- 14 hours ago
ดูละคร ย้อนหลัง ดูละครไทย
Category
😹
FunTranscript
00:00เจ้าต้องไปทำงานให้ค่าก่อน
00:30ฉันจะทำทุกอย่างเลย
00:32ข้าคุณเอง เจ้าต้องข้าม
00:34ข้าถึงจะให้ยาแก้ผิด
00:39ถ้าข้ามันไม่สำเร็จ
00:41เจ้ารู้ใช่มันว่าใครที่ต้องตาย
00:44ฉันหาข้าเจ้าของเจ้าได้แล้ว
00:49คุณพี่!
00:51เก็บบ้างไหมเธอคะ
00:53หลัดอยู่ที่ไหน
00:56พวกโจนสลัดอย่างนั้นเหรอ
00:58ขอดูฟีมเมื่อบังหน่อยสิ
01:00รอมมันเอาไว้!
01:01เฮ้ย!
01:23เจ้าเจ้า
01:53หวันหน้า
01:59ฉันทำงานไม่สำเร็จ แต่ว่าฉันพยามเต็มที่แล้ว
02:04ฟีมือคุณค่ะช่วยงั้นดีละ
02:10ฟีมือการใช้ดาบดีมาก
02:14จากร้อยดาบก็เชื่อเจ้า
02:20นี่อยากแก่ผิด
02:35ข้าให้เจ้าแค่ครึ่งเดียว
02:41พระเจ้าทำงานล้มเร็ว
02:44ถ้าอยากได้ที่เหลือ ก็ไปข้าคุณเองให้ได้สะกด
02:50อ๋อ เราอย่าลืมรักษาแผบนหน้าเจ้าให้ดีด้วย
02:56อันของรักษา
03:03ขอบคุณสิ
03:33เป็นจังไหนแน่ อายอ่อย
03:39โอ้ย หมีดคมหลายหลาย
03:41ค่อยถามมาก่อนไอคุณ
03:43โอ้ย อ่านี่
03:45เลือดเศ้าไหร่แล้ว
03:47แผ่เบาลึก
03:48แบบนี้เบาสาหับ
03:50นอนพักประโดนก็เศ้าแล้ว
04:03คุณพี่เป็นยังไงบ้างเจ้าคะ
04:06เจ็ปนิดหน่อย
04:11น้องขอโทษนะเจ้าคะ
04:15ถ้าน้องอยู่ด้วย
04:16คงจะช่วยคุณพี่สู้กับมันได้
04:18ตอนที่มันจะค้าให้ฉัน
04:20ฉันไม่รู้ตัวเลย
04:22จุด ๆ ก็มีดาบแทงเข้ามาในมุ้ง
04:27แต่ที่ฉันลอดตายมาได้
04:30ฉันจะลุกไปขอโทษหล่อน
04:34คุณพี่ไม่ต้องพูดอะไรแล้วนะเจ้าคะ
04:37ตอนนี้ไม่มีอะไรสำคัญไปกว่าความปลอดภัยของคุณพี่
04:52คุณพี่นอนพักเลยนะเจ้าคะ
04:55น้องจะอยู่ดูแลคุณพี่เอง
05:00ขอโทษที่แน่
05:19น่ากากเป็นของชาติดินแดนโพลทะเล
05:22เปล่นไปได้ว่าเป็นพวกโจนสลัดขอรับ
05:25โจนสลัดบางกก
05:26เหิมเกินถึงขั้นล่นปืนจากเกลือตามชาติ
05:28จากเรือตามชाติ
05:29อาจจะเกี่ยวพันธ์ กับปืน
05:30ที่เราไม่รู้ที่ มาที่ชัดเจ็น
05:33เมื่อของเราเป็นเบืองทะติธะเล
05:36นอกจากโจนสลัดแล้อง
05:37ยังมีชาวต่างชาติมากมาย
05:40คนลายอาจจะเป็นโจนสลัดจริง
05:42หรืออาจจะเป็นคนแถวนี้ส transposition
05:44ฝีมือเกิญโจนธรรมดาขอรับ
05:48แถ้อย่างนั้นฉันฝั่งให้ คุณประ
05:50ช่วยสืบเรื่องนี้ต่อด้วยแล้วกัน
05:53ขอรับ
05:54ท่านคุ้นเมนเมนเมือง
06:20ไม่ต้องกลัว
06:22ข้ามาอย่างมิด
06:25เป็นเม็ดนั้น
06:27ข้าชื่usiหมอดำ
06:30ท่านสีชายให้ข้ามาขอบใจท่านคุณเมน
06:33ที่ช่วยท่านสีชายไว้
06:36จงรีบนีไปสัส
06:38ก่อนที่คุณอื่นจะไม่
06:43ขอร private gen
06:44ทางนั้นมีถ temasของคุณอยู่
06:47อีกทางก็มี� teaspoon
06:48ออกคุณพาช่วย
06:49ให้คุณเองมันกํ морกับลังตามปู้มา
06:51บาท
06:53อยู่จัดการให้
07:00โจนสีชายปลอดภัยดี
07:02บาทเจ็บยุ แต่กำลังฝื้นตัว
07:05และจะกลับมาแข็งแกร่งกว่าเดิม
07:10แต่ว่าเจ้ายังไม่เข้ามาป้นเมืองตอนนี้
07:12ใช่ ตอนนี้ยังไม่หิมหรอก
07:15กูจะบอกมึงเรื่องหนึ่ง มึงฟังให้ดี
07:18ตอนนี้ท่านเจ็บยุกกำลังจะ cerc fluffy pls
07:20ที่มีอนุภาคร้ายแรง
07:22และกูกำลัง Rough gentleman
07:23ให้ท่านเจ็บยุห kidding imagi'm a lot
07:25เป็นปืนชั้นต่ำ
07:26ใช้งานอะไรไม่ได้
07:29และถ้าพวกมึงช่วยกูขายปืนได้
07:32ตอนนี้มึงเข้ามาป้นเมือง
07:34มึงก็ไม่ต้องет cinco
07:36เพราะเปินหวยแตกพวกนั้น
07:38มันทำอะไรพวกมึงไม่ได้
07:39ค่าจะบอกเรื่องนี้กับท่านสีชาย
07:43ท่านตัดสินใจ
07:46อิน่าไหม
07:52กู喜edy ตกลง
07:54ท่าน สีชาย ตกลง
07:58ข้าวกุยกับท่าน สีชายแล้ว
08:02ท่าน สีชาย ตกลง ที่จะร่วมเมือกับท่าน
08:06inding ถ้าหาท่าน หมุนช่วย เรายứดเมืองได้เมื่อไหร่
08:09เราจะแบ่งเมืองให้ท่าน กึ่งนึง
08:14แล้วท่านจะให้ทำอย่างไรเรื่องซื้อปืน
08:19คุณนางที่ตำเนินการเรื่องซื้อปืน
08:22ชื่อคุณเอกอิทธิริษ
08:24ตอนนี้มันบาทเจ็บ
08:26ถ้ามันหายดี
08:28มันจะผักดันท่านเจ้าเมือง
08:30ให้ซื้อปืนกับฝลัง
08:32แล้วท่านจะให้ค่าทำอย่างไร
08:36ใช้เวทมนอาคมของมึง
08:38จัดการ
08:40นั้นท่านไปเอาวันเดือนปีเกิดมาให้ค่ะ
08:44ค่าจะทำให้มันดูเหมือนปวย
08:47แล้วก็ตายไปเอง
08:50ยังไงมึง
09:03วันนี้ดวงตกเหรอ
09:06หมดตัวเลยเจ้าค่ะ
09:09กูให้
09:17ขอพระคุณเจ้าค่ะ
09:20กูมีงานสำคัญให้มึงทำ
09:23ถ้ามึงทำสำเร็จ
09:25กูจะให้อีก
09:27งานอะไรบอกบ่าวมาได้เลยเจ้าค่ะ
09:31จะให้บ่าวไปบุกน้ำลวยไฟที่ไหน
09:33บ่าวทำได้ทุกอย่างเจ้าค่ะ
09:35เอายันนี้ไปซ่อนใต้เตียงของเนี่ย
09:47อันนี้เขาเรื่องว่ายันมหามิตร
09:49จะโดนจิตโดนใจให้คุณเอกใจอ่อน
09:51ยอมรับกูเป็นพื้น
09:53เชื่อกูเธอ
09:55อ่ะ
09:57เชื่อกูเธอ
09:59อ่ะ
10:01อ่ะ
10:03อ่ะ
10:05บ่าวเชื่อเจ้าค่ะ
10:07คุณมีแม่ตาอย่างท่านคุณนะ
10:09ไม่มีทางคิดถ่ำชั่วๆเจ้าค่ะ
10:11นั้นเดี๋ยวบ่าวจะรีบไปจัดการให้นะเจ้าค่ะ
10:15พี่ไปจัดการให้นะเจ้าค่ะ
10:45เย็นของแม่ตัว
11:09แม่
11:10แม่
11:13ดีที่ยอด!
11:43คุณพี่ คุณพี่ คุณพี่เป็นไรเจ้าคะ คุณพี่
11:50คุณพี่เป็นไรเจ้าคะ
11:52เย็บ เย็บ
11:54คุณพี่ ไม่สบายเหรอเจ้าคะ คุณพี่
12:00ไม่ใช่หรือตัวค่ะคุณพี่
12:12เอาเฮ้ย บ้าทธรายโจนได้หรือยัง เร็วเร็ว
12:15เอาบริเภทไปหารเพิ่มด้วย
12:17เอาเฮ้ย หารเร็วเร็วติวะ ไม่มีแรงหรือไง
12:20โอ้โห ก็มันแข็งกะยาย
12:22ทำอะไรจากช้ายืดยากกันไปหมดแล้วเนี่ย
12:25เอา ไปตลาดเช่นเนี่ย ทำไมกลับมาช้าจจริงวะ
12:28โอ้โห ก็กุ้งแห้งเนี่ย ขาดตลาด
12:30เดินหาซื้อสะทั่วตลาดเลย
12:32เอ่อ เอ่อ แล้วเนี่ย มีเรื่องวุ่นวัยอะไรกัน
12:36เอามาคืนน่ะสิ จุ ๆ อาการของท่านขุนก็กำเริ่มหนักขึ้น
12:40เอาแต่นอนร้องควนครางทั้งคืนเลยวะ
12:43เฮ้ย หรือว่าใครจะกลับวะ
12:45ไม่รู้สิ แต่ข้าวว่า รอบใหม่เนี่ย
12:48อาการมันดูแปลก ๆ ผิดธรรมชาติชอบกลวะ
12:52เฮ้ย คุณพี่
13:04อ๋อ
13:09อ๋อ
13:12ใจเย็นเย็นนะเจ้าค่ะ หรอกกับลังมาเจ้าค่ะ
13:15คุณพี่เป็นยังไงเจ้าค่ะ
13:18อ๋อ
13:20อ๋อพี่
13:23หายใจลึก ๆ เลยเจ้าค่ะ
13:27หมอกับลังมาเจ้าค่ะ
13:36เจ็บตรงไหนเจ้าค่ะ
13:38ทางนี้เลยหมอ
13:40ทางจวน ลอกไป
13:44คุณพี่ถูกคนร้าย
13:46บุกขึ้นเรือนมาทำร้ายจนบาทเจ็บ
13:48กำลังจะหายดีแล้ว
13:49แต่อยู่ ๆ อาการก็กำเริฟหนักขึ้นมาเจ้าค่ะ
13:59คงเป็นพ่อพี่แทรกำเริฟมากกว่า
14:01คงไม่มีอะไรออกมาก
14:04คุณพาสมิงคิดเหมือนกับกับผมไม่ขอรับ
14:19ว่าเรื่องของคุณเอก
14:21ออกจะแปลก ๆ พิสดันไงชอบคน
14:24อย่างไร
14:25ทีแรกก็บอกว่าโดนักค่า
14:27มารอบค่าถึงบนเรือนขนนาง
14:29เพราะผมว่า ไม่น่าจะเป็นเรื่องจริงได้
14:32แต่พออาการดีขึ้น
14:34อยู่ ๆ ก็กลับล้มป่วยซ้ำอีก
14:38มิน่าล่ะ
14:39คุณพาช่วยถึงได้มาตามหมอหลงน้ำตาเช้ามึด
14:42อาการของคุณเอกคงไม่ได้ป่วยธรรมด้า
14:50หมอรวงมาแล้วขอรับ
14:52เข้ามา
14:53these October
14:59พิธิ์ส knit
15:02ฮิสprocess оронรับ
15:03อาการคุณเอกเป็นอย่างไรบ้าง
15:04ดูแล้วไม่มีอะไรขอรับ
15:06ถ้า الخอ
15:06ตรวจแล้วกับประกติ
15:08ไม่เหมือนคนเปล่ยเลยขอรับ
15:10ตกลงคestry ไม่ได้ป่วย
15:12แต่อาทันเชียนหนักมาก
15:14แต่ไม่มี le tah ไม่มีแทรง
15:16บนแต่ว่า เจ็บท้อง
15:18กับผมตรวจด้วยแล้วก็ไม่รู้สถ่ BLACK
15:20เป็นอาการป่วยที่บ하ลลาทมากกลับ
15:24câreอาจจะไม่ได้ป่วย
15:26แต่กลัง void
15:28คุณเอกเคยบอกว่า
15:29จะหาข้อผิสัตย์
15:30เรื่องที่ открывดฟลัง
15:31และเบอร์ใส่หน้าคนหุม
15:33เพราะเป็นการใส่ร้ายเขา
15:35ถึงตอนนี้
15:36คุณเอกยังหาข้อผิสัตย์ไม่ได้
15:39ก็เลยหาทางออก
15:41บอกว่า
15:42โดนรอบค่าบ้าง
15:43ป่วยบ้าง
15:44เพื่อไปการประวิงเวลา
15:46แตะเท่าที่ฉันเป็นเพื่อนกับขุณเอก
15:48ขุณเอกไม่ใช่คนแบบนั้นแน่
15:50หร
16:15แน่งท่าแท้ออกมา
16:18หมอ
16:22หมอตรวจละเอียดแล้วแน่นะ
16:24ตรวจอย่างละเอียดแล้วขอรับ
16:27หรือว่า
16:30คุณเอกจะโดนคนใส
16:35ซึ่งด่านเนี้ย
16:37กับผมดูไม่ออกขอรับ
16:41แค่โดนนักค่ามาบูกค่า
16:43ถ้าถึงบุญเรือนยังเหลวหลายไม่พอ
16:45ยังมีเรื่องคุณใส
16:48แต่ผมขอถามอย่างนี้ดีกว่า
16:50พอจะเป็นไปได้ไหม
16:52ว่ากุณเอกตั้งใจกินอะไรที่ทำให้ตัวเองอาเชียน
16:56ก็เป็นได้
16:57มีของหลายอย่างที่กินแล้วเป็นแบบนั้น
17:03ระหว่างการโดนคุณใส
17:05กับกินอะไรที่ทำให้ตัวเองอาเชียน
17:08อย่างไหนเป็นไปได้มากกว่ากันขอรับ
17:10จำลัง
17:40คุณพี่กําเลิบอีกแล้วเหรอเจ้าคะ
17:54นี่ฉันเป็นอะไร
17:58ค่อยบอกว่าเบิงบ่อ
18:02ไอ้ยอ่อยคิดว่าคือจังถือของบ่อ
18:06บ่อ บ่อคือ
18:08อีกยางอยู่ในเหือนแบบเนี่ย
18:10สิ่งไม่ถือของจักใสได้
18:14คุณพี่
18:16เจ็บตรงไหนเจ้าคะ
18:24ท่านคุณเจ้าขา
18:26คุณยี่สุนมาเยี่ยมเจ้าขา
18:32บอกเขาไปนะหยิบ
18:34ว่าตอนนี้คุณพี่ป่วยหนักมาก
18:36เวลานี้ไม่สะดวก
18:38เจ้าค่ะ
18:40ไม่เป็นไร
18:42ให้แม่ยี่สุนไปรอฉันที่สระก่อน
18:44เจ้าค่ะ
18:46แต่คุณพี่
18:48ฉันอย่าไหว
18:50เจ้าค่ะ
18:52เจ้าค่ะ
18:54เจ้าค่ะ
18:56เจ้าค่ะ
18:58เจ้าค่ะ
19:00เจ้าค่ะ
19:02เจ้าค่ะ
19:04เจ้าค่ะ
19:06เจ้าค่ะ
19:08เจ้าค่ะ
19:10เจ้าค่ะ
19:12เจ้าค่ะ
19:14เจ้าค่ะ
19:16เจ้าค่ะ
19:18เจ้าค่ะ
19:20เจ้าค่ะ
19:22กันของฉัน processed ฉันก็ขอบใจมากแล้ว
19:27ใจฉันอยู่ที่พี่คุณเสมอเจ้าค่ะ
19:35จะว่าไป
19:37การที่ฉันได้มานั่งคุยกับแม่ยี่สุน
19:39ฉันก็รู้สึกดีขึ้นนะ
19:43ไม่ต้องพูดเอาใจหรอกเจ้าค่ะ
19:45ยังไง ฉันก็จะเยี่ยมพี่คุณไปบ่อยอยู่แล้ว
19:52คุณพี่เจ้าคะ กินยาก่อนเจ้าค่ะ
20:16แม่คำดวงนี่ดูแลเอาใจใส่พี่ขุนใช้ได้นะเจ้าค่ะ
20:23ขอบใจที่ชม
20:30คุณพี่เจ้าค่ะ กินยาแล้ว นอนพักหน่อยเจ้าค่ะ
20:37แจ้งขอโตก่อนนะ
20:40เจ้าค่ะ
20:52เช็ดถู้ไว้สะอาดล่ะ
20:55เราเทียนร่ำห้องมาอบห้องด้วย
20:56อากาศในนี้จะได้สดชื่น
20:58เช็ดถู้ไว้สะอาดล่ะ
21:00เราเทียนร่ำห้องมาอบห้องด้วย
21:02อากาศในนี้จะได้สดชื่น
21:04เจ้าค่ะ
21:06เช็ดถู้ไว้สะอาดล่ะ
21:08เราเทียนร่ำห้องมาอบห้องด้วย
21:10อากาศในนี้จะได้สดชื่น
21:12เจ้าค่ะ
21:14เจ้าค่ะ
21:16เดี๋ยวค่าจะไปเช็ดใต้เตียงเอง
21:18เองนะ ไปออกเทียนมาร่ำห้อง
21:44เอาวังเจ้าค่ะ
21:50เป็นยังไงบ้างพ่อเอง
21:52อยู่ ๆ กับผมก็รู้สึกดีขึ้นขอรับ
21:56แปลกทีเดียว
21:58ในช่วงที่ไม่ยี่สุดอยู่เนี่ยหรับ
22:04เราไม่ยี่สุดไปไหนแล้วหรับ
22:06กลับไปแล้วขอรับ
22:08คุณพี่นอนพักอีกสักหน่อยดีกว่าเจ้าค่ะ
22:12อืม
22:31โทษ ไอ้เราก็นึกว่าเป็นเพราะภายัน
22:34ที่ไหนได้เป็นเพราะเรื่องหัวใจนี้เอง
22:42เฮ้...
22:44อาการกำเริ่มอีกแล้วเหรอเจ้าค่ะ
22:46กันกันกลับอีกแล้วหรอเจ้าคะ
23:09พี่
23:12อ้าว...อ้าว...
23:19คุณยิสุนเจ้าค่า บ้าวน่ะ ไม่ได้พูดเอาใจคุณยิสุนนะเจ้าค่ะ
23:24แต่ทุกคนก็เห็นกับตา ว่าอาการท่านขุนดีขึ้นพอคุณยิสุน
23:30ตอนที่คุณยิสุนไปหา อาการท่านขุนก็สดใสขึ้นท่านตาเลยเจ้าค่ะ
23:37เห็น! แต่พอคุณยี่สุนกลับ ทำไมอาการท่านขุนถึงได้สุดลง ก็ไม่รู้เจ้าค่ะ
23:43บราณว่าใจเป็นนายกายเป็นเบา ใจพี่ขุนคงทิตถึงแต่กู จนร่างกายลำบวย
23:52คุณนายก็คงรู้ตัวหน้าเย้เป็นเลยเจ้าค่ะ
23:59แล้วคุณยี่สุนจะทำยังไงต่อเหรอเจ้าคะ
24:03ก็คงต้องไปเนี่ยมพี่ขุนบ่อยๆ ไปให้เขาเห็นหน้า พี่ขุนจะได้หายไว้ๆ
24:09อืม แต่บาวว่ามันจะไม่งามอ่ะเนอะเจ้าคะ
24:14คือ ท่านขุนแต่นเมียมีคุนนายเป็นตัวเป็นตนอยู่แล้วเนอะเจ้าคะ
24:19ฉันก็คงต้องทนปากหน้าให้เช้าบ้านดินทา แรกกับที่พี่ขุนหายป่วย ฉันทำได้หมดแหละ
24:27อันนี้สุนของเป้า งามทั้งกาย งามทั้งใจเจ้าค่ะ
24:47น้องสันเกตนะเจ้าคะ ถ้าคุณพี่ได้ออกจากห้อง อาการคุณพี่ก็จะดีขึ้น
24:54ก็จริงของเรานะ
24:57คงไม่เกี่ยวหรอกเจ้าค่ะ ว่าเจอใคร หรือไม่เจอใคร
25:04สมมุติถ้ามันเกี่ยวหรอ
25:07สมมุติถ้าฉันเจอแม่ยี้สุดแล้วกันดีขึ้น ก่อนจะทำยังไง
25:15น้องก็จะให้แม่ยี้สุดอยู่ข้างข้างคุณพี่ จนกว่าคุณพี่จะดีขึ้น
25:21จริงเหรอ
25:23จริง...
25:25กับผยภีอะไรแล้วเจ้าคะ
25:27นlecte ขูดจุนป่า...
25:28จะฉีกขึ 밝혔ดนรูก็ดือก็อยู่แล้ว
25:29ว่าแม่ยสุดไม่ใช่คนดีอย่างที่這是คุณพี่คิด
25:33อาจจะดีก็ดีกับพูณพี่
25:34แต่ว่าร้ายกับน้องมาก
25:36มากทึงมากนิดสุด
25:39ร่อนก็ธรรมดาสาที่ไหนเหรอ
25:40ร่อนอาจจะร้ายใส่ emerge
25:40ร่อนอาจจะร้ายใส่ก่งเขาเลย
25:42เขาก็เลยล้ายกลับมาแค่นoop
25:44ปกป้องกัน Dassn
25:46ให้น้องเปล่าประกาศเลยไหมล่ะเจู้ค้า
25:47ว่าเราสองคนเป็นแค่โ radically ไม่กันเป็นเป็น because we are coming
25:50นี่หลอนโมวโหукаชัดหรืบหึงฉันกันแน่นี่
25:52หึง vindum
25:57ไม่อย่า Axi
25:58ปากไม่ตรงกับใจ
26:01ในห้อยคำดวง
26:03เคยมีใครบอกหลอนไหมนะ
26:05ว่าความจริงแล้วหลอนเป็นผู้หญิงที่
26:07คุณเจ้าขา ท่านคุณเจ้าขา
26:14คุณพลาช่วยให้ท่านคุณกลับขึ้นเรือนตอนนี้เจ้าขา
26:18คุณยี่สุนมาหาเจ้าขา
26:20ก็ต้องล้องดู
26:36ทำไมเจ้าค่ะ คุณพ่อก็คิดว่าคุณพี่จะดีขึ้นเพราะแม่ยี่สุนงั้นเหรอเจ้าค่ะ
26:45ก็ต้องล้องดู
26:50แม่ยี่สุน ยิ้มอะไร
26:55ตั้งแต่เกิดมา ฉันเพิ่งเคยเข้าถึงเตียงผู้ชายเป็นครั้งแรกเจ้าค่ะ
27:02เตียงผู้หญิงหรือผู้ชายก็เหมือนกันนั้นแล้ว
27:15เท่าที่ฉันสังเกตนะเจ้าค่ะ
27:17ถ้าคุณพี่ได้ออกไปสูตรอากาศข้างนอก
27:19อาการป่วยก็จะดีขึ้น
27:21แต่พอกลับเข้ามาในห้อง อาการก็จะแย่ลง
27:24น่าจะเกี่ยวกับท่าที่อยู่ในห้องนี้มากกว่าเจ้าค่ะ
27:28ไม่เชื่อก็รอดูนะเจ้าค่ะ
27:30เดี๋ยวก็ปวดท้องปวดตัวอีก
27:32เฮ้ย
27:46แม่ยี่สุน
27:48คือ...
27:50คือ...
27:51ฉันก็แค่อยากรู้นะเจ้าค่ะ
27:53ว่าเตียงผู้ชาย
27:55มันจะนอนสบายเหมือนเตียงที่เรือนฉันไหม
27:57อ๋อ
28:06เห็นแม่ละไหมครั้งดวง
28:08เพราะเอกไม่ได้เจ็บ ไม่ได้ปวดอะไรเลย
28:10อย่าบอกนะว่า...
28:14คุณพี่อากาศดีขึ้นเพราะแม่ยี่สุดจริงๆ
28:40เจ้าค่ะ
29:02ยาเจ้าค่ะ
29:05พี่ขุนกินยากก่อนนะเจ้าค่ะ
29:10จริงๆ
29:12לחิงๆ
29:16ชันช่วยละเจ้าค่ะ
29:18ฉันช่วยละเจ้าค่ะ
29:20ฆ่ะ
29:21ทำไม
29:29เช่า
29:30ถ้าฉันอยู่ด้วย
29:32แล้วพี่ขุนแข็งแรงแบบนี้
29:33ฉันก็อยากจะอยู่ให้นานๆ
29:35พี่ขุนจะได้แข็งแรง
29:37แล้วก็หายป่อยไว่ไว้
29:38แล้วก็หายปล่อยไว้ไว้
29:44แต่ก็คงจะยาก
29:46เพราะอะไรรู้ไหมเจ้าค่ะ
29:54ทำไมแล้วเจ้าค้า
29:56ทำไมคุณยิดสุนถึงอยู่ไม่ได้
29:58ช่วยบอกบ่าวหน่อยเธอเจ้าค่า
30:01แม่จวน
30:02ฉันไม่กล้าพูดหรอกจ๊ะ
30:04ฉันเกรงใจ
30:05แต่จะเกรงใจใครนั้น
30:08ช่วยก็น่าจะรู้ไม่ใช่หรือธรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรร
30:38- ฉันเยี่ยมพี่ขุนเสร็จแล้ว ขอตัวลานะเจ้าค่ะ
30:44- เดี๋ยวลูกไม่ส่งนะ
30:46เจ้าค่ะ
30:54ไงล่ะ นังหยิบ
30:56เป็นไง เห็นชัดหรือยัง
30:59ว่าท่านขุนน่ะ ชอบคุณยิดสุนมากขนาดไหน
31:03นี่ขนาดเห็นแค่หน้าน่ะเว้ย ยังหายป่วยเลย
31:06เกี่ยวอะไรกันวะ
31:08นี่ถ้าสมมติว่าคนไม่สบายนะ
31:10ดูรูปหน้าผัวหน้าเมีย
31:12แล้วหายป่วยนะโลกนี้นะ
31:14ก็ไม่ต้องมีหมอกระโวย
31:16โอ้โห...นี่...
31:18เอ็นมันดือด้านจริง
31:20แพ้ก็ไม่รู้จักย่มแพ้
31:21เอ้ ๆ ยายว่างไง
31:23พนาดหมอหลวงยังรักษาไม่ได้นะ
31:25แต่มาหายป่วยตอนที่เห็นหน้าคุณยิดสุนเนี่ย
31:28อย่างนี้เขาเรียกว่าโรค
31:31คิดถึงน้ำพิกโทยเกาเฮ้ย
31:34อยากจะเอาก็เหนียวมาปั้น ปั้น แล้วก็จิม ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ให้มันแซต ๆ ๆ ๆ ๆ
31:40โอ้ย ยาย เขาเหนียวคำใหญ่ไหม
31:45ทั้งใหญ่ทั้งนั่งจวนเลยนะ
31:48ชอบบวกไปเรื่องลามกตลอดเลย
31:50อินลี่นี่ ก็ต้องมีบ้างสิวะ
31:53ให้หัวใจมันกระชุ่มกัดชวยมั่ง
31:54แต่โดยรวม ๆ นะ ข้าว่าท่านขุนก็คิดถึงคุณยี่สุนนั้นแล้ว
32:00เป็นอื่นไปไม่ได้หรอก
32:02ไป ๆ ๆ ไปเข้าครัว ไปโขกน้ำพิกไง
32:05โขกน้ำพิกแล้วเหรอ
32:07ฉันว่ากระชุ่มกัดชวยยายมากกว่านะ
32:09ยายมันจะไม่แซบหรอ
32:12กูได้ข่าวคุณเอกแล้ว คุยอมรับว่ามึงเก่งจริง
32:27แค่นี้เนี่ย ถือว่าเป็นเรื่องเล็ก ๆ ของกล้องโจนสีชาย
32:34เมื่อข้าบริกรรมขาถาอับขรมรณะจบปดเมื่ออะไร
32:40คุณเอกมันก็จะตายอย่างทรมาน
32:44โดยที่ไม่มีใครช่วยมันได้
32:47แค่คุณเอกตายยังไม่พอ
32:49ต้องเร่งให้คุณพระสมิน รีบซื้อปืนจำฝั่งกูด้วยเร็วที่สุด
32:54มึงไปบอกโจนสีชาย ให้สร้างสถานการณ์กดนานมากขึ้นเนี่ย
33:00ตอนนี้ท่านสีชายยังไม่พร้อมที่จะลงมือ
33:04แต่พวกเราเนี่ย ก็ยังมีสมุนมือดีตั้งหลายคน
33:10จากใครก็ได้ กดดัน บีเพราะคุณพระสมินไม่มีทางเลือก
33:15ได้ ค่าจะรีบจัดการ
33:18ปีมา
33:40แน่คำทวง มันต้องทำอะไรอยู่ตรงนี้หละ
33:43ทำใจ
33:46คำใจ
33:51เรื่องไม่ยี่สุด
33:53และนี่จะไม่ไปดูอาการพ่อเอกเขาหน่อยเหรอ
34:00ถ้าฉันไปให้คุณพี่เห็นหน้า ประเดียวอาการก็จะกำเริบอีก
34:06คิดมากนะ แม่คำดวงไม่ใช่ตัวสวยหรอก
34:10มันก็แค่เรื่องเบิงเอิน
34:13และนี่อาการพ่อเอกเขาก็ดีขึ้นมากแล้วนะ
34:15จริงหรือเจ้าคะ
34:19ไม่เชียก็ขึ้นไปดูให้เห็นกับตาตัวเองสิป่ะ
34:22เจ้าค่ะ
34:32คุณพี่ดูดีขึ้นมาก
34:34ไม่อาเจียน
34:36ไม่มีอาการเจ็บปวยอะไรหรือ
34:38เอ็นไหมละแม่คำดวง
34:40แม่คำดวงเข้ามาเพราะเอกก็ไม่ได้เจ็บปวยอะไร
34:43ไม่ต้องคิดมากนะนะ
34:47โธ่ แม่คำดวง
34:49อาการเจ็บปวยของฉันไม่ได้เกี่ยวอะไรกับน่อมเลย
34:53ทำไมต้องโทษตัวเองด้วยล่ะ
34:55แต่น้องสังเกตว่า
34:57น้องอยู่ใกล้คุณพี่ทีไหร่
34:59คุณพี่ก็จะอาการสุดลงทุกที
35:01เหลวไหลนะ
35:03ดูสิ
35:05ฉันไม่ได้เป็นอะไรแล้ว
35:07น้องดีใจเจ้าค่ะ
35:09ที่คุณพี่อาการดีขึ้น
35:11ส่วนหนึ่งก็เป็นเพราะว่าหล่อนดูแล้วฉันดี
35:13ส่วนหนึ่งก็เป็นเพราะว่าหล่อนดูแลฉันดี
35:17ฉันขอบใจหล่มมาก ๆ นะ
35:32คุณพี่
35:34ไม่คำรวม ไม่คำรวมเอาไปก่อน
35:37ไม่ดูค่ะ
35:38ในเมื่อฉันไม่ใช่ตัวสวยของคุณพี่
35:40ฉันไม่ไปดูค่ะ
35:41ขอบไปก่อน ไม่คำรวม
35:44ก็คุณพ่อบอกฉันเองว่า
35:46อาการปวยของคุณพี่ไม่เกี่ยวกับฉัน
35:48ไปซะ ให้ไม่อย่างนั้นพ่อเองตายเนี่ย
35:56ไปซี่
36:03ไม่คำรวม เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับรอน
36:06ก็ไม่...
36:11นี่มันบ้าอะไรเนี่ย
36:17นี่มันบ้าอะไรเนี่ย
36:30รวมว่า...
36:33คุณพี่จะโดนคุณใส
36:35ปลนครั้งเนี้ย
36:37ง่ายเหมือนปรอกก้วยเข้าปากเลยว่ะ
36:39ปลนครั้งเนี้ย
36:41ง่ายเหมือนปรอกก้วยเข้าปากเลยว่ะ
36:43พวกชาวบ้านแค่เห็นทง
36:45ก็กลัวจนหัวหัดแล้ว
36:47แค่กลัวจนหัวหัดแล้ว
36:49ถ้าจะใส่พานถวายให้
36:51สู้กันตายป่าวสิวะ
36:53พวกชาวบ้านแค่เห็นทง
36:55ก็กลัวจนหัวหัดแล้ว
36:57แค่จะใส่พานถวายให้
37:01สู้กันตายป่าวสิวะ
37:03แต่อย่างว่า...
37:04นั้น นั้นในพวกอาหารมันจะล่าตเวนสักถี่
37:07มึงก็พูดเหมือนว่า
37:08พวกมันมาและช่วยอะไรได้หัว
37:13ให้พวกโจนสีชาย
37:15วันนี้คุณจะจับพวกมึงให้หมด
37:17ทำชาวบ้านเดือดร้อนมานานแล้ว
37:19เฮ้ย!
37:21พวกมึงไม่ต้อง
37:23เดี๋ยวกูสองคนจากการเอง
37:30มึงสองคนรู้ถูกกูมากเกินไปแล้ว
37:33ขันขืนแบบนี้
37:35ต้องจับตาย
37:37พวกมึงตั้งหากที่ต้องเตรียมตัวตาย
37:39ก็ลองดูสิวะ
37:41จะมาดีกวะ
37:43ahahahahahahah
38:13ชาวบ้านยินยันว่าผมมันเป็นสมุนโจนสีชาย
38:17ฐานละตัวเองขอเราต่อสู้กับพวกมัน
38:20แต่สู้ไม่ได้เพราะคำลังผลน้อยกว่าขอรับ
38:25อีกโจนทอย มังอาจมาก
38:31แล้วคุณพระช่วยล่ะ ยังไม่มาอีกเหรอ
38:34ยังขอรับ ให้คนไปตามนานแล้ว
38:37ที่ช้าคงเพราะต้องดูแลคุณเอง
38:43หรอก
38:50โดว Vi 120 เหราะ
38:51กับผมขอบอีกทางโทษที่มาช้าคอรับ
38:53ขอรับคุณเนื้อelingยังไม่หายปลวยโลกพิสตรา welcome
38:56เกราะคุณพระช่วย
38:58นี่ก็หลายวันแล้ว ยังไม่รู้กับว่าปลวยเป็นโลกอะไร
39:02กับผมรู้เรื่องจนสีชายแล้วคอรับ
39:05กับผมคิดว่ามันจงใจท้าท่ายแล้ว
39:08ฉันแกคิดแบบนั้นเหมือนกัน
39:10เกิดเลยใจให้คุณพระช่วยนำกำนังไปปลาบพวกมัน
39:13เกรงว่าจะเป็นการเข้าทางมันนะขอรับ
39:17มันคงจะวางแผนอะไรสักอย่างให้เราไปติดกลับ
39:20ที่คุณพระช่วยพูดแบบนี้
39:23อยากให้เราอยู่ด้วยเฉยอย่างนั้นเหรอ
39:25หรือที่จริง
39:27คุณพระช่วยกลัวโจนพวกมัน
39:30ฉันไม่ได้กลัว
39:32แต่ฉันไม่อยากเคลื่อนไว้โดยพร้อม
39:35ไม่ได้
39:37สมุติได้โจนสีชายไม่หลอกป้นชาวบ้านข้าฐานแบบนี้
39:41จะให้ฉันอยู่ที่ฉันแบบนี้ได้ยังไง
39:45คุณพระช่วย
39:47เจ้าจงนำกรณ์กำลังหน้าหารและพลปืนของเราไปปราบไอ้โจนสีชายอีกสินสัก
39:56ขอรับ
39:58ไปเตรียมตัวได้หรือ
40:07คุณพระสมีงขอรับ
40:19กรับผมว่า
40:21เราต้องรีบซื้อปืนใหม่โดยเร็วที่สุด
40:23แต่เรายังหาข้อสรุปเรื่องปืนฝรั่งไม่ได้
40:27คุณเองถึงเล่นถวงเวลายื้อไว้แบบนี้
40:31ถ้าพวกโจนสีชายมันปุกมา
40:33เราจะแย่กันหมดนะขอรับ
40:35คุณมันคิดว่าปืนที่เรามีอยู่
40:40รับมือโจนสีชายไม่ได้เลยหร Schuld?
40:44ถ้าจะว่าไป
40:48ปืนของเราก็เก่าข้ำ postage แล้วครับ
40:52ก็ออกมาพิสุดกัน
40:54ถ้าคุณปาช้วย
40:55รอดกลับมาได้
40:57เราก็ยังอุ่นใจ
40:59ว่าปืนของเรายังใช้การได้ดีอยู่
41:00แต่ถ้าแพ้
41:03ก็แสดงว่า
41:04พื้นของเราเนี่ย เก่า และกันรายค่าดึงดึง
41:18ก็มีอีกคนที่พวกมึงต้องระหวังตัวไว้ให้ดี
41:21คือคุณพาช่วย
41:23ฝีมือร้ายกาษทั้งทางบูทางบุญ
41:27ท่านขุ้นเนี่ย
41:28จะบอกค่าได้หรือไม่
41:31ว่าพวกมันจะมากันกี่คน
41:34แล้วใช้อาวุธอะไร
41:36บอกได้สิ
41:39ได้
41:41ค่าจะให้คนของค่า ค่าพวกมันให้หมด
41:44ไม่ให้เหือรอดแม้แต่คนเดียว
41:47ดิ
41:49ถ้ามึงค่ากุญพาช่วยได้ ก็ถือว่าได้กำไรสองต่อ
41:53ข้อหนึ่ง
41:54คุณพาสมิ่งก็จะไม่มีทางเลือก
41:56ต้องมาซื้อปืนจะฝังกูท่านเนี่ย
41:59ส่วนข้อสอง
42:01เมืองทุ่งใหญ่ ก็จะขาดกำลังสำคัญ
42:04ถ้าคุณพาช่วยตาย
42:06การบูกเข้าป้นมือของมึง ก็จะง่ายขึ้นหลายเท่า
42:21ไม่คำดวง
42:23ฉันไปครั้งนี้
42:24ไม่รู้ว่าจะได้กลับมาหรือเปล่า
42:29ทำไมคุณพ่อพูดเหมือน
42:30คุณพ่อจะไปตายอย่างนั้นล่ะเจ้าคะ
42:32ฉันไม่ได้พูด
42:34แต่แม่คำดวงน่ะพูดเต็มเต็มเลย
42:40ขอโทษเจ้าค่ะ
42:41ฉันมีเรื่องอยากจะฝาก
42:45ถึงแม่ว่าแม่คำดวงจะไม่ใช่เมี้ยของพ่อเอกเขาจริงๆ
42:47ไม่ใช่ลูกสภัยของฉันจริงๆก็ตั้ง
42:49แต่ถ้าแม่คำดวงจะไม่ใช่เมี้ยของพ่อเอกเขาจริงๆ
42:51ไม่ใช่ลูกสภัยของฉันจริงๆก็ตั้ง
42:55แต่ถ้าฉันตายไป
42:57ฉันฝากแม่คำดวงดูแลพ่อเอกด้วย
42:59หรือยังน้อยก็จนกว่าเขาจะหายจากโรคที่เขาเป็นอยู่
43:03ส่วนข้าจGreat
43:07ไม่ Art
43:26คุณพ่อไม่ต้องห่วงเลยเจ้าค่ะ
43:31ฉันจะอยู่ดูแลคุณพี่จนกว่าคุณพี่จะหายดี
43:34แม่คำรวมเป็นคนดีมีน้ำใจ
43:39ฉันขอบใจมากนะ
43:56ขอคุณพระคุณเจ้าได้ปลดคุ้มคลองคุณพ่อให้รอดปลอดภัยจากการปราบโจนครั้งนี้ด้วยเธอด
44:26ตกกระมณระนะจบวดแล้ว
44:36ขอคุณเอง
44:38ดูไม่รอดแน่
44:40เหนือเพียงแต่ทนทุกทรมาน
44:43เกิดอะไรขึ้นหยิบ
44:57หลังด้านขุดเจ้าค่ะ
44:59เฮ้ย
45:01อ้าขลาพวกนี้มาทักไหนอ่ะ
45:05บ้าวไม่รู้เจ้าค่ะ
45:07เฮ้ย
45:19ต้อย
45:21คุณพี่
45:23คุณพี่
45:25น้องอะไรเหรอ
45:27น้องเขียงดังเชียง
45:29หลังจังคุณ
45:31นี่มัน
45:33จนรู้จักเหรอ
45:35มันคืออะไรเจ้าวัน
45:45บ้าวไม่รู้เจ้าค่ะ
45:47แต่ว่ามันน่าบว่มากเลยนะเจ้าค่ะ
45:49โอ้ย
45:51พี่
45:53พี่เย็นแล้วเจ้าค่ะ
45:55จริงพี่เจ้าค่ะ
45:57ฉันอย่าง
45:59อายอย ใส่หุนแน่
46:01ท่านขุณ
46:03กินยานอีกก่อน
46:05ย่ำไปแล้ว
46:07แล้วเจ้นกึ้น
46:09อายอย่างให้ขุณกิน
46:11อย่าสลบ
46:13ให้สลบไปก่อน
46:15จังสิด้ายบททรมานจนเกินไป
46:17อายขุณเป็นนี้อย่างกันแน่
46:19อาวาดท่านขุณ
46:21ถือขุณใส่แท้
46:23มันเป็นจulo ได้ใช้คุณ
46:25ใช้คุณ
46:41อายอย่าง มันสิท therapeutic
46:48วิศาสัยศาสตร์มันมีหลายขั้น ขั้นสูง ขอย่างท่านคุณสิตรายได้
46:58คุณพี่
47:12สาธุ
47:14หลงพ่อเจ้าข้า ขอให้ท่านคุณหายป่วยด้วยเธอนะเจ้าข้า
47:18ถ้าท่านคุณหายป่วย ลูกช้างจะลำชุยฉายถวายนะเจ้าข้า
47:23นังหยิต เองแน่ใจเหรอ ว่าหลงพ่อท่านอยากดูเองรำ
47:27เอ้า อีกนี้ นังจวน เองกินซ่วมเข้าไปหรือไงวะ
47:31ถ้าจะบนบานอะไรมันก็เรื่องของข้า ส่วนเองจะบนบานอะไรก็บนบานไป
47:35จะมาเก้าไก่กันทำไมวะ
47:36เอ้า
47:37ของโหา Part numeroร
47:38หยุด
47:39หยุดทำลักกันถ้าเธีย
47:401 till 2 คน
47:41จ่า ๆ
47:44โหล่งพ่อเจ้าคะ
47:45ท่านขูญท่านเป็นคนดี
47:48เสียสลัก
47:49เพื่อชาติ
47:50เพื่อบ้านเมือง
47:51โหล่งพ่อช่วยปกบ้อง
47:52คุ้หมโคมNING
47:54ท่านขูญด้วยนะเจ้าคะ
47:57ส่วนไอ้อี opini
47:59ที่มันคิดร้าย
48:00ทำร้ายท่านขูญ
48:01หลงพ่อ หลงโทษ ให้มันโดนทรรณีสูก
48:05ให้มันตกนรก หมกม่่าย ไม่ได้ผุด ไม่ได้เกิด ชั่วกลับชั่วกันเลยนะเจ้าคاه
48:10เจ้าพอครู professor
48:14ใช่เจ้าค่ะ ขอให้มันเกิดมาในชาติหน้า
48:16ไปเป็นหนอนในก้อんなจม อีก 500 ชาติเลยนะเจ้าค่ะ
48:20สาธ สาธ สาธ
48:24ลงพพ่อเจ้าค่ะอย่าไปฟังนังหยิบกับยายอ้อยเลยนะเจ้าค่ะ
48:28ขอให้ท่านขุณปลอดภัยด้วยเธอ ถ้าท่านขุณเป็นอะไรไป
48:32ลูกชางต้องมีบาปติดตัวตลอดชีวิตแน่ ๆ ช่วยท่านขุณด้วยแท่นนะเจ้าค่ะ
48:46แม่คำดวง
48:50ไปไหนมารึ
48:51มาหาหลงพ่อเจ้าค่ะ จะมานิมมนให้ท่านไปช่วยแก้คุณใสให้คุณพี่
48:56แล้วหลงพ่อท่านว่าอย่างไรบ้าง
48:58ท่านฟังแล้วบอกว่าแก้ไม่ไหว ท่านไม่ได้เรียนมาทางนี้เจ้าค่ะ
49:02เมื่องเราก็แทบไม่มีผู้รู้ด้านนี้เลย
49:07ยังไงท่านจะช่วยถามให้อีกแรงนะ
49:09ขอบราคุณเจ้าค่ะ
49:11ท่านก็ว่าจะไปเยี่ยมคุณเองอยู่เหมือนกัน
49:14เหมือนกัน อยากรู้ว่าจะมาแก้ต่างเรื่องปืนฝรั่งทันไหม
49:17ไม่อย่างนั้น อาจต้องให้คุณเม่นจัดการซื้อปืนไปเลย
49:22คุณพระยองจะไม่รอคุณพี่แล้วเหรอเจ้าคะ
49:25บ้านเมื่อกำลังคับขัน ถ้ารอจะไม่ทันการ
49:31ฉันไปแล้วนะ
49:44คุณพี่เจ้าคะ น้องว่า น้องโดนคุณใส
49:59ทุกคน กลับเรือนไปก่อนนะ ฉันต้องไปทำธุระ
50:04ดูแลคุณพี่ให้ดีด้วย
50:06เจ้าคะ คุณนาย
50:08ตอนนั้นค่าเป็นคนทํายาเสนใส่เจ้าของจริง
50:13แต่เป็นอาคมแบบง่ายๆ
50:14ส่วนอาคมที่คุณเอ็กโดนตอนนี้
50:16เป็นอาคมชั้นสู่
50:17อาคมที่คุณพี่โดนคืออะไร
50:22อาคลาหมואแล้วนะ
50:27ค่าเองก็ไม่เคยเห็น ได้แต่ฟังคำ кноп91
50:30เร่ว หมอพีจะเขียนนอาคลาสา İyi
50:33ช่ animal เห่งรงบนภายัน
50:35และจังนั้นหมอพีจะสวดขาถาจนจบ
50:38อาคลาจะติดตึงตามตัวคนๆ เสมตhi
50:42อักขลับพวกนี้มาจากไหนอ่ะ
50:45เขียนให้ป่วยก็ป่วย
50:47เขียนให้ตายก็ตาย
50:52ตาย
50:54หมอจันแก้ได้ไหม
50:57ข้าแก้ไม่ได้
50:59แต่ข้าพอมีวิธี
51:01ถ้ายังแอดบอกฉันมา
51:03ข้าบอกเจ้าได้
51:05แต่เจ้าจะให้ใครมาแก้
51:08หมอผีที่เขียนยันอักขลับมรณะ
51:11เป็นถึงระดับอาจารย์
51:13อีกอย่าง
51:14คนที่จะมาแก้ก็มีความเสียง
51:17ต้องมีสมาธิแข็งเหมือนเพชร
51:20ถ้าสมาธิหลุดดิดเดียว
51:23ของที่แก้
51:24ก็จะเข้าตัวคนแก้
51:26เราจะเกิดอะไรขึ้น
51:28ถ้าสาพให้ตาย
51:32คนแก้ก็ต้องตาย
51:41พวกโจนมันคลมอยู่อีกไม่ไกล
51:50รอยทางมันชัดขึ้นเรื่อยเรื่อยแล้วขอรับ
51:52สั่งทะคนเตรียมอัจจันย์บ้าน
52:02ฮุ่มกล้ามากนะ
52:05ขอต้องรับสู่นาล
52:07ถ้าช่วยชัยกรสึก
52:09พวกมึงรู้จักชื่อกันด้วยหรอ?
52:12ไม่มีอะไรทางฝั่งมึงที่เพราะกูไม่รู้หรอก
52:15มันไป
52:17หลอก
52:18ไป
52:19ยิง
52:21ยิง
52:30หวิ
52:31ยิง
52:32ยิง
52:33ยิง
52:34ยิง
52:35ยิง
52:37ยิง
52:39หวิ
52:40ไป
52:41ถ้ามัน
52:43บ๊าย
52:44เยี่
52:45เข้า
52:46��게
52:48ยิง
52:49บ๊าย
52:51คุณพี่
53:15คุณพี่
53:17คุณพี่
53:23คุณพี่ กินยากับน้องเจ้าค่ะ
53:29เขียวเจ้าค่ะ เขียว
53:32คุณพี่
53:38คุณพี่
53:40คุณพี่
53:42คุณพี่
53:44ข้าบอกเจ้าได้
53:46แต่เจ้าจะให้ใครมาแก้
53:48คนที่จะมาแก้ก็มีความเสียง
53:50ถ้าสะให้ตาย
53:52คนแก้ก็ต้องตาย
53:54คุณพี่เสียสลับเพื่อบ้านเมืองมามากแล้ว
54:06ถึงเวลาที่น้องจะเสียสลับเพื่อคุณพี่บ้าง
54:10คุณพี่บ้าง
54:40หวังศernา
54:59เชื่อ trouvé
55:00ประเช styles
55:03ระวังและ
55:042
55:05100
55:0760
55:0860
55:0960
55:10- คุณพาสมีมฝีมือดีมากขอรับ
55:12- ตอนนี้สถานการณ์ครับคัน
55:14- ปืนบุรภาจะมาได้เร็วสุดเมื่อไหร่
55:17- ไม่เกินเจ็ดวันขอรับ
55:18น่าแต่ทานการปกป้องมือ
55:20- วันนี้ห้ามแคร่เข้าไปในห้องเด็กค่ะ
55:22- ต่อให้เป็นคุณพ่อก็ห้ามเข้า
55:24- คุณได้จะทำอะไรเหรอเจ้าค่ะ?
55:26- ฉันบอกไม่ได้
55:28- ไม่มีได้
55:35- โดนของเข้าตัวเหรอ?
55:37- ใช่เจอค่ะ
55:38- แต่น้องคิดแล้วว่าคุ้ม ก็เลยทำ
55:44- ฉันขอบอกว่า แม่ขำดวง คงอยู่ใบพ้นคืนนี้
55:49- แม่ขนดวง
55:50- เร็วครับ
55:52- ลอง ตุหลา แล้วจุมค่ะ
55:58สุดท้าย สุดท้าย
Recommended
56:00
|
Up next
45:45
42:32
38:53
41:12
44:34
1:43:59
54:21
39:51
58:51
57:02
46:41
41:02
47:00
54:35
1:21:06
40:52
Be the first to comment