- 3 hours ago
ดูละคร ย้อนหลัง
Category
😹
FunTranscript
00:00รายการต่อปีนี้ เหมาะสำหรับผู้ชมที่มีอายุ 13 ปีขึ้นไป
00:03อาจมีภาพ เสียง หรือเนื้อหา ที่ต้องใช้วิจารณยานในการรับชม
00:08ผู้ชมที่มีอายุน้อยกว่า 13 ปี ขวนได้รับคำแม่นำ
00:26พี่ทัน
00:28พี่ทัน
00:30พี่ฟังผมก่อนนะ ผมอธิบายเรื่องนี้พี่ฟังได้
00:36อธิบายอะไรอีกพรีบ เอาตั้งแต่เรื่องที่พรีบส่งคนไปพังร้านพี่ไหม
00:45พี่รู้หรอ ใช่ พี่รู้ พี่รู้ว่าพรีบจัดชาด เพื่อลองใช้พี่จัดการเจ็ด
00:58และนั้นพี่ให้ฟังได้
01:00แต่เรื่องที่พรีบค่าคน
01:02พี่ให้ฟังไม่ได้
01:04แต่เรื่องที่พรีบค่าคน
01:08พี่ให้เอาใครพรีบไม่ได้
01:10ผมไม่เคยค่าใครพี่
01:12เลือกการตาย ของ sok- ๆ ศุรษ核
01:17เป็นฟีมือของพี่รีษสะ
01:20ส่วนเรื่องเจสด์
01:22เป็นเรื่องคนบ้าที่มันแค้นในเจสด์มแค่นั้น
01:24พรีบ แต่คลิบนี้คืออะไรises
01:29พรีบอยู่กับวุษณ์ในคลิบนี้
01:31พรีบกิน ใจที่บ่ายกับพี่ยิงไง
01:32- ผมอยู่กับวุธจริงพี่, ผมย้อมล้ำ. แต่ผมแค่ส่งตัววุธไปให้พ่อ. ผมไม่คิดว่าพ่อจะข้าเขา.
01:44- เหรอ? และพีมทำไงต่อ? พี่จะให้ผมแจ้งความจากพ่อตัวเองหรือไง? พี่รู้พีมทำไม่ได้.
01:56- เพินทำไม่ได้. พี่ทำไม่ พี่จะทำอะไร? พี่ธาน! ถ้elshากระร jarsитыเปิดปลง, �ฐณะเวตก็จะล้ม!
02:08- ตั้งผมกับพ게ฆาก็ไม่เหลืออะไรเลยนะพี่! คนบิดต้องได้รับโทษที exporting. พี่บ้าไปแล้วเหรอ Ž? เลิกเพล bands เพื่อร政เลยแล้วพี่!
02:19เอาด้วยแล้วปีทานอยู่ว่าความเป็นจริงซะบ้าง
02:22โรคนี้ tecnologiaไม่ได้อยู่ที่ทำขนาดนั้น
02:24agre led รับ fragrNeu
02:27ถึงพี่จะลมพ่อผมได้คนหนึ่ง
02:30ผมก็ไม่ได้ทำให้โรคมันดีขึ้นพี่
02:32คนมันก็ยง seeing h12
02:33เหมือนเดิม
02:35และถ้าทุกคนมีความคิดแบบพรรีม
02:37รองมันจะเป็นความหวังอะไร
02:40พี่รู้คนเรします
02:42แต่ถ้าศ 1933
02:45ranry
02:46ประโทษผมไม่ได้ต้องป scandal พี่ ผมจะปลับมึงตัวนะ
03:16เรามาเริ้มสัว obsoleteกันใหม่ได้ไหม
03:21อยากเริ่มใหม่
03:25กับพี่
03:28ก็จะพี่เปิดโปรงเรีย waist
03:31พี่
03:33ถ้ breakfastไม่ได้นะพี่
03:34ผมต้องซู่มันนั้นเท่าไร
03:36กกวมจะได้มาอยู่จุดนี้พี่
03:38จุดนี้เราก็ไม่มีอะไรพูดกันนะพี่
03:46ปล่อย
03:46พี่ลิ่มสัญญาแล้วหรอ
03:48ปล่อย
03:48สัญญาตอนเด็กไงที่สนามเด็กเริ่มพี่จำไม่ได้หรอ
03:51ว่าพี่จะดูแลปกป้องผม
03:53พี่ทันเดอร์ที่ได้คอดปกป้องพี่ไม่ใช่หรอ
03:57ผมเคยสัญญาไว้กับเด็กคนหนึ่ง
04:00ว่าผมจะไม่ทิ้งเขา
04:03ตอนนี้เด็กคนนั้นหายไปแล้ว
04:06เหลือแต่คนที่ผมไม่รู้จ้ะ
04:16พี่ช่วย พี่แบบนี้
04:46เมื่อจะเป็นฝับ คุณอยู่รผิดที่ปิดว่า จะลองพี่ปลุกกัน
04:51และวันเตราะมันต่อแน่ ลดปรแบบนี้ี้
04:57เดี๋ยวแค่ตีบ้าคุณของต่อมาพลัม
05:01สงค์เมื่อท่านว่าที่รวมกัน มากเต็ดมาก
05:07บ้าคุณอยู่ที่เธอเซอ สวัสดีทว่าแน่ที่สังให้ว่าท่านยารinding
05:13ะ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
05:43พีม
05:45พีม
05:47พีม แกดอะไรขึ้นอ่ะ ใครยิงทันอ่ะ
05:49พวกเจ็ดเหรอ
05:51เฮ้
05:53เจ็ดไปด้านทางนิ
05:55หรือว่าพ่อแกใช่ไหม
05:57พีม
05:59พีมพ่อแกทำเหรอ
06:05แกเหรอ
06:11แกทำเขาทำไมอ่ะ
06:13ได้รก
06:16พีมพ่อแกทำให้
06:43สุดน้อย สุดน้อย ที่สุดน้อย
07:13พี่ทัน พี่ทันมาผลทุก
07:16พี่ทัน พี่ทัน
07:28เขาเป็นยังไงบ้านครับหมอ
07:30การสุนไม่โดนจุดสำคัญครับ หมอผ่านกระสุนออกให้แล้ว
07:34ตอนนี้คนไข้ปลอดภัยเหรอครับ
07:36ขอบคุณครับหมอ
07:43ขอบคุณครับ
08:13คุณครองมีหรือ
08:28ไมโหกจากدةของตอนนี้
08:32ครับ labs
08:35ขนให้คุณครับ
08:38พี่…
08:40พี่ท rapp แยกแพลอ características
08:43แล้วทานอยู่ไหร่
08:52นี่ไม่มีวันแล้ว
08:59ท่าน
09:10ผมขอโทษ
09:12ขอโทษ
09:14ผมแค่จะหยุดพี่ ผมไม่ได้ตั้งเจ็ด แต่ทำอะไรพี่
09:16ผมไม่อยากให้พี่เจ็ด
09:20ไม่เหรอ
09:24คุณค่าผมไปแล้ว
09:30คืนแล้ว
09:36เราสองคนตายจากกันไปแล้ว
09:40ขอโทษ
09:42ผมขอโทษ
09:44ต่อจากนี้ผมจะไม่ทำร้ายพี่
09:48ผมจะดูแลพี่ ผมดูด้วยกันกับพี่
09:50ผมจะไม่ยอมให้พี่ไปไหน
09:58ผมซื้อน้ำส้มราที่พี่ชอบมาด้วยนะ
10:00ได้เวลาทานยาแล้วค่ะ
10:20ยาค่ะ
10:22ไม่มีบ้านครับ
10:36ฮะ
10:38ฝากอดกไมก็นำส้มในคิมเยอะเลยครับ
10:44อ๋
10:46ฮะ
10:48ท่าน
10:50ฮะ
10:52โทษ
10:54โทษ
10:58ฮะ
11:00มัน
11:01ฮะ
11:01ฮะ
11:02ฮะ
11:03อย่า
11:04ฮะ
11:05ฮะ
11:06ฮะ
11:09ฮะ
11:10ว่าน้ำส่งไปตรงนี้นะพี่
11:40ก่อนก็คิดว่ารักของฉันและเธอ
11:48มันคงจะเป็นความรักที่มีความหมาย
11:55แต่ก่อนก็คิดว่าไม่มีทางที่ใจ
12:02ต้องไม่เจ็ดเพราะฉันเพราะเธอเป็นไปไม่ได้
12:08จนวันนี้ฉันก็ได้เข้าใจสักที
12:15ว่ารักเธอมีก็เพียงคลมปากเธอ
12:21หัวใจมันเจอไม่จำ
12:26ยังรักเธอจนหมดใจหัวใจมันบอกไม่ฝัน
12:33มันเหมือจนเธอขาดใจเธอลอกให้รักให้ฉันลง
12:40ฉันเธอและเธอกับไปเธอไม่ได้รัก
12:45วันนี้หัวใจสลาย
12:48ไหวให้ฉันต้องตายคนเดียว
12:54คุณที่สาวค่ะ
13:09ท่านโดนยิงหรอ?
13:11ท่านโดนยิงหรอ?
13:18ใช่ค่ะ
13:20ประเภทบาลมาส่งมะคืน
13:22จะคอนโดคุณพีม
13:24ส่วนข้อมูลการอักษา
13:26คุณพีมให้เก็บเป็นความรับ
13:28ไม่ใช่เรา
13:32ไม่ใช่พี่เจ
13:34ท่านโดนยิง
13:53มีอะไร?
13:55บริกาพิมพ์ถุงยิงค่ะ
14:01ใครทำ?
14:03ไม่ทราบค่ะ
14:05แต่ว่าถุงส่งตัวมาจากคอนโดพีม
14:07แล้วพีมก็ปิดเรื่องนี้ได้ให้ใครรู้
14:10ท่านเขาไม่ใช่แค่บริกาษธรรมดานะคะ
14:18เขาเคยเป็นตำโรษสายสืบมาก่อน
14:21แล้วเขาก็รู้เรื่องเฟตันดิลของพี่เจดด้วย
14:24พี่เจดก็เลยทำให้เขาดนด้งออกจากโดน
14:28แล้ว
14:32ก่อนหน้านี้เขาพยายามเปิดปลงผู้พิเจฏ
14:35เท่าที่ริษารู้เนี่ย
14:37ทันเขาเป็นคนยอมหักไม่ยอมงอ
14:40ที่เขายอมช่วยพีมพ์
14:42เพราะพีมพ์สัญญากับเขาว่าจะช่วยเขาหลังชื่อ
14:45มันรู้อะไรบ้าง
14:48ถูกเรื่องค่ะ
14:50ริษาว่าที่เขาโดนยิงเนี่ย
14:52น่าจะเพราะเทลาะกัน
14:54พีมพ์คงเป็นคนยิงนะคะ
14:56ถ้าจะข้ามัน
14:58แล้วทำไมต้องพามารักษา
15:02สองคนนี้เขาผูกพันธ์มากกว่าเจ้าในลูกหนองค่ะ
15:06การที่พีมยังเก็บทันไว้ใกล้ตัวเนี่ย
15:09มันก็พิสูตรได้แล้วนะคะพ่อ
15:11ว่าพีมยังไม่เด็ดขาดพอที่จะรู้แลธนาเวต่อจากพ่อ
15:28ตอนนิดครับ
15:33ตอนนี้ถูกพ่อพี่ทันให้ผมหน่อยได้ไหม
15:37จะต้องพูดอะไรกันอีกพีมย์
15:39เราคุยกันไปหมดแล้วนะ
15:41ก็ห Arctic ความ Musk
15:56ผมอยากให้พี่ท่านโยกโทษด้วยผม
16:00ให้เขาให้โกรกันผมอีกสักครั้ง
16:03ถ้าผมจะไม่ทำมันอีก
16:05โทษด้วย บ้าว
16:23โครงการนี้คือหัวใจใหม่ของทนาเวท
16:26และมันคืออนาคตของอันจักรพวกเรา
16:30ผมอย度ทำมาให้นี่สุดก่ะพ่อ
16:35ขอกацโลกษ์ยิง ฉันเชื่อว่าแกทำได้
16:39ฉันไม่อยากว่านี่ว่า
16:41วันต้องการการถูกจริงแก
16:43ไม่ใช่หรัก
16:45นี่จะรู้ของพริมป้าลพ่อ
16:47พ่อก็ต้องรู้ทุกเรื่องสิ
16:48ฉันรู้ได้ยังไงแบบนี้สำคัญหรอกน่ะ
16:51สำคัญที่ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับวันต้องกำลาจมราบแก
16:59ก็แค่เอา culpaได้เหต่อนนduction่องรักพ่อ
17:02ท่านคนนี้ใช่ไหม
17:04ที่คอยช่วยแกตอนที่แกสู้กับพี่ชายของแก
17:07ดูเหมือนว่าเขาจะรู้เรื่องโรงไฟบาลของเราเยอะเลยนะ
17:15เขาไม่ได้รู้อะไรขนาดนั้นครับ
17:17พ่อไม่ต้องห่วง
17:19ผมคุมเขาได้
17:23พีม
17:25ความรักเนี่ยบางทีมันก็ทำให้คนเราอ่อนแอได้นะ
17:35แต่คนที่จะมาเป็นผู้สืบท่อธนาเวท
17:39ต้องไม่อ่อนแอ
17:45ผมรู้นะว่าแกต่อสู้มามากกว่าจะมาถึงจุดนี่
17:50ตรงนี้จะเป็นจุดสุดท้าย
17:52มันจะเป็นด่านสุดท้ายที่แกจะพิสูตัวเองวะ
17:57ว่าแกคู่พวกจะเป็นผู้สืบทอดหรือไหม
18:04เข้าใจที่ฉันพูดใช่ไหม
18:06ครับพ่อ
18:08ดี
18:09ได้ๆ
18:11เดี๋ยวค่อยดูแลคุณพิมพ์เรื่องนี้ด้วย
18:14และรายงานทุกอย่างให้ฉันรู้
18:16ครับท่าน
18:22ท่าน
18:24สัดท้าน
18:26ตอนติดทัน
18:29ท่าน
18:31ที่ที่ชอบคุณ
18:34นะ
18:35สำหรับ
18:37แต่ท่าน
18:39อัลม pudไป
18:42ทัพท้าน
18:45เดียว
18:46behaves
18:47เย็น
18:48ท่าน
18:49เจ้าเจ้า
19:19ผมมีเลือกให้ช่วย
19:49คุณพี่มันครับ คนของเราพร้อมนะครับ
20:19เจ็งเราบอบขอ ปิดทางออกไว้บุตร
20:37ครับ ยาๆก็ตามหา ไป
20:40สอบเข้าไปทางนี้ พี่เหลือตามมา
20:51ก็จะข้าบหน่อย
21:05ก็ข้าบคุณมันไม่ใช่ราที่ฉัน
21:08แต่เก่งนะที่เราถูก
21:10คุณหมายความว่าไง
21:12คุณฮันแน่สั่งให้คนพิมพ์จัดการเก็บคุณ
21:14ทำไมผมต้องเชื่อก่อน
21:16ไม่เชื่อก่อนแล้วป่ะ
21:26ดูห้องของนี้สิ ได้เลยครับ
21:38สิ
21:52อัยศ หลับไปหาคุณพิมพ์ใช่ดี
21:56ไปหาคุณพิมพ์ใช่ดี
22:11ทำให้ต้องเหลือ
22:13หลับไปด้วยกันพิมพ์นี้
22:27โอเค ไม่ savings
22:47โอเยีย
22:49โ lunar
22:51โอ te
22:55ไปดูตรนทาง
22:57ต่อ
22:59ต่อ
23:01ต่อ
23:03ต่อต่อ
23:09ต่อ
23:11ต่อ
23:13ต่อ
23:15สิ
23:17ต่อ
23:19สิ
23:21ต่อ
23:23ไปดูตรนทาง
23:25พ่อสั่งให้คุณคอยช่วยผม
23:27ถ้าเกิดมีใครเข้ามาเห็นเราจะพางกันหมด
23:29แต่ท่านสั่งให้ ไป
23:31ต่อ
23:33ตกต่อ
23:37goat
23:39กัน
23:41ไม่เจอสั่งให้
23:43เดี๋ยว
23:45ต่อ
23:47โอ้
23:57- ผมขอโทษนะพี่ท่าน ในที่สุด คุณก็เล็กอีกจากค่าผม พูดแต่น่ะเว็ก
24:15- พี่ท่าน เลือกพูด สุดท้ายมันก็แค่นี้ล่ะ ผมเคยคิดว่าทุกคนเปลี่ยนไปแห่งได้
24:27- ว่าทุกคนกลับตัวได้ แต่ตอนนี้ผมรู้แล้ว ว่าคุณเข้าโยกเว้น
24:41- ใจคุณมันมืดดำ เกินกว่าจะกลับมาแล้วแหละพี่
24:47- เร็วครับคุณพิมพ์
24:52- ผมขอให้คุณมีความสุขกับทางทีคุณ เร็ว?
25:04- พี่ชื่ออะไร? เรียกพี่ว่า ทันเดลเมน
25:09- พี่เป็นเพียงเล่นผมแบบนี้เป็นนานานเลยได้ไหม?
25:16- ได้สิ แต่พี่เจ้าตามให้เราทุกที่เลย
25:19- สัญญานะ สัญญา
25:22- สัญญา
25:38- รอ
25:40- ่
25:42- ลors
25:51ครับ ท่าน คุณพิมพ์จัดการทานเรียบร้อยแล้วครับ
26:01ครับ
26:11โรงพฤิบาลธนาเวทกันลางเก้าเข้าสู่ยุคใหม่นะครับ
26:15เป็นยุคที่เราต้องการความแข็งเกล่งทั้งด้านการบริหาร
26:19และหัวใจที่มุ่งมั่นเพื่อผู้ป่วยของเรา
26:25และในวันนี้ผมในฐานะของประทานกรรมการบริหาร
26:29ขอแต่งตั้งคุณพีมพ์จดสินภายสารขึ้นดำรงตำแหน่ง
26:36รองประทานเจ้าที่บริหารฝ่ายปฏิบาติการ
26:40มีผลตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป
26:42ขอบคุณสำหรับความไว้วางใจที่ทุกท่านมองให้นะครับ
26:44ผมจะทำหน้าที่นี้อย่างสุดความสามารถ
26:46ขอบคุณสำหรับความไว้วังใจที่ทุกท่านมองатыedor
26:49ผมจะทำหน้าที่นี้ยังสุดความสามารถ
27:01ขอบคุณสัส
27:07นี้คุณพีมพ์ยยกสิบปศาร
27:10ตอนนี้คุณพีมพ์รู้สึกอย่างไรบ้างครับ
27:12ที่ได้เป็นผู้บริหารที่อายุน้อยที่สุด
27:15ก็ต้องขอบคุณสำหรับโอกาสนะครับ
27:17ขอบคุณสำหรับความไว้บ้างใจสำหรับผู้ถือคุ้นที่เบาะโอกาสนี้กับผม
27:21มา ขอบคุณลูก
27:42ARO
27:56โหร่ 그�오
27:59น่าจREGH SKAR DIDVOLSHIP
28:01ขอบคุณครับ
28:03ต่อไปพีมบ้าวไม่ต้องติดต่อนานมา言 DePHIL
28:05พีมบ้าวได้สิ่งที่ต้องการหมดแล้ว
28:08น่าขออาพีมบ้าวมีความสูงที่พีมบ้าว wichtig
28:12ดูล่าตัวเองด้วยแล้วกัน
28:34ไม่เหมือนพี่เลยพี่หรอกกันเงิน
28:37ไม่เหมือนต้องไหนพี่
28:39นี่บอกให้ร้านเนี่ยสั่งทําพิเศษเลยนะ
28:43ตอนแรงเนี่ยผมจะเอาตัวไปในโนเซา
28:46และก็เอาหัวเนี่ยเป็นหน้าพี่
28:51ถ้าไม่เอาผมจะเอาไปบริจากเลย
28:54เอ๊ย
28:55โอ้โห
28:56โห
28:57โห
28:59พี่บอกว่าไม่เหมือนเมราเฟลจะไม่เอาทั้งหน่อย
29:04ขอบคุณครับ
29:10มันที่ผม imagingก็กลัว
29:27กลัวว่าพี่จะเบือผม
29:30ไม่คิดแบบมันล่ะ
29:34ก็ผมมันทั้งเอาแต่ใจ
29:37ใจหลาย
29:39ก็ยังเจ้าเล่อีก
29:41ก็จริงนะ
29:44พี่คิดกันเหนื่อยแย่แล้ว
29:47แต่ว่าพีมมันไม่น่าเบือหรอก
29:51พีมไม่เบือพีมอยู่แล้ว
29:53พูดแล้วนะ
30:02แต่ว่าพีมมันไม่น่าเบือหรอก
30:05พีมไม่เบือพีมอยู่แล้ว
30:08เจ้าเล่นะ
30:10เอ็บกัดเป็นพี่
30:12ผมจะได้มีหลักทาร์ดิงไง
30:14เอาให้เปิดฟังไม่ได้หรอ
30:17ถ้าจะมีหลักทาร์นะ
30:19ต้องจัดเต็มแบบนี้
30:20พี่จะทำอะไร
30:22เธอเป็นมากูรัก เพราะเธอนั้นคือครึ่งชีวิต
30:33ฉันใช้เวลาทั้งชีวิต
30:37เพื่อตามหาแล้วร่อ คอยเธอมาแสงนาน
30:42และสุดท้ายก็เจอ ว่าเธอคือทุกอย่าง
30:48ที่เติมเต็มหัวใจ
30:52จากนี้ทุกลมหายใจพี่คือพี่
30:58พี่รักพี่มา
31:00ผมก็รับพี่เหมือนกันครับ
31:02ครับ
31:16จากนี้ทุกลมหายใจพี่คือพี่
31:20พี่รักพี่นะ
31:22ผมก็รักพี่เหมือนกันครับ
31:24โหว่า
31:28โหว่า
31:32อ้าว...
31:36อ้าว...
31:39อ้าว...
31:43อ้าว...
31:46อ้าว...
31:49พีม ของยุดธินไทรสาร
31:53ขึ้นดําโรบตำแหน่งร่อง CEO ทนาเวร แล้ว
31:57พีม
32:00ไอ้เพียง
32:03ไอ้เพียง
32:05เพียง
32:06ไอ้ขยาเพียง
32:18เหมือนเราทุกอย่างไม่อยากกู
32:20กลับก Lemmer
32:26คุณเจ็ตยังไม่ได้กินอะไรอย่างเช้าเลย
32:28กินน่อยอย่างครับ
32:35要กลับกูเทศไหม
32:37คุณเจ็ตจะกลับล่ะครับ
32:39ฉันจะมีหน้าให้กลับไป
32:42ฉันมีเหลืออะไรแล้ว
32:44ส่วนแก
32:46ยังมีเพื่อน ยังมีครอบขว
32:48กลับไปซะ
32:50ผมไม่มีครับ
32:53ต่อให้มีผมก็จะอยู่กับคุณ
33:05โงชิปภาย
33:12กินข้าวเป็นเพื่อนหน่อย
33:20กินข้าวแกทanto
33:23กินข้าวแกท่านๆ
33:32ข้าวแกท่านๆ
33:36ผู้สุดแห่งข้าวแกท่านๆ
33:41้าวเอง
33:44Legionaria
33:45- เอา คุณนา สวัสดีค่ะ สวัสดีค่ะ สวัสดีค่ะ
34:15- พระชุมอะไรกันนะคะ?
34:21เดี๋ยวแก้ใจการไปนะ
34:26เดี๋ยวพีม ขอคุยด้วยหน่อย
34:32สวัสดีค่ะ พระชุมอะไรกัน?
34:35พอดีว่ามีอัพเดียตเรื่องโครงการเวลนิทเซ็นเตอร์นิดหน่อยค่ะ
34:38รักไหมพี่ไม่รู้เรื่อง?
34:40พี่ก็อยู่ในโครงการนี้เหมือนกัน
34:42พี่คุณมาตเขียมแค่คนประสาญงาน ระหว่างเจสันกับลงภิบาล
34:46แต่ตอนนี้เจสันตายไปแล้ว
34:48พี่ก็หมวนหน้าที่แล้วไงครับ ไม่เห็นจะเข้าใจ majlg
34:52เดี๋ยว
34:54พะหมดเรื่องพี่จัน
34:56พี่ก็หักหลังพี่เลยเหรอ
34:58ใครกันแน่ครับ ที่เป็นคนหักหลัง
35:00semicondu้生ถ่านรู้ ว่าพี่เป็นคนเอาไปถ้องพ่อ
35:03พี่ยุกพ่อว่าทราณจะไม่นานตลายกับทนาเวต
35:06พี่พี่ทำทั้งหมดเนี่ย
35:08เงื่อประยะของธนาเวตท์ทางนั้น
35:10แต่พี่ไม่คิดไง
35:11ว่าผียมจะเอำมั blendsคณะท่าرتัこうได้
35:14พี่รู้มัยพี่ทำอะไรลงไปพี่ฤษา
35:17พี่บีไปหรืมต้องทำเลยสิ่งที่ิ้มเชียใจที่สุดในชีวิต
35:21เพราะฉะนั้นก็พี่อย่าหวังเลย
35:23พี่อย่าหวังว่าพี่จะมีความสุขเลยพี่ลิษา
35:27พี่มันคิดหรอ
35:28พวกพี่จะอยู่ให้ๆ ร้อยพี่มันเล่นงาน
35:32เล่นงานเหรอ
35:34เพราะอย่างพี่จะทำอะไรผมได้
35:36ขนาดเลือกไอเจ่นี่พี่ยังยือมือผมมาทำแทนเลย
35:40พี่แม่งพวยกว่าไอเจ่ดีกว่ะ
35:43ถึงไอเจ่มันจะงู่ มันจะทำอะไรไม่เป็น
35:46แต่มันก็ทำเอง
35:48ไม่เหมือนพี่
35:49เอาแต่ยืมมือคนอื่นหลบหลังคนอื่นไปวันวัน
35:53ชอบนักใช่ไหม ให้เราหลบชั้นซ้อย
35:55นั้นพี่ก็อยู่ใต้เงาของผมไม่ตลอดชีวิตแล้วแบบนี้สะ
36:01อ๋อ
36:05พอดีว่าสาขาที่ดานังเนี่ย
36:08ค่อนข้างวุ่นเลยอ่ะ
36:10ผมอาจจะต้องส่งใครบางคนไปช่วยงาน
36:19นี่ใช่ประเมอมันต่ำไหม
36:26ไม่คิดว่ามันจะกล้าค่าทัน
36:29ทำยังไงกันดีคะ
36:31ตอนนี้คุณพีมีอำนาจมาก
36:33อีกไม่นานของขึ้นแถนขุนทะเนศ
36:37คุณเจ็ดเองก็ไม่อยู่แล้วด้วย
36:49เจ็ดเอง
36:54คุณควันหรือไทยคะ
36:57คุณควันหรือไทยคะ
36:58ทีพิพสองอ้าจูน
37:00ผมไทย คุณไทย ทุกคนไทย
37:03เธอ
37:11ฮะโหล
37:19เกิดอะไรขึ้นครับพ่อ ทำไมพระขวันเป็นแบบนี้
37:40พระยาบาลแจ้งว่าอยู่อยู่ขวันก็ความนั่นตก
37:45แล้วก็หมดใช้อยู่เด็น
37:49เกิดอะไรขึ้น ความนั่นตก
38:19เกิดอะไรขึ้น
38:23เกิดอะไรขึ้น
38:25เกิดอะไรขึ้น
38:43เกิดอะไรขึ้น
38:47เกิดอะไรขึ้น
38:51เกิดอะไรขึ้น
38:53เกิดอะไรขึ้น
38:57เกิดอะไรขึ้น
38:59เกิดอะไรขึ้น
39:01เกิดอะไรขึ้น
39:03เกิดอะไรขึ้น
39:05เกิดอะไรขึ้น
39:07เกิดอะไรขึ้น
39:09เกิดอะไรขึ้น
39:11โทรไว้ ทำไมไม่มีใครยับโทรศัพท์กัว
39:41โทรไว้ ทำไมไม่มีใครบอกผม
40:02เจ็ด
40:06โทรไว้ ทำไมไม่ปอกผม
40:25ทำไมพ่อไม่ปอกผม
40:27แม่ผม ทำไมพ่อไม่ปอกผม
40:30เจ็ดเจ็ดยังเกิดพี่
40:31อย่างนั้นก็คิดว่าแม่พี่จะได้ไม่ต้องถูก
40:33พักcendo พัก harbor
40:35ทำไมกูตกถูก ใลล่ closed
40:36เฮ้ย มึง AND
40:37时asyona
41:01ตอนนั้นมันวุ่นวายมากเจฏ
41:04วุ่นวายอะไร
41:07นี่แม่ผม ผมเป็นลูก
41:10ผมมีศิตจะได้รู้เรื่องแม่
41:13รู้เรากวันนี้แม่แกก็ตายดี
41:16พี่เจฏ
41:17เริ่มมาชุคห์หูกจริงๆ
41:20อยู่ดีๆประของร crispاب tamam
41:21ควันก้อการสุดแล้วท่านก็เสียด์เลย
41:22ชุคห์หูก niesเฑ Killer
41:26มันสาใจเร Clear سےรese brick
41:29มึงได้ทุกอย่างที่มึงต้องการถนาเวสเป็นของกูเปทฤ ของแม่ก
41:34อายเจ่พอได้แล้ว
41:35บ Porque
41:38ขอได้แล้วเจ็ด
41:41แกนี่มีจากเรื่องที่ฉันขายน่ะ
41:44พอพวกว่งมันค่ะ
41:46เอาสิ
41:48ตอบพอบิ Hernfund
41:49เจ่พอแล้ว
41:50มึง พอ์พวกว่ง Science
41:52กูบอกว่งมัน
41:55ที่กูบอกว่งมัน
41:56พ่อมันไม่เคยทำให้กูขายน่ะเลย
41:59ตัวทีพีมันมีอยู่ทุกวันนี้ ก็พบหม жизни
42:02หัวเงินไง
42:03วันๆแต่พึ่งเซ้นใส่แม่ sowie นอน הי hood อยู่
42:06และเป็นไง และเป็นไง
42:08แม่มึงตายไปแล้ว
42:10มึงมันเหลืออะไรอีกแล้ว
42:11มึงมันไม่มีคว้าอะไรอีกแล้ว
42:16ไสหัวไปเลยน่ะอายกเจฏ
42:19แล้วอยากลับมาสร้างเลือกรุ่นไวต์
42:23ไป
42:25กูบ่อไป
42:29ไว้
42:59- ต้องขวันตายแล้วนะครับแม่ ขวันแม่พี่เจ็ด คนที่พากแม่ไปจากผม ตอนนี้เจ็ดมันไม่เหลืออะไรแล้วครับแม่
43:23- มันไม่เหลืออะไรเลย ไม่เหลือศักษีของทายญาตคนโตของธนาเวท แม่น่าจะได้เห็นสายตาที่พ่อมองมันนะครับ ไม่ต่างอะไรจากขยะเปลี่ยว ของเสียที่ต้องกำจัด
43:43ตอนนี้ทุกอย่างกำลังจะกลายเป็นของผมแล้ว
43:49- ผมควรจะดีใจ ควรจะสาบใจ ที่ผมได้แก้แค่ในกับแม่
44:03- แล้วทำไมผมถึงรู้สึกว่างเปล่าแบบนี้
44:09- ผมชนะ แต่ผมรู้สึกแพร่ได้สุดในชีวิต
44:17- หรือเพราะว่าตอนนี้ผมไม่เหลือใครเลยแม่
44:29- ผมไม่เหลือใครเลย
44:33- ไม่เหลือใครเลย
44:43- ทำไมกลือใครเลย
44:58แม่ค่ะ
45:14เป็นอย่างที่พ่อบอกใช่ไหม
45:20ผมมันไม่ได้เรื่อง
45:24ผมเสียทุกอย่างไป
45:28ไอ้พีมันเอาทุกอย่างไป
45:32ทั้งโลกพยาบาล
45:38ทั้งแม่
45:40พระโทษ
45:44พระโทษ
46:00เนี่ยกษาสมให้คุณเจ็ดครับ
46:04กูไม่รู้
46:08ผลละงานชนสุดของแม่คุณนะครับ
46:14แม่ตายพ่อช็อคจะอิสูลิน
46:30แม่ถูกฆ่าตาย
46:34สุดของแม่ตาย
47:02ความอยากให้คุณรู้ไว้ด้วยว่าคนที่คุณรักที่สุดในโลกมีเกลียดคุณข้างใส่แล้ว
47:17ตอนนี้เขาเป็นไงบ้าง
47:26เขาไม่ได้อยากเกี่ยวห้องอะไรกับพีมอีก
47:28ถ้าพี่อยากแก้แคนพีมนะ
47:31พี่ก็ต้องใช้หรือฝ่า
47:33แม่พวก
47:34มึงกับผมต้องตายกับแต่ข้าง
47:36เอาเลยพี่
47:37ได้!
47:38ยิ่งสิ
48:01แล้วเธอเธอก็ไป
48:03เธอไม่ได้รัก
48:05วันนี้ว่าใจจะลาย
48:09ร่อยฉันต้องตาย
Recommended
43:40
|
Up next
46:22
39:33
53:48
47:54
47:29
48:33
43:18
38:04
54:32
39:07
1:27:42
1:22:02
47:30
44:53
52:10
1:03:27
39:41
44:01
49:12
Be the first to comment