Đi đến trình phátĐi đến nội dung chính
  • 7 giờ trước
Valle Salvaje Capitulo 301 (20-11-2025)

Danh mục

🎥
Phim ngắn
Phụ đề
00:00Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ.
00:30Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ.
01:00Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ.
01:29Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ.
01:31Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ.
01:33Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ.
01:35Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ.
01:37Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ.
01:39Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ.
01:41Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ.
01:43Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ.
01:45Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ.
02:15Tener muy claro de qué parte estás.
02:18De la tuya, José Luis. Como siempre.
02:23Eres el hombre de mi vida. ¿Por qué no te entra en la cabeza?
02:27Siempre te querré. Aunque quisiera, jamás podré dejar de hacerlo.
02:33Puede que tenga razón. Y deba dominar mi ira.
02:38Pero te aseguro que le haré pagar lo que ha hecho.
02:42Se va a arrepentir de haber regresado a Valle Salvaje.
02:45Valle Salvaje no fue una aventura tan aburrida como la hicimos ver en nuestra llegada.
03:04Sí. Lo pasamos bien, Bárbara. Muy bien.
03:08Burgos es una ciudad magnífica para pasear, fabulosa, para comer y tiene buen teatro.
03:13Entre otros entretenimientos.
03:15Así que disfrutasteis.
03:20Sí.
03:22Bien, eso que me decís ahora me resulta más razonable.
03:27Conociendo eso es natural que os resultara divertido.
03:30Lo que no entiendo es que me mintierais antes.
03:31¿Qué necesidad había?
03:35No, no sé qué decirte, Bárbara. Pensamos que te sería menos doloroso.
03:41Así que acordasteis...
03:42No, no acordamos nada.
03:44La vimos y salió así.
03:48Supongo que no queríamos que se figurase cosas que no era y tratamos de protegerla.
03:56El único modo de que nadie se haga ideas equivocadas es diciendo la verdad.
04:02De lo contrario, la imaginación puede gastar malas pasadas.
04:06Lo lamentamos.
04:10Nuestra intención no fue mala, en ningún momento.
04:16Los tres vestimos ropajes adultos porque lo somos.
04:20La situación no es fácil para ninguno de nosotros, así que no la compliquemos más.
04:26No necesito protección.
04:32¿Está enojada?
04:33No, Leonardo, no la estoy.
04:38Entonces, ¿está todo bien entre nosotros?
04:42Tan bien como puedas seguir, Irene.
04:46No os preocupéis por mí.
04:48He aceptado las cosas tal y como han sucedido.
04:52Cuando algo es inevitable, poco más se puede decir.
04:55O desde luego hacer.
04:57Quedad tranquilos.
04:57No me miréis con esas caras que estoy perfectamente.
05:06Si me voy es porque le había dicho a Adriana que pasaría a verlo.
05:10Que por eso estoy aquí, no por vosotros.
05:13¿Qué creíais?
05:27¿Qué creíais?
05:28¿Qué creíais?
05:28¿Qué creíais?
05:29¿Qué creíais?
05:30¿Qué creíais?
05:46Ay, Donacio.
05:51Ya estoy aquí.
05:53¿Pero hasta dónde has ido?
05:55He salido por la puerta trasera de la casa grande.
05:57Me he dado un buen rodeo hasta casi perderla de vista.
06:00Y he llegado aquí.
06:05¿Y la pierna?
06:06La noche es oscura.
06:09Tropecé con una rama y caí de bruces.
06:12Anda, déjame de hecho.
06:16¿Te duele?
06:18¿No serás tu valena de repente?
06:21¿Aprendí del mejor?
06:24No es nada.
06:25En un par de días se me habrá pasado.
06:31No te preocupes.
06:34¿Te has asegurado de que doña Victoria no te viera a salir?
06:37Imposible que sepa que estoy aquí.
06:39He tomado todas las precauciones posibles, Matilde.
06:42Y no voy a dejar de verte.
06:43Antes, preferiría morirme que renunciara a esa mirada.
06:54Atanasio es seguro que sospecha de nosotros.
06:58Yo no diría eso.
06:59Es posible, claro.
07:00Pero yo creo que si me vigila es más por miedo a que pueda estar ayudando a doña Mercedes a sacar adelante esta casa.
07:07¿Tú crees?
07:08Al fin y al cabo que tú y yo nos amemos le afecta al orgullo, pero no al bolsillo.
07:12El orgullo es bien importante para esa mujer.
07:15Sí.
07:16Pero más la fatriquera.
07:17No te preocupes.
07:25¿Cómo vas con la lectura?
07:28Pues la he acabado.
07:30¿Tan rápido?
07:31Lo habría acabado antes, pero...
07:33La costura del vestido me está llegando a su tiempo.
07:38¿Y te ha gustado?
07:41Sí.
07:42Sí.
07:43Debería aprender, yo sentía en algo de ese pic, claro.
07:46Tú nos deberíamos.
07:47Para defendernos mejor de los avatares de la vida.
07:50Porque picaros de los otros no saltan a nuestro alrededor.
07:52Desde luego.
07:53Y muchos de peor corazón que don Pablo.
07:56Yo no creo que sea malo.
07:58Yo creo que es ingenioso.
08:01Pues me ha gustado, sí.
08:03Y me he reído, a veces.
08:04Me alegro mucho.
08:08Lo devolveré entonces.
08:09Solo me vas a preguntar por el libro.
08:20¿Y por qué más habría de preguntarte?
08:22No sé.
08:25Por...
08:25Juan me ha adelantado y llevo mi vestido.
08:30Está quedando tan bien.
08:32Estoy muy contenta.
08:34¿Sí?
08:34Sí.
08:35Me alegro.
08:37Vas a estar preciosa.
08:38¿Qué te ocurre?
08:47¿Por qué?
08:49No sé.
08:52Parece que no te haga mucha ilusión la boda.
08:55¿A mí?
08:57Claro que me hace ilusión, Matilde.
08:58No lo dudes ni un instante.
09:10Lo que ocurre es que ayer...
09:14Ayer estuve pensando mucho en...
09:17En tu madre.
09:21Sí.
09:24Supongo que te pasará lo mismo a ti con Martín, pero...
09:27Me duele en el alma que no pueda venir a nuestra boda.
09:33Le haría tan dicho, ¿sabes?
09:34A unas desposados.
09:37Sabes que te tienen gran estima.
09:39Yo de ella...
09:42Adanasio.
09:45Tu madre es una mujer muy fuerte.
09:47Y es inteligente y es muy comprensiva.
09:50Va a entender la situación.
09:53Y aunque no pueda venir...
09:57Estoy convencida de que la noticia la va a poner muy feliz.
10:02Sí.
10:04Pero las cosas deberían haber sido de otra forma.
10:08Sí.
10:11Pero son como son.
10:12y tenemos lo más importante.
10:20El uno al otro.
10:24Venga aquí.
10:25Así que pretende comprar las tierras colindantes.
10:42Así es.
10:44¿Por qué?
10:46Quiero decir, no tiene nada que ver con ustedes y ni siquiera con la casa pequeña.
10:49No sé, ha sido de iniciativa suya.
10:55Tal vez Alejo.
10:57No, no.
10:58No, estoy segura que él tampoco ha tenido nada que ver.
11:02Don Eduardo quiere ayudarnos a salir adelante.
11:04Eso es todo.
11:05¿Pero más tierras para qué, tía?
11:09Alejo ya tiene las suyas.
11:11Y también trabaja la de los ácidos de la cruz, que son bastantes.
11:14Es que no va a poder trabajar ni una fanaga más.
11:16No, no habrá inconveniente.
11:18Don Eduardo también va a emplear unos peones para trabajar la nueva propiedad.
11:23Que será suya, a todos los efectos.
11:24Muy bien, entiendo.
11:26¿Pero dónde los va a contratar?
11:28No sé.
11:31Eh, Rafael, su justificación ha sido que quiere agradecernos por nuestra generosidad.
11:39Un agradecimiento generoso en exceso, ¿no le parece?
11:41Pero, ¿tanto te sorprende?
11:44Sí.
11:45Lo siento, sí, me sorprende.
11:48Porque no le conocemos de nada.
11:50Es un gran amigo de Bernardo, Rafael.
11:53Quiere contribuir a su pronto regreso.
11:56Pero vamos a ver, Bernardo podría regresar ya si quisiera.
12:02Perdón, tía, perdóname.
12:04No.
12:09Yo...
12:12Comprende que tengo que apreciar su gesto.
12:18Lo que no sé es qué va a opinar tu padre de todo esto.
12:23Pues le va a parecer mal, es la verdad.
12:29Pero bueno, habrá de aceptar lo que otro remedio le queda.
12:33Parece más moderado desde que se ha arreglado con Alejo, ¿no?
12:37Sí, eso sí.
12:38Parece que van arreglando sus diferencias sin prisa aparente.
12:43Aunque no las tengo yo todas conmigo, también le digo.
12:47Bueno, lo más importante es que ya han dado el paso.
12:51Sí.
12:52Y me alegro lo indecible.
12:53Fíjese lo que le digo, tía.
12:56Otra cosa es que...
12:58No sé.
12:59Que todo esto acabe llegando a buen puerto.
13:00Que no tengas ganas de hablar, pues yo lo entiendo.
13:09Pero de ahí a que te encierres en tu caparazón como una tortuguita arrugada...
13:13¿Qué quiere que haga?
13:15No sé, mujer, esforzarte un poco.
13:17A ver, que si yo tuviera a mi hermano en la cárcel...
13:20¡Uf!
13:21Madre mía, es que no sé ni lo que haría.
13:22¿Tiene usted un hermano?
13:24¿Qué?
13:26No.
13:27Yo no tengo ningún hermano.
13:28¿Cómo voy a tener yo un hermano?
13:29Vamos.
13:31Ni un poco de hermano tengo.
13:33Yo...
13:33Lo que yo te quería decir es que yo tuviera, tuviera.
13:37Eso es lo que quería decir.
13:37Si tuviera un hermano, pues...
13:39Vamos.
13:40Que no, hermano, no.
13:42No, voy a tener yo un hermano.
13:43Mire, doña Eva, yo sé que usted venía aquí a animarme,
13:45pero es que prefiero estar sola.
13:47Ah.
13:48Bueno, pues entonces me voy.
13:51Pero...
13:51No sin antes decirte algo, que no es ni de tu hermana ni de ti.
13:55Es de Francisco, que me tiene preocupada.
13:58¿Qué le pasa a Francisco?
14:00Tú.
14:03¿Cómo dice?
14:04Tú, ángel mío, tú.
14:05Que es que se van a los sesos por sacarte una sonrisa al muchacho.
14:09No, yo no le he pedido nada.
14:11Sí, como que hiciera falta.
14:12O es que no sabes lo que te estima.
14:15Porque es un buen amigo.
14:17Pues sé tú también una buena amiga, ¿eh?
14:20Y por algo de tu parte.
14:21A ver, hija, yo no te pido que saltes de alegría, porque eso no puede pedírse.
14:25Pero una sonrisa, un poquito de...
14:28De alegría.
14:29¿Puedo intentarlo?
14:30No, intentarlo no.
14:31Tienes que hacerlo.
14:33¿Sabes por qué tienes que hacerlo?
14:34Porque él lo haría por ti.
14:38Es así.
14:39Él lo haría por ti.
14:40A conforme sé con qué voy a intentarlo.
14:44Además que yo ahora mismo tampoco es que sea muy buena compañía.
14:47Francisco haría bien en evitarme.
14:50Pero si sabes que eso no lo hará.
14:52¿Y sabes por qué no lo hará?
14:53Porque Martín le hizo prometer que te cuidaría.
14:56Y una promesa entera, amigos...
14:58Son palabras mayores.
15:00Sí o no.
15:00Es o no es.
15:01Es, ya te lo digo yo, que es.
15:03Así que tú, cuando le veas, sonríes.
15:05Así.
15:06Y le haces creer que es por sus depelos.
15:09¿Estamos?
15:10¿Estamos o no estamos?
15:13Así.
15:13Qué bonita es.
15:15Bueno, me voy.
15:16Menos mal que Eva ya lo ha arreglado todo.
15:18Ahora.
15:32¿Listo?
15:32Casi.
15:41Tía, ¿no le miras así que no se va a ir a la guerra?
15:43Que yo me voy a encargar de que esté bien.
15:44Sí, ya sé que no se va a la guerra.
15:47Parece que se va para no volver.
15:50No se apure que volver va a volver.
15:52Porque no creo que la aguantemos en casa.
15:54Te estoy oyendo.
16:07Tantas cosas te llevas para solo unos días.
16:10Pues no sé lo que creo que voy a necesitar.
16:15Estos atillos parecen pesados, ¿no?
16:18Demonte, sí que lo sombra tú que llevas aquí.
16:20¿Solo libros?
16:21Sobre todo.
16:22Bien.
16:23Cojo uno.
16:23Te espero fuera.
16:24Rafael, puedo yo solo.
16:25Tú, al fin y que descríbete de la tía.
16:27Anda.
16:27Tía, ¿me vendrá bien una temporada en la casa en la que vine al mundo?
16:52Bueno, aunque vaya a echar mucho de menos todo esto.
16:58Pues si la decisión ya está tomada.
17:00¿Y usted no lo entiende?
17:17Pues no.
17:19No, Alejo.
17:20Para mí no tiene ningún sentido.
17:21Pero bueno, la decisión es tuya.
17:32Eso sí, aprovecha para disfrutar de tus hermanos.
17:35Ellos te necesitan tanto como tú a ellos.
17:38No le quepa la menor duda que voy a emplear todo el tiempo que permita el trabajo en pasarlo con ellos.
17:41Y una última cosa.
17:49Te lo ruego.
17:52Alejo, no olvides todo lo que has luchado.
17:55Porque lo has hecho y lo has conseguido.
17:59Estoy tan orgullosa de ti.
18:03Del hombre en el que te has convertido.
18:06Por favor, no des un paso atrás.
18:10Nunca.
18:11Buenos días, doña Adriana.
18:34No, no se levante, por favor.
18:36¿Podemos hablar?
18:39Por supuesto.
18:40Tome asiento.
18:48Quería hablarle de Luisa.
18:50¿Ha podido averiguar algo?
18:52Le pido disculpas, pero apenas he tenido tiempo.
18:57Bueno, no importa.
18:58Me interesa su opinión.
18:59Usted sabe de leyes.
19:01Confío en su criterio.
19:01Me sobreestima usted.
19:03No lo creo, don Atanasio.
19:06Dígame, ¿qué puede sucederle a Luisa?
19:09Suponiendo que la consideren culpable después del proceso.
19:13Caso de que lo haya.
19:15¿Puede no haberlo?
19:16Si la santa hermandad considera que la culpabilidad de la acusada no ofrece ninguna duda, podría no haberlo.
19:24Sí.
19:26No olvide que Luisa es... es una criada.
19:32Poca cosa para ellos.
19:34Y si pueden ahorrarse el trámite de realizar el juicio...
19:36Bueno, esperemos que eso no suceda.
19:41Esperemos.
19:43Sea como sea.
19:46Suponiendo que...
19:47Que le hagan pagar una multa.
19:49¿A qué cantidad podrías tener?
19:50Yo tengo dinero para hacerme caro.
19:52¿Una multa?
19:53No.
19:54De ninguna manera.
19:55No cuente con ello, doña Adriana.
19:56¿Por qué no?
20:03La guarde aquí.
20:06Doña Adriana, voy a serle franco.
20:18Sí que he realizado algunas pesquisas para saber mejor a qué atenernos.
20:22¿Pero por qué no me lo ha dicho antes?
20:25Porque no tengo buenas noticias que darle.
20:28Pero si se trata solamente de una talla, ¿qué más pueden hacerle?
20:31La talla es valiosa y pertenece a don José Luis.
20:33Lo que constituye el fondo de la cuestión, ese es el verdadero problema.
20:38Que se trata de una talla de los Galve de Aguirre.
20:40Y que ha sido robada en el peor lugar posible.
20:45Entonces, todo esto se reduce a que Luis es pobre y esta casa es rica.
20:49La principal de la comarca, sí.
20:50Si a usted, que es noble, le diera por saquear la casa de cualquier menesteroso, podría llevarse hasta el último ladrillo, si quisiera.
20:59Nada le ocurriría, nada le dirían.
21:03Pero cuando es al revés, como en el caso de Luisa...
21:08Es que me parece absurdo.
21:09Entonces uno no puede rebelarse ante tal injusticia.
21:12Sería inútil.
21:12Bueno, pero...
21:18Pero usted ha dicho que pertenece a don José Luis.
21:20Y yo estoy segura de que él no va a utilizar su poder para que castiguen cruelmente a Luisa.
21:25Nada tiene que ver.
21:26Eso, doña Adriana.
21:28La Santa Hermandad impone graves penas a quienes roban en casas de nobles.
21:31Y más si son blebellos.
21:34Es su manera de dar ejemplo.
21:35Así que lo que diga el duque...
21:36Es como su manera de dar ejemplo.
21:39De advertir a aquellos miserables que piensen hacer lo mismo de lo que podría pasarles.
21:48Es que le juro que me hierve la sangre solamente de prinsaluma.
21:59Entonces, don Etanasio, dígame de una vez qué le puede suceder a Luisa, por favor.
22:06Don Etanasio, por favor.
22:16Podrían azotarla públicamente.
22:23Podrían marcarla con un hierro candente.
22:26En un lugar visible para que todo el mundo supiera que es una ladrona.
22:34Podrían desterrarla.
22:36O simplemente podrían dejarla como está.
22:42Encerrada.
22:45Durante un largo periodo de tiempo.
22:47Y ya no se trata solo de repartir las tareas, sino que encima luego tienes que estar encima de ellos para que las cumplan como Dios manda.
23:05Y así con el primero que se levanta hasta el último que se acuesta, el diátero.
23:09Pepa, que ser mayordomo no es cualquier cosa.
23:11Ya lo imagino.
23:14¿Tú sabías que organizan partidas de cartas para jugarse a la soldada?
23:16Y lo hacen en horas de trabajo.
23:18Que ya les he pillado en más de una ocasión a los muy granujas.
23:22Que yo no estoy en contra de que se diviertan, ¿eh?
23:24Yo soy el primero que gusta de una buena partida de cartas.
23:26Pero todo a su debido momento.
23:28Con la faena hecha.
23:29Mira.
23:30Pepa, ¿tú piensas que yo soy una persona de fiar?
23:32Sí.
23:33¿Y por qué no me invitan a jugar con ellos?
23:35Que no te digo ahora.
23:36Antes tampoco.
23:38¿Será porque tenías miedo de que me chivara doña Isabel?
23:42Pepa.
23:44No te interesa nada de lo que te estoy contando.
23:47¿Qué te pasa?
23:49Sigamos paseando.
23:50Es que hoy quiero acercarme donde Luisa solía llevar el barito.
23:55Oye.
23:56No hables en pasado.
23:58Que esto se va a arreglar.
23:59No.
24:18He de agradecerle lo mucho que está haciendo por mi hermano Alejo.
24:22Quiero decir, con el asunto del cercado de las tierras.
24:25No me supone ningún esfuerzo.
24:26Y teniendo en cuenta que estoy hospedado de balde, en la casa pequeña,
24:31es de bien nacidos mostrar mi agradecimiento de alguna manera, ¿no cree?
24:36Puedo estar de acuerdo, pero...
24:39Tengo que estarle agradecido, de todos modos.
24:40Es un gesto que le honra.
24:45También he sabido que...
24:47Ha estado visitando algunas tierras, ¿no es cierto?
24:50Sí, está bien informado.
24:53Con intención de comprarlas.
24:55Así es.
24:56Están algo lejos, pero creo que son buenos terrenos.
24:59Entiendo entonces que está pensando establecerse aquí.
25:02Eso estoy pensando.
25:03Siempre y cuando no sea un inconveniente para nadie.
25:06Por mi parte, solo me cabe darle la bienvenida a don Eduardo.
25:10Gracias, don Rafael.
25:10Y espero que el resto de propietarios piense igual que usted.
25:20¿Serías tan amable de dejarme a solas con don Eduardo?
25:24Por supuesto.
25:25¿Pero ha ocurrido algo?
25:26No.
25:27Pero ya que parece que va a ser la nueva fortuna del valle,
25:30me gustaría hablar de ciertos asuntos a solas.
25:35Bien, les dejo entonces.
25:38Don Eduardo.
25:38Ha sido un placer, don Rafael.
25:56¿Se puede saber qué se trae entre manos?
26:00Se refiere a las tierras.
26:02Porque hasta donde a mí me alcanza,
26:05no hay ninguna ley que me prohíba comprarlas.
26:08¿No es así?
26:08No me tomé por estúpido.
26:11Estamos hablando de su presencia aquí.
26:13Las tierras es lo que menos me importa.
26:16¿Lo dice en serio?
26:17No es el asunto que nos ocupa.
26:19¿Ah, no?
26:21¿Y de qué versa entonces esta conversación?
26:23Lo sabe de sobra.
26:25Preferiría que fuese usted quien me lo dijera.
26:28¿De qué estamos hablando, Duque?
26:30Ha tratado de besar a mi esposa.
26:32Hablemos las cosas bien claras.
26:38He tratado de besar a mi esposa.
26:41Porque ante los ojos de Dios sigue siendo mi esposa y no la suya.
26:44A usted se le dio por muerto.
26:47Casó conmigo.
26:48Es mía.
26:49Muerto.
26:50Así que está usted hablando con un cadáver.
26:53Y yo sin darme cuenta.
26:54Me sorprende en...
26:55Su ingenio no le librará.
26:57En caso de que vuelva a intentarlo.
26:59Porque le advierto.
27:00¿Qué, Duque?
27:02¿De qué me advierte?
27:03¿Qué va a hacerme si vuelvo a intentar recuperar lo que es mío?
27:06¿Va a proclamar a los cuatro vientos quién soy?
27:08¿Es eso?
27:09Porque yo sí estoy dispuesto a decir quién es usted.
27:12Y ese será su final.
27:15Y por lo pronto tendrá que ir olvidándose.
27:18De formar parte del Consejo Real.
27:21Y no es eso lo que quiere.
27:24¿Verdad, Duque?
27:24Es usted un miserable.
27:29Igual que usted.
27:31Nos parecemos mucho.
27:33Fíjese si somos iguales que desposamos a la misma mujer.
27:37Eso sí, yo antes.
27:39Mujer que dicho sea de paso.
27:41No hay por qué darle tanta credibilidad.
27:44¿Qué quiere decir?
27:46Le dijo que intenté besarla.
27:51Y si no fue así.
27:52¿Se lo ha preguntado?
27:54Y si fue al revés.
27:57O una de las imaginaciones de mi querida esposa.
28:03Creo, Duque,
28:06que tiene que aclararse en un par de cuestiones
28:09antes de volver a amenazarme.
28:14Que tenga buena tarde.
28:15¡Vamos a ir a la esposa!
28:38¿Qué haces?
28:39¡Vamos a ir a la esposa!
28:39¡Vamos!
28:40Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
29:10Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
29:40Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Ghiền Mì Ghiền Mì Ghiền Mì Ghiền Mì Ghiền Mì Ghiền Mì Ghiền Mì Ghiền Mì Ghiền Mì Ghiền Mì Ghiền Mì Ghiền Mì Ghiền Mì Ghiền Mì Ghiền Mì Ghiền Mì Ghiền Mì Ghiền Mì Ghiền Mì Ghiền Mì Ghiền Mì Ghiền Mì Ghiền Mì Ghiền Mì Ghiền Mì Ghiền Mì Ghiền Mì Ghiền Mì Ghiền Mì Ghiền Mì Ghiền Mì Ghiền Mì Ghiền Mì Ghiền Mì Ghiền Mì Ghiền Mì Ghiền Mì Ghiền Mì Ghiền Mì Ghiền Mì Ghiền Mì Ghiền Mì G
30:10Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
30:13Ya, pero yo hoy quería alegrarte, aunque fuera un poco
30:18¿Qué obtengo a cambio?
30:20Tristeza
30:23Tú no tienes responsabilidad de eso. Sabes que lo estoy pasando mal y conoces los motivos
30:28Ya, pero yo he tratado de que estés bien. Te juro que me he esforzado
30:32Y algo has conseguido
30:40Mírame
30:48Me aprecio de ver a lo que estás haciendo Francisco
30:51Más de lo que supones, porque me haces sentir querida
30:55Y no puedo sino agradecértelo
30:58Cierto que estos días sonrío poco, pero es que
31:02No puedo
31:04Estando mi hermana en presidio
31:06Y con su niño que tanto la añora
31:08Yo no digo que estén las cosas para regocijarse
31:13Más...
31:14No sonrío todo lo que tú quisieras porque no puedo
31:17Y no guardas relación con lo que hagas o dejes de hacer
31:20Nadie podría conseguirlo
31:23Porque pienso todo el día en la suerte de Luisa y...
31:28Y cómo esto podría cambiar
31:31Pepa
31:32Has de mantener la esperanza
31:36Es lo que intento
31:40Convencerme de que todo se va a arreglar
31:43Soñar un futuro en el que Luisa es dichosa junto a su niño
31:47Yo me la imagino bajando de la caleza con doña Adriana
31:54¿Caleza? ¿Caleza?
31:57Has... has dicho caleza
31:59Sí, ¿qué pasa con la caleza?
32:01He de irme, discúlpame, ya te lo explicaré
32:03¡Francico!
32:12Don Atanasio
32:13Doña Victoria
32:15¿Y el duque?
32:16Acaba de retirarse a descansar un poco
32:18¿Puedo ayudarla yo?
32:20No, lo esperaré aquí
32:22¿Lo está leyendo?
32:39No
32:40No, pero es de mis lecturas preferidas
32:42Considero a Quevedo un maestro
32:44Claro
32:45Sí, lo encontré y...
32:47Quería ojearlo un poco antes de devolverlo
32:49¿Y dónde dice que lo ha encontrado?
32:52Aquí mismo
32:53Alguien debió terminarlo y lo dejó ahí
32:56O tal vez lo esté leyendo todavía
32:58¿Quién?
33:00No lo sé, no... no podría saberlo
33:02¿Acaso la señorita Irene o el señorito Rafael?
33:05Quizás doña Adriana... no lo sé
33:07¿Lo quiere usted?
33:08También lo leí hace años
33:10Tuve bastante
33:11¿No le gustó?
33:15Digamos que la picaresca dejó de interesarme siendo niña
33:18Usted se lo pierde
33:21Dicho sea, con todo el respeto
33:22Lo mejor será que lo devuelva a su sitio
33:26Si alguien lo quiere, sabrá dónde encontrarlo
33:28¿Entonces usted no lo va a leer?
33:32Me sé la vida del buscón de memoria
33:34Yo, señor, soy de Segovia
33:37Mi padre se llamó Clemente Pablos
33:39Natural del mismo pueblo
33:40Dios le tenga en el cielo
33:41Es suficiente, don Atanasio
33:42No necesito que me lo recite entero
33:44Volveré en otro momento
33:47Don Atanasio
33:56Convendría que tuvieras siempre presente lo que le dije
34:03En ningún momento olvido para quién trabajo
34:06Y a quién debo mi lealtad, doña Victoria
34:08Quede tranquila
34:33Adelante
34:36Quería verte
34:41Ayer me dejaste muy preocupada
34:49Pues no sé por qué
34:52No quedó todo perfectamente aclarado
34:55No
34:57No entendí bien tus palabras
34:59Dije lo que pensaba
35:02Que está todo bien
35:05No lo está
35:08No me contestes con una pregunta, por favor
35:13Solo quiero recuperar a mi amiga
35:17A la mejor que he tenido jamás
35:19Y que todo vuelva a ser como antes
35:21Eso son cosas distintas, Irene
35:24Amigas nunca vamos a dejar de serlo
35:28Que todo vuelva a ser como antes
35:32Eso es distinto
35:33¿Por qué?
35:40Porque te vas a casar con Leonardo
35:42Pero
35:44No hay peros que valgan
35:46Es una realidad
35:47Sucederá y yo lo he aceptado
35:51Comprende que una vez seáis marido y mujer
35:55Yo necesitaré mi tiempo
35:56Para asimilarlo
35:58
35:59Sí, lo entiendo
36:00Por supuesto
36:01Y no creas que no me alegraré por vosotros
36:06Ya me alegro al ver que a pesar de todo
36:09Os hacéis
36:10Compañía
36:12Y os hacéis sonreír el uno al otro
36:13Como debe ser
36:15Ya que yo no puedo estar con él
36:19De corazón deseo que seáis dichosos
36:20Ya verás como es lo mejor para todos
36:26Además jamás podré olvidar el cariño que os tengo a ambos
36:30Gracias, Bárbara
36:33Gracias, Bárbara
37:03¡Bárbara!
37:09¡Bárbara!
37:10Hãy subscribe cho kênh La La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
37:40Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
38:10Hãy subscribe cho kênh La La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
38:12Hãy subscribe cho kênh La La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
38:14Hãy subscribe cho kênh La La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
38:20Hãy subscribe cho kênh La La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
38:22Hãy subscribe cho kênh La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
38:24Hãy subscribe cho kênh La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
38:26Hãy subscribe cho kênh La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
38:28Hãy subscribe cho kênh La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
38:30Hãy subscribe cho kênh La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
38:32Pues no lo enojas. Él sufre de otra manera, pero si te viera...
38:41Lo haré cuando se celebre el juicio.
38:45Cuando cumpla mi pena, le contaré toda la verdad.
38:49Pero solo entonces.
38:52Luisa, ¿pero por qué no déjeme decidir cómo hacerlo?
38:56Por favor, ahora no hay momento.
38:58Dime la razón.
39:11Si ahora está la cosa délica, imagínese si la Santa Hermanda se entera que yo antes cometía el robo con Tomás.
39:21Es muy probable que no vuelva a ver la luz del sol.
39:28Entonces vas a... vas a dejar al señorito Alejo en la ignorancia.
39:33Sí. Hasta que se celebre el juicio.
39:35¿Y si no se celebra?
39:37He hablado con el escribano.
39:40Se celebrará dentro de poco.
39:46Me alegrará saberlo.
39:47Me impondrá una pena.
39:57La pagaré y regresaré a casa.
39:59Y en ese momento le explicaré toda la verdad Alejo y cuántas explicaciones me demande.
40:04Ni qué decir tiene de doña Mercedes, ni... ni de Pepa, ni...
40:08¿Qué ocurre?
40:17Luisa, que...
40:21Que esa pena podría no ser tan liviana y llevadera como esperas.
40:26¿O te cree?
40:28Y puede que recibas un castigo.
40:29Como escarmiento.
40:40¿Me ocurre, Francisco? Por el amor de Dios.
40:41Cualquiera diría que le vine persiguiendo una turba de maleantes.
40:44Me he acordado que debía hacer algo sin falta.
40:47Estando lejos de la casa y he llegado de lo más pronto que me han permitido las piezas.
40:50Sin duda viene usted de lejos porque llega sin resuello.
40:54Ya, ya.
40:56Ya, ya me estoy recuperando.
40:57¿Seguro?
40:59Respire. Respire.
41:00Y dígame que la calesa está lista para partir. No vayamos a hacer esperar al duque.
41:06Don Atanasio.
41:07¿Qué es?
41:08Estaba yo...
41:11en la... en la campa y...
41:13y no...
41:14Ruego me disculpen ustedes.
41:16Venía a hablar con Francisco sobre la calesa.
41:21¿Y?
41:22Está lista en la puerta tal y como... como él ordenó.
41:28Muy bien. Muy bien, don Amadeo. Cumplidor como siempre.
41:32Puede retirarse.
41:34A su servicio.
41:36Mejor iré avanzándome.
41:39Francisco, hágame el favor de avisar al duque e infórmele de que le espero fuera.
41:42Por supuesto, señor secretario.
41:50Padre, no... no sé cómo agradecerle.
41:53¿Pero qué haces separado?
41:54¡Corre besado al duque!
41:55Sí, sí, sí.
42:06Perdóname.
42:08Pero creía que necesitaba saberlo.
42:12De condenarte, no... no esperes salir del paso con unos reales como multa.
42:17De todas las cosas que me ha dicho, yo no sé cuál es peor.
42:38La mácula de ser tenida como ladrona te acompaña el resto de tu vida.
42:48Y a mi familia.
42:50Y a tu familia.
42:52Todo el mundo sabrá que robé a la persona que me acogió en el valle.
43:06Usted no se preocupe por mí.
43:10Yo estoy preparada para todo.
43:12Y para todo lo que me echan encima.
43:13Aceptaré y pagaré dignamente.
43:20¿Cómo has hecho siempre?
43:22Si eres la mujer más...
43:24Más decente y honesta que conozco.
43:28Sí.
43:29Gracias, pero mire dónde estoy ahora.
43:33Eso no cambia nada a mis ojos.
43:40Porque usted es buena persona.
43:42Por eso.
43:44Luisa.
43:46No te rindas, por favor.
43:48No lo hagas.
43:51¿Y por qué no habría de hacerlo?
43:53Luisa.
43:54Yo me merezco todo lo que me va a pasar.
44:01No.
44:03No.
44:15Sí que me lo merezco.
44:18Yo no robo esa talla, pero sí que ayudo a Tomás a hacerlo.
44:22Y por no hablar de todos los hurtos que cometí con él en el pasado sin recibir castigo alguno.
44:26Luisa, agua pasada no mueve, Molino.
44:28Y desde que te conozco has demostrado ser la persona que realmente eres.
44:35Yo me estoy siendo pagada por Tomás.
44:36No, no, no.
44:37No metas a Dios en esto.
44:38Porque Dios sabe que lo hiciste para dar de comer a tus hermanos.
44:42Lo sabe.
44:43Sabe que eres la persona más buena.
44:46La mejor que yo he conocido.
44:52Señora Salcedo de la Cruz.
44:55Se acabó el tiempo.
45:03Luisa, he de irme.
45:05He de irme, pero te prometo que no te voy a dejar sola.
45:08No hasta que termine todo esto.
45:09Y después, siempre, voy a estar contigo.
45:13¿Me has oído?
45:14De oído.
45:19Y gracias por el apoyo.
45:23Tú no te olvides de todo esto que te he dicho.
45:25¿De acuerdo?
45:27Dígale a la Pepa que... que te me jode ánimo.
45:30¿Me hará el favor?
45:31Por supuesto.
45:34Gracias.
45:35Doña Adriana, pasó el tiempo.
45:39No me hagas repetirse.
45:43Hasta pronto.
45:45Hasta pronto.
45:47Vale.
46:05Perdóname, hijo mío.
46:14Perdóname.
46:35Perdóname, hijo mío.
46:36Perdóname.
46:57¿A qué vienes?
46:58Chuyện...
47:00Cái gì hẳn?
47:02Cái gì hẳn?
47:04T Supreme Pin gãy.
47:06Chuyện gì hẳn?
47:08Lúch See sua Vergili sẵn ta würden hẳn.
47:10Chuyện gì hẳn ta ngãe an h doubt.
47:12Nếu như làn gặpere,
47:14Cái gì hẳn ta làm ho, thua sự có thể thì hết.
47:16Chuyện gì hẳn ta đã hțes?
47:18Vì không bỏ làm điều hẳn ta
47:20Chuyện không phải là ý nghĩ.
47:22Chuyện gì đó lắm.
47:24Nhưng đó, không phải có ý nghĩ về.
47:26A perderte a ti.
47:30No.
47:32Quizá tú seas lo que menos le importa.
47:35Tiene miedo a perderlo todo.
47:37Yo no soy lo que menos le importa.
47:40En su lista de prioridades no te antepone ni a su posición ni a su nombre.
47:44Así que no le des a elegir.
47:46Honestamente estoy deseoso de medir nuestras fuerzas.
47:53Someter a un duque.
47:56Ahí es nada el reto.
47:58Si continúas adelante morderás el polvo.
48:01Puede que hayas amasado una fortuna.
48:04Pero careces de influencias y de un título nobiliario.
48:08En lo del título tienes razón.
48:10No soy duque de ninguna parte.
48:13Pero en las influencias...
48:15José Luis va a ser consejero real.
48:18Lo has olvidado.
48:19Victoria, eso será si yo quiero.
48:21Porque una palabra mía y su sueño se esfumará.
48:25Además no creo que el duque vaya a ejercer su poder contra mí.
48:30¿Por qué?
48:32No lo sabes.
48:36Porque tú no se lo vas a permitir.
48:39Yo no puedo embridar a José Luis y mucho menos refrenar su hija.
48:42Sí puedes.
48:43¿Pero crees que no lo he intentado ya?
48:47He tratado de terciar entre vosotros desde que apareciste.
48:50Y si no te marchas del Vallen...
48:53¿De qué te ríes?
48:54¿Pero crees que me puedes engañar como si fuese un necio?
48:58No trato de engañarte.
48:59No has hecho otra cosa desde que me viste.
49:02Y si en algún momento has tenido la sensación de que jugabas conmigo,
49:07ha sido porque te lo he permitido.
49:10Te equivocas de medio en medio.
49:11Ni me equivoco ahora ni me equivoqué cuando marché sabiendo que me engañabas con el duque.
49:18Y tampoco creí nunca que el hijo que perdiste fuera mío.
49:23Mercedes...
49:24No ha sido Mercedes.
49:27No ha hecho falta.
49:29No podía ser mi hijo.
49:31Porque era el hombre con el que fornicabas.
49:35Te juro que no, damas.
49:37Gaspar era tu hijo.
49:39No.
49:40Era del duque.
49:43Y por eso te empeñabas siempre en compararlos con Galve de Aguirre.
49:47Todo este tiempo he estado observando a ver hasta dónde eras capaz de llegar con tus mentiras.
49:58Incluso he intentado buscar ese beso que nunca me quisiste dar.
50:03Yo te quise.
50:10Sé quién eres.
50:13Y qué mereces.
50:14Y te juro que tanto tú como el duque
50:19vais a pagar por cada uno de vuestros pecados.
50:40No sé por qué me empeño en saber cómo les había ido el viaje a Leonardo y a Irene.
50:43Nunca debí preguntarlo.
50:45Ya no sé qué hacer para satisfacerla.
50:47No hay manera de acertar con ella.
50:49Por más que lo intento no... no consigo meterme en la cabeza.
50:52¿Por qué te empeñas en seguir sufriendo?
50:54Don Atanasio es un hombre muy simpático.
50:56¿Y a qué viene? ¿Con quién habla?
50:58Habla con todo el mundo.
51:00¿Pero hablará con alguna persona más que con la otra?
51:01Con... doña Matilde, supongo.
51:05Atanasio trabaja en la casa grande para el duque y para doña Victoria y...
51:08y si se enterara podría hacernos muchísimo daño.
51:11Usted tiene dos ojos y dos orejas.
51:14Hasta la fecha creo que sí.
51:16Ahora también son míos.
51:17Usted está aquí comiendo comida caliente y rodeado de los suyos.
51:19Mientras que ella es la que está en prisión.
51:21¿Por qué quiere?
51:22No vuelva a hacerme algo así.
51:24¿Qué?
51:25No quiero recibir visitas señora, no quiero que nadie venga a verme.
51:28Prométamelo o a la próxima quien le prohibiré la entrada será usted.
51:31De verdad va a asociarse con un hombre que la está utilizando a usted para vengarse de nosotros.
51:35Lo dice como si fuese algo malo.
51:37Le haré una oferta que no rechazará.

Được khuyến cáo

5:50
Sắp Tới
44:03
40:31