูเนี่ย
40:36ไม่ใช่เรื่องงานอย่างเดียวใช่ป่ะ
40:38มึงแค่ไม่อยากให้กูอยู่ที่นี่
41:00ทางุณแทนคุณมีแผลเป็นロยาวที่ข้อมือด้านซ้าย
41:07ผมอยากช่วยบทเพลง
41:08ผมมั่นใจ
41:09т comprendreเพลงไม่ใช่คนทับ
41:11เหมือนจะไม่บางเอินไปหน่อยเหรอวะ
41:13ที่มึงเจอกับแทนคุณ
41:14พร้อมกับศป
41:15และมันหลอกใช้มึงเป็นพยายน
41:17กุมีใครหลอกใช้วะ
41:19มีแต่เขาด้วยซ้ำที่คอยบกป้องกு
41:21แล้วก็ช่วยกุตามหาเลือกพอมสงจำ
41:22แล้วคุณจะพิสูจร์ให้ได้ด้วย
41:24ว่าอีกแทนคน ๆ เนี้ย
41:25ไม่เป็นตัวปลอม
41:26ผลฉันสูจร์ศพยืนยานว่าสบทั้งสอง
41:28มีการตายรูปแบบเดียวกัน
41:29นั่นคือการถูกข้ารัดคอได้เงินแกรอด
41:31ไม่มีใครทำร้ายให้คุณได้
41:33ผมจะปกมองคุณเอง
41:52นี่ใช่ไหมคือคนที่ต้องเห้า
41:55ผ่านขึ้นนั้นแล้ว เพอเราแม่แล้ว
42:00hältตามที่เราโ UW คำว่ารักที่เปล่น
42:05เมื่อขวามฝัน เจ้าคือใครคงแกร Lucie Her
42:13นี่ใช่ไหมคือคนที่ต้องหา
42:18ไม่คือคนที่ต่างหา
42:21ผ่านอย่างเยอะ
42:23เฟ้าเราเวลา
42:25และพาให้เราพบกัน
42:28คำวันร้านที่เป็น
42:30อย่างความฝัน
42:32เธอเคยใครทั้งนั้น
42:34อย่าคำว่าแรกที่หายไป
42:40Oh give my dark good fight
42:45เธอเธอเธอ
Be the first to comment