- 2 days ago
Category
🎥
Short filmTranscript
00:00:00ตัวละคอน พฤติกรรม สถานที่ หน่วยงาน วิชาชีพ
00:00:03และเหตุการณ์ต่าง ๆ ในซีรีส์เรื่องนี้
00:00:05เป็นเรื่องสมมุติที่สร้างขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น
00:00:08โดยมีได้มีเจตนาชี้นำ หรือส่งเสริมการกระทําใดๆ
00:00:11ที่เกิดขึ้นในเรื่อง โรดใช้วิจรณยาในการรับชม
00:00:15งานเลี้ยงปิดกองคือเนี้ย พี่ไปเป้า
00:00:17ลุ่ง คือนี้จะได้ผมยังนอนกับคุณ
00:00:19พี่พิทย์
00:00:21เมื่อกี้เกิดอะไรขึ้นอ่ะ
00:00:22จุดูเหมือนก็เอาเช็ค 10 ล้านมาให้
00:00:2410 ล้าน?
00:00:25เฮ้ย ที่ไม่รับโทษสัพเนี่ย
00:00:27พอมาอยู่กับช่างภาพนี่แนะ
00:00:28มีเหตุผลในดิตวัน เรายังไม่ได้เป็นอะไรกันนะ
00:00:30ยุงไม่เขาเรื่อง
00:00:31คุณควรจะให้เกียด เขาไม่ใช่ทำแบบนี้
00:00:33เธอกลังสั่งสออนอันนี้
00:00:53นี้ฉันทำให้เธอคุณเครื่อง
00:00:56ขนาดที่จะเอาพESTกันไม่ได้เลยหรอ
00:00:57คุณเครื่องอะไร ก่อน
00:00:59ทั้งเขาของฉัน
00:01:00ไหนจะลิ่มฝีปากที่ทิ้งร้อยบนมือของเธอ
00:01:03ก็ไม่สามารถทำให้เรากลับมาคืนดีกันได้หรอ
00:01:06พี่เชยอรัฐ
00:01:07คุณตั้งสติแล้วคุณฟังผมก่อน
00:01:11หนึ่ง
00:01:13คนเราเขาไม่ดึงมือคนอื่นมาทำแบบนี้โดยไม่ได้ขอความยินยอม
00:01:16แต่เธอคือพีช
00:01:18ใช่คนอื่นไกลที่ไหนกัน
00:01:20โอเค
00:01:22เรารู้จักกัน
00:01:24แต่ว่าคนรู้จักเขาก็ไม่ได้ทำแบบนี้ มันแปลก
00:01:27บางคนเขาจะหาว่าคุณไปรัวลามคนด้วยซ้ำอะ
00:01:38ไม่คิดบ้างหรอ
00:01:40ว่าตัวเองนั่นแหละที่แปลก
00:01:42ปกติไม่มีใครกล้าปฏิเศษคนอย่างฉัน
00:01:46คนอย่างคุณ
00:01:51คนอย่างคุณ
00:01:52ต่างจากคนแบบผมยังไงไม่ทราบ
00:01:57ไหน
00:01:58ลองอธิบายให้ผมฟังหน่อยซิ
00:02:22โทษที่แบบนี้
00:02:36ชิบาล
00:02:38ที่สุดที่สุดที่สุดที่สุด
00:03:08กะ
00:03:14ถ้าเริ่ม trim m
00:03:15ก็นั่งคุยตรงนี้แน่หละ
00:03:22ก็อยีคลับข้านี้นั่งได้แน่นะ
00:03:32ดิคุณกุญลิบ้านผมเหรอ
00:03:34เวลาคุณไปบ้างคนอื่น คุณอย่าไปพูดอย่างนี้นะ
00:03:40ถึงจะของบ้างเขาจะต่อยคนเดียว
00:03:42ใครมันจะเป็นกล้า
00:03:44คุณต้องพบมันไปทุกที่เลยเหรอ
00:03:59ต่างกันหรือยังหรอ?
00:04:11ฮะ
00:04:13ก็ที่เธอถามว่าคนแบบเธอ คนแบบฉันต่างกันยังไง
00:04:17คนแบบเธอต้องพบปืนตลอดเวลาแบบฉันไหมล่ะ
00:04:21แต่ผมว่าคุณอยู่ที่นี่คุณคงไม่ได้ใช้มันหรอก
00:04:28สตูก็พูดแบบนี้กับฉันทุกคน
00:04:34รับหลังต่างก็ซ่อนปืนไปใต้ผม แบบทางนั้นแหละ
00:04:38พอถึงวεลาก็หยิบปืนมาร่านไกลใส่กัน
00:04:42ถ้าฉันเชื่อคำพูดของเธอ ปาในชดกรงเลยแต่ชื่อ
00:04:45คุณมองผมเป็นสตูอ่ะ
00:04:56ลูกเจ้าอย่างไร
00:04:57เอาไง เรื่องอะไร
00:05:02ฉันต้องทำอะไรถึงถึงจะหายโกษ
00:05:04ข้าทำขวัน หมอส่วนตัว
00:05:06คุณส่วนลงเพยบาลไหม
00:05:07ขอโทษ
00:05:09อะไรนะ
00:05:12แค่คำขอโทษก็พอแล้ว
00:05:22คำพูดก็เป็นเพียงแค่ลงปาก
00:05:26นอกจากเธอจะไม่ได้เปลี่ย seraitคง
00:05:40อันูกขอโทษก็
00:05:43คงไม่ได้ทำให้แผนผมหายหรอก
00:05:45แต่การขอโทษออกมาจากใจจริงๆ
00:05:50มันทำให้ผมท้องศึกดีขึ้น
00:05:52ทำไมอะ
00:05:53เพราะเวลาเราขอโทษ
00:05:56มันเป็นการบอกอีกฟังว่า
00:05:58เราไม่ได้ตั้งใจ
00:06:00เรารู้สึกผิดกับสิ่งที่ทำ
00:06:02และจะไม่ทำมันซ้ำอีก
00:06:04คนที่ทำผิด
00:06:06และรู้ตัวว่าผิด
00:06:08ก็สมค้นได้รับการยกโทษ
00:06:22ฉัน...
00:06:26ขอโทษ
00:06:30ครับ
00:06:34ผมยกโทษให้คุณนะ
00:06:36ไม่โขแล้ว
00:06:51ดึงแล้วคุณ
00:06:52กลับไปภาคพ่อนเธอ
00:06:54เดี๋ยว...
00:06:56คุณโม่กับคนของคุณเขาจะรอนาน
00:07:00อยู่กับฉัน
00:07:02จะเรียกหาคนอื่น
00:07:04อัฮะ
00:07:12ไหนว่าระวังตัวนักหนา
00:07:14ไม่ก็ผมวางยาเหรอ
00:07:16เธอจะไม่ทำให้ฉันแบบนั้น
00:07:26ใช่ไหม
00:07:28อยู่ที่นี่คุณปอดภัย
00:07:30คุณวางใจได้
00:07:32คุณวางใจได้
00:07:50โทษทีครับคุณโมก
00:07:52รอนานเลย
00:07:53ถ้าทนไม่ได้ก็บอก
00:07:57ฉันจะได้เตรียมหาผู้ช่วยคนใหม่
00:08:04กลับเธอครับ
00:08:05ดึงแล้ว
00:08:06ไว้ใจกัน
00:08:23ผม
00:08:25เกือบทําคุณโดนไล่ออก
00:08:29อย่ายินให้ผมขาบคุณพีช
00:08:31เดี๋ยวผมให้โดนไล่ออกจริง
00:08:35ไปลด
00:08:41ลืมสนิด
00:08:44ราตีสวัสดนะ
00:08:45คนดือ
00:08:47อัฮะ
00:08:48รีบนอนซะนะ
00:08:51อย่าลือกับหมอนใบนั้น
00:08:53ที่เธอใช้นอนฝันยำหนุน
00:09:12โมก
00:09:14หายาทาดีๆให้พีช
00:09:16ถ้าประให้มือพีชเป็นแผ่เป็น
00:09:18มันความเป็นแผ่ในใจฉันด้วย
00:09:23ครับบอส
00:09:38ถึงกับหมอน
00:09:39นื่อยังไงวะ
00:09:41อัฮะ
00:09:44ค่ะ
00:09:45อัฮะ
00:09:46อัฮะ
00:09:47อัฮะ
00:09:50ครับ ๆ
00:09:52หวะไงลัน
00:09:54พี่พีชว่างไหมครับ
00:09:55รัน
00:10:06พี่พีช
00:10:08ขอคุณที่ไม่อยู่เป็นเพื่อนนะพี่
00:10:14จริงๆก็ไม่ได้อยากมาหรอก
00:10:16แต่ว่ารันลับปากเวลาสิ
00:10:17เอาว พี่พีช
00:10:19รอเล่น รอเล่น
00:10:21โห
00:10:22เฮ้
00:10:25รับ
00:10:27ที่เรียกกว่าบาทแบบนี้ก็
00:10:30เลิกแล้วเนอะ
00:10:33เลิกอะไรพี่
00:10:35แฟนี้ไม่ได้เป็นเลย
00:10:37แต่ก็ขอห่างไปแล้ว
00:10:42ตั้งทำอะไร
00:10:47ตั้งแต่คืนนั้นแล้ว
00:10:49ตอนแรกก็คิดว่าอยู่ไว้เอง
00:10:51ตอนแรกก็คิดว่าอยู่ไว้เอง
00:10:53คือพอเข้าจริงๆอ่ะ
00:10:55จะเป็นการอยู่คนเดียวมันยากขนาดนี้ก็พี่
00:10:57คือพอเข้าจริงๆอ่ะ
00:10:59จะเป็นการอยู่คนเดียวมันยากขนาดนี้ก็พี่
00:11:03จะเป็นการอยู่คนเดียวมันยากขนาดนี้ก็พี่
00:11:14ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร
00:11:20ตั้งแต่มีเธอเข้ามาในชีวิตของฉัน
00:11:22โลกทั้งใบมันก็สดใส่
00:11:25เพิ้าตาย真的是
00:11:26ของฉันพี่แล้ว
00:11:26เธอว่าค passeย반งๆ
00:11:43อาจริงจักที่จะชื่อดอนนี้
00:11:52เธอเธอ
00:11:53ขอบคุณ
00:11:59คำพูดนี้
00:12:06จากละครเมื่อคู่หรือเปล่าครับ
00:12:08เป็นเรื่องที่นายเองก็ดูอย่างเหมือนกัน
00:12:12ไม่ใช่รองโมพ
00:12:13ถ้าหมายถึงเรื่องนั้น
00:12:18สนุกจนอยากดูตอนต่อไปแล้วครับ
00:12:23เมื่อเราเพิ่งเจอกันไม่กี่ชั่วโมงที่แล้วนะครับ
00:12:38อารุษสวัสดครับ พนพีช
00:12:43คุณที่ฝ่ายให้ผมเอายาท้ามาให้ครับ
00:12:47จริงๆคุณที่อยากมาได้ตัวเองนะครับ
00:12:49แต่ว่าติดคอนคอร์ดูอาตามประเทศนะครับ
00:12:51ก็ได้มาไม่ได้
00:12:52จริงๆแล้วแผลที่มือผมแทบจะมองไม่เห็นแล้วด้วยนะคุณ
00:12:56อ่ะ ไม่เป็นไรก็ได้ครับ
00:13:00มันนิดเดียวเอง
00:13:02ทำไมนายคุณเล่นใหญ่จังอ่ะ
00:13:04แผลที่มือคุณพีชเพียงนิดเดียว
00:13:08ก็เป็นเหมือนแผลที่ใจนายผมด้วยครับ
00:13:12แผลใจ?
00:13:14อ๋อ
00:13:16ครับ
00:13:18ว่าแต่
00:13:20คุณพีชมิงงานที่อาตเซนี่ตอนเสียดโมงใช่ไหมครับ
00:13:22อืม
00:13:26ยังมีเวลาอีก 3 ชั่วโมง
00:13:28มือเช้าอย่าทาอะไรดีครับ
00:13:30คุณพาไปทัน
00:13:32สวัสดีผมเหมือนคนไม่ค่อยทันมือช้าแล้วสิ
00:13:34ไม่เป็นไรหรอครับ
00:13:36เป็นคำสั่งของวันทีนะครับ
00:13:38แต่
00:13:40ผมไม่ได้จำเป็นต้องทำตามคำสั่งก็นี่
00:13:42แต่
00:13:44ผมต้องทำนะครับ
00:13:46ทันมีใต้พี่ก็เลยหรอ
00:14:00ไม่ซักเมืองแล้ว
00:14:02แล้วก็จะแจ้งอีกที
00:14:10คุณพีชกำลังเลือดร้านอาหารเช้าอยู่ครับ
00:14:12ถ้าได้ร้านแล้ว
00:14:14กล้าแต่งตรวบเนี่ยประจากลัวบ้านได้ยังไง
00:14:21แล้วหน่าย
00:14:22ห้ามเข้าไก้ผี
00:14:24เกินหนึ่งเมตร
00:14:25โอ้
00:14:43คุณพีวิชนี่เป็นคนง่ายๆดีนะครับ
00:14:46ปกติตั้งหากครับ
00:14:52ผมว่า
00:14:54ผมว่า
00:14:56คุณโมคน่าจะ
00:14:58อยู่กับคุณทีจนชินมากกว่า
00:15:04แล้ว
00:15:06ชีวิตแบบคุณทีนี่
00:15:08ในความเข้าใจกับคุณพีช
00:15:10มันเป็นยังไงเหรอครับ
00:15:12ก็รวยอ่ะ
00:15:14มีเงินที่จะซื้อทุกอย่างได้
00:15:16ทุกอย่างคิดแปลว่า
00:15:18ทุกอย่างจริง-จริง
00:15:20ถูกไหมครับ
00:15:23เกือบทุกอย่างมากกว่าครับ
00:15:30อ่ะ
00:15:31นอกจากอารอราน
00:15:32มีอะไรอีกที่เงินคุณทีซื้อไม่ได้เหรอ
00:15:37คงจะเป็น
00:15:38คอบครัว
00:15:40แล้วก็ newspaper
00:15:42แล้วก็ความรักนะครับ
00:15:46ครอบพวกคุณที่ทำธุรกิจอยู่ที่ห้องกลงเป็นหลัก
00:15:50คุณพ่อ คุณแม่ก็ลงหลักปักฐานอยู่ที่นั่น
00:15:55ตกูลีมีธุรกิจหลายอย่างมากครับ
00:15:58ส่วนธุรกิจน้ำหอมในคุณีทำ
00:16:01เป็นธุรกิจที่เล็กที่สุดครับ
00:16:05นอกจากเล็กที่สุด
00:16:08กัน...
00:16:09เกิน...
00:16:12ธุรกิจบังหน้าด้วยใช่ไหมครับ
00:16:19ตอนแรกก็จะเป็นแบบนั้นครับ
00:16:22แต่ตอนนี้คุณทีจีนจางกับมันมาก
00:16:26ทุกคนนี้ออกจะมากเกินไป
00:16:29จนคุณท่านเริ่มจะไม่พอใจแล้วครับ
00:16:33คุณท่าน
00:16:36คุณพ่อของคุณทีนะครับ
00:16:38แต่ละครับแต่ละอย่าง
00:16:40เหมือนรูดออกมาจากในละครเลย
00:16:47ละครที่เราดู
00:16:49ก็มักจะสร้างไปจากชีวิตจริงของใครมังคนเสมอ
00:16:54คุณพี่เคยได้ยังประโยคนี้ไหมครับ
00:16:57เคยครับ
00:17:01เรา...
00:17:03ที่บอกว่าอีกอย่างนึงที่คุณทีซื้อไม่ได้คือ
00:17:06ความรักเหรอครับ
00:17:07เราทุกคนถูกสั่งห้าม
00:17:10ไม่ให้มีความรักนะครับ
00:17:14ทำไมอ่ะ
00:17:17เพราะมันจะเป็น...
00:17:19จุดอ่อนที่...
00:17:21ทำให้สัตวเล่นงานแล้วได้ครับ
00:17:25แต่ผมว่า...
00:17:27ความรักมันก็ทำให้คนเราเข้มแข็งได้เหมือนกันนะ
00:17:29สิ่งนี้ผมรัก...
00:17:31คือพรับ...
00:17:32น้องสาวผม...
00:17:33แล้วก็การถ่ายลูก
00:17:35สองสิ่งนี้...
00:17:36มันช่วยทำให้ผมได้...
00:17:37คือพรับ...
00:17:38น้องสาวผม...
00:17:39แล้วก็การถ่ายลูก
00:17:40สองสิ่งนี้...
00:17:42มันช่วยทำให้ผมได้...
00:17:44ก้าวผ่านอะไรยากๆ ในชีวิตมาได้
00:17:46ผมไม่รู้สิ...
00:17:48ผมว่า...
00:17:49ผมว่า...
00:17:50ผมมาจากที่ตั้งจะพวกคุณครับ
00:17:58นั้นนะสิครับ
00:18:01ผมว่า...
00:18:02ผมจะได้...
00:18:04มาขอความช่วยเร่งจากคุณพีช...
00:18:07เร็วๆนี้น่าให้ครับ
00:18:10เรื่องอะไรหรือครับ
00:18:12เรียวเรียวนี้แน่เลยครับ
00:18:15เรื่องอะไรหรอครับ
00:18:17อ่า
00:18:20ขอผมแน่ใจกว่านี้แล้วจะมาบอกนะครับ
00:18:25คุณพีชชาต์ต่อเลยครับ
00:18:27อืม
00:18:41มือชาต์ของคุณพีชช
00:18:43ยังไม่หมดเท่านี้นะครับ
00:18:48พร้อม
00:18:50โอ้โห
00:18:55โอ้โห
00:18:57ฉันรู้มาว่าเธอไม่ชอบกินอะไรหนักๆตอนเช้า
00:19:00ฉันเลยให้โมกจัดของเบาๆไว้ให้เธอ
00:19:04เบาตรงไหนวันนี้
00:19:05เบาตรงไหนวันนี้
00:19:19คือต้องขนาดนี้เลยหรอครับคุณโมก
00:19:22หวังว่าสิ่งที่ฉันเตรียมไว้ให้
00:19:33จะพอทดแทนการที่ไม่ได้เจอหน้าฉันมาชาวนี้ได้นะ
00:19:36พี่ชัยอรัฐ
00:19:48ทุกอย่างเรียบร้อยดีใช่ไหม
00:19:49เรื่องนานไหนเรื่องส่วนตัวครับ
00:19:52รวมมาเลยได้ไหม
00:19:55ส่งผลพีชเรียบร้อยแล้วครับ
00:19:56ตอนนี้นั่นจะการมันถ่ายเซ็นแรกกันอยู่ครับ
00:19:59ส่วนยันอื่น
00:20:00ครึ่งชาวบอสนี่ประชุมนะครับ
00:20:02แล้วก็ไม่มีกษาสตร์เล่งดวน
00:20:04ถ้าพอจะลงไปเดินที่สูงสัก...
00:20:06พี่พีชครับ
00:20:08มีของมาส่งครับ
00:20:09ขอบใจ
00:20:10สวยมากเลยนะพี่
00:20:12พี่พีชครับ
00:20:14มีของมาส่งครับ
00:20:16ขอบใจ
00:20:18สวยมากเลยนะพี่
00:20:20ไม่เข้าไปเหรอครับ
00:20:22ถ้าเข้าไปตอนนี้
00:20:24พีชอาดจะดีใจได้ไม่เต็มที่
00:20:26เพราะว่าเขินฉันนะครับ
00:20:28พี่
00:20:34ไม่เข้าไปเหรอครับ
00:20:36ถ้าเข้าไปตอนนี้
00:20:38พีชอาดจะดีใจได้ไม่เต็มที่
00:20:40เพราะว่าเขินฉันนะสิ
00:20:48ดอกไม้ช่อนั้นตรงตามบีพใช่มั้ย
00:20:50ใช่ครับ
00:20:51ดอกไม้จักศริตรูกการ
00:20:53แค่นคำขอบคุณสำหรับฟอร์คอลเลคชั่น
00:20:56และเตรียมพร้อมสำหรับวินเทอร์
00:20:59สปริง
00:21:00และก็สัมเมอร์
00:21:01พีชตรงรับอีกสามโปรเจ็กแล้วใช่มั้ย
00:21:03ยังครับ
00:21:05รออะไรอยู่
00:21:07คุณพีชขอดเดียวสัญญาเป็นโปรเจ็กย้อยครับ
00:21:12แต่ฉันคุดกับพีชเอง
00:21:15สนิตกันแล้วครับ
00:21:26สนิตกัน
00:21:30เดี๋ยวลงเธอแสงดูนะ
00:21:31ได้ครับ
00:21:32โอเค
00:21:37เอ่อ
00:21:39พีพีชครับ
00:21:41ดอกไม้พอปอันนั้นอ่ะ
00:21:43มันดูแพงมากเลยนะพี่
00:21:44ถ้าเกิดพี่ใช้ถ่ายงานอะไรเสร็จหมดแล้วอ่ะ
00:21:47ผมขอได้ไหมครับ
00:21:48พอดีว่าผมจะเอาไปให้สาวอ่ะ
00:21:51พีก็อยากจะช่วยนะ
00:21:53แต่ผมไม่ใช่ดกไม้พอปอ่ะดี
00:21:55แสดงว่า
00:21:57เป็นของส่วนตัวเหรอ
00:21:59แฟนพีนี่นะ
00:22:01เล่นใหญ่อย่างจริงเลยนี่อ่ะ
00:22:03และก็ไม่ใช่ของพีด้วย
00:22:07ไม่ใช่ของพีด้วยแล้วของใครอ่ะ
00:22:14เรียบร้อย
00:22:15สวย
00:22:21ครั้งนี้ฉันเอามาให้เธอ
00:22:29ถ้าเธอเอาไปให้คนอื่นอีก
00:22:31ฉันจะขยี่เธอให้แหลกแน่
00:22:33ว้าย
00:22:35แหลกเลยเหรอเนี่ย
00:22:45เอ้า พี่พิด
00:22:47ไหนแผล
00:22:49ผิดจากเมื่อวานสุดๆ
00:22:51หน้าตาดูสดไซต์จริง
00:22:53มาคืนกันมาคืนดิ
00:22:55หาใหม่ก็หายแล้ว
00:22:57เจ้าเกาะเจ้าเดิม
00:23:07เอาจริง
00:23:09คุณทีเขาก็มีน้ำใจนะ
00:23:11ใส่ใจแล้วก็ส่งของมาสมัสมัสด้วย
00:23:13มีชงมันเนี่ย
00:23:15มีชงมันเนี่ย
00:23:17พูดตามพี่เห็น
00:23:19อืม
00:23:21แต่จริงๆต้องขอบคุณเขานะ
00:23:23รู้ไหม
00:23:25เขาทำให้รันยิ้มได้ในรอบหลายวันนะ
00:23:27อืม
00:23:29อืม
00:23:31พี่พีชก็ดูดิ
00:23:33ไม่รู้เขาเลือกดอกไม้มาไง
00:23:35แต่ไม่ขอบกันสักอันเลย
00:23:37แปลกดิ
00:23:39อืม
00:23:41ถ้าพี่พีชเจอเขาอะ
00:23:43ถ้าพี่พีชเจอเขาอะ
00:23:45ยังไงรันฝากขอบคุณเขาด้วยนะคะ
00:23:47ถ้าเจอเขาอะ
00:23:49รันขอบคุณเองสิ
00:23:51ฝากคนเองพูกมันเสียมารยาตนะ
00:23:55อืม
00:23:57อืม
00:23:59อืม
00:24:01ทำไมดีอย่างนี้น่ะเนี่ย
00:24:03นี่หลาย ลายนี่แหละถูกแล้ว
00:24:05ตามฟิล
00:24:07นี่ความสวยนะคะ
00:24:09มีความมีความ
00:24:11มีก็ความมี
00:24:19มีวิศพัจเยี่ยนน่า
00:24:20นี่เลย นี่เลย
00:24:24อืม
00:24:25ทยาว
00:24:26นี่เลย Santi
00:24:28เธ pastel
00:24:29scientific
00:24:33- เดี๋ยวลองเช็ครูปกันดูก่อนแล้วกันเนอะ
00:24:49- เดี๋ยว
00:25:00- เดี๋ยว คุณเตรียมร้านอาหารอิตาเรียนดีๆสักร้านแล้วกัน
00:25:19- อิตาเรียนหรอ?
00:25:25- ลัน มาเช็คลูปหน่อย ได้พี่
00:25:29- เอ่อ คุณทีติดต้องหน่อยมั้ยครับ?
00:25:43- ดูดีมาก
00:25:57- ฟีมือการถ่ายรูปของเธอดูดีมาก
00:25:59- อย่างที่เขาน้ำลือกันเลยจริงๆ
00:26:12- ใช่เลยครับ พี่พี่โทษถ่ายรูปเก่งๆ
00:26:19- งั้นถ้าไม่มีใครติดตรงไหนก็...
00:26:23- เอ่อ เดี๋ยวร้านไปพักก่อนเนอะ
00:26:29- พรับพี่นุษ
00:26:32- ฝากกันด้วยนะครับ
00:26:34- โอเค
00:26:48- ชอบทานอาหารอิตาเรียนเหรอ?
00:26:50- ของโป๊ดเลยฮะ
00:26:53- ได้สิ
00:26:55- ฉันจะไปรอที่รถที่ทางออกด้านหลังนะ
00:26:58- โอเค เงินเดี๋ยวผมเก็บของก่อน
00:27:04- แล้วก็ตกมาให้คุณอะ
00:27:05- ถึงมันจะแปลกนิดนึงแต่ว่า...
00:27:08- มันเวิร์กแล้วคุณ
00:27:11- ทุกคนแล้วครับ
00:27:13- ลัน
00:27:29- ฮะ
00:27:31- สิ่งนังไหมพี่พี่ตกใจหมด
00:27:34- อย่าพึกลบหน้า
00:27:35- เดี๋ยวมันเป็นสิหู
00:27:37- ทำให้ดูก่อน
00:27:39- พี่พี่มีอะไรเป็นเนี้ย
00:27:42- พี่สเต็คอัลลาฟิโอรันทีนา
00:27:48- มิเตอร์โตนาโต
00:27:49- เอกอโตเร็ตอ
00:27:50- อัลลามิลาเนสเก กาเซ
00:27:52- เห็นพี่พี่บอกว่า...
00:28:06- คุณอยากนักทันข้าวกับผม
00:28:08- วัดีเลยครับ
00:28:11- ผมก็อยากขอทัวคุณทีเรื่องวันนั้นเหมือนกัน
00:28:13- ว่ายนะ
00:28:14- ผมให้รันไปยิงข้าวกับคุณ
00:28:21- ว่าผมร้ายใจนะ
00:28:22- ดังนั้นอย่าต้องไม่ผิดหวัง
00:28:25- พี่เชียละ
00:28:26- ผมรู้ว่าคุณทำได้
00:28:28- โอกาสมันถึงพี่ละ
00:28:29- สุสุ
00:28:31- ฝากนั้นอย่างนั้นครับคุณโนก
00:28:33- เจอกันรัน
00:28:35- อ้า...
00:28:43- น่าเสียดายจังเลย ฟรีแรมไม่มีโบนอัน
00:28:47- เนี่ยน่ะ
00:28:48- ฮึ
00:28:48- ฮึ
00:28:49- ฮึ
00:28:50- ฮึ
00:28:51- ฮึ
00:28:52- ฮึ
00:28:53- ที่ตายไม่มีเวลามาฆ่า
00:28:55- ปษุตรับทรับ para b- มันปัocation
00:28:56- ขวง yüzdenมีโกนทธจังเลยสึก
00:29:00- เราสง supposed touis
00:29:14- 화를พยนันได้
00:29:16- แบบให้ว่าคุพีหายและ
00:29:18- เร็วบ้าคุณมาการอันหารด้วย
00:29:19- ผมเธอมาการอันหารด้วย
00:29:21- อยู่นี่พรายไปสิ
00:29:22- ใ قลูปแนize
00:29:23ที่นี่คือร้านอาหารอิตาเลียนที่ดีที่สุดในประเทศ
00:29:26แต่พระเวอร์โซนถูกจองเต็มถึงปีหน้า
00:29:29คุณธิรกิจก็ได้ซื้อร้านครับ
00:29:31ฮะ?
00:29:32ซื้อร้าน?
00:29:36เชื่อนนั้นเลยครับ
00:29:38ก็เวลาที่คุณธิรกิจต้องถามเยียนเหรอ
00:29:40ฉันนะครับ
00:29:53Buen Appetit
00:29:58ทำไมถึงยาวมาทานข้าวกับฉัน
00:30:02คิวนั้นยังทำยัดโสโอขัง
00:30:04ยีกกระโสระยาวในจำเลยรัก
00:30:07จำเลยรัก
00:30:08แล้วครับ
00:30:09เพราะว่าเลิ่นตัวไปแล้วฉันไม่ง้อแล้วสิ
00:30:12โทษทีนะ
00:30:14ที่ฉันไม่ได้เดินตามเกมของเธอ
00:30:20ไม่ใช่แบบนั้นนะครับ
00:30:22ผมมาก spraw
00:30:45ถาเป็นเรื่องนั้น
00:30:47เธอไม่ต้องพูดส้ำอีก
00:30:48มีคนบอกฉันแล้ว
00:30:50ว่าสิ่งที่ฉันทำมันผิด
00:30:52หวังว่าอาหารมือนี้
00:30:54จะช่วยยาวยาความศึกของเธอที่เสียไปได้นะ
00:30:58ครับ
00:31:00เปลี่ยนเรื่องคุยกันดีกว่า
00:31:04เธอสนิทกับพีชมากเลยเหรอ
00:31:07ครับ
00:31:10ผมนำถือพี่พีชเหมือนที่ชายเท่าแท้
00:31:14ไม่ม่ามีเรื่องอะไร
00:31:16พี่พีชก็จะคอยช่วยหมด
00:31:18ทั้งเรื่องงานและก็เรื่องส่วนตัวด้วย
00:31:20เรื่องส่วนตัว
00:31:23เวลาผมเจอเรื่องอะไรเนี่ย
00:31:25พี่พีก็จะคอยอยู่ของข้างเสมอเลยครับ
00:31:28จนบางครั้ง
00:31:29ผมก็ไปนอนบ้านพี่พีดบ่อยๆ
00:31:33เล่าต่อสิ
00:31:36พี่พีเป็นคนใจดีครับ
00:31:37ชอบช่วยเหลือคนดื่น
00:31:40เห็นเขาเป็นคนเยี่ยมเมี่ยมนี้
00:31:43แต่เหมือนเขามีพันลังวิเศษอะไรก็ไม่รู้
00:31:45เวลาได้อยู่กล้ายๆเนี่ย
00:31:48จะรู้สึกมีความสุข
00:31:49แล้วก็เหมือนใจทุกครั้งเลยครับ
00:31:53ด้วยความหญินบี่ครับ
00:31:56ด้วยความหญินบี่ครับ
00:31:58ถ้า
00:31:59อ่อนเนื้อใส่จากนั้นเย่ๆ
00:32:01ก็เห็นว่าคุณยังพูดละเม 그것ก็เร็ juga
00:32:06อยู่ที่นี่คุณปอบภัย
00:32:09คุณวางใจได้
00:32:16ขอบคุณครับ
00:32:19ขอบคุณ
00:32:24ท่านต่อได้ตามสบาย
00:32:26ฉันคงต้องขอตัวก่อน
00:32:29ครับ
00:32:31ร้านนี้ฉันยกให้เธอ
00:32:35ห้ะ
00:32:38แต่แรกกับการที่เธอห้ามไปนอนข้างบ้านพีชอีก
00:32:45โม่ จัดการได้เอกสารซะ
00:32:49วันนี้เนี่ย
00:32:51คุณเรียก
00:33:15การดลอดแน่
00:33:17จัดการร้าย
00:33:22จัดการรัตห์
00:33:25คุณเรียกฝนตา
00:33:28จัดการรสเมือกบ้าง
00:33:31จัดการรสเมือง
00:33:33ตามสบาย
00:33:37อาจสบาย
00:33:40คุณที่ครับ
00:34:08กลับไปให้หมด
00:34:10คืนนี่ฉันจะข้างที่นี่
00:34:14ว่าไงนะครับ
00:34:20ได้ไม่เคยค่ะ
00:34:22โอ้
00:34:23ครับ
00:34:24งั้น
00:34:25ผมใช้ทีบเอประจำอยู่แถวนี้
00:34:28แต่จะไม่ให้คุณพีชรู้ตัว
00:34:30หรือสุดอันนะครับ
00:34:35เดี๋ยว
00:34:38คุณที่ครับ
00:34:40ถ้าคุณท่านรู้ว่าคุณที่ไม่พบก
00:34:42พีชไม่ชอบปืน
00:34:44และพีชก็บอกว่า
00:34:46ที่นี่ปอดภัย
00:34:48คุณที่
00:34:50และพีธก็บอกว่า ที่นี่ปอดภัย
00:35:03คุณที มาทำอะไรกันดึงๆๆๆหรือครับ
00:35:20เอาจริงๆ บ้านเถอะกับของน้ำบ้านจังแค่นิดเดียว
00:35:30ฉันซื้อลังใหม่ให้เอาไหม
00:35:33ผมบอกคุณแล้วไงว่าคุณอยากบุญลี่
00:35:36ฉันไม่ได้บุญลี่ ที่ถามกับว่าซื้อให้ได้จริงๆ
00:35:42เฮ้ย คุณ
00:35:45เปลี่ยนลงเท้าก่อน
00:35:48ทำไมฉันต้องเปลี่ยน
00:35:51ก็...ลงเท้าคุณเลิกไง
00:35:54ผมไม่อยากถูกบ้านใหม่
00:35:55ฉันโทษตามแม่บานให้กระดาย
00:35:57เปลี่ยนลงเท้าก็พอ
00:35:59หรือจะเปลี่ยนกระเบื้องทั้งหลังก็ยังได้เลย
00:36:01ยินอ่อนดีไหม
00:36:03คุณที
00:36:10ผมมีแค่สองคู่อ่ะ
00:36:13อันนี้ของน้องสาผม
00:36:15คุณใส่ไปก่อนนะ
00:36:17คุณใส่ไปก่อนนะ
00:36:19คุณใส่ไปก่อนนะ
00:36:21คุณใส่ไปก่อนนะ
00:36:23คุณใส่ไปก่อน
00:36:25มันพื้นง่ายกว่าตั้งเยอะ
00:36:27คุณใส่ไปกับก้น
00:36:29อันนี้ฉันไม่ได้พวกปือ
00:36:30ขอบคุณครับ
00:37:00ก็ดีใจ
00:37:10ผมรู้ว่า..
00:37:12วันนี้ผมทำได้ดีและถูกใจคุณมาก
00:37:14แต่..
00:37:15คุณไม่เห็นต้องลำบากมาถึงร่าบ้านผมเพื่อขอบคุณด้วยตัวเองเลย
00:37:19ขอบคุณ
00:37:22สิ่งที่เธอทำวันนี้
00:37:25นอกจากไม่ควรจะได้รับคำขอบคุณจากฉันแล้ว
00:37:28เธอควรจะโดยลงโทษด้วยสัง
00:37:30ลงโทษ
00:37:32เธอทำในสิ่งที่ฉันไม่ได้สั่ง
00:37:36ก็...คุณจะจีบอารันไม่ใช่เหรอ
00:37:39ผมก็แค่ช่วยคุณไง
00:37:43รู้ว่าใจฉันจะไปทุกเรื่องเลยนะ
00:37:45พี่ชัยอรัฐ
00:38:00กุณเช็ดค่ะ
00:38:04อืม...
00:38:06คุณเช็ดค่ะ
00:38:14ดาหลาทำแกงรันจนมาให้คุณเช็ดด้วยค่ะ
00:38:22ดูสิค่ะ
00:38:24น่าทานเชี่ยว
00:38:30ตั้งแต่สมัยคุณหน้านยังสาวสาวเลยนี่
00:38:41รู้จักได้เหรอ
00:38:45ตอนผมเด็กๆ เขาดังจะตาย
00:38:47คุณชอบดูละครเหรอ
00:38:56เธอไม่ชอบเหรอ
00:39:00ตอนเด็กๆ ก็ชอบนะ
00:39:04แต่ว่าพอโตขึ้นมาแล้ว
00:39:08ไม่มีเวลาดูมันก็ลืมๆไปแล้ว
00:39:10แต่เอามารีรันแบบนี้ก็
00:39:14ทำไม่คิดถึงกันนะ
00:39:16ใช่
00:39:20คิดถึงมาก
00:39:24โตมาก็จะคอลำขาวจริงๆด้วย
00:39:30เรา...วันนี้คุณมาทำอะไรบ้านผมนะ
00:39:38ทำอะไรให้ฉันกินไหนสิ
00:39:42หัะ
00:39:44นี่...คุณซื้อร้านอาหารอิตาเรียนให้รัน
00:39:46แต่คุณไม่ได้กินข้าวนี่นะ
00:39:48ในแบบนั้นฟ้องเธอหรอ
00:39:52คุณ...เขามีชื่อนะ
00:39:56คุณอย่าเรียกอารันแบบนั้นสิ
00:40:00การเรียกคนอื่นด้วยอาชีพแบบไม่ดีนะคุณ
00:40:04แล้ว...คุณอยากกินอะไรอ่ะ
00:40:14เอาแบบนั้นละคร
00:40:16ผมทำให้ไปหลงน้อยให้แกงอยากอ่ะ
00:40:18ทำเป็นอยู่แค่นี้
00:40:32ผมทำให้ไปหลงในแกงแกยกยากอะ
00:40:42ทำเป็นอยู่แค่นี้
00:41:02เป่าด้วยคุณ
00:41:10นอกจากพ่อฉันแล้ว
00:41:17ไม่มีใครสั่งฉันได้
00:41:20งั้นก็ไม่ต้องเป่า
00:41:22ยินเลย
00:41:32เชื่อผมได้ยัง
00:41:36เอามานี่
00:41:47นี่คุณ คำอย่างนี้
00:42:02ฉันไม่กว่าเธอจะปลอ่ะ
00:42:08มาเฟรย์อย่างคุณ อยู่บ้าน คงมีคนปลอดสินะ
00:42:12เนี่ย
00:42:28กินเสร็จแล้วโทรหาคุณโมคด้วย
00:42:30ถึงแล้ว
00:42:36ใครบอกว่าฉันจะกลับ
00:42:37คุณ
00:42:38นอนที่นี่ไม่ได้
00:42:46คือนี่ฉันจะข้างที่นี่
00:42:48และใครก็ห้ามฉันไม่ได้
00:43:00เนี่ย
00:43:02แล้วทำไมถึงค้างที่นี่ไม่ได้หรอ
00:43:04ฉันต้องการfonera เช่าหรอ
00:43:06ถ้าคุณจะเอาเรื่องเงินมาพูดอีกก็ไม่ต้องคุยกัน
00:43:12เฮียนเราถึงค้างที่นี่ได้เลย
00:43:14ก็น่ามันน้องผมไงคุณ
00:43:16ฉันจะต้องเป็นใครในชีวิตเธอ
00:43:19บอกมาสิ
00:43:21คุณ ไม่ได้ก็คือไม่ได้ครับ
00:43:42ขอโทษที่มารับกวนนะครับ คุณพีช
00:43:45ไม่เป็นไรครับ กลับกันดี ๆ นะครับ
00:43:49ขอบคุณครับ
00:43:51ดูเหมือนว่า คุณพีชจะเป็นคนเดียว
00:44:05ที่สามารถสั่ง แล้วก็ขัดคำสั่งคุณทีได้นะครับ
00:44:21ก็คุณทีอ่ะ สื่อร้านทั้งร้าน แถมนี้ไล่คนออกหมดดีก่ะ
00:44:35รันจะว่า ก็ปกติคุณทีเขาป่ะ
00:44:38แบบนี้เรียกปกติหรอ?
00:44:40ไม่ หมายถึงคุณทีเขาไม่ปกติ เป็นปกติอ่ะ
00:44:44พี่พีพูดเหมือนรู้จักคำทีดีเลย
00:44:49ไม่รู้อ่ะ แต่รันได้ทางเคี้ย
00:44:52แต่ขอโทษ
00:44:54แถมนได้ร้านอาหารอีตเรียนแบบงงอีก
00:44:56แค่นี้พอแล้ว
00:45:00เออ อย่างนะพี่
00:45:01เหมือนเขาจะไม่ได้ชอบรันขนาดนั้นนะ
00:45:05เหมือนจะมีคนที่ชอบอยู่แล้ว
00:45:08ก็ไม่ถึงกับชอบนะ
00:45:10ก็แค่รู้สึกดี
00:45:12รู้สึก
00:45:16รวัลถับใจ
00:45:19ฉันไม่เข้าใจที่คุณสื่ออธิบายอีกครั้งได้ไหม
00:45:23ก็อย่างเวลาที่เรารู้สึกดีอบใครสักคน
00:45:38ชื่นจำเครื่องแตงกายหรอ
00:45:41สีนุกเน็น ลายจุด
00:45:55อะไรทำเธอให้มั่นใจ รู้ว่าใครคือฉัน
00:46:11ชุดน้ำเงินมีลายจุด จุดหมายว่าอย่างนั้น
00:46:14ดาวว่าเธอแต่งชุดนักเรียน
00:46:22ครับ ชุดนักเรียน
00:46:28ขอชมว่าหน้าเอ็นดู ทั้งแบบและสี ไม่เหมือนที่เคยเห็น
00:46:48มีที่ดูจริงจังแล้วน่าช่วยตื่นกว่านี้ไหม
00:46:51ลองกล่าวคำสาบันร่วมกับเขาดูดีไหม
00:46:54ดูจริงจัง และน่าช่วยเทือ
00:47:03พี่ที
00:47:10พี่ที
00:47:12พี่ท์เอ่ย
00:47:19ข้าขอเส้นเลือดต่อหน้าสารจะพ่อใส ข้าจะรัก จะรอพี่ท์แต่เพียงผู้เดียว
00:47:26พี่จะรู้สึกว่ามันรุนแรงไปไหมนะ
00:47:28งั้นใช้วิธีง่ายๆ อยากการเริ่มต้อนวันกับเขาด้วยรอยยิ้ม
00:47:41รอยยิ้ม
00:47:43รอยยิ้ม
00:47:45รอยยิ้ม
00:48:03อ้าว คุณที
00:48:05รอยยิ้ม
00:48:19แต่งตัวโป๊ะมาก
00:48:20ใครเจอใครเห็นหมดแล้วเนี่ย
00:48:25คุณ
00:48:29พกติปะ
00:48:31เนี่ย สบายออก
00:48:32ขยายเนี่ย
00:48:34สบายออก
00:48:36สิบนาที่ ไปเปลี่ยนเสื้อผ่า
00:48:38ผมไม่เปลี่ยน วันนี้วันหยุดผมจะใส่ชุดนี้
00:48:44โทรไปก็ไม่รับ
00:48:46ข้อความก็ไม่ตอบ
00:48:48คุณ
00:48:50ผมไม่รับเบอร์แปลก
00:48:52คุณจะโทรมากุนให้คุณโมกโทรมาสิ
00:48:54ผมเมมเบอร์เข้าไว้แล้ว
00:48:57เมมเบอร์โมก
00:48:59แต่ไม่เมมเบอร์ชัด
00:49:02คำพูดแต่ละประยั�ของเธอ
00:49:04มันกำลังจะทำใช้เมมเบบา
00:49:07บรอชาว นี่คุณมาบ้างหมนน่ำไหมนะ
00:49:10คนนี้มารับคุณพีรไปทางมือชาวครับ
00:49:15งั้น ผมขอเข้าไปлуะบ้านก่อน
00:49:17สามระที
00:49:19เดี๋ยว
00:49:20วิพิบคุณ
00:49:22เอาโทรศัพท์มา
00:49:243 นาทีที่เธอขอ
00:49:26คงพอมีเวลาะให้ฉันด้วยเบอร์ตัวเองในเครื่องเธอ
00:49:46ขอบคุณมากนะคุณที่มือนี้ผมเป็นคนเลือกร้าน
00:49:49แต่ห้ามปิดร้าน ห้ามซื้าร้าน ห้ามเหมาตึก
00:49:52ห้ามอะไรทั้งนั้นนะคุณ
00:50:02คุณพีชช่ำตัวตามสวัสด้วยเลยนะครับ
00:50:05บอริเกอร์ของเราปลอมตัวเป็นลูกค้าไว้หมดแล้วครับ
00:50:10อืม...เนียนมา
00:50:14ต้องขอโทษคุณพีชช่วยนะครับ
00:50:16แต่ผมจะไม่ต้องทำ
00:50:19เพื่อความปลอบภัยของคุณที่ครับ
00:50:25อับคุณ...
00:50:31ในร้านไม่มีแอร์อะ มันร้อนกว่านี้อีก
00:50:34แค่กินโจ๊กผมว่า ไม่ต้องเทคขนาดนั้นหรอกมั้น
00:50:37เทคขนาดนั้นหรอกมั้น
00:50:38จะทำอะไรอะ
00:50:44อยู่นิ่งๆขอคุณ
00:50:45ไม่ว่าอีกต้องาดนั้น
00:50:48ขนาดติดตัวไม่มีสุดนั่น
00:50:50การส miałชีวิตโจ๊ก
00:50:53เคราะบาล
00:51:23แต่ฉันไม่ชิน
00:51:26ทุกคนก็ต้องมีครั้งแรกเสมออ่ะคุณ
00:51:33ขนาดไม่ใส่สูตรอยังเท่อยู่นะคุณ
00:51:40พีช
00:51:44เธอทำให้ฉันรู้สึก
00:51:51โม
00:51:53เธอทำให้ฉันรู้สึก
00:51:56เข้าแล้วเนี่ยคุณ
00:52:00ขึ้นพีชทำ
00:52:01เธอทำให้ฉันรู้สึก
00:52:03เธอทำให้ฉันรู้สึก
00:52:16อืม
00:52:18อ่ะ มันรู้
00:52:22อ่ะ รู้สองคนเอาอะไร
00:52:25เอาโจ๊กหมู่ใส่ทุกอย่าง ไขลวกสองนะ
00:52:28ทุกอย่าง ไขลวกสอง แล้วเรืออ่ะ
00:52:31โจ๊กเป่าคือ
00:52:33ไม่มี
00:52:36โจ๊กจะกับพันหละมีไหม
00:52:38ก็ไม่มี
00:52:39ก็ไม่มี
00:52:40ถ้าเราธรรมดาก็ได้
00:52:42แต่ขอฟัวกาว on top
00:52:44นี่รือคุณตีน ว่าหรอ
00:52:48เออ
00:52:49เอาเหมือนกันนี้ล่ะครับ
00:52:53เหมือนกันนะ
00:52:54เกิดร้ายมาได้ยังไง
00:52:55สั่งอะไรไปก็ไม่มีสักอย่าง
00:52:56คุณนี่อะไรที่สั่งไม่ปกติ
00:52:58อยากกินทัวกาว
00:53:00คุณที่เป็นอะไรอ่ะ
00:53:01ทำไมสั่งอาหารเช้าไม่พระนังงานอ่ะ
00:53:04พินุษ
00:53:05พินุษ
00:53:21พินุษ
00:53:24วัสดีครับ
00:53:25โอ้ว วัสดีจ้ะ
00:53:26โอ้ว ขอบคุณครับ
00:53:28พี่พี่ครับ กินโจกไหมครับ
00:53:30คุณที่เป็นอะไรก็ไม่รู้
00:53:35ถ้าคนเอาจ้งมาแต่ทำบริษัทเลย
00:53:37ก็...ปกติป่ะครับ
00:53:40เจ้านายเรียนลูกน้อง
00:53:41อืม...
00:53:42ถ้าเป็นบริษัทอื่นก็ไม่แปลกอ่ะค่ะ
00:53:44แต่เนี่ยเป็นบริษัทเรา
00:53:46แปลก
00:53:53The one and only
00:53:57ใครอ่ะ
00:53:59ฉันรอเธอที่ดาดฟ้า
00:54:02ถ้าไม่เห็นหน้าเธอพันในสามมะที
00:54:04ฉันจะให้ฝ่ายประชาสัมพันธ์
00:54:06ประกาศชื่อเธอ
00:54:08เฮีย
00:54:09บอกมานะ
00:54:10น่าจะไม่สาชีพอ
00:54:14เดี๋ยวพี่เข้าน้ำกว่านะ
00:54:16โดดกระไปนะ
00:54:17ขอบคุณครับ
00:54:18โอ้ว
00:54:29โอ้ว
00:54:30โอ้ว
00:54:31โอ้ว
00:54:32โอ้ว
00:54:33โอ้ว
00:54:34โอ้ว
00:54:35โอ้ว
00:54:40โอ้ว
00:54:44ขอบนดوب
00:54:46โอ้ว
00:54:47กับที
00:54:48soc
00:54:50- ครับคุณพีร
00:54:51- หยุด?
00:54:52- คุณ!
00:54:53- มีอะไร?
00:54:57- ไหนบอกว่าวันนี้เป็นวันหยุด
00:54:59- ถ้าจะเข้าบริษัท
00:55:01- ทำไมไม่เข้ามาด้วยกันต่อแต่ตอนเช้า?
00:55:03- ฮะ?
00:55:05- นี่...
00:55:07- คุณให้ผมก็คืนมาภาษณ์สามารถที่พูดเลือกแค่นี้เนี่ยนะ
00:55:12- ผมก็ดูเรื่องสำคัญ
00:55:16- มันต้องสำคัญอยู่แล้ว
00:55:18- ถ้าเป็นเรื่องของเธอ
00:55:21- อะไรของคุณเนี่ย?
00:55:22- เปล่ากำถามสิ
00:55:26- ผมมีธุรักษณ์กันน้องสาว
00:55:28- วันหลังถ้าเธอจะเข้าบริษัท
00:55:30- เธอต้องแจ้งฉันล่วงหน้า
00:55:32- ทำไมผมต้องแจ้งด้วยนะ
00:55:34- เหียงกันคำไม่ตกฝ้า
00:55:36- คุณเป็นใคร?
00:55:40- ทำไมผมน้องมาลายงานการเคลื่อนไหวผมด้วย
00:55:44- ที่เธอพูดจะทำน้องนี้กับฉันไปครั้งที่สองอันน่ะ
00:55:48- ต้องการสถานานั้นหรอ?
00:55:51- เร็วไปหรือเปล่า?
00:55:54- ฝายงานมีปัญหา
00:55:59- ผมแล้วไม่ช่วยแย่พับ
00:56:00- ถึงยังไงก็เธอ
00:56:01- ผมไม่เห็นมีความสำเป็นต้องมาแจ้งคุณเลย
00:56:03- แต่เธอมีเบอร์ฉันแล้ว
00:56:05- หรือ ผมไม่เห็นมีความสำเป็นต้องมาแจ้งคุณเลย
00:56:07- แต่เธอมีเบอร์ฉันแล้ว
00:56:10- หรือแค่จะส่งข้อความมาสักนิด
00:56:12- คุณไม่เสียเวลามากนักหรอก
00:56:15- The one and only อะไรนั่นอ่ะนะ
00:56:18- ถามจริง
00:56:20- อะไรทำให้คุณเป็นเบมชื่อแบบนั้น?
00:56:22- ทำไมล่ะ?
00:56:25- อย่าบอกนะ
00:56:27- คุณเล่นไปเมมชื่อแบบนี้ในมือถือเขาตลอดเลยเหรอ?
00:56:36- แค่เธอ
00:56:39- แค่ผม
00:56:41- ทำไมอ่ะ?
00:56:45- เพราะว่าฉัน
00:56:56- อยากเป็นหนึ่งเดียกของเธอยังไงล่ะ?
00:56:58- พีช
00:57:00- พีช
00:57:03- หนึ่งเดียกของเธอยังไงล่ะ?
00:57:08นายน่อย
00:57:28เต็งเบ็บ
00:57:42ธิลกิจ งับ
00:57:53ธิลกิจ ซ่า ห้า ห้า บวก
00:58:07ธิลกิจ หน้ายิ้ม บ๊อค ดัก หัวใจ ด้าเริง
00:58:20หรือจะต้องจริงจังว่านี้
00:58:23ธิลกิจ เขียนลี
00:58:30ธรรมดามาก
00:58:34ธรรมดามาก
00:58:38ธรรมดามาก
00:58:44ธิลกิจ เขียนลี
00:58:51ธิลกิจ เขียนลี
00:58:55ธิลกิจ ณ ข้อออกคุณแม่คุณทีกลับมาจากห้องกษนธิลกันหันท์นะครับ
00:58:57พี่เลยส่งผมมาให้ดูแล้วคุณพิฟิช แชร์ครับ
00:58:59แล้วมัมยังเป็นคนเดียว
00:59:01ที่ได้ครอบครับหัวใจของพี่เคียนดูดูเปล่าละคะ
00:59:04Are you in love?
00:59:06คุณพิวิสตาทภาพสุขมาให้
00:59:08นี่คืออาการของชายนุม
00:59:10ที่กำลังตกนุมนัดเขาแล้วจริงๆ
00:59:12สวัสดีครับ
00:59:13วิวิธนะครับ
00:59:14เป็นหัวหน้าทีมคนใหม่
00:59:15คือเราไม่รู้จริงๆ
00:59:16ว่าเราต้องมาถ่ายกันแล้วนั้น
00:59:17เกิดอะไรขึ้น
00:59:18เอ็กตะก้องกระจองเสือเที่ยวนั้นวะ
00:59:20แค่คนขี้เงา
00:59:23ที่ต้องการใครสักของที่ขอยู่
00:59:27ไปๆ
00:59:30น่าไม่ไปไหน
00:59:33ให้มันไกลหัวใจ
00:59:36ไม่ว่าดีรื่อยๆ
00:59:38ยังไงเกิดยังแห้นเธอ
00:59:41อย่างของที่เงา
00:59:44ที่ได้รู้ความนักและตา
00:59:46เป็นยังไงรอดเธอ
00:59:50และมีวันนี้
00:59:53ฉันมีใจแล้วกัน
00:59:56ที่ได้เจอ
00:59:58กับเธอ
01:00:00I'll just be in you
01:00:02ฉันค่ายภาวนาบอกกับไฟ
01:00:06ให้รู้ที
01:00:07ว่าความคุณนี้มันอยากจะมีความรัก
01:00:12แล้วเธอก็เข้ามา
01:00:14ทำให้ฉันไม่รู้เธอ
01:00:18กันความรัก
01:00:22กันความรัก
01:00:36กันความรัก
01:00:38กันความรัก
01:00:40กันความรัก
Recommended
56:40
47:23
1:06:35
38:09
21:30
47:06
1:03:19
43:46
46:47
1:15:12
51:29
39:10
58:25
47:06
20:28
18:11
10:53
50:12
22:42
39:05
1:01:36
1:29:25
Be the first to comment