- 14 hours ago
Category
📺
TVTranscript
00:01รายการต่อไปนี้เป็นรายการทั่วไป
00:04สามารถรับชมได้ทุกวัย
00:23หยิบ
00:24เจ้าขา
00:26วันนี้ห้ามใครเข้าไปในห้องเด็ดขา
00:29ต่อให้เป็นคุณพ่อก็ห้ามเข้า
00:31บอกว่าเป็นคำสั่งฉัน
00:33คุณนายจะทำอะไรเหรอเจ้าคะ
00:35ฉันบอกไม่ได้
00:37แต่ทำตามที่ฉันสั่งก็เรากัน
00:39ได้เจ้าค่ะ
00:41บอกจะไม่ให้ใครเข้าไปเด็ดขาดเลยเจ้าค่ะ
00:43ถ้าตอนเย็นฉันยังไม่ออกมา
00:45หยิบคอยเข้าไป
00:47เจ้าค่ะ
00:49เราถ้าฉันเป็นอะไรไป
00:51เอาจดหมายนี้ให้อายอย
00:55ให้อายอย
00:59แล้วนี่
01:01ให้คุณพี่
01:10ทำไมคุณนายพูดอย่างนี้เหรอเจ้าคะ
01:13คุณนายจะทำอะไรกันแน่เจ้าคะ
01:15หยิบไม่ต้องถามอะไรมาก
01:17ทำตามที่ฉันสั่งกว่าแล้วกัน
01:19เจ้าคะ
01:25เจ้าคุณเกิด
01:50เย็นทางนี้
01:54นา broaderที่สัญิงสุด
01:57คุณหวันตายสิ
02:02สัญิงสัญิงสุด
02:04เย็นทางนี้
02:07นาจสุด!
02:09เย็นทางนี้
02:13ฝาด savior
02:15อ้าว คุณยี่สุน
02:29ทำอะไรนะ มานั่งขวางประตูแบบนี้ทำไม
02:32คุณนายสั่งว่าห้ามให้ใครเข้าเด็ดขาดเจ้าค่ะ
02:37อย่ามาเพอเจอร์ ลบไป ฉันเป็นหัววิผุญจะเข้าไปเยี่ยม
02:42อย่างไรเบ่าก็ให้เข้าไปไม่ได้จริงๆเจ้าค่ะ
02:47ว่าไงน่อีบ เบ่าอย่างมึงต้องมาห้امกูเฉรอ ถอยออกไป
02:51ยังไงก็เข้าไปไม่ได้เจ้าค่ะ เป่ารับปากกับคุณนายไปแล้วเจ้าค่ะ
02:55ฮ่ NOW
02:58อีกคำดวงต้องข็มiza มึงให้เบ่ากวกช่างคนหายกูเหรอ
03:03เลว เอ Kes จาก کیนบฆ์ и lifetime
03:07นี่! เองมีกลำเลอร์มากไปล่ะนะ!
03:10นี่คุณยี้สุ่นนะเว้ย! ท้ายเอามา!
03:13จะยี้สุ่นยีสันอะไรก็เข้าไปไม่ได้ทั้งนั้น!
03:17ทำไมจะเข้าไม่ได้!
03:28เข้าไม่ได้เจ้าค่ะ!
03:28อ่ะ! อีก!
03:36เอnelle คำนวม! พูดทำอะไร?
03:39พูดทำอะไร? คำนวม!
03:41ต้องมีสมาธิ แข็งเหมือนเพธ
03:43ถ้าสมาธิ หลุดดิ๊กเดียว
03:45ของทีแก้ ก็จะเข้าตัวเป็นแก้
03:48พูดทำว่า พูดทำอะไร? คำนวม!
03:54เอล คำนวม! พูดทำอะไร?
03:56พวกเราจะมาแล้ว!
03:58อีกหลัง!
04:16นิสวัน นิสวันกับมา!
04:18นิสวันกับมา!
04:19นาย
04:26เกิดไว้ขึ้นอ่ะ
04:33พริงจวร
04:34ท่านขุน
04:35ตัวทั้งสือก็หายไปด้วยอ่ะ
04:39จริงด้วยว่า
04:44เฮ้ย ท่านขุนฟื้นแล้ว
04:46เกิดไว้ขึ้น
04:55จริงเกิดอะไรขึ้น
05:02ไม่คำดวง
05:07ไม่คำดวง
05:11ไม่คำดวง
05:13ไม่คำดวง
05:17ขึ้น...
05:20mungkin...พี่...
05:24ไม่คำดวง
05:25ไม่คำดวง
05:27ไม่คำดวง
05:29ไม่คำดวง
05:31แม่คำดวง
05:55แม่คำดวงได้ยินฉันไหม
06:01ท่านขุนเจ้าขาหมอย้อยมาแล้วเจ้าข้า
06:08หมอย้อย แม่คำดวงเป็นอะไรก็ไม่รู้
06:31ที่มันตัวอากสนอะไร
06:46โดนของเข้าตัวเหรอ
06:50แม่น อีกคำดวงมันพยายามสอยท่านขุน
06:53แต่วีส่ามันบอกกาพอ
06:56แม่คำดวง
06:59เราอย่างนี้ต้องทำอย่างไร ถึงก็ช่วยแม่คำดวงได้
07:03ท่ำใจ
07:05แม่น ท่ำใจ
07:09ท่านขุนเจ้าขา ขุนหน่ายฟืนแล้วเจ้าขา
07:30ไม่คำดวง
07:33พี่ คุณพี่ฝืนแล้ว
07:39หมอย้อยบอกว่าฉันโดนของ แล้วหล่อนมาช่วย
07:43ของก็เลยเข้าหล่อนแทน
07:46ใช่เจ้าค่ะ
07:49แต่น้องคิดแล้วว่าคุ้มก็เลยทำ
07:53ถ้าไม่หล่อนพูดอย่างนั้นแหล่ะ
07:56คุณพี่ ตั้งแต่เกิดมา
08:00น้องไม่เคยเจอคนอย่างคุณพี่
08:03คนที่เสียสละ ทำเพื่อส่วนดวง
08:11ถ้าน้องตาย น้องก็ตายคนเดียว
08:15แต่ถ้าคุณพี่ตาย เช้าบ้านกับถหาร
08:20ก็จะตายไปด้วย
08:22เพราะขาดคนอย่างคุณพี่
08:26ที่คอยปกป้องบ้านเหมือง
08:33ตอนที่คุณพี่ป่วย
08:35พ่อของคุณพี่ออกไปปราบโจนสีชาย
08:39ส่วนคุณเม้น
08:42ก็เดินเรื่องจะให้คุณพระสมิ่งสื่อปืนบุรภาแล้ว
08:47ตอนนี้สถานการล่อแหละมาก
08:50น้องว่าคุณพี่ไปทำในสิ่งที่ต้องทำเธอเจ้าค่ะ
08:54ฉันทิ้งหลัดไม่ได้
09:10เชื่อน้องแท่เจ้าค่ะ
09:12แม่คำดวงฉันทำไม่ได้
09:23คุณพี่เป็นคุณนางใหญ่
09:26อย่าให้เรื่องส่วนตัว
09:29มาทำลายเรื่องส่วนหวมสิเจ้าค่ะ
09:40อ้าว
09:48ฉันขอบใจร่อนได้ไหมคำดวง
09:52ที่เตือนสติฉัน
09:55ขอบใจร่อนสวนรับทุกอย่าง
10:00ฉันรับบาก
10:03ว่าฉันจะทำทุกอย่างเพื่อปกป้องบ้านเมือง
10:07ปกป้องชาวเมืองทุ่งใหญ่
10:11แต่ร่อนจะพุ่งเป็นอะไรนะ
10:14ฉันก็จะหาทางช่วยหลดเช้นกัน
10:20ร่อนไม่ต้องเป็นหวงเลย
10:23ฉันจะทำทุกสิ่งที่ต้องทำอย่างเต็มความสามารถ
10:26ฉันอย่างเต็มความสามารถ
10:28ฉันจะทำลาย
10:30ฉันจะทำทุกอย่างเต็มความสามารถ
10:31ฉันจะทำใจร่งกัน
10:32ฉันก็ทำไม
10:33- ม่อยย้อย! ม่อยย้อย! ม่อยย้อย!
10:57- นี่อย่างหยิบ! คุณนายสั่งเอาไว้เมื่อเช้านี้
11:00- ถ้าเกิดว่าคุณนายเป็นอะไรไป ให้หมอยย้อยเอาจดหมายเนี้ย ไปให้ท่านขุนด้วยจ้ะ
11:05- เออ เออ
11:21- อินังคำด้วง ให้ค่อยมาจัดการเรื่องสมทางคำน้ำ
11:30- ฉันจะยอมรับบทเป็นเมียเจ้าอย่างจริงจัน แรกกับสมทางคำนี้เป็นโบนัตร
11:47- รอจะทำอะไร?
11:53- เพียงชื่อจ้อง
11:56- ท่านคุณคิดว่าอินังคำด้วง อยากได้สมทางคำเอาไปขาย เพื่อจะได้เงินหลายๆมันเปอร์
12:02- ท่านคุณคิดว่าอินังคำด้วง อยากได้สมทางคำเอาไปขาย เพื่อจะได้เงินหลายๆมันเปอร์
12:17- ท่านคุณคิดผิดแล้ว อินังคำด้วงว่าได้เอาไปขาย
12:21- แล้วจะเอาไปทำอะไร?
12:23- มันเอาไปหากสาพ่ام พ่อมันป่วยหลายใส่วนฟรรร้อยสิฟื้นมาหรอกหögอก จน attemptingสมทางคำทีเฮือนนี้ มันคิดว่าสมทางคำและสาพ่อมันได้ มันจังอยากได้หลาย
12:35มันจังย้อมเสียงเป้นเสียงตายมาเล่นละครกับท่านคุณ
12:38ทำไมแม่คำดวงถึงไม่บอกฉัน
12:42ไม่อย่างนั้นฉันจะให้ไปตั้งนานแล้ว
12:45บร้าย อินังคำดวงมันเป็นคนค่าขาย
12:49เฮ็ดงานพระเศษตามสังญา มันสิรับของได้จังไหน
12:53แต่มือนี่ มันคงคิดว่ามันต้องตายแน่ ๆ
12:56มันเป็นห่วงพ่อมัน มึงก็เลยให้ค่อยมาขอกันท่านขุน
13:08เริ่มครับ
13:38- ปืนบุรภา ปีประสิทธิภาพเหมือนปืนภาพ
14:08- พลังทุกประกาศ แต่มีข้อดีกว่าอยู่ตรงที่ หนึ่ง น้ำหนักเบา เพราะใช้ไม้ที่พลังไม่มี ส่วนสองการใช้งานหมอสมกับสภาพอากาศบ้านเรา แล้วสาม มีราคาถูกกว่าขอรับ
14:23- งั้นฉันขอดูข้อแรก ประสิทธิภาพ
14:28- ได้ขอรับ
14:38- เดี๋ยว แล้วต่อไปให้หมู่บุญชายยิง ถ้าปืนดีจริง ใครยิงก็ต้องได้ผลเหมือนกัน
14:52- ได้ขอรับ
15:22- คุณพระสมิงฝีมือดีมากขอรับ ถ้ากองโจนสีชายบุเข้ามา ก็โดนยิงความกันทั้งกอง
15:36- ตอนนี้สถานการณ์ครับขัน ปืนบุรภาเองก็ไม่มีข้อเสียอะไร ถ้าอย่างนั้น
15:44- ก็แต่ผมว่ายขอรับ คุณพระสมิง
15:48- คุณเอง เจ้าหายแล้วหรอ? ขอรับ ดี ฉันกำลังตัดสินใจซื้อปืนบุรภานี้อยู่ เจ้าคิดว่าไง
16:18- ปืนกระบอกนี้เป็นปืนที่ดีมากขอรับ แต่นี้ไม่ใช่ปืนบุรภา
16:28- อธิบายคำพูดไม่กี่ด้วยคุณเอง
16:34- กระบอกนี้ใช้ไม้เมเปิล ที่เบา แต่ปืนบุรภาใช้ไม้หลายชนิด แต่ไม่มีที่เบาแบบนี้
16:42- ส่วนล้ำกล้อง ใช้วิธีการล่อเล็กแบบยุโรพ ซึ่งบุรภายังทำไม่ได้
16:49- กระผมยืนยันได้ว่าปืนกระบอกนี้ถูกทำพิเศษขึ้นมา ให้มีรูปแบบเหมือนกับปืนบุรภา
16:56- แต่ไม่ใช่ขอแล้ว ใครจะสีเวลาทำปืนแบบที่คุณเองว่า ให้กระรับผมตัวสอบไหมล่ะ ตรวน ก่อนใจ
17:11- ถ้าได้แบบนี้ทุกก็บอก ก็เอา คุณเองคงไม่ทราบ ตอนนี้สถานการณ์บ้านเมือของเราครับคันขนาดไหน ไอ้โจนสีชามันจะบุกมาอยู่แล้วนะ
17:23- ไม่รู้ว่าตอนนี้คุณพาช่วยจะเป็นอย่างไรบ้าง?
17:27- ป่านนี้ยังไม่กลับ กับผมกลัวจะเป็นข่าวร้าย
17:31ขอโทษน่ะ กับผมไม่ได้แช่ง แต่ถ้า คุณพาช่วยแพ้กลับมา เป็นไปได้ที่โจนสีชาย
17:39- มันจะได้ใจ และก็ยกถ้ัพมาบุกเราเร็วขึ้น praise
17:44- คุณเ photons
17:47- คุณพาช่วย Aubrey beurk ปืนไปหลายกระบอก
17:50แน่ครั้งเหลือปืนไม่มาก
17:52เงินวิงกิจของเราก็หนักหนากว่าเดิม
17:54ถ้าเราไม่รีบหาวุดเพิ่ม
17:57พระผมเกงว่า...
17:58ปืนบุลภาจจะมาได้เหลือสุดเมื่อไหร่
18:01ไม่เกิด 7 วันขอรับ
18:03น่าจะทานการปกป้องมือ
18:12ถ้าอย่างนั้น
18:14คุณพระช่วยกลับมาแล้วขอรับ
18:20คุณประช่วย
18:22พารกิจเป็นอย่างไรบ้าง
18:24เฮ้ย!
18:33ข้าให้หมด
18:35คนเดียวก็ไม่ให้เหลือ
18:36แผนนกกินปลา
18:38นกกกินปลาบ้าบอร์แล้วว
18:40เวลานกกกินปลา
18:42มันโจมตีจากด้านไหน
18:47เย็ย!
18:48ยิง!
19:19พี่เกตอนนี้ไปได้
19:21แปลว่าปืนของเรา ยังใช้ได้
19:25พูhakมันมีโลกกันกระ отсุน
19:28แต่โดดจังๆ ก็ดิ้นทุกลาย
19:30เว้นแต่สีชาย ที่หนังเหนียว
19:32ที่เหลือ
19:33หนังย้วยหมด
19:34คุณพายช่วยทำได้ดีมาก
19:36ขอปใจคุณพา
19:41กรอบผมดีใจจริงๆที่คุณพายช่วยไม่เพียงแต่ปลอดไพย
19:43แต่ยังปลาบโจนได้อีก
19:45อีก นับปืน บูล วัส ณ ของ เมือง เรา จริง ๆ
19:51ปืน บูล พา ดู เหมือน จะ มี ปัญหา
19:55ส่วน สมุน ของ ให้ พวก โจ น สี ชาย ก็ ถูก ประ บ ไป
20:00ก็ ราบ ผม ว่า คุณ พระสมิง ยัง มี เวลา พิ จารณา เรื่อง การ ซ ื้อ ปืน นะ ขอ รับ
20:04เพราะผมว่า คุณเอกพูดถูกแล้วขอรับ
20:12สถานการณ์เปลี่ยนไปแล้ว ตอนนี้เรามีเวลามากขึ้น
20:16งบซื้อปืนก็ไม่ใช่น้อยๆ
20:18ถ้าสินใจอย่างรอบพอบดีกว่าขอรับ
20:25ถ้าอย่างนั้นก็ตามที่พวกเจ้าว่า แต่เราก็ชักๆไม่ได้
20:29ถ้าไม่ได้ คุณเอกรี่ไปส่างตัวเองเรื่องปืนฝรั่งตามที่เจ้าบอกว่าโดนใส่ลาย
20:35ส่วนคุณเม้น ไปส่างเรื่องคุณภาพของปืนบุรภา
20:39เราจะได้สรุปได้ว่าจะซื้อปืนจากใคร
20:42ขอรับ
20:59ไอ้สองพ่อลูกมันจะจองเวนก็ถึงไหนวะ
21:11คุณไม่คิดว่ามึงจะก้าแบกหน้ามาเจอกุณหมอดำ
21:14ท่านขุณ
21:16โรดเรื่องโจนยมโจนเกตแพ้คุณพระช่วยงั้นหรือ
21:21โจนป่ายังพวกมึง
21:23แพ้รหารเอกยังคุณพระช่วยยังคอทำเนา
21:26แต่ไอ้ขุณเอกมันโดดท้านข้าถ้าของมึงเล่นงานจัง ๆ
21:31มันยังแข็งแรงแล้วก็ปกติดี
21:34มึงจะว่าไง
21:35อะไรนะ
21:36ไอ้ขุณเอกยังแข็งแรงดีอย่างนั้น mandated
21:40เออ ทิ้วะ
21:41มันเข้ามาชีกหน้าของทุ้ายป่ลปีไหล่
21:45เป็นไปไม่ได้
21:47好吃
21:48แอคคม blessings the flame
21:51ท่านขุณ พูดจะระวังปากหน่อยนะ
21:54อย่งปะ Ев galera
21:55ถ้า มึงเก่ง จริง มึงจัดการที่ขุนเอกให้ได้ก่อน
21:59แล้ว กูจะยอมกลัวมึง
22:02มึงกลับไปおい
22:04วันนี้กูเสียหายมาก
22:07และถ้ามึงยังจัดการที่ขุนเอกไม่ได้
22:08มึงไม่ต้องโครมอีก
22:16พ THE KIT
22:22ให้ คุณ หายดี แล้วแน่นะ
22:24หายดีแล้วเจ้าค่ะ
22:26เมื่อบ่ายก็ไปราชการที่สาลาว่าการมาแล้วเจ้าค่ะ
22:30แล้วอีกน่าคำดวงล่ะ
22:33คำว่าตายไปอยู่บนตัวคุณนายแทนเจ้าค่ะ
22:36ตอนนี้คุณนายป่วยหนักมากเลยนะเจ้าค่ะ
22:39แล้วมีใครพูดอะไรพาดเพิ่งหนึ่งฉันไหม
22:43ไม่มีนี่เจ้าค่ะ
22:45ทำไมเหรอเจ้าค่ะ
22:47เราไม่มีอะไรหรอก
22:49พี่ขุนหายดีก็ดีแล้ว
22:51มึงเรียบเข้าไปบอกพี่ขุนว่าฉันมาเยี่ยม
22:54ฉันไม่กล้าเข้าไปในห้องนั้นหรอก
22:58เอ่อ...
23:00จะดีเหรอโด๊กคะ
23:03ดีสิ ไป
23:06โด๊กค่ะ
23:21คุณพี่ไปทำงานของคุณพี่เธอเจ้าค่ะ
23:25เดี๋ยวเสียเวลากับน้องหน่อย
23:28ฉันจะมีสมาธีทำงานได้ยังไงในเมื่อหล่อนเป็นแบบนี้อยู่
23:33ฉันคิดว่าฉันต้องหาทางช่วยหล่อนให้ได้หนึ่งแนก
23:44แต่เรื่องปืนก็สำคัญนะเจ้าค่ะ
23:46ฉันก็สำคัญนะเจ้าค่ะ
23:50ฉันคุณเธอ เอาไว้ก่อน
24:07ท่านคุณเจ้าค่ะ
24:09คุณยิสุนมาเจ้าค่ะ
24:10รออยู่ที่โถงเรือนเจ้าค่ะ
24:13อืม
24:17คุณพี่ไปหาไม่ยิสุนเธอเจ้าค่ะ
24:22ฉันเป็นห่วงล่อน
24:25ไม่อยากละสายตาจากล่อนเลย
24:29แต่อาการนองก็คงที่แล้ว
24:33ไม่เป็นไรหรอกเจ้าค่ะ
24:39มันไม่ได้ของดีมาจากไหนวะ
24:43มันถึงไม่เป็นอะไร
24:44อืม
24:48อืม
24:50กูจะเล่นหาทาให้มันหนักขึ้น
24:52ดูสิว่ามันจะทนได้สักแค่ไหน
24:54ให้คำดวง
25:09แม่คำดวง
25:14มาคำดวง
25:16ใenses Villas, ภา
25:17- ไม่คำดวง
25:22ตัวอะไร
25:24มาคำดวง
25:26ตัวรคุณเจ้าค่ะ
25:27ใครพuringอยู่แล้วน żenza
25:29ออกไป
25:30เจ็บให้
25:39- แม่คำดวง แม่คำดวง กินยากว่า
25:56กำดวง
25:59กรอดต้องไม่เป็นอะไรนะ แม่คำดวง
26:03กรอดให้ยินไหม
26:05รอดต้องไม่เป็นอะไร
26:09มันคงด้อง
26:11มันคงด้อง
26:13มันบ้าคุณเจ้า ช่วยคุณความคุณไหนด้วยเธอ จับห้า
26:20จับประคุณ
26:39โอมยนรยับ
27:09มันness
27:12ฉันได้ตรวจอย่างละเอียดแล้ว
27:14ไม่รู้เลยสึก ๆ
27:15ว่าแม่คำดวง Johann Cause Thing
27:17พอเป็นอะไร
27:22ธ่าคุ้wdได้รองให้หมอทางคุณไซช์
27:24มาดูแล้วหรือยัง
27:27ก่อนหน้าหมอ
27:28ฉันเฉินหมอคุณสายจากต่างแดนมาสามคน
27:31เฉินหมอจิ้นมันหนึ่งคน
27:33ไม่มีใครบอกวιธีการลักษาแม่คำดวงได้เลย
27:36ไม่มีใครให้ความหวังชั้นได้เลย
27:38แล้วพวกหมอได้พูดอะไรอีกไหม
27:43หมอใหม่ความว่าอย่างไร
27:47ท่านคุ้น หมอคนอื่น คงไม่กล้าพูด
27:52แต่ฉันกับท่านคุ้น ก็เขารบกันอยู่
27:59ฉันขอบอกว่า
28:03แม่คำดวง คงอยู่ไหมพ้นคืนนี้
28:09ฉันเสียใจที่ช่วยอะไรไม่ได้
28:13แต่ฉันก็หวังว่า จะมีปฏิหารเกิดขึ้น
28:38แม่คำดวง
28:39แม่คำดวง
28:40แม่คำดวง
28:41แม่คำดวง
28:42แม่คำดวง
28:43แม่คำดวง
28:44แม่คำดวง
28:45แม่คำดวง
28:46แม่คำดวง
28:47แม่คำดวง
28:48แม่คำดวง
28:50แม่คำดวง
28:51แม่คำดวง
28:52แม่คำดวง
28:53หลาม
29:05แน่คำนอง
29:23แม่คำนูก
29:25แม่คำนูก
29:27แม่คำนูก
29:29แม่คำนูก
29:31พี่เบา จัดการให้มีเจ้าคา
29:33ไม่เป็นไร
29:35ฉันได้ดูแม่คำนูกเอง
29:37เจ้าค่ะ
29:39แม่คำนูก
29:41แม่คำนูก
29:43พี่เบา จัดการให้มีเจ้าคา
29:45ไม่เป็นไร
29:47ฉันได้ดูแม่คำนูกเอง
29:49เจ้าค่ะ
29:59แม่คำนูก
30:09แต่นี่เจ้าคำนูก
30:17ในหุนเอก
30:19ในหุนเอก
30:21วันนี้และวันตายของมึก
30:23ไม่มีทางรอดเชือนนี้ไปได้
30:33อะไรว่ะ
30:35ฉันกลัว
30:37กลัวอะไร
30:39ฉันกลัวว่า คุณหายจัง
30:44เอาหน้า คนเราถึงเวลาจะไป มันก็ต้องไป
30:50มันทำใจสัตวะ มันยิบ
31:09ได้กินอะไรบ้าง และยังลก
31:33ไม่กินอะไรทั้งวัน เดี๋ยวจะไม่สบายเอานะ
31:37ให้บ้าวมันยกเข้ามาให้
31:42ถ้าผมกินข้าวไม่ลงขอรับ
31:51มีอะไรขอบอกพ่อแล้วกันนะ
31:54พ่อจะไปสวดมนให้แม่คำรวง
31:58ขอรับ
32:07ขอบคุณ
32:21มีอะไรขอบคุณ
32:24ไม่คำรวง
32:26ไม่คำรวง
32:28ไม่คำรวง
32:30一點...
32:38ไม่คำดูก
32:40ไม่คำดูก
32:42ไม่!
32:44ไม่คำดูก
32:46ไม่คำดูก
32:48ไม่คำดูก
32:58ไม่คำดูก
33:08คุณพี่..
33:13ลอง..
33:15ลอง..
33:18ลอง..
33:29แม่คำดวง..
33:30แม่คำดวง..
33:32แม่คำดวง..
33:34แม่คำดวง..
33:36แม่คำดวง..
33:38ไม่ทำดู
33:40ไม่ทำดู
33:42ไม่ทำดวง
33:44ได้
33:52คุณพี่
33:54สู้ต่อไปนะเจ้าคะ
33:56น้องยินดีตายเพื่อคุณพี่
34:04เสียดายที่ชาดนี้เราได้เจอกันน้อยเกินไป
34:08ชิบ
34:10อย่าลืมที่สันบอกเลยนะ
34:12ละก่อน
34:16ไม่คงรู้
34:18ไม่คงรู้
34:20ที่สันบอกเลยนะ
34:26ละก่อน
34:34ไม่คงรู้
34:36ตัวเอง
34:50ละก่อน
34:52เฮ้า
34:54เธอ
34:58คุณเจ้าข้า
35:00เจ้าค่ะ
35:04คำดวง
35:08เจ้าเป็นใคร เข้ามาได้ยังไง
35:11ฉันช่วยเขาได้
35:13ฉันถามว่าเขา...
35:22เชื่อใจฉัน
35:30เจ้าคือใจฉัน
35:44เจ้าคือใจฉัน
36:00ต้องตาใจฉัน
36:19กุมอะไรขึ้นว่ะ
36:30ไอ้!
36:31ไอ้!
36:32ไอ้!
36:33ไอ้!
36:51ห้ามดวง...
36:54ไอ้!
36:59ใครดึงฉันกลับมาเนี่ย
37:01น้องทวายอ่ะ คุณคุณ
37:04คำดวง
37:09ไม่คำดวง
37:11ไม่คำดวง
37:13ไม่คำดวงฟูนย์แล้ว
37:18ไม่มีอะไรแล้ว
37:24เวล
37:31ของกลับเข้าตัวกู
37:54คุณคำดวง
38:24เธอแสนเจ็ม
38:54สอบชื่น
39:01เฮ้ย
39:08โอเค
39:15โอเค
39:16คุณหาย
39:20م dobre
39:24กactic been
39:26โอเค
39:28ผู้हิบกเลย
39:37AMartet
39:40เมื่อคืนนี้เจ้าค่ะ
39:41มาช่วยชีวิตคุณนายไว้ได้พอดีเลยเจ้าค่ะ
39:45ช่วยฉันไว
39:49變onenớบสี่นะ
39:53เราพ่อฉันได้ควิอะไรกับคุณพี่หรือว่าคุณพ่อบางหรือย strawberries
39:58ไม่เจ้าค่ะ เขาแค่บอกว่าเขาเป็นผ่อของคุณนายชื่อ หยุด
40:02แล้วเขากันหน่าซีดอ่อนแรงบอกว่าหมดพรัง
40:05ขอไปนั่งสมาธิห่ามให้ใครลบกวนเจ้าค่ะ
40:11อัยย Panama
40:13ยังไม่กลับมาเจ้าค่ะ
40:15เราคุณพี่กับคุณพ่อล่ะมัốn ตอนนี้อยู่ไหน
40:18ไปที่สาราว่าการกันทั้งคู่เลยเจ้าค่ะ
40:22แล้วถุ่มบูกหหลัมไปที่ฉันฝากเอาไว้ให้คุณพี่หรอ
40:25ไม่ ยังไม่ได้ให้เลยเจ้าค่ะ
40:27นี่เจ้าค่ะ อยู่นี่เจ้าค่ะ
40:43หยิบสั่งเป่าพล่ายทุกคน ห้ามคุยกับพ่อฉันเด็ดขากเข้าใจไหม
40:48เจ้าค่ะ
40:59กุญหยวดออกจากสมาธิแล้วเจ้าค่ะ
41:04ออกไงดีวะ
41:08ถ้าพ่อฉันหามบอกว่าฉันยังไม่ฝื้นนะ
41:11เจ้าค่ะ
41:18คำดวงไปไงป่ะ ฝื้นแล้วยัง
41:29ยังไม่ฝื้นเลยเจ้าค่ะ
41:30คุณนายเจ้าค่ะ คุณนายเจ้าค่ะ คุณนายเจ้าค่ะ
41:50กุญหยวดมาแล้วเจ้าค่ะ
41:51คุณนายเจ้าค่ะ
41:59อื้อ
42:01ขอบคุณสุดการณ์
42:31วันนี้ที่สาระว่าการมีงานเยอะมากอะไรกลับมาชาต้องขอโทษพี่หยุดด้วยนะ
42:39แม่คำดวงเป็นยังไงบ้างขอรับคุณพ่อ
42:42ใครเป็นพ่อเจ้า
42:50ก็ถ้าผมมาถึงนี้
42:53ก็ถ้าผมถามคุณพ่อของผมขอรับ
43:01จริง ๆ คำดวงควรจะฝื้นได้แล้ว
43:07ถ้าบาทนี้ยังไม่ฝื้น
43:10ก็แปลว่าขวันหลุดไปที่อื่น
43:16ฉันต้องทำพี่ธีเรียกขวันให้กลับมา
43:22ที่นี่มีควายใช่ไหม
43:24มีขอรับ
43:25ฉันต้องข้าควายเก้าตัวเพื่อทำพี่ธี
43:28พาฉันไปที่ขอรับ
43:30ต้องข้าตอนนี้เลยหรือขอรับ
43:32ฉันรออะไรล่ะ
43:34กำกับผมอะไรขอรับ
43:40โฮ
43:43โฮ
43:47อ้าว
43:51พ่อ
43:53ฉันไว้จ้ะ
43:55ฉันไว้จ้ะ
43:56อืม
44:03หน้าปาก
44:06แรบลิ้น
44:12ทาสไฟ
44:13ผิว
44:14ตา
44:15ลิ้น
44:16ปกกติ
44:19โดกเว็น
44:20เขาตัวมัดมาได้ไง
44:23พ่อดูผิดหรือเปล่า
44:25น้ำมันกี่ฟันฉัน
44:30เอ้าคำดวง
44:31พือเล็กติ
44:33พ่อ
44:34เดี๋ยวฉันมาแล้วจ้ะ
44:35ฉันมีเลือดต้องคุยกับบายย้อยจ้ะ
44:36เร็ก
44:37อ๋อ
44:38เงิน
44:39อ่ะ
44:40เป็นอยังอ่าขึ้นมาทาแท่
44:41โอ้ย
44:42ค่อยมองมีวิศาโยงระยะขึ้นบอเจ้านี่
44:44อ่าบอกพ่อว่าอ่าอย่าง
44:45เหลือกคุณเอก
44:46ได้บอกเรื่องแตงงานบอ
44:49โหยบอ
45:03บอ
45:03บอกไม่ได้
45:04ถ้าบอกไปก็อาระวัทจนเห้อแตก
45:05thếีอราวัติจนเฮือนแตก
45:07เราบอกว่าจังไหน Leonard
45:08คอยยานว่าวะตรงกัน
45:10คอยบอกว่าเจ bitterness ห็ดงาน ให้กับคุณเอง
45:13ใเด้เงินหลาย
45:14แต่ค้าจากเนี่ย เป็นสมทงค่ำ
45:16งานมมันเสียง สะตู้หลาย
45:18เจ้ามาถือคุ้นไสนี่ล่ะ
45:21จังสันก็ได้ أ tra political Google
45:29จะให้พ้น้องรู้ว่าเราแต่งงานกันไม่ได้เด็ดขาด
45:32ไม่อย่างนั้นเรื่องใหญ่ เรือนนี้อาจผังได้
45:35แต่นี้ไม่ใช่เรื่องจริง มันเป็นเรื่องหรอก
45:38ให้รู้ว่าหรอกก็ไม่ได้อีก
45:39พ่อนองคงไม่เข้าใจว่าทำไมต้องหรอกกันแบบนั้น
45:42เกิดโวยๆขึ้นมารู้กันทั้งเมือง
45:45รวมถึงคุณเม้นและคุณพระสมิงด้วย
45:47อ๋อ
45:49แล้ว แล้วอย่างนี้ให้บอกไงอ่ะ
45:51บอกว่าฉันเป็นลูกจ้าง ทำงานที่คุณพี่เจ้าern
45:55กัน
45:56โกหกซ้อนก็ไปอีกฉัน
46:15้าอ่าน
46:20เธอสังเบา ห้ามพูดกับคุณลุงหยุด
46:25เราต้องรีบจัดการเรื่องปืนฟรั่งซะ
46:27ก่อนที่เรื่องมันจะวุ่นวายไปมากกว่านี้
46:44เธอต้องกลับขอบคุณพ่อนะจ๊ะ
46:46พี่มาช่วยชีวิตฉันไว้ได้ทัน
46:48มันเป็นหน้าที่ของคุณเป็นพ่ออยู่แล้ว
46:55ยังไงพ่อก็ต้องขอขอบใจเจ้า
46:59และท่านคุณด้วย
47:01ที่ส่งสมทองคำไปช่วย
47:03ไม่งั้นแล้วก็พ่อคงยังไม่หายป่วย
47:16ว่าแต่พี่โยชน์ปวยเป็นอะไรเหรอ
47:19อ๋อ แล้วผมคุมควายผ่านโรงพยาไฟ
47:23แล้วว่ายิงเสือโครงตาย โดนขวงมันเข้าใส่จนล้ม
47:27พอถนขวงออกได้ แล้วผมก็ปวยนัก
47:31จนได้สมทองคำไปช่วยไว้ขอรับ
47:35พี่โยชน์หายดีแล้วใช่ไหม ถึงได้เดินทางไม่ได้เร็วขนาดเนี้ย
47:39ก็ยังหรอกขอรับ
47:42แต่ยอให้มันบอกว่า คำดวงกำลังแย่
47:46ก็ผมก็เลยต้องรีบมาช่วย ใช้วิชาย่นระยะ
47:50แล้วยังต้องมาถอนอาคม ยังรู้สึกอ่อนแรงอยู่บริงกันขอรับ
48:01แต่ฉันว่าที่นี่วุ่นวาย ฉันว่าพ่อกลับไปพักผ่อนที่บ้านเราดีกว่าจ้ะ
48:06พ่อพึ่งมาจะให้กลับแล้วเหรอ
48:10มันเป็นห่วงนะจ๊ะเนี้ย
48:12คุณพาเจ้าค่ะ คุณพาสมิ่งมาเจ้าค่ะ บอกว่าจะมาเยี่ยมไข้คุณนายเจ้าค่ะ
48:30เออ เจ้านายฉันมา เดี๋ยวหมอย้อยช่วยพาพี่หยวดไปพักผ่อนก่อนแล้วกันนะ
48:36ขอรับ
48:38แอ่ง บอกว่า ไอ้หรือปะ
48:44เป็นยังไงบ้าง แม่คำดวง
48:58คำดวง
49:00หายดีแล้วเจ้าค่ะ
49:03แป่กดีนะ
49:06วันก่อนบอกขุ้นเอกป่วยนะ
49:08แล้วจุ ๆ ก็หาย
49:09กลายเป็นได้ขาวว่าไม่คำดวงป่วยแทน
49:12แล้วตอนนี้ Francesc
49:15aesthetic
49:19・เรื่องนี้ไม่ปanshipติขอรับ
49:21ถ้าจับต้นชนปลายถูก
49:22ก็รับผมจะอธิบายให้ปั่งขอรับ
49:24เอาเธอ เอาเธอ
49:25หายก็ดีแล้ว
49:27เดี๋ยว ตอนแรกหมอหลวงบอกไม่น่ารอดหรือซ้ำ
49:31นี่ฉันก็เตรียมลูกครับแห้งมาเยี่ยมใคร
49:36เฮ้ เฮ้ เจ้าเป็นใคร ออกไป
49:42โอ้ย
49:43อย่าจะ อย่าจะ อย่าจะ มู
49:45นี่พ่อฉันเองจ้ะ
49:48อันนี้ พี่หยดขอรับ
49:51เป็นพ่อของแม่คำดวงขอรับ
49:54นี่คุณพาศมิง เจ้าน่าอีกฉัน
49:57ตอนนี้รักษาการเจ้าเมืองทุ่งใหญ่
50:00โอ้ย
50:04ฉันนึงว่าพ่อไปกับอาย้อยแล้วซะอีก
50:06ลืมขวดน้ำมันเหลืองก็เลยขึ้นมาเอาวะสิ
50:15โอ้ย ใหญ่เลย
50:17เอ้า ได้ยาแล้ว เราไปกันหนึ่งพ่อไป
50:21เดี๋ยวสิ
50:24มูบุญช้ายของฉันเป็นนักลบฝี่มือดี
50:26ฉันไม่เคยเห็นใครเต็กมูลมในคราวตีเหลือแบบนี้
50:29โอ้ย
50:31กระผมก็มาได้เก่งแล้วขอรับ
50:33แต่ มูน่ะเขาเผยไม่ทันได้ระวังคนแก่
50:37ใช่ไหม มู
50:39- ถือว่าเป็นบทออเรียนของกระผมนะขอรับ
50:45คราวหน้ากระผมจะสังเกตคนให้ดีกว่านี้นะขอรับ
50:50ในหยดนี้คมทั้งมวยคมทั้งคำ
50:53คุณเอกก็เลยเก่งๆสินะ
50:55ที่ต้องมาเป็นลูก
50:58- เป็นอะไรขอรับ?
51:02ถ้าทางแม่คำดวงยังไม่หายดี
51:04งั้นเจ้าก็ดูรายกันไป
51:06ตามบัสสาคนเป็น...
51:07ดูเหมือนว่ารอบตัวคุณพระชั่วจะมีแต่คนป่วยนะ
51:17ทางลูกตัว... และลูกสิ
51:26ขอประดาณโทษขอรับ
51:29ไปกันเธอจะพ่อ ให้พวกคุณนางเขาปรึกษางานเมืองกันไป
51:33ไปไปไปไป
51:35โอ้ย...
51:37เฮ้ย...ไม่เอามาติดพ่อวะ
51:49ทำอะไรจ๊ะพ่อ
51:51นี่ไง
52:08อืม...
52:09ยันนี้มันไม่อยู่ใต้เตียงคุณ
52:18ใต้เตียงฉันได้ยังไงเนี่ย
52:24คำดวง
52:26นี่เองทำงานอะไรให้ท่านคุณ
52:30ทำไมถึงมีสตรูร้ายกาศอย่างนี้
52:32ฉันบอกไม่ได้จ้ะพ่อ
52:37มันเป็นเรื่องของงานเมือง
52:40งานที่เองทำมันคงสำคัญมาก
52:43นี่มันเล่นกันถึงตายใช่นะ
52:47เพราะว่าในเรือนเองเนี่ย
52:51มีนอนบ่อนไส้
53:07พ่อนึกไม่ออก
53:13ว่าอ้ายอีคนไหนในเรือนนี้มันจะจันไรถึงขนาดจะค่าจะแกงพวกลูกได้
53:18ก็แล้วผมก็นึกไม่ออกจริงๆ
53:21แต่เราปล่อยไปไม่ได้
53:23ถ้าเกือเราหาคนคนนั้นไม่เจอคงอยู่กันไม่เป็นสุขแน่
53:27เราคงต้องแอบดูแอบฟังพวกคนในเรือน
53:31อาจจะได้บอกแสเจ้าค่ะ
53:45ยาย
53:46อืม
53:47ยายรู้เรื่องคุณใสมั้ยอ่ะ
53:49รู้สิ
53:50ก็ยากข้านี่แหละไปหมอกุณใสเว้ย
53:54แล้วมันเป็นยังไงอ่ยาย
53:56ยายย...
53:58ก็ตอนเด็กเด็กท่ạoก็ไปวิ่งเล่น view ด้วยที่บ้านยายตนี้แหละ
54:01อ้و้ย
54:02เห็นอะไรแปกประหลาดเยอะแยะเลยilling
54:05เนื่อเองสองคนรู้อะไรมั้งไหม
54:08ค่าay Beverly
54:10ค่าก็พอรู้นิดหน่อย
54:11อ้าว
54:13เอ็งรู้แล้ว Alcohol
54:14ว่างจ้วน
54:16อ้าoz
54:18โอ้ยยาย
54:20噓
54:20โคตี้ท่านคุณกับคุณไหนโดนคุณใส่ 84
54:22ต้องมีพب Monet狱 ขุณในคุณใส่
54:25วางของ
54:29จุวร
54:30เอ่งคิดเหมือนข้าเลยว่ะ
54:32ชิ้นๆ
54:33ให้เงียงหน่อยสิวะ
54:52สนับสนุนโดย
54:53เทรซะเม ลาเมลา กล้อส
55:23ฉันก็ทำได้
55:26ฉันคิดว่าเรา...
55:28เป็นเมตรกันนะ
55:37พี่ขาม
55:39ใช่จ้ะ
55:40พี่ขามคนดี
55:42คนเดิมของคำดวง
55:53อุ้ย
55:54อุ้ย
55:55อุ้ย
55:58เดี๋ยวมันห้าก
56:10อุ้ย
56:15ฮาสิ
56:17ตกลุ่ม posible รักเธอหรือравьяว
56:24ทำไมเป็นแบบนี้
56:25ตกลุ่ม pathway because ofusion
56:28ในฉันโปรกเลย
56:32ฉันเธอหรือเปล่าอยากรู้
56:36ได้แปล 史ัน connected
56:40สนุ pops ในใจทุกวัน равXT
56:44เธอรักเข้าไปจริงๆ เธอดีไม่อีก
56:48กลัวว่าคิดไปแยกว่าเธอก็มีใจให้เหมือนกัน
56:53ถ้าเธอไม่ได้รักกัน
56:56เธอเธอไปบอก
Recommended
58:36
|
Up next
45:45
41:32
40:47
1:04:01
1:43:59
38:53
54:21
42:32
57:02
56:00
39:51
49:39
44:34
40:34
50:38
Be the first to comment