00:00ดูใจของความคุณดี
00:30วิ่ง งาน รับกละตอนนี้ lesserต้อนเธอ แล้ว คิดว่า ต้องโหเจอไว้ แน่ว่า เธอเจ้า grandpaกลาด Little
00:36แน่ หล้า อยู่ในตัว หย Lar »,เธอหล้า いいต้อง Homoray? จืม ที่สุดต้องแค่
00:44ตรแม่ว่า คิดว่า แน่ แล้วเธอไหม หรับกลาดติ ชีวดตัวิดตรงใจ รอเซ็ม ที่เป็นละน้ำ ตราดตริาย
00:53วังเกินก็หมายใกรหล hawk อย่าไม่งนั้นก็ Musti Model ต้องกันตาระ
01:01จริงไม่ God ตลอด ความฝkeep น่าหลังตายไป
01:07โดด โน้น รู้ชอบ yต บรีบาจิ้มรักเกิดตา
01:12จอุกเจ้า รอดทยาละขอโน้ำ ไฟรคาช่วยรักธรรม
01:19มันอดสวน ความตกทว่า ก็ทจริง
01:21คิดชอบบรรมแดละ ให้ด้วยทกาช่วยรัก ทุนกันหรอใจ
01:22ที่ที่คุณรับ จะหรือ เราคำหมด อัตรินกัน ที่งาน ให้...
01:25เกือว่า จะรับจากที่นี้ สุดระจ้า สุดกับบาคตรรม คำลับบคำลับปกษัย หรือว่า ไม้ได้ WITH หรือกินเต็น สักอง คุณสมัน ที่คัดส
01:36ที่นี่สุดที่สุดที่สุดที่นี่
02:06ธีรarde หลวม เจ้าต่อฮนชีวงมาเป็นที่การประโลกิ่นท่านนี่
02:11กับธีที่เบืองชีวังดาศวรมตัว มัน AM habaสวันทหาย
02:16มันสมนั่นแถดตการลอดภัย นักิ่นอักัน
02:20แล้วสวันใจ ต้องอรวช ชิวันต่ออักดต่อ
02:23รักท่านแล้ว แล้ว จะไว้ สุดแหน่วัง
02:27ทุกคน ชังรับทำโลกิ่น
02:30ตอนแฟ้มขดิขนกรรม นิทธร์ อิซุโมค ปลายสาม
02:51นานมากแล้วนะเนี่ย
02:53ที่สัตว์ราจารย์อินุอิหายตัวไปอย่างไรร่องรอย
02:57มายคำว่าสากศพทุกอรติอมาทิงไว้ที่นี่ตั้งแต่ตอนนั้นเลย ligue
03:02แต่ว่า
03:04ขั้งนั้นน้อง spirits รอยไว้ใกล้วิญญาตปลายไปไหน
03:07สัตว์ราจารย์อินุอิได้พรามาทิงไปแล้วหรือเปล่าที่เราคิดกันเดีย
03:11อาจารย์ไม่มีทางเผานังสือเล่นώνนั้นหรอก
03:14ในนังสือเล่นนั้น ดู่ง Yeshua ที่ Hari ลงเขียนความแล้ escaped
03:16วินยาลมันต่องมีสุมนักเรื่องวินยาลน์ของทางแปลก
03:20และ eureอยู่ของหลุมฟังสพของอรอจิด้วย
03:22จะมีคนข้าอาจารย์อินอิowmentี
03:24แล้วเอาหนังสือรุมวินยาลนั่นไป
03:27ดี หนังสือยังลุมวินยาลา� Barnes หายไป
03:30กะว่าเนื้ออย่าจะไปเกิดข aosกรรรมหลุงวินยาลน์
03:32ท่านna ทิ้นาหาเข้า Whose head i ni
03:35Juan Unbelievable
03:46โทษ ถ้าจะนิ้มสือเห็นโนวิญญาณนั่นแล้วก็
04:02ทุกอย่างก็จะเป็นของเราอยู่แล้วเชื่อ
04:04ศึกษาคือ ศึกษาคือ ศึกษาคือ ศึกษาคือ
04:17นี่ก็มัน อย่างนี้เองแล้วเหรอ
04:26ขอที่ศึกษาคือจะตายเขาในพระทําสือเห็นโนวิญญาณนี่
04:30เมื่อ โนวิญญาณนี่ แปลโตร้ง
04:37เย้ ไม่รู้เลือกหน้อย ศึกษาคือ ศึกษาคือ แกนสัตวัตรเลย
04:45หนีละ พวกเธออยู่พยาดีเลย ชั้นได้เรื่องแล้วล่ะ
04:57พวกเธออี dues พวกเธอ ฉันได้เลื่องแล้วแล้ว ลุธังสบของ Orochi
05:02TD. หา มาที่สุดก็เจอจนได้ รู้จังไม่ได้เอาฉันฝ้าตามผา 难อจากอิสิโมะ LOG
05:20ถ้าก็ adjustedที่บายมั้ยก็เป็นเรื่องที่ยาวมาก เอาถึงไงก็ตาม แล้วจะออกเดินทางก่อน ก็ด
05:23พวกเธอทำได้ใช่ไหมล่ะ พวกเธอจะเป็นผู้คนพบประปฏิศาสตร์อันยิ่งใหญ่
05:28หอ...
05:38คราวนี้แน่รอนแล้ว อีกไม่นานก็จะได้เจอแล้ว
05:42สร้างหมู่ร้ายขนาดใหญ่เท่าฟิรมิตที่หลับร้านอยู่ใต้พื้นดิน
05:45ด้วยเมือเขาเราเอง ที่จะเป็นผู้เปิดหน้าประปฏิศาสตร์กว่าพันไปร้อยประหี้
05:50Ха...
05:50ก็อาจจะจริงอ่ะ
05:52ถ้าจริงก็ดีนะซิ
05:55ฮะ...
05:56ถ้า Dynamic Biler demissile bitch
05:58ถูกเธ้ยแผ็วไป จะพิกโจศาสตร์ขอญี่ปุ่นทั้นที
06:06ฮึม...ทินดีละ คราวนี้แน่ �่อน
06:15อ้าว...ไม่ผิดแน่นอนกอนทินนี้แหละ
06:20ที่เป็นทางเข้า ไปสู่หลุ่มสบของโอรจิที่อยู่ใตล Assistant
06:24หลุ่มส virat จะต้องก Tillora จานอีสม cultural
06:28ถ้าเข้าไปข้างใน เราต้องได้รู้แรกเลย
06:33ช่องนี้เราเข้าไปได้ทีระคนเท่านั้นเองแน่
06:36เข้าได้ด้วยเหรอครับ
06:38แน่ดอนสิ
06:39แต่ว่าเราจะไปเปิดฝาลงของโอรจิไม่ได้ pros at the dental cab
06:43มาเธะนะ นี่ก็จะเป็นช่วงเวลาให้ความสงจำของพวกเธอละ
06:47เดี๋ยวก่อน จะคอไปในนั้นไม่ได้
06:50อินูอิ คิมิโกค ก็สาวกอทร้อยตามมาแล้วเนี่ย
06:53หลุมศพของโอรจิถูกปิดใตลอดการเลยนะครับ
06:57ถ้าเราไปเปิดฟ้าลงออกมาแล้วก็
06:59ดุงวิญญาตของนักรับทั้งแปรก จะถูกปลดแปรย์ออกมา
07:02และอาจจะรวมถึงวิญญาตร้ายอื่น ๆ อีกด้วยนะครับ
07:04ฮะ! ลูกสาวอินุอิ มันจุดการคนพบแผ่งสตวัต อย่างนี้ลูกปล่าที่เขาเรียกว่าอิชาตาร้อน
07:10โอรธิตจะร้างแค้นคุณนะคะ
07:12โอร์เหลือ แล้วร้างแค้นอะไรนะ ฉันไม่กลัวหรอกอย่า ฉันฝ้าโรกายของพบครั้งยิ่งใหญ่นี่ตั้งหากเล่า
07:19ลูกฟังสดนี้เป็นของฉัน วันนี้ว่าที่สองเดือนหกเวลาเจ็ดโมมสามสิบสอง
07:26จำเจ้าเวลานี้เอาไว้ก็พอแล้ว
07:28ชื่อขอจังจะต้องถูกจะรึกไว้ ได้เป็นปฏิสาทธิการคนพบพันยิ่งใหญ่
07:39อาจารย์ชื่อรายครับ
07:45ไม่ผิดแน่แล้ว ไม่ผิดแน่นอน
07:49เป็นอย่างที่เราคิดเอาไว้เลย
08:01ห้า?
08:01อ้าจิมินจัง
08:02มีปิด รอนนี้นะ
08:04ฉันไปด้วย รอฉันด้วยสิ
08:19อ้าจิมินจัง
08:20ฉันจะเป็นเกิด
08:31อันเยอะ
08:33..
08:56อยากก็ว่ายิ่งเดือจะยิ่งลึกเข้าไปเรื่อยๆเหลือ
08:59นี่เหลือหลุมสบของโอรศิตนะ
09:01ไม่ ต่อจะมาทำไมแล้วนี่
09:03มึงเห็นตํานอดอิสะนางอีกนี่เองอ่ะ
09:06สภาพเป็นแบบนี้เองหรวนนี้อ่ะ
09:08เข้ามาตามหาอิสะนางอีกภาลยาที่เสียชีวิต
09:12น่ากลัวพอเธอ
09:13ฟ้านะ อย่าเดินห่างฉันนะ
09:17ให้ยินไหมจัง นั่น
09:27อาจารย์ชื่ออะไร
09:29อย่าเข้ามา
09:33อาจารย์ชื่ออะไร
09:39นาลิกาหยุดเดิน
09:41ฟุมิ ตอนนี้กี่โมงแล้ว
09:43คือคือคือ
09:45ก็เจ็ดโมงสามสิ้นโหกไง
09:50ถ้างั้น ก็เพิ่งหยุดเดินเอง
09:59เพราะไม่เปิดลุงฝังสบโอริจิที่เดียวนะ
10:02แล้วนี่จะเป็นอะไรไหมเนี่ย
10:04คนเดินเข้าไปในเมืองแห่งความตายเต็มไปหมด
10:06แล้วลุงฝังสบโอริจิทย์ไม่เป็นอะไรเหรอ
10:10จากเรื่องงานแจ้งว่า
10:12จากสภาพส่วนเป็นการตายขาที่
10:14จะโดนมิดหรืออมุตอะไรตอนนี้ก็ยังไม่มีการสรุปออกมา
10:18แต่ว่านี่คือสภาพสเก็กของผังภายในธรรม
10:22จุดที่สัตราจารณ์อินุอิสีชีวิตคือจุดลึกสุดของธรรม
10:26ถ้าออกไปใครแอน่แค่ เจื้อเนวล่ะ
10:28น้องอากประโดนเข้าไปอยู่ตรงนี้เองเหรอครับเนี่ย
10:30มันมีท้าออ
10:51กจน 거..กvidaแต่... ฆ่านก่อนจะต้องอีปซ่อนตัวอยู่ในถ่ำ
10:54ตรงไหนสักแข่ง แน่นอนเลยทีเดียว
10:57แล้วก็ลอดจนพวกเธอเดิม והนปล่อยเขาไป
10:59แล้วเขาก็เดินออกมา
11:02ถ้ากงั้น อินุผก็ต้องเห็นฆ้านก่อนที่เจอ
11:04พลipe kap food อยู่ที่นี่ตลอบเวลาเลย
11:07ไม่มีใครออกมาเลยจริงๆนะค่ะ
11:10ว่างไงนะ จะบ้ามาตรงใหญ่แล้ว
11:13ออกทางนี้ได้ทางเดือทะนั้น หายตัวได้หรือไง หรือว่าไง ...
11:18อโรจิไงคะ เขานละที่เป็นคนเอาตัวสัตว์จราจาอินูอี่ไปเมืองแห่งความตาย
11:22เป็นการล้าแค่ของอโรจิ คำว่าหงที่ไปบุกลูกที่ของเขานะครับ
11:27ลุ้มสบถูกเปิดออกแล้ว ถูกสังเบยไปเป็นคนที่สีแล้วด้วย
11:43อ่อนี่ ฮาชิมิจัง โดมิญญาณทั้งแปดน่าจะถูกสังเบยที่ละสบเหรอ
11:48มองว่า สองคัดดิที่เกิดขึ้นน่าจะเป็นการขาดกรรม
11:52แต่ว่า ขาดกรไม่เหลือร่อยไว้ และจะไม่เงินงำเปลดกๆอีกนะ
11:57งั้นก็ชั้นฮะ ขอทำสมริต เขาก็เลยคิดว่าทุกอย่างไปตามแผนที่วางไว้หรือเปล่า
12:04ถ้าแค่ในมุมมองเขาก็เพราะเขาจะได้บ้างแล้วละ
12:08ถ้ายังเหมือน ให้จิ้มิจัง
12:10ใช่ ฉันสงสัยใครบางคน แต่ว่ายังสรุปแน่ชัดไม่ได้ ตอนนั้น ทำไม
12:22เอาละเปิดแล้ว อย่างนี้นี่เอง
12:29เกิดอะไรก็เลยครับ
12:33ฟางสิบาเมตนี่ยังไง ที่ทำให้เปิดประตูนี่ไม่ได้
12:37ฟางสิบาเมตเหรอ
12:42คุณครับ ที่นับมาใช้ห่องน้ำนะครับ
12:45ไม่ใครเคยเห็นว่านอันนี้บ้างไหม
12:48วันนี้วันที่สองเดินหกเวลาเจ็ดโมงสามสิบสอง
12:52จำทุกที่เอาไว้ก็พอแล้ว
12:57อย่างนี้เอง เป็นอย่างนี้เอง
13:01ให้จิมแม่จ้าง
13:03ฉันขายคุณจะออกหมดล้าง
13:18ตอนนี้ทุกคนที่เกี่ยวคอมก็มาพร้อมมากกันหมดแล้ว
13:24มันยังไงกันนะ เรียกมารมกันในที่แบบนี้นะ
13:27จากที่เราสื่อประเรื่องโอรธิกันมา
13:29และการคัฐกรรมที่เกิดขึ้นอยู่ต่อเนื่อง
13:31ตอนนี้ผมพอจะได้บอกแสแล้ว
13:33อาโอยมาทาซุโก ชิรัยทรตรโทร
13:38และก็ ซสิเกิทซสิเกิน ขัฐกรที่นี่นะ
13:41faut pues ไงนะ
13:43มันยังไงกันนะครับ
13:44ขัฐกรคือหนึ่งในห้าของพวกเรานี่เอง แล้วครับคุณ
13:50ใช่ ถูกต้องละ
13:53ถึงอย่างนั้นนะ
13:55ยังน้อยที่สุขดีของอาโอยมาทาซุโก
13:57ก็ไม่น่าใช้พวกเราที่นี่นะคะ
13:59ตอนนั้น พวกเราทั้งห่าคน ยืนดูยัมแมร์ตเน kasihอยู่
14:05พร้อมหน้าที่คน
14:08เราได้ยินสิ่งกลองดังขึ้น ระบำอราชิเริ่มต้น
14:12ทุกคนก็ยืนดูระบำยามาตนโอราชิ advances
14:16และอยู่ดีๆ ไฟก็ลูกลบขึ้นมา
14:19แล้วพวกเราก็รีบคริงไปที่เวถิละครกัน
14:22ใช่ละ เรายืนดูไฟลูกเม้ยอยู่ข้างเวถือด้วยกัน
14:26สิ้นที่ชิ้นพูดมันหักล้างข้อสงสัยของเธอได้นะ
14:30ใช่ครับ
14:31ตอนนี้ผมไม่ไดนสงสัยีอะไรเลย
14:33จงกระทั่ง
14:35เกีย one of them
14:36เธอกียยังนั่นหรือ
14:38ใช่
14:40ผมกับรวง Kemoji
14:42สถานท้าเกียยววิ่งเข้าไปในที่เกิดเห Mend
14:45กลันเข้าไปที่ทางขึ้น
14:50สวันอีก 6 คนตามมาก็ถอนรสถานแลứวностиลัวل pilot
14:55แต่ว่า...
14:57ลั้งจากไฟสงบลงแล้ว
14:59ผมก็ต้องจัยจะกลับไปยังที่พัก
15:01เกียร์ที่ถอดเอาไว้ มีไม่เพียงพอ
15:04หาทะรักก็หาไม่เจอ
15:08อ้าว...
15:10เกียร์เกียร์ผมแล้วหาอยู่ไหน
15:12กันเดินไปที่ไหนหรือเปล่าล่ะ
15:15ไม่มีนี่ลง มะติใสมากหรือเปล่า
15:18ก็คือ...
15:20รถเท้ามี 8 คู่
15:22แต่เหลือแค่ 7 คู่
15:24เหลือเจ็ดก็หายไปหนึ่ง รองเท้าหายไปหนึ่งคู่
15:27เรามันจะบอกอะไรเราได้เหรอครับ
15:30ก็มีแค่ขนนอกทางแหละที่เข้ามา แส่รองเท้าเกียด แล้วก็หลบนี้ไป
15:35ไม่ใช่ ดואนี่สิ
15:40ตามที่เห็น ก่อน รอบเบธี เป็นหน้าผลทั้งนั้น
15:44คิดประเจ้าเฉียบเขาจะปีนข้าวปีนออกได้ง่ายง่าย��� striking
15:48รองเท้าไม่ได้หายไปไหนหลอก
15:50อันที่จริง มันมีแค่เจ็ดคู่แต่แต่แรกแล้ว
15:54ข้าไปเป็นแค่เจ็ดคน แต่ข้ากลับ...กลับ...เพิ่มเป็นแปดคนดังหากเหล่า
16:00มีเพิ่มขึ้นมา มีคนหนึ่งเหรอ
16:03ก็ไม้ความรับทาวเก็กของนายที่หายนั่น มัน...
16:07ตอนที่ผมรู้ตัวในตอนนั้น
16:09ผมก็คิดเลยว่าถ้ามีใครในนี้เป็นคนข้าคุณ Aoyama Tatsuko แน่นอนเลยที่เดี๋ยว
16:13โอ้ ถึงขนาดนั้นเลยเหรอครับ มันอะไรกันเนี่ย
16:16ตอนนั้นเราเยือนรวมกันหน้ารูปก็จริงอยู่ อยู่กันครบ ตอนดูคน Aoyama Tatsuko
16:22ทุกคนเยือนดูเวทีใหม่ไปกับปา อันนี้ผมก็เห็นด้วย
16:26ซึ่งทุกคนก็คงจำตรงนี้ได้ และทุกคนนึกไปเองว่าเราเยือนดูภาพเหตุการณ์พร้อมหน้ากัน
16:31แต่ว่าพวกเราคิดเอ้อเองแท่นั่นว่ามันคูールแถวแบบนั้น
16:35ทางเรื่องแผนที่นั่นแล้วก็ระบำที่เห็น Developer
16:41สิ่งที่เราสนใจสิ่งนานนี้ถูกใช้มาดึงความสนใจ
16:47จนทั้งเรื่องรู้ม สิ่งรอบ รอบตัวเราไป
16:51ข้าธกรณ์ที่จิ้งหยีดวิธิยากกับพวกเราอย่างเนื้อฉัน
16:59ถ้าเดินผ่านทางเรือที่ติดกับหลังคานั่นไป จะไม่เป็นใครสังเกตเห็นเลย
17:06ทางนี้สามารถไปถึงเวธีได้สบายสบายเลย
17:11คัตธกรณ์เคยไปบนเวธีแล้วก็สวมชุดเลียนแบบ อรุกจิกที่เตรียมไว้แล้ว
17:16แล้วก็เริ่มร้ายร้ำต่อหน้าทุกคน ระบำแห่งความใต้
17:21เมื่อทีตอนนั้น อาจจะมีการให้ยันอาหลับคุณอาโยม่าไว้ก่อนเพื่อให้นอนหลับไป
17:28คัตรกรก็เดินกลับเข้าไป แล้วก็จุดไฟ
17:36ไฟเริ่มโหมกระนับ เวลย์ธิลครก็เริ่มลุกไหม้จนไม่เหลือ
17:42คัตรกร ต้องอยากจะเดินย้อนกลับมาทางเดิม
17:46แต่ว่า อันนี้อาจจะเป็นความรู้บังอย่างเขาผมเองนะครับ
17:51ตอนนั้นคุณอาโยม่าคงทุรนทุราย อาเมื่อการชดรังขอชีวิต
17:59เขาเริ่มผู้เรา จึงเปลี่ยนแผน มากลับทางที่เรามา
18:07มาทางโรงข้ามกับทางเดิม จะมาหยุดที่ทางขึ้นเวที
18:12แล้วส้นชุดอรุจิตไว้แถวนั้น
18:15ซึ่งตอนนั้น ก็ชุรมนจะไม่มีใครรู้ว่าใครเป็นใคร
18:18ทุกคนก็ขึ้นไปรวมกันหมดเลย
18:30จากนั้น ก็เดินกลับไปด้วยใส่เกียตที่กองอยู่ตรงนั้น
18:33ถึงจะรู้ว่ารองเท้าเกียตจะต้องไม่พอ ขนกรก็จะเป็นต้องใส่มัน
18:40เพราะอะไรเลย ขนกรในตอนนั้น เดี๋ยวไปที่เบธี ได้ไม่ได้ใส่รองเท้าไปด้วยยังไงล่ะ
18:46เก้ามาใครมาแห่งิดนะ
18:48ทำไมทำล่riebenคืออย่างขกเราไปด้วยยังไงล่ะ
18:50หอ cement
18:56فس candles
18:58ก็...ก็พอจะเป็นไปได้นะ
19:00จะเป็นไปไม่ได้เหรอครับ
19:03ไม่มีทางเดินผ่านไปตามทางเดินที่ว่านั่นได้เลย
19:06เป็นเพราะว่าตอนนั้นประตูเปิดไม่ได้นะครับ
19:09ผมว่าไม่พิษยังแน่นอน
19:13งั้น แล้วทำไมตอนนี้ทุกเปิดได้
19:15มีมัตรูงนี่ いい として bir ๆ ไม่ ausges & บ้านมีirame?
19:19จริงนี่ เปิดมันด้วย
19:31ประโตต Awesome settings
19:33ม. นเตอร์ ข่อน.
19:38Cit across this site
19:40ที่กาว ไม่ใช้ งาน นาด้วย เปิด ไม่ต่อ
19:43ด้วยนี้ทางคุณแคบุเอง
19:44ก็ไม่ได้แก้ไขให้เรียบร้อยด้วย
19:46วันนั้นเมืองเอิน
19:47ก็ไปเปิดประตูบานนั้น
19:49ซึ่งเข้าแผนผลดี
19:50ทุกคนก็คิดว่า
19:52ประตูใช้ไม่ได้
20:06พอตก ก passage to sleep
20:08แล้วก็กลับมาประตูใหม่อีกครั้งนึง
20:12เมื่อทุกอย่างจบลงตอนที่เป็นมีใครอยู่
20:17เขาเออฟางไปขัดทีประตูไงหล่ะ
20:21ทำให้ทุกคนคิด เหมือน jungle ว่า
20:23พักหลังประตูนี้เปิดไม่ได้
20:25เพราะมีฟางมาขัดไว้ยังไงอะไร
20:27เคราะ чัยยัง
20:30เมื่อเป็นwiścieแล้ว
20:34กลมเกลือนกับเป็นคนอื่นๆเขาเป็นกัน
20:37มีกันที่ว่างiquerเป็น JahreMusic
20:39ถ้าอย่างนั้นош посмотрuse каким
20:41อยู่ในนี้ด้วยหรอ
20:42ข mieux RICHARD
20:44คนที่รู้ว่าสบของอาจารย์อินواอินอนจมอยู่ที่น้องตกนั้นไง
20:47นอนมาเป็นเวลาเครื่องสิแล้ว
20:54เขาวางแผนให้ฟูมิสกดรอยเพื่อพาไปที่น้ำตกนั้น
20:57และกระหลกนั่นละคะ
20:58นั่นอ่ะไม่น่าจะใช่กระหลกจริงละ
21:02เพราะตื่นความสนใจเธอได้คราวนี้อะไรมันก็งายกลิ่นแล้ว
21:06KenDA IG
21:07ใครเป็นกาศ กรรณ์กะแน่ นะ
21:10พูดมาขนาดนี้แล้ว บอกมาแล้วดีกว่าน่ะ
21:14ข้าธกรคือคนที่ผมแทบ ยังไม่ได้คิดถึงเลยไง
21:20แต่ว่า เขาเป็นคนบอกชื่อข้าธกรให้กับผมเอง
21:26นัดข้าจากเมืองแห่งความตาย
21:40โทษ mock de utolo
21:45เตอราย ข้า blues
22:00เหมือนกเตรีย์ Pete
22:02อรวม应 murmบความตาย
22:05สั adding สัย สุด ของเธอ
22:20สุด ฝี สุด สุด
22:25ยาวิวเก็บ ให้ตัวให้ต่อ คุ้นจะ อักว่าลูก
22:30สุดที่ สุดท้ายความเต็มกันดี
22:34ถ้าเจอแค่เหล่ะ่านกันกันขนมัน พักค passive
22:41พักความเจออย่างสิ่งนะ เจอชมคันกล้าน่า
22:46ตรงนี้ความเธอโดนものก้ารามะกลับความพกร่องกลับ
22:54โปรดอศบัน งานจะคิดต่อไป
23:03ตรงนี้คิดวล่ะ ลงดี
23:09อันการคิดว่าที่นี่รอร์ด แถมไปแล้ว
23:16จริงความจริงกันต้องฝังมันต้องความความความด้วย
23:46ใดนสมัดภัย ต้องรวมเผ็กกับความในอรวมวลดความแสดที
24:10สุกภัยและใสดีของวันภัย ไซสมัด้วยรวมเผ็ด
24:14ฮังค์ที่ที่สุดกันคืน ฮังค์ไปแล้ว!
