- 4 hours ago
ดูละคร ย้อนหลัง
Category
😹
FunTranscript
00:00รายการต่อปีนี้ เป็นรายการทั่วไป สามารถรับชมได้ทุกวัย
00:17จากที่เราคุยกันคราวก่อน ว่าที่นี่อยากให้จอบกลุ่มลูกค้าชาวต่างชาติมากขึ้น
00:21ตอนนี้ทางเราก็เลยดึงร้านอาหารไทยดังๆ เข้ามาถึง 6 ร้านด้วยกันค่ะ
00:25ซึ่งล่าสุดก็คือครัวเปรมจันค่ะ
00:28แล้วเราก็จะมีการจัดบุธผลิตภัณฑ์ชุมชน
00:31เพื่อสนับสนุมสินค้าไทย
00:33แล้วก็เป็นแม่เหล็กดิมดูในห้องเที่ยวชาวต่างชาติด้วยค่ะ
00:40ซึ่งทั้งหมดนี้เป็นผลงานของพี่หมดค่ะ
00:48งั้นคุณหมดช่วยยกตัวอย่างได้มั้ยครับ ว่าผลิตภัณฑ์ชุมชนเนี่ย
00:53มีอะไรบ้าง
00:55เอ่อ...ก็มี...
00:59จะมีเป็นประหมึกแห้งของก่อสีชังค่ะ
01:02ที่เป็นตัวชูมุม
01:03แล้วก็มีผลมายฟรีสดายกับขนมอบกรอบด้วย
01:06ฟรีสดายค่ะ
01:07แต่ที่สุดในตอนนี้ก็จะเป็นกันเกงช้างแล้วก็งานสีมือค่ะ
01:10ใช่ค่ะ เพราะว่ามดสรุปทุกอย่างให้น้องเรียบร้อยแล้วค่ะ
01:14ค่ะ เพราะว่ามดสรุปทุกอย่าง
01:28ขอแห้งไหมเมื่อกี้
01:45เอ่อ...
01:46ผมซื้อมาฝัก
01:47ขอบคุณค่ะ
01:54ทำไมอะผมนั่งด้วยไม่ได้เหรอ
01:57เถาค่ะ
02:03พี่พรีเซ็นเมื่อกี้
02:05ไอดีอาคุณใช่ไหม
02:09เป็นไอดีอาของพี่โมทร์เค้าค่ะ
02:11พออ่าใส่แค่ช่วยพีเซ็นเฉยๆ
02:14ถ้าเป็นไอดีอาคุณโมท
02:16ทำไมก็ตอกไม่ได้เลย
02:18มีแต่คุณตอกแทนเขาทุกอย่าง
02:20ถ้าไม่ออกหน้ารับในสิ่งที่คุณทำนี้
02:26ทำเนี่ย เมื่อไหร่คุณจะเติดโทษ หรือใช้
02:34คือ
02:37ฉันไม่อยากมีปัญหากับหัวหน้างานนะคะ
02:41แล้วก็อีกอย่าง พี่หมดความมีบุญคุณกับพอพวกฉันมาก
02:51จะผมว่าคุณไปได้ไกลมากกว่านี้นะ
02:56ขอแค่มีความกล้า
03:02นี่
03:04เริ่มจ้า กล้ามองตามก่อน
03:23นี่ครับ
03:25คุณเริ่มมีความกล้ากันแล้ว
03:27ผมออกใจช่วยคุณนะ
03:29ขอใส่
03:33ขอคุณค่ะ
03:34ขอคุณค่ะ
03:35เพียงเท่านั้นเหมือนฉันรักเธอมาสร้างนาน
03:41ฟังหวนหายบ้าวนถึงเธอ
03:44เจ้าต้องไฟต้องควัน
03:47ฉันภายแพร์ให้เธอสร้างละทบเธอ
03:51นั่นพบสักใดฉันขอรักเธอผู้เดียว
03:57คุณค่ะ
03:58คุณค่ะ
03:59คุณค่ะ
04:01ไง
04:02วันนี้ว่างไหมเนี่ย
04:04ดูซิว่าฉันอยู่ไหนเนี่ย
04:06เอ้า
04:07แกไปตรวจดูสาขาเหรอ
04:09เออ แกจะเข้ามาดูร้านใหม่ไหม
04:11จะได้อยู่รอ
04:12ไม่น่าได้เข้าไปว่ะ
04:13規ตวอดีว่ามีผู้อย่างให้จัดงานเลี่ยงที่ร้านอ่ะ
04:15ต้องอยู่รอที่เนี่ย
04:17โอban 만든ลาดเด็บคุณพากินให้ลูกน้องดูก็ได้ไหม
04:20แกมาเลี้ยงข่าวฉันนี่
04:22เออ เอาอาวว่าให้ร้านใหม่เป็นเศษก่อน
04:25แกจะมากินตัวไหนแก็มา
04:26โอเคป้ะ
04:28อ่ะ เอ Concept
04:33แกหมุง
04:36ฉันไกลายออกกาศแล้ว
04:37ถ้าฉันไปดักรอพ่อน่าขวเปล่มจันนะ
04:39เดี๋ยว
04:41แต่พ่อแกป่วยขนาดนี้
04:42คุณค่ายคิดเขาจะยังปล่อยพ่อแกข้อมัยเหรอ
04:45ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน
04:48แต่มันเป็นทางนี้ได้ทำได้ตอนนี้
04:50ไปก่อนนะ
05:01โดที่อรัมเท้ามาคืนลุงเมื่อวาน
05:03เท่าวันนี้หนูมาที่นี่นะ
05:05มหาลุงที่ประชาติสัมพันธ์หน่อยนะ
05:08ขอลุงค่ะ หุด 다니ш Sab titled...
05:12ทำเองได้
05:31พากิน รีบมาที่นี่ดีดวนเลย
05:35คุณรู้ค่ะ
05:36ถูกขอไมคืนนะคะ
05:37นะคะ
05:39เป็นแนกร้องเป็นเอง
05:39หวงอยากให้จังเลยเนี่ย
05:40เอาคืนไป
05:43ขอораคุณีค่า
05:48pensa
05:48- กุณรู้ค่ะ
05:49รู้ captions score
05:50empresa
05:54ใช่ค่ะ
05:55법onac
05:59ทำไมคุณรู้ถูกอยากเจอขวันเหรอคะ
06:01夢้ rhe pit
06:01สร้ 2030
06:03พวกมันจำอะไรไม่ได้เลยเอ็นลูกเมา
06:06แต่ว่าไม่รู้สิที่ทำไมรู
06:10รูงถึงคิดถึง咱ก็ตลอดเลยอ่ะ
06:12มันอยากเจอดูอีกอ่ะ
06:18ขวัญก็เหมือนกันนะคะ
06:22คุณรวงทำให้ขวัญนึกถึง
06:29คุณรวงทำให้ขวัญนึกถึง
06:31ยาติผู้ใหญ่ขวันคนนึงนะคะ
06:35เอ่ยนี่
06:37มีรักจะขอร้องอย่างนึงได้ไหม
06:39ต่อไปนี่นะ
06:40ห้ามเรียกว่านลุง
06:42ให้เรียกพี่
06:45แล้วเล่น แล้วเล่น เรียกลุงนั่นแหละ
06:52นี่ชื่อขวาเนธอ่ะนี่
06:54โอ้โหชื่อพรอบเหมือนกันแล้วเรานี่
06:56หือ?
07:00หนูขวาเนธ เป็นเพื่อนกับลุงได้ไหม?
07:19ทำไมคนรู้ถึงอยากเป็นเพื่อนกับขวันเหรอคะ?
07:24ก็คนที่บ้านลุงสิ
07:26ไม่มีใครเข้าใจนั้นสับคนเลย
07:29ไม่เคยถามลุงตั้งการอะไรบ้างเนี่ย
07:32บางคนนะ คิดลุงเป็นตัวปัญหาไม่ซัก
07:43ฟังลุงอยู่หรือเปล่า?
07:46ฟังลุงค่ะ
07:51ถึงแล้วค่ะคุณลุง
07:53ตู้ ATM
07:55รอลุงแป๊บ
07:56ถึงลิดไม่เข้าเพียงใด
08:00เธอเข้ามาหา
08:03เข้ามามวบหัวมั่วใจ
08:08ฝากคำที่ฉันนั้นฟังรอขอด้วยมา
08:13คุณลุงค่ะ
08:14ขวันนี้เรื่องจะบอกค่ะ
08:15นี่
08:16นุงให้หนูนะ
08:17ถึงว่าเป็นการตอบแท้ที่หนูเก็บต้องเท้ามาคือนลุง
08:19คุณลุงค่ะ
08:20ขวันนี้เรื่องจะบอกค่ะ
08:21นี่
08:22นุงให้หนูนะ
08:23ถึงว่าเป็นการตอบแท้ที่หนูเก็บต้องเท้ามาคือนลุง
08:25ไม่เอาคุณลุง
08:26ขวันนให้หนู
08:55ตรงนี้ล้านครับ
08:58เอ้อ
08:59stakesนมองครับ
09:03ในบอกว่าจะร้อทีร้าน
09:04ไม่เยื้ออะไรต RJ Guo
09:06ทำไม
09:07ตรงนี้เขาห้ามเยื้อด colleagues
09:09ก็ฉันเจอเพื่อน จ
09:16ข้า
09:17ที่คุยพ่つใครเนี่ย
09:19บ้าฮิด generate
09:22ก็ฉันเฉอเพื่อนไง
09:23ฉันจะมีเพื่อนมันไม่ได้หรือไง
09:25นี่แก่จะไปทำ ๆ แก่จะไปทำเหรอเปล่า
09:27ฉันจะกลับไป ฉันจะโฮหาเอง
09:28ไป ๆ ๆ
09:42พี่คุณฮีรันกดเงินประสนมืองได้เหรอ
09:51พี่เธอมาหรอกอะไรคุณฮีรัน
09:54ห Ren
09:55defer Phone
09:57พราบนะคะ
09:58พรรมพอ Putting together
09:59ไม่ต้อง ๆ
10:02ไอ resistor
10:03มันเงินฉัน
10:04ฉันใช่ใครก็เล assemblingของฉัน
10:06พатаเกมินยุ่งฮะ
10:08ความบ่าร lasted
10:10เดียวมา знаком พิเธอให้เชิญชั้นเลยดีมั้ย
10:12คุณฮีรันครับ
10:14และผมจะไปตอบกูดอนอย่างไรหรือ
10:16มันจะเป็นยากอะไร
10:17โคว์มันต้องพูด
10:19จบป้าว
10:20ไม่
10:21คุณฮีรันจะไปไหนครับ
10:22ส selves ดูรุง ๆ ๆ
10:23คนลุงา ไปแล้วครับ
10:25อยู่ ๆ ๆ
10:27คนลุง ๆ
10:28ถ้า...
10:29คุณวายโร
10:37คุณลุงครับ
10:39มีอะไรให้ผมช่วยบอกได้นะครับ
10:41เราไปนั้งคุยกับตรงนูนไ택่ครับ
10:43ๆ ๆ ๆ ฉันไม่อยากคุยคือย่างแก
10:45ฉันอยากคุยกับตรงนูนคอ powiedz
10:47คุณลุง ครับ
10:49tempting ๆ ๆ
10:51می หิวอยู่ощ appearance
10:56อยู่นี่ แกคว Kazar
11:02แกทบlease
11:06grateful
11:07พาชันนั้นนะครับ เดี๋ยวอ้าไปฝั่งนี้นะครับ
11:10อยู่ผมจะไปฝั่งหนู
11:12ได้ครับ
11:21คุณลุงคะ
11:36คุณลุงจะหนีทำไมคะ
11:40แล้วคุณลุงพาขวันมาด้วยทำไมคะ
11:44ก็จะลุงไม่หนีนะ
11:45เขาก็จับได้สิว่าลุงแอบกนกันไปซื้อเล่า
11:48หะ อะไรนะคะคุณลูง
12:03เล่าที่นุงตุนเอาไว้อ่ะ หมดเกลี่ยงไปดีเลยอ่ะ
12:06นี่ เห็นที่ลูงให้หนูไว้เมื่อกี้นะ ครึ่งนึงอ่ะ ลูงขอให้หนูขอดเลชน์
12:11เก็บไปซื้อเล่าให้ลูงหน่อย ลูงหมดว่าไหร่ ลูงจะมาเบิดที่หนู
12:15ไม่ได้นะคะคุณลุง
12:18คุณลุงป่วยอยู่นะคะ
12:20ลุงรู้ได้ไง
12:23ควันเห็นได้ข่าวนะคะ
12:28ลุงไม่ได้เป็นอะไรหรอก
12:31นี่กินได้
12:33น่ะเอาไป
12:35ประดังทัวหัวดังไปๆ
12:45ความนี้มีความหมายกับเราสองคน
12:57ถึงพ่อแหวงวงนี้
12:59เป็นแหวงแต่งงานของเราสองคนเลยแล้วกันนะแก้ว
13:01แก้ว
13:07จากวันนั้นมันก็ผ่านมาห้าปีแล้วนะครับ
13:18ตามกฒหมายถือว่าคุณแก้วกับลูกเป็นผู้คนสาปสู่
13:22เราต้องยอมลับความจริงว่าคุณแก้วกับลูก
13:24ได้จากไปแล้วนะครับ
13:31อิจ transitioning
13:33อิจไมeza확น
13:35แก้วกับลูกอย่างไม่ตาย
13:37ไม่จริง
13:40เข้ากับลูกยันไม่ตาย ไม่จริง
13:54คุณลุงคะ
13:56คุณลุงเป็นไรหรือเปล่าคะ
14:01คุณลุง
14:03คุณลุง
14:04พอ
14:05พอ
14:06คุณลุงเป็นอะไรคะ
14:07พ่อ
14:08คุณลุง
14:21พ่อ...
14:22พ่อ şeh่เป็นไร
14:35ตัวคนแกเอาไว้ ถ้าฉันกลับมา เราสองคนไม่เรื่องน้องคุยอยู่กันเนี่ย
14:39ต่างเพราะไปลงมาก่อนนั้น คุณพอเลย
14:55ที่คุณพอแบบนี้ใช่อาการลงแดงแบบทุกครั้งไหมครับคุณเหรอ?
14:58อยู่จากภายนอกก็ kamu 킨เคยง horns
15:01แต่มอคิดว่าคุณฮีลันเนี่ย น้าจะมีอาemberนของแพนเนิกร่วมด้วยนะครับ
15:06เพราะว่าก่อนที่คุณข้ายจะหลับไปเนี่ย
15:08เค้าบอกว่าชาปลายมือปลายเหต้า รู้ teilweise
15:27แปลกระตุ้นความทรงจำ
15:29ที่เกี่ยวกับการสูญเสียก็ได้นะครับ
15:32ขอบคุณมากนะครับ
15:39คนป่วยคนเดียวอ่ะ
15:40ยังดูแลไม่ได้เลย
15:42หรือฉันต้องหาคนขับรถใหม่ให้คุณดีรัน
15:45ผมขอโทษครับ
15:48นี่ แม่พูดตรงๆเลยนะพาคิน
15:51ถ้าพ่อแกยังไม่หายขาด
15:53ให้อยู่แต่ในบ้านก็พอ
15:55จะได้ไม่ต้องมาสร้างเรื่องวุ่นวายแบบนี้อีก
15:57แม่ ปกติพ่อก็ไม่ได้วุ่นวายแบบนี้หรอกครับ
16:00ฉันไม่ใช่เพราะ
16:04เดี๋ยวผมขอตัวไปจัดการทุลักก่อนนะครับ
16:06อ่ะครับ
16:07ถ้าพ่อฟื้นแล้ว โทษบอกผมไหมนะ
16:09ครับ
16:10ขอบตัวนะครับ
16:11ขอบตัวนะครับ
16:12เมื่อไหร่จะติดตายไปสักทีเนี่ย
16:29ก็จะติดตายไปสักทีเนี่ย
16:31คุณอ้อน
16:34ก็ช่องนายเธออ่ะ
16:35ติดเล่าจนสมองพังไปแล้ว
16:37อยู่ไปก็จะมีแต่
16:39ทำให้คนหน่อยเขาเดือดร้อนอ่ะ
16:40แต่ตายไปซะ
16:41พาคินจะได้ได้ทุกอย่างไง
16:45ฉันผู้ผิดตรงไหน
16:46ที่เราอยู่ดีทุกวันเนี้ย
16:48ก็พ่อคุณฮีลัน
16:49ผมต้องก่ายให้คุณฮีลันหาย
16:51คิดได้แค่นี้เองอ่ะ
16:53ถึงเป็นได้แค่คนกับล้ถอ่ะ
16:57ลองคิดดูนะ
16:58ถ้าไม่มีพี่ฮีลัνสักคน
17:01เราก็ไม่ต้องเหนื่อยมาดูแลคนบ้า classical
17:04เธอก็จะได้อยู่ใกล้ชิดลูก
17:06โดยไม่ต้องรู้สึกผิกับเจ้านายอีก
17:09ไม่ดีวันไง
17:10ทำไมไม่บอกฉัน
17:13เออ คือผม
17:21ถ้าเมื่อกี้ฉันไม่โทรห่างพาคิน
17:23ฉันก็คงไม่รู้หรอกวัฐีรันเข้าโรงพยาบาล
17:40คราวนี้จะได้รู้กันว่าเธอเป็นผู้บริสุทธ หรือว่ามิดชาดชีกกันแน่
17:55ไม่เอาค่ะคุณรู ขวันให้อยากช่วยเฉยๆค่ะ
17:58เอาไปเธอนี่ มันค้ามันสกกับโปรกนี่ ถ้าหนูไม่เล่งเกียดนะ มันเก็บมาคืนลงอีก
18:03ต้องกับพี่ขวันเนศบอกจริงๆ
18:07พ่อแกเป็นคนเอาเงินให้เขาเอง พอเขาพยายามคืน พ่อแกก็ไม่รับ
18:14นังเด็กนี่ อาจจะพูดเป่าหูคุณธิลันจนยอมให้เงินก็ได้นะคะ
18:19ทำพิศกรรมไม่น่าไว้ วังใจกับพาร์ดเนศคนสำคัญของเราแบบนี้
18:23เสียชื่อเสียงห้างเราผลเลยนะคะ ไล่มันออกเถอะค่ะคุณวายโย
18:27ผมว่าคุณโมทกำลังเก่าหาเขาลอยๆ นะ ตั้งที่เขายังไม่ได้ทำอะไรผิดเลย
18:31แบบนี้มันไม่ยุติดทำกับเขานะครับ
18:37ก็จริงของคุณวายโยค่ะ โมทก็โมทแต่ข่วงชื่อเสียงห้างจนลืนนึกถึงข้อนี้ไปเลยค่ะ
18:45ก็ทำไมพ่อผมให้เงินคุณ
18:49คุณลุงเขาอยากตอบแทนฉัน เรื่องที่ฉันเคยช่วยคุณลุงเอาไว้นะคะ
18:55แล้วเขาก็บอกว่า เขาอยากเป็นเพื่อนกับฉัน
18:59เป็นเพื่อนกับคนแปลกหน้าที่บึงเจอกันครั้ง 2 ครั้งกันนะ
19:03คุณลุงเขาเล่าว่า ไม่มีใครเข้าใจเขา
19:09จนเขารู้สึกว่าตัวเองเป็นตัวปัญหา
19:14พอคนขอบคนไม่รับฟังเขา
19:17เขาก็เลยอยากหาคนแล้วไปให้ฟังมั้งคะ
19:23อันอะไร เรื่องที่น่าห้าง expenses
19:25คุณไม่คุยเลยกับพ่อผม
19:27ทำไมออการก็ถึงเป็นแบบนั้น
19:31โย Burned Goetup K
19:43คุณ แล้ว ตอนนี้ อาการคุณลุงเป็นยังไงบ้างคะ
19:51คุณนี้ดูเป็นห่วงพ่อผมแห่งเลยนะ
19:55ก็คุณลุงเขาเป็นลมต่อหน้าฉัน
19:59ถ้าเกิดว่าฉันไม่ห่วง แบบนั้นถึงค่ะถึงจะแปลก
20:07ฝากเอาเงินนี้คืนคุณลุงไว้นะคะ
20:11นี่เงินพ่อผม พ่อผมให้คุณแล้ว
20:25ลับไป
20:27ถึงคราวนี้เธอจะลอดตัวไปได้
20:43แต่ต่อไปนี้
20:45ฉันจะจักตามองดูเธอเอง
20:51แกแกบอกว่าไม่ไว้ใจขวันเห็น
20:55แกเขาเก็บเงินไว้ทำไมไว้
20:57คุณคือเงินนั้นหมายจะทำให้เรารู้จักที่ใส่พ่อพ่อขึ้นก็ได้นะ
20:59ต้องรู้ให้ได้ไว้
21:01ต้องมีต้องการเลยจากพ่อฉัน
21:05ห้า?
21:06พังมาทำงานได้มีกี่วัน
21:07โดนพี่หมดใหม่หัวแล้วเหรอ?
21:09ใช่
21:23อ้อ้อยย
21:25พี่ไพร
21:26นี่ห่วงเพิ่นหรือห่วงตัวเองกันแน่
21:29แต่จะว่าไป
21:31คุณพาคินเขาดูจับผิดขวันมากเลยนะ
21:33ท่านนี้ขวันก็ยับไม่ได้ทำอะไรพ่อเขาเลย
21:35ข้าเขาเลย
21:38ข้าก็คงกว่าใครมาหลอกพ่อเขาละมั้ง
21:42เออ... แต่ว่า...
21:45ตอนที่อ่ายพ่อขวันเหนดกับแก่มบุงเภื่อแรก เขêtesยูนาบายคุ้นฮีลันด์ดี
21:52หรือว่า...ขวันเหนดนี่สิมิธ์อย่างเกียวของคุ้นฮีลันด์ถ์
21:58ไม่ต้องด่าละ ไป ไปถามเลย
22:01เฮ็ย เกีย้า ข้าเจาจะหาว่าเราเคลือกหรือเปล่า
22:04เฮ้ย ไม่ เราคนไทย เขาเรียกใส่ใจอย่างใกล้ชิด
22:07ไป เร็ว ลุก
22:09เฮ้ย เดี๋ยว
22:12เอา เอา เอา ไปไว้ว่ะ
22:23แล้วแบบนี้แกเจายังไงต่ออ่ะ
22:25ยายก็ยังอยู่ว่าเรื่องพ่อแกเป็นความรับอ่ะ
22:28แต่ตอนเนี่ย ทั้งคุณวายโย ทั้งพี่มด
22:31ใช่ว่าจับตาดูแกอีกอ่ะ
22:33คงต้องระวังตัวให้มากขึ้นอ่ะ
22:35ความรับ
22:37โฮ
22:43แล้วต่อให้ได้เจอคุณทีลานอีก
22:45มังทีก็เมา
22:47มังทีก็ทำอะไรข้าดเดาไม่ได้อ่ะ
22:49แล้วแบบนี้แกจะบอกความจริงกับเขาได้ยังไงว่าแกเป็นรูป
22:53นี่ทุกคนมาทำอะไรกันอ่ะ
22:57นี่ทุกคนมาทำอะไรกันอ่ะ
22:59นี่ทุกคนมาทำอะไรกันอ่ะ
23:01เออ คือว่า
23:03คือว่า
23:05ของเข้า
23:07วัวได้มาจอบฟังว่าไหนคุยกันได้ดี
23:09แต่ว่า ของเข้า
23:11คือว่า
23:13เอ่อคือว่าคือว่าพวกเข้าวะเด่มมาจอบฟังปุ่มไทยคุยกันได้ดี
23:21แต่ว่าผวกเข้าคือว่าคือว่า...
23:24นี่ ขวันเนท เกี่ยวโค่งอะไรกับคุณเฮรรณกันแน่
23:37สรุปที่ขวันเข้ามากรุงเทพพอมาตามหาพ่อเหรอ
23:42ใช่ พ่อที่กังขวรไปทั้งแต่เด็ก
23:47แล้วขวรก็เพิ่งรู้ว่า
23:49พ่อเคยเป็นลูกจ้ spielen
23:53ขวรก็เลยเข้าไปตามหาป่อแสไหมพ่อจากพังฤีรัน
23:57แล้ว...ทำไมต้องเกี่ยบเป็นความรับด้วยอ่ะ
24:02อืม...
24:04คือ...
24:05ขวรมเห็นว่าพ่อตั้งไซส์ที่มันไปอ่ะ
24:07มันเลยไม่อยากแสดงตัวว่าเป็นลูก
24:10ถ้าเกิดเขามีข้อพัวใหม่ มันจะมีปัญหาเอา มันก็ค่าอยากรู้ว่าพ่อมาสบายดีไหม
24:15ใช่ไหมควัน
24:17ใช่
24:20ควันเนช แต่รับโตนเนอะ
24:26หนาต้องสารดีๆ
24:31พูดเป็นอย่างด้วย พูดเป็นอย่าง
24:33อย่ามาเนียน
24:40เราเข้าใจความรู้สึกขวันนะ
24:42พอแม่เราก็เสียไป แต่เรายังเด็กเหมือนกันอะ
24:45เราเองก็อยากเจอเขานะ
24:47แค่ในความฝันก็ยังดี
24:53แต่เรื่องใหญ่ขนาดนี้
24:55ขวันน่าจะบอกเพราะเรากังแต่แรกสิ
24:57จะได้ช่วยกัน
25:00ขวันขอโทนนะที่ไม่ได้บอก
25:02ขวันไม่อยากให้ปัญหาของที่บ้าน
25:05กลายเป็นปัญหาของทุกคนอะ
25:07เพียงต่อไปนี้มีอะไรต้องบอกกันนะ
25:10เป็นเพื่อนก็ต้องช่วยกันสิ
25:13ได้
25:19ว่าแต่ทำไมที่พายแต่งตัวแบบนี้
25:24อายเริ่มไปเลย เดี๋ยวอายไปก่อนเนี้ย
25:29คนนี้เจ้าพ่อรับจอบจ๊ะ
25:32กลางวันอย่าขับวินคับรายเดอร์
25:34สมตอนนั้นคืนนี้ ก็ไปบอกของที่ร้านอาหาร
25:44แคบบุม แควเคยเล่าว 내ฉันฟังใช่ไหม
25:47ว่าสเปกของแกเนี้ยต้องเป็นคนตลก
25:50ขย่อนแล้วก็ร้อง profession เพราะ
25:52ใช่ไหม สเปกแกเลยใช่ไหม
25:56ฉันแบบปิภัยเนี้ยมีครบทุกข้อเลยนะ
25:59สเปก กับสเปกแกเลยว่าไหม
26:02ก็แต่หน้าตาเกาหลีกับมันนี่อ่ะดิ
26:32นี่ชื่อขวาเนธหรือเนี่ย
26:34โหววววชื่อพอเหมือนกันอ่ะเณлиш
26:39ถูกขวาเนธ
26:41เป็นเพื่อนกับเรุฬันได้มั้ย
26:44ขวาเนธ
26:48ขวาเนธ
26:55ขวาเนธ
26:59ขวาเนธ
27:01ใครอ่ะ ควันเนธ ฮะ
27:05พี่ฮีรันละเมินอยู่นี่ควันเนธอ่ะใคร
27:09ผมไม่รู้จริงครับ
27:10อ่ะ เนธ วันนี้ไปกับพี่ฮีรันมันใช่เหรอ จะไม่รู้ได้อย่างไร
27:15ก็...ผมไม่ทราบวันจริงนะครับ
27:18อ่ะ
27:19อ่ะ ชั้นมีเรื่องอย่าจะถามหน่อย
27:32ได้สิคะ ลูกค้าระดับซุปเปอร์วิไอพีอย่างคุณออนอ่ะ
27:36มดยินดีช่วยทุกเรื่องเลยค่ะ
27:38รู้จักคนที่ขวันเนธไหม
27:41อ๋อ ยายเด็กที่คุณฮีรันกดเงินให้วันนี้ค่ะ
27:45ฮะ ให้เงินเลยเหรอ
27:47แล้ว...พี่ฮีรันมีเจอมันได้ยังไง
27:50มันทำงานที่นี่ค่ะ
27:51เพิ่งเข้ามาทำหนะของสด
27:54แต่ไม่รู้มันทำมีท่าไหร่นะคะ
27:56คุณฮีรันถึงติดตกติดใจ
27:58ถึงขั้นกดเงินให้แบบนี้เนี่ย
28:01มันอาจจะเป็นพวกมิชาชีพ
28:04หรือไม่
28:05มันก็หวังรวยทางลัดอยู่นะคะ คุณออนค่ะ
28:07หน้าตามันเป็นยังไง
28:09ไหนส่งรูปมาสิ
28:11ได้เลยค่ะ คุณออน
28:36พอชั้นเป็นไร
28:37อยู่อยู่ คุณลุงก็มือไม้สั่น
28:39แล้วก็หายใจเร็ว
28:41แล้วก็น้ามืดแบบนี้ค่ะ
28:42ถ้าอากาศแค่นั้นทำไมต้องเหนือออก
28:44แล้วตัวอีกถือเย็นทะนาดนี้
28:58พอใส่วันนี้เดี๋ยวก่อน
29:00เอ้า เข้ากลาบบายอันนี้
29:03ใช่จ๊ะ
29:05คือ
29:07ควันอยากไปเยี่ยมคุณฮิรันอ่ะ
29:10ก็จะได้หาโอกาสไปถามเค้าเรื่องพ่อของควันไง
29:19แต่ว่าควันไม่รู้ว่าคุณฮิรันพักษกับที่โรงพยาบัลไหน
29:21เธอสองคนช่วยไปถามคุณวายุวให้หน่อยได้ไหมอ่ะ
29:25Love อร์จ ไรอย Bil unstaram.
29:30คือถ้าถามคุณพาคีนอ่ะ ไม่ได้แน่-แน่-แน่
29:32เพราะเขาต้องสับผิด ไอ้ขวันมันอยู่ไง
29:36แต่ถ้าถามคุณวายโย เขาอาจจะรู้ก็ได้ไง
29:42แบบนั้น แล้วว่ามันก็แป pelกๆ ไปหน่อยว่ะ
29:47出 occupational care
29:49ELLEouch
29:53เรามีคุยงานกับเขาอยู่แล้ว 아ง masters
29:55เดี๋ยวน่าจะหาจังหวัดทางให้ได้นะ
29:56อ๋อ...
29:58เฮ้ย...
30:00นี่แก็จันลุคเหล่าหรอ
30:02โอ้ยๆ นี่ความแล้วเหมือนกันนั้นนี่เรา
30:05ไหนบอกเพื่อนกัน แน้งบอกกันทุกเรื่องไง
30:08ขึ้นไม่มีอะไรจริงๆ
30:11คือเราก็แค่อยากจะช่วยควาเนษย ไปทำงานก่อนแล้ว
30:15รีบไปทำงาน หลีบไปหาคุณวาย อ่ะจ๊ะ
30:19นี่แก
30:21แกก็อย่าไปเซลล์เขาเยอะ ไม่เกิดว่าเขาไม่ช่วยเราจะทำยังไง
30:23โอ้ย ช่วยเหลือแล้วแหละ
30:25เหมือนเรียกไปหาของบาโยแล้วเนี่ย
30:27เยี่ยวแล้ว ควรกับของบาโยน์นะครับ
30:31ขอเดียวกันก็ยื้นแหละ
30:43มีอะไรจะคุยกับผมบ้า
30:44เออ...คือว่า...
30:51นั่นเดี๋ยวคุณข้ายลายมาบอกนะ
30:57ผมมีประชุมต่อที่สำหรังงานใหญ่
31:05โอ๊ย...
31:09ขอใจ
31:14เหมือนอะไรเปล่า
31:16คือ...เวียนหัวนิดนอยอะค่ะ
31:19แต่เดี๋ยวนั่งพักก็คุณสีขึ้นนะคะ
31:21นั่นเดี๋ยวผมอยู่กันเพื่อน
31:29แล้ว...เมื่อกี้คุณมีเรื่องอะไรจะคุยกับผมเหรอ
31:33คือ...
31:35พ่ออัสยาถามน้องพ่อของคุณพาคิมนะคะ
31:38ว่าเขาเป็นยังไงบ้าง
31:41ดีขึ้นหรอคะ
31:43แต่คุณหมอบอกว่า...
31:45ให้ดูออการอีกวันสองวันเนี่ย
31:47อีกวันสองวันเนี่ย
31:49แล้วอยู่ลงเพราบาลไหนหรอคะ
31:51อยู่ทำไมถึงถามหาพ่ออีกพาคิมหรอ
31:53ก็...
31:55คุณเหรอันเขาเป็นพาร์สเนอร์ของห้างเรา
31:58จุดๆ ว่าเป็นลงในห้างแบบนี้
32:00แล้วก็ต้องแสดงเขาห่วงไงไม่ใช่เหรอคะ
32:05จะไปเยี่ยมเหรอ
32:07ไปกับผมไหม
32:09จะได้ให้หมอดูออการด้วย
32:11คือ...
32:12พออัสย์แค่มาถามแทนพี่โมสด้าค่ะ
32:14จะได้ส่งกับเช้าไปเยี่ยมถูก
32:17จริงเหรอครับ
32:19จริงเหรอครับ
32:22เพราะทำไมต้องหลบตาผมด้วย
32:25คุณหลบตาผมบ่อยๆแบบนี้
32:28ผมเริ่มคิดว่านะว่าคุณมีอะไรปิดบังผมอ่ะ
32:45ผมชอบนะ
32:47ค่ะ
32:49เวลาที่คุณสู้คนอ่ะ
32:51อ๋อ
32:56พ่อพาทินอยู่โรงพยาบัลจักเวท
32:59ห้อง 302 ครับ
33:01ขอบคุณนะคะคุณวายโอ
33:06หายไว้จังเลยนะครับ
33:09พอดี พอยใส่ดีขึ้นแล้วค่ะ
33:11อ๋อค่ะ
33:14จริงๆพ่อพาทินไม่ได้อยู่ห้อง 302 หรอครับ
33:26แต่ถ้าคุณอยากรู้ว่าพ่อพาทินอยู่ห้องไหน
33:30คุณต้องไปกินข้าวกับผมก่อน
33:33ผมร้อเล่น
33:37พ่อพาทินอยู่ห้อง 302 นั่นแหละ
33:40จะเล่นชวนยินข้าวอ่ะ
33:42ผมชวนจริงๆนะ
33:44จะไว้วันหลังไหมครับ
33:46คุณหีลันอยู่ห้อง 302 โรงบันจักเวทนะ
33:51โอเคจ้ะ ขอบใจมากนะพ่อยใส
33:54302 โรงพยาบันจักเวท
34:01คุณหีลันอยู่ห้อง 302 โรงบันจักเวทนะ
34:07โอเคจ้ะ ขอบใจมากนะพ่อยใส
34:12302 โรงพยาบันจักเวท
34:16ฉันรู้นะว่าแกเป็นห่วงพ่ออ่ะ
34:18แต่แกจะเข้าไปเยี่ยมพ่อได้ง่ายขนาดนั้นเลยหรอ
34:21แต่ถ้าคราวนี้คุณพาทินมันเขาเห็นแก้อยู่กับพ่ออีกอ่ะ
34:24แกจะแก้ตัวยังไง
34:30ฉันไม่วิธี
34:33ฉันไม่วิธี
34:37เกิดเป็นบอตสัยรับจัง
34:44นั่งข้างทางคนก็มองว่าไม่ดี
34:47ส่งเธอไปทุกทางไปดีทุกที
34:51ยังไม่มีใครจะมาสนใจ
34:55เพราะไม่หลอไม่รวย
34:58เหมือนใครๆ
35:03ขวัน ฉันขอไปกับพี่ทงนะ
35:05ส่วนแกไปกับพี่ไหละกัน
35:07ได้ ถ้าอย่างนั้นเจอกันที่โรงพยาบาลนะ
35:10พี่ค่ะ ไปเลยค่ะ
35:12เอ้าเฮ้ย เร็วๆรายรีบตามมา
35:15ไปแล้ะ
35:17เอ้า ไปไม่รอกเลย
35:20เฮ้ย แกมบุ้ม
35:23ไอ้น้ำอายดีที่สุดเหรอ
35:24พูดว่าว่าอายน่ะ
35:26จี้พีนเอินพอ
35:27Google Map เอินพี
35:29ส่วนแกมบุ้มอ่ะ
35:31สื่อเอินอายว่า
35:32แว้มกระดายน่ะจ้า
35:33โอ้ย เดี๋ยวพูดมากน่ะแหละ
35:35ไอ้ขวันมันไปถึงไหนตอนไหนแล้วเนี่ย
35:37นี่ไปสุทธี
35:39ไป ไป ไป
35:41เดี๋ยวไพร์
35:43เดี๋ยวๆ อายใส่มวกก่อน
35:45ใส่มวก
35:46แหละ
35:47กวะดเอิยวนะ
35:48ทำไมต้องกด啊
35:49มันอันตลา
36:07เห้ย reais
36:08ه๊อ้อ้ Yog attentive
36:11โอ้ย watt
36:11โอ้ย segundo
36:13แพดที่นี่
36:14พิสู้หลงขวบค์ไปทั้งไหนอีก
36:17ข้าบย่อนสวันแบบนี้มะในไง nutshell
36:18นอง
36:19อ่ะ นี่แทมีคนท immersionบนรองโซเตี่ยวแจมไหน
36:21เสียสื้อพิส aquele
36:24นี่ กับเป็นแบบนี้ยังไง
36:25พั้งถึงเอิญแกบกันเฟ้ย
36:27โ Jake
36:29โด๊ะพี่ พึเป็นคีก wind on
36:32ตรงนี้ทุกวัน ลี่สมหารเลย
36:33ไอ้ แต่เขาท่าทางเหมือนลักเล่งอยู่นะ
36:38เฮ้ย มันจีดลักเรียงนี้อย่างจริงน่อย ส่งขีบกับป้อมนี่
36:41พี่แน่ใจนะว่าจะสู้มันไหวอะ
36:43ไห้อีกแปดคุ้น
36:45ดูข้างหลังนู้น
36:52วิ้ง!
36:52ไป!
36:54คิว!
36:55จะนี่ไปไหนวะ
36:56นิดตัวไหม
36:59มานี่!
37:00เฮ้ย!
37:01เฮ้ย!
37:02เฮ้ย!
37:04มีตาที่ที่เกือบนิ
37:12จะไม่เป็นไว้แล้วอะ
37:16เห้ย! โรดนี้กันไหม?
37:18เล่าใกล้นี้นะ
37:19เอาไปเร็ว!
37:20อะไร! เร็วๆๆๆๆ ว่ามันตอกมา
37:24เร็วพี่
37:25เร็ว! อย่าต้องปลงใกล้ตัวเลย
37:30เฮ้ย ไม่หายไปไหนวะ ทานวันว่าพี่
37:36โอ้ย ง่วมือนดไม่ขี่ตามเป็นวะ สุดหมองเนี่ย
37:40ไว้เด้ย
37:42พี่กลัวพวกมาขนาดนั้นเลยหรอ
37:48อายันไกล
37:51คนบ้าอะไรกลัวไกล
37:54เฮ้ย เฮ้ย เฮ้ย แก่มุม แก่มันจิกดาไกล
37:59มันก็รู้หรอกว่าเราเอ็ดไหมเนี่ย
38:03ตอนดอกอ้อย
38:05มาพี่ฮีรันสวยแล้วพี่นี่เนี่ย
38:09มันปล่อยให้มันกลับ
38:13สวัสดีค่ะ
38:18สวัสดีค่ะ
38:19ไม่เย็บคนไข้ห้องไหนคะ
38:21คุณฮีรันค่ะ ห้อง 302 ค่ะ
38:24เดี๋ยวขึ้นรีบไปชั้น 3 ได้เลยค่ะ
38:27ขอบคุณนะคะ
38:40เข้ามาแล้วนะคะ
38:57ก็ตอนนี้
39:00เมื่อหรอก
39:27สวัสดี
39:57คุณลุงคะ
40:17คุณลุงเป็นอะไรหรือเปล่าคะ
40:21คุณลุงคะ
40:27คุณลุงเป็นอะไรหรือเปล่าคะ
40:40คุณลุงเป็นอะไรหรือเปล่าคะ
40:51ดูเข้าออกเข้าใจข้อมันเลยล่ะ
40:54คุณมีอะไรปิดบังผมอยู่
40:59ซื้อของโปรดประฝากนะครับ
41:00ผมว่าแล้วนะ ถ้าวันหนึ่งอ่า มีรูปขึ้นมา
41:03หากต้องดูแล เขาดีมาก ๆ นี่แหละ
41:07ฉันไม่อยากให้มันอยู่ใกล้พี่ฮิลัต
41:09มอดจิ้มทีทำให้ค่ะ
41:11เอาของเนี่ย ไปไว้ในล็อกเกอร์ขวัญเนศ
41:13ฉันอยากให้ขวัญเนศโดนไล่ออก
41:24ที่เปลี่ยนโลกทั้งไม่ที่เหงา ให้มันด้วยงาม
41:30คนที่รักจริงไม่ทิ้งกัน ไม่ว่ายังไงก็ตาม
41:38แอคโอกับแพง
Recommended
22:24
|
Up next
43:31
53:42
51:24
49:12
42:20
43:21
45:20
43:12
54:12
1:22:03
41:31
1:19:24
22:21
38:13
47:29
58:36
55:13
Be the first to comment