รัก Overdose ตอนที่ 5 (EP.5) วันที่ 18 ตุลาคม 2568

OHOHD

ดู รัก Overdose ตอนที่ 5 (EP.5) วันที่ 18 ตุลาคม 2568 - OHOHD บน Dailymotion

Transcript

00:00รายการต่อปีนี้ เป็นรายการทั่วไป สามารถรับชมได้ทุกวัย

00:16ม้ออยากเป็นอะไรนะ ม้อ ม้อ ม้อ ม้อ ม้อได้ยินดีไหม

00:23ม้อ เข้าไม่ได้นะคะ

00:26ม้อ

00:30สุด สุด

00:35พี่ต่ะ

00:37โมอเป็นไง?

00:42มอด้วยการอยู่ในห้องสุขเฉินคะแม่

00:45เข้า เข้าไปเป็นชั่วโมงแล้วยังไม่ออกเลย

00:49พี่นี่โทรมาบอกว่าโมอโอเวอร์ดอสเหรอ?

00:56พี่ผิดเอง

00:57ทำไมเดี๋ยวทำชีวิตน้องพังกว่าเดิมวะ

01:02ป่ะขอโทษนะครับแม่

01:10ป่ะขอโทษ

01:13หมอ

01:18หมอปลอดภัยไหมคะ

01:20หมอเป็นไงบ้างคะ

01:27พี่ขอโทษที่ทำให้โมวเป็นแบบนี้

01:32พี่รู้ว่ายิงพี่พูดคำนี้บ่อยเท่าไหร่

01:37มันเท่ากับว่าพี่ทำผิดมากเท่านั้นไหมโมว

01:45ถ้าโมวเป็นอะไรไปแล้วพี่จะอยู่ยังไง

01:51รู้ไหม

01:53รอยยิ้มผมโมว

01:57มันทำให้โลกมืดมืดของพี่มีแสงสว่าง

02:02เสียงของเราโมว

02:06มันทำให้เสียงความพุกในหัวพี่เงียบไป

02:12แต่เพราะยาบาทเนี่ย

02:17พี่ก็ไม่ได้ยินเสียงของเราโมวอีกเลยอ่ะ

02:22鼻วอันกตัวแน่

02:24เร็วเธอไปรอ

02:25ขอบคุย

02:26คขอบคุณ

02:31มันว่า เย็กกว่าเราโมวอีกกต่อให้มัน

02:37แล้ว

03:07ต่อไปนี้

03:10ต่าจะเริ่มต้นชีวิตใหม่จริงๆ แล้วพี่นิน

03:13ถ้าคุณหมวรู้

03:15คุณหมวต้นดีใจแน่ๆ ค่ะ

03:33พี่คะ

03:34พี่คะ คนไข้ห้อง 302 อยู่ไหนคะ

03:37แม่คนไข้เข้าออกไปเมื่อชาวน์แล้วค่ะ

03:39ฮะ

03:43ขอโทษค่ะ

03:50ขอโทษค่ะ ไม่เธอไปกัน

04:04เกอบผมติดใจ

04:16จักตารสาร

04:19荻시

04:21โทษค่ะ

04:2470

04:2621

04:27- เอ้ย เอ้ย เอ้ย ไม่ต้อง เดี๋ยวแม่ยบเอง ใกล้ไม่หายดีเลย

04:47- หมวดีคือแล้วจ้าแม่

04:49- เอ้ย เอ้ย ตัดใจจากต้ามันเธอ เพราะถ้าต้ามันละแกจริงเนี่ย มันก็คงไม่ชวนแกเลี่ยนจนเกือบตายแบบนี้หรอก

05:12- เขาไม่ได้ชวนแม่ มูลเล่นเอง

05:16- เอ้ย อะไรวะหมอก แกจะเอาชนะใจคนที่เสบยาด้วยกันที่แกเสบยามากกว่านี้อ่ะนะ

05:27- มูลแค่คิดว่า เขาเป็นคนที่หลักคนอื่นมากกว่าตัวเองอ่ะ แล้วคิดว่าถ้าใช้วิธีนี้ เขาจะเลิกยาได้

05:37- แกก็เลยโอเบโดสเกือบตาย

05:43- โอ้โห เก็บฝั่งฉะนะ

05:54- ไม่มีใครรักเราเท่าตัวของเราเอง

05:58- ตาก็เหมือนกัน เขาต้องหัดรักตัวเขาเองให้เป็น

06:03- จะให้ลูกยืนตากแบนอีกนานไหม เป็นแม่ประสาอะไรอ่ะ

06:16- ขอกำลังจะเข้าไปเนี่ยพ่อ

06:18- ก็เร็วเข้าสิ หลานข่าร้อนนะเว้ย

06:21- จือหน้าก็ชมเลย อันนี้ค่ะ

06:24- อันนี้ค่ะ

06:25- วัสดีลูกมา ลูกมา ๆ ๆ นี่ ห้องหลานฉันอยู่นี่

06:30เอาไปเก็บด้วย

06:31- ยกดี ๆ ไป ๆ ๆ ๆ ไป

06:34- โอ้โห ทำไมอาหารเยอะจังเลยค่ะตา

06:39- ก็เอาไว้ตอนรับโมงไงลูก

06:41- มา ๆ ลูกมา ๆ มานั่งนี่เลย

06:43- นี่ หนังตรงนี้ไกลตานี่มา ๆ เอ้ย

06:47ตารู้ว่าแม่แกนะเรียงดูแกไม่ดี

06:51ปล่อยให้อดอดยังๆ ถึงได้ผอมแบบนี้ไง

06:54โห้ย ประชน์เก็กจริงๆ

06:58ถ้าไม่มีปัญหาคงไม่อยากกลับมาสินะ

07:01ยังจำได้อยู่ใช่ไหม หัวฉันน่ะเป็นพ่อแก

07:05หัว

07:07หรือว่าไอยาพวกนั้นมันทำลายสมองแค่หมดแล้วยายแจง

07:11ก็ตอนนั้นพ่อเป็นคนบอกเอง

07:13มาโอ๊ย ปร Girion ว่าถ้าไม่เดินร้อนก็ไม่ต้องกลับมา

07:17ไม่อยากเจир рук Shapef

07:18ฉันไม่อยากเจอหน้าแก

07:19แต่ฉันอยากเจอหน้าหลานฉัน

07:22ใช่ซี

07:23หนูมันหัวเนาไปแล้วนี้

07:26ตัดห้างหนูปล่อย วัดไปแล้วนี่

07:28ใช่ ยังแก utterly่ ziehen

07:30ผู้น้ำโมโห 시작

07:33ตาพวกแม่เจอกันที deed you log

07:35กันทุกที่เลย

07:37ครั้งนี่โมวของนะคะ

07:39โม่อยากอยู่เงีย ๆ พ่อ

07:41ก็ได้ ตามให้บนแม่หนูก็ได้

07:44แต่ขอบนอายานอารกนี้สังหน่อยเธอ

07:48มันทำรายชีวิตคนมาแล้วเท่าไหร่เนี่ย

07:51เมื่อไหร่จะกำจัดมาให้ผลผลหมด ๆ ไปสิทธี

07:56อ่ะ โม่

08:00ต่อไปเนี่ย ลูกอย่ายุ่งกับยาเซ็กติดอีกนะลูกนะ

08:04สุขแค่ชั่วคราว แต่ทุกไปตลอดชีวิตเชื่อตา

08:10ข้าตา

08:12หิแล้วแล้วลูก มาอยู่กับตานะ

08:16เรามาช่วยกันทางสวน

08:21พ่อ นี่คือเป็นห่วงร้านหรือว่าขัดคนทำสวย

08:26บากดีไม่ต้องกินข้าวหนึ่งมือเนี่ย

08:29ฉันให้ร้านฉันกินคนเดียว อัดกินข้าวลูกดีคราว

08:33ตักกับข้าวบนโต้นี่ไม่มีแต่ของโขดหนูทางนั้นเลยน่ะ

08:37ทํามาไว้ให้หนูเหรอ

08:39เปล่า

08:40ว่าชั้นทําคันเหมือนเดิมปลูกครั้งน่ะ

08:43ปลูก Él นี่ผมไม่ได้ยิงกับโมโน่issions

08:59บอบใจจริง segment

09:00恩 ขอแค่ง globe

09:02โอ๊ย... од่าเป็นอมัน exits ไอ้ee

09:05ไม่ได้จะทำอะไร อีกก็มีเรื่องอยากถาม

09:08ถามเรื่องอะไร

09:13เอา ๊า วาง วาง วาง ว้างลง

09:15เฮ้ย เพ่า เพ่า พ่วงสิ เว้ย

09:16นี่ เค้ยได้ยิงไวรุ่นเขาพูดกันéis

09:19ไม่ใช่มาม่วง ก็ร่วงได้ว่ little

09:22LöJ ไวรุ่นสด้üg ๆ ไปแล้วค่ะ

09:26เอา ช่วยกันเลือกเร็ว ที่ดิบไว้ predator

09:29ที่ดิบไว้นี่เลย

09:32อืม

09:38พี่ต่า

09:40พี่มารับโมงกับบ้าน

09:47เราหรือชื่อต่า

09:49สวัสดีค่ะ

09:51ต่าเองค่ะ

09:52ไป ไปต่านี่

09:55ไปต่า ไป

10:02หยุดน่ะ

10:06จำไว้

10:07ถ้าแม่อยากตายอย่าม่าเยียบท das

10:11ทำไมต่าท่านกับต่اه น่ะ apocalypse

10:13อย่ามาเรียกฉันว่าต่า

10:15ฉันไม่มี KIRAN ХЕงสวยแบบแก

10:19ต่าค่ะอยากคุยกับโมณจริงๆ

10:22ต่าคอคุยกับโมณได้ไหมคะต่า

10:24ไม่ได้

10:25นะคะ ต่า

10:27กลับไปเถอ

10:28ทุกอย่างมันจบแล้ว ต้าจะไม่ไปในทางนั้น

10:32จนกว่าต้าจะได้คุยกับโม

10:35แจ้ง!

10:36พาโมขึ้นบ้าน!

10:41ไล่มาว่าไป

10:45โม!

10:46โม!

10:48ไปนี่!

10:49โม!

10:51โม!

10:53พี่ไปนี่!

10:55โม!

10:56โม!

10:58โม!

11:11โม!

11:15พี่เอง

11:18ก็ใจหมดไหม

11:21เข้ามาได้ไง

11:22เขา...ปีนเข้ามาไง

11:25โม!

11:27บ้านตาสูงขนาดนี้

11:29ตกไปถึงตายเลยนะ

11:31ถึงตายพี่ก็ยอม

11:34พี่ตารีบกลับไปเผอ

11:36ถ้าเกิดว่าตาไม่เห็นเข้า

11:38พี่ได้ตายจริงแน่

11:39พี่ขอโทษที่ทำให้เป็นแบบนี้นะโม

11:56ถ้าไม่มีโม พี่อยู่ไม่ได้จริงๆ

12:01พี่ไม่ต้องขอโทษหรอก

12:03โมทำตัวเอง

12:04โมทำทุกอย่างก็เพื่อพี่

12:10ในชีวิตนี้

12:12ไม่เคยมีใครทำอะไรแบบนี้ให้พี่เลย

12:17โมทำไมสำเร็จเนี่ย

12:21สำเร็จสิโม

12:25ถ้าพี่ผิดสัญญาอีกครั้งนะ

12:27พี่จะไม่มาให้โมเห็นหน้าอีกเลย

12:30ให้โมงกันพี่อีกครั้งนะ

12:33ให้โมงกันพี่อีกครั้งนะ

12:37หลักเธอ

12:38เธอพอจะเห็นเห็นบึงหมาย

12:40ว่ามีใครที่รักเธอ

12:42รักเธอไม่ว่าจะนานแค่ไหน

12:45แม้ม่งไม่เจอได้ตัว

12:47อยากให้มองด้วยหัวใจ

12:49แล้วเธอก็คงจะพอรู้ชัย

12:52อยากให้เธอเห็นหันสักข้างใน

12:54ไม่ใช้ใทชา層วันมามองกัน

12:56พี่ต้าไม่ต้องหลักโมงมากก็ได้นะ

13:00เช่าพี่หลักตัวเองก็พอ

13:06ขอบคุณนะโมง

13:12นี่

13:26พอ

13:29พอ

13:31พอ

13:32พ่อ僅ตั้งไต้นไหม

13:35ได้ไม่หย karşıดีเปลี่ยว

13:37พอ

13:38ก็ไม่หยอกอยู่กตกเดียว

13:40ไปให้ต้าอยู่เปลี่ยว

13:50ปงعم

13:56พี่เธอต้องต้องอดคนมาให้ได้

14:26มันเป็นแค่สมองสั่ง

14:29พี่มีความสุขเองไม่ได้

14:31เฮี่ยต้องใช้ยา

14:33ยามาทำให้พี่มีความสุขอ่ะ

14:37พี่จะทำเพื่อมูก

14:39เพื่อเรา

14:41มูก

14:43เชื่อพี่นะ

14:45เชื่อพี่

14:47โม

14:56เป็นอะไรรึเปล่าลูก

14:58เปล่า ชาวโมไม่ได้เป็นอะไร

15:00เฮ้ย

15:02เฮ้ย

15:09ตาเสียโมไปไม่ได้จริงจริงค่ะ

15:11โมคือคนที่สำคัญที่สุดในชีวิตของต้า

15:14ถ้าไม่มีโม

15:16ต้ายอมตาย

15:19แก้ก็เกือบทำให้หลานฉันต้องตายไปแล้วครั้งหนึ่งไหน

15:22พ่อ

15:23พ่อจะยินหน้า

15:25หนูขอโอกาสดีครั้งนะคะ

15:28ถ้าคราวนี้หนูผิดสัญญา

15:32หนูยอมให้ตาค่าหนูเลย

15:34โมว่าไงลูก

15:44จะให้โอกาสไปดีครั้งไป

15:56นี่คือโอกาสครั้งสุดท้าย

15:59แล้วจำไว้ด้วยว่า

16:01ช่วยเห็นคุณค่าโอกาสที่คนอื่นเขาหยิบยื่นให้

16:10ขอบคุณนะคะตา

16:12ตาจะไม่ทำผิดสัญญาอีกแล้ว

16:21พี่ให้พี่นีเตรียมของกินไว้เพียบเลยนะ

16:24เพื่อฉลองการกลับมาของโมวอะ

16:26หือว่าโมวอยากจะมีเที่ยวผู้เขาทะเล

16:31หรือหรือเราไปหานิมูลกันที่แพลิสดี

16:34ไปป่ะ

16:36ไปค่ะ

16:45โมว พี่ว่าเราไปกินข้าวนอกบ้านกันดีกว่า

16:48พี่ต่า

16:51โมวนัดเพราะพี่ต่าไว้เอง

16:53ทุกครั้งที่พี่ต่าฝั่นร้ายอะ

16:59พี่ต่าจะพูดถึงพ่อทุกครั้ง

17:01โมวว่ามันถึงเวลาแล้วนะ

17:04ที่พี่จะเครียบอมในใจสะทีอะ

17:08ผมในใจสะเทีย

17:18พี่ตา

17:19เชื่อหมูนะ

17:21หมูจะอยู่เคียงข้างพี่เอง

17:34คนนี้ก็อยากจะพูดอะไรก็พูดเลย

17:38ทานจะฟัง

17:41ไม่เดิน avoiding

17:48ตาหลักพ่อ

17:50Plantas

17:55ก็พ่อไม่เคยแสดงออกเลยว่าหลักต้า

17:59ฉันให้ก่ายขนาดนี้แล้วมันยังไม่พออีกแล้ว

18:03ตาไม่ได้อยากได้สิ่งของ

18:06ต้า อยากให้พ่อรับฟังต้า

18:10ต้ารู้สึกว่าเหมือนพ่ออยากผลักต้าออกไปไกลๆ

18:19พ่อไม่เคยตั้งใจให้ต้าเกิดมา

18:23เกิดมาก็ลิงไปแบบส่งๆอะ

18:26เวลาที่พ่อไม่มีต้า พ่อก็คงไม่รู้สึกขาดอะไร

18:31ต้าอาไปส่วนเกิดสู่ด้วยจัง

18:34เวลาอาทีต้าอยากอยู่กับพ่อ

18:36พ่อก็ผลักต้าวไปอยู่กับคนอื่น

18:41ต้าектอยาก Начектив ค louis

18:47อยาก คุยกับพ่อทุกวัน

18:50ต้าต้องกัดแค่นอนเอง欸

18:53พ่อคงเป็นพ่อที่ไม่ดีเอง

19:05ทำแต่งาน

19:06มองแต่ในมุ่มูกตัวเอง

19:10มากเกินไป

19:12พ่อคิดที่

19:17ที่ให้ต้าไปทั้งหมด

19:21เป็นสิ่งที่ดีที่สุด

19:23แต่บางเรื่อง

19:27ที่พ่อมาอยากพูด

19:30ก็เพราะว่ากลัวแก้จะเจ็บป่วย

19:36กับสิ่งที่มันเกิดเกิน

19:37ก็เลยสุข

19:46สุขเรื่องรักทั้งหมดไปใต้ผม

19:50ไม่ได้การเคยดาใช่เนี่ย

19:55พ่อขอโทษ

19:59กับสุขเรื่องรักทั้งหมดไปเลย

20:03กับสุขเราะว่ากลัวแก้

20:14ต่อ

20:16ต่อ

20:17ไม่ต่อ

20:20ห superb

20:22รกเร็วนักนั้น

20:25บอกไหม เขยเกรลองไหน

20:29เธรลองเกรลอง

20:33เธรลองเกรลอง

20:44ย๊ะ ไอ้ แฮะ เข้าไป

20:50พี่ต่า การลงแดงมันทัลมาดค่ะไหน

21:04มันสัญไปทั้งตัวเลยค่ะ

21:06นั่งก็นั่งไม่ได้ กินก็กินไม่ได้

21:08นอนก็นอนไม่หลัง เพราะว่าไม่ได้กินยังนอนหลัง

21:10ต่อนี้พี่เริ่นทุกอย่างนะ

21:12คือ เดินเป็น Zombie อะ

21:14มันเป็นช่วงที่ทรมานน้อยกว่าใช้ยานะ

21:18ทรมานน้อยกว่า ตอนกี่ใช้ยาอยู่แล้วอยากหยุด

21:21ในเมื่อเล่นยาก็ต้องลงดัง specific ทุกวินาที

21:25ไม่ถึง 30 วิโปรงดังแล้ว

21:27แต่ถ้าเรารู้ว่า เราไม่สามารถเอวยาเส็บติศมาใช้ได้อีกแล้ว

21:32ไอ้กี่รวมแรงมันคือตรงนี้

21:34ฉันจะไม่ได้สิ่งที่ฉันชอบ

21:37แล้วการฉนาใจตัวเองครั้งนั้นนะ

21:40ทำให้พี่ฉนาใจตัวพี่เองได้ทุกเรื่องนะครับ

21:43ใช่

21:44ไม่ว่าจะเป็นเปลี่ยนการกระทำ

21:46เปลี่ยนความคิดเป็นพฤติกรรม

21:48เปลี่ยนทัศรักษติ

21:49พี่ฉนาใจตัวเองได้ทุกเรื่อง

21:51ไม่มีเรื่องไหนที่พี่แพ้ใจตัวเองเลย

21:53เริ่มจากเรื่องอย่างสิติอย่างเอง

21:56ใช่ครับ

21:57มันจะทำให้เรามีตัวตนใหม่ๆ

22:01ที่เราไม่ได้เป็นคนเดิม อย่างที่ผ่านมาทั้งหมด

22:04เรามาเรียนรู้ ความเป็นตัวเราอย่างแท้จริง แล้วก็มีความสุข

22:16พี่ไม่อยากopyft than Bumbath

22:18ก็ลองไปคุยกับเหมาอดูก่อน ว่ารักษาแบบนี้ได้บ้าง

22:22ถ้าติดไม่เยอะก็รับยา แล้วก้ากลาดไปรักษาตัวอย่างที่บ้านได้

22:26แต่ว่าอย่างต้านี่ อาจจะต้องเข้าสถานบำบัง

22:31พี่ต้า พี่ต้าเป็นอะไรหรือเปล่าคะ ทำไมนานจัง

22:34เห็นรอพ่อ พ่อว่าต้าเรียกเทคซี่กับไปแล้วอะ

22:56ขอบคุณภัย ขอบคุณภัย

Category

Transcript

Be the first to comment

Recommended