- 4 weeks ago
Category
🎥
Short filmTranscript
00:00ไม่เท้าหมออย่า
00:03ตอนที่ 5 ข้าขอโทษ
00:09ยอมข้าผิดตัว ดีกว่าปล่อยปีศาสตร์ไป
00:12หลิงเออไม่เคยทำร้ายใคร
00:14ใหญ่พวกท่านไม่ยอมปล่อยนาง
00:21ไม่เคยทำร้ายใครเลย
00:24แล้วคราบเลือบันตัวเจ้า เกิดจักอะไรกัน
00:27ข้ายอมสละเลือดให้นางเอง
00:29หลิงเออปล่อยนัก
00:31มีเพียงวิธีนี้ช่วยนางได้
00:33นางไม่เคยทำร้ายค่า
00:35มีแต่ช่วยค่าซ้ำแล้ว ซ้ำเล่า
00:37แม้แต่พูดที่ไม่รู้จักตอนนั้น
00:39ก็ยินดีร้ายอาคมรักษาแผลค่า
00:41วันนี้ไม่ว่าอย่างไร ค่าจะช่วยท่าน
00:44เจ้าหมอยาทึ้มบอกว่ามั่นจือ
00:47อาจมีอันตรายถึงชีวิต
00:49ข้ามีอาจวางใจจริงๆ ทำใจให้สบายรักษาตัวในนี้
00:53เชื่อข้านะ ข้าจะรักษาแผ่ให้เขา รับรองเขาจะไม่เป็นอาร่า
01:07พวกนางไม่ใช่คนแล้ว
01:09พวกนางเลย ไม่ได้มีพูดตนเดียวจริงด้วย
01:13จับตัวเข้าไป สอบปากคำเข้มงวด
01:15เช้าก่อน
01:16ค้าจะไปกับพวกท่าน
01:27ลิงเออ อย่าพูดอะไร ง่อ ง่อ ง่อสิ
01:30เธ้นภาคเพียนนับสิบปี บันนี้ได้รับราชกาล
01:34จะเสียอนาคต เพราะค่าไม่ได้
01:38ลิงเออ
01:40มึงเจือ ปล่อยเมื่อ
01:43เต้า เขาเป็นเพียงบันดิตอ่อนแอ ถูกค่าลอดลวง
01:51เมื่อครูก เขาเพียงพูดร้ายสาระ
01:53หวังว่าเต้าจะไม่ถือสาปล่อยเข้าไป
01:56ค่าน้อยเหตุหลินจือ
01:58ยินดีใช้ตัวเอง
02:00แรกอนาคตเขา
02:02แรกอนาคตเขา
02:04เอาตัวไป
02:10ทางใครเข้ามา
02:11ทางแต่ต้องนั่ง
02:14ปล่อยสน
02:15ปล่อย awhile
02:42เจ้าหรอกค่า ถ้าจริงแล้วเจ้า ไม่ได้ผู้คู่วิญญาณใหม่กับค่าเลย
02:50ค่าขอโทษ อันตัวรายเกินไป ค่าไปยินดี ให้ท่านบาทเจ็บ
03:02ลิงเออ
03:04เอาตัวพูดเห็นลินจือกลับไปที่หน่วย หากเย่ชินอองเห็นต้องตกรังวัลอย่างงามเนี่ย
03:09ใครก็พานังไปไม่ได้
03:13เจ้าหมอนี่ ไม่รู้ดีแล้วครบคิดปีศาพูด ยังกล่าต่อต้อนอีก
03:18ไม่มีจาก ทั้งไม่ได้ พว่า จริงกันดี พว่า
03:43ถ้าจริงกัน
03:44ชิวมิง
03:48หน่วยสร้างชิงจับแค่ปีศาส
03:50ไม่แต่ชาวบ้าน
03:52ขอรับ
03:55แต่เท้า ไหลนี้ของท่าน
04:11เอาเหตุหลินจือไป
04:14ไม่คิดว่าหน่วยสร้างชิงจะมีเยอะฝีมือ
04:29แย่แล้ว เจ้าหมอยาทึ่ม
04:34เจ้าหมอยาทึ่ม
04:36หมอยาทึ่ม
04:40หมอยาทึ่ม
04:42เจ้าอยู่ไหนเนี่ย
04:44เจ้าไปไหนแล้ว
04:46แม้แต่พูดที่ไม่รู้จักตอนนั้น
04:48ก็ยินดีร้ายอาคมรักษาแผลค่า
04:50หมอยาทึ่ม
04:52พวกข้ากับหน่วยสร้างชิงไหร่แค่
05:01อย่าจังตามล่าไม่ลดแล้ว
05:03เซียวล่า
05:09เซียวล่า
05:21จ้มไม่เป็นอะไรเนี่ย
05:23ต้องทอดค่า
05:35เป็นความผิดของค่าเอง
05:37ค่าอยากไปช่วยพีสาวเห็นหลินจือ
05:39ไม่คิดว่าจะจะกับหน่วยสร้างชิง
05:41ที่ไหนได้ค่ากลับบาทเจ็บ
05:43ทำเจ้าเดือดร้อน
05:45ค่าขอโทษ
05:47ทำเจ้าเดือดร้อน
05:49ข้าขอโทษ
05:51ข้าขอโทษ
05:55เหตุใดเจ้าถึงได้พูด
05:57ขอโทษค่าแล้ว
05:59เดิมค่าคิดว่า
06:01นางจะค่าปันดิตนั่นเพื่อต่อชีวิต
06:07ถึงขั้น
06:17ไม่ทอดเจ้าหรอก
06:19มนุษย์มีอาคติกับพูดอย่างเรามันนาแล้ว
06:23หน่วยสร้างชินประกาศจะกำจัดปีสาติพูดให้หมดสิ้น
06:27พี่สาวเห็นหลินจือ
06:29ถูกจับแล้วหรือ
06:31ไม่ได้
06:33ข้าต้องไปช่วยนาน
06:35เจ้าเป็นอะไร
06:57ไม่มีอะไร
06:59ข้าแค่อยากบอก
07:01เมื่อครูบบนทนน
07:03ข้าพบนางกับสามี
07:05สีหน้าเห็นหลินจือ
07:07ดีขึ้นไม่ด้อย
07:09พูดจริงหรือ
07:11พี่สาวเห็นหลินจือ
07:13หนีได้หรือ
07:19ไม่ได้หลอกข้านะ
07:21ข้านะ
07:37พูดเห็นหลินจือ
07:39ให้ข้าไตสวนได้หรือไม่
07:41แต่ไหนมาเจ้าเพียงแค่จับไม่ไตสวน
07:43วันนี้เป็นอะไรไป
07:45ยามได้ล่าบบนหุบเขาไปมิ้ง
07:47ข้าเคยสงสัย
07:49เห็นหลินจือหวานแสงกลัวความร้อน
07:51ไม่เข้าใกล้เบลเทียน
07:53แต่เรือข้าตกรรมนั้น
07:55จุดไฟสวังจ้า
07:57คิดดูแล้วแปลกนะ
07:59แต่ไหนมาหน่อยสร้างชิงแค่จับพี่สาทพูด
08:01ส่วนการทำคดี
08:03ส่วนให้สารต้าหลีจัดกัน
08:05เอาอย่างนี้
08:07เรื่องที่เจ้าเกล่าวมา
08:09ข้าจะอธิบายกับร้องผู้บัญชาการจู ให้เสียบความจริงจนปลากฐนะ
08:14ชามบ้านแล้วแวกนี้บอกว่า ในคืนนั้นได้กินเสียงร้องของเด็กหญิง แต่ลังเกิดเหตุ
08:19กลับแล้วล่องรอย หาพวกเราตามหาเจอ
08:23ไม่ใช่หน้าที่ไม่สมคурทำ ทำคดีหาใช้ความรับผิดชอบของเรา
08:28กิวมิ้ง เมื่อก่อนจะไม่ยุ่งเรื่องผู้อื่นนี้นะ
08:32เจ้าคงเหนื่อยแล้ว เรียบกลับไปพักเธอ
08:37เฮ้ เจ้าได้แพลมาด้วยเหรอ
08:45แค่แพลเล็กน้อย สองสามวันก็หาย
08:52ได้ยินหารเย่บอกว่า คืนนี้เจ้าสองสัญญาณทั้งหมดสองครั้ง
08:56หรือว่ามีปลาหลุดแหรอ
08:58ไม่มี
09:00รู้หรือไม่ ว่าเพราะเหตุอันใด เหตุลิ้นจือต้นเล็กๆ
09:06จึงนี้จากหน่วยสร้างชิงที่อาราคานั่นหนาได้
09:12ค่าสั่งให้หารเย่ จงใจคลายอาราคา
09:15เพราะอยากสาวเทาไปให้ถึงแต่ง
09:18หาหมู่บ้านสมุนพลายในตำมาร
09:20กว่าล้างปีศาทพูดให้หมดสิ้น
09:23แต่ใครจะคิด คนมาช่วยเป็นบันดิตอ่อนแอผู้หนึ่ง
09:28หน้าเสียดาย
09:34เห็ดลีนจือ
09:36ข้ารู้ เจ้าไม่ใช่คนร้าย
09:42วันนี้ปล่อยเจ้าไป
09:44เรื่องนี้ ห้ามเอ่ยกับผู้ได้
09:48ข้ารู้ เจ้าไม่ใช่คนร้าย
09:50วันนี้ปล่อยเจ้าไป
09:52เรื่องนี้ ห้ามเอ่ยกับผู้ได้
09:54ข้ารู้ เจ้าไม่ใช่คนร้าย
09:58วันนี้ปล่อยเจ้าไป
10:00เรื่องนี้ ห้ามเอ่ยกับผู้ได้
10:02กับผู้ได้
10:08หน่วยสร้างชิง
10:10ค่าหล้อมยากว่า 30 ปี
10:12ใช่ผู้สมุนภัยหรือไม่
10:14แค่ดมค่าก็รู้
10:16นี่เป็นเห็ดลินจือธรรมดาดอกหนึ่ง
10:18ไม่เกี่ยวกับพูดเห็ดลินจือที่จับมาก่อนหน้านี้
10:20ตามความเห็นค่า
10:22เป็นพระเจ้าฝ้าไม่ดี
10:24ยังก็ให้คนเอามาสับเปลี่ยน
10:26ว่าฝ้าฝ้าไม่ดีเหรอ
10:28ท่านขอแล้ว
10:36เรื่องเห็ดลินจืออย่าทำเออกกะเหรอ
10:38ช่วงนี้เพิ่มการล่าดอเวน
10:40จากวันละ 3 ครั้ง
10:42เป็นวันละ 5 ครั้ง
10:44เมื่อได้ที่พบปีศาสตร์พูด
10:46ไม่ว่ามีความผิดหรือไม่
10:48จับกุ้มท่านที่
11:10ลำดับของท่าน
11:12อย่าทำหายนะ
11:14ท่านหรอสักครูป
11:16ขอบคุณ
11:20มาเทวดาอยู่หรือไม่
11:22เท้าแก้
11:24มีคนมห้า
11:28มาเทวดา
11:30เราจะย้ายจักไปมีงแล้วก่อน
11:32เดินทาง
11:34รึงเอิรอย่าขอบคุณท่าน
11:36มาเทวดาจิ้ว
11:38ขอบคุณท่านมาก
11:40รักษาให้ค่า สำยังรักษาเมื้องจือ สามีค่า
11:43เรื่องเล็กน้อย ไม่จะเป็นต้องเอ่ย
11:47จะขอบคุณ ก็ขอบคุณนะ
12:02พี่สาวเห็ดหลินจือ สีหน้าของท่านดูดีขึ้นมาก
12:06ช่างดีเหลือเกิน นี่พวกท่านจะไปที่ไหนกันหรือ
12:12เซวหลาน พวกเราตัดสินใจ ย้ายออกจากไปมิง ก่อนออกเดินทาง
12:18จึงตั้งใจมาเตือนเจ้าไว้ แคว้นไปมิงเต็มไปด้วยอันตราย
12:22ทั่วทิตย์มีกำลังพลหน่วยสร้างชิง ร่างก่ายเจ้าอยู่ไม่เสถียน
12:26วันน่า ต้องระวังรอบคอบให้มาก รู้หรือไหม
12:31อืม รู้แล้ว แต่ว่าค่าไม่อยากให้ท่านไปเลย
12:37ถามเจ้าหน่อย เจ้ากับม.เทวดา ผูกคู่วิญญาณกี่วันแล้ว
12:42อืม ครึ่งเดือนกว่าแล้วกระมัง แต่ตะบักค่าตื่นเขิน
12:47กว่าจะเป็นมนุษย์ คงต้องใช้เวลาอีกสักพัก
12:53เอ๊ะ พี่เห็นลิ้นจือ ท่านจะทำอะไรเนี่ย
13:00ท่านจะยกพลังตะบะร้อยปีให้ค่าได้อย่างไรกัน
13:04ค่าตะสินใจแล้ว จะใช้ชีวิตเยี่ย่งมนุษย์สามมันกับม.เม้งจือ
13:08พลังนี้ เก็บไว้ก็ไม่มีประโยชน
13:11อีกอย่าง เจ้ากับหม.เทวดา มีบุญคุณช่วยชีวิตค่า ก็คิดว่า เป็นการตอบแทน
13:19เช่นนี้แล้ว ร่างมนุษย์ของเจ้าจะมั่นคงขึ้น
13:23หน่วยสร้างชิงจะไม่สืบถึงเจ้าง่ายๆ ค่าจะได้สบายใจหน่อย
13:28เดี๋ยวดื่นเลย ไม่ดื่นนะ
13:41ขอบคุณหมอเทวดา รอโชคดีที่เจอพวกท่าน ถึงปกป้องชีวิตไปได้
13:49เมื่อเจ้าสอบติดแล้ว แต่กลับทิ้งอนาคตอันยิ่งใหญ่
13:55ไม่รู้สึกเสียได้หรือ
13:57หมอเทวดาพูดแล้ว ลิงเออสำหรับค่านั้น สำคัญกว่าทุกสิ่ง
14:03หมอยาทึ้ม พยุงค่าลงหน่อย
14:08ๆ
14:38ที่ที่ สุดท้ายท้ายคือวันวันวันวัย
14:58พวกเจ้าทั้งหลายข้าขอถามหน่อย หมอยาทธิ่มเคยพูดถึงข้าให้ฟังไหม
15:21อัทธิว อัทธิว
15:51ชาตินี้ ไม่ได้พันพบ แต่ก็ไม่ได้ครองคู่ อย่าผิดพระสําซ้อนเลย
15:57อาจิล
15:59เจ้าเป็นใครก็แน่
16:01ข้าเสี่ยวหลังไง คือรากต้นห้องที่อยู่ในมือเจ้าทุกวัน
16:14อาจิล เจ้าเป็นอะไรนะ อาจิล
16:20อาจิล
16:22เป็นอะไร อย่าทำค่าตกใจสิ
16:28อาจิล
16:41เป็นเช่นไร จะปัญหาอะไรหรือไม่
16:44อาจิล
16:46อาจิล
16:48อาจิล
16:50อาจิล
16:52น่าจะเป็น...
16:56น่าจะเป็นอะไรก็รีบพูดมาสิ
16:59อืม...
17:00เลือดลมไม่พอ
17:02ดูสิหน้าซี่เพื่อดของเขาก่อนสิ ริมฝีปาก
17:06อ้า...
17:07ก็ไม่แดงกรรม
17:09ต้องเพราะเผาผ่านกันพลังงานมากเกินไป ถึงได้เวียนหัวโมสติ
17:13จบแล้ว...
17:15เพราะค่าสุขพลังจะหมวยาทึ่มทุกคืนหรือเปล่า
17:18ซ้ำเมื่อคืนเขายังบาทเจ็บเพราะค่าอีก
17:21ฉะนั้น...
17:22ต้องทำอย่างไร
17:24ปัญหาไม่ใหญ่
17:25ข้าจะไปต้มน้ำแกงไกล
17:27เพิ่งผู้สาห์กับเก่ากี่นิดหน่อย
17:29ก็บรุงให้ได้แล้ว
17:30อืม...ดีๆ ไปรีบไปเธอ
17:32รีบไปสิรีบไป
17:34อ่ะ...นี่...ใส่สมคลต้นนั้นด้วยนะ
17:37รู้แล้วนะ
17:39อืม...
17:43หมอเทวดาจิลมีแต่รักษาผู้อื่น
17:46ตอนนี้มีคนเป็นห่วงเขาบ้างแล้ว
17:53หมอเยาทึ่ม...
17:55เป็นค่าไม่ดีเอง
17:57ค่าจะไม่สู่พลังวิญญาณเจ้าอีกแล้ว
18:00ตอนนี้ค่าใกล้เป็นคนแล้ว
18:02เจ้าจะต้องดีขึ้นนะ
18:04เจ้าหมอเยาทึ่ม
18:07คือ
18:22ไม่มีสิ่ม
18:23เจ้าสิ่ม
18:24รับกัน
18:26ค่าสิ่ม
18:27รับกัน
18:29รับกัน
18:30รับกัน
18:31เซียวร้อน
18:34นี่เจ้าเป็นอะไรไป
18:48นั่นใครนะ ใครอยู่ตรงนั้น ออกมาเดียวนี้
18:56เจ้าพักผ่อนก่อนเถอะนะ ข้าจะไปดูซึกหน่อย
18:59เดี๋ยวมีข้าก็มาแล้ว
19:07ใครอยู่ในนั้น ออกมาจากในข้า ไฟต้องน้ำแกห์
19:14ไฟต้องน้ำแก้ง ไฟต้องหญิบนี่ล ไปดูน 하면서
19:19ไม่นะ ไปล Shawn ทุกับเถอะ ข้าไม่ไป
19:23มัดเร็กอย่างข้าต้านมิดไม่ไว้หรอก
19:25ท่านไปดูสิ
19:36อย่าไม่ออกมาอีกเหรอ
19:38ทำไมเป็นเด็กน้อยล่ะ
19:40เจ้าเด็กน้อยเจ้ามาจากในอ่ะ
19:41เดี๋ยวนะ
19:42นี่
19:43พอแม่เจ้าล่ะ
19:44แย่งกันได้แล้วนะ
19:45นี่ ปล่อย
19:46ด peach
19:48buffet
19:50หมอยาทื่ม
19:51เจ้าลุกมาทำไม
19:53ค่าไม่เป็นไรแล้ว
19:55นี่มันอะไรกัน
19:56เจ้าหมอนี่ขโมยค่องเด็กครัว
19:58ท่านจับได้กับหมือเลย
20:04เจ้าหมอนี่ที่ไหนกัน
20:06เป็นเด็กสาวชัดต้น
20:08เอ่ darauf
20:11ไม่รู้เป็นเด็นน้ำส Shooting
20:13เจ้าดูสิ เนื้อตัวโมมแม่ม
20:17เราไป ไปต้องนำร้อนให้นางอาบซะ
20:19อ๋อ
20:21จริงสิ เราไป เดี๋ยวเจ้าต้องนำแกงเพิ่มอีกหน่อย
20:25แล้วก็หุ่งข้าวเยอะหน่อยนะ
20:27ดูถ้าแล้ว ต้องอดมานานแน่ๆเลย
20:31ที่ยิงเฉยวหลานข้ากลือ พวกท่านนกับข้านะ
20:46ม่อ ยาทืม ม่อ ยาทืม ม่อ ยาทืม
21:00ค่า หิวแล้ว
21:06จำได้ว่า ยังมีน้ำแกงไกลเหลืออยู่ในครัว
21:09เจ้าก็ไปกินสิ ไป
21:13ค่าหมายถึง ค่าหิวแล้ว
21:21ค่าไม่สนหรอก
21:25เร็ว เร็ว
21:30หิว หิว พวกท่านทำอะไรกันเหรอ
21:47นี่ไม่ใช่เรื่องที่เด็กน้อยจะดูนะ นอนไปเลย
21:51ทำไมออกมานั่งข้างนอกล่ะ มีเรื่องกุ้มใจอะไรรึเปล่า
22:07ตอนกินข้าว ใจเจ้าไม่อยู่กับตัวเลย
22:10เจ้าโกหก ถ้าอยู่กับเจ้าทุกวัน มีความสุขหรือมีความทุก มองปาดเดียวก็รู้
22:25ทำค่าสะเทินใจ
22:28นางยังเด็ก ใครที่เพิ่งพิง ต้องมาระเหลี่ยร่อน
22:34หนทางข้างหน้า ต้องไม่ง่ายแน่
22:40เจ้าอาจไม่รู้ พ่อแม่คนใกล้ชิด สำหรับพวกเราแล้ว
22:45คือบกคลที่ล้ำค่าที่สุดบนโลก
22:47นี่อาจิล พ่อกับแม่เจ้าล่ะ ค่าไม่เคยได้ยินเจ้าเอ่ยถึงเลย
23:02ข้าไรพ่อขาดแม่
23:05วันที่เก้าเดือนเก้า ตอนอยู่ในพ่ออ้อม ทุกหญิงชราบนเขารับเลี้ยง
23:10แม่บุญทําค่า ป่วยหนักตั้งแต่สมัยค่ายังเด็ก
23:14ข้าจริงศึกษาวิชาแพทย์ด้วยตนเอง
23:19สุดท้ายก็ต้าในขิดสวัรรย์ไม่ได้
23:24เจ้าคงรู้สึกโดดเดียวมากสินะ
23:31พูดเช่นพวกค่า แม่ไม่มีพ่อแม่ รักทั้งหกแม่จะไม่สมบูล
23:37ตาหูจมูก กายใจความรู้สึก
23:40พร่องเพียงกาย
23:41เมื่อมองคนเผ่าพันค่า แต่ละต้นจะกลายเป็นคนลงจากเขา
23:48เหลือตะสมุนภัยเช่นค่าที่โดดเดียว
23:54แต่ว่านะ ยังดีที่ได้เจอเจ้า
23:57อาจิว คนใกล้ชิดก็คือคนใกล้ตัว
24:06ตอนนี้เรานับเป็นคนใกล้ชิดกันแล้ว
24:09ถ้าอยากเป็นเหมือนเจ้า ศึกษาวิชาแพทรักษาโรคช่วยคน
24:14มีค่าอยู่ เจ้าจะไม่โดดเดียวอีกแล้ว
24:17ก็ออกล assure you ได้นะ
24:21มี externallyiciónด ранsehen è IB threaten
24:26เศ bizeสนุกงาน
24:29บวน ลงห์ จะค่อยมาก
24:35aggioดแหล่งแขน hummingนดี tower
24:38ให้แหล่งมาจากจากมัน
24:41นั่นไม่ใช่งะ
24:44นั่นไม่่งสิ นี่
24:49ตัว coach นายขคันหลัก
24:51กลัก่อน ทุกคนโรง
24:54นายามีใกลับกัน มันสุดจริง
24:59ก่อนกันจะต้องสุดกัน ตลอดะหลัก
25:01หยอว่าทีตายใส่ ฉันลี敲
25:06ก่อนกันที่ค่ะ เป็น ทุกคนที่นี่
25:09พี่สัตว์แย่ สังเปลี่ยนแม่ คือที่สัตว์ พี่สัตว์ตัวนี้ อักษมคล้างกลัว ไม่เคยพบเจอมาก่อน
25:33แค่วิจันคงณังถูดเยอะ เค้าเท่ากับพี่สัตว์ทัวล่ะ
25:36พูดดอกบัว ยายนางมาอยู่ที่นี่
25:42จิ้วมิ้ง
25:44ไปไป
25:45วิธีตา ไม่อาจอยู่ร่วง
25:48สวรรย์ ช่างเป็นใจ
25:52จิ้ว ก็เป็นคนที่ข้าเชื่อใจ
25:57เพราะอะไร
25:59เพราะอะไรฉันทำฉันนี้กับข้า
26:07แต่เท้าหมออย่า
26:10ตอนที่เจ็ด ก็จากกันตรงนี้ไม่พบเจอกันอีก
26:16ค่อยๆกิน กินอีกเยอะเลย
26:20กินนี่ด้วย
26:21น้ำแกงไก่มาแล้ว
26:24มา ส่งมา
26:28ชอบเด็กกันขนาดนี้
26:30พวกท่านก็มีเองเลยสิ
26:32มา ชอบน้ำแกงหน่อยนะ
26:42นิ้งเออ จะมาปล่อยมิ้งคนเดียวได้ยังไง
26:45แต่ท่านพ่อตายเมื่อปีกลาย
26:47แม่แต่งงานใหม่
26:49เขาก็กินไม่อิ่มอีกเลย
26:51จะมาอาศัยท่านย่า
26:52กว่าจะข้ามเขาปล่อยมิ้งมาได้
26:54มีสามีพระยาแสนดีเรียนดูข้าอยู่หลายวัน
26:57แต่ว่า ในคืนบนว้ายพระจังท์
26:59พวกเขาScอหรือคลร้ายค่า
27:01ว้ายพระจังหรือенной เพรา linen
27:05พี่เจ้าพูดถึงใช่คนแส้หรีตินเขาไป اب Watching
27:10พวกเขาinelyคค่ามาก
27:12หาข้าให้ข้ากิน
27:14ทำคนนบว้ายพระจังให้ข้าด้วย
27:16ตอนพวกเรากำลังกินคนนบว้ายพระจัง
27:17ก็มาก่อนมีคนเข้าประตุ
27:19- คนข้อประตูพี่ใหญ่เลิบไปเป็บประตูจากนั้นก็...
27:25หนึ่งเออ เจ้าจำรูปโฉม พูดที่มาได้หรือไม่
27:33เจ้าจำได้แค่ คนพูดนั้นเสริมชัดน่าที ซ้ำถือป้ายคำสั่งปกจะสืบคนอะไรไม่รู้
27:41แต่คือนั้นฝ้าม cheers คนเห็นใบหน้าเค้าไม่ถนัด
27:44-จบเจ้านัสถี้หรือหรือ...
27:47Thanks.
27:49ชุดเจ้าหน้าที่หรือ ซ้ำมีป้ายข้างซ้ำ
27:57เจ้าเป็นอะไร เป็นอะไร เป็นคนรู้จักเจ้าหรือ
28:06อ๋อ พอดีช่วงนี้ ในชุมชนมีการลือการแพร่หลาย ข้าจึงอยากรู้เจ้ยเฉยนะ
28:16จริงสิ นิงเออ พรุ่งนี้เราจะไปหาท่านย่าเป็นเพื่อนเจ้า ดีหรือไหม
28:22ดี มา สดอีกหน่อย
28:25โถงประชุม
28:28บังอัด
28:31เจ้าว่า คัตรกรคืนจันเพ็นไม่ใช่ปีสาดพูดเหรอ เจ้ามีหลักฐานอะไร
28:37ข้าน้อยเจอเด็กยิงในคืนเกินเหตุแล้ว นั่งเห็นเป็นประจักษ์ ว่าพูดที่มาไม่ใช่ปีสาดพูด
28:42สิบคดีก็ดี หาหลักฐานก็ชั่ง ไม่ใช่ความรับผิดชอบของเรา
28:48หน้าที่ของหน่วยสร้างชิง คือกำจัดปีสาดพูดทั่วล่า ไม่ใช่ล่าตัวคนร้าย
28:54แต่คดีไม่เป็นทําคนร้ายหนีไป พวกเราจับกุงปีสาดพูดต่อ ไม่ลำดับความสำคัญ
29:00เป็นปีสาดแยะจับวริสุทธ
29:04จิวมิง อยากกำเริบเสริบสารต่อหน้าค่ะ หากยังทําเกินหน้าที่ แอบสืบคดีต่อ โยโทษสะสารต่าลี
29:16แม้แต่ค่าก็อยากจะบอกบ้างเจ้า
29:20ท่านอ่อง ผู้น้อยกำลังจะไปสืบคนรุษกุณหลี
29:36เรื่องนี้จะไม่ต้องไปเอง ทรงคนไปจับตาก็พอ
29:40ตอนนี้ เจ้ามีเรื่องสำคัญกว่าต้องทํา
29:44ไล่คนทั่วเมืองทันที จับเหตุหลืนจือมาให้ได้
29:49พระเจ้าค่ะ
29:58ถ้าหนิงเออไปหาท่านย่า ทีนี้ก็วางใจได้แล้ว
30:02แต่หนิงเออพูดถูก ตลาดแห่งนี้คลึกๆดีจริงๆ
30:07เสียวรัน รีบกับร้านร้อยสมุนภัยดีกว่า
30:11ทำไมต้องรีบล่ะ นานๆจะได้ออกมานะ เที่ยวต่อเธอ
30:15นี่อะไรนะ หอมจัง
30:18เท่าแก ถ้ายอย่างไร
30:21อันนี้หนึ่งเรียงหงอีแปะ
30:22หงอีแปะเหรอ หอ ต้องหงอีแปะนะ
30:34แย่แล้ว สุขวานสั่งชิ
30:36คิดที หอมจัง
30:40สั่งกับร้อย
30:43ขอบคุณ วันนี้ก็เธอร่อย
30:44ขอบคุณสั่งบร้อย
30:46ถ้าสุข ยัง抱้มสั่งกับตัว
30:50สั่งบร้อย
30:52ตลาด stands ครัวแปะนะ
30:54สวัสวัสวัสวัสวัสดี
31:24สวัสวัสวัสวัสวัสดี
31:54สวัสวัสวัสดี
32:12วันนี้วันดีอะไรกันนี้ มีแต่ของน่ากิน
32:17ไม่ใช่วันพิเศษอะไรหรอก
32:19ก็แค่การมารวบมนุษย์ไม่ง่าย
32:22ต้องลิ่มลองรสชาติโอชา ลองชิ้มสิ
32:27พวกนี้เป็นสิ่งที่เราไปเท่านั้น
32:29ไม่ดูว่าจะถูกปากเจ้าหรือไม่
32:33อร่อย
32:35อ Ever
32:37อืม เจ้าหม ora 튀่ิมเอาใจใส่เป็นกับเขาด้วยเหรอ
32:45อันนี้ให้เจ้า
32:48ซำให้ของขวעร finally
32:52ให้ตายเถอะ ข้าจะสารพาพลักกับคอzie quelque joy
32:56อย่างไม่ขัญเตรียมตัวเลย นี่คืออะไรหรือ
32:59คอартเตรียวไว้ให้เจ้าร่วงหน้า
33:02เป็นคอรณนำก็สัมภาระที่ต้องใช้
33:04เจ прилやってอะ
33:05ตอนนี้ฟ้ามืดมากแล้ว
33:08อยากกินเสร็จก็ได้พักผล
33:10พรุ่งนี้จะได้ออกแต่เช้า
33:12เดินทางหรือไปไหนอะ
33:15ไปจากปล่อยมิง
33:16กลับหมู่บ้านสมุ bådeปุ่นไพร
33:18ข้าเป็นมน subtractแล้ว
33:20อย่าต้องกลับไปหมู่บ้านสมุ aspireอีก
33:24นิเมื่อเจ้าเป็นมนุษย
33:26ข้าไม่จำเป็นแล้ว
33:29หากเจ้าอยู่ที่นี่
33:30ที่ใครรู้ว่าเจ้าเป็นพูด ไปแล้งานหน่วยสร้างชิง เจ้าจะมีอันตราย
33:40ถ้าเข้าใจแล้ว ความหมายของเจ้าคือ บุญคุณแค้นต้องสาสร้างค่าอยู่ที่นี่
33:44คือสร้างปัญหาให้เจ้า ทำเจ้าขัดทุนใช่ไหม
33:47ไม่ใช่
33:48หมอย่าทึ่ง ข้า
33:49เราขัดกันตรงนี้ ไม่ขอพบเจออีก
33:553
33:572
33:58เซียวลัน ช้าก่อน
34:00หมอยาทธิ้ม เจ้าตัดใจจากค่าไม่ได้เลย
34:09มีอะไร เสียใจแล้วหรือ
34:14สัมภาลาเจ้า
34:20เก็บเอาไว้เองเหรอ
34:28หมอยาปื้อ หมอยาง่อ หมอยาเซอ
34:33เดิมทีคิดว่าหมอยาทธิ้มอย่างเจ้าก็ไม่เร็ว
34:36ไม่คิดว่าจะสะละเลวลืมบุญคุณ
34:38รู้แบบนี้ปล่อยให้แช่ในสะทานพิสุด
34:41ให้นังแม่หมดเท่าจะไปกินแล้ว
34:43เฮ้ย
34:58เฮ้ย
35:16เตาป่วนใจ ใต้เท้าหมอยา
35:20ตอนที่แปด คนที่ค่าอยากแต่งด้วยมีเพียงเจ้า
35:28เฮ้ย
35:50เฮ้ย
35:54เฮ้ย
35:58เยี่ย
36:02เยี่ย
36:03ตอนนี้เป็นเวลาราทเวงของหน่วยสร้างชิง
36:06อย่าบอกนะว่า
36:16เยี่ย
36:19ถ้าเท้าจิวมิง
36:20วันนี้จากพิสาทพูดได้หรือไม่
36:22ไม่ได้ วันนี้เรา
36:24จิวมิงรีบร้อนเร่งรีบด้วยเหตุอันใดกัน
36:26ผู้น้อยก็ไม่ทราบ
36:28เขาถามว่าจะพิสาทพูดได้หรือไม่
36:30แล้วก็เร่งรีบออกไป
36:32ถ้าเยี่ย
36:46คืนที่เหตุลินจือถูกจับ
36:48จิวมิงแต่ต้องกลองยาหรือไม่
36:50หรือไม่
36:51คืนนั้นหลังจากท่านอองไป
36:53เขากลับไปห้องเก็บยา
36:58ไปเลย
37:16แต่เท้าจิวมิง
37:18แต่เท้า ดึกป่านนี้แล้ว
37:21ยายังอยู่ที่นี่
37:25ข้าลืมเงินหลังวัลไว้
37:27ผู้น้อยจำได้ว่า
37:29เขาอยู่ในหอเก็บยา
37:31นานพักใหญ่
37:36จับตาดูร้านร้อยสมุนไพร
37:38หากมีความเคลื่อนไว้
37:40รีบมารายงานค่ะ
37:41พยาค่ะ ผู้น้อยจะรีบจัดการ
37:43ใครกันนะ ปล่อยข้าออกไปนะ
37:53ดีนักนะ อูโถ่เท่า
37:56ปล่อยข้าเดี๋ยวนี้นะ
37:58หวดปักปัก
38:00ปังอาจ режิ � Kill aber
38:02มีมารยาตบ้างสิ
38:04สมุนไพรน้อย ข้าบอกเลยนะ
38:06ที่เจ้านี้ตามปรุ geven
38:08หัวนอนปล่อยเท้า pandemia
38:10ผู้อภูโสมรู้แล้ว
38:12ข้าจับเจ้ากลับมาตามคำสั่ง
38:14Rita particularly hàng Twilight
38:16ข้ามว่าท่านน่ะนะ
38:18อิช Яที่ข้าฉกหมอยาถึ้มนั่นไปได้
38:20จนจะแก้แค้นข้า
38:22ข้าจะฝ้องผู้อภูโสเลย
38:24เช่งนั้นค่ะดี เจ้าเรียกไปบอกเข้าเลย
38:26เหมือนท่าน อธุโสโสมมีเรื่องดีเรื่องหนึ่งจะบอกเจ้ Hazed
38:33uke
38:54ข้าตามรากต้นห้อมมาแล้ว นอกจากนี้ ยังวางเบาะแสที่เขาไปมีงด้วย
38:58เมื่อหมอย่าพูดนั้นเห็น ต้องตามมาหมู่บ้านสมุนไพร่แน่
39:03ดี...
39:06ในเมื่อเขาทะลวงม่านอาคมเข้ามาได้
39:09ข้าจะได้เห็นว่าเขามีความสามารถอะไรกันแม่
39:15จิบค่ะ
39:24ใครก็ได้ ช่วยข้าด้วย ใครก็ได้
39:33เซวรัน
39:34ข้าอยู่นี่
39:39หมอเทวดาจิล ในที่สุดก็มา
39:41เซวรัน ข้ามาช่วยแล้ว
39:54ข้าคิดแล้วว่าเจ้าต้องมาช่วยข้า
40:12ทำไมเหรอ
40:15เพราะดีที่เจ้ามาช่วยข้าทันเวลา
40:18คนที่ข้าอยากแต่งงานด้วยมีเพียงเจ้า
40:21โอ้ย ข้าเจ็บนะ
40:28ไม่เจ็บ
40:32ตัวปร้อง
40:35เจ้าทำข้าเจ็บนะ
40:37เจ้าไม่ใช่เสียวรัน
40:43ไม่ใช่แล้วอย่างไร
40:45สิ่งที่รากต้นหอมให้เจ้าได้
40:48ข้าก็ให้ได้
40:50เจ้าทำอะไรเสียวรัน
40:53ตามกดหมู่บ้านสมุนไพร่
40:55น่างจะแต่งงานกับห่วงชีเที่ยงตรงวันนี้
40:58ตอนนี้ตะวันสายโดงแล้ว
41:00หากเจ้าคิดจะชุดเจ้าสาว
41:03เกรงว่าไม่ทันแล้ว
41:05มอเทวดาจิว
41:17เจ้านี่นะ
41:18ไหนเลยต้องลำบาก
41:20เจ้านี่
41:35ไม่อาจไปจากมานอาคม
41:37ข้าไม่อยากอยู่ที่นี่ทั้งชาติ
41:38ข้าอยากเป็นเหมือนพี่สาวเห็ดอิน
41:40เด็ก ๆ
41:42อุดปากของหนางเอาไว้
41:44สิ่วรัน
41:45ข้าระคอยวันนี้มาเนื่อนนาน
41:47ข้าจะได้แต่งกับเจ้าแล้ว
41:49รัน
41:52ข้าก็รักเจ้า
41:54ข้าก็เห็นด้วย
41:57นี่
41:59ถึงเริ่มงคลแล้ว
42:01หวงชีรากต้นห้อม
42:03พวกเจ้าเคียงผู้กันแต่เด็ก
42:05ร่วมอาบน้ำข้างแสงสวรร์กัน
42:07หวันกัน วันนี้ค่าจะเป็นผู้ตัดศิล มอบสมรถให้พวกเจ้า
42:21มอเทวดาจิล เมื่อเสียวลันกับห่วงชีเสร็จพิธี
42:25ผันทะคู่วิญญาณของพวกเจ้าย่อมปลดออกเอง
42:29เมื่อถึงตอนนั้น เจ้าทำตามค่า ก็เป็นผลดีทั้งสองฝ่าย
42:37หากเจ้ายินดี เช้านี้เจ้าจะมั่งข้างรุ่งๆ ดีหรือไม่
42:42แม่นางปวดสำรวมด้วย
42:44พูดดีๆ ไม่ชอบ ชอบให้บังครับ
42:50เสียงอะไรตัวไหม
42:52หมอเทวดา หมอเทวดา กลับมาแล้ว
42:55กลับมา บุรุษบ้า
43:02อะไรครับ ลีกแล้ว
43:07ปล่อยด้วย
43:19อาจิล
43:31หมอยาทึ้ม จะไม่เป็นอะไรนะ
43:34เสียวหลัน นี่เจ้าจะทำอะไร
43:37จะมีคนชุดเจ้าสาว
43:38เอาจริงด้วย เอาเลือกมาดิ
43:41ทำแม่ไม่ได้ยังไง
43:43งงไปหมดแล้ว จริงด้วย
43:45เอาจริงอ่ะ
43:46เอาฮะ เอาไป
43:56ปลดท้อยไป ปลดท้อยไป
44:00เม้าวัสา ไม่มีนายอะไรกัน
44:01อะไรกันเนี่ย ไม่มีทางนี้
44:04เงินไง preserve
44:05ปลดท้ายคำวง
44:06ข้าแต่ไต้เท้า ผูดน้อย เสียมรยาตเร็ว
44:11ทำไมคุณเอาโสผุดแบบนั้นอ่ะ
44:13ไต้เท้าเหรอ
44:15ไต้เท้า ไต้เท้า
44:18จุตี้ เพราะรักยากผ่าน วิหูช่วยได้เท่านี้