Ankara'da yaşayan Buse Baloğlu (24), 2018 yılında yakalandığı 3'üncü evre Hodgkin lenfomayı yenerek, daha önce tedavi gördüğü LÖSANTE Çocuk ve Yetişkin Hastanesi'nde gıda mühendisi olarak görev yapmaya başladı. Kendini bir kanser savaşçısı olarak nitelendiren Baloğlu, “Tedavi sürecinde yürüdüğüm bu koridorlarda şu anda bir araştırmacı olarak yürümek benim için çok gurur verici. Biliyorum ki benim hikayem bitti fakat hikayesi devam eden diğer kardeşlerim, ablalarım, ağabeylerim var. Bizim onların hikayelerinde yardımcı kahraman olmamız gerekiyor” dedi.
01:252018 yılında 3. Evro Hoçgün Lenfoma tanısı kondu.
01:302018 yılında 20'lik diş çekimi sonrasında bir sabah uyandığımda boynum şiş uyandım.
01:35Sonrasında doktora gittiğimde antibiyotik tedavisi ile sürecim başladı.
01:40Fakat antibiyotik kullanmama rağmen boynumun şişliği inmedi.
01:43Daha çok şişmeye devam etti.
01:45Ve ben de bir üniversite hastanesine gittim.
01:49Sonrasında yapılan biyopsiler sonucunda 3. Evro Hoçgün Lenfoma olduğumu öğrendim.
01:54Sonrasında benim için zorlu bir süreç başladı.
01:57Kemoterapi tedavisi aldım 1 yıl kadar.
01:59O 1 yıllık süre içerisinde umudumu ve moralimi hiçbir zaman eksik etmedim.
02:03Ve moralimi her zaman yüksek tuttum.
02:05Çünkü biliyordum ki ben de ben güçlüyüm ve bu hastalığın üstesinden geleceğim.
02:09Ve bu hastalığı yeneceğim dedim.
02:112018 yılında tedavimi alırken LÖSEV Vakfı ile tanıştım.
02:15Bir öğretmenim sayesinde.
02:16Çünkü evden eğitim alıyordum.
02:18Kendimi mikroplardan korumam gerektiği için.
02:20LÖSEV bana maddi ve manevi olarak destek oldu.
02:24Her zaman yanımda oldu.
02:26Beni aslında iyileştirdi, büyüttü ve geliştirdi diyebilirim.
02:30Mezun oldum Ankara Üniversitesi İngilizce Gıda Mühendisi Bölümünden.
02:33Ve şu anda LÖSEV Vakfı ile gıda mühendisi olarak çalışıyorum.
02:38Ve daha önce yürüdüğüm bu koridorlarda, tedavi sürecinde yürüdüğüm bu koridorlarda şu anda bir araştırmacı olarak yürümek benim için çok gurur verici.
02:46Çünkü biliyorum ki benim hikayem bitti.
02:48Fakat hikayesi devam eden diğer kardeşlerim, ablalarım, abilerim var.
02:52Ve biz de onların hikayelerine yardımcı karakter olmamız, yardımcı kahraman olmamız gerekiyor.
02:58Ve böylelikle de aslında ben de birer LÖSEV gönüllüsüyüm diyebilirim.
03:02Çünkü iyileştim, büyüdüm, geliştim.
03:05Şu anda burada çalışarak kardeşlerim için daha ne yapabilirim diye düşünüyorum.
03:09Ve araştırmalar yapıyoruz gıda araştırma laboratuvarı olarak.
03:12Ve alındığı uzman kişilerle beraber çalışıyoruz.
03:15Tedavisi devam eden çocuklarımıza gelen numuneleri, gıdaları biz burada analiz ederek
03:21Türk Gıda Kodeksi ve tebliğine uygun mu, değil mi, tüketilebilir mi diye sonuçlayarak onlara sunuyoruz.
03:272018 yılında tanım aldığım zaman aslında üniversite sınavına hazırlanıyordum.
03:32Diğer tüm gençler gibi ne yapacağım, hayallerime ulaşabilecek miyim, kazanacak mıyım acaba üniversite sınavına diye kendimi strese sokuyordum.
03:39Ve kendimi fazla strese sokmuşum. O yüzden de hastalığımda da etkisi olduğunu düşünüyorum.
03:44Üzülüyordum hani olacak mı olmayacak mı diye.
03:47Ama hiçbir zaman morali, motivasyonumu eksik etmedim.
03:50Dikematorop tedavisi alırken sınava girdim, çalıştım ve bırakmadım.
03:54Tabii ki birazcık daha sempolu çalışabildim ama hiçbir zaman pes etmedim.
03:58Ve Ankara Üniversitesi gıda mühendisliği bölümünü kazandım.
04:00Gıda mühendisliği benim analizleri yapmaya, araştırmaya ve gıdalara ilgim vardı.
04:06O yüzden de bu bölümün bana daha çok mühendislik anlamında da uygun olduğunu düşündüm.
04:10Ve gıda mühendisi olmaya karar verdim.
04:12Öncelikle kanserin yenilebilir bir hastalık olduğunu bilmelerini isterim.
04:16Çünkü kanser gerçekten yenilebilir ve atlatılabilir hastalık.
04:19Ben bu hastalığı atlattıysam diğer kardeşlerim ve diğer tedavi gören arkadaşlarım da bu hastalığı atlatabilirler.
04:25Çünkü her şey umuda bağlı olduğuna inanıyorum ben.
04:28Siz ne kadar hayata bağlı olursanız, ne kadar mutlu olup moralinizi yüksek tutarsanız
İlk yorumu siz yapın