- 5 hours ago
ดูซีรีย์จีน ดูละครจีน พากย์ไทย ย้อนหลัง
Category
😹
FunTranscript
00:01รายการต่อไปนี้ เป็นรายการทั่วไป สามารถรับชมได้ทุกว่าย
00:14เรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องที่แต่งขึ้นเท่านั้น
00:25ไม่ต้องหาแล้ว อยู่นี่ไง
00:28อย่าคิดว่าตรงเอนน媽ไม่มีตัวตนสิ
00:31แค่โท้ให้ส่งของแกก็โปร่วหัวมา
00:35ไม่ต้องหัวง ฉันตายให้แกแน่ ๆ
00:37แต่คุณวยให้ฉันมาถามว่าแกจะตายนี่อย่างไร
00:40ฉันตายคืนแน่
00:42แกพูดบาคเปราว
00:44ถ้าก่านั้นก็ จายตอนนี้ 3 ดึง
00:47เฟ้ พระใจไม่ว่า จาย 3 เท่าไง
00:51ก็มัทมือฉันโชค แล้hamันไอก unos
00:54ทำอะไรได้
00:55เออ
00:56ฉันสูญเงินแล้ว
00:57สู้กับไปสองคนนี้ตอนนี้
00:59เจ้ากัน
01:03แกเห็นพวกมันใน Lumber Contender
01:05คงยังไม่ลืมหรอกใช่ไหม
01:07จะไม่ได้เหรอ
01:08แรงนักไม่ใช่เหรอ
01:09วันนี้ฉันจะให้โอกาส
01:11จะรัดคอฉันได้ไหม
01:13แกจะนี้ไม่ได้
01:14ยังจะนี้อีกหรอ
01:16สิโฮ ลุ่งเอิญจ้าง
01:17สาหลิง
01:19แกสองคุณคบกันอยู่สินนะ
01:22ไม่เกิวกัน
01:24แกคิดว่าสั่งฉันได้ไงวะ
01:26แกและที่ผิด
01:28วันนี้ก็วันได้ อัดมาเลย
01:31เฮ้ย หรือวัน
01:37รุวัน
01:39พวกเอ็มไหมไทย
01:40คนทางนี้ก็มาขวางอ่ะ
01:41อะไรวะ ว่างไงน่ะ
01:43เฮ้ย ฉันแก่แล้ว
01:46หูเลยไม่ค่อยดีเว้ย
01:48มันพูดอะไรนะ
01:50มันทำว่าเราเป็นใครอะ
01:52โอ้โห งั้นบอกมาซิบว่าเป็นใคร
01:54รอมาจากทลาดผลไม้
01:56ต้องทำงานตอนนี้
01:58ไม่อย่างนั้นทุกคนในห้องกลง
02:00จะไม่มีผลไม้กินกันในแน่ จบแล้ว
02:11โอ้...
02:13เวยโถว่ะ
02:15แล้วแกกล่ามาขึ้นเสียใส่ฉันนะ ยังไงว่า
02:19ฉันก็ไม่ค่อยได้คุยอะไรกับเวยโถว่ะ
02:23แต่ถ้าฉันโถวหาแล้วก็
02:25ฉันต้องออกมาท่านทีน่ะ
02:33ตับไว้
02:35เฮ้ย
02:37แกไปซะ
02:39สองคนนั้นอยู่ก่อน
02:45บอกพวกนั้นว่าอย่าพึ่งเอาของลง
02:47ไปออกเอาเฝ้าก่อน
02:53นึกวันแม่
03:07ขอบคุณครับ
03:09ถ้ารู้จักนาย
03:11นายเป็นสิทธิ์ของอาจารย์มาใช่ไหม
03:13เพราะไม่ไปเมียงเรื่องกันไอพวกนั้นได้เลย
03:17เปล่าครับ
03:18พวกมันตั้งใจหาเรื่องผม
03:19ไม่เกี่ยวอะไรกับเธอเลย
03:21ฮะ!
03:22ลุกน้องเว่ยโถวมันเลวทั้งนั้นนั้นแหละ
03:25นี่!
03:26แล้วอาจารย์นายรู้หรือเปล่า
03:27ผมไม่ใช่พวกมันครับ
03:29จะถ่ายหรือไมไม่สำคัญ
03:31รอพวกนั้นไม่ไกลไกล
03:33นายค่อยไปก็แล้วกันนะ
03:35ถังนั้นก็มาดื่มชาที่ร้ายของฉันก่อนสิ!
03:39อืม!
03:40อืม!
03:57ไปครั้งเดียวขาดเหรอ?
03:59อืม!
04:04ฉันเคยเห็นแค่คนเดียวที่ทำได้
04:07อาจารย์ฉัน
04:09จะทำอะไร?
04:15เธอชนะไม่ได้หรอก
04:27ไม่รู้ว่าเธอมาจากไหนเหมือนกัน
04:29จุจุเธอมาห้องกลงบอกว่าอยากแข่งกับฉัน
04:33เธอ...
04:37เธอลมถิ่งง่อยได้ในครั้งเดียว
04:41ตอนเธอมาหาฉันฉันกลัวมาก
04:45กลัวจังตอบต้อไม่ถูก
04:48ได้ว่าเธอจะข้าฉัน
04:50แต่ขนาดเดียวกัน
04:52ฉันก็อยากจะสู้กับเธอ
04:56กับเธอ
05:00เฮ้ย อยากรุยต่อไหม
05:14ก็ว่าไง สงสัยอะไรมั้ย
05:17เขาเริ่มไปแล้วดิ
05:18จะไม่หยุดใช่มั้ย
05:20เมื่อกี้จะอาจมันได้อยู่แล้วเชียว
05:22แต่คนขายพลไม้มาขวาง
05:24ยังเจ็บใจไม่หายเลย
05:25ยังไงซ้าพวกเราก็ทำเพื่อต้าเวินกัน
05:27มาลงมือให้ถูกต้อง
05:29ต้าเวินดูแลพระพวกเสมอจริงมั้ย
05:31ไม่รู้แล้วพระพวกเสมอจริงมั้ย
05:34เฮ้ย จะไปก็แล้ว
05:37podiumที
05:39before the
06:00ซ้าพวกเจ็บชิissimo
06:01โอเค
06:03está
06:05ก็มันพูมเป้ามาหาฉัน แยกกันปลอดภัยกว่า
06:07ฉันไม่อยากแยะนี่
06:24ขึ้นรถกลับบ้านไป
06:25ไปดีกันสิ
06:26เข้าไปด้วยแต่มันจะตามไม่เริ่ม
06:27เดี๋ยวครับ
06:29เอาเข้าเลยครับ
06:35เพื่ออะไร
06:54แก้แค้ในทินงอยเหรอ
06:55ไม่รู้สิคะ
06:58แต่
07:00ยิ่งคิดว่าตัวเองไม่เก่งพอ ยิ่งอยากรับคำท้า
07:03ฉันแพ้ตอนโลิมปิก
07:06อายุปุ่นนี้คงมีโอกาสอีก
07:08แต่ตอนนี้มี
07:09อาจารย์ที่แข็งกลัง
07:11ที่ฉันจะไม่เจออีกในชีวิต
07:14บอกฉันหน่อยได้มัน
07:18ยังไง
07:18ยกорบไฟมือ มีทุกที่ ถ้าโดนท้า สู่ จะสู่ได้กี่คน
07:24航араเต่ คืออะไรคะ โข copies อสมาค honest
07:26ว่าคาระเต้มีความหมายกับฉันยังไง
07:32ฉันฝึกทุกวันด้วยปนิธานเดิม
07:37อยากท้าทายตัวเอง
07:39ถูกต้องไหม
07:40ไม่สำคัญว่าฉันแพ้ในโอลิมปิก
07:46ไม่สำคัญว่าฉันจะแข่งหรือชนะไม่ได้เลย
07:49สิ่งที่ฉันแพ้ไม่ได้คือคาระเต้
07:56ฉันไม่รู้ว่าจะทำได้นานแค่ไหน
07:58แต่มันอยู่ในใจฉัน
08:00คอยผลักดันฉันและบอกฉันว่า
08:02อย่าแพ้นะ
08:03จงเหมือน
08:05เอาใหม่อีกที
08:07เธอต้องสู้ต่อไป
08:23คิดว่าจะชนะเธอได้มั้ย
08:25หัว
08:27ถ้าไปสู้แล้วจะเป็นยังไง
08:29ถ้าเป็นโคชคนเก่า
08:35จะสู้ไหม
08:37คนเก่าหรือ
08:43จะรือเฟิ้นไปทำไม
08:48สิ่งที่เกิดขึ้นสมเหตุสมขน
08:53เพราะมันเกิดขึ้นจริงๆ
08:55เพราะว่าสิ่งที่เกิดขึ้นเป็นอดีตไปแล้ว
08:58อยากไปคิดถึงอีก
09:00นึกถึงปัจจุวัน
09:02ก่อนหน้านี้ฉันไปส่งแกส
09:08ใช่
09:10ไม่ค่อยมีคนใช้
09:13แต่ว่าจะมีไปด้วย
09:15อย่างที่เกิดขึ้น
09:21อย่างที่เกิดขึ้น
09:23ที่เกิดขึ้น
09:41เกิดสุดที่ไว้
10:11ลูกค่ะ ขับกลับไปที่เดิมค่ะ
10:41ที่เดิมค่ะ
11:11ต้าอาวimar
11:26มาให้เวลา
11:27แล้วไป
11:28ไ blush
11:29เออ
11:30behind him
11:31เร vain
11:32เดิม
11:33เนี้ย
11:33เดิม
11:34atraวบป่ะ
11:38เธอกัน
11:38วัused
11:39เร็ว
11:40อ้าหาร!
11:46ขอบคุณ!
12:06ตักฮัน!
12:10พ่อคะ พ่อ
12:15ไม่ต้องกลัวนะ
12:17พ่อไม่เป็นอะไรหรอก
12:19พ่อคะ พ่อส่วนเขาได้ตี้หนูนะคะ
12:26พ่อคะ
12:27สุดนี้
12:31สู้ต่อไปนะ
12:33พ่อคะ
12:35พ่อคะ
12:36พ่อคะ
12:37อย่าทิ้งหนูไป
12:39เธอคัน
12:44เธอคัน
12:46เธอคัน
13:09อ่ะ
13:11อ่ะ
13:12อ่ะ
13:13อ่ะ
13:14ที่ไง
13:15อ่ะ
13:16กันต้องกัน
13:17กันต้องกัน
13:18อ่ะ
13:39เช้นยกรีว・มlet
13:58ฮาโล่สี่โ cabe pessoas
13:59ไม่เป็นไรใช่มั้ย
14:01ฉันกลับมาตามหานายอ่ะ
14:02เฮ้ .. กลับมาตาม himare
14:04รู้ได้ไงว่าฉันอยู่ที่ไหน
14:06ฉันได้แ rall
14:08จากมือถือเอาไว้แล้วนะ
14:10บอกแล้วไงว่าอยากลับมา
14:12คิดเธออยู่ใน
14:14ฉันเป็นห่วงนายนี่น่ะ
14:16ถ้าอย่างนั้น เธอไปหาที่ต้องก่อนแล้ว
14:18ร้อยจะไปหานะ แต่วางด้วยเหรอ
14:20อืม
14:22แบบมนี้เธอที่เป็นก็มาก
14:34ล่ะววอเจอททิ้งความตอม
14:36เดี๋ยว เดียว เดี๋ยว เดี๋ยว เดี๋ยวเธอ
14:38คือเธอไปก่อน อย่าใคร
14:42ดี
14:52ต่อเวิน ไม่ว่านายจะรับสายหรือไม่
15:02แต่จากสถานการณ์ของนายตอนนี้ ฉันคงช่วยนายไม่ได้มาก
15:06ฉันส่งคนไปซุ่มจมตีไอ้กว้านซีโห แต่บางเอินเจอผู้หญิงที่ทำร้ายฉันที่ว่า
15:12ทุกอย่างมันเกิดขึ้นก็เพราะมัน
15:16ฉันจะคิดบัญชีกับมัน
15:20ฉันอยู่แถวถนนซีคาโมอ ถ้าเข้าข้างฉันก็มาดู
15:37ถ้าตัวดีหยุดด้วย หยุดด้วย
15:42หยุดด้วยหนังบ้า อย่างนี้ หยุดด้วย
15:50หนังบ้าร้ roupตัวดด้วยโทษตัวด carrier เพลียนนี้
16:05แถว enseñามลักนี้ฝานอsed ape也 อย่างนี้เจอไว้
16:07Effе!หยุดด้วย Ganun
16:09หยุดด้วย
16:11โอ้ย โอ้ย นี่ ไปแล้วนี่
16:21นี่ก็นะ
16:23เฮ้ย จับได้แล้ว จะนี่ไปหน่อย
16:27นั่งนี่ สอมฉันแล้วจะนี่เหรอ
16:30เดี๋ยวสู้กับฉันใช่ไหม
16:32เธอไม่เกี่ยวปล่อยทางไป ให้แจ้งตำรุดให้เลยมา
16:35เฮ้ย หย Wifi
16:45โอ้ย อย่าดีนะ
16:47เฮ้ย
16:49ตาวันฉันหายบ้าเจอแล้ว จะบอกให้ตอนนี้ออก
17:05เลือกอะไรยัง โตซะถีได้ไหม
17:08จะทำอะไรสวยสวยให้ฉันหายที่หน้าได้ไหม
17:11แค่สองเข้าไปดักงวยใช่ไหม
17:14ป้าไปกับมันทำไม
17:16ไม่นะตาวัน
17:17แต่พูดได้แล้ว
17:25ไปได้แล้ว
17:26หวันสิโฮ
17:27วันนี้เรามาจบเรื่องนี้
17:33โอเค ฉันช่วยเอง
17:34นี่
17:35นี่
17:47แต่เราคลรุ่นกัน
17:49ฉันบอกเธอตั้งแต่วันแรกแล้ว
17:54ฉันจะต่อให้
18:06เริ่มได้
18:17นี่
18:28นี่
18:31นี่
18:36บ้าง
18:37นี่
18:40นี่
18:42นี่
18:44ไม่เปลี่ยนต์เลยนะ
19:00ไม่เกล่งเพราะ แต่ยังรับคำเธอ
19:03นี่แล้วโจ้งไว้นะ
19:06พี่จริง
19:14หรอ?
19:44เกิงเข้าให้
19:59เฮ้ย!
20:29หยัง!
20:31หน่อย!
20:37Boss!
20:39appa!
20:41Boss!
20:43Boss!
20:47Boss!
20:49Boss!
20:51Boss!
20:53Boss!
20:55Boss!
20:57นี่
20:59นี่
21:00นี่
21:05ตัวหักเนื้วเหมือน
21:07เนื้วนี้ใช่ไหม
21:09ใช่ครับ
21:27เปล่า
21:49นี่
21:53มันลบ้า
22:03มันลบ้า
22:08มันลบ้า
22:14เฮли
22:29แฮน
22:39ขอโทษค่ะคุณม่าน มอสักขุดรถอยู่เข้าไปไม่ได้ค่ะ
22:59โล่ไป
22:59ขอโทษค่ะคุณม่าน ไม่ได้ค่ะ
23:03คุณเวย อยากพูดอะไร
23:11การผ่าตัดคุณม่านสำเร็จด้วยดีครับ แต่กระดูกแตกเยอะไป
23:15เราเลยต้องผ่าตัดยึดภายในก่อน ส่วนในเรื่องของการฝืนตัว
23:20ต้องทำกัญภาพบัมบัตรต่อดูว่าจะช่วยได้แค่ไหนครับ
23:24คุณจบหรือยัง เน้นไปด้านแล้ว
23:33เฮ้ย
23:48เขาบอกว่าเขาอยากจัดการแข่งขัน MMA ฉันเลยส่งหน้ายไปดูแล
23:56ไม่คิดหรือว่าจะออกไปเป็นแบบนี้
24:02แต่แม้ตอนนายยังดูแลลูกชายฉันไม่ได้
24:08ก็มันมีใครทำได้อีกแล้ว
24:12ฉันไม่โทษได้
24:17แต่เรื่องนี้คุณมีใครสักคนรับผิดชอบไม่ใช่แล้ว
24:23เฮ้ย
24:25เฮ้ย
24:27เฮ้ย
24:29เฮ้ย
24:33นี่ เป็นอะไรไปอ่ะ เรื่องก็เครียร์แล้ว ทำไมหน้ามุ้ยจัง
24:52ถึงเรื่องจะไม่เป็นไร แต่ฉันกลัวพวกนั้นใช้วิธีสกระปกมาลางควานพวกพี่
24:56แต่ไม่คิดว่ามันเปลกเลยไง มีทั้งรถชน มีคนเจ็บเยอะแยะ เรื่องใหญ่ขนาดเนี้ยแต่ไม่มีใครพูดถึง
25:03ไม่มีใครแจ้งตำรวจด้วย
25:05ก็เห็นด้วยนะ เรื่องคมไม่จบนี้ง่าย มันไม่ง่ายขนาดนั้น
25:10มาช่วยคิดหาทางกับจริงเถอะ
25:14แล้วจารย์อธิบายกับอาจารยังไงอ่ะ
25:18อาจารย์
25:20ซ่าหลิงมาช่วยกันหน่อย ค่ะ ค่ะ
25:24อาจารย์
25:38ผมขอโทษ ผมผิดไปแล้วครับ
25:42ถ้าขอโทษเป็นก็โอเค
25:45พวกนายบอกฉันหมดแล้ว
25:47ฉันรู้ว่านายโดนมันครับ
25:49แต่ได้ฉันหมดหัวที่ส่วนคือพวกนายมีส่วน
25:52ปิดบังเรื่องใหญ่จากฉัน ทั้งนายละจงไว้
25:55ที่จิดฉันก็มีส่วนผิด จริง อย่าโทษสีโหเลย
25:59ฉันจะพูดไปครับสุดท้ายนะ
26:01เราพวกเดียวกัน มีแล้วต้องบอกฉันเข้าใจไหม
26:07เข้าใจครับ
26:08ช่างเถอะ
26:14อ่าหลังไม่นั่งคืนนั้นเนี่ย
26:15ผมเห็นผู้อย่างคนหนึ่งจ้องจ้องหัวอีกความใหม่อย่างเลย
26:18เธอเป็นใครครับ
26:20เธอมาทาสู้จงไว้
26:24ฉันกลัวอยู่ว่าจงไว้จะไม่รอด
26:28เป็นไง สิบรอบภายดี ล่งใจแล้วสิเนี้ย
26:36น้ำมีอะไรอีกแล้ว
26:38ฉันเห็นใส่ตาคุณมองลุกสิทย์ เหมือนจะตายตาหลับ
26:42ถ้ามารู้จักกันคงคิดว่า คุณอยู่ไหมน่ะ
26:45เฮ้ย ผีจอบป่าประพูดหรือไงเนี่ย
26:48รู้ฉายาใช่ไหม
26:50นี่ ทุกคนเรียกคุณว่าอาจารย์
26:53ทำไมไม่สอนล่ะ
26:55มันไม่ง่ายนี่
26:56แล้วยากรงไหน
27:01คนมีเรื่องใหญ่โตอีกฝ่ายเข้ารงพัญญิบาล
27:04หรือยังไม่หาย
27:05ถ้าฉันไปที่นี่จะเป็นยังไง
27:08อ้างเปล่อยเปล่อยนะ
27:10คุณก็เป็นแบบเนี้ย โลเลไปเรื่อย
27:13สถานการณ์โตเนี้ย ถ้าเปิดโรงฝึกไม่รู้จะเป็นยังไง
27:18โอ้ย
27:20คุณเอยุเท่าไหร่
27:22คงกัน 50 แล้วล่ะ
27:25อย่าคิดมากนักเลย
27:27ทำเธอมากล้องจริง
27:29อาจารย์
27:34อาจารย์เคยบอกพวกเรา
27:36อำนาจร้ายความยุดกับทราบนั้นหลุดแรง
27:38ความยุดกับทำอะไรอำนานนั้นอ่อนแอน
27:40ผมได้บุทเรียนแล้ว
27:42ไม่อยากเด�มนเสร็จทางเดิมอีก
27:44ใช่แล้วอาจารย์ ช่วยมา ปากูกับจิงหี ลิ่มอะไรประโยชน์
27:47ถามว่าว่าอาจารย์จะกลับไปสอน ถ้าสอนเดียวเขาก็มาแล้ว
27:50น่าจริง กลับไปสอนเธอ
27:53ใช่ค่ะ ฉันจะได้เป็นรู้สึกเต็มตัว
27:55แต่ไม่มีใครเป็นหุ้นส่วนด้วย จะเช่าทีนั่นอีกได้ยังไง
27:59ถึงได้เด็กทุกคนจะกลับมา แต่อาจ bricks ช่าไม่ไอย
28:04ฉันลืมชื่อร الك Physical and Appreciation แล้วที่ซ้ำจะคะแล้วเจ้าไง
28:07อะไรนะ โรงฝึกกระด่าชใช่ไหม
28:16ที่ไหนมีกระดาชลัง ที่นั่นมีโรงฝึก
28:20ที่ไหนก็เป็นโรงฝึกได้
28:22พวกเราตั้งจะกลับไปเริ่มต้นใบกันท่านค่า
28:25ARj하�unts budgetingonse่นแล้วใช่ไหม
28:27หุ้ม
28:30เข้า เยี่ยมเลย โรงฝึกกระดาชกลλαบมาแล้ว
28:32นี่เป็นเล่าที่อร่อยที่สุด
28:35ถือว่าเป็นการไว้พอนที่กลับมาเปิดโรงฝึก
28:38ขอบใจเนอะ
28:40จะยังไง ทุกคนที่ดื่มแก้อังนี้
28:43เหมือนเป็นสมารถที่ของโรงฝึกกันดาษทุกคน
28:48ขอบคุณนะ
28:50ไม่เป็นไรหรอก
28:52ถ้ามีเวลาก็มาเรียนได้เลยนะ
28:59บางครั้งพอลองอะไร
29:01ก็รู้แล้ว่ามีใช่
29:12พูดให้งง
29:16จากนี้จะอดหลับอดนอนกลับบ้านกับฉันไม่ได้แล้วนะ
29:19ทำไมน่ะ
29:20แก่จุเลอะ ๆ เหลอ ก็พังตกลงจะสอนลุกสิทธิ์
29:23มาทำงานไม่ได้
29:25เธอสงสารที่ฉันไม่ตะลงล้มเหลว
29:27ทำตัวดีให้งานฉันทำและดันล่ายฉันออกเนี่ยนะ
29:30ฉันแค่ครบคนแก่
29:32ถ้าสอนแล้วยังทำงานทั้งคืนจะได้ป่างตาย
29:34อายุสั่นไปหลายปี
29:36ฉันถ้าผิดช่อมมิไว้
29:37โดยเมื่อตัวหัวกหลากเดอร์ ตอนฉันเปิดร้ายขถมปัง ตอนตื่นตี 3 มาน้วกแป้ง ดูสิ
29:42ฉันทำงานหนักปัน 10 ปี ยังไปแก่เลย เห็นไหม
29:45เดี๋ยวก็รู้
29:47ไม่ความว่าไง ไม่มีเงินไม่มีของกินมันเศ้า
29:52นี่มากกองจริงกำลังขอรองใช่เหรอ
29:54ถ้าจะพูดอย่างนั้น 20 ปีก่อน ถ้าไม่จะนายฉัน ตอนนี้ก็เป็น
30:00โว้ไงจะลองคิดดูกันแล้วกัน
30:02คิด toujoursจริงจังด้วย kilometer
30:04นี่ พูดถึงเรื่องจริงจัง
30:06ฉันมีเรื่องจะบอก Flynn
30:07เรื่องอะไร
30:10คุณใครบอกว่า
30:12อยากจะจัดการแข่งสึกราเต้ม
30:14ไม่ใช่เหรอ
30:15กลางเด็งๆฟูคอราโทรiénก์
30:16ใครขี๊ตจำกัดตั้งหาก Ukrain
30:18อะไรก็ชั่ง
30:19ชนคนมาสู้กัน
30:20ก็แค่คนตีกันนี่
30:21จะว่าไปแล้ว
30:23คนนี้เหมือนผู้หญิงมาก
30:25อะไรอีกแล้ว
30:27ไงบอกว่าไม่มีเงิน ไม่มีกำลัง
30:29เพราะไม่คอเสนอจะจัดงานให้
30:31ก็ได้ยินว่าปัติเศษ
30:33ทำโตโลเล เป็นผู้หญิงเหรอ
30:35แล้วปัดบอกเธอเหรอ
30:37ไม่ต้องถาม ฉันรู้ทุกเรื่องแหละ
30:40เธอทำว่ามีคนตาย
30:41อะไร
30:43เธอเพิ่งจากทางแม่นุมคนนั้นสิ้นวัง
30:45แล้วเข้าห้อง ICU นะ
30:48จริงจังเชือง
30:49ก็พึ่งบอกจริงจังไงแล้ว
30:50จะบอกให้นะ ฉันเกร็จพวกปักสว่าง
30:53นี่..ไม่เหตุผลหน่อยได้มั้ย
30:55ลูกศิตไม่รู้ความคิดคุณ
30:57เค้าแค่เป็นห่วง
30:58ถ้าเขาไม่รู้ก็ควรถามซี่
30:59อย่าเที่ยวปักสว่างไง
31:02เอาเป็นว่าฉันไม่เข้าใจ
31:03ฉันอยากรู้เหตุผล
31:04อธิบายมา ห서도มากองจริง
31:06ฉันจะต้องบอกอะไร
31:07เธอรู้แค่ไหนล่ะ
31:09เชิญ นั่นจะมาสนใจอะไร
31:13งั้นก็ช่างเธอ ก็ช่างเป็นเจ้านาย อย่ามีสิทธิ์รู้
31:30โอเค ฉันรู้จักคนแยกคนโตของสาพันธ์
31:34校้าย ไม่อยากจัดแมตช ต่อสู้แ barrier
31:38ใช่แล้ว เลาปัดบอกฉันว่าพังนั้นหัวสูง เสียสร้งสุดสุด
31:511992 แต่ใครที่สวรพวกเขายา replicate เพียร้องความสของที่แป Россия
31:59ชันรู้คุณอยากพูดอะไรมากก้องจริง
32:03คุณไม่ใช้คนอื่นเพราะเต้าหลอง
32:06อย่างโก้หน่อยเลย เราคิดดูซิ
32:09จากมุมมองของพวกนั้น พวกเค้าก็มีเหตุผล
32:12พูดตามตรง คุณไม่ห saiกàngคราปการต่อสู้จีน
32:15ถ้าจุดเจอชุดขึ้นพวกนั้น
32:17พวกนั้นจะстрงสัยว่าคุณจะวัี้หาหรอ
32:20หรือคนในแวดวง อ่านไม่เชื่อคุณ
32:23ถ้าพวกเค้าก่าตั้งสะพันได้
32:25พูดตามตรงก็ความมีอำนาจ มีความรับผิดชอบแก้ปัญหาได้
32:30ฉันไม่ได้ปกป้องพวกนั้นนะ
32:32แค่วิกเคราะวด้วยเหตุผล
32:38เมียละ
32:40ก็เป็นไปได้นี่
32:46สมมุติว่า สมมุติเฉยๆนะ
32:49จุๆมีปริษัติยักยายอยากซื้อบาของเธอ
32:52เธอจะใช้เงินใช้กำลังคนอื่น ทำให้บาถือโต
32:55หรือจะสงสัยว่าพวกนั้นจะยึดร้านกัน
32:58นี่ ก่อนอื่นเลย
32:59ฉันไม่ได้ขอให้ใครซื้อกิจการ
33:01ก็เร былางéralณของฉันจึงต่างจากคุณ
33:03ตอนนี้คุณกำลังจะชวนพวกเขามาจัดการแข่ง
33:06แต่คุณไม่รู้วิธีจัดการ
33:07ถึงได้เข้าประตุบ้านเค้า
33:09คุณไม่คําขอถ่ายนั้นก็มี
33:11เธอนี่เป็นคนดีจริง ๆ เลย
33:15เกี่ยวอะไรกับเป็นคนดี
33:17แค่มองจากมุมมองเขาอีกฝ่าย
33:19ถ้าทุกคนทำแบบนั้น
33:21ไม่ขัดแย้งน้อยลงเหรอ
33:26ยิ้มอะไร
33:31ฉันจะเล่าอะไรให้ฟังเนอะ
33:33ไม่เป็นเรื่องจริง
33:34โอเค
33:36รู้ใช่ไหมว่า
33:37รวงฝึกกระดาษเคยหานข้าเช่ากับพนัสละโคล
33:40ฉันก็เลยกลายเป็นเพื่อนกับคนดูแลคณะละคน
33:44วันนี้เขากลับมา
33:46ดูไม่มีความสุขหน้านิ่วคิดเขาหมวด
33:48ฉันถามว่ามีอะไร
33:50เขาบอกว่าเมื่อนไปเจอเพื่อนรวมงานมา
33:52เขาล่อยฟังว่าเจออะไร
33:54เขาบอกว่า
33:56เพื่อนรวมงานช่วนให้เขาออก
33:58เขาอยากตั้งสมาคมละครเวธี
34:00พวกนั้นเชิญเขาเป็นคณะกรรมการ
34:04เชื่อมันฟังดูเสร็ง
34:07เพื่อฉันก็ถามเขา
34:10ว่าสมาครมนี้มีไว้ทำไม
34:12ผู้ชั con nosed
34:14มันเป็น อุโธมการที่ทะเยлишком
34:17เพื่อฉันก็ถาม
34:19ถ้าฉันเป็นขณะกรรมการ
34:20ไม่ต้องปัดชุมเหรอ
34:22พวกเข้า been asked
34:23ไม่เป็นไร
34:25ของแกฮูน้ายเข้าร่วม
34:26เพื่อฉันถามว่า
34:27สมาครมนั้นมีไว้ทำไม
34:30เพื่อฉันก็ต่อบไปว่า
34:32เป้าหมาย...
34:33ทะเย inan!".
34:34องร siamo ставดสงสารที่ชัดเกรณ ออกสู่โลกฝายนอก
34:39ให้ผู้ชมรู้ชัดข้อมีอาชีพกับสมัครเล่นไง
34:44หมายความว่าไง แบ่งคะเน่ออกเป็นมืออาชีพ กับมือสมัครเล่นเหรอ
34:50คิดแบบนั้นใช่มะ ทุกคนก็คิดแบบนั้น
34:53แต่พרגныumsบอกว่า...
34:54ไม่ใช่
34:55มันค Linda ถูกจัดประเภท ว่าเป็นมืออาชีพ
34:58และไม่มืออาชีพ
34:59ถึงมันไม่เกี่ยวอะไรกับฉัน
35:03ตอนได้ยินก็คิดว่า
35:05มันไร้สาระ
35:07มันต่างจากการซ้ำเติมยังไง
35:10ตอนแบ่งมืออาชีพกับไม่มืออาชีพ
35:13จะเป็นยังไง
35:14มีแต่พวกนั้นจะคิดได้
35:17พวกเขาวังแผนจะออกแบบโลโก้
35:19ทำตระประทับ
35:20และต่อไปก็จะประทับตาบนโปสเตอร์
35:23ของขณะมืออาชีพกับมือไม่อาชีพ
35:26คนจะเรารู้ความต่างกันไง
35:30หััม..ขอไม่จริงจ่างมั้ง
35:31ยังมีอีกเนะ
35:32พวกนั้นข้ายรัฐบาลช่วยแบ่งสถานที่
35:35ตามข้อกำปุดเหล่านี้ด้วยมะ
35:37พูดอย่าง!",
35:39ก็คือ กลุthmที่พวกนั้นมองว่าไม่มืออашชีพ
35:41ต้องมา Tony Hour
35:42หž Romans
35:44ก็อยากรอเล้นนะ
35:48ฉันไม่ได้ blancมา terminal
35:52ฉันถามว่าพวกเค้า
35:53สร้างความต่างกันasi้งไง
35:54ถึงตัดเซ็นว่าใครเมื่ออาชีพ
35:56ใช่ เป็นใครถึงกล้า
35:58ผู้ชายคนนั้นเลยตอบว่า
36:01เราถึงต้องการคนอย่างคุณไง
36:03ที่มีคุณสมบัติและประสบการณ์มาอยู่กับเรา
36:05ยังไงล่ะครับ
36:06เข้ามาถึงเพื่อนฉัน
36:08เพื่อนฉันถามว่า
36:09คุณสมบัติที่ว่าคืออะไร
36:11อย่าพวกนั้นก็บอก
36:13ก็ง่ายๆแล้ว
36:15ใครก็ตามที่จบมาหาอะไร
36:17เพื่อฉันต่อไปทันที ขอโทษนะครับ
36:22ผมจบแค่มว่าเธอยมต้น
36:24ถ้าอย่างนั้นผมก็ไม่ได้มีคุณสมบัติจังที่คุณว่านะสิ
36:28รู้มั้ยว่าผู้ชายคุณต่อไปอย่างไร
36:31ผมบอกว่ามีก็มีสิ
36:34ไม่มีทางนะ ร้ายสาระนะ
36:40พวกมันรังแกคนอื่นอย่างโจงแจ้ง
36:45ตัดช่องทางทำกินของหน้าละครที่เล็กกว่า
36:49ก็เหมือนฉันหากขาเธอเพื่อจะให้เธอว่าอยู่กับเราไง
36:53ฉันก็จะไม่ให้ไม้เท้าเธอ
36:55เธอควรสาบซึ้งที่ฉันให้มาอยู่ด้วย
36:58เพราะฉันกำลังให้โอกาสเธอ
37:02เข้าใจว่าเพื่อนคุณคงจะปฏิเศษ
37:05แต่ถ้าเขาไม่เข้าร่วมกับพวกนั้น
37:07การต่อต้านภายในก็ลดลง
37:09ถ้าไม่มีการต่อต้าน พวกนั้นก็จะไม่รู้ปัญหา
37:13และเดินทางผิดต่อไป
37:15年的 solltenไง
37:19แม้แต่การแต่งสั่งคณะกมการ ค System
37:21ก็ยังสามารถเลือกเองได้
37:24ประทาน พูดเวยการ
37:26อยู่ฟังนั้นหมด ไปเข้ารูป ไม่แต่จะทรงเสริมให้ท้าย
37:29แต่ Tirizono พวกนั้นกดขีชม
37:31ที่พวกนั้นมองว่ามันใช่หมื่ออันชีพ
37:35เพื่อนฉันพูดถูก
37:36จะไม่พูดถึงหน้าที่ถางสังคม
37:39แต่ยังน้อยเราก็ควรจะ
37:44รู้ใช่ไหมว่าอะไรผิดอะไรถูก
37:47วันนั้นอาจารย์ม่านจากสาพันชวนฉันไปดื่มชา
37:55ที่เขาพูดกับฉันและเงินใครได้เขาเสนอ
37:59ต่างจากสันธิการณ์ของเพื่อนฉัน
38:02แต่ฉันอยากบอกว่า
38:06ตอนนั้นฉันรู้สกแบบเดียวกัน
38:12ฉันเข้าใจจักตนาของเธอ
38:16เธอแค่อยากฉันรู้ว่าทุกคนมีเหตุพลน
38:18ไหมก็ใช่
38:22แต่ฉันอยากบอกว่า
38:24ถ้าเธอไม่หรือเจอกับตัวเอง
38:26ก็ไม่เข้าใจคนอื่นหรอก
38:30ฉันก็แค่-
38:31เจ้ลงเวยเหมือนตอนที่ฉันถามเธอ
38:32ว่าทำไมไม่icideมารี ents bone
38:35เธอบอกว่าเคยลองแล้วมันไม่เหมาะกับเธอ
38:42ถึงฉันจะคิดว่ามีผลเบื่องหลัง
38:46แต่ฉันไม่ได้ถาม
38:49และไม่ต่อการคำอธิบายด้วย
38:52เพราะทุกคนมีเหตุผลของตัวเอง
38:56ใช่ไหม
39:05เขาบอกว่าตราบได้ที่ผมทุ่งเทให้การชกมวย
39:16เขาจะให้ผมขึ้นจุดสูงสุด
39:19แต่ผมต้องพึ่งความสามารถตัวเอง
39:21ว่าอย่างนั้นผมคงกลับไปทำความสะอาดยิ้ม
39:24เฝ้ากูดังเจ้านายแล้วก็
39:27แบบนี้ผมจะไม่เสียงชีวิตได้ยังไง
39:30ไม่มีใครคาดหวังอะไรจากผม
39:33ไม่มีใครขออะไรจากผม
39:35ผมไม่รู้ว่าผมต้องการอะไร
39:38ไว้โทูปเป็นคนเดียว
39:40ผมคิดว่าเขาเป็นคนแรก
39:43ที่ม่อเป้าหมายใหม่ในชีวิตให้ผม
39:46ว่ายโท cradle ใครกับผม
39:48เขาจะอาดผม
39:50แต่เขาไม่เหมือนคุณอื่น
39:52ผมคิดว่าเขายาก
39:55ให้ผมได้สิ่งดีๆ
39:58จําได้ครั้งนึงหลังเลือกงาน
40:00ยังมีเวลาก่อนไปทำงานPerás
40:04เขาได้พูดว่าเราไปดูหนังกันไหม
40:07ตอนเราต้องไปโรงหนังมีหน้างหลายเรื่องЛ Entertainment
40:10ไม่รู้จะเลือกอะไร stock Nigeria
40:11เขาบอกเลือกมา Sorting
40:13ยังไงฉันจะไปยิบหรับในนั้ง
40:15ผมบอกว่าได้กันไปให้กันสุด
40:18ผมบอกว่าผมจะเลือกดูกาตูล
40:21เขาก้ายอมดูในโรงหนังเรียกที่เบต Cash
40:25ู 용กว่าเขาไม่หลับที่elijk 170 เราจะจะใช้พูด
40:30มองถูกผมมากเลย บางชาCC เข้ายังนั่งหัวเนาษกับผมเลย
40:33รู้ไหม มันรุ XD รู้สึกแปลกมากๆเลย
40:38ไม่รู้ทำไม แต่ว่าผมมีความสุข เวลาที่ เวลาผมเห็นเขายิ้ม
40:45แต่ว่านั่นก็เป็นแค่ครั้งเดียวเท่านั้น
40:51ถ้าหากถามว่าตอนนั้นผมรู้สึกยังไงก็คงรู้สึกเหมือนพ่อกับทุกชายนั่งดูหนังด้วยกัน
41:21ก็คงรู้สึกเหมือนพ่อกับทุกชายนั่น
Recommended
42:22
|
Up next
39:23
39:24
38:30
30:52
38:44
39:22
29:35
Be the first to comment